Taj Mahal

Het decor van het restaurant met het origineel op de muur

Zoals al vermeld stond de zaterdag in het teken van eten maar ook in het teken van vriendinnen. Nadat ik 's middags met de eerste een Japanse lunch had verorberd zou ik 's avonds met de tweede een Indiaas diner gaan verorberen.

Ik pikte haar om half zeven op om ons naar het restaurant te brengen. Dit bleek op het Maria Heinekenplein te liggen en de erg originele naam Taj Mahal te hebben. Na de auto in de buurt geparkeerd te hebben liepen we een stukje en kwamen aan op het plein waar volgens mijn vriendin de beste Indiër van Amsterdam gevestigd was. Het was er in ieder geval druk genoeg voor want de zaak zat al gauw helemaal vol en als er iemand weg ging was het tafeltje al snel weer met nieuwe gasten gevuld.

Na wat heen en weer gepraat met elkaar en met de ober kwamen we tot onze bestelling die bestond uit rijst, kip voor haar en pittig lam voor mij met daarbij zowel een kaas spinazie en een Indiaas groenten en kruiden gerecht. Vooraf knapperig brood met een heerlijke saus en in deeg gefrituurde aardappels met kruiden. Alles maakte voortreffelijke en of dit de best Indiër in Amsterdam is weet ik niet, maar het is wel de beste Indiër waar ik in Amsterdam gegeten heb. Er was eigenlijk maar een fout te vinden en dat was toen de ober ons de rekening bracht. Ten eerste hadden we er niet om gevraagd en ten tweede was het de onze niet. Maar dat misverstand was gauw de wereld uitgeholpen en nadat we onze eigen rekening (een schappelijk 70 euro) betaald hadden namen we met een tevreden gevoel afscheid van Taj Mahal.