La quinta

Suite

We bereikten ons hotel ruim na vier uur en toen werden we wederom geconfronteerd met de Corona nasleep. Ook hier was een personeelstekort en onze kamer was dus nog niet klaar en dat zou zeker nog een uurtje duren. We kregen als advies om in de nabijgelegen Sixtysix van een drankje te genieten en na een uurtje terug te komen.

Aangezien de andere keuze was om in de lobby te wachten tot onze kamer schoon was besloten we het advies op te volgen en de Sixtysix bleek inderdaad een coole bar te zijn waar we van een drankje genoten alvorens terug te keren naar het hotel. Daar was onze kamer inmiddels klaar en dat bleek een suite te zijn die inderdaad schoon was, alleen het stonk enigszins. Nader onderzoek leerde dat de vorige bewoner wat in de ijskast achtergelaten had en dat veroorzaakte de geurtjes. We gooiden de oude maaltijd op de gang in de prullenbak en keerden terug naar onze kamer.

Charlotte premium outlets

Scoren

Vandaag was een reisdag maar een met weinig kilometers en een hele grote tussenstop. We kwamen namelijk onderweg langs de Charlotte premium outlets en dat was onze tweede grote winkelstop van deze vakantie. Het centrum lag niet ver van ons startpunt en we arriveerden dus voor twaalf uur en aangezien het zondag was gingen de winkels pas om twaalf uur open. We zaten dus rustig met een koffie in het zonnetje bij een vijver te wachten tot het zover was en we los konden gaan.

Er stonden nog twee grote dingen op mijn boodschappenlijstje, schoenen en een jas. De eerste werden in de New Balance winkel gescoord en de tweede, uiteraard zou je bijna zeggen, bij Tommy Hilfiger. Daar scoorde mijn vriendin ook nog een flinke lading spullen en ook zij had schoenen en wel bij Sketchers. Tussendoor hadden wij nog lunch in de foodcourt en toen was het tijd om te vertrekken.

Outback

What else

Vanavond deden we iets heel on Amerikaans, we lieten de auto bij het hotel staan en liepen naar het restaurant waar we die avond wilden gaan dineren. Het was mij namelijk opgevallen dat tegenover ons hotel een vestiging zat van Outback, een op Australische leest geschoeid steakhouse waar ik jaren terug met de boys ook al een keer, naar grote tevredenheid, gegeten had. En behalve dat lopen gezond was, was het in dit geval ook stukken sneller om achter het hotel door te steken en naar het restaurant te lopen dat met de auto eerst het parkeerterrein van het hotel te verlaten, vervolgens een stuk over de weg te rijden naar het terrein waar Outback zat om daarna met diezelfde auto naar Outback te rijden.

We betraden het restaurant en kregen een plaatsje waarna we wat te drinken bestelden. Dat ging prima met de cocktail voor mijn vriendin maar mijn tapbiertje ging het niet worden want de tap was gesneuveld. Daarom werd het een blik Fosters (Australisch bier). Als eten werd het uiteraard steak voor mij, mijn vriendin hield het bij zalm en daarbij salade en groenten. Steak en zalm waren top, met de salades was ook niets mis maar wijn houden allebei van beetgare groeten en dat stadium waren deze lang en breed gepasseerd. Maar dat was dan ook het enige minpuntje aan een prima diner en na afloop hadden wij nog een gezond wandelingetje voor de spijsvertering terug naar ons hotel.

River rat brewery

Duidelijk te warm in de zon

Voor de lunch (en de middag) brachten we een bezoekje aan een van de plaatselijke brouwerijen, the river rat brewery. De brouwerij bleek op een groot terrein aan de stadsgrenzen te liggen met meer dan genoeg parkeerruimte dus dat was een goed begin. Ze hadden binnen airco maar ook een groot buitenterrein wat door het felle zonnetje niet al te druk was, iedereen had een plekje in de schaduw gezocht en niet in dat felle zonnetje. 

Bestellen ging via het loket dat ze buiten hadden en met een cola, een lemongrass bier en een vlaggetje (zodat ze wisten waar ze het eten moesten bezorgen) liep ik naar ons tafeltje waar het uitstekend toeven was. Zeker met alle tv schermen waar sport op uitgezonden werd en de punk en rock muziek die door de luidspeakers schalde. Dat eten waren taco's voor haar en een burger voor mij en die smaakten net zo goed als het bier, we hadden een heerlijke middag bij de rivier ratten. Aanrader!

Historisch district

Mooie huizen

Na een goede nachtrust, de nieuwe kamer had inderdaad geen lichtinval meer, stonden wij op haalde ik koffie uit de lobby en was het tijd voor de activiteiten van vandaag. Eigenlijk hadden we een bezoek aan een plantage willen brengen maar met een reistijd van twee en een half uur heen en twee en een half uur terug ging dat hem niet worden.

Eerste vervangende plan was een bezoek aan een comic shop want dat hoort nu eenmaal bij een Amerika vakantie maar die hadden de Corona crisis ook al niet overleefd. Dan maar een bezoek aan het historische district van Columbia waar geen plantages te vinden waren maar wel hele statige herenhuizen met grote tuinen. Het was wederom zondag dus parkeren was gratis en we bezochten en fotografeerden  diverse huizen en tuinen voor we besloten verder te gaan.
 

Red Lobster

Top

Eten vanavond was bij een keten die de vorige keer het hart van mijn vriendin had gestolen. Zowel het voedsel als de bediening (we hadden een hele knappe ober) waren haar uitstekende bevallen. Dus vandaag was ons tweede bezoek aan een Red Lobster restaurant, niet goedkoop wel geweldig. We begonnen vrij standaard met een vers lokaal biertje van de tap en een Riesling (naarmate de vakantie vorderde verloor de cola bij het diner steeds meer terrein) en de kaart. 

Beide gingen we deze keer voor een combi gerecht bestaande uit zalm, garnalen en kreeft en ik was zelfs een stapje verder gegaan door de variant waar ook coquilles bij zaten te bestellen. Bijgerechten werden frietjes, broccoli en salade waarbij de ober netjes de door mij bestelde grote salade veranderde in twee kleintje want dat kwam goedkoper uit. Het eten was net zoals de vorige keer perfect en alhoewel onze ober van vanavond een stuk minder knap was dan die van de vorige keer staat Red Lobster voor onze volgende trip nu alweer op het menu.

Microtel dag twee

Daar zijn we weer

Met name mijn vriendin had trek na ons bezoek aan het museum en dus was het tijd om wat te gaan eten. Aangezien er vanavond een goed restaurant gepland was werd dat dus een simpele hap en dan is de KFC toch wel een hele grote favoriet van haar.

We zochten dan ook het dichtstbijzijnde filiaal op en daar werd het een cola plus coleslaw en chicken wings, niet dezelfde kwaliteit als de Hooters maar zeker niet te versmaden. Daarna een bezoekje aan de food lion om vers fruit, sinasappelsap, salade en broodjes in te slaan waarna wij terugreden naar ons hotel.

Bij binnenkomst bleek men onze spullen naar een kamer aan de andere kant verplaatst te hebben en kregen we nieuwe sleutels om de kamer te betreden. Tot vreugde van mijn vriendin was er geen lichtinval maar in de kamer dus vannacht zou zij een stuk beter moeten slapen.
 

Revolutionary war park

Leuk maar sil

De volgende hat lag een dorpje verderop, Camden. South Carolina heeft een belangrijke rol gespeeld in de burgeroorlog en in Camden was een grote locatie met onder andere een museum en veel informatie over de burgeroorlog. Bij aankomst bleek het revolutionary war park echter net geopend en echt druk was het nog niet, wij waren bijna de enige bezoekers.

Dat betekende dus dat wij ongestoord door het museum heen konden lopen en alle uitstallingen konden bekijken zonder door iets of iemand gestoord te worden. Ook de filmzaal met historische beelden kende ons als enige bezoekers en hetzelfde tafereel herhaalde zich in de giftshop waar wij wonder boven wonder niets kochten. Het terrein was verder nog niet echt ingericht dus het was tijd om weer verder te gaan.

The state capitol

Ze werden al weer wat groter

Ook Columbia was een hoofdstad dus ook Columbia beschikte over een state capitol en uiteraard was een bezoek aan de state capitol de aftrap van de dag. Het adres werd in de Tom Tom ingevoerd en met wederom wat snedige opmerkingen over Zoet Caolina werd de weg naar de state house ingezet.

Het was vrijdag vandaag dus het state house was gewoon open maar kennelijk waren zowel de assembly, de senaat en de ambtenaren met zomer reces want om nu te zeggen dat er veel gebeurde was een grote leugen. Wij maakten echter probleemloos gebruik van de stilte om zowel het gebouw als de terreinen eromheen met een bezoek te vereren en heel veel foto's te schieten. Daarna was het echter tijd om te vertrekken want de agenda bevatte nog meer highlights vandaag.
 

Lizard's thicket

Echter kon het niet

 Dat ontbijt gingen we doen vlak bij het hotel in de Lizard's thicket. Dat was een echte Amerikaanse diner met allemaal locals als klant waar de serveersters mee omgingen als oude vrienden. We kregen een tafeltje midden in de actie, de kaart en twee koffie. Zij koos voor een omelet met spinazie, spek, champignons en worstjes met hash browsn erbij. Ik ging voor twee eieren, sunny side up ook worstjes en grits erbij.

Ondanks het feit dat ook dit een keten is, is het nog steeds southern style home cooking waarbij alle restaurants nog steeds eigendom zijn van de familie waar het ooit mee begon en nog steeds staan er recepten van de originele kokkin op het menu. We genoten van het ontbijt (waarbij de hash browns duidelijk superieur waren aan de grits) en verlieten deze orginele diner, een ervaring en een goed ontbijt rijker.

Microtel, de morning after

Niet best

De volgende ochtend werden we wakker en waar ik prima geslapen had gold dat niet voor mijn vriendin. Er bleek namelijk licht boven het gordijn door te schijnen vanwege de spotlight voor onze kamer en daar is mijn vriendin heel gevoelig voor en dus had zij verschrikkelijk slecht geslapen.

Daar moest dus wat aan gebeuren. De eerste taak echter deze ochtend was koffie halen want zoals gemeld, we hadden geen koffiezetter op de kamer. Ik schoot dus wat kleren aan en liep naar de lobby waar ik twee koffie meenam en constateerde dat, zoals verwacht, het ontbijt niet best was.

Na koffie en douchen liepen we naar voren en vroegen om een andere kamer. Uiteraard was dat geen enkel probleem maar dat zou wel een tijdje duren. We gaven aan dat men onze koffers gewoon kon verplaatsten, pakten vervolgens alles in en gingen op zoek naar ontbijt.
 

Midwood smokehouse

De beroemde sauzen

We waren in South Carolina en de beroemdste keuken van South Carolina is de barbecue en dan uiteraard met de drie sauzen die daar bij horen. Onze keuze was op Midwood Smokehouse gevallen als restaurant en bij binnenkomst ademde alles de sfeer van een echt barbecue restaurant uit, simpele maar schone tafels, meerdere soorten tapbier en vlees, heel veel vlees. Voorzien van een biertje en een cocktail kozen wij voor brisket en ribs met daarbij coleslaw en sweet potatoe fries.

Onze ober bracht als eerste de sauzen, allemaal eigengemaakt en in knijpflessen geleverd met daarbij de uitleg wat wat was. Op verzoek kwam er ook mayo op tafel voor die gekke Europeanen die dat bij hun frietjes wilden en toen was het wachten op het vlees (en de bijgerechten. Welnu dat werkelijk top en er bleef dan ook geen flintertje over van de Amerikaanse (dus grote) porties. Onze eerste southern barbecue was een doorslaand succes en we gingen dan ook voldaan terug naar het hotel.

Microtel

Minste tot nu toe

 Onze eindbestemming vandaag was Columbia, de hoofdstad van South Carolina. Ons hotel behoorde tot de Microtel keten, een onderdeel van de Wyndham groep. De kamer was schoon maar het was wel het minste hotel van de hele vakantie. 

De lobby was kaal, er zat echt nul komma nul aankleding en de ruimte voor het standaard Amerikaans hotel ontbijt beloofde ook helemaal niets dat werd morgen echt wel buiten de deur ontbijten. Het enige positieve was dat er zo te zien permanent koffie en heet water voor de thee in de ontbijtruimte stond, dat was tot nu toe alleen zo in het Hyatt house geweest. Op de kamer gekomen begrepen we echter waarom die koffie en thee er stonden want dit was de eerste kamer zonder koffie en thee faciliteiten. Kortom onze eerste en meteen onze laatste keer in een Microtel wat ons betreft/

Op naar South Carolina

De mooiste tourist info tot nu toe

Vandaag was een van de langere etappes van de vakantie dus veel meer dan uitchecken, reizen, inchecken en eten zou het niet gaan worden. Welnu laten we beginnen bij het vertrek uit ons hotel. Het ontbijt was top, zoals we van het Hyatt house gewend waren maar waar er normaal verse omeletten besteld konden worden was er niemand te vinden, kennelijk had men ook hier last van personeelsgebrek. Verder liep alles op rolletjes, uitchecken en vervolgens tanken, de reis kon beginnen.

Een van de komische dingen waar ik het tot nu toe nog niet over gehad heb was het accent van onze TomTom, die had nogal wat moeite met Amerikaanse namen en afkortingen en dat had al tot aardig wat hilariteit geleden. De leukste kwam vandaag echter want South Carolina werd verbasterd tot sweet Caroline en Carolina is de volledige naam van de dochter van mijn vriendin. 

Er was een serieuze stop onderweg en dat was bij het passeren van de staatsgrens waar we bij het gecombinede resting area/tourist nformation centre lunchten en van foldertjes voorzien werden, we bleven tenslotte drie dagen in South Carolina. Het was de mooiste die we tot nu toe tegengekomen waren en ook het personeel was uiterst vriendelijk en met een vrolijk y'all werd er afscheid van ons gekomen.

Hooters

Altijd goed

Het was tijd om ons dagje North Carolina te beëindigen met een eenvoudige doch voedzame maaltijd en waar kun je dat beter doen dan bij Hooters? We reden dus naar de dichtstbijzijnde vestiging en zetten onze auto voor de deur. Eenmaal binnen zagen wij nog wat bekenden uit ons hotel, de motorrijders waren ons daar al opgevallen door hun kleurige motoren en uiterlijk en zij hadden voor dezelfde plek gekozen als wij voor het diner.

Ons diner bestond aan de vloeibare kant uit een heerlijke Samual Adams summer van de tap, een cola en aan de vaste kant uit een Caesar salade, chicken wings (de beste wings van de VS en misschien wel van de wereld) en frietjes. Na het betalen van de rekening stapten wij voldaan van tafel en keerden terug naar ons hotel, morgen was namelijk weer een volledige reisdag.

State house

Veel props

We brachten (uiteraard) een bezoek aan de state capitol want Raleigh was de hoofdstad van North Carolina en dus had men een state capitol. Er was geen eigen parkeerterrein maar parkeren op straat was slechts twee dollar dus daar gingen we niet arm van worden.

Na eerst buiten een rondje gemaakt te hebben over het terrein met veel eekhoorns betraden we het niet al te grote statehouse waar we eerst door de security heen moesten voor we naar binnen konden. Binnen was er naast de security en de klerk niemand aanwezig dus we konden op ons gemak alles bekijken waarbij opviel dat er heel veel show elementen aanwezig waren en dat het merendeel van het gebouw meer een ceremoniële functie had dan dat het echt in gebruik was. Het was echter een leuk bezoek en een prima manier om onze vrije middag in Raleigh door te brengen, het was echter tijd geworden om te eten dus we verlieten het state house dan ook weer.
 

Hyatt house

Top

We zouden hier maar een nacht verblijven dus hadden we alleen onze reistas mee naar binnen en niet onze koffer maar de kamer was met voorsprong de beste tot nu toe. We hadden voor een Hyatt house gekozen, een onderdeel van Hyatt dat we drie jaar geleden ontdekt hadden en dat was toen heel erg goed bevallen.

Net zoals toen hadden we een suite met een slaapkamer, een ruim zitgedeelte en een keuken met alles erop en eraan. En als leuk snufje kon onze tv volledig draaien zodat je zowel uit bed als vanuit de zitkamer kon kijken. We waren echt zeer tevreden met onze keuze en na het broodnodige opfrissen maakten we ons klaar om de stad te verkennen.
 

Op weg naar North Carolina

Volgende staat

Het was weer tijd om te reizen, deze keer naar North Carolina. Ma de gebruikelijke zaken als inpakken, uitchecken, ontbijt en tanken begon de dag dan ook echt. De eerste grote stop was over de staats grens waar wij het North Carolina visitor center aandeden en een heerlijke picknick hadden. Vervolgens was het een bezoekje aan het welkomst centrum waar we wat foldertjes en informatie ophaalden de toiletten bezochten en weer verder trokken.

Onze volgende stop bracht ons bij iets nieuws Pelican's SnoBalls. Dit was een soort van hutje waar je schaafijs kon kopen met meer dan 100 smaken en we moesten zelfs in de rij staan om een SboBall te kunnen aanschaffen. De SnoBall was verfrissend maar mierzoet dus beide exemplaren eindigden in de container die ook op het terrein stond. Daarna was het tijd voor het laatste stukje rijden naar de bestemming van vandaag.

Bangkok garden

Echte Thai

Deze keer was er geen nationale feestdag dus ons uitgekozen restaurant was gewoon open en we konden dus gaan genieten van onze eerste Thais maaltijd bij Bangkok garden. Het is altijd afwachten of een Thais restaurant ook echt Thais is of alleen maar Thais kookt maar Bangkok garden was een echt Thais restaurant.

Mijn vriendin zat dus vrolijk in het Thais te kleppen met onze ober en er kon dus ook gewoon besteld worden zonder ons volledig aan de kaart e moeten houden. Dat werd dus Singha bier, Thaise viskoekjes, laab moo en pad krapow kai met echte Thaise pittigheid en niet de aangepaste westerse varianten. Na een uitstekden maaltijd (en wederom een doggy bag) verlieten wij het restaurant om op onze kamers te beginnen met het inpakken van onze koffers want de volgende dag gingen wij Virginia beach verlaten op weg naar de volgende bestemming van onze road trip.

Fietsen

Lady on a bike

Eenmaal terug bij het hotel gingen wij weer naar de boardwalk waar we een fiets huurden om de boardwalk te verkennen. Alhoewel het fietsen stukken beter ging dan lopen, vooral voor mij, was het ook best wel zwaar en nadat we zo'n dertig minuten gefietst hadden besloten we een stop te maken voor een drankje bij een van de vele terrasjes die op boardwalk te vinden waren.

Ons uitgekozen tentje bleek een soort schommeltafeltjes te hebben waar we onder het genot van bier en cola rustig bijkwamen van het fietsen. Betalen was echter een stuk minder vlot want ook hier was er niet al te veel personeel. Aangezien de fiets op tijd terug moest liepen we naar binnen om daar de rekening te voldoen en vervolgens weer naar buiten voor de laatste inspanning, het terug fietsen naar de verhuurder om onze fiets weer in te leveren.

Cape Henry lighthouse

Nice view

Als eerste zouden we vandaag een bezoekje brengen aan een oude vuurtoren, deze bleek echter op een basis van de US navy te liggen dus we werden bij de ingang van de basis tegengehouden door twee soldaten waarvan een met wapen. Na een uitgebreide ID check mochten we door, echter we moesten vervolgens met een bus verder en daar was een mondkapje voor nodig en die lagen niet in de auto. Terug naar het hotel dus en de mondkapjes, die we dus niet voor niets meegenomen hadden, ophalen en poging twee. Nu kwamen we wel door de controle post heen en kregen een tweede uitgebreide check en uitleg bij post twee waar we onze ID's mochten inleveren, uitleg kregen over wat we wel en niet mochten een toegangsbewijs meekregen.

We waren niet de enige toeristen en terwijl we op  de bus wachten riep een van de soldaten ons te hulp. Of we misschien Duits spraken want de volgende gasten waren Duitsers die geen woord Engels spraken. Met wat tolk diensten werd dat geregeld en toen kwam de bus die ons naar het stuk van de basis bracht waar de vuurtoren was. We mochten een klein gedeelte van het terrein daar betreden en dat bestond uit de PX, de oude en de nieuwe vuurtoren, wat historische monumenten en een prachtig uitzicht over de oceaan. Daarna was het de omgekeerde route, shuttlebus, documenten ruilen, auto ophalen en de basis weer verlaten.

Ontbijt

Veel war memorials

Aangezien ons hotel geen ontbijt serveerde gingen we buiten de deur ontbijten maar en route naar ons ontbijt plekje, deze keer aan de andere kant van de boardwalk, maakten we wederom een hoop foto's van de bezienswaardigheden.

Onze gekozen ontbijtplek bleek echter dicht te zijn want men had niet genoeg personeel, iets wat zo langzamerhand toch een thema begint te worden van deze vakantie. Andere zaken waar wij heen wilden bleken niet open te zijn en wat wel open was waren niet de plekken waar wij een lekker ontbijtje konden scoren.

We besloten dus terug te gaan naar het hotel en te ontbijten met eigen voorraden. We hadden nog vers fruit, salades en uiteraard de kreeft met mac & cheese van gisteren en aangezien een Amerikaanse hotelkamer standaard een ijskast, magnetron en koffiezet apparaat heeft lukte dat allemaal prima.

Catch 31

Open keuken

Voor het diner waren we neergestreken bij Catch 31, een erg mooi visrestaurant aan het strand. In eerste instantie wilden we buiten zitten maar het was echt te warm dus we kozen toch voor binnen waar we een tafeltje tegenover de mooie grote open keuken kregen. Aankleding en bediening waren erg mooi en netjes en de reden werd al gauw duidelijk, we zaten namelijk bij het restaurant van het Hilton.

Al gauw waren er drankjes (Riesling en een Samuel Adams summer beer) en we kozen voor kreeft met mac & cheese en tonijn steak met een mooi groenten garnituur, beide vergezeld door een kleine Caesar salade. Het gebrachte eten klopte niet met de bestelling maar op zijn Amerikaans werd dat flitsende hersteld en genoten we van onze gerechten. De kreeft was echter dusdanig machtig dat er een doggy bag mee terug ging. Geen goedkoop restaurant maar een absolute aanrader als je aan het strand van Virginia beach wil dineren.

The boardwalk

The queen of the seas

We vonden ons hotel probleemloos en zoals advertised lag het aan het strand. Echter vanwege personeelsgebrek duurde het nog even tot onze kamer klaar was en bovendien werd die niet schoongemaakt vanwege datzelfde personeelsgebrek. Toen onze kamer klaar was bleek die helaas op de begane grond te liggen zodat we geen uitzicht over het strand hadden maar verder was er helemaal niets mis mee.

Na het opruimen van onze spulletjes betraden we de boardwalk en wandelden we over onze eerste echte Amerikaans boardwalk met diverse leuke photo opportunity's waar we uiteraard gebruik van maakten. De meest populaire was het standbeeld van Koning Neptunes waar we even geduld moesten hebben voor we aan de beurt waren.

Op weg naar Virginia

That´s us Lovers!

 Het eerste wat moest gebeuren na het verlaten van het hotel was tanken en ook dat was een shock voor ons en waarschijnlijk een grotere voor de gemiddelde Amerikaan. Waar wij vroeger $2.60 betaalden voor een gallon aan benzine bleek dat nu bijna $5 geworden te zijn dus tanken was twee maal zo duur als vroeger.

We hadden een mooie route langs de kust uitgestippeld naar onze volgende bestemming en we hadden een relaxte rit die we voor meerdere kleine stops en een grote stop onderbraken. Die grote stop was bij het Virginia visitors centre waar we diverse foldertjes scoorden, de schone toiletten bezochten en we een uitgebreide picknick hielden aan een van de perfect schone tafeltjes met alle spullen die we bij de supermarkt ingeslagen hadden.

Olive garden

Redelijk

Aangekomen bij het hotel bleek onze kamer niet schoongemaakt te zijn want kennelijk hadden wij het bordje niet schoonmaken opgehangen. Voor ons was dat een complete verrassing maar er was geen personeel meer dus haalde ik bij de receptie schone handdoeken en toilet artikelen en dat moest het maar zijn. Vervolgens maakten we zelf het bed maar op en begonnen met het verwijderen van de labels van alle aankopen die we gedaan hadden en pakten alles in in de koffers want de volgende dag zouden wij vertrekken uit Delaware.

Voor het eten hadden we een Thais restaurant uitgekozen maar ter plekke aangekomen zat er een bord op de deur dat ze in verband met memorial day gesloten waren. Ze waren niet de enige waar dat voor gold dus besloten we maar voor Olive garden te gaan, een keten van Italiaanse restaurant, net zoals Applebees in het lager marktsegment waar in ieder geval wel open. Ze waren open en er was meer dan genoeg plek dus al gauw zaten we aan tafel met een drankje en de kaart. We hielden het simpel bij een salade, mozzarella sticks en een stukje vlees en dat was allemaal goed eetbaar maar niet top. Na afloop was het terug naar het hotel voor onze laatste nacht in Delaware.

Rehobath beach outlets

Uitstekende lunch

Vandaag stond een uiterst belangrijk pint van een Amerika vakantie op de agenda, het bezoek aan een outlet. Onze keuze, Rehobath beach outlet, bleek zo groot te zijn dat je de auto nodig had om van gebied een en twee naar gebied drie te rijden dus we moesten genoeg kunnen vinden. We begonnen inderdaad in gebied een en twee en na wat stops bij bekende ketens als Calvin Klein, Tommy Hillfiger en dergelijk was het tijd om de aankopen in de auto te stoppen en te zorgen dat we weer vrije handen hadden.

Daarna was het tijd voor de lunch en onze keuze viel op een brewpub, Arena's. Een uitsteekende keuze zoals bleek want het eigen bier (en de cola) was prima en het eten, salade, zoete aardappel friet en soep was nog beter. Daarna was het naar de auto om naar gebeid drie te rijden waar we onder andere GAP en Tommy Bahama met bezoekjes en aankopen vereerden en met een afgeladen auto weer retour gingen.

Applebees

Onze zoep

We reden terug naar ons hotel waar we ons opfristen en klaar maakten voor het diner. Voor deze avond was besloten om een oude favoriet te bezoeken, Applebees. Het restaurant lag in Camden maar dat was minder dan tien minuten rijden van ons hotel dus geen enkel probleem om naar toe te rijden. Wat opviel bij binnenkomst was het gebrek aan personeel en het personeel dat er wel was bleek erg jong en onervaren te zijn. De eerste aanwijzingen dat de Corona crisis ook in Amerika hard had toegeslagen. 

De drankjes begonnen al een goede gewoonte te worden, cola voor haar en plaatselijk bier voor mij (elk Amerikaans restaurant heeft plaatselijk bier op de tap echt een hele grote vooruitgang vergeleken met vroeger. Het werden twee voorgerechten (tomaten soep en uien soep) wat geen slimme keuze was met de portiegrootte in Amerika maar ja daar moeten wel elke vakantie minimaal een keer intrappen. Zij had de zalm als hoofdgerecht en ik nam de verstandige keuze, een steak in plaats van een burger, geholpen door het aantal calorieën dat de kaart vermelde bij elk gerecht. Geen van beide slecht maar ook geen van beide top helaas. Toen echter bij haar toetje (een mini brownie) een smerige lepel werd afgeleid en het vervolgens behoorlijk lang duurde voor een ober (en niet eens de onze) op mijn signalen reageerde en inderdaad constateerde dat de lepel behoorlijk smerig was en alleen met een sorry na lange tijd een schone lepel arriveerde was mijn enthousiasme voor bezoekjes aan de Applebees behoorlijk afgenomen.   

Wilmington riverwalk

The riverwalk

Het middagprogramma was een bezoekje aan de riverwalk van Wilmington waar we ook de lunch gingen gebruiken. Nu was het geen echt verre rit dus we arriveerden netjes rond lunchtijd ter plekke alleen was het zaterdag dus alle restaurant bleken heel erg vol te zitten met best wel lange wachttijden voor een tafeltje. Gelukkig bleek Taco Grande plek aan de bar te hebben en dus zaten we daar al gauw achter een cola, een biertje en een schaal nacho's om de eerste trek te stillen. Het eten hielden we relatief gezond voor een Mexicaanse tent met spruitjes en enchiladas. Voldaan stapten we tenslotte van tafel om de riverwalk zelf te gaan verkennen.

Het was behoorlijk warm dus ons tempo was niet al te hoog en we maakten ook regelmatig gebruik van de bankjes die overal geplaatst waren om even uit te puffen maar het was een heerlijke middag en een prima wandeling na de maaltijd. Heel veel was er niet te beleven en ook de boottochtjes op de rivier waren niet echt van de categorie dit moet je doen dus toen we op het einde van de riverwalk aangekomen waren draaiden we ons weer om en liepen terug richting de auto. De ochtend was interessanter geweest maar ook de middag was goed te doen dus een prima dag.

First state park

First state park

De ochtend zou in het teken staan van een bezoek aan First state park, de plek waar de regering van Delaware zetelt. Het was echter zaterdag en dat betekend dat er niet gewerkt werd door de overheid dus het was maar afwachten wat er allemaal te beleven viel. Welnu parkeren was een makkie op de zaterdag dus dat was alvast winst, maar om nou te zeggen dat het druk was, was ook bezijden de waarheid. We liepen dus een rondje en maakten wat foto's, waarna we plaatsnamen onze opties onder de loep te nemen. 

Terwijl we dat deden ging er een deur open en liep een dame in klederdracht van 200 jaar geleden naar buiten. Uiteraard spraken wij haar aan en het bleek dat Rachel de gids was voor First state park. We kregen dan ook een privé tour van haar over het terrein met heel veel uitleg over hoe alles was gegaan tijdens de revolutie en waarom Delaware de First State was, Het was een prima begin van de dag waarna we afsloten met een bezoek aan de souvenirshop en de eerste koelkast magneten ingeslagen werden.

Panera

Matig

Ons hotel was duidelijk een stukje minder dan het vorige, hierbij dus de volstrekt fretloze conclusie dat een Best Western beter is dan een Best Western galaxy. Een uitzondering was echter de douche, die was werkelijk uitstekend en beter dan ons vorige hotel. Ook het ontbijt was stukken minder dus besloten we om buiten de deur te gaan ontbijten en wel in een van onze favoriete ontbijt stekjes, de Panera.

Die was vlot gevonden want Amerika heeft iets van 2000 Panera filialen dus de kans dat er eentje vlak bij je hotel zit is erg groot. Eenmaal binnen bleek dit filiaal geen salades te verkopen, het geliefde ontbijt van mijn vriendin bij deze keten. De keuze viel dan ook op een bagel met creamcheese en koffie voor mij en een sandwich met kaas en ei en een appelsap voor haar. Bagel, koffie en sap konden direct mee, voor de sandwich kregen we een buzzer mee die afliep op het moment dat het gerecht klaar lag bij de balie van de keuken.

Het ontbijt werd in een vlot tempo naar binnen gewerkt en het werd tijd om Dover te gaan verkennen.

Eindbestemming

Lijkt aardig op de vorige

Het was nog eventjes rijden maar tenslotte kwamen we op de plaats van bestemming aan, Dover. Hier lag ons tweede hotel, wederom een Best Western (een Galaxy om precies te zijn), maar deze keer voor drie nachten in plaats van een nacht. De koffers gingen dan ook mee naar de kamer en na het installeren hadden we niet echt meer de puf om naar een restaurant te gaan, maar trek hadden we wel. Gelukkig zat tegenover het hotel een Chinees afhaal restaurant, No. 1 waar we dan ook naar toeliepen. 

Na de kaart bekeken te hebben plaatsten we onze bestelling en op de bekende Chinese afhaal restaurant wijze werd die vlot klaargemaakt en liepen wij terug naar ons hotel om op de kamer te genieten van onze super de luxe maaltijd.

Christiana Mall

Mooi mall

Met een flinke tornado vertraging kwamen we tenslotte aan op de eerste bestemming van de dag, de Chrtistiana Mall. Hier kreeg mijn vriendin haar vervroegde verjaardagscadeautje, een nieuwe iPhone. Waarom in de Christiana mall, welnu hier zat de enige Apple store van Delaware en aangezien Delaware taxfree is was dat de uitgelezen plek om de telefoon te kopen. De  telefoon was snel aangeschaft maar het overzetten van de oude naar de nieuwe ging stukken minder vlot en Facebook was niet aan de praat te krijgen dus dat werd voorlopig nog gebruik maken van het huidige exemplaar.

Gezien het inmiddels late tijdstip was er geen tijd om de mall verder te verkennen vertrokken we weer naar de eindbestemming van vandaag.

Tornado

Goede gewoonte

De eerste etappe zou ons naar Delaware brengen waarbij wij ook nog door Maryland heenreden. De reis werd onderbroken met een gewoonte waar wij de vorige trip door de States mee waren begonnen, een picknick op een van de resting area's die wij onderweg tegenkwamen.

Daarna was het verder reizen naar onze bestemming maar het weer werd alsmaar slechter en op een gegeven moment kwamen er tornado waarschuwingen binnen op mijn telefoon met het dringende advies om ergens te gaan schuilen. We doken dan ook zo snel mogelijk de snelweg af en gingen bij een McDonalds naar binnen waar het personeel erg laconiek deed over tornado's. We namen een drankje en beleven een half uurtje binnen tot de ergste regenbuien verdwenen waren en ook de tornado waarschuwingen verdwenen. Het was tijd om verder te gaan.

Simkaarten

Vertrouwd adresje

Aangezien we gisteren te moe waren reden we dus als eerste naar de dichtstbijzijnde  T-mobile winkel om onze telefoons van plaatselijk simkaarten te voorzien. Deze was echter nog niet open (het was echt vroeg) en dus brachten we eerst een bezoek aan de supermarkt voor de eerste inkopen.

Daarna was de winkel open en werden wij voorzien van Amerikaanse simkaarten met onbeperkt bellen, maar veel belangrijker, van drie gigabyte. De eerste etappe van de vakantie kon beginnen. 

Wakker worden

Op herhaling

Zoals altijd werden we op dag een heel erg vroeg wakker, hopelijk zitten we al snel weer in het juiste ritme en zijn we onze zes uur aan jetlag dan weer kwijt. Uiteraard beschikte onze kamer over een koffiezet apparaat dus die werd in de strijd geworpen om de eerste koffie van de dag te maken. Daarna was het tijd om te douchen en de spulletjes weer in de reistas te stoppen en gebruik te maken van het ontbijt van het hotel. Nu stelt het typische Amerikaanse hotel ontbijt niet al te veel voor (wafels, toast, yoghurt, jam en scrambled eggs met worstjes) maar de kwaliteit van dit hotel bleek iets beter te zijn dan gemiddeld en dus hoefden we niet naar een apart restaurant voor ons ontbijt. 

We leverden de kamersleutels in bij de balie en verlieten het hotel, de vakantie was nu echt begonnen.