De laatste stops

Het weer was intussen omgeslagen en het was begonnen met regenen eerst zachtjes en later steeds harder. Toen wij dan ook parkeerden bij het Groot begijnhof (onze laatste geplande stop van de vakantie) moesten de jassen dicht, de kragen omhoog en werd capuchon en cap opgezet om niet nat te worden. Het groot begijnhof was inderdaad groot, zelfs dusdanig groot dat er auto's op mochten en er een parkeerplaats was. Leuk om te bezichtigen maar met niet echt ideale weersomstandigheden werd het geen lang bezoek. Weer in de auto gezeten besloten we i.p.v. te keren in het smalle straatje een rondje begijnhof per auto te doen om daarna de weg naar huis in te zetten.

Onderweg kwam er echter al gauw een onverwachte stop want we passeerden een Carrefour en dat deed bij René het idee opkomen dat we hier misschien nog wel wat Belgische biertjes konden kopen om mee naar huis te nemen. Dat bleek geen enkel probleem te zijn want het was een GROTE supermarkt. Op de bier afdeling bleek een ruime keuze aan speciaalbieren aanwezig te zijn en tot onze grote vreugde had men ook st feuillien te hebben. Er werden dan ook diverse bieren ingeslagen alsook een klein zakje Lays met pickle als smaak (Het bleek een piccalilly smaak te zijn en alhoewel niet vies zal dit een eenmalig experiment blijven voor mij).

Daarna was het in de, gelukkig niet stromende) regen het inladen van de boodschappen en de rit naar huis in te zetten. Deze bleek probleemloos te verlopen en eenmaal in Nederland aangekomen bleek daar de zon heerlijk te schijnen. Na mijn mede avonturier in Zaandam afgezet te hebben en kennis genaakt te hebben met het konijn van zijn dochter was het richting Amsterdam rijden want het was tenslotte koninginnennacht.

Ontbijt

Een filiaal van Panos

Na wederom goed uitgeslapen te hebben was onze laatste dag van de vakantie aangebroken. We moesten het hotel om 12 uur verlaten en hadden dus de tijd om nog te ontbijten in de buurt van het hotel. Onze keus viel op Rigoletto dat, niet geheel onverwacht, schuin tegenover de opera lag. We namen plaats, en wijs geworden door de gebeurtenissen van gisteren, vroegen we om verse jus d'orange en cappuccino. Toen we echter de kaart aan het bestuderen waren die gevuld was met uitsmijters en croques, kregen we te horen dat de keuken pas om half twaalf openging. Dat was uiteraard te laat voor ons en dus hielden we het bij koffie en een sapje.

Daarna ging René even langs bij een filiaal van Panos (zeg maar de Bakker Bart van België) om broodjes voor ons te halen die we op de hotelkamer konden opeten. Daarna was het dan ook tijd om uit te checken en na het voldoen van de rekening voor de parkeergarage van het hotel laden we dan ook de tassen in de auto om naar de laatste stop van de vakantie te rijden.

Mosquito coast

Mosquito coast

Na het eten gingen wij nog wat drinken voor onze laatste avond en tegenover het restaurant zat een kroeg met de mooie naam het spijker. Het zag er daar druk en gezellig uit dus betraden wij, na het verlaten van de Thai, het spijker. Het was er inderdaad druk en gezellig, dusdanig druk dat er geen plekje meer over was. We verlieten het spijker dan ook om naar iets anders op zoek te gaan.

Vlakbij viel ons oog op de mosquito coast, waarvan ik in eerste instantie dacht dat het een restaurant was. Het bleek echter meer een soort lounge bar, café, restaurant ding te zijn en ze hadden nog plek in het lounge gedeelte op een erg aantrekkelijke wegzak bank. Na enige tijd kwam de bediening opdagen en kozen wij voor een Orval en een Karmeliet (van de tap) als laatste biertje. Rustig werden de biertjes opgedronken en daarna verlieten wij de tent voor het vaste avondritueel van bloggen onder het genot van een drankje in de hotelbar.

Sala Thai 3

Het interieur van Sala Thai 3

Het was alweer onze laatste avond in Gent en traditioneel moest er een keer Aziatisch gegeten worden op een vakantie. Gisteren hadden we Sala Thai 3 (1 en 2 heb ik nooit gevonden) al gezien en daar zetten we vandaag dan ook onze schreden naar toe. In tegenstelling tot gisteren was er vandaag overal plek en ook hier was er geen probleem. Alleen gaf de eigenaresse aan boven een groep te hebben dus het kon allemaal wat langer duren en of wij dat geen probleem vonden.

Uiteraard was dat geen probleem en voorzien van een Singha namen wij plaats aan een tafeltje en wachtten rustig tot men tijd had voor onze bestelling. Het ging allemaal een stuk vlotter dan voorspeld en al gauw zaten wij allebei aan een rode chili, kip voor de een, garnalen voor de ander. Het ging echter mis toen de serveerster vroeg of wij extra rijst wilden en toen wij bevestigden en nog twee biertjes besteldeb verdween zij en kwam voorlopig niet meer terug. Bij terugkomst kwam zij er achter dat zij het e.e.a vergeten was en verontschuldigde zich bij ons. Met een Mai pen rai (je wilt laten blijken dat je ook een woordje Thais spreekt) gaven wij aan dat alles goed was. Ze stond er echter op dat wij nog een drankje van het huis accepteerden voor we vertrokken en met een espresso en een singha voldeden wij daaraan. Met nog wat Thais van haar en van mij namen wij daarna afscheid na een prima maaltijd. Dit is een aanrader voor de Thai liefhebber die naar Gent komt.

Het begijnhof

De kerk op het begijnhof

Nadat we de boot verlaten hadden was het tijd om even na te genieten en dat deden we in het waterhuis aan de bierkant. In dit bierhuis heeft me veertien bieren van de tap en meer dan honderd bieren van de fles en wij gingen hier dan ook met veel plezier heen. Helaas was het inmiddels geen terrasweer meer en dus gingen we binnen zitten maar de biertjes waren lekker en de portie ganda ham erbij maakte het af. Onder het genot van de biertjes maakten we plannen voor de rest van de middag en die behelsden een bezoek aan een ander stadsdeel.


We namen dus voor het eerst de tram (het openbaar vervoer is prima geregeld in Gent en zeker niet duur) en stapten uit bij het glazen straatje. Dit is zowel een architectuur wonder als de hoerenbuurt van Gent en dat moet je gezien hebben. Welnu was het de moeite qua architectuur? Nee, Als rosse buurt? Nee. Het was zelfs heel erg klein (een mini straatje) maar we kunnen het van de lijst met things to see in Gent afstrepen. Vlak daarbij zat het begijnhof en ook dat moesten we uiteraard even bezoeken. Rustiek en mooi en een stuk beter dan de hoerenbuurt maakte dat dit tripje toch de moeite waard. Vervolgens was het terug richting hotel waarbij René wederom ging winkelen (deze keer voor hemzelf en zijn dochter) en ik alvast naar het hotel terugkeerde voor een powernap.

Boottocht

De drie torens vanaf het water

Het werd vanochtend een latertje want pas rond tien uur werd de douche opgezocht voor onze tweede volle dag in Gent. Het programma stond niet echt vast, de enige voorgenomen activiteit was een tocht over het water.

Tegen elf uur stonden wij buiten en zetten de, inmiddels bekende, route naar het centrum in om een ontbijtje te scoren. Onze keuze viel op 't postje en we zetten ons aan een tafeltje buiten (het weer was best wel aangenaam te noemen). Toen we wilden bestellen gaf onze, behoorlijk stuntelige, ober aan dat de kaart vandaag niet werkte want vanwege een feestdag was er alleen een Breugelsch menu te krijgen. Op de vraag wat dat dan was volgde er een hoop onduidelijkheid en wij besloten dan maar tot koffie met jus d'orange en lieten het eten varen. Ondanks dat er vers sap op de kaart stond kwam hij met flesjes aanzetten en dat was echt toch wel iets met druppels en emmers. Kortom als je in Gent bent vermijd 't postje is mijn advies.

We verlieten het terras dus weer vrij vlot en besloten tot een brunch ( ja zo laat was het inmiddels alweer) bij subways, iets waar je ons beiden een plezier mee dot. Zo zaten we even later op het terras van een tonijn en een kip sub te genieten, Daarna was het naar de vertrekplaats van de rederijen lopen en een bootje selecteren voor vertrek. Toen we aankwamen bleek er een op afvaart te zijn en wij gingen aan boord voor een tocht over de schelde en de leie met een plezier bootje. De tocht duurde minder dan een uur maar was erg plezant en informatief. We zagen een aantal dingen die we al kenden vanaf het water en een aantal andere dingen voor de eerste keer. Dat met de prima uitleg van onze schipper maakte het tot een heerlijke trip en, in tegenstelling tot 't postje, een aanrader voor bezoekers van Gent.

Patershol

Waterzooi

's Avonds vertrokken wij naar het patershol om te gaan eten en drinken. We vertrokken vrij laat en toen wij aankwamen bleken zo'n beetje alle restaurants vol te zitten. Ons oog viel tenslotte op brasserie 't klokhuys maar ook deze zat vol. De ober vertelde ons dat er binnen een half uur een tafeltje zou zijn en raadde ons café de zoo aan om de tijd door te komen.

De zoo lag om de hoek en we betraden een behoorlijk trendy café waar flink wat cocktails door de staf geproduceerd werden. Wij hielden het echter bij een Carlsberg en al gauw was het tijd om terug naar ´t klokhuys te gaan. Er was inderdaad plek en ik had mijn zinnen gezet op de plaatselijke specialiteit waterzooi terwijl ik niet eens wist wat het was. Hier werd een variateit met kip geserveerd. Het bleek een soort bouillon te zijn met een halve kip, krieltjes en diverse groenten er in waarbij je de vaste bestandsdelen met mes en vork at en het vocht met een lepel. Zeker niet vies maar ik heb het n u geproefd en zal het niet voor een tweede keer bestellen. René was ondertussen heel erg te spreken over zijn biefstuk die prefect gegaard was.

Daarna gingen we voor een afzakkertje halen en kwamen bij café Afsnis terecht. Deze nachtpub was behoorlijk vol maar ik had het wel gehad na de erg late maaltijd en tegen half twaalf gingen we terug naar het hotel  voor een afzakkertje en het bijwerken van het blog. Morgen weer een nieuwe dag.

Het groot vleeshuis

Plaatselijke streek gerechten

Het was tijd om verder te gaan en dus liepen we over de diverse grote pleinen naar het oude stadscentrum van Gent toe. Het was een schone omgeving zoals men dat in België pleegt te zeggen en onderweg zagen we ook de vertrekhalte voor de boottocht die wij zondag willen gaan doen.

Op een van de pleinen zat het groot vleeshuis waar men allerlei streek streekproducten kon kopen zoals de Ganda ham. Je kon hier ook lunchen en dat deden we dan ook. We hadden borden met ham en worst uit de streek en ik had een plaatselijke kroket met  ganda ham terwijl René aan de erwtensoep zat (ja dat is ook een plaatselijk product).Daarbij een heerlijke Ename blond en het werd een prima lunch. Daarna vervolgden we onze route met een bezoek aan Geraard de duivel en het oude kasteel dat nog steeds binnen de stadsgrenzen ligt.

Ook een bezoek aan de stripwinkel mocht niet ontbreken toen wij langs Adhemar kwamen en René zich niet onbetuigd liet en diverse aankopen deed. Op de vrijdagsmarkt (die ook op zaterdag gehouden werd) hadden we enkele druppels maar dat was gelukkig de enige regen die we zagen. Ook daar sloeg René toe met iets voor zijn dochter. Toen was het terug naar het hotel waar ik een powernap nam en René nog wat stripwinkels bezocht. Na een prima ochtend een uitstekende middag, Gent is goed!

De drie torens

Het Belfort, de middelste van de drie torens

Na een prima nachtrust stonden we de volgende dag om een uur of half tien buiten de deur van het hotel om als eerste te gaan ontbijten. Dat deden we bij een echt Belgisch iets, Starbucks. Al gauw zaten we voorzien van cappuccino en een bagel met zalm voor de een en een mango smoothie met muffin voor de ander de rest van de ochtend voor te bereiden.

Welnu die start waren de drie torens waar Gent beroemd om is (en waar ook de foursquare badge van de stad naar vernoemd is). De eerste van de drie is de Sint Nicklaaskerk en die zat bij onze starbucks om de hoek. We zeten meteen middenin de oude stad en staken rustig door naar de middelste van de drie het Belfort. Pas bij de laatste, de Sint Baafs kathedraal gingen we naar binnen en dat was een hele imposante kerk waar het topstuk het schilderij de aanbidding van het lam gods was van de gebroeders van Eyck. Entree hiervan was echter vier euro en aangezien we in een zij zaal al een kopie hadden gezien waar we niet echt van onder de indruk waren besloten we dat over te slaan. Buiten zochten we een bankje in het zonnetje op om even lekker te genieten en ons voor te bereiden op de middag.

Het Ibis opera

De parkeer garage van het Ibis.

Het laatste gedeelte van de rit verliep probleemloos. Alle files waren verdwenen en ook de beruchte ring van Antwerpen kwamen wij zonder een enkel probleem voorbij. Na minder dan een uur reizen reden wij Gent binnen en kon de route naar het Ibis ingezet worden. De navigatie fungeerde probleemloos en de chauffeur van de dag reed dan ook zonder een foute afslag voor de deur van het hotel. Daar ontstond echter een klein probleem. Je kon er niet stoppen want we zaten midden op de tram baan. Dat werd dus doorrijden en na wat gestunt door de een richting straatjes stopten we de auto zodat de bijrijder naar het hotel kon lopen om te vragen waar we de auto kwijt konden.

Al snel kwam hij terug met de mededeling twee keer links en dan de parkeergarage in. Welnu twee keer links was een smalle straat met een hele krappe ingang van de parkeergarage. Na mijn ervaringen bij ASR gaf ik het stuur dan ook graag over zodat hij de auto naar binnen kon rijden voor een van de paar plekjes die er nog waren. Welnu in België kan men ook overdrijven want er was meer dan genoeg plek in de garage (wel smalle plekjes maar dat hoort erbij). Toen was het inchecken en naar de bar afdalen om het blog bij te gaan werken onder het genot van een Belgisch biertje.

New pepper

Het bord met de dag specialiteiten.

Een van de dorpen waar wij doorheen reden was Wuustwezel en daar poogden wij een restaurant te vinden. Alhoewel mijn reisgenoot diverse dingen spotte was ik steeds te laat of zag geen kans om de auto te parkeren (het dorp was duidelijk lint bebouwing avant la letre). Op een gegeven ogenblik lukte het dan eindelijk en kwamen we bij New pepper terecht. De zaak was nu niet echt vol te noemen, er zaten drie dames aan een tafeltje en dan hield het echt wel op maar de dag specialiteiten op de muur zagen er prima uit en we hadden honger. New pepper zou het worden.

Al gauw kwam de eigenaresse bij ons aan de tafel langs en als eerste werden er twee Jupiler gebracht terwijl wij de kaart bestudeerden. Ik liet de kaart echter links liggen en koos voor de asperge crèmesoep als voorgerecht. Bij het hoofdgerecht twijfelde ik tussen lamshaas en zeewolf (beiden met asperges) en op advies van de eigenaresse ging ik voor de lamshaas. Mijn reisgenoot nam een klassieker, varkenshaas met frites maar zonder saus en mayonaise wat de eigenaresse tot de vraag bracht of hij soms op dieet was. Het eten arriveerde vergezeld van twee Leffe bruin en wij hadden geen enkele klacht over het eten, het smaakte allemaal prima. Tegen negen uur namen wij afscheid van de eigenaresse, waar we inmiddels een goede band mee opgebouwd hadden, voor het laatste stuk van de reis.

File

Het vertrek van vandaag was niet vroeg. De vrouw van mijn vriend werkte en hij moest dus hun dochter van school halen. In de loop van de dag belde hij dan ook dat ze tussen half drie en kwart voor drie thuis zouden zijn. Toen ik naar Zaandam reed begon de ellende die de rest van de dag niet meer op zou houden. Er stond een file, een grote en trage file. Ik deed dan ook ruim drie kwartier over het ritje van normaliter twintig minuten. Ook de rit terug naar Amsterdam om zijn dochter naar zijn vrouw te brengen (die nog aan het werk was werd vertraagd door een file waar we gelukkig om heen konden rijden.

Maar daarna was er geen ontkomen meer aan en regen de files zich aaneen. Hoe veel voorstellen er ook van mijn navigatie systeem kwamen om files te ontwijken onze rijstijd bleef maar oplopen. Het enige voordeel was dat we iets van het platteland zagen maar België kwam niet echt in beeld en het werd later en later. OP een gegeven moment waren we dan toch bij onze zuiderburen aangeland maar het werd tijd om iets te gaan eten. We besloten dus een restaurant te gaan zoeken.

Vertrek naar Gent

Vandaag is het dan zo ver, de eerste vakantie van 2013 gaat van start. De aftrap van het seizoen is een lang weekend (vier dagen) Gent en zoals dat zo mooi heet, we hebben er zin in. Aangezien mijn reisgenoot nog wat huiselijke zaken m.b.t. zijn gezin te regelen heeft vertrekken we pas in de loop van de middag. Dat betekent dat ik alle tijd heb om in te pakken en een aantal last minute dingen te regelen zoals het ophalen van mijn nieuwe zonnebril (alhoewel die helaas niet nodig gaat zijn dit weekend), het vullen van de benzinetank van mijn auto en nog wat van dat soort zaken.

Mocht de wifi in het hotel meewerken dan zullen tijdens ons weekend de vakantie verhalen direct op het blog verschijnen, anders zal dat moeten wachten tot we weer terug zijn. Een ding is zeker, wifi of geen wifi, wij gaan genieten van de mooie stad Gent en het bourgondische leven dat je in België kunt hebben. Tsjoaw saluu zoals de Gentenaar zegt.

Storing

De afgelopen tijd waren storingen in (betaal) systemen aan de orde van de dag. Het meest in het nieuws waren natuurlijk de banken wiens sites onbereikbaar waren en betalingen bij winkels die niet lukten maar daarnaast was er veel meer (klein) leed te melden. Zo werd bv. ook de KLM aangevallen waardoor passagiers niet meer online konden inchecken. (Positief) gevolg hiervan was trouwens wel dat KLM de nieuwe bagage toeslag even uitstelt.

Wat niet in het nieuws was, was het zogenaamde klein leed. Bij mijn bedrijf bijvoorbeeld bleken de pin automaten van cateraar Sodexo niet meer te werken wat tot opstoppingen in de kantine leidde. Diegenen met een chipknip konden nog wel betalen diegenen zonder hadden een probleem. Alhoewel probleem, gewoon je spullen meenemen en de volgende dag afrekenen was ook een prima werkende oplossing. Kortom wij worden niet tegengehouden door een (vermeende) DDOS aanval maar hebben daar gewoon een praktische oplossing voor.

Spy mouse

De vakanties staan weer voor de deur en dan is het ook weer tijd om te zorgen dat er iets te spelen staat op mijn iPhone voor de verloren minuutjes. Ik was inmiddels door zowel Crooked house als Star Wars Pit droids heen en alhoewel Angry Birds ook op mijn iPhone staat ben ik daar lang niet altijd voor in de stemming.

Gelukkig heb ik een redelijke collectie van games voor mijn iPhone op voorraad (ik download vaak dingen die als speciale aanbieding voor een dag of een week gratis zijn). In die collectie bevond zich ook Spy Mouse en daar ook Crooked house over muizen ging besloot ik Spy mouse een kans te geven. Het blijkt een leuke puzzel game te zijn waarbij je een muis stukjes kaas moet laten pakken en onderwijl katten moet ontwijken. Het is een simpel spelletje, het speelt lekker vlot en er zit genoeg uitdaging om het leuk te maken. Kortom voor de komende vakanties heb ik weer een spelletje bij me voor die momenten dat je even niets anders wilt doen.

M&M's

Gepersonaliseerde M&M's

Er was een meeting op mijn werk van een van de teams waar ik ook een bijdrage aan lever om een terugblik op de resultaten van het eerste kwartaal te houden. Normaliter wordt op dat soort gelegenheden altijd een doos met gebak neergezet om gezamenlijk het succes te vieren maar deze keer werd dat anders gedaan. De manager van het team zit redelijk in de snoep wereld (zijn vrouw werkte voor de Mars fabrieken, zo had ik via hem onder andere kennis gemaakt met de limited edition Twix).

Voor deze bijeenkomst had hij dan ook een aantal zakjes met M&M's besteld maar dan met een eigen opdruk op de chocolaatjes. Toen ik hem vroeg hoe hij dat voor elkaar had gekregen vertelde hij me dat het al een tijdje mogelijk is om M&M's met eigen teksten en zelf met foto's te krijgen. Hiertoe was er een speciale website in het leven geroepen. Op deze website kies je eerst de kleur(en) van jouw M&M's om vervolgens tekst of een foto of een afbeelding te kiezen die op de M&M moet komen. Als laatste kies je de verpakking van kleine zakjes, via cadeau verpakkingen naar bulk hoeveelheden en hoeveel je er van wilt hebben. Na betaling worden de M&M's binnen de twee weken bezorgd en kun je iedereen verrassen met jouw M&M's.

Wegwerkzaamheden

In Almere hingen er al enige tijd waarschuwingsborden dat de door de vorst ontstane schade aan de ringweg aangepakt zou gaan worden en dat dit voor aanzienlijke verkeersoverlast zou gaan zorgen. Welnu in mijn wijk was hetzelfde gebeurd met een bijna gelijkwaardige weg en dat had nul overlast opgeleverd dus dit zou wel met een sisser aflopen dacht ik.

Totdat ik 's ochtends naar mijn werk reed en meteen na de afslag van de snelweg een flinke file zag staan. Er bleken rotondes afgezet te zijn, mensen moesten lussen rijden om ergens te komen en op de eerst kruising stonden vier verkeersregelaars (kennelijk wordt er goed gebruik gemaakt van de huidige hoge werkeloosheid) om het verkeer in goede banen te leiden. Gelukkig gaat het maar een weekje duren want de borden logen niet, het is echt een aanzienlijke verkeersoverlast geworden.

Tien kleine negertjes

Onze gastvrouw Ning

Na het drinken en eten met de (ex) collega's is het normaliter tijd voor het derde en laatste onderdeel van de avond, het gokken. Twee jaar terug was er al wat minder animo geweest om te gaan gokken en was een klein deel met mij naar de kroeg gegaan, waren enkelen naar huis gegaan en waren alleen de echte die-hards naar het casino gegaan. Deze keer was er zelfs niemand die naar het casino wilde, waarschijnlijk moeten wij in het vervolg de naam van het uitje gaan aanpassen naar drinken en eten i.p.v. drinken,e ten en gokken.

Iedereen gaf aan mee naar de kroeg te willen en toen moest ik even nadenken waar je met een groep van tien man terecht kon om half tien op de vrijdagavond. Ik besloot tot de Mekhong river aangezien het daar pas later druk wordt en je dus met tien man probleemloos bij elkaar kunt zitten. Toen begon echter het verhaal van de tien kleine negertjes want we arriveerden niet met tien man bij de kroeg maar met negen daar een persoon al aangegeven bleek te hebben na het eten huiswaarts te keren. Negen man sterk betraden we dan ook de bar en hadden inderdaad ruim plaats. De eerste rondjes werden besteld en de avond werd vrolijk doorgezet. Al gauw haakte echter de volgende groep af doordat zij de volgende dag vroeg op moesten voor allerlei activiteiten. De laatste vier gingen echter vrolijk door totdat de laatste tegen half twaalf de tent verlieten. Inmiddels was er een goede bekende van mij opgedoken dus ik had nog steeds gezelschap. Wat schetste echter mijn verbazing toen er alsnog een van de drie terugkeerde. Hij had het te goed naar zijn zin en er ging toch nog een latere trein. Een uurtje later haakte hij ook af en kwam er een einde aan fijne avond.

Drinken, eten en gokken

De eerste schotels arriveren

Al jarenlang is er een avondje uit van collega's en oud collega's in Amsterdam dat deze drie componenten in zich verenigd. Wij spreken dan af in café de zon om nadat de groep is compleet naar Chinees restaurant Wing Kee te vertrekken om de avond tenslotte in het Holland Casino te beëindigen.

Helaas miste ik deze keer de start bij de Zon want diegene die mij oppikte was al erg laat en bij het rijden over de grachten hadden wij een bierfiets voor ons dus dat schoot niet op. Toen wij bij de zon aankwamen was het dan ook meteen doorlopen naar Wing Kee. Het uitje wordt door een Chinese collega georganiseerd en dat betekent een gereserveerde tafel voor de groep en eten wat er op tafel komt. Als eerste uiteraard thee (Wing Kee heeft geen alcohol vergunning) en daarna twee pannen met Wonton soep. Dan komen de bakken met rijst en de schalen met kip, rund, eend en varken in diverse variëteiten. Alles smaakt weer even goed maar het hoogtepunt is toch wel als de schalen met tijger garnalen binnenkomen. Een met zwarte bonensaus en een met knoflook klaargemaakt.

Tijdens de maaltijd is het ook altijd goed bijpraten ober veranderde banen, huizen en vakanties. Het toeval wilde dat een ex-collega en trouw lezer van mijn blog pasgeleden in Gent geweest was en hij had diverse tips over wat te doen en waar te eten. De belangrijkste tip was wel om te gaan eten en drinken in het patershol. DE wijk met restaurants en kroegen in Gent. Verdere tips lukten helaas niet maar gelukkig hebben we daar de email nog voor achter de hand.

WWE Wrestlemania revenge tour

Ik voor de ring in de pauze

Halverwege de jaren 80 werd er op de kabel, sky channel, iets uitgezonden waar ik met veel plezier naar keek, het Amerikaanse (show)worstelen van de WWF. Alhoewel het zo nep als de neten was keek ik met veel plezier naar Saturday nights main event en het jaarlijkse hoogtepunt Wrestlemania. Sterren als Hulk Hogan en Rowdy Roddy Piper werden vergezeld door populaire personages als Mr T. van the A-team en zangeres Cyndi Lauper. In de loop der jaren verloren wij echter onze interesse en was het exit van het Amerikaans worstelen.

Eind vorig jaar hoorden wij echter dat de WWE (zoals ze nu heten) een show zou geven in Rotterdam en wij wilden dat toch een keer meegemaakt hebben. Daarom kochten wij dan ook kaarten voor de show van 17 april. Uiteraard waren dat ringside seats maar naar later bleek hadden we beter tribune kaarten kunnen kopen want dan had je een beter uitzicht dan op rij 12 waar wij nu zaten. We betraden een kwartier voor aanvang een niet uitverkocht Ahoy maar de sfeer zat er goed in bij de aanwezig worstel fans. De show begon maar een paar wedstrijden van de mindere goden en een team match met zes diva;s (aantrekkelijke dames die in erg krappe kledij ook worstelen) maar daarna kwamen de eerste "echte" matches met veel spektakel en zelfs een held van vroeger (William Regal). Het dak ging er pas echt vanaf bij de main event (de laatste match) tussen kampioen John Cena en uitdager Ryback. Dit was een tables match waarbij je pas wint als je tegenstander door een tafel heen ramt. Ik heb een prima avond gehad en een wens van vroeger in vervulling gebracht maar als de WWE nogmaals naar Nederland komt zal ik er niet bij zijn.

El Rancho

De rib eye

Woensdag gingen Dennis en ik een bezoek brengen aan een oude jeugdzonde annex jeugdliefde, de WWE. Het event was om 20:00 in Ahoy in Rotterdam en dat betekende even slim plannen om toch nog een fatsoenlijke maaltijd naar binnen te krijgen i.p.v. even een burger naar binnen tikken tijdens de reis.

Nu hadden wij een paar jaar terug al de oplossing voor dit probleem gevonden toen wij een concert van Billy Joël in datzelfde Ahoy bezochten en die oplossing is het brug restaurant op de A4. In het restaurant zitten diverse bekende ketens die hamburgers e.d. verkopen maar ook een wok restaurant en een filiaal van La Place. Maar veel belangrijker, er zit ook een vestiging van Argentijns restaurant El Rancho. Nu bleek er trouwens een fusie op Argentijns gebied plaats gevonden te hebben want de ketens Gauchos en El Rancho waren onder een nieuwe holding samengesmolten tot Ranchos en ook andere zaken waar ik graag kwam zoals Rose's cantina, bleken onderdeel van het imperium uit te maken.

Wat er niet veranderd was, was dat je hier in ruime mate vlees kunt bestellen en waar Dennis nog voor een ganba en steak combi ging besloot ik tot een klassieke rib eye. Daarbij friet, salade en uienringen en vooraf voor ons beiden de klassieke gegrilde Argentijnse worstjes. Het tweede wat niet veranderd bleek te zijn was de kwaliteit van het eten want alles smaakte nog even goed als altijd. Het verse boven het vuur gegrilde vlees was mals, sappig en uitstekend van smaak. We lieten ons alles er goed smaken en besloten geen koffie na te nenem om tijdig in Rotterdam te zijn. Na het verorberen van de maaltijd vroegen we dan ook meteen om de rekening om onze reis voort te kunnen zetten.

Op visite

De eend

Dinsdagavond was ik weer gezellig bij mijn vriendin. De afspraak was eerst op dinsdag, werd toen naar donderdag verzet en eindige tenslotte toch wederom op dinsdag. Ik verliet Almere dan ook met een Whatsapp bericht naar haar dat ik onderweg was en hoe laat ik ongeveer zou arriveren.

Toen ik bij haar aankwam werd ik hartelijk door de dames (ze heeft ook een hond) ontvangen en zat al gauw op de bank met een wijntje en een nootje. het bleek dat we een avond met diverse kleine hapjes zouden hebben zodat we gezellig konden babbelen en niet aan tafel zouden gaan. De eerste gang bleek een filodeeg flapje te zijn gevuld met feta, ei en oregano. Prima binnen te houden, ik kon niets anders zeggen. Ondertussen hadden we het over onze naderende vakanties (een regelmatig onderwerp bij mij), zei naar China en ik naar Amerika. Daarna kwam gang twee, een glaasje met soto ajam, niet door haar zelf bereid maar van de toko aan de overkant. na het proeven begreep ik dat zij niet de moeite nam om hem zelf te maken maar bij de toko haalde want het was een mooie volle soep die prima als maaltijd soep in te zetten was. We eindigden met eend (haar favoriet) op rijst met sla. Dit alles werd begeleid met een tweede wijntje en een lekkere Nespresso na. Tegen half tien was het tijd voor mij om te vertrekken en voor haar om met haar hond te gaan wandelen en zo kwam er een einde aan wederom een erg gezellige avond!

Toyota Aygo

De binnenkant van de Aygo

Maandag moest mijn auto weg voor een grote beurt en in tegenstelling tot de kleine beurt die hij had gehad zou dit de hele dag gaan duren. Aangezien de lease contracten overal steeds soberder worden had ik geen recht op vervangend vervoer en ik zei bij het maken van de afspraak dat ik wel wat met een collega zou regelen die mij dan bij de dealer kwam ophalen en weer terug zou brengen.

Bij de vorige beurt was ik al zeer te spreken geweest over deze Toyota dealer en ook nu werd ik wederom blij verrast. Bij het maken van de afspraak zei de medewerker dat hij wel wat zou regelen. Ik kreeg dan ook een van de occasions mee die bij de dealer stond toen ik mijn eigen wagen daar inleverde. Nu was het weliswaar de kleinste auto die Toyota in het assortiment heeft, de Aygo, maar aangezien mijn werk op nog geen zes kilometer van de dealer ligt was dat best wel te doen. Wat wel opviel tijdens het ritje was dat ik aardig gewend was aan de luxe van mijn eigen auto, ik miste heel veel dingen en de Aygo was ook veel luidruchtiger. Maar toch wederom complimenten voor Toyota Zonneveld want over de service valt helemaal niets te klagen, allen maar complimenten te geven.

Flashback Bahama's 1996

Het is alweer tijd voor het tweede onderdeel van de vakantie van 1996. Na een week door Florida getrokken te zijn zouden we de tweede week van onze vakantie doorbrengen in de Bahama's en wel op Grand Bahama. Het was voor ons allebei onze eerste bezoek aan de tropen en we hadden geen idee wat ons te wachten stond buiten de bounty stranden zoals je die uit de diverse reclame's kenden.

Reis daarom met ons mee naar de Bahama's in september 1996 voor het tweede deel van onze zomervakantie. Hopelijk geven de verhalen je een goede indruk van een week in de Caraïben en kun je kijken of een dergelijk vakantie ook iets voor jou is.

Songkran

De Thaise dansgroep aan het werk.

Op zaterdag was het Songkran (Thaise nieuwjaar) aangebroken en dat betekent dat de Thaise gemeenschap feest viert. Zoals altijd wordt een dergelijk feest in het Rhone congres en party centrum gehouden in Sloterdijk en dit jaar zou het feest 's middags al beginnen en tot in de kleine uurtjes duren. Ik had met een aantal vrienden afgesproken dat we elkaar 's avonds tussen 8 en 9 uur daar zouden ontmoeten en even na achtten verliet ik dan ook mijn huis voor de rit van een kwartier naar de feestlocatie.

Aldaar aangekomen was het feest al in volle gang en stond de Isaan dansgroep op het toneel om de menigte te vermaken met dans en muziek uit de Isaan. Ik liep al meteen enkele bekenden tegen het lijf en onder het genot van een spa rood (ik was tenslotte met de auto gekomen) stonden we al gauw bij te praten en naar de feestelijkheden te kijken. Het was een Thais feest en dat betekende dat er niet alleen drank verkocht werd maar ook eten en al gauw zat ik van een bak met rijst en twee gerechten (de een herkende ik als kip met cashew nootjes, de ander was iets pittiger en vermoedelijk een rode curry) te genieten. Ik wilde het eten cash betalen maar er werd alleen met bonnen afgerekend dus dat was een probleem. Gelukkig was ik samen met een vriend eten gaan halen en had hij wel bonnetjes dus dat ging goed. De avond was verder een aaneenschakeling van een miss verkiezing, Thaise muziek en dans en house waar alle bezoekers flink op aan het feesten waren. Ik praatte ondertussen bij met veel (oude) bekenden waarvan ik sommige al lange tijd niet meer gezien had. (De recordhouder had ik zelfs twee en een half jaar niet gezien). Het was erg gezellig en tegen middernacht verliet ik het pand na een erg gezellige avond. Sawadee pee mai (Gelukkig nieuwjaar) voor jullie allemaal.

Leffe lentebier

Lentebier in het echte Leffe glas

Het seizoen van de lentebock's is weer aangebroken en dat betekent dat er in de supermarkten en slijterijen weer lentebock te koop is van alle grote brouwerijen. Nu is dit niet echt mijn bier dus, in tegenstelling tot het herfst bockbier ga ik deze meestal niet proeven.

Dit jaar besloot ik echter toch een uitzondering te maken want ook Leffe bleek opeens een lentebier te produceren. Wat onderzoek leverde op dat het bier vorig jaar in België geïntroduceerd was en dit jaar voor het eerst op de Hollandse markt te koop was. De smaak bleek het wat bitter van een lentebock in zich te hebben maar daar doorheen was duidelijk de typische smaak van Leffe te proeven. Ik houd het echter bij dit ene proef exemplaar want de lente bieren zijn nog steeds mijn bieren niet. Mocht je echter wel een liefhebber van lente bieren zijn dan is deze van Leffe zeker een aanrader.

Werk herinneringen 10: Spel zonder grenzen

Het ski loop onderdeel

Deze werk herinnering gaat wel heel erg ver terug. Ik werkte nog geen jaar bij mijn bedrijf en zat in een hele hechte groep (zo hecht dat we zelfs samen twee weken naar Griekenland op vakantie gingen, dat verhaal zal ooit wel eens in de flashback serie verschijnen). Dat najaar kwam een van ons met de mededeling dat er in Almere al sinds 1984 een spel zonder grenzen georganiseerd werd naar het voorbeeld van de populaire tv uitzendingen, maar dan met bedrijven teams i.p.v. steden teams.

Uiteraard besloten wij daaraan mee te gaan doen en al gauw werd er met de voorbereidingen begonnen. We moesten onder andere een outfit hebben (zwarte sportbroek met wit t-shirt) een joker fabriceren (het thema was circus dus wij maakten een kooi met daarin een leeuwtje) en, last but not least, een naam voor ons team. Aangezien we IT'ers waren en de term bitneuker (in tegenstelling to mierenneuker in het normale taalgebruik) veel gebruikt werd kwam iemand op het idee om dat in het Engels te vertalen en zo waren de bitscrewers geboren. Op een koude decemberdag begaven we ons naar de sporthal van Almere haven waar de competitie  plaats zou vinden. Naast de sporthal onderdelen (zoals het hier afgebeelde skilopen) waren er ook water activiteiten in het naastgelegen zwembad. Ondanks het feit dat ons team nog geen deuk in een pakje boter sloeg hadden we lol voor dertig en de dag vloog dan ook voorbij. Na afloop was het gauw douchen en met zijn allen uit eten (en drinken gaan) om na te genieten van onze sportieve activiteiten. Iedereen was er van overtuigd dat het een top dag was geweest en dat, indien enigszins mogelijk, wij volgend jaar wederom van de partij zouden zijn.

Stedentrip Gent

Een van de Gentse kanalen

Inmiddels is het zeker geworden dat Texas niet de eerste vakantie wordt van 2013 maar dat het seizoen gestart gaat worden met een vierdaagse stedentrip naar Gent. Als eerste was de stad bepaald, als tweede werd er een datum geselecteerd (26 april t/m 29 april) en als laatste werd er een hotel geboekt.

Net zoals bij andere trips van ons werd dit gedaan door de vrouw van mijn reisgenoot (en een van mijn beste vrienden) waarvoor zoals altijd veel dank. De keuze was gevallen op het Ibis opera dat voldeed aan de standaard criteria van Wifi en centraal gelegen. We hebben nog een paar weken om een programma in elkaar te draaien van de must see's en must do's maar het belangrijkste is vier dagen lol. Ik moet zeggen ik kijk er nu al naar uit en mochten er lezers zijn met tips, laat je niet tegenhouden maar dien ze in!

100K

100.000

(Voor diegenen die niet in de sales wereld of in de wereld van het grote geld leven daar wordt niet over duizendjes gepraat maar over K's dus de titel van dit stukje had ook 100.000 kunnen zijn).

Afgelopen weekeind is er een toch wel heugelijke mijlpaal in de geschiedenis van mijn blog gebeurd. De 100.000 pageviews (dat betekent dat er meer dan 100.000 keer een stukje van mij gelezen is) zijn gepasseerd. Nu vier ik mijn mijlpalen op het blog wel altijd en de laatste was het passeren van de 50.000 pageviews waarbij ik mijn verbazing uitsprak over hoe vaak er wel iets gelezen wordt. Maar bij 100.000 sta ik toch echt wel even paf. Ik kan dan ook alleen maar mijn trouwe bezoekers en lezers hartelijk bedanken voor het zo vaak bezoeken van mijn weblog. Deze post is voor jullie!

Weekend van de tickets

Het is nog maar iets meer dan een maand voor we naar Texas vertrekken en dus was het tijd om tickets te gaan kopen voor alle evenementen die we gingen bezoeken. We hadden al kaartjes voor de baseball wedstrijden en voor de Segqay tour en ook de kaartjes voor de rodeo waren onlangs aangeschaft.

Dan stonden er nog bezoeken open aan de eenden en de vleermuizen excursies in Austin, NASA in Houston en JFK en het Dallas cowboys stadium in Dallas. Er waren nog wat kleine probleempjes met het krijgen van de tickets. Zo had je voor de Austin reserveringen een Amerikaans telefoon nummer nodig (daar hebben we die van het hotel maar voor gebruikt) en moest ik bij het kopen van de tickets voor het Dallas cowboys stadium zelfs mijn random reader gebruiken. Maar na enige tijd waren alle tickets dan ook geboekt waarbij we zelfs een korting van 50% hadden op onze NASA tickets. Nu alleen nog even de sim kaarten regelen en we zijn er heel erg klaar voor!

Pronto Italia

De auto van Pronto Italia

Zaterdag in de namiddag kreeg ik een berichtje van een vriendin of ik wat speciaals te doen had. Op mijn ontkennende antwoord vroeg zij of ik zin had om bij haar langs te komen. Aangezien het al behoorlijk laat in de middag was betekende dat ook meteen inclusief eten en ik vroeg dan ook of ik iets mee moest nemen. Zij antwoordde dat dat niet nodig was en dat zij wel iets Italiaans zou regelen bij haar uit de buurt vandaan.

Toen ik even voor zessen arriveerde had ik al een idee wat dat zou zijn want er stond een auto van Pronto Italia voor de deur van haar flat. Ik passeerde de bezorger zelfs bij het betreden van de entree van de flat. Toen ik binnenkwam werd ik hartelijk door haar begroet en even later was ze druk bezig om de maaltijd naar binnen te brengen. We begonnen met een combi schotel van brood met kruidenboter, vitello tonato, salade caprese en carpaccio, daarbij een mooie rode wijn (cabernet sauvignon) en het was genieten geblazen. Daarna kwamen drie soorten pasta (penne, lasagna en tortellini) en lamskoteletjes met spaghetti. Uiteraard zal het niemand vreemd in de oren klinken dat niet alles opging maar dat lag niet aan de kwaliteit maar aan de hoeveelheid. De rest van de avond brachten we gezellig keuvelend op de bank door en het was ruim na elven dat ik huiswaarts keerde. Altijd leuk zo een onverwachte avond met een goede vriendin.

Butterfly Thai café

De maaltijd

Een tijdje geleden melde ik al dat de Butterfly wederom open zou gaan. Ik was toen helaas niet in staat naar de opening te gaan maar vrijdag avond was het eindelijk zo ver, ik had met een vriend afgesproken om er een hapje te gaan eten.

Toen ik de zaak betrad was de inrichting hetzelfde gebleven als vroeger. Er was alleen een verse lik verf en nieuw meubilair neergezet (en een nieuwe keuken zoals ik later hoorde). Ik was er als eerste maar er zat een goede bekende aan de bar en onder het genot van een biertje praten we even bij. Het bleek dat de nieuwe eigenaar zijn oude zaak, Chao Phraya, had verkocht en zijn kok meegenomen had naar de Butterfly. Even later arriveerde de tweede deelnemer en namen we, na een biertje, afscheid van onze bekende en namen plaats aan een vrijgekomen tafeltje (het was behoorlijk druk die avond).

De bediening kwam al snel met een kaart (vers van de pers) aanlopen maar wij vroegen hem om de kok gewoon iets lekkers voor ons klaar te laten maken. Pittig was geen probleem gaven wij aan en verder was eigenlijk ook alles goed. We werden verrast met beef en basilicum en kip in een curry met daar uiteraard rijst bij. Het eten was prima van smaak echt niets op aan te merken en het was niet flauw te noemen maar wij houden beide van behoorlijk pittig (voor westerse begrippen dan) eten en gaven aan dat het de volgende keer best wel pittiger mocht voor ons. De volgende keer, ja zeker want op eten, sfeer, bediening en prijs was werkelijk niets aan te merken dus we komen hier zeker terug.

Zonnebril

Tijdens de Amerika vakantie van vorig jaar was mijn zonnebril gesneuveld en ik had nog steeds geen fatsoenlijke nieuwe aangeschaft. Aangezien de Amerika vakantie van dit jaar alweer voor de deur staat was het de hoogste tijd om daar wat aan te doen. Zo ging ik dan ook naar George de Jong, al sinds jaar en dag mijn favoriete opticien om een nieuwe zonnebril uit te zoeken.

Na flink wat passen viel mijn keus tenslotte op een mooi model van Tag Heuer. Daarna was het uiteraard tijd voor een oogmeting want ik heb tenslotte glazen op sterkte nodig. Het bleek dat mijn vorige meting van 2007 was dus ik heb een stuk langer met mijn vorige zonnebril gedaan dan ik gedacht had. Mijn ogen bleken in de tussentijd er iets op vooruit gegaan te zijn dus ik kon het met iets minder sterke glazen af. Nog twee weken wachten en dan is de bril klaar en kan ik de zonnige wereld weer met een frisse blik inkijken.

Bakker Bart

DE Italiaanse bol

Ik had gisteren met een collega afgesproken om weer eens een keer buiten de deur te gaan lunchen en met het vertrek van La place uit Almere zijn er niet zo heel veel opties meet over. (Tenzij je vette kledder wilt gaan eten want dan zijn er megaveel opties beschikbaar van de plaatselijke snackbar Kareltje tot aan de megaketens van McDonalds).

Aangezien wij niet zo van de vette kledder zijn viel onze keuze dus vrijwel direct op Bakker Bart waarbij de slager uiteraard een goede tweede keus was. Ik ben al meer dan dertig jaar Bakker Bart bezoeker en vanaf die allereerste dag is er eigenlijk een grote favoriet geweest, de Italiaanse bol en dan Italiaans belegd. Dat betekent met kaas, salami en chorizo met daar dan weer een lading paprika overheen. Tegenwoordig bieden ze hem ook aan met uitjes erbij en dat heb ik een keer geprobeerd maar dat was hem niet voor mij. Ik ben dus gewoon weer teruggekeerd naar de originele versie. Zo ook deze keer weer en na al die jaren verveelt hij nog steeds niet. Mocht je een keer bij Bakker Bart langsgaan dan is dit wat mij betreft een grote aanrader.

Nieuwe Nespresso smaak

De linizio: cups en tube

Sinds ik mijn Nespresso heb zijn er continu nieuwe smaken verschenen met, bij mij, meer en minder succes. Zo was ik niet erg te spreken over mijn eerste set aan variations terwijl ik mijn tweede serie al een stuk beter kon pruimen. Al deze nieuwe smaken hadden één overeenkomst, ze waren tijdelijk.

Onlangs werd er wederom een nieuwe smaak aangeboden, de Linizio, deze was op twee gebieden uniek voor mij. Ten eerste was het een permanente smaak (en werd een van de andere permanente smaken hiervoor uitgefaseerd en ten tweede was het een lungo en geen espresso. (Voor de n iet Nespresso drinkers onder ons, een lungo is een "normale" kop koffie en niet een kleine espresso. Uiteraard werd deze door mij besteld en geproefd (zeker niet slecht maar ook geen topper) maar bij het openen kon ik me toch niet weerhouden van de gedachte dat deze koffie met name vanuit de marketing kwam en niet uit de smaak beleving. De kleur van deze Nespresso is namelijk oranje en welke gebeurtenis gaan wij eind april vieren.....

Flashback Florida 1996

Het is wederom tijd voor een episode in de flashback series en deze keer kijken we terug naar september 1996. Dat was het tweede jaar dat ik samen met een vriendin op vakantie ging. Nadat we in 1995 een eerste bezoek aan Amerika gebracht hadden dat ontzettend goed bevallen was besloten we dat nu opnieuw te gaan doen. Deze keer zou het een gecombineerde vakantie worden waar we in de eerste week een bezoek aan Florida zouden brengen en in de tweede week een relax week op de stranden van de Bahama´s door zouden brengen.

In tegenstelling tot 1995 was dit jaar alles geregeld zodat we nergens naar hoefden te zoeken. De route stond vast en alle hotels waren al geregeld. Wel zo prettig als je slechts een week rond reist, dan verlies je geen tijd met het zoeken naar hotels en dergelijke. Kortom reis mee naar september 1996 voor de eerste week van onze vakantie die we in Florida doorbrachten.

Paas brunch

De paas tafel

Gisteren was het alweer tweede paasdag, alhoewel je met deze weersomstandigheden best wel over tweede kerstdag had kunnen spreken. De laatste jaren is het vaste prik geworden dat we op tweede paasdag gezellig bij mijn zusje brunchen en dit jaar was geen uitzondering op deze regel.

Ik had geen wekker gezet maar was, dacht ik, ruimschoots op tijd wakker. Helaas had ik op de zondag niet al mijn klokken omgezet naar de zomertijd. De enige die ik niet gedaan had was de wekker naast mijn bed en toen ik de woonkamer binnenstapte zag ik dat ik iets minder ruim in mijn tijd zat dan ik gedacht had. Vervolgens kwam er ook nog een Whatsapp bericht van mijn zusje binnen dat ik om twaalf uur verwacht werd en ik moest er nog enige haast achter zetten om tijdig in Amstelveen te arriveren.

Ik kwam echter netjes om enkele minuten voor twaalf uur binnenvallen en was er zelfs nog eerder dan mijn ouders. Die kwamen ook vlot binnen en even later gingen we aan de feestelijk gedekte tafel echter zonder mijn nichtje want die moest werken. Dat weerhield ons er niet van om te genieten want er waren vers gebakken broodjes, gerookte zalm, cherry tomaatjes, komkommer, krab salade, meloen met rauwe ham en nog heel veel meer. Het was dan ook een tijdje erg stil aan tafel want iedereen was druk bezig om te genieten van al het lekkers. Na het afruimen van de tafel kwam de koffie op tafel en was er weer wat meer tijd voor elkaar. Tegen twee uur was het echter tijd om op te breken en iedereen ging weer huiswaarts na een goede start van de tweede paasdag.

Werk herinneringen 9: Jubileum feest

Houtrust

Toen ik zo'n twaalf jaar in dienst was van mijn bedrijf was de eerstvolgende grote gebeurtenis het 12½ jarig jubileumfeest. Samen met een collega had ik al tijden terug afgesproken om dit samen te geven i.v.m. minder speeches en eens wat anders te doen dat het obligate etentje met collega's. We kwamen er echter achter dat de groep met jubilarissen in dat jaar erg groot was en riepen al die mensen bijeen om te vragen of ze gezamenlijk een groot feest zouden willen geven. Na wat heen en weer praten was iedereen het er over eens dat dat een goed idee was en met zijn tweeën gingen wij op zoek naar zowel locatie als een band.

Na veel zoeken, offertes opvragen en luisteren naar diverse bands viel de keuze tenslotte op de centraal gelegen locatie Houtrust in Hooglanderveen en de band Gin Fizz. We hadden niet genoeg budget om het hele bedrijf met partner uit te nodigen (zowel arrangement als band waren niet echt goedkoop) maar na wat gelobby bij de directie bleken die bereid om eventuele verschillen bij te passen en zo kon tenslotte de uitnodiging voor ons feest naar het hele bedrijf. Iedereen reageerde zowel enthousiast als verrast dat wij zoiets voor elkaar hadden weten te krijgen en de opkomst zou heel erg groot worden.

Gin Fizz

Op de avond van het feest hadden we best nog wel war spanning. Er zat voor ons een knopen en kleding beurs in de ruimte en die gingen heel erg laat weg. Zo laat dat het geluid (dat we via via hadden weten te regelen bij een professioneel audio bedrijf) bijna geen tijd had om de zaal in te richtten en de band al bijna voor de deur stond. Onze andere collega jubilarissen zaten rustig aan de maaltijd die wij gezamenlijk vooraf hadden terwijl mijn collega en ik wanhopig van alles aan het regelen waren. Niemand merkte echter iets en toen de eerste gasten de zaal betraden zag alles er strak uit en begon de band aan haar eerste set die uit relaxte welkom muziek bestond. Vanaf de tweede set ging het dak er echter van af en werd de ene na de andere swingende klassieker gespeeld en was de dansvloer niet meer leeg. Er was drank, er waren hapjes en er was een groot feest. De gasten gingen uit hun dak maar wij gingen nog veel meer uit ons dak. Aan het einde van de avond (heel diep in de nacht) verlieten eindelijk de laatste feestgangers de tent en keken mijn collega en ik terug op een top avond. Wij hadden ons heel erg goed geamuseerd maar de bedankjes die wij van de vele gasten kregen over een top avond met kreten als "leuker dan een bedrijfsfeest" deed ons natuurlijk heel erg glunderen. Dit is en blijft een van de leukste dingen die ik ooit georganiseerd heb en ik zal altijd met heel veel plezier op deze avond terugkijken.