De thuisreis

De terugreis verliep soepeltjes en uiteraard in omgekeerde volgorde aan de heenreis. We haalden onze bagage op uit het hotel en namen de shuttle bus naar vliegveld Charles de Gaulle.

We hadden uiteraard ruim de tijd genomen voor de terugreis want Parijs kan erg onhebbelijk zijn met het verkeer. Het resultaat was uiteraard dat we geen file gezien hadden en erg ruim op tijd op het vliegveld aanwezig waren. Na de balie gepasseerd te zijn liepen we naar de terminal waar vandaan onze vlucht zou vertrekken en dit bleek een afgelegen hoekje van het vliegveld te zijn waar absoluut niets te beleven viel. Er was een winkeltje en dan had je het wel gehad. Aangezien dit Frankrijk was verkocht het winkeltje wel heel er mooie wijnen en ik kocht een mooie Vosne Romanée voor mijn ouders als bedankje voor het mooie weekend.

Eindelijk was het tijd voor onze vlucht om te vertrekken en nog geen uur later zetten we voet op Nederlandse bodem. Aldaar namen we afscheid van mijn zusje en zwager en hun kinderen die naar huis gingen. Ik nam een taxi en zette eerst mijn ouders bij hun huis af alvorens ik zelf naar huis ging na een leuk weekend Disneyland Paris.

De derde dag in het park.

Space Mountain

Vandaag was onze laatste dag in het park alvorens wij weer naar Nederland terug zouden keren. Net zoals gisteren waren wij weer op tijd voor ons tijdslot in de ontbijt zaal en genoten van een rustig ontbijt. De kamer werd verlaten en de koffers werden bij de receptie achtergelaten alvorens wij het park weer in gingen.

Aangezien wij alle rides al gedaan hadden in de afgelopen twee dagen werden de beste rides opnieuw gedaan. Favoriet was toch wel Big Thunder Mountain Railroad waar zelfs meerdere trips in gemaakt werden. Verder werden er uiteraard souvenirs gekocht waarbij mijn moeder voor iedereen een aardigheidje wilde kopen. Zij ging zelf voor een Mickey Mouse sleutelhanger die zij aan haar handtas kon bevestigen, ik zelf nam een paar Mickey Mouse sokken. Mijn nichtje kreeg van mij ook nog een cadeautje. Zij bleef lang dralen en drentelen in de gift shop maar ging uiteindelijk voor een pluche aristocat, Berlioz. Toen was het toch echt tijd om terug te gaan naar het hotel om de thuisreis in te zetten.

De tweede dag in het park

Main street USA

Na het ontbijt pakten we de shuttlebus wederom naar het park, deze keer echter wel met een stralend zonnetje. We werden weer netjes voor de deur afgezet en betraden het park voor onze tweede dag. Mijn nichtje was nog steeds net zo verlegen als de dag ervoor en moest wederom geholpen worden met het inzamelen van handtekeningen.

Daarna gingen we het park in om de deze keer als eerste onze schreden te richtten naar Discoverland. We deden hier Star Tours waarbij mijn nichtje zich afvroeg of het nu een echte ruimtereis was die we gingen maken of niet. Ondanks haar bezwaren ging ze toch aan boord en iedereen genoot van de reis naar Endor. Vervolgens was de 4D film Honey I shrunk the adience aan de beurt waarbij vooral de ontsnappende witte muizen voor veel hilariteit zorgden. De dag ging rustig door van de ene naar de andere attractie waarbij iedereen erg onder de indruk was van Pirates of the Carribean, wat mij betreft toch een van de mooiere rides ondanks zijn leeftijd. De dag gleed vlot voorbij en voor we er erg in hadden was het al weer tijd om terug naar het hotel te gaan voor het avondeten. Deze keer sloegen mijn zwager en ikzelf de kroeg over zodat iedereen ruim op tijd op de kamer terug was voor een gezonde nachtrust.

Ontbijt

Vroeg onder de veren betekent ook vroeg uit de veren en iedereen was dan ook betijds op voor de tweede dag in het park. Het weerbericht was goed, het beloofde een zonnige dag zonder regen te worden dus de poncho's die we gisteren gekocht hadden konden thuis blijven.

We liepen naar de ontbijtzaal op de tijd die ons bonnetje aangaf en bij aankomst begrepen we waarom er op specifieke tijden ontbeten moest worden. Er waren dusdanig veel hotelkamers in het Santa Fe dat de ontbijtzaal, hoe groot die ook was, al die gasten niet op hetzelfde tijdstip kon verwerken.

Na controle van onze bon door het personeel wisten we een tafeltje te vinden waar we met zijn allen aan pasten en gingen we kijken wat het buffet te bieden had. Welnu dat was meer dan voldoende en al gauw zat iedereen voorzien van koffie of thee aan de croissants en broodjes om een bodem te leggen voor de avonturen in het park.

Rio Grande bar

Op een gegeven ogenblik hield de regen gelukkig op en deed iedereen zijn of haar regen poncho weer uit om in normale kleding de dag voort te zetten.

We liepen kris kras door het park heen en onze volgende halte was fantasyland wat bij mijn nichtje erg goed in de smaak viel. Zowel het kasteel van Doornroosje met de draak onder het kasteel en het verhaal van Sneeuwwitje in de glas in lood ramen deed het erg goed. Ook de rides daar vielen in de smaak bij haar. Ze ging met veel plezier Pinokkio, Sneeuwwitje en Peter Pan's flight in, Waarbij vooral de laatste haar heel erg kon bekoren.

Eten was het bekende pretpark voedsel, dus meer fastfood dan wat anders maar dat hoort er nu eenmaal bij in een pretpark. Gezien de kinderen waren we op tijd weer terug in de hotelkamer waar iedereen te bed ging behalve mijn zwager en ikzelf. We besloten nog een biertje te drinken in de hotel bar, de Rio Grande Bar. Het was er niet al te druk en na twee biertjes de man besloten wij ook te bed te gaan om fris aan dag twee te kunnen beginnen.

Regen

We namen de bus naar het park en werden netjes binnen vijftien minuten voor de ingang afgezet. De passen gingen door de gleuven heen en de tourniquets gingen open zodat we het park in konden gaan. Als eerste liepen we over main street en daar liepen allemaal Disney figuren rond. Mijn nichtje had een speciaal hand tekeningen boekje maar was erg verlegen en most dus geholpen worden met het verzamelen van handtekeningen van de diverse figuren.

Het aantal attracties waar we in konden was redelijk beperkt. Mijn ouders hoefden niet in de meeste dingen maar dat kwam dan weer mooi uit dat zij mijn neefjes, die nog in zijn wandelwagen zat, bij zich konden houden. Dat hield mijn zusje, zwager, nichtje en mijzelf vrij om de diverse rides te gaan doen. Tenminste diegene waar mijn nichtje in mocht want zij was nog te klein voor de ruige attracties als Space Mountain en Indiana Jones.

We liepen dan ook Frontierland in om ritjes in Phantom Manor en Big Thunder Mountain Railroad te maken. Toen we hier echter uitkwamen begon het te regenen en niet een klein beetje te regenen ook. De hele familie schafte dan ook hel gele Mickey Mouse regen poncho's aan om zich tegen de druppels te beschermen. Ik was de enige die weigerde en ik bleef dan ook in eigen jas rondlopen ondanks al het commentaar van de rest van de familie.

Santa Fe

Ons hotel was het Santa Fe,mijn tweede Disney hotel in twee jaar tijd want vorig jaar was ik ook al in Disneyland Parijs geweest en toen verbleef ik in hotel Cheyenne.

Cheyenne en Santa Fe zijn de twee budget hotels van het park en lijken heel erg op elkaar qua accommodatie en inrichting. Beide hebben schone en nette kamers met weinig extra's en een groot (heel erg groot) restaurant annex ontbijtzaal, je moet hier wel in shifts ontbijten want de hotel hebben ook heel erg veel kamers. Daarnaast is er een bar voor het avondlijk amusement en een grote lobby.

Het was niet al te druk toen wij aankwamen en we konden vlot inchecken en de passe partouts krijgen waar we het park mee in konden. We brachten de bagage dan ook naar de kamers en namen de shuttle bus die elk kwartier tussen het hotel en het park pendelde om van onze eerste dag Disney te gaan genieten.

Amsterdam - Parijs - Disneyland

Het was dan zover. Vandaag zouden wij naar Disneyland Parijs vertrekken voor een verblijf van drie dagen ter ere van het veertig jarig huwelijk van mijn ouders. Ik en mijn ouders vertrokken per trein naar Schiphol waar wij mijn zusje, zwager, neefje en nichtje zouden ontmoetten om gezamenlijk naar Parijs te vertrekken.

We ontmoetten elkaar bij de incheckbalie van de KLM en waren vlot door de formaliteiten heen en zaten al gauw in het vliegtuig voor de trip van nog geen drie kwartier naar Parijs, vliegveld Charles de Gaulle. Aldaar aangekomen was het even zoeken waar de shuttlebus naar het park vertrek maar al gauw zag ik een bordje dat de weg naar de bushalte wees. Na een tocht van wederom drie kwartier, nu echter heel wat minder kilometers dan de vlucht van Amsterdam naar Parijs werden we voor de deur van ons hotel afgezet.