De tweede dag in Houston

Een display uit het NASA museum

We verblijven in totaal twee dagen in Houston en ook de tweede dag weten we probleemloos te vullen met allerlei leuke activiteiten op alle mogelijke gebieden. Zo beginnen we die dag met en uitstekend ontbijt, de innerlijke mens wil tenslotte ook wat, bij Empire café. Hier zijn allerlei lekkernijen (en goede koffie) verkrijgbaar terwijl je op een mooie patio zit, voorwaar een goed begin van de dag. Daarna gaan we de wetenschap bezoeken want een van de hoogtepunten van Houston is uiteraard het hoofdkantoor van NASA dat daar gevestigd is.

Na die serieuze ochtend moet\er uiteraard geshopt worden en we vertrekken dan ook naar Katy Mills, het grootste shopping centrum dat Houston rijk is. Behalve winkelen gaan we hier ook de lunch gebruiken en geen van beide activiteiten zal een probleem gaan geven. Het avondeten tenslotte zal plaatsvinden bij Fogo de Chao, onze favoriete keten sinds wij haar in 2009 voor het eerst ontdekten op aanraden van een vriendin van mij. Kortom ook onze tweede (en laatste) dag in Houston is goed gevuld en daar zullen we zeker van gaan genieten.

Skyfall

Alhoewel ik de laatste jaren weer regelmatig naar de bioscoop ga mis ik af en toe wel eens een film. De laatste misser was de nieuwe James Bond film Skyfall en dat vond ik best wel jammer want iedereen was er erg enthousiast over. Toen hij dan ook te downloaden was haalde ik hem direct binnen en nog geen dag later zat ik te kijken.

Het was zeker geen slechte film en ik heb hem dan ook van het begin tot het einde uitgekeken maar het was niet de topper die ik verwacht had. Misschien waren mijn verwachtingen te hoog gespannen of moet je dit soort films gewoon in de bioscoop zien en niet thuis maar het was niet dat hoogtepunt dat iedereen er van gemaakt had. Mijn advies is nog steeds kijk er naar want het is echt geen slechte film maar verwacht er niet al te veel van want dan wordt je waarschijnlijk teleurgesteld.

Jaar vergadering

Maandag was het weer zover, de jaarvergadering van mijn VVE waar wij het beleid van het afgelopen jaar doornemen en de agenda voor het komende jaar opstellen. Als voorzitter van de kascommissie heb ik hier ook nog een actieve rol want naast het controleren van de boeken voorafgaand aan de vergadering met mijn mede commissie leden moet ik op de vergadering om decharge vragen voor het beleid van het afgelopen boekjaar.

De vergadering was dit jaar op een andere plaats dan de andere jaren. Waar wij eerst steeds in cultureel centrum de serre zaten verhuisden we nu naar de herbouwde kerk de opgang (waar ik vroeger zowel geschaakt als gebridged had). Kennelijk was het tarief in de kerk beter dan dat van het cultureel centrum. De opkomst was niet al te hoog en dat werd nog versterkt doordat een aantal leden de nieuwe locatie niet helemaal begrepen hadden en voor de deur van de oude locatie stonden. Gedurende de avond kwamen die alsnog binnensijpelen zodat er wat meer mensen aanwezig waren. Het voordeel van een kleine groep is wel dat er weinig te discussiëren valt en de voorzitter na exact één uur de vergadering kon beëindigen. Na nog een gezamenlijk drankje vertrokken we weer naar huis. Als ik wel eens hoor over VVE vergaderingen die hele avonden duren met erg felle discussies ben ik toch weer erg blij dat alles bij ons zo lekker soepel verloopt. Op naar de volgende jaar vergadering!

De eerste dag van de Texas vakantie

Het schema van het Amerikaans honkbal seizoen is inmiddels bekend gemaakt en dat betekent dat wij onze eerste vakantiedag ook kunnen invullen. Meestal doen we niet al te veel op zo'n eerste dag maar we arriveren vroeg in Houston, half twee plaatselijke tijd en er is die avond een honkbal wedstrijd. Kortom daar gaan we dus heen.

De dag begint uiteraard met de reis naar Schiphol alwaar onze vlucht van de KLM om half elf vertrekt. Na de vlucht pikken we onze Cadillac op waarmee we naar ons hotel rijden. Eerst uiteraard even inchecken en opfrissen om daarna te gaan dineren. Dit doen we bij een voor ons nieuwe keten, Twin Peaks, waar ik al eerder een stukje aan heb geweid. na de maaltijd rijden we naar het stadion van de Houston Astros, voor hun wedstrijd tegen de Anaheim Angels. Na de wedstrijd rijden we terug naar het hotel voor een welverdiende nachtrust want dat mag wel na een behoorlijke lange dag want we zijn dan zo'n twintig uur in touw geweest en dan is het toch wel tijd om naar bed te gaan.

Due Napoletani

De carpaccio's een van tonijn een van ossenhaas

Nu ga ik regelmatig uit eten maar drie dagen op rij (tenzij op vakantie) is ook voor mij redelijk uitzonderlijk. Toch is dat wat er deze week gebeurde, na bezoeken aan Geisha en Thai fusion stond er vandaag een etentje met een goede vriendin gepland bij Due Napoletani, een goed Italiaans restaurant op de Hobbemakade. En net zoals vrijdag bij Thai fusion hadden we ook nu weer een Groupon, een vier gangen menu van €94,40 (waarom niet gewoon €95) voor €39.

Na een vlotte rit konden wij om de hoek parkeren en even na zeven uur betraden we het restaurant. Het eerste dat opviel was dat het erg rustig was en dat zou niet veranderen in de loop van de avond. Er waren in totaal vijf tafeltjes bezet op de hele avond met twee mensen per tafeltje, dat gaat een restaurant niet lang overleven. Welnu we zetten ons neder, helaas was dat vlak bij de pianist die de hele avond stevig op de toetsen bleef rammen (kleine tip temper dat volume ietwat). We kregen het keuze menu te zien en dat hield in dat het voorgerecht en hoofdgerecht de keuze tussen vlees en vis boden en dat tussengerecht en nagerecht vast stonden. Mijn vriendin ging voor twee maal vlees en ik voor twee maal vis zodat we alle gerechten konden proberen. We bestelden daar twee flessen water bij (een plat en een bruisend) en twee jus d'orange. Toen de voorgerechten kwamen aangereden op een serveer tafel maakte onze serveerster (een echte Italiaanse net zoals de rest van de keuken en de bediening) die ter plekke af voor ze de gerechten uitserveerde. Op zowel de tonijn als de ossenhaas was niets aan te merken, een prima start van de maaltijd.

De dorade

Bij het tussen gerecht, pasta fasull di Napoli, een klassieke pasta uit Napels bestaande uit diverse soorten pasta en een bonen saus werd de Parmegiano aan tafel over de pasta heen geserveerd. Ik bestelde hier een glas witte huiswijn bij en wederom moest ik zeggen dat het prima smaakte. Mijn vriendin is minder van de bonen en vond de pasta wel aardig maar de bonen bleven achter op het bord, wat de bediening de opmerking ontlokte dat bonen kennelijk niet haat lievelingsvoedsel waren.

Enige tijd later kwam het hoofdgerecht voor mij een filet van dorade voor haar wederom een klassieke Italiaan, scaloppe alla Vesuvio. De gerechten werden begeleid door Napolitaanse groenten en aardappetjes. Was het eten tot nu toe goed te noemen, beide hoofdgerechten (en ook de groenten) vielen in de klasse uitmuntend. Mijn dorade smaakte voortreffelijk en mijn vriendin, die normaal niet zo veel eet, liet geen flintertje over van haar kalf. Het dessert bleek een stevige punt gebak te zijn en toen ook deze verdwenen was zat ik toch echt wel heel erg vol. Na de koffie namen we afscheid van het vriendelijke personeel eb ik hoop dat de zaak wat beter gaat lopen dan deze avond want het eten was te lekker en het personeel te vriendelijk om deze zaak failliet te laten gaan.

Thai fusion

Massman curry, kip met cashew noten, groenten en rijst

Na het onverwachte etentje van donderdag stond er op vrijdag een gepland etentje in de agenda want de boys gingen weer uit eten. Wederom met een Groupon en deze keer was dat bij Thai fusion, gelegen in de negen straatjes. We reden gezamenlijk van mijn huis naar het restaurant maar er was helaas geen parkeerplek te vinden. Ik stapte dus uit bij het restaurant en de anderen zochten door maar vonden nog steeds niet zodat de auto tenslotte bij de Q-park neergezet werd. Dit bleek echter nog geen vijf minuten lopen van het restaurant te zijn, wijze les voor een volgende keer.

De verrassing van de chef

Het restaurant was erg klein te noemen en fungeerde daarnaast ook als afhaal centrum met zowel eigen bezorgers als mensen die zelf kwamen halen. Met onze Groupon konden we kiezen uit drie menu's, vlees, vis en vegetarisch, voorafgegaan door een welkomst cocktail. Alhoewel ik een lichte voorkeur voor de vis had waren de andere drie erg duidelijk dat ze liever het vlees hadden dus dat werd hem. De cocktail werd drie bier, uiteraard Singha, en een cola light vervangen door ons en het werd snel gezellig. We zaten ons alleen samen met de dames aan de tafel naast ons flink te ergeren aan alle mensen die binnenliepen en de deur open lieten staan want dan werd het toch wel erg koud.

Ons voorgerecht, de bekende combinatie van Thaise hapjes arriveerde al snel en werd erg vlot soldaat gemaakt en toen begon het lange wachten. De tijd tussen voorgerecht en hoofdgerecht was erg lang en sommigen werden op een gegeven ogenblik behoorlijk ongedurig. Tenslotte arriveerde ons voedsel toch, een schaal met rijst. groenten een rund en een kip gerecht en de specialiteit van de chef, een Thaise omelet. Het eten was niet slecht maar ik vond het wat laf, geen uitgesproken Thaise smaken en zeker niet pittig te noemen. Daarnaast begreep ik de naam van het restaurant niet zo erg want het was zeker geen fusion maar allemaal echte Thaise gerechten. De kwaliteit was echter gewoon goed en we genoten van de maaltijd. Er zat ook nog een dessert bij en de mannen kozen voor kleef rijst met mango maar ik hield het bij een espresso. De rekening bedroeg, inclusief fooi, nog geen €35 per man en dat is toch wel erg aantrekkelijk te noemen, leve de Groupon aanbiedingen.

Tijdens de maaltijd hadden de mannen het er al constant over om nog een afzakkertje te doen bij de burgermeester na de maaltijd Bij het teruglopen naar de parkeergarage werd dan ook het filiaal dat we passeerden betraden om nog wat te bestellen. Eigenlijk was het alleen take away op dat moment maar suger lips Dennis overtuigde de dame in de bediening dat we toch nog binnen mochten eten. De mannen bestelden dan ook een bananen shake en een mini burger de man die zij met genoegen soldaat maakten. Ik paste want ik vond de maaltijd bij Thai fusion meer dan voldoende. Toen ook dit alles soldaat was gemaakt werd de tocht naar de auto vervolgd en reden wij terug naar mijn huis waar wij afscheid namen na een, zoals altijd, erg geslaagde avond. Tijdens de avond waren er al diverse suggesties voor onze volgende meeting voorbij gekomen dus die zal echt geen maanden op zich laten wachten.

Geisha

De (overheerlijke) dim sum's

Het lijkt haast wel een thema te worden. Onverwachte etentjes om iets te vieren vanwege een Filipijnse dame. Gisteren kreeg ik dan ook tegen drie uur een whatsapp binnen op mijn telefoon van een goede vriend dat er een vriendin over was uit Hongkong en of ik die avond gezellig een hapje kon mee-eten in Geisha. Gelukkig had ik geen andere afspraken en we zouden elkaar ontmoeten in café de Zon op de nieuwmarkt. Tegen kwart voor zeven betrad ik dan ook de zon waar het merendeel van het gezelschap al aanwezig was en aan bier, wijn of fris zat.

De gestoomde witvis

Langzamerhand kwam iedereen binnendruppelen en tegen half acht vertrokken we om naar Geisha te lopen. Aldaar kregen we een grote vierkante tafel en zaten met zijn elven klaar voor de dingen die zouden komen. Een van de dames koos de wijn en dat was een mooie Sauvignon blanc uit Zuid-Afrika. Verder was er opvallend veel cola en enkelen gingen hier veder met het bier. Op de vraag van de bediening of er sprake was van allergieën of dingen die men niet lustte was er slechts een dame die aangaf allergisch voor noten te zijn en dat bleek geen probleem te zijn voor de keuken. In een rustig tempo arriveerden daarna de gangen. De eerste was een mooie sushi en sashimi mix waar echt niets op aan te merken. Gang twee was een viertal dim sum hapjes waarvan een met Iberico varken en een met Kobe rund. Toch wel het beste varkens en beste koeienvlees wat je kunt krijgen. Het hoofdgerecht bleek te bestaan uit rundvlees met Chinese broccoli en gestoomde witvis met een pepertje, uiteraard vergezeld door gebakken rijst. Daarna volgde nog een dessert gang bestaande uit een warm chocolade taartje, zwart sesam ijs en fruit en iedereen was meer dan voldaan. Er werd nog lang nagetafeld onder het genot van espresso, cappuccino en thee en het was dan ook al half twaalf alvorens wij de zaak verlieten. Het was erg gezellig en ook fijn om onze vriendin uit Hongkong weer eens te spreken want het was alweer bijna twee jaar geleden dat ik haar voor het laatst gezien had. Kortom de Filipijnse verassingen bevallen erg goed tot nu toe, op naar de volgende zou ik zo zeggen.

Werk herinneringen 3: Beach party

De party in volle gang

Toen ik twintig jaar bij de zaak in dienst was had ik recht op een bijdrage voor een jubileum. Meestal doe je dan een etentje met een paar directe collega's maar aangezien er naast mij noch geel veel collega's een jubileum te vieren hadden besloten we het geld bij elkaar te leggen en gezamenlijk een feest te organiseren. Samen met een andere collega nam ik de organisatie op mij en we kwamen al gauw op een strandfeest terecht. Na wat gezoek kwamen wij uit op strandpaviljoen buiten in Scheveningen en een datum van 20 juni. Het feest zou beginnen met een etentje van de jubilarissen en daarna een swingende dansavond met een dj.

In de loop van de middag verzamelden de jubilarissen zich bij het paviljoen en ondanks dat het weer niet echt top was, altijd een risico in Nederland, zat de sfeer er al snel in. We zaten buiten met een drankje gezellig te praten tot het tijd was om aan tafel te gaan. Er was een, prima, drie gangen menu voor ons geregeld en aan een lange tafel lieten we ons de maaltijd goed smaken. Daarna werd de tafel afgebroken en ging iedereen aan de koffie. De dj kwam ook binnen en de apparatuur werd neergezet en getest. iedereen was het er over eens dat er voldoende volume was om de avond goed te laten swingen. De gasten begonnen ook binnen te druppelen en al gauw was de zaak goed gevuld. Zoals je aan bijgaande foto kunt zien zat de sfeer er goed in en was de avond een groot feest van drank en muziek. Even na middernacht was het dan ook echt afgelopen en iedereen was het er over eens dat het een top avond was geweest. Het enige probleem voor een aantal van de feestgangers was dat zij over het strand terug moesten lopen en dat was best wel een stuk moeilijker dan heen lopen gezien de hoeveelheid drank die zij ophadden.

Winter banden

Net zoals elk jaar rijd ik rond met winter banden en net zoals elk jaar denk ik, ach het is wel prettig en het zal vast wel helpen maar is het nu echt noodzakelijk. Welnu gisteren zag ik wat een verschil een set winter banden wel niet kan uitmaken toen ik thuis kwam. Bij ons voor de deur ligt nog steeds een flinke stapel sneeuw en bij het achteruit inparkeren voelde ik best wel een beetje weerstand maar net zoals elke dag zette ik mijn auto vlot neer en stapte uit om mijn huis binnen te gaan.

Deze keer liep ik niet meteen naar binnen want naast mijn auto probeerde een andere auto in te parkeren en deze audi had zichtbaar problemen om over de sneeuw heen te rijden en in te parkeren. Op een gegeven ogenblik stapte de passagiere zelfs uit om met een schepje wat sneeuw weg te halen zodat de chauffeur alsnog kon inparkeren. De volgende keer dat ik denk wat het nut van winter banden nu eigenlijk is hoop ik dat deze scene zich dan voor mijn ogen afdraait zodat ik het nut van winter banden niet meer in twijfel zal trekken.

Royal olympic

Het uitzicht vanuit de bar van het hotel

Zoals reed eerder gememoreerd is Athene een van de (zoal niet de meest waarschijnlijke) bestemmingen voor de zomervakantie van 2013. Nu heeft Griekenland, net zoals Portugal waar wij vorig jaar waren het grote voordeel dat het land erg goedkoop voor ons is. Eten, drinken, hotels en taxi's zijn gewoon goedkoop te noemen en dat betekent dat het allemaal ietsje luxer kan.

De vrouw van mijn reisgenoot weet dat ik een beetje luxe op zijn tijd kan waarderen en zij kwam dan ook met een voorstel voor een hotel waar ik mij, na een korte blik op de website van het hotel, volledig kan vinden. Het royal olympic is een vijf sterren hotel gelegen in het hartje van de stad met uitzicht op de Acropolis, de tempel van Zeus en nog veel meer. Het hotel biedt alles wat ik belangrijk vind aan extra's dus er is free wifi, een mooi buitenzwembad (dat niet op het dak ligt), een mooi ontbijt en uiteraard de luxe die bij een vijf sterren hotel hoort. Mocht het Athene worden voor de zomer van 2013 dan zullen andere hotels een zware dobber krijgen om het royal olympic van de eerste plaats te stoten.

Lunch

Kippensoep met brood en kruidenboter

Afgelopen zaterdag was ik bij een vriendin wezen lunchen. We hadden elkaar al een tijdje niet gezien en het was weer de hoogste tijd voor een afspraak. Meestal spreken we buiten de deur af maar deze keer hadden we besloten dat niet te doen en dat is geen straf daar zijn naast goed gezelschap ook een prima kokkin was.

Tegen een uur arriveerde ik bij haar appartement in zuidoost om kennis te maken met haar nieuwe huisgenoot Inzy. Na het overlijden van haar vorige hond, Caya, liep zij een tijdje te twijfelen wat ze zou gaan doen maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus kwam er een nieuwe berner sennen in haar leven, de teef Inzy. Na wat geblaf en gesnuffel aanvaarde Inzy mij al snel en waren we de beste maatjes, zeker geholpen door de stukken brood die ze van mij kreeg.

Die stukken brood waren restanten van de lunch die bestond uit eigen gemaakte kippensoep met brood en kruidenboter en bagels met zalm en cream cheese. Er was nog meer te eten maar dit was al meer dan genoeg. Na de maaltijd was het gezellig praten en de middag gleed geluidloos voorbij. Zoals altijd was het ontzettend gezellig en ik kijk nu al weer uit naar onze volgende lunch, of dat nu bij haar, bij mij of buiten de deur is.

Kas controle commissie

De jaarvergadering van de VVE waar mijn woning onder valt staat weer voor de deur en dat betekent dat ik (samen met twee medebewoonsters) mijn jaarlijkse plicht moet vervullen en dat is de controle van de boeken over het afgelopen jaar. Bij de start van onze VVE had ik mij opgegeven voor de kas controle commissie onder het motto, je behoort toch iets bij te dragen, het moet iets zijn dat je beheerst en het mag niet al te veel tijd kosten. Welnu dan is de jaarlijkse activiteit van het controleren van de boeken de juiste activiteit voor mij.

Net zoals de laatste jaren was de sessie bij mijn boven buurvrouw die mij (en de andere dame die in de commissie zit) verwelkomde met koffie. Al gauw zaten we met onze neus in de boeken en de balans en waren druk bezig met het vergelijken van facturen en grootboekposten. Alles verliep lekker vlotjes en na ruim twee uur verlieten we het pand met een rijtje vragen voor onze administrateur ter verduidelijking van de stukken. Nog even wachten op de antwoorden en die verwerken en de plicht zit er weer op voor dit boekjaar.

A fusion

De bar in het midden van A fusion

Toen wij het whisky weekend verlieten was het nog iets te vroeg om de maaltijd te gaan gebruiken. Daarom werd eerst de wandeling naar het elfde gebod ingezet om een biertje te drinken. na een biertje gaf een van ons aan even een frisse neus te gaan halen, hij zou ons bij A fusion wel weer zien. Toen wij naar het restaurant liepen, waar ik om zeven uur gereserveerd had was hij nog niet aanwezig. Na wat sms pogingen kregen we hem tenslotte per telefoon te pakken en was hij al op weg naar het centraal station. De hoeveelheid whisky was er toch wel behoorlijk ingeslagen en hij had dan ook besloten om huiswaarts te keren.

Dat betekende voor ons dat het tijd was om te bestellen en de rest van de groep liet het uiteraard aan mij over aangezien ik hier wel eens vaker kom, om niet te zeggen erg vaal. Dat betekende dat de klassiekers op tafel kwam zoals de broodjes eend filet, de ossenhaas saté, de oesters in tausi, en het dijen vlees, maar ook nieuwe dingen als de lam's saté en een schaal met sashimi. Iedereen vond het even lekker maar er was duidelijk nog ruimte voor een tweede ronde en de broodjes eend waren zo in de smaak gevallen dat die weer terug moesten komen. Daarnaast namen we tempura garnalen en zeeduivel. Een van ons gaf aan hierna nog wel een gaatje te hebben dus werd er als allerlaatste een schaal met inside out sushi van spicey tonijn besteld maar daarna zat iedereen toch echt wel bommetje vol. ook qua drinken deden we het in Aziatische sferen want het eten werd trouwens begeleid door Thais (Singha) en Chinees (Tsing tao) bier. Na afloop werd er lang nagetafeld met koffie en espresso en iedereen besloot dat de maaltijd een waardige afsluiting van een mooie zondag was. Op naar de eerstkomende whisky proeverij op 17 maart.

Whisky festival

Bezoekers voor een van de stands

Het was tijd voor het whisky weekend en even na een uur betraden we de posthoornkerk. We werden bij de ingang begroet door Loek, een van de twee organisatoren en kregen uitgelegd hoe alles werkte. Voor de entreeprijs hadden we recht op een festival glas, een fles water en onbeperkt proeven van de "normale" whisky's. Tegen bijbetaling van muntjes (a 1 euro per stuk) kun je de zeldzame whisky's proeven of voor 20 euro kon je meedoen aan een masterclass. Daarnaast waren er diverse stands met eten, literatuur en kleding waar je ook in muntjes voor kon betalen (tenminste het eten, de andere dingen heb ik niet gecontroleerd).

We kregen ons glas niet leeg uitgereikt maar daar zat al meteen de welkomst whisky van het festival in, een mooie Balvenie. Aldus gewapend betraden wij de hoofd zaal van de kerk waar de diverse stands te vinden waren, zowel diegene die drank leverden als diegenen die andere zaken leverden.

Betty Koster van lj'amuse achter haar stand

We bezochten als eerste de stand van van Wees, wat mij betreft de beste whisky importeur van Nederland die vele mooie eigen bottelingen heeft. Met een nieuw glas liepen we over de beursvloer en kregen bij Macallen een mooi verhaal over de naked grouse die wij uiteraard ook moesten proberen. Zo liepen wij de diverse stands af waar wij mooie verhalen te horen kregen en nog mooiere whisky's te proeven kregen.

Op een gegeven ogenblik moest er toch echt wat gegeten worden en wat is er dan beter dan een kaas plankje te scoren van de beste kaaswinkel van Nederland, l'amuse. De stand werd bemand door eigenaresse Betty Koster en zij maakte een mooi setje van kazen voor ons. Er zaten vijf kazen op de plank waaronder de net gekozen beste kaas van Nederland, de belegen Remeker. Daarnaast uiteraard een Shropshire, een mooie brie met eekhoorntjesbrood en whisky. verder nog wat kwepeer, brood en nog twee kazen alles enthousiast door Betty uitgelegd. Kortom een fantastische voedsel break tussen het whisky geweld in.

Daarna was het weer verder de whisky verkennen waarbij we begonnen bij de  voor ons totaal onbekende Benriach.  Hier bleek een echte Schot achter de stand te staan die ons vol enthousiasme begon te vertellen over deze kleine en onafhankelijke whisky producent. We proefden zowel de twintig jaar oude speyside whisky als de peat variant. Beiden konden onze goedkeuring wegdragen en werden op de lijst gezet van toekomstig aan te schaffen  whisky's.

Het was inmiddels wat later op de middag geworden en dat betekende dat het tijd werd voor de wat zwaardere geturfde whisky's en een van de eerste keuzes viel op de Ardmore. Deze zeer schappelijke geprijsde whisky beviel ook ontzettend goed en werd dan ook op de lijst van toekomstige aankopen gezet. (de manier om dit te doen bestond trouwens uit het maken van een foto van de fles, een stuk makkelijker dan opschrijven wat je zojuist had gedronken).

De beurs begon zo langzamerhand ten einde te lopen maar twee man van onze groep van vier had een erg grote behoefte om aan de oesters te gaan. Er stond een karretje van oesters en zo op de beurs waar naast vers gesneden haring ook mooie platte Zeeuwse oesters te krijgen waren en zij gingen dan ook helemaal los. Terwijl zij aan de oesters gingen, ging ik aan mijn laatste whisky van het weekend een Octomore. Toen was het toch het einde van het weekend en werden we met zachte dwang naar buiten afgevoerd. Uiteraard deden we dat niet zonder de organisatoren Loek en Leon te bedanken voor een geweldige middag en als er volgende jaar weer een whisky weekend is op een dergelijk mooie locatie dan ben ik er zeker weer bij.

Het Vlaamsch broodhuys

De maaltijd

Afgelopen weekend was voor de vijfde keer het Amsterdams whisky weekend. Dit keer niet meer in café L&B waar de eerste vier edities plaats vonden maar in de Posthoornkerk. Uiteraard zouden de leden van de whisky club hier heen gaan en we hadden besloten voor de zondagmiddag sessie te gaan.

Als ontmoetingspunt had ik gekozen voor een filiaal van het Vlaamsch broodhuys dat op nog geen vijftig meter van de kerk lag. Ik was echter de enige die daar zou gaan brunchen want een van ons vieren zou later komen en de andere twee besloten om een bodempje te gaan leggen bij de Febo. Zo betrad ik dus tegen twaalf uur het restaurant. Het bleek een smalle langwerpige zaaj te zijn met achterin een leestafel en enkele tafeltjes en voorin een lange bar waarachter het personeel druk bezig was en waar je ook plaats kon nemen. Ik nam plaats en bestudeerde de kaart waarna ik koos voor verse jus d'orange, cappuccino en een sandwich met mozzarella, tomaat en basilicum. Hier zat ook nog een lichte salade bij en al gauw kon ik aanvallen.

Ik moet zeggen dat alles prima smaakte en dat ik er een nieuwe plek voor de lunch cq. brunch bij gevonden heb. Na de maaltijd bestelde ik een tweede cappuccino en even later kwamen de andere twee leden van de whisky club binnen. Nadat zij ook voorzien waren van espresso en cappuccino was het even kort bijpraten alvorens wij de zaak verlieten om ons naar de kerk te begeven.

Record

Maandagavond was er al aangegeven dat dinsdag een helse dag voor het verkeer zou gaan worden. Er zou namelijk sneeuw vallen in de nacht van maandag op dinsdag en dat zou tot rampen op de Nederlandse wegen gaan leiden. Welnu, toen ik dinsdag opstond kon ik bevestigen dat de voorspellingen klopten want er lag een aardig laagje wit poeder buiten op de straat, auto's en gebouwen.

Toen ik na het ontbijt mijn huis wilde gaan verlaten schrok ik toch even want op mijn telefoon kwamen nieuwsflitsen binnen dat er een nieuw file record was gevestigd en wel voor het eerst een file totaal van meer dan 1000 kilometer. Ik had enkele belangrijke zaken op mijn werk en kon dus niet thuis blijven werken en besloot me dan ook aan te sluiten als deelnemer aan de grootste file aller tijden in Nederland. Het verlaten van mijn wijk kostte flink wat extra moeite maar daarna viel het allemaal wel mee. Uiteraard kon ik stukken langzamer rijden dan op normale dagen maar ik heb nooit stilgestaan en eenmaal op de A1 kon ik zelfs lekker opschieten, en op de terugweg naar huis heb ik zelfs helemaal niets van het weer gemerkt. Maar na dinsdag kan ik wel zeggen dat ik deelnemer ben geweest in de geslaagde poging langste file aller tijden in Nederland.

De tweede dag in Texas

De eerste stukken van het Amerikaanse honkbal seizoen zijn inmiddels bekend en dat betekent dat wij onze tweede dag in Texas kunnen invullen en wel donderdg 16 juni. Net zoals onze dag in San Marcos is wederom een road trip want alle activiteiten spelen zich af in Arlington.

De dag begint rustige met een ontbijt in het dream café, Dit is slechts een kort stukje rijden van ons hotel en bereid ons voor op een drukke dag. Daarna gaan wij voor de activiteit die verplicht is voor een vakantie van de boys en dat is het bezoek aan een comic shop. In Texas is er eigenlijk maar een keuze en dat is Lone star comics dat meerdere filialen heeft in Texas en gelukkig ook een in Arlington. Aangezien wij daar vast wel wat tijd door zullen brengen is het dan al weer tijd voor de lunch en deze keer gaan wij voor Thais in het Thai house restaurant.

American football is iets dat wij nooit zien in onze mei trips daar het seizoen dan al lang afgelopen is. We gaan echter wel een stukje van deze sport meepakken omdat we een bezoek gaan brengen aan het stadion van de Dallas Cowboys, het plaatselijke NFL team. Na de cowboys is het tijd voor een simpel diner in een sports bar en dan kom je uiteraard op de Hooters uit. Beer, babes, burgers met daarnaast free wifi en sport op de tv schermen hier kun je niet fout zitten. Daarna is het tijd voor iets wat ook altijd vast op het programma van de boys staat en dat is het bezoek aan een honkbal wedstrijd. Op deze dag is dat de ontmoeting tussen de Texas Rangers en de Detroit tigers. Om de dag tenslotte af te sluiten gaan we naar Louie Louie's piano bar waar we van onze andere grote hobby, muziek, kunnen genieten. Kortom ook dit gaat weer een fine day in Texas worden.

Verjaardagsfeest

De hotel bar met een aantal van de feestgangers

Toen ik op vrijdag een vriendin, die ik lange tijd niet meer gezien had, via facebook feliciteerde met haar verjaardag kreeg ik even later een uitnodiging om die avond langs te komen op haar feestje. Dit was in de bar van hotel royal taste, een plek waar ik vroeger wel vaker kwam maar in geen jaren was geweest. Dat bleek wel toen ik met Foursqaure incheckte, de app vertelde mij dat het de eerste keer was dat ik hier kwam en ik gebruik Foursquare al sinds oktober 2010.

Er zaten een hoop bekenden binnen toen ik arriveerde en het feest was al in volle gang. Een van de dingen die meteen opviel was dat de royal taste, in tegenstelling tot een hoop andere plaatsen waar ik kom, zich wel netjes aan het rookverbod hield. Erg prettig moet ik zeggen. Na het feliciteren van de jarige nam ik ook plaats en begon gezellig bij te praten met enkele oude bekenden onder het genot van een drankje en de muziek die wisselde tussen oude rock (Elvis, Creedence, Johnny Cash), dance en latin. Vooral op de laatste twee lieten de dames (waaronder ook de bar dame) zien dat de heupen erg los zaten. Het was erg gezellig maar tegen half twaalf ging het licht uit bij de jarige en was het allemaal afgelopen. Al met al een prima avond en voor herhaling vatbaar.

Cadillac DTS

De cadillac

Zoals je de afgelopen tijd op het blog hebt kunnen lezen was 2/3 van de voorbereidingen voor de Texas trip van 2013 afgerond. Hotels en vliegtuigen waren geboekt zodat er nog maar een logistiek punt openstond, de auto.

De afgelopen drie trips naar Amerika hadden we alle drie de keren voor een SUV gekozen. Om precies te zijn een Toyota, een Ford en een Jeep. Dit keer wilde ik wel eens wat anders en na eerst naar de "verstandige" keuzes gekeken te hebben, een fullsize wagen, werd er echter toch gauw naar de klasse luxe wagens doorgeklikt. Eigenlijk bood rentalcars, het zusje van booking.com, hier slechts twee auto's in aan, namelijk de Chrysler 300 en de de Cadillac DTS. Ondanks dat de Cadillac iets duurder uitkwam dan de Chrysler was de keus al snel gemaakt en besloten we dat dit ons vervoermiddel ging worden. Het is echter tot de laatste seconde afwachten of we deze auto wel zullen krijgen daar in de boekingsvoorwaarden van huurauto's altijd de kreet "or similar" staat. Oftewel de kans dat je een andere edoch gelijkwaardige auto krijgt is altijd aanwezig. Mocht dat zo zijn dan is het jammer maar helaas want ik kijk er in ieder geval naar uit om in een luxe sedan door Texas te cruisen.

Bang

Enige tijd terug had ik een spelletje voor mijn iPhone gedownload met de simpele titel van Bang! De redenen dat ik het gedownload had waren relatief simpel. Het spel was een online bewerking van een Italiaans kaartspel. Aangezien we veel van dit soort spelletjes op onze spelletjes avonden spelen was ik uiteraard geïnteresseerd. Daarnaast was het spel ook nog eens gratis (nu kost het weer €2.69).

Na een tijdje op mijn iPhone rondgezworven had ging ik er eindelijk eens voor zitten om te kijken hoe het spel werkte. Dat bleek best wel even tijd te kosten maar na het doornemen van de handleiding en het spelen van de tutorial was ik er klaar voor. Ik speelde eerst een paar spelletjes op mijn eigen telefoon totdat ik het spel redelijk goed doorhad en maakte me toen klaar om online te gaan spelen. Toen kwam ik er echter achter waarom het spelletje een tijdje gratis te downloaden was. Er zijn namelijk niet zo veel spelers en aangezien je vijf personen nodig hebt voor een potje zit je best wel een tijdje te wachten alvorens er genoeg spelers zijn om te beginnen. Kortom voorlopig wordt het alleen maar tegen de computer spelen tenzij er opeens een horde spelers bij gaat komen maar dat verwacht ik eigenlijk niet.

Zomervakantie

Het parthenon

De afgelopen tijd heb ik het al flink gehad over de Texas vakantie in mei maar daarnaast staat uiteraard ook de zomervakantie van dit jaar op de agenda. De afgelopen twee jaar ben ik met een van mijn beste vrienden bijna een week naar een grote stad in de warme streken geweest en dat is beide keren ontzettend goed bevallen. Daarom hebben we besloten om ook in 2013 weer een (kleine) week naar een stad te gaan waar we cultuur aan mooi weer kunnen koppelen. Op de een of andere manier kwamen we in de discussies al heel erg snel uit op Athene en het leek al bijna vast te staan dat dat de bestemming van 2013 gaat worden. Er zijn nog twee andere mededingers en dat zijn Milaan en Madrid maar Athene staat wel heel erg hoog op de lijst.

De afgelopen week had ik in het elfde gebod een gesprek met twee kennissen die fervente Griekenland gangers zijn en zij vertelden mij dat Athene erg leuk was maar dat ik ook een bezoek moest brengen aan de peloponnesos waar ik nog veel meer van het oude Griekenland zou zien dan allen het parthenon. Kortom mocht het dit jaar Griekenland worden dan is het misschien wel interessant om naar iets meer dan alleen Athene te kijken. De komende tijd ga ik dan ook wat onderzoek besteden aan alle Milaan en Madrid en Athene met haar omgeving.

Werk herinneringen 2: Snowworld

De trofee die uitgereikt werd

Deel twee alweer van de nieuwe serie werk herinneringen. Na een terugblik op een klant project gaat het deze keer om de afsluiting van een periode. We hadden vijf jaar als afdeling gewerkt aan een van onze producten waarbij ik de rol van development manager had. Samen met de afdelingsmanager was ik druk bezig geweest om er een knal afscheid van te maken. We hadden besloten het te gaan vieren in Snowworld in Zoetermeer en hadden een mooi programma samengesteld. Na aankomst startten we met een uurtje óf vrij skiën en snowboarden óf een uurtje training in een van de twee sporten. Daarna stond er een uur aan games op het programma.

Toen iedereen zich weer omgekleed had werden in de bar verhalen verteld, kreeg iedereen een herinnering trofee uitgereikt en kon iedereen een fles wijn uitzoeken uit de mooie selectie die ik samengesteld had. Er werden herinneringen opgehaald aan successen van de afgelopen vijf jaar en hoe we tegenslagen hadden overwonnen. Toen was het tijd om iedereen aan tafel te manoeuvreren voor de maaltijd en ik moet zeggen dat die vele malen beter was dan ik van een dergelijk resort had verwacht. Na afloop was iedereen het roerend eens, dit was het beste afdeling uitje dat we ooit gehad hadden en in de jaren erna werd er dan ook nog flink over gepraat. Going out with a bang zoals dat zo mooi heet!

Booking.com

Ik maak al een paar jaar gebruik van de site van booking.com als ik hotels in het buitenland boek. Tot nu toe heb ik dat al in drie verschillende werelddelen gedaan en ik ben altijd erg tevreden over de prijs die ik betaal voor de kamers en het gemak van het boeken via de website. Ook Dennis maakt graag gebruik van de service's van het bedrijf en als onze Texas vakantie booker ging hij dan ook onze drie gekozen hotels via booking. com regelen.

Onze keuze was gevallen op twee filialen van La Quinta Inn en eentje van de Days inn. Dus Dennis ging fluks aan de slag om de drie hotels vast te leggen. Wij kiezen altijd de goedkope boekingen, dat betekent zonder mogelijkheid tot annuleren en vooruit betalen. Alles ging prima maar in een van de steden maakte hij een foutje door het hotel een week later te reserveren. Zodra hij dat zag ging er een mailtje achter aan of dat te corrigeren was. Daar kwam echter geen reactie op dus een dag later pakte hij de telefoon om contact op te nemen. De persoon aan de andere kant vertelde dat de kans klein was om de data om te zetten maar ging het toch proberen. Het bleek probleemloos om te zetten waardoor mijn waardering voor booking.com nog verder toenam. Iets regelen waar je officieel geen recht op hebt is iets wat ik service noem. Kortom zowel een aanbeveling voor booking.com als wederom een volgende stap voor Texas 2013 want de hotels zijn geboekt.

Korsakoff

Blogposten worden uit de meest alledaagse gebeurtenissen geboren. De grondslag van dit stukje is bv een link die Dennis mij vorig jaar reeds per email verstuurd. Het was een link naar dit artikel in het parool. Ik las het artikel dat over het nakende einde van Korsakoff ging, een underground club op de lijnbaansgracht die al sinds 1988 bestaat. Dennis wist dat ik hoer vroeger kwam en dat was de reden dat hij mij het artikel stuurde. Ik las het en mijn  gedachten gingen weer terug naar begin jaren 90 toen ik hier voor het eerst kwam. Korsakoff was een haveloze punk (toch wel mijn favoriete muziek) tent waar het nog stikte van de hanekammen. Bier kwam niet uit de tap maar uit flesjes en de prijzen lagen vele malen lager dan in de kroeg. na die eerste keer kwam ik hier nog vele malen en heb met namen mooie herinneringen aan een avond waar ik voor het eerst kennis maakte met het nummer Timebomb van Rancid.

Op een gegeven moment kwam ik niet meer in Korsakoff (het lag nogal uit de route) maar de club is nooit uit mijn herinneringen weggeweest. Toen ik wat gingen zoeken op het internet n.a.v. het artikel uit het Parool kwam ik er achter dat de club nog steeds alternatief was maar dat ook hier de house zijn intrede had gemaakt en het niet meer puur een punk tent was. Kennelijk was ik niet de enige punk liefhebber die de tent verlaten had en moesten ze een ander publiek gaan aanboren. Welnu dat is niet al te goed gelukt en over een jaar bestaat Korsakoff waarschijnlijk niet meer. Voor mij zal de club echter altijd een set van goede herinneringen achterlaten en kijk ik met plezier terug op de avonden dat ik er geweest ben.

Drive

Het huidige nummer

Al te veel post krijg ik niet. Ik heb geen abonnement op een krant en er hangt een Nee/Nee sticker op de brievenbus on alle reclamefolders en buurt krantjes te weren. De enige bladen die in mijn brievenbus vallen zijn de Management Team en de Computable, beide vrije keuze, en daarnaast de uitgaven van Zilveren Kruis, Nuon en andere leveranciers waar ik geen enkele behoefte aan heb maar niet weet hoe ik er van af kan komen.

Van de week lag er echter een nieuw blad in de brievenbus met de naam Drive. In eerste instantie vermoedde ik dat het een blad van een van de buren was dat door de postbode in de verkeerde brievenbus gedouwd was maar het bleek wel degelijk voor mij te zijn. Het was een uitgave van Leaseplan, de maatschappij waar mijn leaseauto vandaan komt, en was bedoeld voor alle lease rijders. Ik bladerde het blad snel door en kwam tot de conclusie dat ook deze in het rijtje van ongewenste bladen terecht kwam. En ja hoor, ook hier weer nergens de optie te vinden hoe je je kan afmelden. Gelukkig verschijnt deze maar twee maal per jaar maar weer een stukje ongewenste reclamefolder erbij waar ik niet van af kom.

Jack Reacher revisited

Enige tijd terug was Jack Reacher een mij volkomen onbekende naam. Totdat ik in de bioscoop zat en bij de trailers ook de nieuwe Tom Cruise film zag, die jawel, Jack Reacher heette. De trailer zag er dusdanig goed uit dat wij naar de film gingen en die was prima. Exit Jack Reacher op de korte blogpost na die ik schreef n.a.v. het bezoeken van de film. Ik kwam er later achter dat de film gebaseerd was op een serie boeken van Lee Child maar aangezien ik nog veel te veel boeken om te lezen heb had ik daar geen interesse in.

Op oud jaar kruiste ik echter wederom het pad van Jack aangezien mijn vader een van de boeken voor zijn verjaardag cadeau kreeg. Nog steeds trok ik me daar niets van aan maar toen een van de cadeau's tijdens de 12 dagen actie van Apple het eerste boek uit de serie, jachtveld, bleek te zijn veranderde ik van mening. Kennelijk had er ergens iemand besloten dat ik een Jack Reacher boek moest gaan lezen en ik besloot het dan ook maar op te geven. Ik begon dan aan de roman en ik kon hem eigenlijk niet meer wegleggen. In no time had ik het boek uit en het smaakte naar meer. Met een paar keer klikken op het internet had ik al snel de hele serie gedownload maar dat bleken in totaal zeventien boeken te zijn. Ik heb al meer boeken dan tijd om ze te lezen en nu is de situatie dus nog erger geworden.

Taken 2

In 2009 keek ik naar de voor mij volkomen onbekende film Taken en ik was erg onder de indruk van deze Amerikaans-Europese co-productie zoals je hier kunt lezen. Wat de film extra leuk maakte was dat hij in Europa speelde, om precies te zijn in Parijs. Toen een jaar later van dezelfde makers Unknown uitkwam met wederom Neeson in de hoofdrol ging ik deze natuurlijk weer kijken. De in Berlijn spelende thriller was erg goed maar haalde het niveau van Taken niet. Zie hier voor mijn stukje over deze film.

Dit jaar kwam echter het vervolg op Taken uit met als onverwachte titel Taken 2. Het verhaal speelde zich nu in Istanbul af, net zoals de vorige twee steden wederom een plaats waar ik geweest was. De film werd netjes gedownload en ik ging er eens goed voor zitten. Nu is het (bijna) altijd zo dat een tweede deel minder (soms stukken minder) is dan het eerste verhaal dus ik had geen ontzettend hoog gespannen verwachtingen. En inderdaad is Taken 2 een stuk minder dan het origineel en ook Unknown vond ik beter. Wat Taken 2 wel is, is een goede actie thriller waar ik met plezier naar gekeken heb. Mocht je nog een film willen gaan zien de komende tijd dan is Taken 2 een aanrader.

Taxi

De dames in de afgeladen vertrekhal

Mijn nichtje heeft de smaak van het op vakantie gaan kennelijk te pakken want samen met een vriendin had ze een vierdaagse trip naar Boedapest geboekt. vertrekt op donderdag, drie
nachten in een vier sterren hotel (van wie zou ze die voorkeur nou hebben) en terugkeer op zondag.

De vlucht was met Ryan air vanaf Eindhoven en tijdens de feestdagen hoorde ik dat de dames per bus naar Eindhoven zouden gaan. Ik was kennelijk overkomen door de goedgeefse sfeer van de feestdagen want ik bood mijn nichtje aan  om de dames naar Eindhoven te brengen, maar op voorwaarden dat het geen nacht of hele vroege vlucht was.

Ze hadden een vlucht van kwart over twaalf 's middags dus donderdagochtend om negen uur reed ik voor in Amstelveen om mijn nichtje op te pikken. Uiteraard moest er eerst nog wat bij de drogist gehaald worden voordat we haar vriendin oppikten en de rit naar Eindhoven inzetten. Het was een vlotte rit en we hadden het o.a. over de wereldreis van zes maanden die de vriendin van mijn nichtje had gemaakt. In no time stonden we dan ook op het vliegveld en bleken we meer dan genoeg tijd te hebben voor een koffie en een broodje. Ik werd door de vriendin van mijn nichtje getrakteerd als bedankje voor de rit en protesteren hielp niet zij betaalde. Daarna nam ik afscheid van de dames en wenste ze een hele fijne vakantie. De rit naar huis verliep even vlot als de rit naar Eindhoven en ik had mijn eerste goede daad voor 2013 er op zitten.

Nespresso variations II

Een jaar geleden schreef ik een bericht over de Nespresso variations. De strekking was dat deze koffie niet aan mij besteed was en dat ik er een volgende keer niet meer in zou trappen. Dit jaar waren er wederom (Nespresso doet het elk jaar) nieuwe variations in de aanbieding en ik liet mij wederom overhalen om ze te gaan proberen.

De variations 2012 stonden in het teken van de nootjes, er was hazelnoot, kokosnoot en macadamia in de aanbieding en ik bestelde van elk tien capsules. Inmiddels heb ik alle drie de smaken geprobeerd en de score is stukken beter dan vorig jaar. De hazelnoot was not my cup of tea maar de macadamia vond ik niet vies en de kokosnoot was eigenlijk gewoon lekker. Kortom ik ben er niet rouwig om dat ik mijn voornemen om de variations te kopen niet heb uitgevoerd en ga over een jaar gewoon weer de volgende set kopen.

Twin Peaks

Als je in Amerika in een restaurant gaat eten is dat restaurant vaak onderdeel van een keten. Sinds 2009 staan eigenlijk twee van die ketens op de kaart van te bezoeken plekken mocht er een filiaal in de buurt zijn. Als eerste was dat Fogo de Chao, de keten van fantastische Braziliaanse restaurants, mij destijds aangeraden door een hele goede vriendin. De tweede was volkomen toevallig. Na het shoppen in de grootste mall aan de oostkust moesten wij nog snel wat eten voor we weer verder zouden gaan en ons oog viel op een filiaal van Hooters. Van deze keten hadden wij voor het eerst gehoord in 1993 van de persoon die ons destijds naar de Banana Bungalow bracht, tot een bezoek kwam het toen echter niet.

Voor de komende mei vakantie werd er ook weer druk gekeken voor te bezoeken filialen. Voor Hooters is dat niet zo'n probleem maar Fogo de Chao is zeldzamer. Gelukkig bleken beide ketens goed vertegenwoordigd te zijn in de steden die we bezoeken dus dat is geregeld. Tijdens het zoeken naar restaurants in Hoston vond ik echter een voor mij nieuwe keten die een grote concurrent van Hooters bleek te zijn, het ging hier om Twin Peaks. deze keten bestaat sinds 2005 en is net als Hooters een sportsbar met serveersters in veel te krappe uniformpjes. Een gepland bezoek aan Hooters werd in de agenda dan ook meteen vervangen door een bezoek aan Twin Peaks, mij benieuwen wie de titanenstrijd gaat winnen.

NB: De menukaart ziet er in ieder geval iets beter uit dan die van Hooters, naast de burgers is er bv. ook forel te krijgen.

Gellukkig nieuwjaar

2012 eindigde voor mij zoals elk jaar want dan is mijn vader jarig. Dit jaar waren we daar 's middags al om hem zijn cadeau's te geven en gezamenlijk afscheid van het oude jaar te nemen onder het genot van een hapje en een drankje. Zoals de laatste jaren traditie was dat drankje een glas champagne van Moët et Chandon, wat mij betreft een van de betere champagnes.

Dit jaar werd mijn vader o.a. verblijd met een goede fles whisky (Dalwhinnie) en een van de Jack Reacher boeken en daarnaast werd hij ook nog de gelukkige bezitter van een Tom Tom. Tegen zes uur was het tijd om te vertrekken want iedereen had plannen voor oudejaarsnacht. Het was zoals altijd een leuke manier om het jaar af te sluiten.

Inmiddels is het 2013 en wens ik alle lezers van het blog een fantastisch jaar en bedank ik jullie voor het lezen van en reageren op mijn stukjes. We gaan dit jaar door de grens van de 2000 artikelen heen en dat is iets wat ik a) noot verwacht had en b) best wel trots op ben. Kortom het blog is het jaar goed begonnen, dat dat voor iedereen mag gelden.