Vodafone

Het logo van Vodafone

De telefoon was er nu alleen nog het abonnement. Na wat speuren op het web kwam ik tenslotte bij Vodafone terecht wamt die hadden, voor mij in ieder geval, de beste sim only aanbieding. Ik had mijn internet verbruik de afgelopen maanden gemonitord om te weten welk abonnement het beste bij mij paste. Qua belminuten maakte ik me niet zo heel druk want dat begon bij de 200 minuten voor het laagste abonnement en ik verbruik daar zelfs nog geen kwart van.

Vlak bij mij op het osdorpplein zit een Vodafone winkel en daar ging ik dus heen om de boel te regelen. Online kon ook wel maar dit was sneller. Ik werd door een erg vriendelijke dame geholpen die heel erg verbaasd was dat ik geen vragen had maar precies wist wat ik wilde. In no time was alles geregeld en zat er een verse sim in mijn telefoon. Het zou echter nog maximaal een uur duren alvorens het nieuwe nummer actief was gaf de verkoopster mij aan. Voordat ik vertrok gaf zij nog aan dat ik een sms zou ontvangen met het verzoek haar te beoordelen en verzocht mij die in te vullen als hij kwam. Natuurlijk doe ik dat want de service was echt prima, die gaat een goed cijfer van mij krijgen, maar de controle van Vodafone op haar personeel is wel heel erg strak te noemen.

Werelds

De zalmsalade 

Het shoppen voor een bed had best wel een tijdje geduurd zoals we al verwacht hadden en het was dan ook tijd voor de lunch. Nu zitten er op het gelderlandplein meerdere goede lunchtentjes en uiteraard kende zij ze allemaal. Haar keuze viel op werelds, een ontbijt en lunch tentje waar nog plek binnen was. (Voor het terras was het toch wat te koud zo eind november). We namen een tafeltje bij het raam en bestelden thee voor haar en koffie voor mij.

De kaart was vrij uitgebreid met allerlei club sandwiches, belegde broodjes en maaltijd salades. Beide besloten we tot dat laatste en voor haar een mooie carpaccio en voor mij een van gerookte zalm met salade, ei, avocado, komkommer, kappertjes en huisgemaakte mayonaise. Het werd eventjes heel stil aangezien we alle twee heel druk waren met een heel erg lekkere salade. Daarna was het nagenieten van de maaltijd en verlieten we werelds weer. Zij om met heer hond te gaan wandelen en ik om de volgende aanschaf van de dag te doen, een nieuw telefoonnummer.

Broring

De winkel

Aan het begin van dit jaar had ik al besloten om een nieuw bed te gaan kopen maar door diverse oorzaken was het er maar nier van gekomen. Nu had ik met een goede vriendin afgesproken om samen een bed te gaan kopen en zij nam mij mee naar de winkel waar zij haar eigen bed ook gekocht had. Zo kwam ik 's ochtends dan ook bij haar aan en dronken we nog een kop koffie voor we naar het gelderlandplein liepen.

Broring is een erg mooie zaak en heeft een grote showroom met verkopers die hun vak verstaan. Er werd naar lengte, lichaamsbouw, gewicht en slaaphouding gekeken voor we naar een bed gingen kijken. Ik wist van te voren al dat ik een boxspring wilde hebben en de keuze viel op een mooi model van Kuperus van 2.10 lang. Na veel gesleep met diverse matrassen en proberen van mij werd er tenslotte ook een matras van de juiste hardheid uitgekozen. Vervolgens gingen we verder voor passende hoofdkussens en een passend dekbed waar weer naar mijn voorkeuren en (slaap)eigenschappen werd gevraagd. Toen ook dat geregeld was en er een mooi dekbedovertrek uitgezocht was werden de kleuren van alle onderdelen op elkaar en op mijn interieur afgestemd en was de deal rond. Nu alleen nog wachten tot februari want dan wordt ie afgeleverd, inclusief verwijderen van mijn oude bed. Kijk dat is service.

Warung Spang Makandra

De originele zaak waar alles mee begonnen is

Zoals al eerder gemeld zijn de winkelstraten in de buurt van het plein in de buurt flink aan het veranderen. Zo verdween onder andere mijn favoriete slager en is het filiaal van Bertram (de bakker) met de helft gekrompen.

Wat we terugkrijgen zit duidelijk in de multiculti hoek en soms is dat een stuk minder (de slager is namelijk een kilo knaller geworden) en soms is dat fijn, zoals de winkel van surisnacks waar je nu een heerlijke roti kan halen. Van de week zag ik een nieuwe zaak die in het positieve gedeelte valt, een heuse Javaanse warung, met de mooie naam warung spang makandra. Thuisgekomen uiteraard meteen even de toko opgezocht en het bleek een Javaans Surinaams eethuis te zijn en deze vestiging was al de derde die ze geopend hadden sinds 1978. Nu doe je mij altijd een plezier met lekker eten (hoe onverwacht) en dat betekent dat ik binnenkort zeker een bezoekje aan deze warung ga brengen en wat lekkers ga meenemen. Jullie kunnen binnenkort een verslag met mijn ervaringen verwachten.

PasNL

Het logo van Pasnl

Een paar dagen geleden nog liep ik te klagen over het feit dat mijn portemonnee overstroomd raakte met pasjes en dat ik op een oplossing zat te wachten (en dan met name een die op mijn smartphone zou werken) en als een donderslag bij heldere hemel verschijnt daar opeens de app pasnl.

Ik kreeg een mailtje van mijn goede vriend Dennis om hier eens naar te kijken en ook op de site van de iPhome club werd de app behandeld. Uiteraard heb ik de app meteen gedownload en geïnstalleerd op mijn nieuwe iPhone 5s. Opstarten ging als een trein en na korte tijd waren zowel mijn AG bonus kaart als mijn airmiles kaart in de app opgenomen, er was ook een entry voor mijn flying blue kaart van de KLM maar aangezien deze kaart geen barcode heeft is het niet mogelijk hem op te nemen. De eerste misser van de app. Verder bleken geen van mijn pasjes onderdeel uit te maken van de collectie die de app kent. Maar ja twee is in ieder geval beter dan nul. Nu eens kijken of ik er in de winkels gebruik van kan maken via mijn telefoon want dan ben ik de eerste pasjes kwijt en hopelijk gaan er dan meer volgen in de toekomst.

Stroom

De iPhone 4 naar pc oplader

Ik ben tegenwoordig heel erg mobiel. Ik hen nu, tijdelijk, drie telefoons, (iPhone 4, iPhone 5s en een Lumia), een iPad, een e-reader, een notebook en een laptop. Nu is dat allemaal heel erg mooi maar het enige nadeel van al die mobiele apparaten is dat ze aardig wat stroom verbruiken. Met name de telefoons kunnen probleemloos via mijn pc opgeladen worden maar de andere apparaten hebben toch echt wel stroom uit het stopcontact nodig.

Dat betekent dat er nu overal draadjes liggen om mobielen apparatuur van de broodnodige stroom te voorzien. En daar liggen elke dag wel meerder apparaten aan zodat het een ware opstelling van apparatuur is in mijn huis Het wordt hoog tijd dat alles probleemloos door de lucht opgeladen gaat worden want zo kom ik nooit van die zee van kabels af.

Flinders

Gier zaten wij

Zaterdagavond was het weer tijd om uit eten te gaan met een goede vriendin. Wij zoeken om en om een restaurant uit en maken dan meestal gebruik van een Iens dinner deal of een Groupon aanbieding. Deze keer was het haar beurt en de keuze was op Flinders gevallen. Flinders serveert veelal biologische gerechten van plaatselijke leveranciers en de aanbieding was een drie gangen keuze met een tweetal bruschetta's als amuses. Wat wij echter niet gezien hadden, en ze vermelden dat duidelijk, was dat Flinders een kindvriendelijk restaurant was. Dus toen wij om zeven uur binnenkwamen was er een behoorlijk aantal aanwezige koters, die gelukkig tegen acht uur bijna allemaal alweer vertrokken waren.

Het menu werd gebracht door de serveerster die helaas niet uitblonk in snelheid en klantvriendelijkheid, heel wat anders dan vorige week bij Lastage. Mijn vriendin ging voor alle gerechten links (herfst salade, ravioli en stoof peertjes) en ik ging voor de rechter rij (salade van rivierkreeftjes, fazant en kaasplankje). Het voorgerecht was niet slecht maar zeker niet top te noemen, mijn hoofdgerecht was daarentegen erg lekker. Het was op het karkas gebraden fazant met gemarineerd spek en diverse paddenstoelen. Daarbij een stampotje van postelein met een paar stukjes rookworst, Erg lekker allemaal maar wel erg zout. Het kaasplankje is altijd een risico bij dit soort zaken maar fat pakte dit keer wonderlijk goed uit. Het waren een viertal kazen van Abraham Kef, een fromagerie die aan meerdere sterrenzaken levert. Er kwamen vier mooie kazen op tafel met stroop, mosterd (?) en toast. Daarbij ook een papieren briefje met uitleg over drie van de vier kazen, over de vierde werd heel kort wat gezegd. Een werkelijk uitstekend dessert dat gevolgd werd oor koffie (latte macchiato en espresso) besloot de erg gezellige avond. Ik heb zeker niet slecht gegeten maar de bediening kon een stuk beter en de kindvriendelijkheid gaat ervoor zorgen dat dit mijn eerste en laatste bezoek aan Flinders blijft.

ουσ Kalymnos

Het eiland Kalymnos

Hierbij dus de tweede en laatste episode van mijn Griekse vakantie in de zomer van 1989. Waar wij de eerste twee weken op het heel erg toeristische eiland Kos doorbrachten waren wij de derde en laatste week op het veel minder toeristische eiland Kalymnos.

Ook hier hadden wij ontzettend veel lol met eten, drinken, stranden en tochtjes over het eiland en ik hoop dat dit overkomt in de verhaaltjes die je hier kunt vinden. De start is bij slecht bericht en vandaar kun je naar voren gaan. Ik denk in ieder geval met heel veel plezier terug aan deze vakantie in Griekenland en wens je heel veel plezier met het lezen van het tweede deel van onze Griekse avonturen.

R&D comics

Het catawiki logo

Zoals wel vaker gememoreerd en in diverse blogposten, deze bijvoorbeeld, was ik een vaste standhouder op de stripdagen. En in dit bericht legde ik uit waarom ik er mee gestopt ben.

Maar dat betekent niet helemaal het einde van de striphandel want Dennis heeft op de verzamelaars site catawiki een winkel aangemaakt met de mooie naam R&D comics (geen prijs voor wie snapt dat dat voor René en Dennis staat). Hier heeft hij een klein deel van ons aanbod op neergezet met de mededeling dat er meer te halen valt voor geïnteresseerden.

Er gebeurt niet al te vaak wat mee maar van de week was er weer eens een klant die een aantal savage sword comics wilde hebben. Ik dook dus de box in en viste deze negen comics op zodat er weer een tevreden klant van R&D comics bij komt. Niet dat we hier rijk van worden want €20 met zijn tweeën zijn niet echt schokkende bedragen. Maar ja het is een kleine moeite en ik spuug er niet op en wie weet komt de klant later terug voor mee.

Diner

De boeuf bourguignon

Ik geniet momenteel van een paar vrije dagen en was dus overdag met een goede vriendin aan het chatten. Op haar vraag of ik nog plannen had voor die avond en mijn ontkennende antwoord stelde ze dan ook voor om die avond bij haar langs te komen.

Ze was namelijk met een boeuf bourguignon bezig en was er van overtuigd dat ik die wel kon waarderen. Als tegenprestatie moest ik een dessert meenemen en aangezien ik haar voorliefdes wel kende was dat uiteraard geen enkel probleem. Zo nam ik een kleine omweg via de Albert Heijn naar haar huis om een beker Ben & Jerry's te kopen en wel de voor mij onbekende Karamel sutra. Bij binnenkomst werd ik vrolijk door haar hond begroet maar nog veel vrolijker door haar toen ze zag wat ik meegenomen had. Al gauw zaten we aan een wijntje (alhoewel er een flinke hoeveelheid van de fles in het gerecht was verdwenen) met een stukje geitenkaas van de boerderij in het Amsterdamse bos erbij. Het was een gezellige middag en avond en het eten smaakte prima, de boeuf werd op klassieke wijze vergezeld door aardappelpuree en dreef in de saus. Het is altijd leuk om onverwachts een gezellige avond te hebben en deze avond bevestigde dat weer eens.

Tijdelijke (?) aanpasssing

Na een mededeling van mijn goede vriend Dennis over de teksten van mijn blogberichten zag ik dat de tekst niet meer netjes werd afgebroken zo werd het woordje toch over twee regels geplaatst met toc op de ene en h op de andere. Na wat onderzoek bleek dat de door mij gebruikte blogger sjablonen de oorzaak waren en dat het terugzetten naar de klassieke look de oplossing van het probleem was. Hierbij dus tijdelijk (geen idee hoe lang het gaat duren voor Blogger het probleem oplost) een terugkeer naar de klassieke look. Mocht alles te lang duren dan ga ik wel iets meer tweaken aan kleuren en instellingen maar voorlopig laat ik dit even zo staan. Ik ken in ieder geval een persoon die daar erg blij mee is en het helemaal niet erg vind als dit uiterlijk permanent zo blijft..

iPhone 5s

Ik heb de bovenste dus Spacegrijs

Maandag kwam er een prettig bericht vanuit de Apple store naar mij toe, zowel via mail als via de app. Mijn bestelde iPhone 5s zou dinsdag door een koerier afgeleverd worden. Dat was twee dagen eerder dan de beste voorspelling van de Apple store (een goede psychologische truc om de aflever datum hoger te zetten dan de verwachtte datum). Inmiddels was mijn gratis mobiele data kaartje van xs4all ook al binnen dus ik ging eens kijken wat ik de volgende dag moest doen om de spullen te migreren naar mijn nieuwe telefoon. Welnu het is Apple dus het is een makkie was de verwachting en dat bleek wederom zo te zijn. De instructies waren simpel. Maak een back-up van je huidige telefoon in de Cloud, start je nieuwe telefoon op en zet de back-up terug.

Toen de koerier kwam maakte ik het pakketje open en pakte de spullen uit. De eerste actie was de nano sim installeren en dat was precies het priegelwerk waar ik bang voor was. Toch lukte het en even later ging de telefoon aan en de reserve kopie installeerde probleemloos. In no time was ik up en running met mijn nieuwe telefoon. Apple staat gewoon voor simpel zoals het hoort in tegenstelling tot Microsoft. Nu de volgende stap, het uitzoeken van het juiste telefoon abonnement.

Te veel pasjes

Een collectie pasjes

Ik heb altijd een lichte portemonnee (een mooie van Castelijn en Beerens, cadeau van mijn ouders) op zak gehad. Weinig tot geen kleingeld (ik leeg hem elke bijna elke avond alles wat onder de vijftig eurocent zit), wat bankbiljetten en een minimaal aantal pasjes. Alleen het hoognodige dus.

De laatste tijd begint er echter een overschot aan pasjes te verschijnen waardoor het niet meer begint te passen. Vroeger zat er een pinpas, een creditcard, een toegangspas van mijn werk, een ah bonuskaart, een ziektekostenverzekering pas, een tankpas en een rijbewijs in. Paste precies en ik was een gelukkig man met een niet al te bultige portemonnee.

Tegenwoordig past het echter helaas niet meer. Er is een ov chipknip, een Toyota pas en nog het e.e.a. bijgekomen. Mijn portemonnee begint te vol te zitten als er nog een pasje bij gaat komen. De enige oplossingen zijn om een extra pasjeshouder aan te schaffen of om een aantal pasjes er uit te laten waarbij de laatste optie mijn voorkeur heeft. De mooiste optie is er echter helaas nog niet namelijk dat we van al die pasjes af zijn en netjes via onze smartphone onze pasjes kunnen bewaren. Apple's passbook is hier ontzettend geschikt voor en ik kan niet wachtten tot al die spaar en betaal systemen hierop overschakelen en ik weer een normaal geproportioneerde portemonnee heb.

De rookster

Dit soort bordjes is populair geworden

Bij het boodschappen doen zag ik buiten bij de Albert Heijn een eenzame dame in de miezerige regen staan met een bekertje koffie of thee en een sigaret. Het was een medewerkster van de keten die tijdens haar pauze van een sigaret stond te "genieten" en dat genieten staat tussen aanhalingstekens want zo prettig was het niet buiten.

Dat beeld bracht twee herinneringen bij mij terug en beide sloegen op vakanties in Amerika. De eerste was dat toen ik in 1993 in New York was hele kuddes mensen voor een wolkenkrabber zag staan roken. Toen ik op mijn verwonderde vraag wat zij daar deden het antwoord kreeg dat binnen roken verboden was dacht ik rare jongens die Amerikanen. Bij ons is dit nu echter ook de regel geworden.

De tweede herinnering was uit 1996 en speelde zich af drie weken voor ons vertrek naar Orlando. Samen met twee vriendinnen had ik besloten om te stoppen met roken en de ingangsdatum was drie weken voor het vertrek. Sindsdien heb ik nooit meer gerookt en toen ik deze dame zag was ik daar wel erg blij want om nu een beetje als een paria in de kou en natheid te moeten staan kan mij absoluut niet bekoren.

ουσ Kos

Een Griekse kerk toren

Vandaag duiken we weer eens het verleden in met een flashback naar een van mijn vakanties. Waarbij er deze keer een aantal nieuwe dingen op het blog verschijnen. Bij deze flashback (ουσ is Grieks voor terugblik) komen voor het eerst avonturen in Griekenland op het blog en wordt voor het eerst de jaren tachtig aangedaan.

Alhoewel dit er een uit de flashback serie is had hij net zo goed in werkherinneringen gekund want in 1988 ging ik met zes collega's en de vriendin van een van hen drie weken naar de Griekse eilanden. Acht man vrouw sterk vertrokken wij dan ook eind juni 1988 naar de Griekse eilanden. In deze eerste flashback vind je onze avonturen op Kos terug en wel hier om precies te zijn. Het tweede deel met onze avonturen, op Kalymnos, zullen op een later tijdstip volgen. Rechtsonder beginnen bij Amsterdam - Kos en dan via het < symboll doorbladeren. Veel plezier met het lezen van deze herinneringen uit ons gezamenlijk bijgehouden vakantie dagboek.

Lastage

Blik op de keuken

Zaterdag was het tijd voor een goed diner en de keus was gevallen op het met een Michelin ster bekroonde Lastage, gevestigd op de Gelderse kade. Het restaurant was niet al te groot, men had 24 plaatsen verdeeld over de entresol en de vloer. Wij kozen voor plaatsen op de vloer waardoor we meteen een mooi uitzicht hadden op de werkzaamheden van de chef en zijn brigade. Ma voorzien te zijn van bubbels en knabbels door de dames van de zwarte brigade kwam de kaart op tafel en, eigenlijk net zoals altijd in dit soort van restaurants, gingen wij, zoals het hier zo mooi heette, voor de vlucht door de kaart. Acht gangen van de creaties van de chef. Alleen wij maakten er negen van want het kaasplankje zat niet bij deze acht en dat vinden wij allebei wel een must.

De finishing touch voor de kalfswang

Na de amuses arriveerden de gangen begeleid door de mooie wijnen die de sommelier voor mij uitgezocht had om de maaltijd op een nog hoger niveau te brengen. Als eerste kwam er tonijn met aubergine begeleid door een mooie Hongaarse wijn en dat was pas het begin van het feest. De tweede ronde was een mooie strak tartaar die op zijn beurt weer gevolgd werd door een garnalen bisque. Daarbij een mooie droge Riesling en een van mijn favorieten een Pouly fume. Daarna de Rolls Royce onder de vis, een tarbot met een begeleidende bordeaux. Het eten en de wijnen waren erg goed, de bediening uiterst vriendelijk en het gezelschap goed. wat meer kun je wensen bij een avondvullend diner.

De kazen

De kalfswang werd aan tafel afgemaakt met wat geraspte belperknol en was erg lekker. Vervolgens kwam het enige verschil in gerechten want Dennis houdt niet van eend en dat was het "hoofdgerecht". Hij kreeg hiervoor in de plaats snoekbaars. Mijn smient arriveerde bereid met zuurkool en vergezeld door een Portugees, de Rufo. Het volgende gerecht was het machtigste van de avond, een brioche gevuld met gesmolten epoisses.

Daarna kwam onze extra gang, het kaasplankje. Een van de dames liet ons de kazen zien, gaf wat uitleg en vroeg wat wij bliefden. Al gauw hadden we allebei een bordje met vijf mooi stukjes kaas en een gelei van kweepeer. Mijn wijn was verrassend te noemen want ik werd verblijd met een Pommeau de Normandië, een mix van één jaar oude Calvados en ingedikt appelsap, erg lekker bij de kaasjes. Als laatste kwam het dessert op tafel, een chocolade taartje met o.a. passievrucht en hazelnoot. Hierbij de klassieker op dessertwijn gebied, de beerenauslese. Na de koffie met friandises namen we na meer dan vijf uur afscheid van Lastage en haar personeel. Het was een top avond geweest en ik kan iedereen een bezoekje aan dit restaurant aanraden.

iPhone kopen

De 5s is de winnaar geworden.

Aangezien mijn bedrijf op Lumia smartphones overgeschakeld is komt daarmee ook een einde aan mijn zakelijke iPhone. Na een kort vergelijk tussen de twee toestellen gruwde ik van de Lumia en besloot dan maar om zelf een iPhone aan te schaffen.Ik besloot om echter te wachten tot de nieuwe types uit zouden komen en kon gelukkig mijn iPhone tot die tijd blijven gebruiken.

Zo ging ik dus mijn eerste mobieltje kopen (ik heb altijd alleen maar een zakelijk toestel gehad). Na wat wikken en wegen besloot ik tot aanschaf van de 5s over te gaan Deze was vanaf 28 oktober te koop in Nederland maar om nu als een idioot in de rij te gaan liggen om een telefoon te kopen, mij niet gezien. Het goedkoopst was het om hem inclusief abonnement te kopen maar dan is de telefoon niet simlock vrij en dat heb ik in Amerika wel degelijk nodig. Daarom werd het een losse iPhone en een sim only abonnement. Wat bleek, de 5s is alleen te koop inclusief abonnement, voor losse iPhone´s houdt het op bij de 4s en dat is geen optie.Gelukkig heeft Apple een hele mooie app en na een paar minuten was ik de trotse eigenaar van een zwarte (spacegrijs volgens Apple) iPhone 5s. De levering vindt plaats tussen 21 en 28 november dus ik moet nog even geduld hebben.

OV chipkaart

Zo check je dus in

Eindelijk ben ik dan ook overstag gegaan en heb een OV chipkaart aangeschaft. Aangezien ik niet al te vaak met het openbaar vervoer reis had ik er nog geen een en kocht dan een los kaartje in de tram. Toen mijn buurvrouw een keer samen met mij in de tram zat verbaasde ze zich daarover want dat losse kaartje was toch veel duurder.

Als echte cijferfetisjist besloot ik dat eens te berekenen voor mijn standaard rit van huis naar de Martelaarsgracht die ik gemiddeld een maal per week maak. Dat bleek 62 cent goedkoper te zijn met de OV chipkaart maar aangezien de kaart zelf 7,50 kost heb ik pas na dertien weken een coole winst van 36 cent. Niet iets waar je nu heel veel mee opschiet. De reden dat ik de kaart toch heb aangeschaft is dat het wel een stuk voordeliger is als je kortere ritjes maakt en je nooit meer los geld voor kaartjes nodig hebt. Voeg daar het gemak van online bestellen en automatisch bijvullen (als de kaart leeg is wordt er meteen weer een saldo opgezet zodat je nooit met een lege kaart zit) en ik besloot tot aanschaf over te gaan. Als over dertien weken de winst binnen is dan is het eerste rondje van mij.

Sint maarten

Een sint maarten optocht

Bij het doen van boodschappen kreeg ik opeens de heldere inval (of kwam het door het prominent uitgestalde assortiment aan snoepgoed) dat het vandaag de elfde november was en dat betekent dat het Sint Maarten is. Als kind was ik daar een zeer groot aanhanger van. Samen met alle buurtkinderen gingen we de omliggende huizen af met onze lampionnen om een liedje te zingen en in ruil daarvoor met snoep (en soms helaas fruit) beloond te worden. Na afloop werd dan alle snaai onder de groep verdeeld en kon je je de komende dagen ongans vreten.

Nu wonen er in mijn complex niet veel ouders met kinderen maar mochten ze langskomen dan wou ik ze uiteraard niet teleurstellen. Ik kocht dan ook een zak mini marsen, ging naar huis en zou wel merken of er wat gebeurde. Welnu ik had de marsen niet voor niets aangeschaft want die avond ging de deurbel en stond een van mijn buren met haar twee dochters voor de deur. De oudste zong een mooi lied maar de jongste was kennelijk met stomheid geslagen want er kwam geen woord uit. Beide dames werden uiteraard met een mini mars beloond maar daar bleef het voor de verdere avond bij. De rest van de zak gaat dit weekend dan ook naar mijn zusje want aan mij is het spul niet besteed.

De nieuwe bonuskaart

De AH bonuskaart en de airmileskaart

Enige tijd geleden kwam het nieuws naar buiten dat Albert Heijn met een nieuwe, persoonlijke bonuskaart kwam. Het verhaal dat er bij komt is dat je dan aanbiedingen krijgt die op jouw persoonlijk zijn afgestemd. Als bonuskaart gebruiker kreeg ik er dan ook eentje toegestuurd met in het begeleidend schrijven het verzoek om de kaart te activeren, anders kon ik niet van de extra voordelen genieten.

Na even kort op de website de voor en nadelen doorgelezen te hebben besloot ik de mijne te activeren en meteen aan een airmiles account te koppelen voor nog meer bonus miles. De nadelen zijn heel simpel, je geeft toegang tot je aankoop gedrag en dat gaat grondig geanalyseerd worden door de marketing machine van het ahold concern. De voordelen zijn even simpel. Aan de hand van de aankopen die je doet zul je specifiek op jou gerichte bonus voordelen krijgen. Als je dus veel producten uit het excellent aanbod kiest krijg je dan ook aanbiedingen uit dat gedeelte. Mocht je veel wijn aanbiedingen krijgen dan ben je waarschijnlijk een goede afnemer van de wijnen. Daarnaast krijg je nog allerlei extraatjes zoals een foto kookboek app voor op je iPad en belooft men cadeautjes.

Aangezien ik al aardig wat deel met de wereld via blog, Facebook en andere social media zit ik er niet mee om mijn aankoopgedrag aan de marketing machine bekend te maken. Iedereen moet voor zichzelf beslissen of hij zelf dat ook wil maar maak je geen zorgen. Men weet al veel meer over je dan je denkt.

Gevelbankje

De zeedijk met gevelbankjes

Al sinds jaar en dag hebben heel veel cafés op de zeedijk, waaronder het elfde gebod, een gevelbankje buiten hangen. Met mooi weer is het heerlijk buiten zitten met een lekker biertje en genieten van alles wat er passeert op de zeedijk. En tegenwoordig is het gevelbankje ook met slechter weer in trek want door de invoering van het rookverbod moeten de rokers, en dat zijn er best wel veel in café's, hun genot buiten zoeken in plaats van binnen.

Al jaren wordt er door de bureaucraten van het stadsdeel actie gevoerd tegen de bankjes want zo zeggen zij, het is milieu vervuiling en bovendien mag het gewoon niet. In het parool verscheen in augustus al een artikel dat de strijd verhard zou worden door de gemeentelijke verbieders en een post op Facebook van het elfde gebod bevestigde dat slechte nieuws. De gemeente had per direct het bankje laten verwijderen en onze zomerse zit plek was in rook opgegaan na 19 jaar trouwe dienst. Aan de positieve kant hebben we er deze zomer nog van kunnen genieten, aan de negatieve kant, wat gaan we doen in de zomer van 2014????

Sekt

Twee glazen sekt

Enige tijd geleden was ik met een van mijn beste vrienden naar Stuttgart geweest voor o.a. een bezoek aan de auto musea die zich daar bevinden (Porsche en Mercedes). Nu zijn wij wel vaker, behoorlijk wat vaker zelfs, in Duitsland geweest en een van de vaste dingen die hij daar doet is drank kopen. Zo stond er ook deze keer een bezoekje aan de supermarkt op de agenda en de buit bestond deze keer uit enige flessen radler voor zijn vrouw en enkele flessen sekt voor zowel hemzelf als zijn vrouw. Op mijn opmerking dat ik sekt niet echt kon waarderen kocht hij ook twee flessen voor mij, een droge en een half droge met het verzoek het toch maar eens te proberen.

Welnu we zijn enkele maanden verder en beide flessen sekt zijn inmiddels gesneuveld en mijn mening over sekt is niet heel veel veranderd. Geen van beide flessen viel onder de kwalificatie bocht en dat had ik eigenlijk wel verwacht gezien de prijs en mijn vooringenomenheid tegen sekt.Het andere probleem blijft echter bestaan, ik vind sekt gewoon te zoet. Dus met dank aan de poging van mijn maat, ik blijf er in de toekomst gewoon weer van af en houd het wel bij een cava, die vind ik een stuk drinkbaarder.

Parkeren

In mijn wijk nog wel

Toen ik mijn woning kocht werd er met heel veel tam tam verkondigd dat de gemeente voor 120% aan parkeerplaatsen zou aanleggen. Dus er was ruimte voor meer auto;s dan woningen. Uiteraard viel de praktijk tegen, er werden minder parkeerplaatsen gerealiseerd dan dat er woningen werden gebouwd en een aantal bleken ook nog eens betaalde plekken te zijn.

In de begintijd was dat niet zo erg want ik kon altijd een plekje vlak bij mijn huis vinden. Nooit voor mijn huis want dat bleken nu net betaalde plekken te zijn die je kon huren. Daarna werd het erg droevig en als ik wat later van mijn werk kwam vond ik geen plekje en moest een stukje verder gaan staan waar gelukkig wel altijd plek was. Tegenwoordig, misschien wel dankzij de economische crisis, is er bijna altijd plek, het maakt niet uit op welk tijdstip ik thuis kom. Kennelijk is h et autobezit in mijn wijk flink gedaald en dat betekent wederom plek genoeg. Dat zal binnenkort wel weer anders worden want in de wijk naast mij is nu een blauwe zone ingesteld en dat betekent dat de wild parkeerders weer verder gaan opschuiven. Ach voorlopig geniet ik in ieder geval weer van de luxe om dichtbij te kunnen parkeren.

Goedkoop wijntje

Het logo van de c1000

Gisteren kwam er een vriendin eten en er stond zalm op het menu. Bij inspectie van het wijnrek zag ik weinig soeps dus ik besloot even snel een fles wijn te halen. De c1000 is het dichts bij dus daar wipte ik snel even naar binnen en koos een fles sancerre uit.

Bij het afrekenen bleek de computer de fles echter niet te herkennen dus de kassière moest bellen wat de prijs was. Maar ook daar was geen prijs te vinden dus ik mocht de fles meenemen voor €1.99. Nu is dat geen geld voor een sancerre en al helemaal niet voor deze want hij had een gouden medaille gewonnen op het wijn festival van Macon. Kortom een meer dan prima wijntje voor een meer dan prima prijsje. Hij deed het dan ook erg goed bij de zalm..

School herinneringen 10: De terugkeer

Ik ben nooit ontzettend sentimenteel geweest en heb dus ook nooit de behoefte gehad om op mijn middelbare school terug te komen. Als er ooit een reünie georganiseerd was was ik vast wel gegaan maar die kwam er niet dus ook dat was geen reden om terug te keren. Tot mijn moeder mij op een gegeven ogenblik vertelde dat zij een advertentie in het plaatselijke sufferdje had gezien over de afscheidsreceptie van een van mijn leraren. En niet zo maar een van mijn leraren maar diegene die mij had leren bridgen en die ons begeleid had naar het school kampioenschap van Amsterdam.

Zo keerde ik dus op een middag terug naar mijn middelbare school waar op het eerste gezicht niet al te veel veranderd was. Toen ik echter naar binnen ging zag ik dat de open ruimte achter de deuren nu veranderd was van bankjes met kapstokken in een zee van lockers zoals je die in Amerikaanse films zag. Ik liep door naar de kantine waar de receptie was en zag geen enkele leerling die ik kende. De enige bekenden waren twee van mijn leraressen die mij ook nog herkenden (alhoewel ze mijn naam niet meer wisten). Ik had een geanimeerd gesprek met de dames, onder andere over de week die wij in de vijfde klas in Londen doorgebracht hadden (en die ik misschien ook nog wel eens ga verbloggen).  Op een geven ogenblik kon ik met mijn oud leraar spreken en hij herkende mij moeiteloos van onze bridge avonturen. Het was leuk om meegemaakt te hebben maar toen ik de school weer verliet had ik niet het idee er ooit nog eens terug te keren.

Olie

Een normaal olielampje

Van de week begon de display van mijn Prius opeens te piepen dat hij wel heel graag een dealer wou zien i.v.m. de olie en het oliefilter. Geen ouderwets oranje let op lampje meer maar uitgebreide volzinnen. Aangezien het een waarschuwing was en hij nog geen 6000 kilometer geleden al een beurt had gehad, reed ik niet meteen naar een dealer (dat ìs ook best wel lastig op een zaterdag avond). De volgende week reed ik dus naar een dealer en omdat ik thuis was niet naar mijn vaste dealer maar naar Louwman in Hoofddorp.

Aldaar aangekomen bleek het een erg simpele oplossing te zijn. De monteur die de laatste beurt aan de auto had gegeven was gewoon vergeten om de automatische meldingen te resetten. Dat deed men bij Louwman probleemloos voor mij en binnen enkele minuten was ik alweer vertrokken. Alleen alweer een foutje van het automerk dat zich er vroeger op kon beroemen probleemloos auto's te produceren en onderhouden dankzij het Toyota productie Systeem. Maar ook bij Toyota begint men steekjes te laten vullen als je kijkt naar het aantal terugroepacties van de laatste tijd. Kennelijk werkt het veelgeroemde systeem niet meer of is men er van af aan het wijken.

Honeybadger

ÜberKicK (foto door Eric Sellmeijer)

Vandaag staan er een stuk mooiere foto's dan normaal op mijn blog want er was een professionele fotograaf aanwezig bij de optredens en die was vriendelijk genoeg om mij de foto's te leveren voor bij het artikel. Dus Eric van harte bedankt en voor diegenen die geïnteresseerd zijn in zijn werk hier de link naar zijn site.

Na de maaltijd was het tijd voor de muziek en dus stapten wij in de auto voor de, dachten wij, korte rit naar de groote weiver, het voormalige krakersbolwerk van Wormerveer. na een hele korte en geplande omweg door Wormer zei de navigatie op een gegeven ogenblik "Ga hier linksaf" maar de weg bleek opengebroken te zijn. En aangezien de Zaanstreek stikt van het water kon je niet simpel de volgende afslag nemen. Met heel veel pijn en moeite wisten we tenslotte toch om de afzetting heen te komen maar ook het laatste stukje ging niet van een leien dakje. We sloegen een verkeerde, hele smalle, weg langs het water in die dood liep en achteruit terug rijden was niet bepaald een simpel klusje Ik was blij dat ik niet reed. Toen we daar tenslotte toch uitkwamen, hulde aam de chauffeur van dienst, vonden we tenslotte het terrein waarop de groote weiver gevestigd was. Na een laatste hikje voor de juiste parkeerplek konden we tenslotte de auto verlaten.

De toegangsprijs was nu echt geen rib uit ons lijf te noemen want die bedroeg slecht €5 per persoon. De reden dat we er waren was trouwens dat de drummer van Honeybadger een bekende was van mijn maat en hem gevraagd had of hij zin had om te komen. We troffen de drummer, samen met Eric aan de bar en namen gezamenlijk een drankje. Even later kwam iemand vertellen dat de eerste band klaar stond en zo betraden wij met een man of vijftig de zaal. Daar stond Goldsick moneky klaar een viertal dat bestond uit drummer, bassist, zanger/gitarist en rapper. Zoals aan de line up te verwachten was het een energieke cross-over band die rap aan rock koppelde. Na hun show gingen we terug naar de bar en bestelden een rondje. Toen bleek des te duidelijker dat we in de alternatieve scène zaten want twee fris en een bier bleek toch wel €4 te kosten. Dit zou duidelijk de minst dure concert avond van mijn leven worden.

Honeybadger (foto door Eric Sellmeijer)

Wederom werd er bekend gemaakt dat de band klaar stond, ÜberKicK. Ditmaal was het een viertal bestaande uit twee heren (bas en gitaar) en twee dames (drums en zang/gitaar). De band omschrijft zichzelf als poppy, punky, alternatief en rock maar wat vooral opviel was het plezier dat er van afsprong. Daarna werd echter het podium opgebouwd want het was tijd voor de hoofdact Honeybadger, en de drummer daarvan wilde met zijn eigen kit spelen. Net zoals de andere twee bands werd er alleen maar eigen repertoire gespeeld met op een nummer gastvocalen van de zangeres van ÜberKicK. Het rockte behoorlijk maar dat hadden de mannen van te voren al aangegeven. Als laatste kwam er een toegift met nu bassist en zangeres van ÜberKicK en rapper Marvin van Skere Heren, Dit bleek echter niet het slot te zijn want de band sloot af met een aantal covers waaronder Dead flowers van de Rolling Stones en Jeremy van Pearl Jam. Het was dan ook ver na half twee dat we de groote weiver verlieten na een goede kennismaking met Zaanse muziekscène.

Total

Het logo van Total

Ik kwam laatst terug naar Amsterdam vanuit het zuiden en op een gegeven ogenblik kwam de bodem van de benzinetank in beeld dus het werd tijd om te gaan tanken. Het eerste tankstation dat ik tegenkwam was er een van Total bij Utrecht dus ik reed mijn auto naar binnen en zette hem naast de pomp neer. Daar bleken echter slechts twee slangen in plaats van de gebruikelijke vier aan te hangen. Men schonk hier alleen de plus varianten van diesel en benzine en niet de normale varianten. Aangezien je van de lease maatschappij alleen de normale varianten mag tanken (een duidelijker bewijs dat al dat opgeklopte gedoe van over de premium varianten onzin is is er niet) nam ik een andere pomp waar wel vier slangen aanhingen.

Als je niet goed oplet sta je dus te duur te tanken wat ik niet echt netjes vindt van deze pomphouder. Kortom hier zien ze mijn geen tweede keer terug!

D'vergiulde eend

Een mooi gegaarde roosbaarsfilet

Zaterdag was het tijd om een aantal lokale Zaanse bands te gaan zien en de start daarvoor was uiteraard een etentje. Gezien de locatie van de concerten was de keus op d'gevulde eend in Wormerveer gevallen en tegen zeven uur arriveerden we in een vrij lege zaal.

We namen plaats aan een tafeltje en begonnen met een biertje. men had hier verschillende aparte bockjes op de tap en ik begon dan ook met een bockbier van de mij onbekende brouwerij Us Heist uit, jawel, Friesland. Na bestuderen van de kaart die een mengelmoes was van landen en stijlen namen we samen de Spaanse plank als voorgerecht. Toen deze arriveerde was de zaak al aardig volgelopen en had het personeel het behoorlijk druk. De plank bestond uit een ruime collectie van tapas hapjes waarvan de olijven en de inktvis voor mij waren en we de rest deelden. Een prima plankje en, zoals zo vaak. waren de pittige worstjes de winnaar.

De prima start werd helaas niet vervolgd want we moesten erg lang op het hoofdgerecht wachtten. We hadden in ieder geval ruim de tijd om een tweede bockbier te bestellen, ditmaal een Brugse bock van de halve maan. Toen het hoofdgerecht eindelijk arriveerde kwam mijn roosbaarsfilet met groenten met de waarschuwing dat er nog wel een graatje in kon ziftten (ik vond er vier), maar wat veel erger was was de saté. Deze was namelijk besteld zonder satésaus en wat zat er uiteraard overheen, dikke lagen satésaus. Deze werd netjes weggehaald met verontschuldigingen maat toen hij binnen de minuut weer terug was, was het vermoeden uiteraard dat hij in de keuken afgespoeld was. Toen tenslotte de rekening kwam bleek deze ook niet te kloppen, er stonden toch wel wat wijn op en wij hadden alleen bier en fris gedronken. ook dit werd met duizend excuses hersteld maar twee kardinale fouten bij een simpele maaltijd is niet netjes te noemen. Kortom ik heb lekker gegeten maar bij de eend zien ze mij niet meer terug.

Stedentrip Boedapest

Het parlementsgebouw

Naast uit eten gaan staat vakantie vieren ook erg hoog op mijn persoonlijke hitparade. Tijdens een lunch met een van mijn vrienden werd de optie Boedapest genoemd en dit leidde eigenlijk meteen al tot een onderzoek van wat hier nu allemaal te beleven valt.

Dat leidde al gauw tot de ontdekking dat het prijstechnisch een erg interessant bestemming is. Een retourtje met de KLM kost zo'n €100 en voor diezelfde prijs heb je ook twee overnachtingen met ontbijt in een luxe 5* hotel, het andrassy. Kortom voor 150€ per persoon is verblijf en vervoer geregeld.

Verder is er een hoop te zien met musea als het house of terror, mooie gebouwen en ook muzikaal is er zat zoals een dinercruise over de Donau met live muziek en een goede bluesclub, Prijzen zijn voor alle activiteiten erg aantrekkelijk zoals zo vaak in het voormalige Oostblok er is dan eigenlijk niets wat een lang weekend Boedapest in de weg staat. Alhoewel niets, er is een heel klein nadeel, het is best wel koud van november tot maart, oktober was beter geweest. Maar wie weet vertrekken we toch binnenkort voor een lang weekend Boedapest.

Stormschade

Bij ons was het minder heftig dan hier

Toch nog een nagekomen bericht over de storm van kortgeleden. ook bij ons waren er slachtoffers te betreuren en wel drie bomen. In eerste instantie was het mij niet opgevallen want in deze tijden vertrek ik meestal in het donker en kom weer in het donker terug. Donderdag was het echter licht toen ik thuis kwam en toen zag ik dat drie van onze bomen het niet overleefd hadden,

De opruimingsdiensten waren al ter plekke geweest (geen idee wanneer) want alles was al in handzame blokken gezaagd en netjes bij elkaar geveegd. Schade was er verder ook niet want de bomen waren nergens op gevallen. Het enige wat nog overblijft is het opruimen van de restanten. Ik vraag me allen af of we nieuwe bomen gaan krijgen of niet, de tijd zal het leren.