The man from U.N.C.L.E.

De filmposter

Na de maaltijd reden we naar Haarlem waar the man from U.N.C.L.E. op het programma stond. Normaliter gaan we naar een superhelden film maar de nieuwe Fantastic Four had zulke slechte recensies dat de keuze op deze remake van de tv serie uit de jaren zestig was gevallen.

De film bleek een combinatie van een actie film en een comedy te zijn en was behoorlijk goed geslaagd, ik moest regelmatig lachen om de humor. Uiteraard speelde hij in de jaren zestig want het koude oorlog thema en de samenwerking van een Russische en een Amerikaanse geheim agent was niet echt naar het heden te verplaatsen. Ik heb me prima vermaakt en mocht je een avondje niets te doen hebben dan is the man from U.N.C.L.E. een prima manier om die avond door te komen.

Graceland BBQ

Crab cakes, cole slaw en mac&cheese

Alhoewel de boys afgelopen zondag al waren lunchen was dat een ingelaste episode zodat wij vrijdag wederom bij elkaar kwamen voor een diner. Locatie was, voor de tweede keer, Graceland een authentieke southern USA BBQ joint. Deze was de vorige maal zo goed bevallen dat een  tweede bezoek een logisch vervolg was.

We waren er om 19:00 uur en het weer was aangenaam genoeg om op het grote terras plaats te nemen waar onze serveerster ons snel van de drankkaart voorzag. Frank & Simon liepen te controleren welke biertjes ze nog nooit gedronken hadden, terwijl ik voor een Brand weizen ging en Dennis water bestelde. Met de drankjes voor ons viel de keuze op pulled porc, flanksteak en crab cakes voorzien een uitgebreide selectie aan side dishes. Mijn persoonlijke, en uitstekend smakende, keuze zie je op bijgaande foto waar de pickles al uit de cole slaw waren verdwenen. Na een heerlijk maaltijd was het tijd voor het dessert en de mannen kozen als een man voor de fat Elvis, een taart van pindakaas en banaan, en ik koos voor espresso vergezeld van een shot bourbon die ik onze serveerster liet uitzoeken. Zij kwam met een bulleit rye aanzetten die heerlijk zacht was. Daarna was het tijd om te vertrekken voor het volgende programmaonderdeel maar Graceland gaat ons vast nog wel een keertje terugzien.

Thaicoon

Kippensoep en rundvless

Donderdagavond at ik na mijn werk weer eens een keer bij Thaicoon maar daar zat nu een extra reden achter, ik kwam niet alleen voor het lekkere eten. Ik had namelijk op mijn werk afgesproken om na ons business unit overleg op 12 oktober weer uit eten te gaan en mijn keuze was daarvoor op Thaicoon gevallen.

Zo pakte ik nu, zoals altijd, een biertje om mee te starten maar nam daarbij niet de kaart ter hand om een keuze te maken maar besprak het arrangement voor de 12e oktober. We waren er vlot uit en daarna ging ik er eens goed voor zitten en besloot tot een tom kha kai (de niet pittige kippensoep met kokos) en een pittige groene curry met rund. Zoals elke keer smaakte alles weer uitstekend en ik ben heel benieuwd wat mijn collega's over een week of zes van Thaicoon gaan vinden.

Nieuwe vloer

Een anti-slip coating

Nee niet in mijn woning maar op de galerijen van onze flat wordt een nieuwe anti-slip coating aangebracht. Zo'n twaalf jaar geleden was de vorige aangelegd en die was inmiddels versleten en moest dus vervangen worden.

Net zoals de vorige keer zouden de werkzaamheden door de firma Etro verricht worden. In de vooraankondiging was gezegd dat na aanleggen de coating afgedekt zou worden met steigers en dat we op die manier naar binnen moesten. De eerste dag van de werkzaamheden stonden er dan ook wat vreemde metalen dingen  op de galerij en toen ik twee dagen later thuis kwam lagen deze opeens op de vloer. Het liep wat vreemd (en krakend en piepend) naar mijn voordeur maar dat was alleen een probleem voor mijn buren als ik een keertje laat thuis kwam. De volgende avond bleek de boel echter al genoeg gedroogd en waren de vlonders al verwijderd. Kortom ook mijn buren gaan niets horen als ik van het weekend weer eens een keertje laat thuis kom.

Weer een afscheidsfeestje

Rood varken

Het ging goed met de afscheidsfeestjes want na vorige week afscheid genomen te hebben van een goede beken die Nederland ging verlaten was het deze keer tijd om afscheid te nemen van een Engelsman en zijn vrouw. Ze waren een tijd in Nederland geweest maar het was weer tijd om (definitief?) te vertrekken en ze hadden besloten dit met een groep vrienden en bekende te vieren bij restaurant Mallikaa.

Ik arriveerde als een van de eersten en gaf mijn cadeau (een fles witte wijn) aan het vertrekkende stel en nam plaats aan de lange gedekte tafel. Al gauw arriveerden er meer gasten en werden de eerste hapjes op tafel gezet. Het was een erg gezellige avond die voorzien was van heerlijk eten en het was dan ook al half tien voordat ik afscheid nam van mijn vrienden en huiswaarts keerde. Als dit tempo zo doorgaat heb ik weer een hoop vrienden die in het buitenland verblijven en aardig wat calorieën erbij want dit zijn geen goede avonden als je niet al te veel wilt eten.

Anno 1890

De een at wat meer dan de ander

Dennis en Simon zijn druk aan het trainen voor de dam tot dam loop (en vervolgens een halve marathon) en in het kader daarvan liepen zij een training van 16.1 kilometer in het Amsterdamse bos. Na afloop zouden Frank en ik ons aansluiten voor een gezamenlijke lunch bij het om de hoek gelegen Anno 1890.

Het was mooi weer en ik arriveerde als eerste en veroverde een tafeltje in de buitenlucht. Onder het genot van een kop koffie wachtte ik op de anderen die al vlot arriveerden. Er werd cappuccino en jus d'oange besteld en de kaart werd bestudeerd. De keuze viel op saté (daar staat deze tent bekend om) en wel de pittige ossenhaas. Ik vond dat meer dan zat maar de anderen besloten dat daar nog een balletje met mosterd (1x), mosterd en ketchup (ook 1x) en mosterd, ketchup en mayo (alweer 1x) bij moest. Frank bestelde nog een koffie voor bij het eten en toen die als eerste aankwam keek hij al wat van "hebben jullie het wel begrepen" waarop de serveerster meteen riposteerde met "het eten komt eraan". Welnu daar was geen woord aan gelogen en al gauw stond de tafel vol en werd er stevig door de mannen gekaand. Na nog wat natafelen vertrok iedereen weer na een heerlijke nazomermiddag in de zon.

Sushi

Prima verzorgd

Een hele tijd geleden had ik al eens vermeld dat de AH XL die bij mij in de buurt zit tegenwoordig ook verse sushi verkoopt die ter plekke door ervaren sushi chefs bereid wordt. Nu was ik al heel lang van plan om die sushi eens te gaan proberen maar het was er maar steeds niet van gekomen. Daar zou nu verandering in gaan komen want ik moest a) nog boodschappen doen en b) nog koken dus ik besloot dat te combineren door mijn boodschappen bij de AH te gaan doen en dan meteen sushi mee te nemen.

Bij het sushi eiland aangekomen was het even kijken want er allemaal in de aanbieding was en de keuze viel tenslotte op een set sashimi van zalm en een set urumaki sushi. Eenmaal thuisgekomen werd het lekkers op tafel gezet samen met wasabi, gember en sojasaus en was het aanvallen geblazen. Er was werkelijk niets af te dwingen op de smaak en de kwaliteit en dat betekent dat de sushi van AH vaker bij mij op tafel gaat komen.

MRI scan

De mijne was minder luxe

Ondanks het feit dat het programma van mijn fysiotherapeute mij wel degelijk verder hielp ging het mij allemaal te traag. In overleg met haar en mijn huisarts besloot ik dan ook tot een bezoek aan een neuroloog die na een korte intake met onderzoek besloot tot een MRI scan.

Enkele weken later meldde ik mij dan ook bij het ziekenhuis waar ik na een korte uitleg in de buis van de machine werd geschoven. Ik kreeg een alarmbelletje mee om alarm te slaan als ik wat zenuwachtig werd en vervolgens lag ik een half uur mijn zonden te overdenken terwijl de machine om mij heen kreunde en piepte en zuchtte.Na dat half uur werd ik uit de machine bevrijd en kon naar huis te gaan om een week later de resultaten van de scan met de neuroloog te gaan bespreken. Die kwamen er op neer dat ik twee beknelde zenuwuiteinden had (waarschijnlijk al jaren) en de volgende stap wordt een EMG om dat te bevestigen met daarna waarschijnlijk een kleine chirurgische ingreep. 11 september gaan we het volgende apparaat in en 15 september wordt dat besproken. Wordt vervolgd.

Afscheidsfeestje

Ik had helaas geen foto's gemaakt

Vrijdagavond was er het afscheidsfeest van een kennis van mij die ik al zo'n 15 jaar kenden. Hij was na 40 jaar trouwe dienst door de post als overbodig bestempeld en was met een flinke premie de laan uitgestuurd. Hij had inmiddels een Filipijnse leren kennen en had besloten om met haar de rest van zijn leven aldaar door te gaan brengen.

Op vrijdag om 18:00 vierde hij dan ook zijn aanstaande vertrek uit ons vaderland in de Mekhong river en onder het genot van drankjes en hapjes werd hij uitgezwaaid door een grote groep bekenden. Het was erg gezellig maar om 20:00 moest ik echt vertrekken want ik had met mijn zusje en zwager afgesproken die vanwege sail ook in de stad waren en inmiddels op het terras van de hartjes zaten. Van deze plek, Rob het ga je goed en mag je alles vinden in de Filipijnen waar je naar op zoek bent. Wie weet kom ik je nog een keer daar opzoeken.

Kaakchirurg

Zo lag ik er dus ook bij

Maandagochtend was het dan zo ver, mijn afspraak in het Sint Lucas Andreas ziekenhuis met de kaakchirurg. Bij binnenkomst kreeg ik te horen dat er eerst een foto gemaakt zou worden en aangezien dat bij mijn tandarts altijd een behoorlijke ramp was zag ik daar niet echt naar uit.

Het bleek echter een makkie te zijn want mijn hoofd werd in een soortscanner gepositioneerd en met wat gezoem bewogen er twee wanden langs mijn gezicht en de foto was gemaakt. Vervolgens werd ik in een luxe tandartsstoel gelegd met een hele grote lamp erboven. Na het toedienen van de verdoving werd mijn hoofd afgedekt en begon de kaakchirurg aan mijn kies te werken. Volgens haar ging het allemaal best wel soepel en ik moet zeggen dat ik niet al te veel pijn voelde. Na het verwijderen van de kies moest er echter nog het een en ander gepeuterd worden en dat deed behoorlijk pijn. Met wat instructies over hoe om te gaan met de wond en het tandenpoetsen de komende week stond ik een half uur later weer op de stoep een ervaring rijker maar een kies armer.

Miss Korea

De tafelgrill in actie

Zondag was het dan eindelijk zo ver. Ik ging met mijn nichtje uit eten als cadeautje voor haar verjaardag, iets wat we al drie keer afgezegd hadden vanwege diverse redenen maar nu zou het er eindelijk van komen. Aangezien mijn nichtje al naar de parade was hadden wij op de hoek bij het restaurant, Miss Korea, afgesproken voor de McDonald's. Toen ik per tram arriveerde zat mijn nichtje daar al op haar scooter op mij te wachten en liepen wij samen naar het restaurant.

Het was nog niet al te vol maar dat veranderde als snel en de slechts vier personeelsleden moesten zich de benen uit het lijf renen om iedereen van hapje en drankjes te blijven voorzien.Daardoor duurde alles iets langer dan tijdens mijn vorige bezoek maar de kwaliteit van het eten bleef even goed als de vorige keer, of het nu om de Japanse sushi gerechten, de Koreaanse gerechten of de zelf te grillen gerechten ging alles smaakte top en mijn nichtje genoot er van. Zelfs zodanig dat ze van plan is om hier een keer met haar vrienden te gaan eten en dat deed mij uiteraard heel veel plezier. Kortom een erg gezellige avond met prima eten en goed gezelschap beter kan het niet.

Het gemaal

De oosterse kip salade

Na de vakantie was de ijskast uiteraard leeg en moesten er boodschappen gedaan worden voor zowel lunch, avondeten en diverse levensmiddelen. En ondanks het feit dat het weer in Nederland een stuk minder was dan in Tsjechië besloot ik de vakantiestemming nog even te rekken en ging daarom buiten de deur lunchen.

De keuze viel op brasserie het gemaal in Halfweg. Alhoewel ik van Dennis de tip kreeg om de kipsaté te bestellen besloot ik tot wat anders. Ik had de, voortreffelijke, kipsaté al eerder gegeten en vond die niet helemaal passen bij mijn glas sauvignon. De keuze viel daarom op een Italiaanse bol met zalm maar de Italiaanse bollen waren op en in het andere aanwezige brood had ik minder trek. Na een tweede rondje door de kaart besloot ik tot de oosterse kip salade en ook dat bleek een schot in de roos te zijn. Er arriveerde een erg ruime portie van goed gemarineerde kip met o.a. tomaat, komkommer en rucola die voortreffelijk smaakte. Met een espresso na werd er dan toch echt een einde aan een top vakantie gebreid, ondanks het feit dat ik gisteren al terug in Nederland was gekomen..

Thuiskomst

Suvarnaphum bij nacht

Tegen een uur of acht kwam Amsterdam in zicht en ik had nog geen avondeten gehad, alleen maar snacks en snaai en ik had eigenlijk best wel trek in een gezonde en voedzame maaltijd dus ik besloot een hele kleine omweg te maken en via Suvarnaphum naar huis te rijden. Ik parkeerde de auto voor de deur en liep naar binnen. Na hertelijk begroet te worden bestudeerde ik de folder en besloot tot een gerecht met inktvis. Het was vlot klaar en ik stapte dus al gauw de auto weer in voor de laatste kilometers naar huis  Gelukkig (gezien de koffers en tassen) kon ik de auto vlak voor de deur parkeren.

Bepakt en bezakt betrad ik mijn woning, gooide de koffers en tassen neer en zette het eten op tafel om eerst te genieten van een goede maaltijd voor ik de troep ging opruimen. Zo kwam er een einde aan een heerlijke vakantie van vijf dagen. Ik kijk nu al uit naar de volgende trip in het eerste weekend van oktober.

Reis

Een van de Duitse halteplaatsen

We starten vlot en waren algauw Praag uit en op de snelweg naar Duitsland. Helaas was de snelweg opeens afgesloten en moesten we via binnenwegen verder gaan. Gelukkig stonden er constant bordjes Dresden en ondanks dat de navigatie steeds andere afslagen aangaf bleven we de bordjes Dresden volgen en na een uurtje waren we terug op de snelweg en passeerden de grens met Duitsland.

De terugreis was een stuk vermoeiender dan de heenreis want we hadden drie dagen lang een erg actief bestaan geleefd. We stopten dus wat vaker voor koffie, een ijsje, een drankje en een hapje dan op de heenreis maar alles verliep probleemloos. Alleen toen we Nederland inreden werden we door forse regenbuien begroet toch wel even iets anders dan het mooie Tsjechische weer dat we achter ons gelaten hadden.

Voorbereidingen

Het laatste ontbijt

Vandaag was de dag dat we Praag achter ons zouden laten en terug naar Amsterdam zouden rijden. Na het douchen werden de koffers ingepakt en daalden we af naar het restaurant van het hotel voor een laatste, stevig ontbijt. Welnu dat lukte prima met eieren, worstjes, bacon, sap, koffie en nog wat liflafjes, we zouden voorlopig geen honger krijgen.

Na het ontbijt gingen we eerst nog even het winkelcentrum in om bij de Billa, de plaatselijke supermarktketen, voorraden voor onderweg in te slaan. Daarna was het het naar de kamer om de koffers op te halen en vervolgens de lift naar de receptie om uit te checken. We betaalden de rekening (en het was inderdaad het normale bedrag voor een kamer ondanks de luxe suite die we gehad hadden) en kregen ook een uitrijkaart voor de parkeergarage. Vervolgens de lift naar de parkeergarage waar we onze spullen in de auto laden en instapten om de thuisreis aan te vangen.

Boottocht

Praag bij nacht

De laatste activiteit van de dag (avond) was een boottocht, eigenlijk een standaard onderdeel van mijn vakanties. Deze keer was de keus gevallen op Prague by night een dinner cruise die drie uur zou duren en werd door Prague boats georganiseerd werd. Een half uurtje voor de afvaart waren wij ter plekke en haalden onze kaartjes op bij het loket en werden verwezen naar de aanlegplek van de bohemia rhpasody, onze boot.

Aan boord gekomen zochten we een mooie plek aan dek uit en genoten van ons welkomst glaasje slivovitch. De maaltijd bleek in de vorm van een buffet te zijn met mooie kaas en worst bij de voorgerechten en meerdere soorten warme gerechten (waaronder rijst, pasta, goulash, uiteraard varken). het smaakte allemaal prima en werd vergezeld door muzikale begeleiding van een zangeres en gitarist die allerlei jazzy nummers brachten van sterren als Diana Krall en Louis Armstrong. Onderwijl werd het steeds donkerder en werd Praag gebouw voor gebouw verlicht terwijl wij langs kwamen. Na vier uur kwam er een einde aan onze boottocht en een einde aan onze laatste avond in Praag.

Eko expres

Erg lekker

Na de tocht door de Joodse wijk besloten we het even rustig aan te doen vooral omdat er vandaag geen zwembad pauze op het programma stond. We besloten dan ook tot een ritje met de touristen trein van eko expres die ons in een tocht van ruim een uur langs vele bezienswaardigheden bracht waarvan wij het merendeel nog niet gezien hadden.

Na afloop van de tour was het tijd om van een Praagse specialiteit te genieten en dat werd de koblasa. Een gegrilde worst van varkensvlees geserveerd met ketchup, mosterd en donker brood die verkocht werden in zowel beergardens als aan stalletjes op de grote pleinen. Wij zochten dus een druk stalletje uit en bestelden een koblasa de man en die was niet te versmaden. Een heerlijk gekruide en gegrild stuk worst, moet je zeker proberen als je in Praag bent.

De Joodse wijk

Ook hier moest je toegang betalen

Op onze derde volle dag Praag stond een bezoek aan de Joodse wijk gepland en als inmiddels ervaren metro reizigers hadden we geen enkel probleem om die wijk te vinden. Onder de highlights waren onder andere meerdere synagoge's, het kerkhof en diverse andere interessante gebouwen.

We betraden als eerste de synagoge en kwamen meteen met de Joodse handelsgeest in aanraking want het koste geld om binnen te komen en niet alleen daar maar elk gebouw en zelfs het kerkhof werd een toegangsprijs voor gevraagd. Misschien wel logisch want de Joodse wijk lag tegen de PC Hooftstraat van Praag aan waar Louis Vuitton, Gucci, Tag Heuer en vele andere dure en luxe merken zich verzameld hadden. De wijk was zeker de moeite van het bezoeken waard maar de handelsgeest was toch wel een beetje een afknapper

Chapeau rouge

De bar

voor het avondvermaak was deze keer de keuze gevallen op chapeau rouge. Deze club lag vlakbij onze diner plek en bood een brede vorm aan amusement over drie verdiepingen. De kelder was een dansclub, de verdieping daarboven was een club met soms live muziek en de begane grond was een bar waar soms bands speelden en op andere avonden de muziek door een dj werd geleverd. Vanavond was het dj avond en die speelde een eclectische mix van dansmuziek van de jaren 70 tot nu.

Het bier bleek er erg goedkoop te zijn (40 kronen voor een halve liter), de muziek was lekker, het bedienend personeel vriendelijk en de atmosfeer was top. Kortom een prima plek om onze avond door te brengen en dat deden we dan ook. Het was dan ook ruim na elf uur voordat wij chapeau rouge verlieten en de metro opzochten om wederom van een goede nachtrust te gaan genieten.

U prince

Vis voor het diner

De middag was een kopie van de vorige dag want we namen de tram en metro terug naar het hotel om vervolgens wederom in het zwembad te gaan relaxen. Daarna een douche en schone kleding aantrekken alvorens wij de stad weer betraden voor de avondmaaltijd.

We hadden deze keer gekozen voor het terras van U prince, gelegen tegenover het hard rock café. Toen we daar gisteren namelijk een drankje nuttigden zag het gebodene er erg goed uit en dat wilden we gaan testen. Na het varkensvlees van de lunch besloten we het voor de avond op vis te houden en dat werd tonijn voor de een en tong voor de ander, uiteraard vergezeld van pullen bier zoals dat nu eenmaal hoort in Tsjechië. Het eten zag er niet alleen mooi uit (zoals de foto's bewijzen) maar het smaakte ook uitstekend en was licht verteerbaar. We waren dan ook klaar om de stad rood te gaan verven.

Lvi dvur

De plaatselijke specialiteit

Die lunch zouden wij gaan nuttigen bij lvi dvur, een hoog aangeschrevenen restaurant dat bekend stond om zijn Tsjechische gerechten. Het restaurant bleek niet moeilijk te vinden te zijn maar de ingang zag er nogal karig uit. Een smalle trap zonder veel aankleding. Eenmaal boven aangekomen kwamen wij echter in een mooi aangekleed restaurant terecht dat helemaal leeg was op een ober na. Die nam ons echter meteen mee naar het prachtige terras waar wij plaatsnamen, genoten van het uitzicht en, uiteraard, bier bestelden .

De kaart kwam en na uitgebreide bestudering viel de keuze op geroosterde Praagse big naar recept uit de tijd van keizer Rudolf II. Er kwam een mooie schaal met varken en eigengemaakte chips vergezeld van een salade en met pepersaus en mierikswortelsaus. Veel Tsjechischer kon het niet en veel lekkerder kon het ook niet want het was werkelijk genieten van deze schotel. Mocht je het kasteel in Praag bezoeken ga dan naar Lvi dvur en bestel deze schotel een absolute aanrader.

Het kasteel

De gewisselde

Na een wederom prima ontbijt vroegen wij bij de receptie hoe we het beste naar het kasteel van Praag konden gaan. Hier zetelde vroeger de koning en tegenwoordig de regering en het is de meest populaire bestemming in Praag.We kregen te horen waar we uit de metro moesten stappen en we konden kiezen om of omhoog naar het kasteel te lopen of om tram 22 te pakken.Ter plekke aangekomen kozen we voor de tram gezien de 36 graden Celsius die het inmiddels was geworden en de steilte van de helling. Een verstandige keuze want ook in de tram was het behoorlijk zweten geblazen en lopend was voor mij zeker te zwaar geweest.

Het uitzicht

Het kasteel was heel erg de moeite waard evenals het uitzicht over Praag dat je van de heuvel had en we genoten er heel erg van. Even voor twaalf uur begaven wij ons wederom naar de ingang want elk heel uur werd de wacht gewisseld en dat wilden we meemaken. Wij waren niet de enigen want net als gisteren bij de klok stond er een hele menigte te wachten op de dingen die zouden komen. De wacht was daarentegen niet zo stipt als de klok want het duurde tot vijf over twaalf alvorens de vervanging aangemarcheerd werd en wachters kwam verlossen uit de hitte. De ceremonie viel ook wat tegen, het gebeurde allemaal wel netjes volgens militaire traditie maar ik miste toch wat aankleding om het maar een naam te geven. Na de wisseling maakten wij nog een rondje door het kasteel en de omliggende terreinen alvorens wij besloten dat het tijd voor de lunch was.

Hard rock café

Helaas kwam er niemand optreden

We besloten om onze eerste dag in Praag af te sluiten in het plaatselijke filiaal van het hard rock café. Alhoewel het meer een restaurant dan een café is en het woord hard rock in Amerika niet waargemaakt wordt vind ik het in Europa meestal wel een prettige plek om een drankje te drinken.

Bij binnenkomst gaven we aan niets te willen eten en we konden meteen een plekje aan de bar innemen waar de ober ons al snel; van een drankje voorzag. Net zoals op andere plekken in Europa bleek men hier wel te begrijpen wat hard rock betekende en kwamen er nummers van bands als Flogging Molly en Metallica voorbij. Na een tweede drankje besloten wij dat het wel genoeg was geweest voor onze eerste dag en keerden we terug naar het hotel om van onze nachtrust te gaan genieten.

Erawan

Yum!!

Na de verkoeling van het zwembad kleden we ons weer om in onze stadskledij en namen de nu bekende route door het winkelcentrum naar de metro voor de rit naar de stad. We begonnen de lay-out van Praag wat beter te begrijpen en kwamen al snel op de plek van bestemming het oudestadsplein en het daar vlakbij gelegen restaurant Erawan.

Sinds al weer een flink aantal jaren maakt een Thais restaurant een vast onderdeel uit van mijn vakanties in welk land ik me ook bevind en ook Tsjechië vormde geen uitzondering op deze regel. Erawan bleek een mooi restaurant te zijn met een Thaise chefkok/eigenaar die ons voorzag van een salade (som tam), een groen curry (koe) en een schotel met gewokte groente. Alles op ons verzoek authentiek Thais en niet aangepast aan de westerse smaken. Net zoals in al die andere landen was Erawan geen teleurstelling en de gewoonte om minimaal een keer per vakantie Thais te eten zal dan ook zeker in stand gehouden worden.

I'm fit

Alleen het linkerdeel

We vonden het wel welletjes geworden en liepen terug richting metro en namen lijn B naar het hotel. Op de kamer gekomen werd de zwemkleding aangetrokken en werd bij de receptie gevraagd waar de fitness was. Het hotel was namelijk onder andere uitgezocht op het hebben van een zwembad zodat we tijdens de heetste momenten van de dag even heerlijk kon den afkoelen.

Het zwembad bleek onderdeel van I'm fit welness en fitness te zijn en op vertoon van onze keycard kregen we twee handdoeken uitgereikt en werd ons de weg naar het zwembad (en de sauna) getoond. Al gauw lagen we in het water om bij te komen van de vermoeienissen van de dag en ons op te frissen voor het avondprogramma.

Karelsbrug

Altijd druk hier

Het volgende punt op de toeristische route was een bezoekje aan de Karelsbrug met al zijn standbeelden. Hier hadden we geen kaart voor nodig want de route werd prima met bordjes aangegeven en al gauw liepen wij met hordes andere toeristen over deze wereldberoemde brug.

Aam de overkant gekomen besloten wij dat het zo langzamerhand tijd was voor de lunch dus wij streken neer op het terras van hotel restaurant u tri pstrosu. naar plaatselijk gebruik begonnen met een halve liter bier per persoon. Alhoewel het al laat in de middag was en we behoorlijk wat gelopen hadden waren we door de hitte niet al te hongerig. De keuze viel dan ook op twee salades waarbij ik de Caesar koos. Het bier was lekker en de salades waren uitstekend en zo kwamen wij in de schaduw van de parasol op het terras bij van een mooie maar vermoeiende dag.

Oudestadsplein

De astrologische klok

Nu we weer wisten waar we waren liepen we naar het centrale plein (inderdaad het oudestadsplein) van de oude stad waar onder andere het beeld van Jan Hus, het  st. Agnes klooster en de vele gebouwen uit de renaissance, barok en Gotische periode te zien zijn. Hoogtepunt van het plein is echter de astronomische klok die op een van de torens van het stadhuis zit. Elk uur gaat de klok af en passerend de 12 apostelen een klein raampje plus nog wat andere dingen.

Toen wij er vijf voor twaalf aankwamen stond er al een gigantische menigte voor de klok te wachten en konden wij met moeite een plekje aan de zijkant bemachtigen. Het werd 12 uur en de show begon, alhoewel show er viel niet al te veel te zien en als je niet goed op de raampjes lette miste je de apostelen. Naast mij gebeurde dat dus want een Nederlandse toeriste zei na afloop dan ook met een erg teleurgesteld stemgeluid "Was dat alles?".

Wenceslas plein

Het museum

Bewapend met een kaart en instructies van de hotelstaf liepen wij het winkelcentrum in en daalden af naar de metro. Bij de kiosk daar kochten wij openbaar vervoer kaartjes voor 72 uur en namen de metro naar het centrum. Binnen tien minuten waren we ter plekke en stapten uit op Wenceslas plein, meer een grote straat dan een plein dat aan het einde werd afgesloten door het nationaal museum.

Het was heel erg warm in Praag (35 graden) dus we liepen erg rustig en bewonderden de architectuur van de stad. Naast de grote standbeelden was er een wat kleiner monument voor Jan Palach, de student die zichzelf in brand stak als verzet tegen de Russische bezetting. We waren echter lichtjes de weg kwijt en onze kaart van het hotel hielp niet echt goed omdat deze over de hele stad ging en niet alleen over het centrum. Maar van een van de vele toeristen info stands kregen we een kleine kaart die alleen het centrum besloeg en al gauw hadden we onze plek teruggevonden en konden we verder naar het volgende plein.

Ontbijt

Het pannenkoeken station

Vandaag was de vakantie dan echt begonnen en na het douchen verlieten we onze suite om te kijken hoe het ontbijt er in ons hotel uitzag. De ontbijtzaal bleek erg groot te zijn en dat was wel nodig gezien het aantal gasten in het hotel. Na een eerste verkennend rondje besloten we dat het goed zat met het ontbijt want naast de normale zaken als brood, broodjes, beleg, zoete gerechten, koffie, thee, sap (helaas niet vers), diverse soorten eieren, bonen, spek, meerdere soorten worst (een Tsjechische specialiteit), fruit, yoghurt en noten wasren er ook (verwacht) koks die diverse soorten eieren op bestelling maakt en (onverwacht) een andere kok die pannenkoeken op bestelling fabriceerde. We lieten ons niet onbetuigd en genoten van een uitgebreide maaltijd. De lunches zullen zeker niet vroeg op de dag gegeten gaan worden met een dergelijk ontbijt achter de kiezen.

Weer thuis

Na een vermoeiende thuisreis en een goede nachtrust is dit inmiddels de eerste dag weer thuis. Bloggen zal er nog niet van komen denk ik dus waarschijnlijk morgen pas de eerste Praagse gebeurtenissen. Watch this space.

De thuisreis

Vandaag gaan we alweer naar huis, het was een topweek en ik kan Praag aan iedereen aanbevelen.

La dernière jour

Vandaag is alweer onze laatste volle dag in het mooie Praag, een bestemming die ik iedereen kan aanraden. We gaan er nog volop van genieten en bij thuiskomst zal ik wat dieper ingaan op de Praagse periode van wel vijf hele dagen. 

Geen blogposten

Ondanks de goede start (voor het blog) op de maandag was de dinsdag te druk om te bloggen en ik verwacht weinig verbetering op de komende dagen maar we zullen zien wat er komt en in ieder geval worden de gaten na de vakantie ingevuld. 

De eerste dag

Was werkelijk top. Even wennen aan hoe de stad in elkaar zit maar daarna geen problemen.

Oriental city

Het menu

Na het inchecken liepen we terug naar de lobby want het was tijd voor het diner. We waren echter best wel moe van de lange reis en hadden ten eerste geen zin om uitgebreid te gaan eten en ten tweede hadden we niet al te veel honger vanwege de onderweg verorberde snacks en flessen water. Aan het hotel zat echter een grote shopping mall vast, galerie fénix, en de deuren van het hotel kwamen uit op de foodcourt van het centrum. We keken even rond en kozen voor noodles met garnalen en rijst met eend bij Oriental city en dronken daar water bij.

Daarna maakten we een rondje door het winkelcentrum en namen een biertje in de hotelbar om de dag me af te sluiten. Door dit vroege einde aan de dag had ik de tijd om het blog bij te werken alvorens de douche en het bed op te zoeken. Morgen begint de vakantie echt.

Het clarion congress hotel

Onze woonkamer

Het laatste deel van de reis ging met net zo weinig problemen als het stuk ervoor en ik zette mijn auto neer bij de ingang van ons hotel tussen limousines en tourbussen. Bij de receptie aangekomen kreeg ik te horen dat ik mijn auto op etage -3 van de parkeergarage neer kon zetten en met de lift terug kon naar de receptie. Weer buiten was het een gekkenhuis met bussen maar een van de chauffeurs liet mij ertussen en even later stond ik netjes in de parkeergarage en met de koffers in de hand stonden we weer bij de receptie.

Na het inchecken kreeg ik te horen dat men een grote kamer voor ons had geregeld en dat nam ik voor aan met en idee van dat zal een extra paar vierkante meter zijn. We bleken echter een complete suite gekregen te hebben met hal, badkamer, slaapkamer en woonkamer inclusief twee tv's. Ik moet zeggen ik heb wel eens een mindere hotelkamer gehad.

Nederland - Duitsland

Am Heidenholz

Het eerste, en grootste, gedeelte van de trip ging vanuit Nederland door Duitsland heen en verliep werkelijk zonder een centje pijn. Het enige oponthoud kwam van gedeelten van de snelweg waar wegwerkzaamheden plaatsvonden en zelfs dat leverde geen file maar alleen maar een lagere maximum snelheid op. Tegen een uur was het tijd voor de lunch en die nuttigden wij bij een filiaal van Serways in Garbsen. De keuzes vielen op brood met zalm en koffie aan de ene kant en op brood met gebakken kipfilet en jus d'orange aan de andere kant. Voldaan zochten wij de auto weer op om onze reis te vervolgen.

Onze laatste stop in Duitsland werd ingegeven door het bordje Vignette bij Rastplatz am Heidenholz. Men bleek hier vignetten voor de snelwegen in de omliggende landen te verkopen. Naast de reeds in mijn bezit zijnde Duitse milieuzone sticker schafte ik hier een 10 dagen vignet voor de Tsjechische snelwegen aan zodat ik boetevrij door Tsjechië kon rijden.

Vertrek

We gaan

Vandaag wordt de midweek Praag gestart en die begint met een dag reizen. Na op zondag de laatste boodschappen gedaan te hebben (water en snaai voor onderweg en wat Tsjechische kronen bij het GWK) stappen we vandaag de auto in voor de rit naar Praag, een afstand die vergelijkbaars is met onze trip naar Poznan (en verder) in 2010. Dan drie volle dagen van het Praagse genieten om daarna de rit in omgekeerde volgorde af te leggen.

Ik heb er nu al heel veel zin in, ondanks de tropische temperaturen in Tsjechië maar daae helpt het zwembad bij het hotel goed tegen. Als het vakantie bloggen op deze trip net zo goed gaat als de afgelopen vakanties zullen jullie pas na afloop de gebeurtenissen op het blog kunnen lezen maar wie weet heb/maak ik er nu wel tijd voor. Er zal in ieder geval het e.e.a. foto's op Facebook voorbijkomen zodat er toch wat van mijn trip te volgen is zelfs met achteraf pas bloggen.

LP

De hoesfoto

Toen ik thuiskwam lag er een lang en plat pakje in mijn brievenbus en ik wist meteen wat er in zou zitten, een LP. En om precies te zijn de live LP Another time, another place van U2 met opnamen uit 1980.

Nu koop ik al jaren geen cd's meer dus waarom zou ik in hemelsnaam een LP kopen anno 2015. Welnu het antwoord is vrij simpel, ik ben een tijd geleden lid geworden van de U2 fanclub zodat ik kaartjes kon kopen voor het concert in september in de Ziggo dome en bij het lidmaatschap zat een welkomstcadeau, een fotoboek of een gelimiteerde LP. Ik koos voor de laatste en een half jaar na dato is ie dan eindelijk geproduceerd en verscheept. Nu eens kijken of ik hem voor een leuk bedrag kan verkopen aan een fanatieke U2 fan.

BBQ

De BBQ stond al goed te roken

Vrijdag was het werkelijk schitterend weer en dat kwam erg goed uit want we zouden die avond bij mijn ouders gaan BBQ'en. Toen ik na vijf uur arriveerde was iedereen al aanwezig, stond de BBQ flink te fikken en had ik de garnalen croquetten van Holtkamp gemist. Daar was ik niet al te rouwig om want die zijn wel lekker maar niet goed voor de lijn.

Al gauw had ik een glas witte wijn, een stukje r,bood met kruidenboter en een stoel (niet noodzakelijker wijs in die volgorde) en zat ik gezellig te praten terwijl mijn vader zich met de BBQ bezighield. Er was zalm, er waren groenten en garnalen spiesjes en uiteraard was er vlees, deze keer in de vorm van kippenbouten en runderspiesjes. Iedereen zat wel vol tegen die tijd alhoewel mijn zwager en ik besloten om toch nog een hamburger te nemen voor wij er ook een eind aan breiden. Ik sloeg, als niet toetjes eter, het ijs en fruit over maar sloot uiteraard weer aan tijdens de koffie. Zoals altijd weer een top avond met lekker eten en goed gezelschap, beter kan het niet.

Blade Houce of Chton

De andere naam

Vanwege het vaak slechte weer dat we deze zomer hebben was ik erg vlotjes door het eerste seizoen van Marvel's agents of S.H.I.E.L.D. heengegaan en was het tijd voor iets nieuws. Ik kon wel aan seizoen twee beginnen maar besloot om eerst een wat oudere serie te gaan kijken en wel de TV serie Blade.

De serie uit 2006 had niet meer Wesley Snipes in de tol van Blade maar rapper Kirk Jones en kende slechts een seizoen. Na het kijken van de pilot kon ik dat wel begrijpen want hoewel ik het niet slecht vond, was ik ook niet heel erg onder de indruk van deze serie. De kans dat ik hem niet ga uitkijken is dus best wel aanwezig maar voorlopig staat de volgende episode klaar om naar te gaan kijken.

Bloemendaal aan zee

De nicoise

Ook zondag was het mooi weer dus besloot ik om samen met een vriendin naar het strand te gaan. De keuze viel deze keer op Bloemendaal aan Zee en tegen twaalf uur stapten we in de auto voor het ritje daarheen. Nu is het nadeel van deze locatie dat de route dwars door Haarlem en Bloemendaal gaat en die wegen zijn niet berekend op druk verkeer. Het duurde dus wel enige tijd voor we ter plekke waren. Het was behoorlijk druk op de parkeerplaats maar achteraan was er nog zat plek en al gauw liepen we richting het strand.

We ploften neer op het eerste terras dat we tegenkwamen en dat bleek het terras van Bloomingdale te zijn, de bediening was niet al te vlot maar na enige tijd zaten we toch achter een biertje en een jus d'orange en bestelden twee salades. Tonijn en spinazie. Beiden smaakten voortreffelijk en het was heerlijk toeven op het terras in het zonnetje. Na een strandwandeling was het weer tijd om huiswaarts te keren waar we dezelfde verkeersproblematiek als op de heenweg hadden. Bloemendaal mag dan een stuk dichterbij zijn dan Scheveningen, in reistijd maakt het weinig uit.

Morita-Ya

De grill set

Tegen vijf uur verliet ik de boten parade want ik had afgesproken om met een vriendin te gaa dineren bij Morita-Ya. Ik wandelde dus van de Vijzelgracht richting Zeedijk om in de hartjes neer te strijken, Met veel pijn en moeite arriveerde mijn vriendin tenslotte want het was een gekkenhuis in de stad en bijna alle wegen waren onbegaanbaar.

Vervolgens was het minder dan honderd meter naar Morita-Ya maar dat duurde heel erg lang want de zeedijk was een gekkenhuis met mensen die aan het drinken en danse waren en daarnaast was de straat vele malen smaller vanwege alle drank en eet standjes die de horeca neergezet had. Het lukte ons tenslotte om het restaurant te bereiken dat erg leeg was maar dat vond ik geen wonder met de moeite die het ons had gekost om binnen te komen.We kregen dus plek aan het raam met uitzicht op de gracht waar we edamama en gyoza als voorgerecht bestelden. Als hoofdgerecht gingen we voor de sushi en sashimi mix en de grill rundvleesschotel. Zoals altijd smaakte alles weer top en voldaan verlieten we het restaurant klaar voor de tweede worsteling, deze keer om de zeedijk te verlaten.

Gay pride

Een van de 80 boten

Zaterdag was de zomer weer wakker geworden en het zou een schitterende dag worden. Ik had nog nooit een bezoek gebracht aan het hoogtepunt van de gay pride, de boten parade maar daar zou dit jaar verandering in komen. Ik was door vrienden uitgenodigd om in hun stamkroeg, Myrabelle, te komen kijken en had ja gezegd. Myrabelle ligt op de kruising van de Prinsengracht en de Vijzelgracht en op de route van de botenparade. En, erg belnagrijk, het heeft een terras aan het water.

Bij aankomst zat het terras niet helemaal vol maar het was afgezet voor stamgasten van het café. Mijn Mijn vrienden loodsten mij naar binnen en mijn timing was werkelijk prima want net toen ik aankwam passeerden de eerste twee boten het terras. Ik had een prima plek met uitzicht op het water, er werd een glas bier in mijn handen gedrukt en het zonnetje scheen. Een prima begin van wat een mooie middag beloofde te worden. Er kwamen in de loop van de middag meer boten voorbij, er werd meer bier aangerukt en op een gegeven ogenblik kwamen er ook nog bitterballen langs, kortom het prima begin werd uitstekend vervolgd. Na een boot of zestig was het inmiddels vijf uur geweest en ik had nog een diner afspraak staan dus ik nam afscheid van mijn vrienden, hen bedankend voor een heerlijke middag die ik zeker van plan ben volgend jaar te herhalen als zij daar weer zitten.

Mission Impossible

Deel vijf alweer

na het eten was het tijd voor de bekende rit naar Cineworld in Beverwijk waar we naar het meest recente deel van de mission impossible serie gingen kijken. Ober deel vijf balt net zoveel te vertellen als over de delen een t/m vier. Het verhaal is flinterdun, de actie scenes zitten ijzersterk in elkaar en je weet van het ene hoogtepunt naar het andere meegenomen/ Na ruim twee uur verlieten we de bioscoop weer met een zeer voldaan gevoel en ik kan de film dan ook aan iedereen aanbevelen die behoefte heeft aan een avondje non stop actie.Ga tot zien, ga tot zien.

Toujours

De kabeljauw

Vrijdag was weer een ouderwetse eet en film avond en die werd begonnen op het terras van Stempels voor een drankje vooraf. Na een skuunjoppe en een Adraaan wit stapten we op en gingen naar Toujours, het restaurant waar deze keer de keuze op gevallen was.

We namen een tafeltje binnen,de zomer was nog niet ver genoeg teruggekomen, en zaten al gauw met de kaart, een stukje brood en een cremant de bourgogne te besluiten wat het ging worden. Het werd twee maal het drie gangen menu waarbij mijn tafelgenoot voor tonijn, zalm en cheesecake koos en ik het bij soto langoustine, kabeljauw en een kaasplankje hield. De bediening was vlot en vriendelijk, de zaak was leuk aangekleed en het eten was een lust voor het oog en een streling voor de tong, wat meer kun je je wensen voor een aangenaam begin van de avond. De prijs misschien en ook die viel met €85 heel erg mee, ik kan je een bezoek aan toujours dan ook van harte aanbevelen.

Google translate

De wen versie

Mijn telefoon heeft net de laatste toevoeging in de categorie nuttige vakantie apps gekregen in de vorm van Google translate. Google is al jaren met vertaal programmatuur bezig en na de web versie is daar ook een app van gekomen die gesproken tekst kan vertalen. Inmiddels is deze zo slim geworden dat je foto's kunt nemen met je telefoon en dan wordt de tekst vertaald in andere talen.

Aangezien dat best interessant klonk besloot ik er eens naar te kijken want Tsjechisch zat er ook tussen en met mijn vakantie naar Praag was dat misschien wel nuttig. Ik zette de app op mijn telefoon en nam een foto van de website van een Tsjechisch restaurant om de proef op de som te nemen. Tot mijn grote tevredenheid werd alles probleemloos vertaald (de website had ook een Engelse versie zodat ik de vertaling kon vergelijken) en vanaf nu maakt Google translate dan ook deel uit van mijn vaste collectie vakantieapps. Tsjechië here I come.