Miami heat

De cheerleaders van de heat in actie.

Zondagavond stond studio sport aan bij mij om te gaan genieten van de overwinning van ons aller Ajax op de FC Twente. Hierdoor was Ajax, alhoewel officieel nog geen kampioen op een onoverbrugbare voorsprong gekomen t.o.v. Feijenoord. Tussen zes en zeven toont studio sport andere sporten en tussen zeven en acht wordt de eredivisie vertoond.

Nu stond de tv dus op de achtergrond al aan om zes uur zodat ik het voetbal niet zou missen. Op een gegeven ogenblik keek ik echter zeer aandachtig naar het beeld want de eerste ronde van de play-off's van het Amerikaanse basketbal  werd getoond en het ging om de Miami Heat tegen de New York Knicks. Nu had ik vorig jaar samen met Dennis een wedstrijd gezien van de Heat en sindsdien was ik liefhebber van het Amerikaanse basketbal geworden. De beelden brachten mij weer terug in de American Airlines arena in Miami waar het publiek, net als toen volledig in het wit gehuld was om de heat naar de overwinning te schreeuwen. Ik zag de heat moeiteloos winnen en hoop dat zij dit jaar het kampioenschap wel winnen, want vorig jaar verloren zij helaas in de finale. Net als vorig jaar Go Heat!!!!!

Afscheid

Afgelopen vrijdag was de laatste werkdag van een collega van mij. Niet omdat hij met pensioen ging of bij een andere werkgever aan de slag ging maar omdat hij het wel welletjes vond. Hij was achter in de vijftig, vond het allemaal genoeg geweest en kon het zich veroorloven. Het was een gezellig afscheid en er werden leuke cadeaus gegeven en mooie herinneringen opgehaald ondanks dat hij had aangegeven met stille trom te willen vertrekken.

Voor mij was het echter een bijzonder afscheid omdat Henk mijn mentor was geweest toen ik in 1988 begon als COBOL programmeur na eerst twee jaar operator te zijn geweest. Ik had drie maanden cursus gehad, had vervolgens op het werk nog een inwerk periode van 2 maanden gehad en was ingedeeld bij een van onze modules. Aangezien ik in die tijd nog rookte (zoals vele anderen) kwam ik uiteraard op een kamer met rokers terecht. (In die tijd werd er in kamers gerookt en stonden er asbakken op de tafels bij vergaderingen).

Zo kwam ik dus bij Henk terecht die als ervaren programmeur mij onder zijn vleugels nam en mij de fijne kneepjes van het vak leerde. We hebben in de loop der jaren samen mooie producten gemaakt waarvan een aantal nu nog steeds draait en waar de klanten nog steeds erg tevreden over zijn. In latere jaren ging ik andere dingen doen maar Henk was tevreden met zijn job en bleef daar lekker zitten. Nu is hij dus vertrokken en is er ook een flink stuk van mijn vroege jaren uit het bedrijf vertrokken. Ik wens hem het allerbeste in de komende jaren en zal met prettig herinneringen terugdenken aan de tijd die we samen hebben gewerkt.

Babe ruil

Reeds vele jaren deel ik kappers lief en leed samen met Dennis. Het begon ooit allemaal in de Watergraafsmeer waar Dennis vroeger woonde en waar hij zich trouw elke vijf weken liet bewerken met de tondeuse door Hugo. Toen Dennis verhuisde maakten we gezamenlijk regelmatig de pelgrimstocht naar Wonderland om onze comics te halen.

En eens in de vijf weken werd er een uitstapje naar Hugo gemaakt. Op een gegeven ogenblik ging ik ook voor de bijl en sindsdien werd elke vijf weken de tondeuse op standje twee gezet en lieten wij ons behandelen. Hugo verdween uit beeld en Dennis en ik gingen sindsdien elk naar een andere kapper totdat ik me weer bij hem aansloot en we samen Nassau kappers in Halfweg bezochten. Hier lieten we de tondeuse een standje zakken naar een en de frequentie ging omhoog van vijf naar vier weken. Enige tijd terug vertrok Dennis wederom naar een nieuwe kapper maar deze keer sloot ik mij al snel bij hem aan.

Zo brachten wij gisteren voor het eerst gezamenlijk een bezoek aan Shirley. Zij heeft een kapsalon in huis in Zwanenburg. Naast de woning is een aparte ruimte die als kapsalon is ingericht. Het is wel een verschil met Nassau kappers want hier komen allerlei mensen binnenvallen. Zo kwam een vriendin van Shirley aan met haar zoon en die van Shirley en een verhaal over een uitstapje waarbij de kinderen in diep water waren gevallen en zij in de modder was gesprongen om de kinderen te redden. (De kinderen waren er ook, inmiddels weer gefatsoeneerd maar nog zwaar opgewonden over het avontuur). Mij benieuwen wat ons te wachten staat bij ons volgende bezoek op 8 juni.

Aanpassing van de shoppinglist

Met nog minder dan een maand te gaan voor het vertrek naar Amerika begint de shoppinglist met enkele kleine uitbreidingen. Ten eerste met een niet uitbreiding. Het blijkt dat mijn neefje zijn vorig jaar gekregen polo's en shirts van Ralph Lauren en Tommy Hillfiger nog prima passen en er prima de luxe uitzien dus daar hoeven geen extra dingen voor op de lijst.

Uit onverwachte hoek kwam er echter toch nog een kleding aanvraag want voor mijn vader moet ik twee polo's meenemen. Het moeten twee effen exemplaren worden, een zwarte en een donkerblauwe. Dat mag geen enkel probleem zijn dus die zijn er bijgezet. Voor mijn zusje ook een onverwacht verzoek. Na de verwachte Elvis koffiemok uit Graceland wil ze ook een e-reader hebben. Ze gaat voor de witte Sony prst1 en aangezien die hier zo'n €150 kost en daar op €100 uitkomt werd die er ook bijgezet. Voor mijzelf is er ook nog een item bijgekomen, ik kan nog wel wat boxers gebruiken. Kortom een beschaafde uitbreiding van de lijst maar er is nog tijd om er meer items op te krijgen.

Terugblik Antwerpen 2009

Ik begin erg veel lol te krijgen in mijn reisverslagen uit vervlogen tijden en de herinneringen die zij oproepen. Daarom hier alweer de derde trip die verblogd wordt. Deze keer een terugblik en geen flashback. Waarom de naamsverandering, welnu in Antwerpen spreekt men Nederlands in plaats van Engels dus de titel van de blogpost wordt gewoon aangepast aan de taal van het land.

Op vrijdag 3 januari 2009 vertrok ik samen met René voor een driedaags bezoek aan Antwerpen. De doelen waren cultuur (zoals het Rubenshuis en de gildehuizen), bier (zowel het bezoeken van diverse café's als het meenemen van vele flessen speciaal bier) en shoppen want het eerste weekend na de jaarwisseling kent Antwerpen een mega uitverkoop. Deze berichten uit januari 2009 liggen net voor het "echte" begin van het blog want dat werd door Dennis geopend op 20 januari 2009 met het eerste bericht over onze Amerika vakantie. toen heette het blog ook nog Boys are back in the USA. Sindsdien hebben zowel Dennis als ikzelf ons eigen blog waar we de berichten uit de andere blogs in hebben opgenomen.

Ga dan ook mee terug naar januari 2009 waar je de avonturen van ons illustere tweetal in den vreemde kunt volgen en verwacht nog meer van dit soort korte vakantie uitstapjes op het blog in de komende weken cq. maanden.

Lebanon premium outlets

Er waren nog twee gaten te vullen voor de Amerika trip van mei. Een van die gaten blijft open, namelijk een dag in St. Louis, de andere is inmiddels opgevuld. Na ons ontbijt bij Bongo java stappen wij de auto in voor een ritje van een half uur naar het mooie dorp Lebanon. De stad lokt ons niet met de Nashville superspeedway waar tot en met vorig jaar Nascar races op gehouden werden noch met de vele ceder bomen die de plaats rijk is maar wel met een premium outlet. Na een paar uur shoppen en lunchen stappen we de auto weer in om terug te rijden naar Nashville waar we de stad gaan verkennen voordat we naar de Grand Ole Oprey afreizen voor het muzikale avoned programma.

En mochten we nog tijd over hebben in Nashville op deze of een andere dag dan kunnen we ook nog een historische plantage bezoeken. De belle meade plantation ligt namelijk een kwartier rijden ten westen van Nashville. Kortom het Nashville programma is ook gereed.

Suvarnaphum

Tijdens de wedstrijd van ons aller Ajax vroeg Dennis mij of ik nog diner plannen had deze avond. Op mijn ontkennende antwoord stelde hij voor na de wedstrijd een hapje bij Suvarnaphum te gaan eten en dat voorstel was niet aan dovemansoren gericht. na het einde van de wedstrijd liepen we naar de auto en zetten de weg naar het beste Thaise restaurant van Amsterdam west in. Zoals gezegd liep het de laatste tijd minder bij Suvarnaphum maar vanavond was het weer ouderwets druk. We kregen het laatste biet gereserveerde tafeltje, bestelden wat te drinken en bestudeerden de kaart.

Dennis koos voor de kipsaté als starter en nam de koe in basilicum peper. Ik nam als voorgerecht de Tom Yam Kai (de hete kippensoep met champignons) waarop de serveerster vroeg of ik wel het goede koos. De gemiddelde Europeaan gaat namelijk voor de Tom Ka Kai, de milde kippensoep in kokosmelk. Toen ik aangaf te weten wat ik bestelde zag ik haar zo kijken van "Dan moet je het zelf maar weten". Als hoofdgerecht koos ik voor een van de specialiteiten van de kok, de noodles met scherpe koe. Gezien de soep keek de serveerster hier niet meer van op en gaf onze bestelling aan de keuken door. Toen de soep kwam zag ik de serveerster naar mij kijken maar ik at deze gewoon op. Hij was inderdaad best pittig maar prima van smaak. Kennelijk had ik wat karma gewonnen want mijn hoofdgerecht arriveerde met stokjes terwijl men bij Suvarnaphum westers bestek op tafel heeft liggen. Uiteraard gebruikte ik de stokjes bij mijn maaltijd en ik kreeg dan ook een mooie wai van onze serveerster na afloop van de maaltijd. We moesten helaas het drankje van het huis afslaan omdat Dennis nog het een en ander te doen had maar beloofden dit een volgende keer goed te maken. Zoals altijd een prima maaltijd bij Suvarnaphum en hopelijk voor Mem is de drukte van vroeger weer teruggekeerd.

Ajax - FC Groningen

Afgelopen week had Dennis mij al gevraagd of ik deze zondag mee wilde naar ons aller Ajax. Uiteraard zei ik hier ja op maar het was wel onverwacht. Dennis had dit jaar minder dan vijf wedstrijden gezien en al besloten om zijn seizoenkaart niet te verlengen gezien de aller belabberdste prestaties van onze Mokumse trots. Maar hier zijn we vier wedstrijden voor het einde van de competitie en Ajax is bijna kampioen. Dan ga je uiteraard voor die laatste wedstrijden nog naar het stadion om je club naar het kampioenschap te schreeuwen.

Het was druk, de Arena was uitverkocht, en we waren dus ruim op tijd vertrokken. We zetten de auto in de Venserpolder neer en liepen het stukje naar het stadion waar het erg druk was. We zetten ons neder en de wedstrijd begon. Het was niet hoogstaand maar pal voor de rust zorgde Derk Boerrigter voor de 1-0 zodat we tevreden de rust ingingen. Een rust die opgeluisterd werd door een optreden van Lenny.Dit was een deelnemer aan het eerste seizoen van the voice of Holland en hij vertolkte three little birds van Bob Marley voor ons. De tweede helft was erg spannend omdat Ajax maar niet scoorde. Totdat invaller Kolbeins Sigthorsson aan alle twijfel een eind maakte door de twee nul binnen te schieten. Nog een overwinning en dan is ons aller Ajax wederom kampioen van de eredivisie. Een mooi moment voor Dennis om afscheid te nemen. Dat moet je altijd op het hoogtepunt doen.

Mijn Lexus

Zes maanden geleden ging ik een nieuwe auto uitzoeken en nar diverse proefritten was de keuze gevallen op een Lexus CT200H in het zwart met zwarte bekleding. Het enige nadeel was de levertijd van plusminus zes maanden maar dat had ik er wel voor over. Halverwege vorige maand begon ik bij de lease coördinatrice te informeren of mijn auto er al was maar helaas het zou nog even duren.

De afgelopen week kwam zij er echter achter dat ze vergeten waren de auto bij de lease maatschappij te bestellen. Zij maakte duizenden excuses maar dat hielp mij niet verder. Ze ging wel direct kijken of er nog meer opties waren om mij te helpen. Hier kwamen de volgende uit naar voren.

• Een nieuwe bestellen (levertijd vijf maanden)
• Mijn tijdelijke Prius oprijden (deze moet nog een jaar mee)
• Een duurder exemplaar (€50 per maand) dat bij de lease maatschappij stond
• Een keuze uit drie verschillende exemplaren die bij de dealers in Nederland stonden.

Optie een viel af want per 1 juli wordt de wetgeving aangepast en dan is het niet meer zeker of de Lexus in het aantrekkelijke 14% segment valt. Optie drie viel ook af want dat heb ik er niet voor over. Blijven opties 2 (de Prius oprijden) en 4 (de keuze is metallic grijs/donkere bekleding, metallic grijs/lichte bekleding of metallic bruin/donkere bekleding) over. Dit weekend moet ik maar eens goed nadenken welke keuze ik ga maken.

Rolls Royce

Ik heb enkele vrienden en kennissen die in klassieke auto's rondrijden. Zo heb ik zowel een collega als een van mijn beste vrienden die zich nu en in het verleden in een dikke Mercedes 500 vervoerden. Een van de belangrijkste redenen, naast het comfort en de luxe die zo'n auto bied, is dat ze na 25 jaar uit de belasting vallen en dat ook de verzekering een lachertje is.

Dat je altijd baas boven baas hebt bewees mijn werkdag want nadat ik mijn auto op de parkeerplaats neergezet had en naar de ingang liep zag ik op de bezoekers plaats pal voor de deur een schitterende Rolls Royce staan. Ik vroeg mij af welke van onze klanten of leveranciers hier in reed en ging naar binnen. Tijdens de lunch vroeg iemand mij of ik de Rolls van Mario al had gezien. Wat bleek, de auto was van een collega die van de directeur toestemming had gekregen om het pronkstuk pontificaal voor de ingang te plaatsen. Ik moet zeggen respect, nu vind ik een Mercedes 500 al heel wat maar dat zinkt natuurlijk in het niets naast een Rolls Royce (met alle respect voor de Mercedes eigenaren)

Disneyland Paris

Afgelopen zaterdag tijdens onze meer dan gezellige brood en spelen avond hadden wij het ook over de uitjes die wij gezamenlijk gedaan hadden. Zo waren daar bezoeken aan Disneyland Parijs, Duitsland, België en Ameland. We hadden nog steeds het idee om een bezoek aan Phantasialand te brengen maar de mei optie zou niet meer gaan lukken i.v.m. andere geplande vakanties. September was echter ook een optie en dus werd dat besproken.

Maar toen kwam er een ander idee op tafel. Namelijk wederom een bezoek brengen aan Disneyland Parijs maar dan eind november, begin december als het park in kerstsfeer was. Deze keer geen overnachting in een Disney hotel maar een goedkoop hotelletje in de buurt van Parijs en dan twee dagen park bezoek. Iedereen zag dit eigenlijk wel zitten en door het feit dat er tegenwoordig twee parken zijn, zijn er genoeg nieuwe attracties voor iedereen. We zullen echter wel de zingende misthoorn missen, toch wel een van de toppers van toen (als ik de trip van 2000 ga verbloggen dan zal er een speciaal stuk over de zingende misthoorn komen.)

Red Bull babes

Zoals bekend werk ik in de IT en dat betekent een overvloed aan mannen en een (groot) tekort aan vrouwen. Nu besloot een van mijn collega's dat het tijd was om daar iets aan te doen en hij had een aanvraag gedaan om het Red Bull wings team bij ons langs te laten komen.

Dit is een actie van Red Bull waar je via de website aan kan geven waarom een collega wel wat extra energie kan gebruiken om hem vleugels te geven. Als je aanvraag dan goedgekeurd wordt kun je een bezoek van het wings team tegemoet zien. Dit bestaat uit een auto (een in de red bull kleuren gespoten mini met een red bull blik er aan bevestigd) en twee jonge meiden die elk met een grote koeler vol met blikjes Red Bull binnen komen.

Dinsdag kreeg hij te horen dat de dames ons op woensdag een bezoek zouden brengen en alles werd in gereedheid gebracht zodat degene voor wie het bezoek bedoeld was nergens van op de hoogte zou zijn. Alles ging prima en hij zat in overleg met de afdelingsmanager toen de babes binnenkwamen. Hij was behoorlijk verrast maar ving het redelijk goed op. Uiteraard moesten er foto's gemaakt worden en na het slachtoffer moesten ook andere mensen met de babes op de foto. Vervolgens gingen zij afdeling ovr en trakteerden iedereen op een blikje Red Bull of Red Bull suikervrij. Binnen een half uur was alles voorbij maar het was een leuke afleiding van de normale werk omstandigheden.

Autobrand

Gisterochtend liep ik, zoals op elke normale werkdag de deur uit om mij naar mijn auto te begeven en naar mijn werk te rijden. Deze keer redde ik de afstand tot mijn auto niet in een keer want ik liep voorbij een andere auto die er zo te zien niet best uitzag. Wat heet niet best, bij een tweede blik bleek de voorkant finaal in de hens gegaan te zijn en ook het middenstuk zag er niet fraai uit. Ik pakte mijn telefoon om 112 te bellen maar men was al op de hoogte van de brand. Er waren in de tussentijd nog wat buren naar buiten gekomen en samen spraken we onze verbazing uit over wat er gebeurd was. Niemand wist of het aangestoken was of dat er sprake was van een ongelukje. Iedereen brak tenslotte het kamp op om weer naar binnen cq. naar het werk te gaan.

Toen ik 's avonds thuis kwam was de auto inmiddels weggesleept maar een drietal parkeerplaatsen was nog een behoorlijke bende met stukjes auto en zwart geblakerde stoep. Mij benieuwen of we hier nog iets van horen en wanneer de parkeerplaatsen weer schoongemaakt zijn. Voorlopig AT5 maar even in de gaten houden of er nog iets over gemeld wordt.

Rand McNally

Zoals in eerdere blog posts al gememoreerd brengt het opruimen van spullen heel veel herinneringen terug. Zo schreef ik hier over wat een plastic beker allemaal terugbracht en hier schreef ik wat een kookboek aan herinneringen opleverde. Deze keer kwam ik de Rand McNally road atlas 1992 tegen en ook van deze set aan herinneringen neem ik afscheid.

We schrijven lente 1993 en samen met Dennis, Frank en Simon maakte ik plannen voor onze eerste trip naar Amerika. Toen een vriend hoorde dat ik naar het beloofde land ging zei hij nog een aardige verrassing voor mij te hebben. Zelf was hij er een jaar eerder geweest en zijn steun en toeverlaat was de kaart van Rand McNally geweest. Ik kreeg zijn exemplaar mee en die heeft ons met raad en daad terzijde gestaan toen wij de tocht van New Orleans naar Orlando en Miami maakten.

Deze vakantie was niet mijn laatste Amerika vakantie en ook in de trips in 1995 en 1996 die ik met een vriendin maakte was de atlas uiterst welkom. In 2001 maakte ik wederom een Amerika trip, deze keer met een van mijn beste vrienden en wederom was de atlas, die toch wel een beetje uit elkaar begon te vallen, mijn vriend bij het plannen van de routes. Dat was echter het laatste wapenfeit van de Atlas want mijn volgende vakantie naar Amerika vond pas in 2009 plaats en toen huurde je gewoon een navigatie systeem bij je auto. Uiteraard vele malen beter en vele malen simpeler dan 's avonds op je hotelkamer de route voor de volgende dag uitstippelen, maar ook een stuk minder avontuurlijk. Ik denk bij het afscheid nemen van de atlas met warme gedachten terug aan de vriend, die ik al vele jaren niet meer gezien heb, die mij inderdaad een hele fijne verassing gaf in het voorjaar van 1993.

Popquiz

Zondag zou er wederom een popquiz zijn in café Wilhelmina, de enige plek in Amsterdam waar nog regelmatig pop quizzen gehouden worden. Donderdag kwam er echter een mail waarin aangekondigd werd dat de quiz misschien niet doorging wegens gebrek aan belangstelling. Gelukkig waren er nog genoeg last minuten aanmeldingen zodat er 9 teams waren i.p.v. 5 maar ik denk dat ook in café Wilhelmina de popquiz een zieltogend bestaan aan het lijden is.

Gelukkig ging hij deze zondag nog wel door en rond vier uur was ons team incompleet aanwezig. We zouden met zijn vieren zijn maar een kwam pas half vijf binnen en een ander had autopech en was nog later. Ondanks al deze excuses behaalden wij toch een strakke negende plaats en dat was toch wel heel droevig. In de ministars, wie kent dat nog een tv programma waarin kinderen vertaalde nummers zongen, ging het nog wel goed maar op zaken als italodisco was de score bedroevend te noemen. Ach er was bier en we hadden lol maar mocht er een vervolg komen dan moeten wij deze schande toch gaan uitwissen want laatste dat kan echt niet.

Brood en spelen

Zaterdagavond was het weer tijd voor de half jaarlijkse eet, drink en speel avond die onze groep al vele jaren houdt. Ooit begonnen als een gigantische vreet BBQ en roulerend bij de diverse mensen zitten wij al enige jaren op dezelfde locatie in Kortenhoef. De reden is dat het stel dat daar woont twee dochters heeft van, inmiddels, 12 en 9 en het logistiek dus goed uitkomt.

Van een BBQ zijn we via tapas avondjes doorgegroeid naar de huidige vorm waarin iedereen dingen maakt en er eerst gegeten wordt en er daarna hapjes op tafel komen bij de diverse spelletjes. Als eerste kwam er een boord met amuse's zoasl bieten soep, rauwe ham met rucola en truffel mayo en groenten chips, vervolgens een uitgebreide visschotel met makreel, zalm, paling, knoflook garnalen, Hollandse garnaaltjes en haring. Er kwam een pinda soep op tafel en er kwamen een soort mini vegetarische tortilla's en vegetarische bitterballen op tafel. Alles was even lekker en de begeleidende witte wijn en rioja deden de maaltijd alle recht aan.

Voldaan maar niet te vol was het tijd voor de spelletjes. De start was Machiavelli en dat duurde redelijk lang, Oorzaak was dat er allerlei hapjes (en drankjes) op tafel kwamen en dat een van de spelende duo's wel erg lang overlegde bij elke beurt. Het was dan ook bedroevend voor de rest dat dit duo het spel dan ook won. Vervolgens kwam er meer tempo in de strijd met saboteur en uiteraard ezelen. Tegen middernacht kwam er een einde aan een weer erg gezellige avond, op naar de volgende editie.

Flashback Amerikaanse steden 2001

Het tweede en laatste deel alweer van de Amerika vakantie van René en mijzelf in 2001. Dit deel begint bij de trip van Yuma naar San Diego, maakt vervolgens een kort uitstapje naar Mexico en gaat dan via Los Angeles naar ons vertrek- en eindpunt van deze reis Las Vegas.

Waar we in de eerste helft van de vakantie elke dag een andere stad bezochten blijven we in de tweede helft overal meerdere dagen, maar ja Los Angeles, San Diego en Las Vegas zijn niet bepaald dorpjes die je kunt vergelijken met een Yuma (ga hier niet heen, wat een saai dorp) en Tucson.

Maak je op voor het lezen van verhalen over Rodeo Drive, Venice Beach, de grensovergang tussen Mexico en Amerika, de casino's van Las Vegas, het niet bezoek aan een spookstad en uiteraard het kopen van heel veel t-shirts. Spoed je voor de tweede keer naar 2001 en lees de tweede helft van de Amerika avonturen van de René's. Hiermee zijn bijna alle vakanties van het illustere duo verblogd. Wat nog ontbreekt zijn twee België trips, een met mijn werk en een die we gezamenlijk hebben ondernomen. Wie weet gaan die ook nog een keer verschijnen.

Ballen

Het nieuwe werken doet steeds meer opgang de laatste jaren. Kort gezegd is het nieuwe werken any place any time any device. Dat houdt in dat je je werk zowel thuis, op kantoor als onderweg kunt doen. Dat je je werk niet alleen meer op de pc op je werk doet maar ook op je smartphone of iPad. En dat je je werk niet meer tuisen 9 en 5 doet maar op elk moment van de dag, avond of zelfs nacht.  Wat het ook in houd is dat de kantoor ruimte niet meer zo strak en saai is als vroeger. Google is hier de grote voorloper in, kijk maar hoe hun kantoren zijn ingericht met veel speelgoed en ludieke zaken.

Zo hebben wij op onze kamer naast ons dartbord al meer dan een jaar een gif groene bal (formaat handbal) waar flink tegen aan geschopt wordt. De bal liep echter op het eind van zijn leven en dus liep ik bij marketing langs voor een nieuw exemplaar. Helaas waren ze allen gesneuveld maar men had nog een strandbal voor me in de aanbieding, Beter iets dan niets dacht ik en nam de bal mee naar onze kamer. Binnen een dag had iemand hem al opgeblazen en wordt er nu ook flink mee gegooid, geschopt en gerotzooid. Er is al een voordeel boven ons groene balletje, deze komt een stuk minder hard aan als je hem tegen je aan krijgt.

Lieve vriendinnen

Ik ben een gelukkig man, ik heb fijne vrienden en fijne vriendinnen met wie ik heel veel kan delen, goede dingen en slechte dingen. Die goede dingen werden gisteren avond maar weer eens bewezen toen ik van twee verschillende hele goede vriendinnen een mailtje kreeg. Beide dames attendeerden mij op een speciale groupon (een speciale aanbieding site waar ik al eerder over geschreven heb) deal voor een etentje.

Nu maak ik samen met Frank, Simon en Dennis al meerdere malen gebruik van een groupon deal om uit eten te gaan. Zo bezochten wij Puri Indonesia en Gandhi en staat Jottum nog op de lijst met te bezoeken restaurants. Deze deal ging echter om een zaak in het betere segment, Kaatje bij de sluis, in het bezit van een Michelin ster. Je kreeg 50% korting op de maaltijd, naar keuze voor de lunch of het diner  (niet op het wijn arrangement) en dat is niet mis. Ik besloot er toch geen gebruik van te maken maar het is wel heel fijn als je vrienden je van dit soort dingen op de hoogte houden.

Sudoku

Aangezien ik elke dag gewaarschuwd wordt door mijn iPhone welke apps deze dag weer gratis te zijn kreeg ik de kans om Sudoku van Electronic Arts voor mijn iPhone down te loaden en te installeren voor de prijs die ons Nederlanders altijd aanspreekt, namelijk gratis. Nu kende ik het spelletje niet echt, ik wist alleen dat je getallen in een grid van negen bij negen moest invullen op een bepaalde manier om de puzzel op te lossen.

Nu ben ik redelijk verslaafd aan spelletjes en ik kende aardig wat mensen die Sudoku's speelden dus uiteraard installeerde ik de app op mijn iPhone en speelde mijn eerste Sudoku. De regeltjes waren simpel en al gauw had ik door hoe het spelletje werkte en loste ik mijn eerst Sudoku op. Ik had niet echte een joepie gevoel van wat vind ik dat leuk maar probeerde er nog maar een paar om te kijken of ik het misschien leuker ging vinden. Het bleef echter hetzelfde gevoel geven en dat betekent dat dit niet mijn spelletje was. Daarom heb ik het weer van mijn iPhone verwijderd en we zullen wel zien wat er als volgende experiment oplevert.

Nieuwe woning

Nee niet ik, mochten jullie denken dat ik wel heel erg in het geheim bezig ben geweest met het verkopen van mijn huidige woning en het verkrijgen van een nieuwe, maar een hele goede vriendin van mij. Zoals ik eind vorig jaar al verteld had was zij op zoek naar een nieuwe verblijfplaats en had zij deze gevonden zoals hier verteld. Inmiddels waren de klussende Polen vertrokken en lag de vloer er in. Het was dan ook hoog tijd om eens te gaan kijken hoe de boel er voorstond en daarom was tweede paasdag geen bezoek een een meubel boulevard maar een bezichtiging van haar nieuwe woning.

Ik reed dan ook naar Hogewerf, het adres van haar nieuwe woning. Uiteraard op een steenworp van het Groot Gelderland plein gelegen, een buurt waar zij zich een stuk beter thuisvoelde dan in Amstelveen. Ondanks de prima navigatie van de Tom Tom reed ik er de eerste keer langs want de inrit lag dusdanig verscholen dat missen geen keus maar een zekerheid was. Na even verderop gekeerd te zijn reed ik dan toch de juiste afslag in en stond even later voor de deur. Welnu niet alleen de vloer lag er, ook de lampen hingen, de badkamer en keuken waren klaar en er stonden al enkele kasten. Kortom het schoot aardig op en de andere meubelen zouden binnenkort arriveren zodat zij ruim voor 1 mei haar nieuwe woning kon betrekken. Mij benieuwen of er een house warming party komt of dat alles low key zal gaan. Ik verwacht het laatste maar vieren zullen we het in elk geval.

Paas brunch

Zondag was het eerste paasdag en dan is het dus tijd voor een relatief nieuwe familietraditie. Enkele jaren terug had mijn zusje mij en mijn ouders uitgenodigd voor een paas brunch en sindsdien doen we dat elke jaar met Pasen.

Dit jaar was het een echte brunch voor mij want ik kreeg rond een uur een boodschap of ik al onderweg was. Aangezien ik net uit de douche kwam kon ik mededelen dat ik er binnen het half uur was en bij binnenkomst vond ik dan ook een mooi gedekte tafel met allerlei heerlijkheden. Je kon wel zien dat mijn zusje er niet alleen voor stond want de (overigens erg lekkere) quiche was door mijn nichtje gemaakt. Verder waren er diverse broodjes, vers sap, gerookte zalm, vele soorten beleg, hapjes als mozzarella,tomaat,basilicum etc. etc. Gewoon teveel om op te noemen. Uiteraard was er voor de liefhebbers een wijntje, een mooie soave, want dat hoort natuurlijk bij een goede brunch. Iedereen ging meer dan voldaan van tafel en ik vermoed dat niemand die avond erg veel gegeten heeft, ik in ieder geval niet.

Het was allemaal weer prima verzorgd, op naar de editie van 2013.

Nieuwe kennissen

Deze vrijdag was het rustig in het elfde gebod. Mijn vaste stapmaat was afwezig omdat hij op die dag jarig was en verder waren er niet al te veel bekenden aanwezig. Diegene die er wel was vertrok binnen een half uur omdat hij met een vriendin een hapje ging eten. Ik raakte dus in gesprek met mijn buren waarvan de een, een net uit Den Haag overgekomen anesthesist was die in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis werkte, de ander was kinderpsychiater en ze bleken erg veel gemeenschappelijke kennissen uit zowel studie als werk te hebben. Gelukkig werkt ik niet al te veel buitengesloten en hadden we een gezellige avond met gesprekken over vakanties (Amerika was bij ons alle drie een geliefde bestemming) en restaurants. Alhoewel er later nog een bekende opdook (die ook jarig was op deze dag en eerst met zijn vrouw uit eten was geweest) bleek voor de zoveelste maal dat er altijd prima gesprekspartners te vinden zijn in het elfde gebod.

Flashback Amerikaanse staten 2001

Het kon natuurlijk niet uitblijven. Na het verbloggen van het reisverslag dat Dennis, Frank, Simon en ikzelf hadden gemaakt in 1993 had ik nog een tweede reisverslag op de plank liggen. In 2001 maakte ik namelijk mijn vierde Amerika trip met mijn goede vriend René en ook daar was een reisverslag van. Dit keer geen groepsverslag daar René een minder fanatieke schrijver was dan ik maar een volledig door mij gemaakt verslag. Eigenlijk een voorloper van mijn blog zou je kunnen zeggen.

De trip van 2001 ging door het zuidwesten van Amerika en was een rondreis die begon en eindigde in Las Vegas. We zwierven toen twee weken door het zuidwesten en dat zal ik in twee flashback's naar het blog brengen. Beide flashback's zullen een periode van ongeveer een week beslaan. De eerste zal onze reis door Nevada, Arizona, New Mexico en Texas beschrijven en is met ingang van heden terug te vinden in het jaar 2001 in het archief. De tweede, die binnenkort zal volgen zal zich in Californië en wederom Las Vegas afspelen. Als je geïnteresseerd bent maak dan de trip naar 2001 en geniet van het eerste deel van onze rondreis.

Return of the shoppinglist

De vakantie begint steeds naderbij te komen en dan wordt het uiteraard tijd om de shoppinglist weer op te gaan bouwen. Zoals altijd is een vakantie naar de Verenigde Staten een trip naar het kleding paradijs. Voornaamste element op de lijst is dan ook allerlei soorten kleding maar ook koelkast magneten, koffiebeker's, Jack Daniel's BBQ saus en comics mogen uiteraard ook niet ontbreken. Op kleding gebied praten we over polo's, t-shirts, korte broeken, sneakers, riemen, broeken, sweaters en wat al niet meer.

Tel daar dan nog de lijsten met aankopen die familie en vrienden gaan vragen en je bent een stevige verhuiswagen verder. Gelukkig ben ik sinds vorige jaar in het bezit van een nieuwe koffer, gekocht in Orlando op de terugreis naar Nederland. Kortom de shoppinglist voor 2012 is geopend.

Afscheid

Zoals dat zo mooi heet in de volksmond "Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan". Zo krijgen wij er elk jaar nieuwe collega's bij maar zijn er ook elk jaar collega's die, om welke reden dan ook, besluiten hun geluk elders te gaan beproeven.

Zo had ook een van de leden van ons team aangegeven ons te zullen gaan verlaten om bij een andere werkgever zijn carrière voort te zetten. Zijn laatste werkdag was aangebroken en onze afdelingsmanager was er niet, deze zat in Putten om bij een ander bedrijf op visite te gaan. Daardoor was het mijn beurt om zijn afscheid speech te houden en gelukkig hadden wij de afgelopen tweeënhalf jaar intensief samengewerkt zodat ik niet met de bek vol standen stond, zoals een ander oud gezegde luidt. Uiteraard had ik het over de prettige tijd die we als team gehad hadden, maar uiteraard ook over het darten waar hij toch wel een fanatiek deelnemer in was. Het afscheid was zeker niet voor altijd want hij heeft beloofd bij de volgende BBB zeker aanwezig te zijn. Ik wens hem in ieder geval veel succes in het vervolg van zijn loopbaan.

Onverwachte ontmoeting

Toen ik vanochtend de deur uitstapte om naar mijn werk te gaan zag ik een aantal mannen met de onderdelen van een stijger de flat naast de onze binnen lopen. Niet iets echt spannend's en ik liep dan ook door naar mijn auto deed de deur open en legde mijn laptop tas achterin. Toen ik echter zelf wilde instappen hoorde ik opeens mijn naam roepen en ik keek dan ook om me heen wie dat was. Het bleek een van de stijger bouwers te zijn die met een stapel pijpen onder zijn arm naar mij stond te zwaaien.

Het bleek een oud collega te zijn die ik al tien jaar niet meer gezien had. De laatste keer dat ik het over hem gehad had was in deze blogpost waar een oude foto van het internet was opgedoken waar hij (en enkele andere oud collega's op stonden). Uiteraard stonden we even bij te praten en hij vertelde dat hij toen hij de IT verliet op zoek was naar 'simpeler' werk. Hij had het eerst als masseur geprobeerd en was toen na enkele jaren jobhoppen in het klus werk terecht gekomen. Het beviel hem allemaal erg goed het werken met zijn handen i.p.v. met zijn hoofd. Na enkele minuten moesten we het gesprek beëindigen want zijn collega's vonden dat hij wel heel erg aan het lanterfanten was. Toen ik mijn auto wederom instapte op weg naar mijn werk besefte ik me voor de zoveelste maal dat de wereld heel erg klein is!

The bluebird café

Heel stiekem heeft Dennis nog een activiteit aan ons bezoek aan Nashville toegevoegd. Hij had al eens eerder gememoreerd dat hij op diverse plekken iets gelezen had over het Bluebird café.

Dit is een legendarisch café (waar hoor je dat soort woorden niet in Nashville) waar vele grootheden van de country (en western) hun debuut hebben gemaakt. Op de maandag na ons diner bij Margarittaville van van Jimmy Buffet heeft hij nog een bezoek aan het Bluebird café in de agenda gepropt. Kortom maandag 21 mei is wederom een hele volle dag in de vakantie agenda geworden.

Dit gaat echt wel de meest muzikale vakantie aller tijden worden maar daarnaast hebben we ook nog een week extra rust nodig als we terugkomen om bij te komen van alle vermoeienissen van deze vakantie. Gelukkig heb ik vakantiedagen genoeg en had al twee volle weken vrij genomen voor deze vakantie dus dat gaat wel goed komen.

Omleiding

Afgelopen vrijdag was ik van plan geweest om met mijn ouders te gaan lunchen maar door de drukte op kantoor moest ik die dag werken. Mijn andere afspraak van de dag zou geen probleem zijn want samen met Dennis zou ik naar een nieuwe kapster gaan om onze snelle coupe bij te laten werken.

Ik verliet redelijk laat ons kantoor maar zou nog ruim op tijd zijn om Dennis op te halen. Toen ik echter de snelweg op wou rijden zag ik een bord met daarop parallel weg afgesloten. Ik kon de snelweg wel op maar dan naar Lelystad. Gelukkig was er nog een baan de goede kant uit en die nam ik dan ook vol goede moed. Het was er hel erg druk maar het reed gelukkig wel door. Tot mijn grote teleurstelling kon ik echter niet de snelweg op maar leidde dit mij naar de afgesloten plek waar zowel La place als McDonalds gevestigd zijn. Er zat niets anders op dan te draaien en weer terug te rijden maar dat duurde dusdanig lang dat ik de kapster niet meer haalde. Nu ja dan maar een nieuwe poging over vier weken bij onze nieuwe babe.

De laatste tickets

Er moest nog een set aan kaarten gekocht worden voor onze vakantie baar Amerika in 2012 en dat waren tickets voor een tour door Elvis Presley's huis Graceland. De reden dat deze tickets erg laat gekocht zijn is dat je ze op een vast start tijdstip moest kopen, eigenlijk hetzelfde systeem als bij ons bezoek aan het Vaticaan in Rome in 2010.

Omdat we een druk programma hebben in Memphis was het de bedoeling de kaarten voor een zo gunstig mogelijk tijdstip te reserveren. Na een berekening van Dennis zijn we op een tijdstip van half twee uitgekomen, dat wordt wel vroeg opstaan in Nashville, maar je moet wat over hebben voor een welbestede dag. We vertrekken dan ook 8 uur uit Nashville voor de rit van 3½ uur naar Memphis. Tel daar twee uur bij op om in het hotel in te checken, onderweg nog een simpele doch voedzame maaltijd te verbruiken (wie roept er Subway) en naar Graceland te rijden en je komt op een start van half twee uit voor onze tour.

Er zijn trouwens drie verschillende tours te boeken , als je haast hebt de mansion tour, dan bezoek je alleen het huis en de grond, de platina tour, die hebben wij, dan komen daar ook de vliegtuigen, auto's en tentoonstellingen bij of de vip tour, dan krijg je een extra tentoonstelling, een extra kamer en mag je de hele dag terugkomen. Wij vinden dat toch wel wat overdreven en slaan die dan ook over. Qua souvenirs zet ik in op een koffiemok (mijn zusje heeft de paus en de president al dus daar kan Elvis wel bij) en een koelkast magneet voor mijn moeder. Of ik zelf iets koop? Ik acht de kans klein maar zeg nooit nooit!