De terugreis

Aan alle goede dingen komen een einde dus ook aan ons tweedaagse bezoek aan SX3. We vertrokken ruim op tijd uit Bracknell omdat we wederom met de auto door onze gastheer gebracht zouden worden maar de M25 was berucht om haar file's en we konden geen risico lopen met onze tickets.

Het eind resultaat was uiteraard te voorspellen. We hadden geen enkel probleem onderweg en arriveerden veel te vroeg op het vliegveld. We namen afscheid van onze chauffeur en betraden het vliegveld. Nu had ik flink wat droevige vliegvelden gezien in mijn leeftijd en ook Stansted viel in deze categorie. We investeerden enkele van onze ponden in bier en chips (ja zo droevig was het) en gingen aan een tafeltje zitten om de twee dagen door te nemen.

Eindelijk was het tijd om naar het vliegtuig te gaan en na een vlucht van nog geen uur zetten we weer voet op Nederlandse bodem. Daar nam ik afscheid van mijn twee collega's en pakte de trein en de tram om mij weer thuis te brengen. Mijn eerste zaken trip naar het buitenland was mij wel bevallen en ik zou zeker geen nee zeggen tegen een volgende.

De tweede dag

Na het fantastische ontbijt was het tijd om weer naar het gebouw van SX3 te vertrekken voor de tweede dag van onze opleiding/sessie. We werden netjes door onze gastheer opgehaald en voor de deur van het gebouw van SX3 afgezet.

We doken meteen weer diep de materie in en voor we het in de gaten hadden was het alweer tijd voor de lunch. Net zoals gisteren verlieten we het gebouw en liepen een kort stukje. Deze keer kwamen we niet bij de Italiaan terecht meer bij een echter Engelse lunchroom. Aangezien er tonijn sandwiches op het menu stonden hoefde ik geen seconde te twijfelen over wat ik ging eten. Ik wist nu dat de Engelsen standaard bier bij de lunch bestelden maar vond dat, net zoals mijn collega's, geen verstandige keuze en nam net zoals gisteren weer fris bij de maaltijd.

Na de maaltijd vertrokken wij weer na het gebouw van SX3 voor de middag sessie. Tegen het einde van de middag besloten wij de tenten op te breken. We hadden de kennis opgedaan die we nodig hadden en het wat tijd om naar het vliegveld te vertrekken voor de terugvlucht.

Het hotel

We namen een taxi terug van de pub naar ons hotel en werden netjes voor de deur afgezet. We checkten in en kregen onze kamers. Door de drukte was het onmogelijk geweest voor onze secretaresse om drie kamers te boeken dus we hadden er maar twee. De dame van ons gezelschap had uiteraard in haar eentje een kamer, ik en mijn mannelijke collega deelden de andere. De kamer was erg basic maar door de vermoeiden dag en de paar biertjes in de pub waren we moe genoeg en doken meteen onder de wol voor een gezonde nachtrust.

De volgende dag werden we door de wekker wakker gemaakt en was het tijd voor het ontbijt. Het hotel beschikte echter niet over een ontbijt zaal en dat betekende dat er een dienblad voor de deur stond met ons ontbijt er op. Croissant, koffie, sap, broodje, beleg en alles uiteraard in plastic verpakt. Niet echt slecht maar zeker niet erg goed was onze conclusie na het verorberen van de ingrediënten van ons ontbijt. Daarna pakten we onze tassen in en liepen naar beneden waar we het derde lid van ons reisgezelschap weer tegenkwamen en verlieten het hotel. Daar kwam onze gastheer al snel weer aanrijden om ons naar het bedrijf terug te brengen voor dag twee.

The ship inn

Na afloop van de middag sessie zou onze gastheer ons wegbrengen. We hadden al gevraagd waar we het beste de avond door konden brengen en we waren geadviseerd om naar de ship inn te gaan, de lokale kroeg waar we zowel een biertje konden drinken als een maaltijd konden eten.

Onze gastheer zette ons dus af voor de pub en wij betraden een echte traditionele Engelse pub. De tv stond al klaar voor het voetbal en de plaatselijke bevolking zat aan het bier en aan het pub food. Wij namen plaats met goed zicht op de tv en bestelden bier en burgers.

Het bier arriveerde direct, de burgers moesten uiteraard klaar gemaakt worden. We namen onder het genot van onze eerste pint de dag door en vonden gezamenlijk dat we flink wat opgestoken hadden van ons bezoek. Toen de burgers arriveerden bestelden we een tweede drankje en vielen aan op het voedsel terwijl we met een oog naar de wedstrijd keken die inmiddels begonnen was. We maakten het niet al te laat want het was een behoorlijk vermoeiende dag geweest en lieten een taxi komen om ons naar ons hotel te laten brengen.

Lunch bij de Italiaan

Na een bijzonder geanimeerde sessie vroeg onze gastheer of we al honger hadden want het was al ruim tijd voor de lunch. We beaamden dat en sloten de ochtend sessie af.

Samen met onze gastheer en de twee consultants verlieten we het gebouw en liepen naar een Italiaans restaurant in de omgeving waar we zouden gaan lunchen. na bestuderen van de kaart had iedereen een keuze gemaakt en als gasten bestelden wij uiteraard als eerste. naast het eten kozen wij alle drie voor een glas fris bij het eten maar tot onze verbijstering zagen we onze Engelse vrienden alle drie een pint bier bestellen voor bij de maaltijd. En om onze verbijstering nog groter te maken werd die pint niet alleen naar binnen gegoten maar bestelden ze nog een tweede pint ook.

De maaltijd verliep bijzonder geanimeerd en na afloop liepen wij terug naar het gebouw voor de middag sessie. De consultants waren net zo scherp als 's ochtends ondanks de liter bier de man die zij bij de lunch hadden laten zakken. We gingen redelijk diep op de materie in maar tegen vijf uur braken we de tent op omdat iedereen het toen wel gehad had.

SX3

We waren met zijn drieën naar Engeland gereisd om informatie op te doen over een van de modules van het First Housing product van onze partner SX3 software. Deze module was erg belangrijk voor ons en we hadden er weinig tot geen informatie over dus deze visite was erg belangrijk voor ons.

Nadat onze chauffeur zijn auto geparkeerd had begeleidde hij ons het pand in en stelde ons voor aan de mensen die ons alle kennis gingen bijbrengen die wij nodig hadden. Die mensen waren een duo, een ontwikkelaar die alles van de onderliggende techniek van de module begreep en een functioneel consultant die ons alles kon uitleggen over zowel functionaliteit, gebruik als set-up van de module.

We namen plaats in een soort van klaslokaal en als eerste kregen we van de functioneel consultant een uitgebreide uitleg over inrichting en gebruik van de module. Uiteraard hielde we dit tegen de vragenlijst aan die we gezamenlijk op kantoor opgesteld hadden en binnen no time zaten we heel erg diep in de materie. De tijd vloog werkelijk voorbij en we hadden er dan ook geen besef van hoe laat het was totdat onze gastheer de vraag stelde of we geen honger hadden. Met een blik op de klok zagen we dat het inmiddels ruim lunchtijd was geworden en we besloten de sessie dan ook te onderbreken voor de lunch.

Stansted - Bracknell

De M25, de rondweg rondom Londen

Nadat we het toestel verlaten hadden passeerden we de douane en keken eens rustig om ons heen op het niet al te grote vliegveld Stansted. Er was een treinverbinding naar Londen maar wij zouden door onze contact persoon opgehaald worden om per auto naar onze bestemming gebracht te worden.

We hoefden geen bagage van de band te halen en konden dus meteen de douane passeren. We waren er nauwelijks doorheen of we zagen onze contact persoon al en met een vriendelijk handen schudden nam hij ons mee naar de parkeerplaats waar zijn auto klaar stond.

We stapten in en hij stelde zijn Engelse versie van de Tom Tom (alleen spraak, geen beeld) in en we begaven ons op de M25, de rondweg om Londen die berucht is om zijn files. Gelukkig viel het allemaal heel erg mee op deze dag en na anderhalf uur rijden arriveerden we in Bracknell waar we naar Northgate house reden, onze bestemming.

Amsterdam - Stansted

Ik was deze ochtend erg vroeg opgestaan want we hadden een ochtend vlucht naar Londen. Ik pakte mijn reeds klaargezette tas (niet al te vol want we zouden maar twee dagen in Engeland verblijven) en nam een van de eerste trams naar het treinstation op de Cornelis Lelylaan. Hier verwisselde ik de tram voor de trein en reed het korte stukje naar Schiphol.

Op Schiphol had ik voor de balie van Easyjet afgesproken met mijn twee collega's en al snel na mijn aankomst hadden we elkaar gevonden. Na vlot inchecken (we hadden allemaal alleen maar handbagage) liepen we door de douane heen en pakten gauw een broodje en wat te drinken daar het inmiddels tijd voor het ontbijt was. Vervolgens door naar de gate waar ik mijn  collega's kon vertellen (dankzij mijn eerdere trip naar Londen ditzelfde jaar) dat we het beste achterin konden gaan zitten daar het uitstappen op Stansted aan de achterkant van het toestel was. We pikten dan ook de stoelen in de laatste rij in en na de vlucht van nog geen uur konden we het toestel dan ook als eersten verlaten.

De terugreis

Aan alle goede dingen komt een einde en zo ook aan deze Londen vakantie van de boys. Het was dan ook weer tijd om huiswaarts te keren en gezien de slechte herinneringen uit 1997 (het missen van ons vliegtuig omdat de een of andere eikel meerdere malen aan de noodrem trok in de metro) besloten we tijdig te vertrekken. We deden de heenreis dus netjes in omgekeerde volgorde. Eerst met de metro naar Liverpool street staion en vervolgens met de trein terug naar het Stanstead.

Uiteraard ging er helemaal niets mis op deze trip en dat betekende dat we veel te vroeg op het vliegveld van Stanstead aanwezig waren. Het was nu ook geen vliegveld waar wat te beleven was dus dat waren best wel een paar saaie uren die we daar doorbrachten. Daarna was het leed gelukkig gauw geleden want na drie kwartier vliegen stonden we alweer op Nederlandse bodem en was er een eind gekomen aan de vierde trip van de boys naar Londen.

Camden town market

De toegang tot de markt

Na de winkels kwamen we al meteen terecht op de lock market van Camden. Er zijn meerdere markten in Camden maar in het weekend is de lock market en deze is gewijd aan punks, rockers en alternatieve muziek liefhebbers.We werden dan ook doodgegooid met kleding en platen (cd) stalletjes en de markt kon ons best wel boeien.

Naast deze stalletjes was voedsel zo'n beetje het belangrijkste artikel dat te koop werd aangeboden. Je kon voedsel van zo'n beetje elke nationaliteit die in Londen woonde kopen aan een kraampje en dat dan opeten aan een van de bijbehorende tafeltjes. Aangezien ons ontbijt zo langzamerhand was weggezakt zochten wij een kraampje uit dat ons aanstond en zetten ons even later neder om het voedsel te gaan verorberen.

Camden town shops

De typische winkels van Camden town

Vandaag zou in het teken van Camden town staan, een plek waar de punks, hippies en andere alternatieven die Londen nog steeds heel rijk is, als hun gebied beschouwden. Na het verlaten van het hotel pakten we dan ook de metro naar Camden, slechts enkele haltes verwijderd van Kings cross.

Bij het uitstappen viel het al meteen op dat we in een totaal andere buurt terecht waren gekomen. Dat was alleen al te zien aan het uiterlijk van de diverse winkels die we meteen na het verlaten van de metro zagen maar ook aan het uiterlijk van de mensen die hier rondliepen. We namen een kijkje in de winkels, en dan met name diegenen die hard rock spullen (t-shirts, belt buckles en petten verkochten) maar ook de platenzaken lieten we niet links liggen. Kortom er was heel veel te zien in de diverse winkels maar de hoofdreden dat we hierheen waren gegaan was de markt dus we lieten de winkels achter ons en gingen weer verder.

Ontbijt

Het typische Engelse ontbijt

We stonden allemaal goed uitgerust op en nadat iedereen gebruik had gemaakt van de douche liepen we naar beneden om de dag te beginnen zoals dat hoort, met een uitgebreid Engels ontbijt. Dat ontbijt bestond uit de vaste onderdelen van eieren, worstjes, spek, toast, tomaten en bonen.

Het was maar goed dat we hier geen week verbleven want het vet droop bijna letterlijk van je bord af. Dat weerhield ons er echter niet van om alles genoeglijk naar binnen te werken alhoewel de  bonen niet aan iedereen besteed waren. Daarbij forse koppen koffie (en uiteraard thee voor onze niet koffie drinker) en we konden zeker een paar uur teren op deze belangrijke Engelse culinaire uitvinding. Voldaan gingen we dan ook van tafel om ons op te maken voor onze laatste dag in Londen.

Soho

Een Londense pub

Na het verlaten van de Indiër wilden we nog wat gaan drinken en waar anders dan in Soho, de uitgaanswijk van Londen. Op zoek naar een leuke pub werd Simon nog vanuit een louche tent door een dame aangesproken of ie binnen niet wat lol wou maken waarop Simon dat pareerde met een simpel "No thank, I just ate".

Op een gegeven ogenblik hadden we een aardige pub gevonden maar het was er, net zoals trouwens alle andere zaken in de omgeving, erg druk. We moesten dus staan en stonden even later met een pint bier (en uiteraard één cola) in de hand te drinken. Door de drukte, en de drukke dag, hielden we het na die ene pint dan ook voor gezien en keerden hotelwaarts voor een goede nachtrust.

De Indiër

Indonesisch restaurant

Na la dat geshop was het echter tijd geworden om de maaltijd te gaan gebruiken. Na eerst even op en neer naar het hotel te zijn gegaan om alle spullen op de kamer te deponeren gingen we op zoek naar een restaurant. Nu is Engeland niet echt bekend om zijn kwalitatief hoogstaand voedsel dus de keuzes waren beperkt. Het zouden geen hamburgers worden en dan kom je al heel gauw uit op een curry restaurant. Zo verkozen wij een klein Indisch restaurant waar we aan een tafeltje neerzegen. Tot onze verrassing bleek aan het tafeltje naast ons ook Nederlands gesproken te worden, we waren niet de enige vriendengroep die in Londen was neergestreken. Het eten arriveerde vlot en na het verorberen van de maaltijd liepen wij alweer naar buiten om het wilde nachtleven te gaan verkennen.

Forbidden planet

The store front

Alhoewel dit, in tegenstelling tot alle andere Londen vakanties, geen comic trip was moest er uiteraard wel een bezoek aan Forbidden Planet gebracht worden. Een vakantie zonder het bezoek aan een comic winkel op een vakantie van de boys is gewoon onmogelijk.

Het bleek echter dat wij niet de enigen waren die comics steeds minder belangrijk vonden want alhoewel er nog voldoende comics in de zaak te vinden waren was dat niet meer de grootste categorie aan producten. Toys bleken veel en veel meer ruimte in de winkel in te nemen en ook boeken (zowel horror, science fiction als AD&D) waren in zeer ruime mate voorradig.

HMV

De ingang van HMV

We wilden een bezoekje brengen aan de Warner bros studio store waar Simon, Dennis en ik in 1997 geweest waren maar deze bleek alweer opgeheven te zijn dus die stop werd uit de planning gehaald.

De volgende grote stop op onze route bleek een winkel van de HMV keten te worden. We hadden eerst al bij tower records geshopt maar een tweede muziek zaak kon uiteraard geen kwaad. HMV bleek een flinke uitverkoop aan de gang te hebben en als echte Nederlanders moest er dan ook gekeken worden wat er van onze gading was. Nu was het kopen van cd's zo langzamerhand wat op de achtergrond geraakt maar op de dvd afdeling lieten we ons niet onbetuigd. Tot mijn aankopen behoorde in ieder geval een exemplaar van Jacky Brown van Quentin Tarantino voor mij aangezien deze in Nederland niet in een versie met breedbeeld en 5.1 geluid uitgekomen was.

Hamleys

De ingang van Hamleys

Na het stukje cultuur van het Sherlock Holmes museum werd het tijd voor een andere belangrijke activiteit en wel shoppen. We gingen dan ook naar het winkel paradijs van Londen, Ofxford street, Regent street en aanpalende gebieden.

Aangezien het slechts een korte afstand is vanaf Baker street stonden we al gauw in het winkel mekka van de stad. Een van de eerste stops was het mega speelgoedpaleis van Hamleys. Hier kun je over meerdere verdiepingen heen zo'n beetje al het speelgoed vinden wat je hartje begeert. We bleven op diverse plaatsen hangen om het aanbod te bekijken maar we stonden toch het langste stil bij de afdeling met de 3D puzzels. Er werd flink gekeken naar het grote aanbod dat uiteenliep van bekende gebouwen naar dingen die uit diverse film kwamen. Ook hiervan werd geen aankoop verricht maar wederom kostte dat Simon erg veel moeite. Tenslotte verlieten we dit kinderparadijs om verder te gaan winkelen.

Sherlock Holmes museum

De ingang van Baker street 221b

Onze eerste stop bracht ons naar Baker street, om precies te zijn naar huisnummer 221b. Geen punten voor mensen die dan meteen weten dat dit het adres is waar de fameuze detective Sherlock Holmes, bekend uit de boeken van sir Arthur Conan Doyle leefde. Wij hadden geen moeite om het huis te vinden ondanks het feit dat nummer 221b tussen nummer 237 en 241 gevestigd is, maar de ingang is dan ook redelijk opvallen zoals je op de foto kunt zien.

Hier is het Sherlock Holmes museum gevestigd en je brengt een bezoekje aan de slaapkamer van doctor Watson en de grote kamer waar Holmes altijd zat. Verder zijn er in diverse kamers wassen beelden te vinden die beroemde scènes uit de boeken uitbeelden. Uiteraard kom je na afloop van de tour in de giftshop terecht waar Simon heel erg liep te twijfelen over een box met 23 dvd's met daarop de complete tv serie over Sherlock Holmes met Jeremy Brett in de hoofdrol. Na heel erg lang twijfelen besloot Simon om het tenslotte maar niet te doen en zo verlieten wij dvd loos maar een ervaring rijker het museum.

Kings cross

De hoofdingang van het Kings cross metrostation

De route was na al die jaren van Londen bezoekjes wel redelijk bekend te noemen. We stapten de trein uit en namen de circle lijn die ons vier haltes later afzette op Kings cross. Dit is de buurt waar de goedkope hotels van Londen gevestigd zijn en waar we de vorige keer ook ons hotel hadden.

We staken de drukke straat over vanuit het metro station en liepen even te zoeken waar ons hotel precies gevestigd was. Maar al gauw hadden we de juiste route gevonden en stonden voor de balie van het hotel. Het was niet al te luxe maar de prijs was daar dan ook naar. Na het inchecken liepen we naar onze kamer (we hadden er een met zijn vieren) en constateerden dat we een douche en toilet hadden, een tweepersoons bed en twee eenpersoons bedden hadden. Het enige waar je de kamer niet van kon beschuldigen was dat hij ruim was maar alles was schoon en voor een weekend was dit meer dan voldoende voor ons. We lieten de tassen achter op de kamer want het was tijd om de stad te gaan verkennen.

Amsterdam - Londen

Het was weer zover, voor de vierde keer gingen de boys op reis naar Londen en deze keer zouden we met Easyjet vliegen. 's Ochtends vroeg was het dus verzamelen op Schiphol. Alles liep lekker vlot, zowel inchecken als de douane en al gauw zaten we aan de koffie te wachten tot het tijd was om te vertrekken.

Nog geen uur na het vertrek landden we alweer op  Stansted, het vliegveld boven Londen waar Easyjet gebruik van maakt. Nadeel van dit vliegveld is dat je dan met de trein naar Londen moet en niet al meteen de metro in kunt stappen.Na even kort zoeken vonden we het station en stapten aan boord van de trein die ons naar Liverpool street station zou brengen. De treinreis bleek overigens net zo lang te duren als de vliegreis dus onze totale reistijd van Amsterdam naar Londen was dus ruim anderhalf uur maar toen stonden we dan ook in hartje Londen klaar voor de start van onze vakantie.