Noodweer

De donderdag begon als een normale werkdag met redelijk mooi weer dus ik ging zonder jas naar kantoor. In de loop van de middag begon het echter fors te regenen en ik hoopte dat het droog zou zijn als ik weer naar huis zou gaan. We wilden vandaag perse iets af krijgen dus besloten wat langer door te werken indien noodzakelijk. Nu bleek dat noodzakelijk te zijn dus om de avond door te komen zorgde ik voor pizza's van onze huisleverancier Pulcinella.

Onder het genot van een lekker pizza of pasta verlieten we voor negen uur het pand en gelukkig was het droog, maar wel met een donkere lucht. Ik was echter nauwelijks de snelweg opgereden of de hemel sluizen braken open met een noodweer dat ik in lang niet meer meegemaakt had. Het deed me denken aan een wolkbreuk die ik in 1995 in Amerika meegemaakt had en waar ik daar met zwetende handen aan het stuur gezeten had. Gelukkig zijn de snelwegen hier wel verlicht en ben ik een stuk betere chauffeur dan ik destijds was maar het was nog steeds goed de aandacht er bij houden, vooral op de ZOAB loze stukken, om probleemloos thuis te komen. Ik was dan ook blij toen ik thuis was en helemaal toen ik een plekje voor de deur kon scoren zodat ik snel binnen was. Zullen we het nu maar weer even op mooi weer houden voor dit weekend beste weer goden!

De Ikea gids

Een van mijn (en van vele anderen die in een appartementsgebouw wonen) vaste gewoontes is om bij thuiskomst de brievenbus open te doen  en te kijken wat tante pos nu weer gebracht heeft. Jaar in jaar uit wordt dat minder want bijna alles komt elektronisch binnen, rekeningen, brieven, foldertjes etc. etc. Vandaag had mijn postbus echter een forse inhoud, er lag een Ikea catalogus in. Een van de meeste nutteloze stukken post die er is want zowel online als via een app is alles te bekijken in veel groter detail dan in de papieren gids.

Het ding verdween dan ook linea recta de prullenbak in, maar hoe kom ik er in de toekomst van af.  Mu heeft iemand een mooie website gemaakt waar je jezelf voor eeuwig kunt verlossen van kilo's papier waar je niets mee doet. Waar blijft de site SterfIkeaGidsSterf.nl.

Weg werkzaamheden: Onverwachte gevolgen

Zoals vermeld vinden er nu sinds meer dan een week wegwerkzaamheden plaats waardoor ik op een andere manier mijn wijk in en uit rijd dan normaal. Een van de gevolgen is dat ik niet meer via het Belgiëplein naar huis kom maar weer via de A9 reis. Dat betekent dat ik weer boodschappen doe bij de Albert Hein in Badhoevedorp, een winkel waar ik maanden terug voor het laatst kwam (en dat was omdat ik mijn reis route anders had ingedeeld).

Ik merk toch wel de verschillen tussen de twee Albert Heijn's. Badhoevedorp is toch de rijke buurt in Amsterdam West en deze Albert Heijn heeft veel meer luxe spullen dan die op het Belgiëplein, Ook valt je meteen de bevolkingssamenstelling op in de twee buurten. In Badhoevedorp werken alleen maar blanke mensen terwijl in Nieuw Sloten vogels van divers pluimage aan de slag zijn. Nu is dat laatste geen punt om van Albert Heijn te wisselen maar dat eerste is het wel. Je hebt best kans dat ik na het afsluiten van de wegwerkzaamheden mijn boodschappen in Badhoevedorp blijf doen. We zullen het zien over enkele weken (als de wegwerkzaamheden volgens planning verlopen).

Sarah in het kwadraat

De twee jarigen

Maandagavond was het een 110e verjaardag in  totaal en drie verjaardagen apart. De roode baron bestond 10 jaar, de eigenaresse werd die dag 50 en een van haar vriendinnen was ook net 50 geworden. Dat betekende dus een groot feest en ik zag 's middags al wat foto's op facebook met een vol terras, want het was wonder boven wonder, schitterend weer.

Toen ik 's avonds arriveerde was het nog steeds mooi weer en dus zat ik lekker buiten voorzien van een glas Moët & Chandon. De kroeg was binnen helemaal leeggehaald, alle krukken en tafeltjes waren verdwenen zodat er genoeg ruimte was voor alle gasten en er ook nog gedanst kon worden. Ik bleef echter heerlijk buiten zitten met een aantal anderen, genietend van het mooie weer. Zo zagen wij dan ook als eerste de grote schaal met hapjes arriveren , want zoals elk Aziatisch feest is is een feest pas compleet als er eten op tafel staat en dan geen blokjes kaas en worst. Op een gegeven ogenblik ging het hele gezelschap naar binnen waar het feest losbarstte. Het was allemaal erg gezellig en het feest duurde tot in de kleine uurtjes maar ik ging bijtijds naar huis want dinsdag was tenslotte weer een gewone werkdag. Wat mij betreft een prima start van de week nu kijken of we dit nog kunnen overtreffen in de rest van de week.

Terugblik Gent 2001

Het is weer tijd voor een terugblik en deze keer staan onze zuiderburen in het zonnetje. In het najaar van 2001 vertrok ik met Dennis, Frank en Simon naar België voor een comic beurs. In tegenstelling tot de andere buitenlandse beurzen waar wij geweest waren (Londen en San Francisco) gingen wij deze keer niet als bezoekers maar als stand houders.

Onze keuze was gevallen op F.A.C.T.S. de grootste beurs voor anime, comics en science fiction in de Benelux. De beurs was in Gent en dat was tenslotte maar twee uur en een kwartier rijden van Amsterdam. We vonden het wel de moeite waard om eens te proberen hoe een beurs in het buitenland zou gaan na al die jaren op Nederlandse beurzen en daarnaast was het natuurlijk een soort van vakantie voor ons. Kortom reis mee naar oktober 2001 en beleef een weekend België met de boys.

Rabo wereldpas

Van de week stond ik bij de supermarkt om boodschappen te doen. Het was vrij druk in de winkel en toen ik aan de beurt was deed ik meteen mijn pinpas in de betaal automaat en begon mijn boodschappen in te pakken. Toen ik wilde afrekenen zag ik echter dat de automaat mijn pas niet herkende en ondanks verwoede pogingen van mij en de caissière werd het niets. Gelukkig heb ik ook altijd cash geld bij me dus ik kon nog steeds afrekenen en mijn boodschappen meenemen. Een tweede test bij de geldautomaat van de bank bewees dat ik nog prima geld met mijn pas kon opnemen, maar bij supermarkten weigerde hij dienst. Waarschijnlijk was de magneetstrip onklaar geraakt.

Gemak dient gelukkig de mens want toen ik op de site van de Rabobank keek zag ik dat het aanvragen van een nieuwe pas bovenaan de lijst met zelf uit te voeren handelingen stond (kennelijk gebeurt het aanvragen van nieuwe passen erg regelmatig). Na wat muisklikken en het gebruik van mijn random reader was de aanvraag verstuurd en wordt mijn nieuwe pas binnen vijf werkdagen bij mij thuis afgeleverd.

Jasmijn geurkaars

Ik was deze keer niet in een van mijn opruim buien maar was op speurtocht (naar enkele oude visite kaartjes om precies te zijn). Op die speurtocht kwam ik het bijgaande tegen, een glaasje met een jasmijn geurkaas.

Ik kreeg deze geur kaars van onze gids in Thailand toen ik op een van onze laatste dagen ziek (buikgriep of iets verkeerds gegeten) was en niet mee kon naar de voorstelling van Siam Niramit die wij die avond zouden bezoeken. iets wat ik nog steeds erg jammer vind want mijn reisgenoot vertelde later dat ik een fantastische voorstelling gemist had.

Zoals je kunt zien aan de foto heb ik de kaars nog steeds niet aangestoken en de kans dat dat alsnog gaat gebeuren is echter ontzettend klein. Het is namelijk de herinnering aan een ontzettend mooie vakantie en ook aan onze gids die ons met raad en daad bijstond tijdens de week die wij in Bangkok waren. Mocht je ooit die kant op gaan en een goede gids nodig hebben, geef even een seintje en ik breng je met haar in contact zodat ze je, indien gewenst, van het vliegveld ophaalt en met Bangkok in al zijn facetten kennis laat maken.

Flitser

Sinds ruim twee weken staat er bijna elke dag een opvallende onopvallende zwarte bestelbus aan de rand van de A6 opgesteld in de richting van Amsterdam. Soms staat hij op de Hollandse brug, soms een stukje eerder en dan half verscholen achter een verkeersbord. Soms zie ik hem alleen 's ochtends als ik naar mijn werk toe rijd en soms alleen 's avonds als ik weer naar huid toe rijd. En heel soms (twee keer tot nu toe) zie ik hem zowel 's ochtends als 's avonds maar dan weet ik uiteraard niet of hij tussentijds weg geweest is.

Als ervaren automobilist weet je dat je op moet passen als er onopvallende auto's langs de kant van de weg staan en je voet dan van het gaspedaal moet halen mocht je te hard rijden. Zo doe ik dat ook altijd netjes en als je dan opzij kijkt zie je een klein kastje met camera naast, achter of voor de onopvallende auto staan. De mobiele flitser voorbij trap je dan het gaspedaal weer in om de weg naar je bestemming te vervolgen. Aangezien de flitser er al geruime tijd staat vermoed ik dat hij flink scoort want anders is het echt verspilde moeite. Wat ik me dan weer afvraag is of het elke keer andere automobilisten zijn of dat er iemand straks in een keer 10 boetes voor te hard rijden gaat krijgen en dan verschrikkelijk gaat lopen vloeken. Een ding weet ik echter zeker, ik ben dat niet want sinds ik weet dat de goede man er staat zet ik netjes de cruise control op 100 en haal die er pas vanaf als ik op de A1 zit.

MGD

Momenteel, met het warme weer, gaan de vloeibare zaken erg hard. Het maakt niet uit of het om bier, water, frisdrank of wijn gaat, de consumptie ligt vele malen hoger dan op minder warme dagen.

Zo was ik dus weer bij Albert Heijn om de voorraden aan te vullen toen mijn oog bij het bier op flesjes Miller genuine draft (MGD) viel. Het moge vreemd klinken een tap bier in een flesje maar Miller is er erg positief over. Ik was dit bier voor het eerst tegengekomen toen ik in Amerika op vakantie was in 2001 en het was toen al gauw ons favoriete bier geworden. Ik kon het dus uiteraard niet nalaten om twee flesjes aan te schaffen en meer naar huis te nemen als herinnering aan die vakantie. Toen ik ze hier opdronk vond ik het nog steeds een erg lekker biertje maar het haalde het uiteraard niet bij de herinneringen aan de vakantie van 2001. Het zal dus ook wel bij mijn laatste aankoop hier in Nederland blijven maar het is zeker geen slecht biertje. Mocht je het niet kennen probeer het dan een keer is mijn advies.

Toyota Prius

Ik heb enige tijd terug al besloten om mijn Toyota Prius op te rijden en daarna pas een nieuwe auto uit te zoeken. Dat betekent dat ik ben gaan uitzoeken welke snufjes de auto nog meer heeft naast de adaptive cruise control, de telefoon koppeling, het navigatie systeem, de automatische lichten en ruitenwissers en ga zo nog maar even door.

Het eerste wat ik deed was wat beter naar de cruise control te gaan kijken. Het automatisch afremmen als je te dicht op een andere auto zit is heel erg prettig maar hij deed dat al heel erg snel. Er konden nog wel zes auto's tussen in en de mijne begon al met bij remmen. Na enig onderzoek blijkt er een knop op mijn stuurwiel te zitten waarmee ik de afstand kan instellen waarop de auto automatisch begint met remmen. Ik heb nu de ideale afstand gevonden en maak veel meer gebruik van mijn adaptive cruise control. Volgende features wordt de spraak bediening van mijn navigatie systeem en het automatisch inparkeren van de auto.

Wegwerkzaamheden dag 1

Vandaag was het dan zover de aangekondigde weg werkzaamheden zijn gestart. Dat merkte ik al toen ik wegreed en de ringweg op wou rijden want die toerit was afgesloten. Na enig zoeken vond ik toch een manier om de ringweg op te komen richting A10 (waar ik normaliter via de A9) ga. Verder had ik echter geen problemen en reed fluitend weg.

Terug was het verhaal anders, ik doe altijd boodschappen op het België plein en vandaag dus ook. Vanuit die richting kom je mijn wijk nu echter niet in (dat gaat dus via de A9 kant) en aangezien mijn wijk behoorlijk door water ingesloten is moest ik er helemaal omheen rijden om weer binnen te komen. Dat wordt even aanpassen de komende weken. Volgens de bordjes zijn de werkzaamheden op 7 september afgerond maar Amsterdam heeft niet zo'n goede reputatie met planningen, hopelijk gaat dit project wel volgens planning en blijft de overlast voor mij tot drie weken beperkt.

Dauphine

Mijn ouders hadden al maanden een lunch van mij tegoed bij Anna, een erg goed restaurant in de warmoesstraat. Het kwam er steeds niet van een een van de redenen was dat Anna alleen door de week geopend is voor lunches. Afgelopen donderdag was mijn nichtje teruggekomen van haar vakantie in Bulgarije op Sunny beach besloot ik voor deze zondag een ander lunch adres te selecteren.

De keuze viel op Dauphine en ik pikte dus eerst mijn zusje en daarna mijn ouders op voor het ritje naar Dauphine. Het was én schitterend weer én lekker rustig zodat wij een tafeltje buiten (in de schaduw) konden selecteren. De kaart kwam en mijn vader zijn oog viel meteen op de fruits de mer voor 2 personen (allerlei soorten garnalen, krab, kreeft, scheermesjes, coquille, langoustine etc. etc.) de dames gingen beiden voor een bagel (zalm met cream cheese en cream cheese) en we namen er twee salades caprece bij. Voeg daar een flesje Pouilly-Fuissé aan toe en je hebt een fantastische lunch. We genoten er heel erg van maar het lukte ons niet om de schotel met schaal en schelpdieren leeg te krijgen, het was gewoon te veel. Met pijn in ons hart lieten we wat restjes terugkeren maar er moest nog ruimte overblijven voor het dessert.

Gezien de hitte ging ik niet voor koffie maar nam een colonel (citroen ijs met vodka) terwijl mijn nichtje voor gewoon ijs ging en mijn moeder voor de chocolade truffel terrine met frambozen saus ging. Mijn vader nam gewoon een espresso en het werd wederom even erg stil terwijl iedereen zijn of haar dessert liet verdwijnen. Daarna was het tijd om op te breken na een hele gezellige middag. Deze gaat vervolgd worden met een BBQ als mijn zusje en zwager weer terugkomen van hun vakantie in Frankrijk.

School herinneringen 1: Krijtjes oorlog

Zoals enige tijd geleden verteld ben ik in Ede op de 50e verjaardag geweest van een oud schoolkameraad die ik na mijn schooltijd nooit meer gezien had. Uiteraard waren er twee grote onderwerpen van gesprek. De ene was wat we gedaan hadden na het verlaten van onze middelbare school, de andere was het ophalen van herinneringen aan onze schooltijd.

Behalve wij tweeën waren ook zijn vrouw en kinderen erg geïnteresseerd in die verhalen van vroeger en we hebben dan ook heel veel herinneringen opgehaald. Een aantal van die herinneringen waren dusdanig mooie verhalen dat ik ze hier op het blog ga plaatsen. Vandaag de 1e episode met als titel de krijtjes oorlog.

Op onze school kon je als leerling bij de conciërge een pakje krijtjes halen en dat deden we ook regelmatig. Niet om  mee te schrijven maar om mee te gooien.  Een tegen een muur of mede leerling uit elkaar spattend krijtje gaf best wel troep. Het hoogtepunt in de krijtjes oorlog was tijdens de wiskundeles. De leraar was er nog niet en er werd flink op los gegooid met als resultaat een wit klaslokaal. Toen de leraar arriveerde haalde hij de rector er bij en die vertelde aan de klas dat tenzij de schuldigen zich in de pauze kwamen melden de hele klas een week om kwart voor acht (de lessen begonnen om half negen) mocht komen melden. Onder een gezonde dosis peer pressure melden wij ons dan ook in de pauze bij de rector. Omdat hij het zo netjes vond dat wij ons zelf kwamen melden beloonde hij ons met twee weken om kwart voor acht komen. Zoals je begrijpt betekende dit ook een einde aan de krijtjes oorlog.

Vrijdagavond stapavond De Sara edition

Sara en echtgenoot

Ik was vrijdag vroeg op stap voor vrijdagavond stapavond want het was een prachtige dag en dan wil je vroeg buiten zijn om in het zonnetje te zitten en naar alle passanten te kijken, iets waar je je op de zeedijk probleemloos uren mee kan vermaken.

Bij de roode baron aangekomen zat een goede bekende al buiten en na binnen wat te drinken gehaald te hebben nam ik ook buiten plaats. Er hingen aardig wat ballonnen binnen met 50 en gefeliciteerd en ik vroeg me af wat er aan de hand was daar de eigenaresse volgende week pas 50 wordt.

Welnu de vrouw van deze kennis bleek die avond 50 te worden en zou na haar werk met haar collega's langskomen om dat te gaan vieren. 's Avonds kwamen als eerste de grote schalen met voedsel binnen, Thaise loempia's, gefrituurde garnalen, een soort sashimi van zalm (uiteraard met pepers) en nog het een en ander. Even daarna volgde Sara met haar collega's en het feest barstte los. Het was druk en gezellig in duurde tot in de late uurtjes. Mij benieuwen hoe het volgende week wordt als de eigenaresse van de zaak 50 wordt.

Flashback Engeland 2003

Het is weer tijd voor een flashback en deze keer wederom naar Engeland. Dit was mijn enige visite aan Engeland waarbij ik niet naar Londen ben geweest, alhoewel alle dorpjes die ik bezocht heb om Londen heen lagen.

Er was nog een tweede reden waarom dit een unieke flashback is en dat is dat het mijn eerste (en tot nu toe enige) zakenreis naar het buitenland is geweest. Ik heb inmiddels half Nederland afgereisd op diverse soorten zakelijk trips zoals klant bezoeken, cursussen, demo's, seminars en dergelijke maar het buitenland had ik nog nooit bezocht.

Denk nu trouwens niet aan luxe business class reizen met vijf sterren hotels en bezoekjes aan nachtclubs en champions league wedstrijden (onze partner SX3 had een skybox bij Machester United, hun hoofdkantoor lag namelijk in Manchester) maar het ging om een retourvlucht met Easyjet naar Stansted en een overnachting in een simpel drie sterren hotel in Bracknell. Desondanks voelde ik mij zeer vereerd met deze zaken trip naar het buitenland.

Ga dan ook mee op mijn zakenreis naar Engeland in 2003, hopelijk zullen er in de toekomst nog meer zakenreizen naar het buitenland volgen.

Secret warriors

In de begindagen van mijn blog plaatste ik vaak recensies van comics, boeken, muziek, films en andere dingen die mij interesseerden. Daar waren eigenlijk twee redenen voor, de ene was dat de lezersclub in het begin erg klein was en die hadden allemaal nog eens dezelfde interesse's als ik zelf. Je wist dus dat je je lezers dingen voorzette die ze leuk vonden. De tweede reden was dat ik het in die begin dagen best wel moeilijk vond om artikelen te schrijven en dan val je toch wel terug op dingen die je al vaker gedaan hebt. Het recensie schrijven is bij mij begonnen in het weekb;ad voor Westfriesland, toen ik nog in mijn vakanties in stripwinkel het gele teken in Hoorn werkte. Daarna deed ik het uiteraard vele jaren voor ons eigen comic informatieblad de Nuff Said, je kunt wel zeggen dat ik mijn sporen op dat gebied verdiend had.

De tijden veranderden en ik werd zowel zekerder van mijzelf als blogger en de groep lezers groeide gestaag en die hadden vaak andere interesses dan comics. Daardoor kwamen er (bijna) geen comic reviews meer op het blog. Ik ben nu echter een comic aan het lezen die ik heel erg goed vind en daarom hier een korte aanmoedigingsspeech voor de comic lezers op het blog (anderen moeten het stuk vanaf nu maar overslaan).

Op basis van de vele goede recensies en verhalen die ik er over gehoord had kocht (ja in tegenstelling tot films, boeken en muziek koop ik nog steeds comics, de rest download ik) ik de secret warriors omnibus van Jonathan Hickman. Het is inderdaad een fantastisch boek voor de Marvel liefhebber dat het begin van Nick Fury en SHIELD koppelt aan de huidige verhaal lijnen over Invasion tot Siege. Goed geschreven en goed getekend (Alex Maleev onder andere). Aam het eind van het boek (900 pagina's verder) is de verhaallijn ook afgelopen en blijf je (ik in ieder geval) met een erg tevreden gevoel achter. Kortom een aanrader en wat mij betreft is er maar een advies en dat is Kopen en Lezen!

Wegwerkzaamheden

Toen ik thuis kwam ban mijn werk vond ik een A4 stencil van mijn stadsdeel, Nieuw west, in de brievenbus. Nu gebeurt dat meerdere malen per jaar en dan gaat het over allerlei, voor mij, zinloze activiteiten en mededelingen. Bijvoorbeeld over afval scheiding en wegbreng tijden of over allerlei inspraak avonden waar ik nog nooit enig belang in de onderwerpen heb gehad.

Deze keer bleek het echter om een dreigbrief te gaan want er gaan wegwerkzaamheden plaatsvinden aan de Alpen, niet de bergen maar de doorgaande weg door mijn wijk. Volgens het bericht zal de overlast tot het minimale beperkt worden en zullen de werkzaamheden startten op 27 augustus eb begin oktober afgerond worden. Ik houd echter mijn hart vast want als ik enkele andere kleine projecten van de stad bekijk zoals bv. de noord-zuid lijn dan mag ik blij zijn als we binnen de 10 jaar klaar zijn en de hele wijk niet beneden NAP eindigt. Ik houd jullie op de hoogte van de voortgang.

Olympische spelen: De basketbal finale

Lebron James

Basketbal was altijd een sport die ik wel aardig vond maar nooit hoog op mijn lijstje stond van te volgen sporten. Een van de redenen is dat basketbal in Nederland geen internationale rol van belang speelt. Toen ik echter in 2011 in Miami een wedstrijd van de Miami Heat bezocht werd ik fan van de NBA in het algemeen en de Heat in het bijzonder. Mijn favoriete speler werd Lebron James en ik bleef de heat volgen.

Zo zag ik ze in 2011 de finale van de NBA verliezen maar in 2012 waren zij de glorieuze winnaar van de NBA. Er was daarna echter geen rust voor de sterren want het dream team. met uiteraard Lebron James,  werd klaargestoomd voor de Olympische Spelen waar zij Amerika aan basketbal goud moesten helpen. Ik zag diverse wedstrijden tijdens de spelen met mooi basketbal en het enige wat ik echt miste was de sfeer die ik in Miami had meegemaakt. Of dit nu kwam doordat het bij de spelen tammer was dan bij de NBA of het tv effect ik weet het niet. De finale moest ik helaas missen vanwege een zeiltocht maar ik kwam binnen bij de laatste minuten van de wedstrijd tegen Spanje die ongemeen spannend was. Ik zag mijn held met een twee en een drie punter de wedstrijd in het slot gooien en Amerika de titel bezorgen. Kortom een waardig slot van de gouden missie en voor mij leuk om nog even mee te pakken. Hopelijk kunnen we volgend jaar in Texas wederom een NBA wedstrijd zien.

Zeilen

Zaterdagmiddag was ik aan het nadenken over wat ik zondag zou gaan doen daar zondag een van de mooiere dagen van deze zomer ging worden met een verwachte topdrukte op de stranden. Ik hoefde niet al te lang na te denken want mijn telefoon ging af. Het was een van mijn beste vrienden met de vraag wat ik zondag ging doen. Toen ik zei dat hij waarschijnlijk een suggestie had bleek dat te kloppen, of ik zondag met hem en zijn broer ging zeilen. Zijn broer had sinds een jaar een zeewaardig zeiljacht en varen is iets wat ik erg leuk vind dus ja was erg snel gezegd.

Zondagochtend kwart voor tien stond ik dan ook klaar om de reis naar marina muiderzand in te zetten. Het bleek dat we niet gedrieën maar gevieren zouden gaan daar hun moeder ook mee zou varen. Na een kort ritje waren we in de jachthaven en betraden de boot, een bavaria 31, Een erg mooie en ruime boot met twee slaapcabine´s die ons ruim plaats bood in de kuip. We voeren de haven uit met als doel het paard maar de wind was dusdanig gunstig dat we lekker hard gingen en al heel snel bij het paard waren. De tocht werd daarna voorgezet naar Edam en Volendam voor we omdraaiden en terugkeerden naar de jachthaven. Het was een werkelijk fantastische dag en mijn eerste zeiltocht in lange tijd werd dan ook met warme gevoelens afgesloten.

De evolutie van de ketchup fles

Allemaal verschillende flessen Heinz

In sommige opzichten lijk ik aardig op een Amerikaan, zo is het niet alleen mijn favoriete vakantieland maar ben ik tevens een groot liefhebber van ketchup en dan uiteraard Heinz tomaten ketchup.

Nu is de fles van Heinz aardig geëvolueerd door de jaren heen. Van de glazen fles waar je hard op sloeg om de laatste restjes er uit te krijgen tot de huidige plastic knijp flessen. Ik zelf kan maar een nadeel vinden aan de plastic knijpfles en dat is het openmaken. Je schroeft de dop er af (geen probleem) en moet dan het lipje verwijderen dat daar zit, of dat nu is om de ketchup langer vers te houden, tegen het knoeien bij het transport of om een andere reden weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het geen makkelijk klusje is. Het kost mij altijd wel wat gestuntel om de fles gereed voor gebruik te krijgen.

Nu sloeg ik weer een nieuwe fles aan en schroefde de dop eraf. Er bleek echter opeens een ander lipje onder te zitten met wat symbolen erop. na even kijken zag ik dat je een toplaag kon optillen en daar aan kon trekken. Dan zou het lipje vanzelf loskomen. Licht sceptisch deed ik dat dan ook maar tot mijn verbazing én vreugde bleek het ook te werken. Wat mij betreft is hiermee wederom een belangrijke stap in de evolutie van de ketchup fles genomen. Het zal mij benieuwen wat de volgende verbetering wordt.

Jonge hond

Vrijdagavond was het weer eens tijd om met een frisse coupe naar de wekelijkse stapavond te gaan. Dat betekende dat ik Dennis om kwart voor acht (we hadden een late afspraak deze keer, namelijk om acht uur) oppikte om samen naar onze vriendin Shirley te rijden.

Shirley heeft haar kapsalon aan huis en toen we de tuin betraden zagen we dat de weg van de achtertuin naar de voortuin geblokkeerd was. Normaliter loopt dan haar hondje in de tuin rond dus we zorgden ervoor dat die er niet uit kon. Toen we binnenkwamen zagen we echter twee honden. Naast haar lieve kleine hondje was ze voor de bijl gegaan en had een jonge bokser aangeschaft. Een lief hondje van tien (en een halve) week maar dus ook heel erg speels. Toen ik dan ook in de stoel ging zitten was Dennis het favoriete speel object van de pup maar die wist nog niet goed dat zijn tanden al heel behoorlijk wekten. Het werd dusdanig gortig dat de hond de tuin in gebonjourd werd zodat Shirley haar werk rustig kon afmaken. Zij moest echter regelmatig handelend optreden daar ook de dingen die in de tuin lagen veel interesse van de pup kregen. Mij benieuwen hoe ver deze jonge hond in zijn opvoeding is als wij over vier weken weer terugkomen.

Vliegen naar Amerika in 2013

Ondanks dat het de zomer van 2012 is en Dennis nog op vakantie moet met zijn vrouw en kinderen zijn we al druk plannen aan het smeden voor de Amerika vakantie van 2013. Eigenlijk staan de steden al vast (Dallas, Austin, San Antonio en Houston) en dus zijn we druk bezig om te kijken wat er in die vier steden allemaal te doen is aan muziek, cultuur, shoppen en uiteraard eten.

Een ding is nu al duidelijk geworden doordat we af en toe kijken of de tickets al vriendelijk geprijsd zijn. De route zou van Houston naar Dallas kunnen lopen of in omgekeerde volgorde aangezien we echter alleen rechtstreekse vluchten kunnen krijgen als we Amsterdam - Houston en Dallas - Amsterdam doen, dit is dan trouwens de eerste keer in al onze gezamenlijke Amerika vakanties dat we twee rechtstreekse vluchten hebben.

Ook de maatschappij en de tijden zijn prima te doen, het is met KLM, toch een stuk beter dan de minimaal 20 years of experience die Delta biedt. Vertrek heen is om kwart voor elf en aankomst is twee uur plaatselijke tijd, dat geeft ons een prima start. Terug is het vertrek om kwart voor vier en landen we om acht uur in de ochtend. Ik zeg als de tickets de juiste prijs (rond de €600) hebben aanschaffen die hap.

Clairy Browne & the Bangin' Rackettes

De band

Een van de bijeffecten van het vele kijken naar de Olympische spelen is dat ik ook weer met veel reclame blokken in aanraking kom. Een van de frequente adverteerders rond de Olympische Spelen (en vele andere sport evenementen) is Heineken.

Een van de dingen die Heineken (in mijn ogen) goed doet is het mixen van mziek met hun commercial's. Zo kwam ik vorig jaar achter het bestaan van The Asteroids Galaxy Tour met hun nummer The golden age. iets dat mij er toe deed besluiten de cd down te loaden en dat was geen slecht besluit.

Ook onder de nieuwe reclame zat weer een aardig nummer en dat bleek Love Letter van Clairy Browne & the Bangin' Rackettes te zijn. Wederom een niet onaardig nummer van een voor mij totaal onbekende band. Deze keer hoefde ik de cd niet meteen te downloaden daar ik nu een spotify premium account heb en daar meteen op zoek ging naar meer muziek van de band. Ik vond een ep uit 2010 en die was, alhoewel minder dan Love Letters niet onaardig. op de website van de band zag ik dat de complete cd inmiddels uit was en die ga ik nu maar even downloaden om te kijken wat de band verder te bieden heeft!

Olifant

Ik ben niet zo'n ontzettende souvenir koper tijdens mijn vakantie's. Noch voor anderen noch voor mezelf worden er allerlei souvenirs ingeslagen. Als ik in Amerika ben koop ik wel ontzettend veel maar dat valt dan uiteen in twee hoofd categorieën, kleding en comics, en van die laatste eigenlijk elk jaar minder. De enige verdere vaste aankopen zijn af en toe een beker voor mijn zuster (zo heb ik al een Obama mok en een Paus mok gescoord) en koelkast magneten voor mijn moeder, er hangen inmiddels al meerdere werelddelen op haar koelkast. En om het rijtje dan compleet te maken horen daar dan ook nog de Jack Daniel's BBQ saus bij voor mijn zwager en mijn vader en dan heb je het echt wel gehad.

Toen ik in 2010 voor het eerst (maar zeker niet laatst) in Azië was besloot ik toch een tweetal souvenirs te kopen in Bangkok. Eigenlijk was het de bedoeling om er een te kopen, namelijk voor de vriendin die mij had lopen pushen dat ik naar Azië moest en het geweldig zou vinden. Ik kocht voor haar een mooie zwarte zijden sjaal maar zag in dezelfde winkel ook een aantal houten hand gemaakte miniatuur dieren. Ik vond het mini olifantje dusdanig schattig dat ik die als impuls aankoop ook meenam met het idee die aan iemand te geven. Ik gaf het beestje thuis een tijdelijke plek op mijn computer tafel tot ik hem aan iemand zou schenken. We zijn nu 1 jaar en 8 maanden verder en de olifant staat nog steeds fier op mijn computer tafel. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te geven. Er zitten teveel mooie herinneringen aan deze vakantie en elke keer als ik naar het olifantje kijk denk ik wel ergens aan terug. Zo ben ik nu dus ook in het bezit van mijn eigen vakantie souvenir. Of hij gezelschap gaat krijgen, ik denk het niet, maar zeg nooit nooit.

Trip advisor city guides

Inmiddels is eigenlijk de beslissing al gevallen over de Amerika vakantie van 2013. We gaan naar Texas, zelfs de vier steden die we gaan bezoeken zijn al bekend. Het wordt Dallas, Houston, San Antonio en Austin.

Dat betekende dat ik binnen mijn iPhone apps al ging zoeken wat ik voor deze vakantie in voorraad had. Dat bleek naast diverse kaarten van de steden ook de lonely planet gids van Austin te zijn maar daar hield het wel mee op.

Ik ging eens kijken wat er verder in de aanbieding was en vond al gauw de city guides van trip advisor. Uiteraard down loade ik de app direct en ging eens kijken wat deze in de aanbieding had. Dat bleek onder andere een gids van zowel Austin als San Antonio te zijn dus dit is duidelijk een aanwinst voor de vakantie. Vooral toen een eerste controle op San Antonio al de river walk. de alamo en Fogo de Chao opleverde. Kortom de eerste vakantie app is al binnen.

Abraham

De partytent met de cocktails en andere drank

Nee het gaat niet om mij, ik ben tenslotte al sinds december 2011 50 maar om de vijftigste verjaardag van een oude maat van de middelbare school die ik 32 jaar geleden voor het laatst had gezien.

We hadden elkaar enige tijd terug weer gevonden via facebook. De linking pin was mijn destijds management assistente die zijn secretaresse was geweest toen hij bij Oracle werkte. Enkele weken terug kreeg ik (en andere mensen) via facebook een uitnodiging om zijn 50e verjaardag bij te wonen met cocktails en hapjes. Uiteraard accepteerde ik en arriveerde zondag om half vijf in Ede, als eerste. Zij dachten gezegd te hebben om zeven uur maar dat stond nergens bevestigde de tweede gast die arriveerde en borreltijd is toch echt van vier tot zes. De andere genodigden bleken wel te weten dat het om zeven uur begon en we zaten dus verder alleen met zijn vrouw, kinderen en schoon ouders.

Dat betekende dat we de tijd hadden om oude herinneringen op te halen aan onze schooltijd. We deden dat onder het genot van een marguerita en later hamburgers, saté en mais van de Amerikaanse familie barbecue (trouwens mijn eerste barbecue van dit jaar). Het was ontzettend gezellig en toen de andere gasten binnen druppelden stonden ze versteld van het feit dat wij elkaar voor het eerst na 32 jaar weer zagen. Toen ik tenslotte afscheid nam rond half negen besloten we elkaar wat vaker te zien dan eens in de 32 jaar.

Flashback Londen 1994

We gaan weer een tijdreis maken en deze keer is het de tweede vakantie van de boys. Nadat zij in 1993 in Amerika geweest waren werd in 1994 de eerste (maar zeker niet de laatste) trip naar het verenigd koninkrijk gemaakt. Deze trip stond voor 100% in het teken van comics want we gingen zowel comc zaken bezoeken als een bezoek brengen aan comic legende John Bolton.

Voor mij persoonlijk was het de derde trip naar Londen (en in latere jaren zouden er nog vier volgen). Net zoals de vorige trips was deze met de boot maar dat was dan ook de laatste keer, in latere jaren was vliegen veel interessanter. De datum van de trip was niet meer te achterhalen, er was geen reisverslag en we hadden geen foto's (behalve die van John). Als ik kijk naar de datum van het interview met John dat we in de Nuff Said (het comic blad dat we destijds maakten) is het waarschijnlijk in mei geweest. Daarom heb ik het verslag maar in eind mei 1994 geplaatst. Ik wens je veel plezier met het lezen en ga zelf verder kijken naar de andere drie trips die we naar Londen gemaakt hebben.

Vrijdagavond stapavond De gay edition

Het feest op de dijk

Toen ik op vrijdagavond de tram in stapte voor onze stapavond was het na een afwezigheid van twee weken i.v.m. ons bezoek aan Lissabon. Het was warm en ik ging dus lekker zonder jas de stad in. In de tram viel me wel op dat er veel homo stelletjes in de tram zaten maar ik had nog niks in de gaten.

Dat veranderde toen ik de zeedijk opliep wamt de daar zittende homo kroegen hadden  flink uitgepakt met een podium, dj, zangers, versiering en verlichting. Toen besefte ik pas dat het de gay pride week was en dat betekende dat de zeedijk veranderde in de nichten dijk. Bij het elfde gebod viel het nog mee, we konden redelijk ongestoord buiten zitten want de herrie viel nog mee. De enige spelbreker was de regenbui van epische proporties die ons naar binnen dreef en ook de feestende kudde deed afdruipen. Na een half uurtje was de regen echter weg en ging het feest in volle gang door.

Dat merkte ik in de roode baron die stukken dichter bij de feestende massa lag. De herrie was redelijk oorverdovend buiten (en homo muziek is niet mijn muziek) zodat we de rest van de avond binnen doorbrachten. Daar zaten echter een hoop bekenden dus de avond was erg gezellig te nomen maar ik ben blij dat volgende week weer een normale week op de dijk zal zijn.

De olympische spelen

Inmiddels is het volgende grote sport evenement van deze zomer aan de gang en wel de Olympische spelen in Londen. Na twee evenementen die bijna geluid (en beeld) loos aan mij voorbijgingen, het EK voetbal en de tour de France, was ik benieuwd of ik wel wat van de Olympische spelen zou gaan zien.

Nu had de NOS voor het eerst in de geschiedenis een heel televisienet toegewezen gekregen. Gedurende de hele dag was Nederland 1 toegewezen aan de NOS om non stop uit te zenden. Dat betekende dat als ik thuiskwam ik gewoon de tv kon aanzetten en de hele avond van sport kon genieten. Dat maakte de keus thuis dan ook erg makkelijk en Nederland 1 werd dan ook meteen opgezet. Aan de ene kant om van de herhaling van de gebeurtenissen van overdag te genieten (zoals bijvoorbeeld het brons van de Nederlandse roeiers) en anderzijds om 's avonds live naar de evenementen te kijken. Dat was deze week het zwemmen en dat wordt komende week de atletiek. maar wat deze spelen met name bewijzen is dat ik nog niet sport moe ben geworden maar wel veel bewuster beslis waar ik naar kijk.

Jack Daniels

In de mei vakantie naar Amerika was een van de activiteiten een bezoek aan de Jack Daniels distillery in Lynchburg. Het was een prima uitstapje en uiteraard was de bedoeling om een fles Jack Daniels aan te schaffen en mee naar huis te nemen. We waren daar echter op zondag en dat betekende dat de winkel op het terrein dicht was. En daar Lynchburg nog steeds een van de drooggelegde county's is ( men mag daar dus geen alcohol verkopen) betekende dat, dat ik met lege handen huiswaarts keerde.

Bij mijn laatste bezoek aan een slijterij hier in Nederland kon ik echter mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en besloot ik een fles Jack Daniels aan te schaffen. Diezelfde avond schonk ik mijn eerste glas in en ik moet zeggen dat het niet echt tegenviel. De whisky was redelijk zacht van smaak en brandde niet in de keel. Het haalt het echter niet bij de Schotse single malts waar ik aan gewend ben en het zal dus bij een eenmalig experiment blijven. Ik ben echter wel blij dat ik het product geproefd heb van de destilleerderij waar ik in Amerika geweest ben.

Lissabon, een retrospectief

Lissabon vanaf de Taag

Inmiddels ben ik al weer een paar dagen thuis en zit ik in mijn normale ritme. Dan is het dus de hoogste tijd om een terugblik op de afgelopen vakantie te werpen en die neer te pennen. Daarom hierbij de retrospectief op Lissabon. Omdat dit wederom een een stad vakantie is geweest is er op een aantal gebeiden geen vergelijk te trekken maar we gaan ons best doen.

Vervoer:
Alhoewel we per vliegtuig naar de stad zijn gegaan en een boottocht hebben genaakt was er een vervoersmiddel wat ons zeer aansprak, de taxi. Van te voren wilden we nog met metro en tram gaan maar de prijs van de taxi maakte dit tot ons favoriete vervoermiddel. Voeg daar de vriendelijke chauffeurs aan toe en je klaagt niet over de soms wat oudere Mercedessen waar je in reed. Duidelijk de winnaar op vervoersgebied.

Hotel:
Alhoewel we maar een hotel hadden is het Tiara een eerste klas aanrader. Service, kamers, ontbijt, werkelijk geen enkele klacht. Mocht je naar Lissabon gaan kijk dan of je een goede deal kan scoren bij dit hotel via bv. booking.com.

Cultuur:
De stad biedt veel met diverse kerken, kloosters, een kasteel, en vele oude straatjes. Voor mij was winnaar hier toch wel het klooster van de heremieten, naar de stad heef vele interessante bezienswaardigheden.

Drank:
Boven aan de lijst stonde geen alcohol maar water was hier het meest gedronken vocht. Nummer twee was bier, drie was cola (in alle vormen).

Eten & Muziek:
Een dubbele categorie met een hele duidelijk winnaar, fado restaurant o'faia. Alhoewel ik nergens in Lissabon slecht gegeten heb en vaak zelfs goed (je moet dan wel van vis houden) was de maaltijd bij o'faia met voorsprong de beste van de stad. Goede bediening, uitstekende gerechten (pata negra) en mooie amuse' s waren duidelijk het beste wat ik in Lissabon gegeten heb. Koppel dat aan een uitstekende avond met fado muziek en je hebt meteen mijn beste belevenis in Lissabon gehad.

Kortom Lissabon is een fantastische stad die heel veel te bieden heeft. Ik kan iedereen dan ook een bezoek aanraden en heb een gouden tip voor bezoekers, begin je gesprek altijd met een bon dia dat doet wonderen.