Steve's café

Eigen mokken

Vandaag hoefde er niet gereisd te worden en dat betekende geen wekkers en dus werd er uitgeslapen. En er werd ook heel erg goed uitgeslapen waardoor we het ontbijt in het hotel misten. Iets wat ik niet zo heel erg vond want ik had niet al te veel vertrouwen in het ontbijt van het Howard Johnson hotel. Na het douchen en het aankleden vroeg ik dan ook bij de receptie waar wij een goed ontbijt konden krijgen en zonder aarzelen werden wij verwezen naar Steve's café.

Het werd dus auto instappen, adres van Steve opzoeken, Tom Tom instellen en een klein stukje rijden en we waren bij de dichtstbijzijnde locatie (ze hadden er twee) van Steve's café aangeland. Het was druk maar er waren nog vrije plekken en al gauw zaten we achter koffie en thee, uit de eigen mokken van Steve, een keuze te maken voor het ontbijt. Mijn vriendin ging voor het kleine ontbijt van een sunny side up ei met bacon, toast en hash browns en ik ging voor de dag special die bestond uit een omelet met kalkoen, bacon en avocado met daarnaast fruit en toast. Het eten was top, de bediening uiterst vriendelijk en het café erg gezellig dus we waren zeker niet naar de verkeerde tent gestuurd door de receptioniste van ons hotel. Mocht je in Helena zijn dan is Steve een uitstekende keuze om te gaan ontbijten, wij bevelen hem van harte aan.

Applebees

Goed en niet duur

Voor het diner gingen we deze avond naar Applebees, een keten waar mijn vriendin twee jaar geleden erg enthousiast over was. We reden dan ook naar de dichtstbijzijnde vestiging en werden naar onze plaatsen gebracht waar vervolgens onze ober zich aan ons voorstelt, wij blijken door Trevor verzorgd te gaan worden.

Al gauw worden we voorzien van drankjes (een Lewis & clark pilsje voor mij) en maken we onze keuze van de kaart. We gaan voor nacho's met dip vooraf en zalm voor haar en steak voor mij als hoofdgerechten. Alles smaakte weer uitstekend en met een prijs van onder de €50 blijft Applebees een van de betere diner opties van Amerika. Dit was de eerste van deze trip maar het zal zeker niet de laatste zijn.

Howard Johnson

Lobby

Tenslotte bereikten we het eindpunt van onze tweedaagse road trip, het Howard Johnson in Helena, de hoofdstad van Montana. In tegenstelling tot onze mooie bed en breakfast van gisteren was dit gewoon een standaard Amerikaans hotel Inchecken ging zoals altijd erg vlot en na onze spullen op de kamer gebracht te hebben was het tijd voor een drankje aan de bar.

Daar informeerden we naar de dichts bijzijnde spermarkt om wat boodschappen te doen, dat bleek een Albertson te zijn, maar de barkeepster en een gast hoorden ons accent en vroegen waar we vandaan kwamen en wat onze plannen waren. Na een leuk gesprek kregen we flink wat tips mee over wat we konden doen in Helena. Daarna reden we naar de Albertson toe, deden onze boodschappen en brachten alles terug naar de hotelkamer.

Road trip dag twee

De buurtwinkel

We stapten de auto in voor de tweede dag van onze road trip die ons van Idaho naar Montana zou brengen. Net zoals gisteren was het heerlijk rijden over de Amerikaans snelwegen Wederom een ritje van een uur of vier en een half en een mijl van 300 met een groot verschil met gisteren. We doken onderweg een andere tijdszone in en dat betekende dat we een uur eerder zouden aankomen dan de routeplanner aangaf.

We maakten deze keer twee tussenstops, de eerste op een normale rest area zoals we er gisteren meerdere gebruikt hadden en de tweede in een dorp genaamd Garrison met iets meer dan honderd inwoners. Hier kochten we wat te eten en te drinken in de plaatselijke buurt super die we op een bankje voor de deur soldaat naakten alvorens we onze weg vervolgden

Vertrekt uit Greenbriar inn

Ook de lobby is erg mooi

Vandaag was het wel met wekker opstaan want het ontbijt in de Greenbriar inn is van negen tot tien, een stuk krapper dan in "normale" hotels.  Verder was er ook een groot verschil met de hotels die we gewend waren want hier was er geen buffet maar werd je netjes aan tafel bediend. Als eerste arriveerde er koffie, thee en jus d'orange gevolgd door een warm kaneel broodje als eerste gang. Daarna volgde er nog een tweede gang van een vegetarische omelet maar ter compensatie wel met bacon.

Met goed gevulde magen gingen we terug naar de kamer om ons reiskoffertje in te pakken en de Greenbriar inn te verlaten. Uitchecken was heel erg snel geregeld want die bestond uit het achterlaten van de sleutel op de balie want in het weekend was er alleen bezetting in de ontbijtzaal. We keken met heel veel plezier terug op onze overnachting hier en mocht je in de omgeving van Coeur d'alene een hotel zoeken dan raden wij je heel erg aan om de Greenbriar inn te selecteren want die is gewoon top.

315 Martini´s and tapas

Prijswinnende barkeeper

We liepen naar beneden voor een drankje en zagen een mooie bar met restaurant en besloten vandaag de deur niet meer uit te gaan en reserveerden een tafeltje om zeven uur. Na de drankjes gingen we nog even naar boven om de tijd tot het diner rustig door te brengen.

Netjes op tijd kwamen we weer beneden en kregen een plekje in de inmiddels drukke eetzaal. 315 was een mooi restaurant met echte servetten en goed eten en we bestelden dan ook twee glazen wijn om daarna te gaan beslissen over de maaltijd. Dat werd een klassieke pasta Alfredo met kip voor mijn vriendin en voor mij een pastagerecht met garnalen. Werkelijk uitstekend eten en ook nog eens in normale porties waardoor mijn vriendin ruimte had voor een dessert (tiramisu) en ik voor de eerste (en meteen ook laatste keer) de fout maakte om koffie te bestellen. Moet je dus niet doen in een Amerikaans restaurant want het is gewoon niet te zuipen bocht. Daarna was het tijd om op de kamer nog even tv te kijken want morgen volgde de tweede dag van onze eerste road trip.

The greenbriar inn

Romantisch

Aan het einde van de middag bereikten wij onze eindbestemming, the greenbriar inn in Coeur d´Allene. Dit romantische oude herenhuis was tegenwoordig een bed en breakfast met antiek ingerichte kamers waarvan er geen twee gelijk waren.

We parkeerden in de straat voor het huis en namen de reiskoffer mee naar binnen waar we hartelijk begroet werden en twee echte sleutels voor zowel de voordeur als onze kamer. De kamer bleek boven verwachting te zijn met slaapkamer, tussenkamer en badkamer en viel heel erg in de smaak bij mijn vriendin. het reiskoffertje werd uitgepakt, de spullen netjes opgeruimd en er werd een bezoek aan de badkamer gebracht om ons op te frissen na de reis want ondanks het feit dat de Amerikaanse wegen (en het Amerikaanse verkeer) erg fijn waren was het wel genoeg geweest.

Road trip

Gezonde lunch

De trip van vandaag bedroeg een afstand van ruim driehonderd mijl en een rijstijd van bijna vijf uur, goed te doen dus. Het verlaten van Seattle kostte best wel wat tijd met de files maar daarna was het smooth sailing over de highways van Amerika.

Op een gegeven ogenblik was het tijd voor de eerste pauze en dat deden we bij een van de vele rest area´s die er langs de snelwegen lagen, Indian John hill. Behalve schone toiletten en informatie (foldertjes) was er ook gratis koffie en thee die door de plaatselijke vrijwilligers club geleverd werd. Stop twee was niet om ons te verversen maar de auto begon zo langzamerhand behoefte aan verse benzine te krijgen en daar maakten wij gebruik van om meteen de benen te strekken en wederom een toilet te bezoeken. Daarna was er nog een stop voor de lunch die we bij een grote rest area met diverse `restaurants` doorbrachten. Het werd de Subway voor ons waar ik een broodje nam en mijn vriendin een salade. Daarna werd wederom de auto opgezocht voor het laatste deel van de reis.

Vertrek uit Seattle

On the road

Vandaag was het wederom op tijd opstaan want het was tijd voor de eerste verplaatsing van de vakantie, na vier nachten gingen we Seattle verlaten. Na het douchen werd de ontbijtzaal bezocht die, waarschijnlijk door het vroege tijdstip, nu wel voldoende plaats en artikelen had.

Daarna was het terug naar de kamer waar de koffers ingepakt werden en het reiskoffertje met de spullen voor een overnachting gepakt werden, dat betekende dat we aan het einde van de dag de grote koffers gewoon in de auto konden blijven liggen. Vervolgens was het tijd om de spullen in de auto te leggen, naar de receptie te rijden (dit is tenslotte Amerika) te rijden om uit te checken en de Tom Tom in te stellen op de eindbestemming van vandaag. Onze eerste road trip van de vakantie ging van start.

BJ's

Sterak

Het was inmiddels al redelijk laat geworden en de magen lieten van zich horen. Nu is het voordeel van een mooie grote shopping mal dat ze behalve een foodcourt ook echte restaurants hebben en we konden dan ook uit flink wat zaken kiezen.

Nu was mijn oog al eerder gevallen op een combinatie van restaurant en brewhouse met de mooie naam BJ's en ik besloot dat we daar wel een poging konden wagen. Dat bleek een goede beslissing te zijn geweest want men bleek eigen gebrouwen bier te hebben (ik ging voor de hefeweizen) en het eten was meer dan goed te noemen. We kozen helaas voor een voorgerecht en alhoewel de chicken wings in Louisiana saus top waren was het een echte Amerikaans portie dus veel, heel veel. Het resultaat was dat mijn rib-eye nog wel in zijn geheel verdween maar de bij combinatie van steak en spare ribs van mijn vriendin alleen de steak verdween. Als echte Amerikanen namen we de spare ribs dan ook in een doggybag mee terug want weggooien was zonde.

Geld wisselen

Moeilijk aan te komen

Gezien het slechte weer besloten we dan ook om een bank te bezoeken om geld te wisselen aangezien mijn vriendin altijd liever cash bij zich heeft. In tegenstelling tot twee jaar geleden leverde dut nu een aardig probleem op want de eerste bank die we betraden bleek dit alleen voor klanten te doen. Zij gaven aan dat de enige bank waar wij een kans maakten Wells Fargo was.

Bij een filiaal aangekomen bleken zij dit echter ook alleen nog maar voor klanten te doen en toen ik opperde dat ik dan wel klant wilde worden leverde dit ook al problemen op want dat ging een paar dagen duren. Zij gaven ons echter wel het adres van een shopping mall waar een geldwissel kantoor zat dus we wisten wat onze volgden bestemming zou worden. Een half uurtje rijden verder arriveerden we in de erg grote mall en vonden tenslotte het kantoortje waar het lukte om onze euro's in dollars te veranderen.

Space Needle

De naald

Het weer was ondertussen erg slecht geworden dus ons bezoek aan de stad werd wat ingekrompen. Pike's place market en regen is geen goede combinatie dus die werd dan ook van het programma geschrapt en daarom reden we als allereerste naar de Space Needle toe. Parkeren in de binnenstad was prijzig, vrije plek moeilijk te vinden  en kortstondig (maximaal twee uur) maar dat hoort erbij in een grote stad.

Tenslotte waren we de auto kwijt en liepen een stukje in de regen naar de naald toe waar foto's gemaakt werden van de naald zelf en de omgeving maar we betraden hem niet. Je moest namelijk met een glazen lift die aan de buitenkant van de naald zat omhoog en dat vonden we geen van beiden een goed idee, we hielden het dus bij de foto's. Inmiddels was het wel opgehouden met regenen dus het park dat om de needle heen lag konden we wel bezoeken. Het was een mooi park met diverse standbeelden en een indrukwekkende geluidssculptuur maar de lucht begon ook weer te betrekken en de eerste druppels maakten zich kenbaar als voorbode van de volgende portie aan regenbuien. We zochten de auto dan ook weer op en maakten een einde aan ons bezoekje aan de stad zelf.

Panera

Goed ontbijt

Vandaag was er geen wekker dus we sliepen lekker uit en kwamen dus aan de late kant in de ontbijtzaal van het hotel. Die bleek ten eerste bomvol met gasten te zitten, er was duidelijk een discrepantie tussen het aantal kamers en het aantal tafels, en ten tweede was bijna alles op. Slechte beurt voor ons hotel dus.

Navraag bij de receptie hielp weinig behalve de tip voor een restaurant in de buurt dat een prima ontbijt serveerde maar dat bood ook al geen plek, zelfs niet om te parkeren. Daarom werd via het internet de dichtstbijzijnde Panera, favoriet op onze vorige trip, opgezet en werd daarheen koers gezet. Binnengekomen werd er cappuccino , thee, Thaise salade en een bagel met cream cheese besteld. Met de drankjes en een buzzer in de hand zochten we een tafel op en al gauw kwam de bediening ons eten brengen. Al met al dus toch nog een goed begin van de dag.

Terug naar Seattle

De hemel begon te betrekken

Iedereen scheepte weer in en op vol vermogen zette de clipper koers naar Seattle.  De lucht werd duisterder en dat kwam niet alleen doordat de dag vorderde maar de weersomstandigheden werden ook minder. De clipper was echter een stevige boot en we bleven op vol vermogen terug naar het vasteland gaan zodat we netjes om acht uur arriveerden op ons vertrekpunt van die ochtend.

We kregen nog een kaart met 50 procent korting voor de parkeergarage zodat we maar $10 kwijt waren voor de hele dag parkeren in een erg druk stukje Seattle. We hadden wel trek maar gezien het tijdstip niet veel zin meer om uit eten te gaan dus op de terugweg naar het hotel maakten we een stop bij de 7-11 om water, cola, bier, noodles en salade in te slaan ter consumptie op onze hotelkamer. Na de maaltijd doken we vroeg in bed want het was een lange maar mooie dag geweest.

Friday harbour

Mooi eiland

We werden teruggebracht naar de plek waar de eerste groep was afgezet en zo betraden wij dan ook Friday harbour onder het genot van een heerlijk zonnetje. We verkende het pittoreske en niet al te grote eiland en kochten, wonder boven wonder, niets in de souvenir winkels die in grote getale aanwezig waren. Misschien wel het leukste wat we zagen was de plaatselijke bioscoop, een klein kleurrijk gebouwtje met twee zalen waar echter wel de meest recente films draaiden.

Daarna was het terug naar de haven om een hapje te gaan eten want we hadden best wel trek gekregen. Onze keuze viel op downriggers en met name vanwege het mooie terras met uitzicht op de haven. Uiteraard werd e vis besteld en dat betekende een krab sandwich voor mij en een pannetje met mosselen voor haar. Daarbij dronk ik een mooie plaatselijke IPA terwijl mijn vriendin het bij een Coors ligt hield. Na afloop nog een sorbet voor haar en het leven kon haast niet beter vonden wij.

Orka´s

Twee stuks

De San Juan ferry was een mooie boot en aangezien er genoeg ruimte was hadden we een zespersoons tafel voor onszelf. De tocht voerde ons door de San Juan eilandengroep waarbij we diverse dieren spotten zoals de bald eagle, de heron en zeehonden en zeeleeuwen. Tegen twaalf uur kwamen we op onze bestemming aan waar een deel van de groep van boord ging om het belangrijkste eiland van de groep te verkennen en een ander deel aan boord bleef om orka´s  te geen zoeken.

Ook wij bleven aan boord en in hoog tempo ging het naar de jachtgebieden van de orka´s. De bemanning had contact met andere boten en zo werden we naar een plek geleid waar een orka familie druk aan het jagen was en al gauw stonden we op het voordek naar de dieren te speuren. We zagen de familie van vier inderdaad opduiken maar in tegenstelling tot onze walvissentocht van twee jaar geelden kwamen we nu een stuk minder dichtbij dus ook de foto´s waren stuken minder. De reden was dat dit een bedreigde groep was en daarom moesten de boten op flinke afstand blijven. Toch kregen we wat mooie beelden en tevreden vertrokken we dan ook weer voor het tweede gedeelte van onze trip.

Clipper cruises

De boot ligt klaar

Ondanks dat de jetlag verdwenen was stonden we vanochtend toch om zes uur naast ons bed, op dat tijdstip ging de wekker namelijk af. We zouden vandaag een boottocht maken en die boot vertrok al om acht uur. Tel daarbij de rit naar de haven, op tijd aanwezig zijn en ontbijt en je komt op zes uur uit.

Na het douchen sloegen we het hotel ontbijt over en reden naar de haven waar we na wat zoeken de aanbevolen parkeergarage vonden. Daaruit ontsnappen was echter vrij lastig want de uitgangen voor de voetgangers waren niet echt helder aangegeven. Tenslotte kwamen we er echter uit en checkten al gauw in waarna we aan het ontbijt gingen in het café dat bij de ferry hoorde. Het werd een typisch Amerikaans ontbijt (dus niet al te best) maar het zorgde voor gevulde en warme magen waarna we klaar waren om aan boord te gaan van de ferry voor onze trip.

Honkbal

Score

De avond was ook al gevuld want we zouden een bezoek brengen aan het stadion van de Mariners voor hun wedstrijd tegen de Astro´s. Het stadion zat echter in het centrum dus parkeren ging wel een uitdaging worden dacht ik maar via MLB app kon ik een parkeerplaats in de Mariners  garage bestellen en zo arriveerden we probleemloos in het stadion.

We zochten onze plekken op (zie de foto) en haalden eerst wat te eten en drinken want de maaltijd was er bij ingeschoten. De biertjes smaakten prima en het eten was ook goed te doen ondanks het feit dat het standaard stadion voedsel was. Daarna was het tijd voor de wedstrijd en die begon niet goed voor ons team. We kwamen in de eerste inning met 1/0 achter en daarna werd de nul gehouden tot de vijfde inning. Toen kwamen wij echter helemaal los, met eerst nog twee punten in de vijfde inning maar daarna regende het honkslagen en homeruns waardoor wij glorieus met 14-1 de Astro´s terug naar huis stuurden. Na afloop werd er ook nog een rode Mariners cap aangeschaft en daarna werd de reis terug naar ons hotel ingezet na een welbestede dag.

Shoppen

Geliefde winkel

De vakantie begon meteen al goed want er zou geshopt gaan worden en wel in de Seattle premium outlet, die echter wel in een ander dorp lag, namelijk Tulalip..

Mijn vriendin startte meteen bij de Calvin Klein winkel waar er flink toegeslagen werd. Ikzelf kon bij Tommy Hillfiger aardig afstrepen op mijn lijstje want er waren mooie sweaters waar ik er dan ook meteen drie van insloeg en ook sokken en een riem kon ik aan de buit toevoegen. Daarna was het tijd voor de GAP store waar mijn vriendin altijd wel wat leuke dingen voor haarzelf en haar dochter weet te vinden en ook deze keer lukte dat probleemloos. Uiteraard was er ook een foodcourt en daar scheiden onze wegen zich want ik koos voor de Subway en mijn vriendin liet haar oog op de famous wok vallen. Aan een van de tafeltjes kwamen we weer bij elkaar waar we allebei van onze lunch genoten. Vervolgens werden de spullen in de auto geladen en was het tijd voor de tweede ronde shoppen.

Ontbijt

Redelijk

Zoals verwacht waren we redelijk vroeg wakker (zes uur) maar we weten uit ervaring dat de jetlag morgen verdwenen is en het leven weer zijn normale gangetje gaat. We hadden in ieder geval prima geslapen, ons king size bed was prima in orde. Zo ook de douche en verfrist liepen we dan ook naar de ontbijtzaal toe.

Deze bleek voorzien te zijn van een slot dat met onze keycard openging waarna we de kleine ontbijtzaal bereikten. Het ontbijt was behoorlijk basic met aangelengde sapjes, koffie, thee, toast, bacon, eieren, bagels, cream cheese, jam en yoghurt. Niet geweldig maar in ieder geval fatsoenlijk. Tijdens dat ontbijt kregen we ook door waarom de deur op slot zat want de manager en een security guard betraden de ontbijtzaal want  een van de gasten bleek een binnengeslopen zwerver te zijn die een gratis ontbijt naar binnen probeerde te werken. De manager vroeg hem waar hij sliep en wat zijn naam was en na het niet kunnen beantwoorden van de vragen werkte de potige bewaker hem naar buiten.

Nexus

De lobby

We verlieten Northgate mall en namen plaats in onze auto waar de navigatie wederom op het hotel (het juiste hotel) ingesteld werd. Het was slechts een paar minuten rijden en te voet bleek het zelfs nog korter te zijn want we moesten met de auto een stukje omrijden waar het voetpad een rechte streep bleek te zijn.

Hotel Nexus was een typisch Amerikaans motel, de auto werd voor de lobby neergezet waarna ik uitstapte, diezelfde lobby betrad en aan de balie mijn reservering doorgaf. Ik kreeg onze keycards, een briefje om op het dashboard te leggen zodat men kon zien dat we hier legaal parkeerden en wat uitleg over de wifi, het ontbijt en nog wat zaken. Daarna was hert weer instappen, de auto voor de deur van onze kamer parkeren en de koffers uitladen. De kamer was netjes met een groot kingsize bed, een jacuzzi in de kamer en een uitgebreide badkamer. Het was niet slecht maar wel stukken minder dan wat we in Azië gewend zijn en dan ook nog voor een prijs die stukken hoger is dan wat we daar betalen. Maar goed het was schoon en dat was toch wel het belangrijkste aangezien dit onze basis is voor de eerste dagen van onze vakantie, om precies te zijn overnachten we namelijk vier maal in hotel Nexus.

Northgate mall

Eerste maaltijd

De rit verliep nu wel voorspoedig en al gauw kwamen we bij de juiste aflag van de snelweg. We reden echter niet meteen naar het hotel toe maar kozen voor de shopping mall aan de andere kant van de weg om twee verschillende redenen.

De tweede was dat het tijd was om een hapje te eten maar de eerste was de start van elke vakantie buiten de EU( , het scoren van een lokale simkaart. Bij het betreden van de mall was het even zoeken op de kaart maar al gauw hadden we de T/mobile winkel gevonden en werden we allebei door de verkoper voorzien van een Amerikaanse simkaart en zo was er in de eerste levensbehoefte voorzien. Voor de tweede werd de foodcourt opgezocht waar de keuze op Ruby Thai kitchen viel. Daar werd een pittige garnalen soep besteld die voor ons samen meer dan genoeg was.

Kia optima

Fijne auto

Sea-Tac bleek een niet al te groot vliegveld te zijn en we waren al snel door de douane heen en na met onze koffers herenigd te zijn zochten we de bus naar de autoverhuur bedrijven. De bordjes waren erg duidelijk en al gauw namen we plaats in de bus en werden naar de verhuurders gebracht.

Net als twee jaar geleden was de keuze op Thrifty gevallen en na de formaliteiten konden we een auto uitkiezen uit een rijtje van vier. We kozen voor een Kia optima en na alles ingeladen te hebben werd de navigatie op ons hotel ingesteld. We werden hartje stad gestuurd en dat was veel eenrichtingsverkeer, steile hellingen maar geen hotel. Na een tijdje kwam ik erachter dat er twee hotels met dezelfde naam in de stad bestonden en dus zette ik de navigatie op het adres van ons hotel en zo konden we alsnog naar de juiste bestemming rijden.

De vlucht

Ons vliegtuig

We vlogen met Delta en hun slogan, more than 20 years of experience klopte als een bus, al het personeel was flink op leeftijd maar ze waren in ieder geval vriendelijk. Verder was het echter niet al te best want we vertrokken met dertig minuten vertraging en het scherm van mijn vriendin werkte ook niet goed. We kregen daar een waardebon van $50 voor ter compensatie maar die was alleen inwisselbaar voor vluchten met Delta en dat gaan we voorlopig niet doen.

Onze vlucht duurde meer dan tien uur en dat betekende twee maaltijden (diner en ontbijt) en tussendoor hapjes, en drankjes maar ondanks alle afleiding is dat een behoorlijke lange tijd. Maar eindelijk kwamen de verlossende woorden van de piloot dat we de daling in gingen zetten naar Sea/Tac airport, de vakantie was nu echt begonnen.

Vertrek

Klaar om te gaan

Vandaag was het zover, de vakantie was nu echt begonnen. Aangezien we een middag vlucht hadden, hadden we dan ook alle tijd van de wereld en er werd dan ook rustig opgestaan en ontbeten. Vervolgens werd de werkster binnengelaten en werden de koffers in de gang geparkeerd.

De taxi kwam netjes op tijd aan en belde ons op dat hij voor de deur stond waarna wij naar beneden gingen en al snel op Schiphol afgezet werden. Het was daar heel erg rustig dus inchecken, bagage afgeven, douane en controle waren dan ook in een zucht en een vloek gepasseerd. Daarna was het wachten geblazen en een deel van die tijd brachten we door bij de Heineken bat waar we een cola en een spa rood bestelden. Na de drankjes opgedronken te hebben verplaatsen we ons naar de gate om te wachten tot het tijd was om aan boord te gaan.

Voorbij

Over en uit

Afgelopen maandag waren wij weer terug op Nederlandse bodem na onze heerlijke vakantie van drie weken. Inmiddels begint de jetlag weer te verdwijnen, zijn de koffers uitgepakt en is het merendeel van de was gedaan dus is het tijd om het blog weer op te starten.

Vanaf morgen kunnen jullie hier onze vakantie avonturen van die drie weken beleven en zodra die achterstand is ingelopen komen de normale Hollandse gebeurtenissen weer op het blog. Maar voor dat het zover is kunnen jullie de eerstkomende dagen (weken?) eerst genieten van de trip naar het noordwesten van de Verenigde Staten.

Break

Lees oude artikelen

Vandaag is het weer zover, we gaan op vakantie en net zoals de afgelopen jaren betekent dat, dat het blog eventjes op slot gaat en heropend wordt als we weer thuis zijn. Dan worden alle avonturen die we beleefd hebben weer met jullie gedeeld maar wel met een paar weken achterstand. Tot die tijd kun je je uiteraard vermaken met een van de vele berichten die ik de afgelopen tien jaar (ja de tijd vliegt) op dit blog geplaatst heb. Tot gauw.

Inpakken

Dollars en telefoons

Vandaag is alweer de laatste dag voor de vakantie en dus moet er ingepakt worden. De koffers werden uit de kast gesleept en vervolgens werden beide koffers flink volgestort met kleding om de komende weken door te komen. Verder werd de rugzak gevuld met alles wat nodig was om de vlucht door te komen (o.a. snaai, leesvoer en stroomkabeltjes). Vervolgens checkte ik ons in op onze vlucht en als laatste werden de paspoorten, dollars en andere papieren op de tafel gelegd en niets stond een fantastische vakantie in de weg. let's do it!

Mike (nog wat)

Mike in actie

Zondag zou het mooi weer worden, heel mooi weer, het zou zelfs de eerste tropische dag van 2019 worden. Nu was er op die dag een evenement bij de tempel met een optreden van de beroemde zanger Mike (moeilijke Thaise achternaam) als hoofdact en dus hadden we met vrienden daar afgesproken,

Wij arriveerden als laatsten en namen plaats op het grasveld onder het stralende zonnetje, de cap was dan ook noodzakelijk want anders was ik de vakantie met een zonnesteek begonnen). Het was een heerlijke relaxte middag met hapjes, drankjes en muziek. Het enige dat anders was dan anders was dat deze keer de voedselkraampjes een uitgebreide controle van de keuringsdienst van waren kregen maar kennelijk waren er geen problemen want er werden geen kraampjes gesloten, alles in orde. Aan het einde van de middag vertrokken we weer naar huis na genoten te hebben van die eerste tropische dag.

API gegevens

Blue bird

Zoals ik gisteren al schreef waren er diverse mailtjes binnengekomen waaronder berichten voor ons allebei van KLM.

In die berichten werd ons verzocht om onze API gegevens in te vullen omdat we anders niet naar de states konden vertrekken. Er zat gelukkig een link in het mailtje en al gauw kon ik voor de zoveelste keer onze paspoort nummers en nationaliteit invullen plus het adres van ons eerste hotel, gegevens die ik ook al voor onze ESTA aanvraag had ingevuld. Als ze die gegevens nou eens aan elkaar zouden koppelen zou dat flink wat invul werk schelen. In ieder geval hebben we weer een mini horde genomen en staat (bijna) niets ons nog in de weg om van een heerlijke vakantie te gaan genieten.