Altstad

Das altes schloss

Na het bezoek aan het museum was het tijd om wat aan cultuur te doen dat betekent een bezoek aan de oude stad. Echter niet nadat we bij een Lidl gestopt waren want mijn reisgenoot wou wat flessen sekt voor thuis in slaan. Vervolgens was het richting de oude stad waar we met wat moeite ene parkeergarage vonden (dat werd meteen wel de duurste van de hele vakantie want de vijf uur dat we hier waren kostte ons €13,30).

Na wat vragen vonden we het oude kasteel dat ten eerste nog een uur open bleek te zijn, ten tweede een tentoonstelling had en ten derde gratis was. Daar kon mijn maat geen nee tegen zeggen (ondanks de €1 om foto's te mogen maken), ik besloot echter lekker buiten te blijven zitten. Hij redde het net binnen een uur maar toen was het tijd om een drankje te gaan drinken. Tijdens dat drankje kwamen er echter enige druppels naar beneden en we vertrokken dan ook weer om een restaurant te gaan zoeken. De keuze viel op Alte Kanzlei omdat die een overdekt terra hadden en het net hard begon te regenen toen we daar voorbij kwamen. Ik ging voor pasta met champignons en medaillons van koe en varken en mijn makker koos voor braadworst, zuurkool en aardappelpuree (veel Duitser kan het ook niet). Na het eten was het tijd om auto en hotel op te zoeken om een biertje te drinken, wat te bloggen en ons op te maken voor onze laatste dag.

Het Mercedes Benz museum

Van de rode SSKL bestaan nog maar 2 exemplaren

We verlieten het hotel en zetten de satnav aan voor de route naar het Mercedes Benz museum de belangrijkste reden voor dit weekend Stuttgart. Het bleek een half uurtje rijden van het hotel te zijn en was gelegen op de Mercedes strasse, naast het Mercedes stadion en de Mercedes concert hal. Hoe bedoel je een belangrijke aanwezigheid in Stuttgart.

Entree bleek 8 euro per persoon te zijn en na het voldoen van de verplichtingen werden we met de lift naar de achtste en hoogste verdieping gebracht. Hierna liepen we in een rondgang naar beneden waar veel verteld werd over Mercedes, de historie van het bedrijf in relatie tot de wereld historie en waar we veel auto's zagen. Het mooie was dat we niet overweldigd werden met honderden auto's maar dat er een mooie selectie van bijzondere exemplaren stond. Zo was er bijvoorbeeld de verdieping met belangrijke personen waar bv. de Mercedes van Lady Di naast de pausmobiel stond. Het mooiste was toch wel de afdeling met de luxe paardjes uit de jaren twintig en dertig waarvan je er twee op de foto ziet. Het was ook voor mij, als niet liefhebber erg mooi om te zien en mijn maat had de dag van zijn leven. Absolute aanrader als je een keer in Stuttgart bent.

Ontbijt in het neotel

Een deel van de fruit en yoghurt selectie

We waren vroeg wakker op de eerste dag en wat daarin meespeelde was dat we de gordijnen vergeten waren dicht te doen. De bedden waren niet heel erg goed te noemen en de kussens waren veel te slap dus het hotel begon vandaag met een achterstand. De douche was echter erg goed dus monter gestemd gingen we naar de ontbijtzaal en daar werd een hele hoop goed gemaakt. ER waren diverse soorten eieren (gebakken, gekookt en scrambled), heel veel soorten vers fruit en diverse soorten yoghurt met een ruime selectie aan noten en andere producten om die mee aan te vullen. Op tafel stond een kan koffie maar er werd ook prima espresso en andere zaken uit een bonen machine geleverd. De sapjes waren niet echt vers maar de positieve verrassing was dat er grapefruit sap aanwezig was. Verder uiteraard de bekende goede Duitse broodjes en vele soorten vleeswaren. Voor bij de eieren waren er uiteraard worstjes, bacon en nog het e.e.a. aanwezig zodat je aan het ontbijt met een gerust hart meer dan voldoende naar binnen kom werken om de ochtend op door te komen. Op dit onderdeel geen enkele klacht over het neotel.

Neotel

De hotelbar met receptioniste/barkeepster

Terwijl we de parkeergarage verlieten zagen we hoe goed deze echt was, er was namelijk een speciaal afgezet stuk met extra grote plekken en het bord vrouwen parkeer plaatsen er bij. Hulde.

Eenmaal buiten gekomen was het inmiddels donker geworden en de Duitse wegen kennen weinig tot geen verlichting. Het eerste lange stuk reed ik op een bochtige weg door het bos met een aantal scherpe bochten en aardig wat tegenliggers met groot licht aan dus ik deed het rustig aan. Daarna kwam echter de snelweg en toen maakten we goed meters zodat we tegen tien uur onze bestemming, het neotel bereikten.Een prima hotel voor de twee nachten die we hier gaan doorbrengen maar de vier sterren die ze op hun website claimen is een ster overdreven volgens mij.

Na het inchecken en de spullen op de kamer neerleggen was het op naar de hotelbar waar de apparatuur op de wifi werd aangesloten en de mens op de hefeweisen (Paulaner deze ronde). Het was tijd om het blog te vullen met de avonturen van deze eerste dag van ons vijfde bezoek aan Duitsland.

Ratskeller

Onze vrolijke serveerster bij de ratskeller

Onze vierde en laatste stop was rond een uur of zeven en was de diner stop. We besloten om niet langs de snelweg te ten maar deze te verlaten en in een dorpje te gaan eten. Stap een, het verlaten van de snelweg ging prima, stap twee een dorpje selecteren lukte ook prima maar stap drie een restaurant vinden ging wat moeizamer. Door allerlei wegwerkzaamheden kwamen we niet in het centrum maar na wat navigatie assists van mijn reisgenoot lukte het toch. Een parkeergarage was ook vlot gevonden, alhoewel deze in het hartje van de stad gelegen parkeergarage best wel prijzig was. Het eerste uur was één euro, het tweede uur was zelfs gratis.

Bij het verlaten van de garage zaten we meteen in het hart van Bruchsal waar diverse restaurants een terras op het grote plein met aanliggende straat hadden. We kozen aldaar voor de ratskeller en de vriendelijke dame in de bediening bracht ons al gauw twee mooie hefeweisen van Krombacher. Heerlijk in het zonnetje zittend bestudeerden we de kaart en ik ging voor de plaatselijke schnitzel specialiteit (met champignons, uien en een kaassaus en mijn makker ging voor een mixed grill. na een voortreffelijke maaltijd nam ik nog een dubbele espresso en bllek de rekeniong €39 te zijn. Het leven is goed in Duitsland.

Vertrek naar Duitsland

Lunch in Duitsland

Vrijdag was de dag van vertrek naar Duitsland en aangezien mijn reismakker zijn dochter ondergebracht had konden we al om 11 uur vertrekken i.p.v. om 16 uur. Dan verwacht je vlot aan te komen met een reistijd van 6,5 uur maar de vele file's en het feit dat de Prius op lange afstanden stukken minder is dan de Octavia duurde de reis best wel lang. Voeg daar onze vele stops aan toe en het was pas na 10 uur dat we in het hotel aankwamen.

Die tussenstops waren trouwens best wel noodzakelijk. De eerste vond plaats in een Axxe restaurant aan de snelweg in Hünxe. Hier namen we een heerlijke lunch voor mij bestaande uit kippensoep, een ciabatta met rauwe ham en een groene smoothie. Mijn makker nam ook een smoothie, een oranje en als erkend zoetekauw een stukje gebak. Na een pauze van een half uur wisselden we van chauffeur en daarna was de volgende stop bij een Aral om te tanken. De derde stop was bij een rustplaats langs de weg om even de benen te strekken en wederom van chauffeur te wisselen.

Storing

De logo's van Shell door de jaren heen

Toen ik mijn auto het terrein van mijn werk opreed maakte hij een geluid dat ik nog niet eerder gehoord had. Een snelle scan van de lampjes leverde niets op maar de tank was bijna leeg. Kennelijk was dit de "U moet tanken" waarschuwing. Nu zit er vlak bij mijn werk een Shell dus ik besloot na mijn werk daar even langs te rijden.

Het was er erg druk en van de auto voor mij kwam de bestuurder maar niet opdagen. Ik had echter een collega aan de telefoon dus het maakte mij niet zo veel uit. Toen eindelijke de auto voor mij wegreed kwam er een medewerker van de pomp op mij af met de mededeling dat ze een elektronische storing hadden en dat pasjes niet werkten. Ik besloot dan maar naar de snelweg te gaan waar de volgende pomp zat want dat was een best wel haalbaar met de benzine die ik nog had. Bij de Hackelaer aangekomen bleek deze flink in de verbouwing te zijn maar gelukkig was hij wel open. Ik stopte bij een vrije pomp en stopte de slang in de tank en vervolgens gebeurde er .... niets. Er kwam een meisje van Shell op mij af die vertelde dat ze een landelijke storing hadden (waarom zei de man bij de vorige pomp dat niet) en ik alleen kon tanken als ik cash bij me had. Gelukkig ben ik een type dat altijd pasjes en geld bij zich heeft en zodoende kon ik dus wel tanken maar anders had het er duister uitgezien want de volgende niet Shell pomp was een uitdaging geworden. Wijze les uit dit geheel: Vertrouw nooit alleen op elektronica maar zorg ook dat je altijd klinkende munt bij je hebt.

De StripBazaar

De banner van de huidige editie

Zoals bekend doen we al enige tijd niet meer mee op stripbeurzen, de klad is er de laatste jaren flink ingekomen, weinig bezoekers meer en nog minder omzet. De laatste poging werd, zonder mij ik was een weekend we, gedaan op het nieuwe concept, de StripBazaar. Dit was een ruimte op de bazaar in Beverwijk waarmee men hoopte een nieuw publiek te lokken. De matties hebben daar een van de slechtste beurzen ooit gedraaid en op de tweede editie kwamen wij dan ook niet meer opdagen.

Nu kreeg ik enige tijd de mailing voor de derde editie binnen en kennelijk zijn wij lang niet de enigen die afgehaakt zijn want donderdag kreeg ik een soort wanhoopsmail dat er een tekort aan standhouders was en of ik toch alsjeblieft niet wou komen want er zouden veel bezoekers komen. Volgens mij is het einde van de stripbeurzen nu echt in zicht gekomen en zullen de matties en ik het moeten doen met herinneringen aan caravans, megafoons yihaaaaaaaaaaa.s en de echtgenotes van Johm Bolton en Marc Silvestri.

Boete

Het logo van het CJIB

Afgelopen week was het, helaas, weer zo ver. Ik kreeg een mailtje van de lease maatschappij met de mededeling dat er een bekeuring klaar stond van mijn vrienden van het centraal justitieel incasso bureau (ja dat bureau van die hele dure inrichting)/ Na wat klikken zag ik dat ik bij Leidschemdan door een traject controle was gesignaleerd met een snelheid van 109, dat na aftrek 105 werd. De boete was €35 en dat viel nog mee alhoewel het zonde van het geld is.

Ik was echter wel benieuwd naar wanneer mijn vorige boete was geweest en dankzij de mijn leaseplan site van leaseplan was het niet moeilijk die terug te vinden. Het bleek al weer meer dan een jaar geleden te zijn en toen was ik wederom met dezelfde snelheid geflitst, die keer op de A6. Behalve het feit dat ik niet al te vaak een boete krijg leverde het ook nog het feit op dat in een jaar tijd de boete één euro duurder was geworden want toe had ik namelijk €34 betaald.

McDoanlds

Het huidige logo van McDonalds

Als je mijn wijk verlaat dan kom je in een gedeelte terecht dat aan de ene kant richting de snelweg gaat (de A9 om precies te zijn) en aan de andere kant kom je in een nieuw te ontwikkelen bedrijfsterrein dat onderdeel vormt van het chipshol consortium.

Alhoewel het best wel een stukje rijden is om van hier naar Schiphol te komen heeft men zelfs het hotel de naam Park plaza airport hotel gegeven. Ach we liggen inderdaad in de buurt van zowel Schiphol als het centrum van Amsterdam dus zo groot is de leugen niet.

Wat mij echter vandaag opviel toen ik naar de supermarkt reed (dat is de derde optie bij het verlaten van de wijk) was dat er een McDonalds in aanbouw is. Nu zijn ze daar vast veel eerder mee begonnen maar dit was de eerste keer dat het opviel en dat kwam met name door een groot bord met het nieuwe logo van McDonalds dat voor de deur stond. Binnenkort zijn wij dus in het bezit van een eigen McDonalds maar mij zullen ze daar niet zien Mijn nichtje en neefje zijn overgestapt op sushi en spare ribs en aangezien het geen Hooters is heb ik ook geen enkele reden om naar binnen te gaan.

Stuttgart

Het stadshart van Stuttgart

Dingen kunnen soms heel erg snel gaan. Al geruime tijd heb ik het met een van mijn beste vrienden over een weekendje Duitsland en dan specifiek Stuttgart en het daar gevestigde Mercedes Benz museum. We hadden er alle twee zin in maar de kogel en de kerk ontmoeten elkaar maar niet. Ik besloot daar de afgelopen week wat vaart achter te zetten en het resultaat mag er wezen. We vertrekken namelijk aanstaande vrijdag al naar Duitsland om op de zondag weer terug te keren in ons eigen land.

Dankzij mijn grote favoriet, booking.com (en nee hotels.com kwam niet in de buurt qua prijzen) was het hotel ook erg snel geregeld. We gaan voor het 4* neotel. Alle belangrijke zaken zijn dan in orde (gratis wifi, gratis parkeren, gratis ontbijt en vier sterren luxe) en dat voor een prijs van €118 voor 2 nachten. Dat is nog geen €30 per persoon per dag. Kortom dat gaat volgende een erg gezellig weekend worden. Nu alleen nog even kijken wat we naast het Mercedes museum willen zien, maar dat het een leuk weekend gaat worden staat nu al vast.

The lone ranger

De film poster

Zoals dat hoort op een boys night out komt er na de maaltijd een film en aangezien ik Wolverine al gezien had viel de keuze op The lone ranger. Alhoewel de film in Amerika geflopt was zagen wij de avonturen van de cowboy op het witte paard en zijn Indiaanse hulpje Tonto wel zitten. We liepen dus de paar meter die het restaurant van Tuschinski scheidde en betraden zo de foyer van Amsterdam's mooiste bioscoop. Zoals te verwachten viel draaide de film in een van de bijzaaltjes en via kruip door sluip door kwamen wij in zaal zes waar de film draaide.

De film bleek een origin of verhaal te zijn want in de strips was nooit uitgelegd waar the lone ranger vandaan kwam. Tonto werd gespeeld door Johnny Depp en bleek uiteindelijk de echte hoofdpersoon van het verhaal te zijn. Ik heb vele malen smakelijk gelachen, iets wat ik niet verwacht had bij deze film, maar vond het geen topper. Om met mijn goede vriend Simon te spreken, twee en een half uur pretentieloos vermaak maar downloaden vind ik een betere optie dan de bioscoop.

La estancia

De rib-eye

Vrijdagavond was er weer een boys night out en dat betekent restaurant en film bezoek. Zoals vaker hadden we ook deze keer een Groupon aanbieding bij Argentijns restaurant La estancia. Hartje Amsterdam gelegen dus de kans op een tourist trap was aanwezig maar we zouden het gaan zien.

Vanwege file problemen was Frank apart van de anderen gereden en toen wij aankwamen had hij al een tafeltje op het terras gescoord en zat achter zijn tweede biertje op ons te wachten. Al gauw schoven we aan en bestelden zelf ook bier (oud bruin en corona) en cola light. Het bleek dat onze Groupon (kosten €56) ons recht gaf op een drie gangen keuze menu. Uiteraard was niet het hele menu beschikbaar maar daar was een (financiële) mouw aan te passen. Zo begonnen we op aanraden van de eigenaar met de Gazpacho die volgens hem top was. Daar was geen woord aan gelogen want hij smaakte voortreffelijk. Alleen Frank ging, vanwege zijn komkommer allergie aan de Argentijnse worstjes maar de andere drie genoten van de overheerlijk soep.

De Gazpacho

Bij de hoofdgang ging ik als enige voor iets uit het menu (de ribeye van twee ons) de anderen gingen allemaal voor de tournedos van drie ons. Vergezeld van een salade en frietjes, gepofte aardappel of rijst naar keuze besloten we nog om twee extra salades erbij te nemen. Een bord naast de deur vertelde ons dat er mensen waren die dit de beste biefstukken van Amsterdam noemden en dat was wellicht iets overdreven maar dat de steaks overheerlijk waren daar was geen woord aan gelogen.

Bij het dessert gingen onze Volendamse vrienden voor profiterolles en ijs (klassiek vanille ijs met banaan en slagroom) en Dennis en ik namen nogmaals de gazpacho, zo goed was die bevallen. We moesten lang, heel erg lang op het dessert wachtten en na een aansporing van Dennis kwam dat dan eindelijk opdraven. De eigenaar keek zijn ogen uit toen hij wederom twee gazpacho op tafel zag verschijnen maar zei dat hij geen mooier compliment kon krijgen voor een gerecht dat hij ons had aanbevolen.

Na ruim twee en een half uur tafelen en daarbij een goed gesprek met onze buren (een gezin van drie) en een aanbeveling in het gastenboek verlieten we La estancia weer. Het is een prima steakhouse met vriendelijk personeel en een gezellig eigenaar en mocht je hier een Gropon. aanbieding voor zien dan zeg ik DOEN!

IFTTT

Het logo van if this then that

Een mysterieuze kreet boven het blog deze keer als opener. Het is een afkorting en die staat voor if this then that. Oftewel als ik dit doe dan moet dat gebeuren.

IFTTT is een app voor mijn iPhone waarmee je heel veel verschillende kanalen aan elkaar kunt koppelen. Die kanalen zijn dingen als Instagram, Twitter, Facebook, de camera in je iPhone, je Google agenda, je blog en ga nog maar even door. Met IFTTT maak je vervolgens simpele recepten die automatisch uitgevoerd gaan worden. Wat voorbeelden zijn bijvoorbeeld, als ik een foto maak met mijn camera moet die automatisch op Facebook geplaatst worden, stuur mij een mailtje als er een nieuw gratis boek in de kindle top 100 verschijnt en Als ik mijn Twitter foto verander wijzig dan meteen mijn Facebook foto. De mogelijkheden zijn werkelijk eindeloos en ik ga hier eens flink mee experimenteren in de komende tijd om het digitale leven nog verder te automatiseren.

Barbie in de buurt

Een onder de plamuur zittende Barbie

Net zoals (bijna) iedereen in Nederland ben ik op een gegeven ogenblik geconfronteerd met een reality soap over een stel Haags jongeren op vakantie. Deze serie, met als mooie naam Oh Oh Cherso, was een goedkope rip off van de MTV serie Jersey Shore maar was een geweldig succes op de Nederlands buis. Er kwamen dan ook direct meerdere vervolgen uit waarbij de groep onder andere op wintersport vakantie ging. Een van de leden had de bijnaam Barbie, en ja die kwam van de pop vandaan. Dit talent wist meerdere eigen series te scoren over onder andere haar huwelijk, haar zwangerschap en bevalling en haar vakanties. Nederland genoot en ik haalde mijn schouders op onder het motto dat dit soort idioten erg zeldzaam is.

Tot ik gisteren in de supermarkt boodschappen deed en mijn oog op een andere klant viel. Deze "dame", en ik gebruik de term losjes, was even nep, even geblondeerd en even slim als onze reality ster. Kortom er blijken meerdere van dit soort types te bestaan en een ervan woont bij mij in de wijk. Nu is dit geen reden om meteen te gaan verhuizen maar als er meerdere komen dan weet ik nog niet wat ik ga doen.

Madrid, een retrospectieve

Het koninklijk paleis

Ik ben inmiddels geruime tijd terug uit Madrid en dan is het natuurlijk de hoogste tijd voor een retrospectieve van de stad en de vakantie. Daarom dan ook dit stukje om aan de ene kant terug te kijken op een heel erg geslaagde week en aan de andere kant wat tips achter te laten voor mensen die ook een bezoek aan Madrid willen of gaan brengen.

Om te beginnen is Madrid niet al te groot dus als je niet in de zomer periode gaat zijn een paar dagen meer dan genoeg om alles te bezoeken. Wij waren hartje zomer dus voor ons was een week erg prettig omdat de middagen aan het zwembad werden doorgebracht. Vervoer is in Madrid prima geregeld, de metro is goed betaalbaar en brengt je overal snel naar toe. Cultureel zijn de twee top attracties het koninklijk paleis met de kathedraal er tegen over en het Prado, beide zijn een must als je Madrid bezoekt. Ook een bezoek aan de grote pleinen met uiteraard het zitten op een terrasje en genieten van een drankje met een tapa daarbij is een must.

Dat brengt me uiteraard bij een voor mij erg belangrijk item en dat is eten.In Madrid kun je prima eten van de meest simpele restaurantje tot uitgebreide luxueuze restaurants.Ik heb hij een aantal simpele tentjes prima gegeten dus je kunt voor een leuk bedrag prima eten in Madrid. Ik heb maar een teleurstelling gehad en dat was bij een Thais restaurant. Niet doen en bepek je gewoon tot de plaatselijke keuken en vooral op vis. Die is werkelijk uitstekend in Madrid. Veder zijn de plaatselijke worst, ham en kaas zeer aanbevelenswaardig en vooral de mercado de san Miguel is de place to be. Spanje is het land van de flamenco en de beste show (en het beste voedsel) is te vinden in de corral de la moreria, erg prijzig maar als je het geld er voor over hebt meer dan de moeite waard. Kortom ik heb me heel erg vermaakt in Madrid en kan iedereen de stad aanraden voor een bezoek van een paar dagen. Doe als de Spanjaarden en geniet op je gemak, je zal er een fantastische tijd hebben.

Park-line

Het logo van park-line

Onlangs was ik met een vriendin in Haarlem uit eten en toen hadden we een parkeerprobleem of eigenlijk een betaal probleem. De parkeer automaten in Haarlem werken namelijk op muntjes of op chipknip en dan houdt het op. Wij waren in het bezit van creditcard, cash en pinpas en toen hield het op. We hadden een lege chipknip en weinig muntjes bij ons dus er was een mismatch ontstaan tussen ons en de parkeermeter. We hebben de gok genomen en onze laatste muntjes in de automaat gestopt en zijn toen gaan eten. Gelukkig was er geen controle en daardoor konden we na afloop zonder boete naar huis.

Dat deed mij echter besluiten dat het tijd was om een parkeer app op mijn telefoon te installeren en na een korte vraag aan mijn goede vriend Dennis viel de keuze op park-line. Eenmalige kosten zijn €10 en de maandlasten bedragen €2,50 en voor die prijs kun je in het vervolg overal (nu ja niet helemaal overal) parkeren via je telefoon en betaal je de parkeerprijs per minuut. Kortom nooit meer gedoe met pasjes, muntjes en andere ellende en altijd verzekerd van boetevrij parkeren. Dat had ik dus al veer eerder moeten doen maar ja beter laat dan nooit zeggen we maar.

BBQ

De salade

Zaterdag was het weer tijd voor een etentje bij mijn ouders en in eerste instantie zouden we mosselen gaan eten. Toen ik aankwam waren mijn zusje en mijn zwager, zonder hun kinderen, al aanwezig en zat iedereen in de tuin waar de BBQ reeds aan stond. Gezien het mooie weer was er besloten tot een BBQ (ook geen straf) en het zouden deze keer alleen de volwassen zijn. Hun dochter zat bij reclame opnames in Bussum en hun zoontje was op een verjaardag.

Als eerste kwam de salade op tafel en die werd, uiteraard, meteen door mijn zusje ingepikt alhoewel ze de andere aanwezigen ook wel een hapje gunde. De BBQ zelf stond niet echt in het teken van vlees want we begonnen met garnalen spiesjes om daarna te vervolgen met champignons en zoete punt paprika's. De volgende ronde was zalm (behalve voor mijn moeder die had kip) en toen besloten mijn moeder en zusje er een eind aan te maken. De mannen namen vervolgens nog een lapje vlees (voor mij het eerste vlees van deze BBQ) en ook ik gooide toen de handdoek in de ring, Mijn vader en zwager namen allebei nog twee kippenpoten maar toen hielden zij het ook voor gezien. Na de koffie was het tijd om op te breken en dat bleek een perfecte timing te zijn want toen ik in mijn auto zat kwamen er al war druppels uit de hemel vallen. Het was, zoals altijd, een zeer gezellige avond geweest en die mosselen komen wel een volgende keer aan de beurt.

The Wolverine

Film poster van The Wolverine

Het tweede deel van ons avondje uit was belegd in Beverwijk bij het aldaar gevestigde cineworld. We hadden kaartje voor The Wolverine, een uit de momenteel onuitputtelijk rij van superhelden films.

De film duurde twee uur maar tot onze grote verrassing werd hij halverwege onderbroken voor een pauze iets wat we bij onze laatste film bezoeken niet meer gewend waren. Na een kwartiertje verplicht wachten ging het circus echter weer draaien en konden wij het theater verlaten. Over de inhoud van de film kan ik kort zijn. Het was een bewerking van een van de beste Wolverine verhalen dat ik ken (Miller & Claremont) maar het haalde geen enkel keer de impact van de comics. Misschien dat dat de reden was dat de film mij minder kon boeien dan ik verwacht had. Ach om met een vriend van mij te spreken "het was een avond van pretentieloos vermaak" en ik heb me best wel geamuseerd.

La forca

De tournedos Rossini

Vrijdagavond ging ik met een oud collega weg voor een avondje eten en film. Deze keer was zijn keuze gevallen op het Italiaans restaurant La Forca in Haarlem en nadat ik de kaart gezien had was ik direct enthousiast. Ondanks dat er iets mis gegaan was met de reservering hadden ze toch nog een tafeltje voor ons en al gauw zaten we achter een glas prosecco en bracht de vriendelijke serveerster ons de kaart. Daarnaast had zij een groot bord met de specialiteiten van de dag die ze netjes aan ons uitlegde. Ondanks dat ze Nederlands was kwamen de Italiaanse gerechten vloeiend uit haar mond (en liep het water mij uit de mond).

Na veel vijfen en zessen waren we er uit en ging mijn ex collega voor antipasto, secundo en dolce en ik voor antipasto, primo en secundo. Ik startte met de carpaccio van polpo (inktvis) die van de dagkaart kwam en had daarna een mooie pasta met gamba's en sint Jacobs schelpen in witte wijnsaus.. Als hoofdgerecht ging ik voor de tournedos Rossini, voor mij een van de mooiste klassiekers uit de Italiaanse keuken. Erbij had ik een glas witte en een glas rode huiswijn. Ter afslluiting uiteraard cappuccino en espresso met een friandise en toen was het tijd om te vertrekken.

Ik kan maar een woord zeggen over de maaltijd en dat is fantastisch. Forca is een aanrader als je in Haarlem bent, zowel voor de keuken als de bediening, Doe jezelf een plezier en ga daar een keer eten, je zult niet teleurgesteld zijn.

DPD

Het logo van DPD

Aangezien ik meestal niet thuis ben als er een pakketje wordt bezorgd vind ik vaak een briefje in de brievenbus. Hierop staat dan dat het bij een van de buren afgegeven is of dat het bij het postkantoor op te halen is.

Nu kreeg ik voor de eerste keer een pakketje van DPD aangeboden en ik vond een briefje dat ik zelf op de website moest aangeven waar het bezorgd zou worden. Prima service denk je dan maar helaas is de realiteit net even anders.De website van DPD is niet echt prettig in het gebruik en de opties die je wilt zijn er niet. Je kunt alleen dagen aangeven en geen tijden en om iets bij de buren te laten neerzetten kan alleen door ondertekende formulieren op je brievenbus te plakken. Ik besloot dan ook het pakker te laten bezorgen op een afhaalpunt (Halfords in mijn geval) en kreeg netjes bericht dat mijn verzoek ontvangen was en dat het pakker daar de volgende dag zou staan. Ik zou zelfs een email krijgen als het pakket afgeleverd was. Uiteraard geen email de volgende dag maar de dagen daarop ook niet.

Na een week besloot ik maar eens bij Halfords langs te gaan en de jongen achter de balie vroeg of ik een bevestiging had gehad. Op mijn opmerking van ik wacht al een week was zijn antwoord dat dat best nog meeviel met DPD. Hij keek even achter en er lag inderdaad niets klaar. na enkele dagen kreeg ik dan tenslotte toch bericht van DPD dat mijn pakket nu al klaar lag en kon ik het inderdaad ophalen, ruim zevemtiem dagen nadat het pakket verstuurd was. Mocht je mij in de toekomst ooit een pakket sturen doe dat dan alsjeblieft niet via DPD en al helemaal niet als er bederfelijke waar inzit.

Herz gold plus

Het logo van Hertz

Plaatste ik gisteren de eerste tip van mijn collegaatje over boekingen doen tijdens en voor vakanties vandaag komt daar het vervolg op want zij had een tweede tip in de aanbieding, deze keer over het huren van auto's.

Normaliter boeken wij onze auto via rentalcars.con, het zusje van booking,com. Zij huurde echter altijd bij Hertz, omdat je daar gratis gold member kunt worden. Dat houdt in dat je, uiteraard, voor rewwards spaart (in dit geval gratis dagen autohuur en lagere prijzen), maar wat veel mooier is je hoeft niet meer in een rij voor een balie te staan om je auto op te halen. Op een groot bord in de luchthaven staat je naam vermeld op een groot display en kun je naar de speciale gold balie toe lopen waar je je rijbewijs toont en meteen de sleutels krijgt voor de auto die exact aan jouw specificaties voldoet. Geen wachttijden, geen formulieren invullen en geen vragen meer over welke upgrades je toch persé aan je huurauto wilt hebben. Ik ben uiteraard meteen lid geworden en het klinkt als iets om op de volgende Amerika vakantie te gaan proberen.

Hotels.com

Het logo van hotels.com

Ik ben al sinds lange tijd een trouwe gebruiker van booking.comhttp://www.booking.com/
als het om mijn hotel boekingen gaat. Uitstekende prijzen, makkelijk zoeken en voorkeuren vastleggen en probleemloos je hotels boeken, of dat nu in Europa, Azië of Amerika is.

Totdat ik een collegaatje sprak dat mij wees op Hotels.com een soortgelijke app die volgens haar dezelfde prijzen en service biedt die booking.com geeft maar een extra voordeeltje biedt. Ze hebben een erg simpel loyaliteitsprogramma dat na tien geboekte overnachtingen een gratis overnachting biedt. De enige voorwaarde is dat de prijs van de gratis overnachting niet duurder mag zijn dan de gemiddelde prijs van de tien voorgaande overnachtingen. Verder is er geen enkele restrictie aan de gratis overnachting verbonden. Dat betekent dat ik voor mijn volgende trip (waarschijnlijk Duitsland in september) eens ga kijken wat de verschillen zijn in de aanbiedingen van hotels.com en booking. com want als echte Hollander sla je een gratis overnachting natuurlijk niet af.

Zakelijke lunch

Fruit en broodjes

Er zijn normaliter twee soorten van zakelijke lunches. De ene vindt plaats op het werk en als het onmogelijk blijkt om een gezamenlijke afspraak in te plannen wordt daar vaak de lunch voor gebruikt. Op een kamer worden dan wat broodjes en andere dingen gebracht en onder het verorberen van de lunch wordt dan een vergadering gehouden.

De tweede soort is al een stuk beter. Deze vindt (meestal) plaats met iemand van een ander bedrijf en is dan (bijna altijd) in een restaurant. Hier wordt dan onder het genot van een goede lunch, met vaak een glas wijn erbij, bijgepraat en eventueel afspraken gemaakt over toekomstige samenwerking.

Maandag had ik echter een derde type en wel een gezellige lunch met een groep collega's om het live gaan van een groot project te vieren. Deze groep had de afgelopen weken keihard gewerkt om een project te realiseren en tijdige en correct op te leveren. Aangezien alles netjes gelukt was had de programmamanager in een van de vergaderzalen een luxe lunch geregeld voor de hele groep om het succes te vieren. Het was lekker en het was gezellig en dit type lunch staat zeker op plaats twee van de zakenlunches, hij kan echter niet op tegen een externe lunch met een goed glas wijn in een goed restaurant maar is nog altijd stukken beter dan de werklunch. Kortom dit mag best wel vaker gebeuren.

Butterfly Thai café

Een artistieke foto van het interieur van de butterfly

Zoals ik een tijdje terug al schreef was de vlinder in een feniks veranderd want na heel erg lang gesloten te zijn geweest ging op 9 maart Butterfly Thai café weer open met een knallend feest. De nieuwe eigenaar had zijn vorige zaak, Chao Praya, verkocht aan een Egyptenaar (een Thais restaurant met een Egyptenaar aan het roer, dat kan nooit wat worden) en zwaaide nu de scepter in de Butterfly.

Bij het feest zelf was ik niet aanwezig maar kort daarop had ik al met een vriend afgesproken om daar een hapje te gaan eten. Het eten beviel prima maar het viel ons op dat het niet echt druk te noemen was. Ook bij ons tweede bezoek was er wederom niets op eten en bediening aan te merken maar wederom was het niet echt druk te noemen. Kennelijk is dat zo gebleven want gisteren zag ik op Facebook en bericht van de vrouw van de eigenaar dat de zaak te koop stond. Er is kennelijk te veel concurrentie in de Thaise restaurant markt want het gaat hard zo. Suvarnaphum overgenomen, Chao Phraya overgenomen en nu ook Butterfly in de verkoop. Gelukkig ken ik nog meer goede Thaise restaurants dus ik hoef nog niet te verhongeren.

Gary's deli

The beat seats in da house

Het was lang geleden dat we het voor de laatste keer deden maar Dennis en ik vonden het weer eens tijd worden voor een ouderwetse lunch by Gary's deli. Het weer was net niet goed genoeg om buiten zitten tot de enige juiste keuze te maken en toen we binnen zagen dat de beste plek, die met de luxe stoelen, nog vrij was besloten we daar te gaan zitten. Eerst deden we uiteraard onze bestelling en dat kwam neer op twee cappuccino, een jus d'orange, een bagel met guacamole, cheddar en tomaat met een chili salsa en een bagel met humus, groenten en noten.

Eigenlijk hebben we Gary's maar een belangrijk gespreksonderwerp en dat zijn onze Amerika vakanties. Hier worden vaak de eerste plannen gesmeed voor de komende trip. Deze keer waren er al diverse plannen en konden we het daarover hebben maar al pratend daar over en zoekend naar een goede vertrekdatum (donderdag 29 mei, hemelvaart) kwam er spontaan een nieuw plan opduiken namelijk een bezoek aan Chicago en aan de twin city's. Een trip die vrij lang duurt om te rijden (zes uur) maar voor €37 koop je al een enkeltje met Spirit airlines. Al gauw bleken alle ingrediënten aanwezig te zijn. Er is een goede outlet, muziek, baseball (drie teams). Voeg daar en toe dat er een stuk of tien foursquare badges te scoren zijn en je kunt niet meer stuk. Kortom er is een serieuze contender opgestaan on zich in de strijd te mengen.

Reggefiber

Het logo van reggefiber

Maandenlang is er in mijn wijk campagne gevoerd door reggefiber om te starten met de aanleg van een glasvezelnetwerk (zeg maar sneller internet). Er stonden billboards, af en toe een grote oplegger waar je het zelf kon ervaren, standjes bij de supermarkt en heel veel brieven. Nu is mijn eigen internet verbinding snel genoeg voor mij dus ik reageerde niet en met mij vele anderen want de benodigde 30% inschrijvingen werd kennelijk niet gehaald want opeens kwamen er berichten dat de inschrijvingsperiode was verlengd. Tot wanneer werd niet gezegd, ik vermoed totdat er 30% inschrijvingen gehaald zou worden.

Waarom vermoed ik dat, welnu deze week lag er een brief van reggefiber met als mooie tekst "We hebben het gehaald!". Kortom ook mijn wijk gaat genieten van een glasvezelnetwerk. Aangezien de aanleg gratis is zal ik uiteraard een aansluiting in mijn huis laten realiseren in september maar wanneer ik overstap op glasvezel is nog een vraag. Wat mij kan doen besluiten om over te stappen is het opzeggen van mijn UPC abonnement en mijn tv door xs4all te laten regelen. De voor en nadelen daarvan ga ik de komende tijd maar eens uitzoeken zodat ik na activering van het netwerk kan beslissen of ik over wil stappen.

Luxemburg

De vlag van Luxemburg

Op mijn werk hebben we een vrij actieve personeelsvereniging die aardig wat activiteiten door het jaar heen organiseert. Bij bepaalde activiteiten ben ik (bijna) altijd wel te vinden zoals proeverijen en het bezoek van pretparken en bij andere zul je mij nooit terugvinden (om er een te noemen, kerst knutselen). Een activiteit waar ik trouw aan meedoe is de jaarlijkse weekend trip die georganiseerd wordt. Dit jaar is de trip gepland in het weekend van 12 en 13 oktober en we gaan op de eerste dag naar Luxemburg en op de tweede dag naar Trier in Duitsland. Nu ben ik nog nooit in Luxemburg geweest (misschien ben ik er op een vakantie met mijn ouders doorheen gereden maar dat is het wel) dus het lijkt me erg leuk om daar eens een kijkje te gaan nemen. We verblijven in ieder geval in een mooi 4* hotel, het victor hugo, dus dat is al een pluspunt.

Er zitten echter ook enkele kleine nadelen aan de reis. Ten eerste vertrekken we op zaterdag om 06:00 uit Almere dus dat is best wel pijnlijk te noemen en ten tweede hebben we op de tweede dag een wijnproeverij in de ochtend (dat wordt dus uitspugen). Als laatste en zeker niet minste, er is geen Foursquare badge voor Luxemburg en dat is uiteraard een ramp. Nu ja daar moet ik maar gewoon mee leven en genieten van het weekend.

Gameboy

Een scene uit de film

Afgelopen maandag kwam er een korte film (acht minuten inclusief intro en outro, vijf minuten verhaal) uit waarvan ik zowel de makers als de acteurs kende. De première was in de red star bar in de lange niezel maar ik kon niet aanwezig zijn. Gelukkig werd de film meteen daarna op internet gezet zodat ik alsnog kon zien waar zo hard aan gewerkt was.

De titel van de film geeft al redelijk goed weer waar het verhaal over gaat, namelijk de held (heldin in dit geval) in een videogame. Deze moet diverse voorwerpen zoeken terwijl ze achtervolgd wordt door de monsters in ware Lara Croft stijl, alleen dan zonder wapens.Ik vond het erg leuk om te zien maar als je zowel acteurs als makers kent ben je enigszins bevooroordeeld. Ik ben dan ook heel erg benieuwd wat jullie vinden van de prestaties van Sjoerd, Rick, Pucky en Mike. Reacties zijn uiteraard van harte welkom!

Wegwerkzaamheden

Een onderwerp dat veelvuldig op mijn blog voorkomt (naast uit eten gaan en vakanties) zijn de diverse soorten wegwerkzaamheden die ik meemaak. Ook deze keer werd ik weer blij verrast toen ik voor het eerst in lange tijd weer eens via de A10 terug naar huis reed.

Op het laatste stukje van de weg stonden opeens weer de bekende gele borden en werd de snelheid van 100 eerst naar 90, vervolgens naar 70 en tenslotte naar 50 kilometer per uur teruggebracht. Daarnaast moest je ook niet op de rechter baan zitten want die werd langs mijn afslag geleid. Kortom wederom wordt er druk aan mijn stukje weg gewerkt en geniet ik van de overlast. Gelukkig heb ik keuze uit de A9 en de A10 en dat betekent de komende periode geen A10 voor mij.

Lumia 820 vs iPhone 4

Battle of the phones

Inmiddels is er een weekend verstreken en heb ik de tijd gehad om met mijn nieuwe Lumia 820 te spelen en te kijken wat het apparaat allemaal kan. Uiteraard is het vertrekpunt mijn vertrouwde iPhone en dat is waar de Lumia dan ook tegen op moet boksen.

Om meteen met het eindresultaat te beginnen, de Lumia heeft dik en dik verloren. Er is geen enkel punt waarop ik deze telefoon beter vond van mijn (inmiddels verouderde iPhone 4). Het apparaat is groter dan mijn iPhone maar is net weer te groot om met een hand te bedienen, de lay-out van de telefoon is niet prettig, het bedienen van de apps is net niet het gemak wat je van Apple wel gewend bent en om het helemaal af te maken werkt de Microsoft app om bestanden over te zetten van je telefoon naar je desktop niet. Die stopt gewoon met de mededeling dat het niet werkt en zoek het verder zelf maar uit. Ook de bijgeleverde accessoires zijn het absoluut niet, de bijgeleverde oordopjes zijn van een dusdanige plastic ellende dat je al gruwelt als je er naar kijkt. Kortom koop dit alleen als je het geld voor een iPhone niet hebt want dis is echt helemaal niks.

School herinneringen 9: Bier onderzoek

Een Firebird uit die tijd

Op de middelbare school had ik een bèta pakket met wis- natuur- en scheikunde. In het laatste schooljaar moesten wij in duo's scheikundig onderzoek doen naar een zelf uit te kiezen stof en daar een rapportage over schrijven. Samen met mijn onderzoekspartner duurde het nog geen drie seconden alvorens wij besloten dat wij een onderzoek naar bier zouden gaan uitvoeren.

Wij wisten onze leraar zo ver te krijgen dat wij een dag veldonderzoek mochten gaan doen in de Heineken laboratoria in Zoeterwoude. De oom van mijn schoolvriend werkte hier namelijk en hij wou ons daar best wel een dag ontvangen. En om het nog mooier te maken, mijn kameraad was al 18 jaar en in het bezit van zijn rijbewijs en zijn vader was bereid om ons zijn Pontiac Firebird uit te lenen voor de rit. Zo vertrokken wij op een mooie lentedag als coole jonge gasten in een coole auto voor een bier onderzoek.

Het bezoek aan de fabriek en het laboratorium was leuk en de acht die wij voor ons onderzoek kregen ook maar dat haalde het toch niet bij de tocht in de Firebird. Wat mij betreft een van de leukste dagen van mijn middelbare schooltijd.

Casa del moro

De tajine met bis en de couscous

Zaterdagavond was het weer tijd voor een van de periodieke etentjes die ik met een goede vriendin hield. We eten elke keer bij een ander restaurant en dat is meestal gebaseerd op een Groupon of een andere aanbieding. Deze keer was het haar beurt om het te organiseren en zij was voor een Iens dinner deal bij Casa del moro in Haarlem gegaan. Zoals bij a; onze etentjes pikte ik haar op en reden we vervolgens naar het restaurant waarbij zij de route aangaf. Ook deze keer arriveerden wij probleemloos en na het parkeren van de auto betraden wij het restaurant. Casa del moro bleek erg leeg te zijn, naast ons was er een ander tafeltje bezet en later op de avond kwamen er nog twee andere koppels binnen maar daar was het mee afgelopen.

Onze deal voor de avond was een drie gangen menu voor twee personen voor de somma van €35. We namen beiden soep als voorgerecht, ik de vissoep en zij de Marokkaanse soep en op beiden was niets aan te merken, erg lekker was de conclusie. Als hoofdgerecht had zij de tajine met kip en pruimen en ik die met vis en olijven en beiden hadden we er couscous bij. Waar ik elke hap opat (het smaakte uitstekend, at zij haar schotel niet helemaal leeg want het was wel heel erg zoet. Eem aantal \van de pruimen ging dan ook retour naar de keuken. Na het hoofdgerecht namen we beiden eerst koffie (zij verkeerd, ik espresso) voor we ons op het nagerecht stortten. Ik had ijs, zij ijs met vruchten en het was niet slecht maar wel fabrieksijs. Na nog een rondje koffie namen we afscheid met een rekening van €60 inclusief fooi. Een uitstekende prijs kwaliteit verhouding maar terugkomen doen we niet. Het was namelijk goed  voor een etentje maar niet goed genoeg voor een tweede etentje. We hadden echter een prima vond en hebben meteen een datum geprikt voor onze volgende afspraak. Wordt dus vervolgd.

Nokia lumia 820

Uiteraard is de mijne in zakelijk zwart uitgevoerd

Ik leef al geruime tijd met twee telefoons. Aan de ene kant is daar mijn trouwe iPhone waarmee ik fanatiek gebruik maak van zaken als Whatsapp, Foursquare, mijn mail op lees, foto's mee maak en spelletjes op speel (en oh ja af en toe bel ik er mee). Aan de andere kant is daar mijn nog veel trouwere Nokia 6700 classic. Dit is mijn zakelijke toestel waar ik alleen maar mee bel en voor de rest zo'n beetje niets doe. Toen ik deze kreeg kon ik ook voor een Blackberry kiezen maar ik ben nog altijd blij dat ik voor de Nokia heb gekozen.

Nu is het echter weer tijd geworden dat de telefoons van de zaak vervangen gaan worden en deze keer was er geen keuze mogelijk, iedereen zou dezelfde telefoon krijgen en wel de lumia 820. Dit is een moderne smartphone waarmee Nokia hoopt weer marktaandeel terug te verdienen nadat zij na de introductie van de iPhone en Android toestellen van marktlijder tot looser waren getransformeerd. Vrijdag middag kreeg ik de mijne en na het moeizaam openen van het toestel (toch wel wat anders dan bij Apple) plaatste ik de sim en het sd kaartje en deed de telefoon aan. Het toestel draait op Windows phone 8 van Microsoft en dat is om te beginnen al flink anders dan ios van Apple. Ach binnenkort maar eens gaan uitzoeken hoe alles werkt en dan kijken hoe het bevalt. Ik kan er in ieder geval al mee bellen en dat schijnt toch de hoofdfunctie van een telefoon te zijn.

Picnic

De fles San pelegrino wilde niet op de foto

Donderdag zou het weer een warme dag worden met temperaturen in de dertig graden en uiteraard moest ik werken. Ik had een halve afspraak met een vriendin om sushi bij haar te gaan eten maar toen ik 's middags contact met haar opnam via Whatsapp kwam zij met het voorstel om naar het Amsterdamse bos te vertrekken. Met dit weer natuurlijk een heel goed idee dus ik stemde daar probleemloos mee in.

Na wat logistiek overleg (zij was vrij en ik moest werken) waren de plannen gemaakt en toen ik rond vijf uur uit Almere vertrok was alles duidelijk. Ik ging eerst naar huis om mijn werkspullen te dumpen en zij vertrok met haar hond naar het bos. Onderweg naar huis stopte ik bij Albert Heijn om hapjes en koude drankjes in te slaan. Zo ging ik bewapend met een fles San Pellegrino, twee flesjes corona, een pak toastjes, humus en tapenade, gerookte zalm, olijven en plakjes worst richting het bos. Na het parkeren van de auto (na uiteraard eerst verkeerd gereden te zijn) loodste zij mij telefonisch naar de grote speelweide waar ze al een mooi plekje gereserveerd had. We hadden een heerlijke avond liggend in het gras al pratend, etend en drinken en toen we vertrokken besloten we dan ook om dit vaker te gaan doen want het was een voortreffelijke avond geweest.

Quip

Quip op een iPad

Het is weer tijd geworden om een nieuwe app te proberen en deze keer is de keuze op Quip gevallen. Quip is een tekstverwerker met een aantal leuke extra opties. Zo werkt het ten eerste in de Cloud waardoor je je documenten op zowel een pc, Mac, iPad of iPhone kunt bewerken zonder dat je verschillende versies nodig hebt. Leuk maar niet opzienbarend. De tweede feature is echter dat je met meerdere mensen (maximaal vijf zonder te betalen) tegelijk aan hetzelfde document kunt werken. Dat maakt het al een stukje leuker maar niet bijzonderder dan Google docs.

Waarin Quip echter van alle concurrenten wint is dat het document zich automatisch aanpast aan het device waar je op werkt, dus geen te kleine of te grote beelden. Daarnaast zie je direct in een een side window welke wijzigingen er door wie aan het document zijn gewerkt en zit er zelfs een ingebouwde chat functionaliteit in Quip. Ik heb het een en andere geprobeerd en kan nu al vertellen dat het op de iPad en computer erg prettig werken aan documenten is. Op de iPhone met zijn kleine scherm is lezen prima te doen, schrijven is iets omslachtiger. Ik zie al prima toepassingen voor Quip zoals het opslaan van gegevens zoals adressen van restaurants, attracties etc. voor de vakanties van de boys en heb Dennis dus meteen een uitnodiging gestuurd om Quip te gaan gebruiken.