Weer een presentatie

Afgelopen vrijdag konden wij wederom onze gebouwde applicatie (de sales demo) gaan tonen. Deze keer aan de afgevaardigden van de klanten waar wij nauw mee samenwerken. De klanten waren van te voren niet erg enthousiast, met commentaar over wat je nu hebt aan een sales demo en wat dat met hun werk te maken had. Wij wisten de sfeer echter snel om te krijgen en men zat al gauw geboeid te kijken en te luisteren naar ons verhaal. Na afloop was men zelfs dusdanig enthousiast dat men ons vroeg om de demo nogmaals te geven maar dan aan de overige medewerkers van hun organisatie. Dat betekent dus binnenkort reisjes naar Sliedrecht, Wageningen en een tocht naar Limburg. Dat wordt dus weer veel reizen maar het is voor een goed doel. En wat ook meespeelt, we zijn erg trots op wat we gemaakt hebben en tonen de sales demo dan ook graag aan iedereen.

Werken aan de weg deel II

Een van de laatste beslissingen van het demissionaire kabinet was om flink aan het asfalt te gaan werken om de files te bestrijden. Dit is een beslissing die ik toejuich want de files zijn een groot probleem in Nederland. De klus begon ennige tijd geleden met het verbreden van de A1, iets wat mij enige verkeershinder oplevert zoals ik destijds blogde. De situatie is er nu echter zwaar op verslechterd, voor de dagelijkse tocht Amsterdam Almere (en vice versa) rijd ik over de A9, de A1 en de A6. Inmiddels zijn alle drie de wegen opengebroken en heb ik flinke vertragingen. Het valt allemaal nog mee doordat het stiller is vanwege de vakantie periode maar ik houd mijn hart vast voor de weken daarna. Hopelijk wordt er eindelijk beter gepland door Rijkswaterstaat en zijn de werkzaamheden tijdig gereed.

Iphone

Enige tijd terug konden jullie nog lezen hoe ik (bijna) huilend van geluk een Nokia in ontvangst nam i.p.v. een Blackberry. Nu ben ik echter de (gelukkige?) bezitter van een Iphone (weliswaar een 3GS en geen 4). De reden is simpel, mijn project team is bezig met nieuwe en innoverende dingen en dat betekent dat we ook dingen maken die op een Iphone werken, en ja daar heb je een Iphone voor nodig.

Zodoende heeft mijn project team nu de beschikking over een Iphone (en straks komt er nog een andere Iphone, een android en nog het e.e.a. bij) en ben ik eens aan het uitvogelen wat die Iphone nou zo bijzonder maakt. Ik moet zeggen, hij maakt zijn hype waar, het is een prettig apparaat dat op een simpele manier heel veel functies ondersteunt. Inmiddels heb ik er het e.a.a. op geïnstalleerd zoals facebook, shazam en twitter. De kans is dus erg groot dat binnenkort de eerste tweets van mijn hand gaan verschijnen. Nu nog uitzoeken hoe je die automagisch naar facebook door laat zetten.

The runaways

Zoals gisteren geschreven ben ik momenteel fors films aan het kijken (vanavond even niet want dan is de champions league voorronde tussen Ajax en PAOK Saloniki). Zo was gisteren The runaways aan de beurt, een film waar ik niets van verwachtte en die ik aan niemand zou aanraden. De film gaat nl. over een van de eerste vrouwen rock bands die in 1975 opgericht werd (en binnen de 5 jaar niet meer bestond). Ik was in die tijd (en nog steeds) rock en punk fan en kon de band goed waarderen. Bekendste bandlid was Joan Jett die met I love rock 'n roll later een wereldhit had.

De film viel echter totaal niet tegen en was een aardige en waarheidsgetrouwe film over een band van jonge (15 jaar oude) meiden die niet voorbereid waren op het succesvolle rock en roll leven. De band had namelijk een redelijk succes in Amerika en Europa maar was top of the bill in Japan. De focus ligt op zangeres Cherri Currie en gitariste Joan Jett niet vreemd als je weet dat de film gebaseerd is op de biografie van Currie en mede geproduceerd is door Jett. Ik heb dan ook een leuke anderhalf uur gespendeerd en kan iedereen die interesse heeft in (een van) de runaways deze film dan ook van harte aanbevelen.

Unthinkable

Ik zit, sinds mijn thuiskomst, weer regelmatig een film te kijken. Voor de vakantie nam ik daar de tijd niet voor maar de laatste paar dagen ga ik 's avonds na het eten voor de buis zitten en zet een film op. Een van de eerste was, op advies van mijn ouders, unthinkable. Deze psychologische thriller met Samuel Jackson in de hoofdrol gaat over een tot de islam bekeerde Amerikaan die zegt drie nucleaire bommen in drie Amerikaanse steden geplaatst te hebben. De grote vraag is dan, als je de man in handen krijgt, hoever ga je om er achter te komen of hij de waarheid spreekt en waar die bommen dan verstopt zijn. Carrie Ann-Moss speelt een FBI agente die tussen de mogelijke terrorist en zijn ondervragers instaan. De film is bijzonder gewelddadig maar zeer de moeite waard. Doe jezelf een plezier en download de film en ga er van genieten.

Terug in het harnas

Zoals gemeld was vandaag de eerste werkdag na de vakantie. De wekker liep om de gebruikelijke tijd af (wel weer even wennen na twee weken zonder wekker geslapen te hebben) en na de gebruikelijke ochtend rituelen stapte ik in de auto naar Almere. Het was te merken dat het de vakantie periode was want het was erg rustig op de weg en ik kon rustig doortuffen. Bij binnenkomst op kantoor werd ik hartelijk begroet alsof de verloren zoon was thuisgekomen ;-) Iedereen had hard doorgewerkt en de projecten liepen conform planning. Ik hoefde me dus niet echt druk te maken om de lopende werkzaamheden (onze huidige iteratie loopt deze week af) en kon me gaan richten op deze vrijdag als de klanten langskomen en op het voorbereiden van de volgende iteratie die maandag start. Kortom een prima manier om het werkende leven weer op te pakken.

Wonder’s eten en drinken

Vrijdag was de terugkomst in Zaandam en vrouw een, met name, dochter van mijn reisgenoot waren erg gelukkig met de terugkeer van papa. Er moest dan ook uit eten gegaan worden om de behouden thuiskomst te vieren en zijn dochter wist waar we heen moesten gaan, Wonder’s eten en drinken op de dam. Zij had hier drie redenen voor, het eten (voor haar was dat tutks brood met sausjes en olijven), de diverse ijsjes als nagerecht, en de knutselhoek. Wij hadden dan ook de avond redelijk voor onszelf.

Wonder’s is een vrij grote tent maar zat bijna bomvol toen wij aankwamen. Het terras zat al vol maar binnen hadden ze nog een plekje voor ons. Het eten was prima, niet uitmuntend, maar goed, de hoofdreden voor de avond was echter gezellig bijpraten, dat weerhield ons er trouwens niet van om ons het eten goed te laten smaken. We hadden een wok gerecht, een rib-eye en surf en turf als hoofdgerechten en ook een voorgerecht. Mijn garnaalkroketten waren prima maar ik vind dat je betere dingen kunt doen met garnalen dan er een kroket van draaien. De avond was erg gezellig en na de desserts (espresso zoals gewoonlijk voor mij) vertrokken we dan ook moe maar voldaan. Bij hun huis aangekomen nam ik afscheid en stapte in mijn auto voor het allerlaatste ritje naar huis toe en het einde van een erg fijne vakantie.

The day after

Vandaag is weer de eerste dag thuis na de twee weken vakantie in de Baltische staten. Na een goede nachtrust was het tijd om van mijn huis weer een huis te maken, Dat betekende uiteraard eerst een bezoekje aan de Albert Heijn om de ijskast weer te vullen met eten en drinken en vervolgens de binnengekomen post (zowel elektronisch als papieren) weg te werken. Daarna het opruimen van de vakantie spullen en de wasmachine aan het werk zetten en mijn woning begon weer in normale toestanden te komen. Vanavond naar de kroeg, morgen mijn ouders opzoeken en overmorgen weer naar mijn werk en ik zit weer in het normale ritme. Op naar de volgende vakantie!

Veilig thuis

Na een prima nacht en ditto (het beste van de vakantie) ontbijt was het tijd om in de auto te stappen en de tocht naar huis te beginnen. Het is een rit van nog geen zes uur dus we zijn ruim voor het avondeten thuis.

Rond 18:00 zijn we in Zaandam gearriveerd. Eerst hier een hapje eten buiten de deur, het blijft tenslotte vakantie, en dan het laatste stukje naar Amsterdam.

Hotel in Rostock

We reden eindelijk van de boot af. Er was nl. nog wat extra vertraging gekomen omdat onze ferry een half uur op een andere boot moest wachten. Eindelijk konden we de auto instappen en van de boot afrijden, het was inmiddels bijna tien uur geworden en we hadden er zat van. De Tom Tom werd de route naar het plaatselijke Radisson blue, zo langzamerhand onze favoriete keten, gevoerd maar helaas waren de wegen nogal aangepast en lukte het ons niet om het hotel te vinden. Via het Ibis (dat vol zat) kregen we toch de juiste route en konden het hotel alsnog vinden. Het zat bijna vol maar had toch nog een kamer voor ons. Het was helaas een rookkamer (en een invalide kamer) maar we namen hem toch. Gelukkig rook de kamer fris en hij was erg ruim. Ook hier weer gratis wifi en momenteel wordt aan de bar het blog fors bijgewerkt. Morgen (redelijk) vroeg uit de veren, eerst ontbijt en dan de tweede en laatste etappe naar huis.

De thuisreis etappe 1

Vlotjes reden we Kopenhagen uit om de weg naar Gedser in te zetten waar we de ferry naar Duitsland konden nemen. Wederom een saaie reis maar alles liep lekker vlotjes en tegen vijf uur kwamen we bij de ferrys terecht. Er stond een kleine rij voor het ticket window maar de eerste auto deed er erg lang over. Wij wisten op dat moment al dat de ferry van 17:00 niet meer ging lukken en we de boot van 19:00 zouden krijgen. Bij het kopen van de kaartjes zei de dame aan het loket dat ze ons geen plaats kon garanderen omdat we geen reservering hadden. Wat lacherig (er was echt geen hond te zien) namen we de tickets in ontvangst en reden naar de aangewezen baan (nr 19). Het wachten begon en duurde en duurde. Onderwijl kwamen er steeds meer auto's, campers, bussen, caravans en vrachtwagens aan die in diverse rijen neergezet werden. Onze rij vulde zich aardig aan maar de andere rijen liepen behoorlijk vol. Toen de ferry eindelijk aankwam gingen eerst de bevoorrechten in de blauwe rij (geen idee wie je moest omkopen om daar in te komen) en vervolgens de vrachtauto's. Daarna kwam er een stroom van auto's bussen, caravans etc. etc en we begonnen ons toch enigszins zorgen te maken. Eindelijk mocht dan toch de nummer 1 in onze rij en vervolgens wij. Daarna nog een stuk of vijf auto's en alle anderen hadden pech gehad. We waren behoorlijk opgelucht maar verlieten snel de auto om een hapje aan boord te eten. Ook daar was het erg druk en het duurde dan ook even voor we een kip sandwich en een punt appeltaart konden scoren. Vervolgens was het blog tijd (je moet toch wat aan boord van een schip), maar horror geen free wifi. Duidelijk minpunten voor deze cruiseline. Nu ja zometeen van de boot af en de laatste kilometers naar Rostock inzetten voor onze laatste overnachting.

Kopenhagen: De haven

Onze derde en laatste bestemming in Kopenhagen was het havengebied. Het was inmiddels tijd om een hapje te eten en we zochten een van de vele tentjes, restaurant Barock, uit aan de havenkant. De kaart was erg beperkt en ik ging voor de eerste keer voor kip deze vakantie in de vorm van een clubsandwich. Tot mijn verrassing kreeg ik lekker, maar vrij apart brood met daartussen de bekende ingrediënten als bacon, tomaat e.d. maar ook een groot stuk geroosterde kipfilet met het bot er nog aan. Lands wijs lands eer zullen we maar zeggen. Mijn compaan ging voor een cheese bacon burger met frietjes (ik heb zelf deze vakantie nog geen frietje of burger gegeten!) uiteraard gespeend van welke vorm van saus dan ook. Begeleid door een lekkere Tuborg aten we een van de minste lunches van deze vakantie. Na de lunch was het opstaan en de terugweg naar het hotel inzetten omdat we deze middag het eerste stuk van de thuisreis zouden inzetten.

Kopenhagen: Christiania

De volgende bestemming was de wijk Christiaanshaven met daarin de anarchistische vrijstaat Christiania. Met een korte wandeling, plus het oversteken van enkele stukken water, daar zijn er genoeg van in Scandinavische landen, kwamen we in de wijk terecht. Ons goed ontwikkelde jachtinstinct (en de kaart en straatnaambordjes) bracht ons al gauw naar Christiania. Erg leuk om een bezoekje aan te brengen maar als je hier wilt wonen dan is het toch wel erg droevig met je gesteld. Het is een puinhoop van oude zooi en de bewoners zijn zo weggelopen uit Vrankrijk in Amsterdam. Een korte maar leuke visite in ieder geval.

Kopenhagen: Het centrum

We verlieten ons hotel om de metro te nemen naar het centrum van Kopenhagen. Deze metro was een nieuwe ervaring want hij reed zonder bestuurder. Alles was zodaning afgezet dat het onmogelijk was je naar binnen te wringen. Dubbele glazen deuren, zowel van de metro als van de stations zorgden ervoor dat je je zelfs niet voor de rails kon werpen. Elke vier minuten kwam er een metro voorbij en binnen het kwartier waren we dan ook in hartje stad. We zagen de grote winkelstraten en de impossante musea, opera en andere officiële gebouwen. Daarnaast kwamen wij nog voorbij Tivoli gardens, het pretpark waar Walt Disney de inspiratie voor Disneyworld opdeed. Een prima ochtendbesteding.

Dagje Kopenhagen

Vandaag is alweer de voorlaatste dag van onze vakantie aangebroken. Na een simpel ontbijt gaan we old town in Kopenhagen verkennen. Vertrek is rond 16:00 gepland om dan eerst de ferry naar Duitsland te pakken en te overnachten in Rostock zodat we morgen een wat minder lange rit naar huis hebben.

Avond excursie in Frederiksberg

Na het eten was het nog licht genoeg om een verkenningstocht te doen door de wijk. Een van de grote attracties is het Frederiksberg park. Dit is het grootste park van Kopenhagen en bevat onder andere de plaatselijke dierentuin en het koninklijk paleis. Daarnaast ligt ook het stadhuis om de hoek van ons hotel. Het was een prettige avondwandeling na de maaltijd in het nog steeds uitstekende weer (26 graden en zon), we mogen niet klagen op deze vakantie. Na het sight seeing gedeelte zochten we de hotelbar op voor een afsluitend biertje om daarna in het wereldberoemde mandje te kruipen.

Diner in Kopenhagen

Na het inchecken was de eerste prioriteit het verkrijgen van lokale doekoe (makkie de geldautomaat zat om de hoek van het hotel) en eten. Bij het rondwandelen in onze wijk (Frederiksberg) zagen we meer dan genoeg restaurants. Na wat rondkijken viel onze keus op een Italiaans restaurant met de mooie naam zout en peper. Het was mooi gelegen aan een pleintje met een druk bezet terras en er was nog een tafeltje over. De kaart zag er goed uit en wij gingen zitten. Welnu het was gen straf om hier de maaltijd te nuttigen, Vitello tonnato gevolgd door ossenhaas in truffelsaus en daarna uiteraard een espresso aan de ene kant en aan de andere kant ossenhaas in rode wijnsaus en chocolademousse en uiteraard twee bier. Deze keer koninklijk bier. Een aanrader voor iedereen die in Kopenhagen is dit restaurant.

Ontbijt en vertrek

Deze ochtend starten we met het ontbijt in ons hotel. Dit was het eerste echte pluspunt van het hotel ze hadden namelijk een mooie tuin om in te ontbijten. Het ontbijt was niet echt je van het maar gaf voldoende energie om de spullen in te laden en de weg naar Denemarken in te zetten. Dit is de langste etappe van onze trip, bijna 800 km en hij gaat onder andere over de nieuwe tolbrug die Zweden met Denemarken verbind. Het was inderdaad een vermoeiende rit en pas na zes uur arriveerden we in Kopenhagen Hotels zijn hier relatief duur maar we vonden onderdak in,opnieuw, een Radisson blu hotel. Vanavond gaat een rustige avond worden, hapje eten, korte wandeling door de wijk en that´s it. Morgen gaan we Kopenhagen wat uitgebreider bekijken.

Eten en drinken in Stockholm

Uiteraard moest er ook gegeten en gedronken worden en daartoe werden diverse gelegenheden bezocht. We begonnen met de lunch bij Pickwick´s, een van de zeer vele Ierse gelegenheden die Stockholm rijk is. Er werd hier het, inmiddels beroemde, soepje genuttigd maar deze keer nam ik geen salade maar ging voor een plaatselijke specialiteit. Een warm haring met aardappel en ui gerecht, met daarbij twee sneetjes knäckebröd met een werkelijk uitstekende kaas erop. Het gerecht was niet slecht maar zeker niet voor herhaling vatbaar, ik had echter wederom een stuk lokale cuisine verorberd.

Onze volgende culinaire stop was bij Wayne´s coffee, de lokale Starbucks. Stukken sneller dan Double coffee in de Baltische staten en wij genoten van een verse jus d´orange (de eerste deze vakantie) en een latte macchiato. Wij beleven in de natte horeca want de stop daarop kwam door een uithangbord dat ik zag met daarop glenfiddich en warehouse. Het bleek een van de famous whiskybars of the world te zijn (net zoals mijn proeflokaal L&B in Amsterdam) en daarnaast hadden ze nog allerlei tapbier van diverse kleine Zweedse brouwerijen. We probeerden beide een biertje van een andere brouwerij en waren daar beide zeer over te spreken. Kortom een prima stop.

De laatste (nu ja voorlaatste, de hotel bar kwam ook nog) stop was voor het avondeten. We kozen voor Thai restaurant Siam, een goede keuze. Een maal een rundgerecht en een maal een gerecht met grote garnalen was de keuze. Volgens de kaart was het oppassen geblazen want we hadden het maximale aantal pepertjes (in dit geval bommetjes) gekozen maar als ervaren eters van Thai voedsel hadden we geen problemen. Echt prima gegeten en een prima culinaire dag in Stockholm.

Bliksembezoek aan Stockholm

Na het inchecken was het tijd om de stad te gaan verkennen. Hiertoe werd een nieuw vervoersmiddel aan onze collectie toegevoegd want we zaten dusdanig ver uit het centrum dat we de metro nodig hadden. Op nog geen 500 meter lopen was de halte dus met gezwinde pas zetten we ons op weg. De metro was probleemloos gevonden, hoe er in te komen en hoe een kaartje te scoren was echter een andere zaak. De metro employee in zijn hokje klonk wel erg vriendelijk maar zei dat hij geen kaartjes had en dat we ergens anders kaartjes moesten kopen. We losten het probleem uiteraard op maar hoorden later van een Nederlands stel dat we in de stad tegenkwamen dat die lui meestal te belazerd waren om de kaartjes te verkopen die ze wel degelijk hadden. Kortom waarschijnlijk hebben we teveel moeite gedaan vanwege onze behulpzame vriend.

Eenmaal aangekomen in de stad waren we allebei van mening dat Stockholm een erg mooie stad is, zowel old town als de andere stukken zien er prachtig uit. Net zoals ik vorig jaar een bezoek bracht aan Obama mocht deze keer koning Karel niet ontbreken, je ziet ons hier bij zijn voordeur staan. Verder was de rijksdag erg indrukwekkend, het havengebied erg mooi en de wijken die we bezochten erg levendig. Kortom een stad die ik iedereen van harte kan aanbevelen.

Het Zweedse hotel

Na het ontbijt en het ochtendbloggen liepen we naar de auto die op dek 3 geparkeerd was. Alles was netjes geregeld en a; gauw konden we in ons vertrouwde voertuig stappen. Het duurde echter nog enige tijd voor de deuren van de boot opengingen en die tijd werd gebruikt om een hotel te zoeken aangezien we nog steeds de beschikking hadden over de wifi van de boot werd daar druk gebruik van gemaakt om het juiste hotel te vinden. De keus viel voor de 2e maal op een IBIS, deze keer ver buiten het centrum gelegen want hoe dichter in het centrum hoe hoger de hotelprijzen. Zoals gewoonlijk reden we probleemloos naar ons hotel en namen daar een kamer. Het bleek echter een erg droef exemplaar van de keten te zijn want bij een controle halen ze vast de twee sterren niet die een IBIS hoort te hebben. Nu ja we blijven hier slechts een nacht dus we doen het er maar mee, maar 100 euro is echt teveel betaald voor deze tent.

Aankomst in Zweden

Na een prima nachtrust, ik had geen enkele last van het toch niet echt rustige water, in onze cabine was het tijd om op te staan. De douche was ronduit prima en fris en fruitig gingen we een ontbijt scoren. Onderweg naar de kantine zagen we dat we al in Zweedse wateren waren aangekomen en uiteraard werd er aan dek een foto geschoten om dit heugelijke feit vast te leggen. Weer eens heel wat anders dan al die saaie grensovergangen die we de afgelopen dagen gepasseerd waren.

Koffie, sapje, tonijn sandwich en wat zoete broodjes later was het tijd om het blog bij te werken. De techniek staat voor niets ook aan boord van onze schepen kunnen we van free wifi genieten.

A la carte dineren en de starlight bar

Na het prachtige concert was het tijd om te kijken wat de boot aan voedsel in de aanbieding had. Na ampel beraad kozen wij voor het a la carte restaurant, het zag er aardig uit en de andere zaken waren niet bepaald aantrekkelijk te noemen. We zetten ons neder en kozen beide (voor het eerst deze vakantie) voor de lamsfilet. Deze was echt prima te noemen, geserveerd met een prima saus, broccoli, worteltjes, bloemkool en aardappelkroketjes. We sloten af met onze eerste borrel (ik uiteraard met koffie) van deze vakantie, Larsen, de plaatselijke cognac.

Onze volgende bestemming was de starlight lounge waar het avondprogramma plaats zou vinden. We genoten van de band retro 6, nu ja genoten, afgewisseld met diverse shows. Het deed me allemaal heel erg terugdenken aan mijn laatste bootreis naar Londen in 1994 met de mannen toen we een bezoek aan John Bolton brachten. Mijn conclusie, er is niets veranderd in de afgelopen 15 jaar en het was al niet best. Het was dan ook tijd om naar bed te gaan.

Amusement

Het begon goed aan boord. We keken even rond wat er allemaal te beleven viel en er waren meerdere restaurants (ik verwacht er niet al te veel van), een disco, een pub (met rock muziek, ACDC) en een grote theaterzaal met shows later op de avond. Het feest begon echter al meteen op het zondek, het weer was prachtig en onder het genot van een drankje zetten we ons neder aan een tafeltje. Binnen de 5 minuten kwam er al een held met gitaar het podium bestormen om ons te vermaken. Hij begon met een goede verkrachting van Imagine van John Lennon en vervolgde met de aankondiging dat hij nu een nummer van zijn held, Johnny Cash, ging spelen. Het duurde even voor we Ring of fire konden herkennen maar uiteraard zongen we mee. Zo ging hij ruim drie kwartier door met allerlei klassiekers die wij stuk voor stuk kenden en dus ook meezongen. Dit belooft wat voor de rest van de avond en nacht aan boord!

Aan boord van de Victoria I

Het was zover we verlieten ons hotel en maakten ons op voor de kortste aurorit van de hele vakantie, de nog geen 2 kilometer naar de aanlegplaats van de Victoria I. Uiteraard een soepel ritje en ook het aan boord rijden met de auto was goed geregeld. Kaartjes netjes aan het loket krijgen en vervolgens onder begeleiding van veel personeel naar de boot geleid. Zoals gezegd het was een makkie om aan boord te rijden en de auto op de aangewezen parkeerplek neer te zetten maar ik vrees dat mijn zusje, die al bleek wegtrekt als ze een parkeergarage in moet rijden, een hartverzakking had gekregen. Vervolgens de weg naar onze cabine gezocht en gevonden, Ik vermoed dat dit erg laag op de overnachtingsladder komt te staan maar voor een boot voldoet het. Een uitklapbed, een bankbed en een douche annex toilet. We gaan de boot maar eens verkennen, we zitten hier tenslotte 16 uur op.

Òld town en shoppen

Vandaag is onze laatste dag Tallinn, vanmiddag (om 18:00) vertrekken we per boot voor de volgende etappe. Het programma startte (na het wederom uitstekende hotel ontbijt) met het verkennen van de helft van old town die we zaterdag overgeslagen hadden. Zoals alle old town's bleek ook deze niet al te groot te zijn en ruim voor de lunch waren we dan ook klaar. Dan eerst maar wat shoppen in de lokale warenhuizen en drank holen. De buit bestond uit o.a. een flinke collectie aan lokale alcoholische versnaperingen, La coste schoenen, een riem, kinderkleding, overhemden, shirts en nog het e.e.a. aan prullaria. Tussentijds werd er ook geluncht, deze keer weer traditioneel met een soep (minestrone) en een salade (deze keer een al sole). We lieten onze maaltijd niet hinderen door een aan epilepsie lijdende vrouw die een tafeltje verder neerzakte, Zij werd prima door haar begeleiding geholpen en de mensen van het restaurant vroegen meteen of ze een ambulance moesten regelen. Kortom we konden rustig blijven genieten van ons voedsel (en het bijbehorende bier). Na de tweede shop ronde in een van de grotere warenhuizen was het tijd om naar het hotel terug te keren, de auto vol te laden en te vertrekken naar de haven. Op naar Scandinavië.

De terugkeer in Tallinn

Onze boot kwam perfect op schema Tallinn weer binnenlopen zodat we ons konden gaan opmaken voor het avondprogramma. Echter hoe dichter we de kust naderden hoe slechter het weer werd. En jawel bij het binnenlopen van de haven hoosde het niet zo'n klein beetje. Niet voor een gat te vangen namen wij een taxi naar ons hotel en besloten daar het restaurant maar te gaan verkennen. Wederom koos ik voor een traditionele Estse schotel, snoekbaars met cantharellen. Een goede keuze, het was nl. lekker maar de kok in ons restaurant van gisteren was duidelijk beter dan de kok in het hotel restaurant. Na het beëindigen van de maaltijd met mijn trademark espresso regende het nog steeds. Kortom dat wordt een avondje in de hotelbar i.p.v. in de stad. Gelukkig is het weerbericht voor morgen zonder druppels (wel met wolken) dus dat gaat weer een prettige dag worden.

Helsinki

Het eerste wat opviel bij het verlaten van de superstar was de hoeveelheid drank die de Finnen mee terug naar huis namen. Er was meer dan flink ingeslagen zoals wij wel verwacht hadden. Wat we niet verwacht hadden was dat het voornamelijk tray's met mixdrankjes waren en slechts een paar met bier. Kennelijk zijn de stoere Finnen van het bier af of valt de prijs van het bier nog wel mee in Finland.

We namen een taxi naar de stad want we wilden onze tijd optimaal besteden in Helsinki. De prijzen waren duidelijk weer op het peil dat we in Nederland gewend waren dus het was geen eten en drinken voor een appel en een ei meer. Bij aankomst werd er meteen een warenhuis ingedoken het was duidelijk shopping time. Verder uiteraard de stad bezocht met o.a. (zie foto) het symbool van de stad de Lutherse kathedraal. Lunch was deze keer bij een Italiaans restaurant en bestond uit 2x bier en 1x salade (de zwaardvis deze keer). De andere helft van het duo had al een hot dog op de boot op en dat was duidelijk voldoende. Daarna werd er nog wat rondgekeken en toen was het alweer tijd om naar de haven te gaan waar de MS star al op ons lag te wachten voor de terugvaart

Bootreis naar Helsinki

Dit was de eerste vakantiedag dat de wekker gezet werd i.v.m. het op tijd bij de boot aanwezig zijn. Om 8:00 ging dan ook de radio spelen en de telefoon piepen om ons uit bed te krijgen. Opstaan ging probleemloos en als eerste werd gekeken wat het ontbijt hier te bieden had. Nu dat was top, geen Hilton met privé kok die op verzoek eitjes voor je bakte maar wel een kokkin die continu vers spiegelei, omelet, etc. etc. stond te baken. Daarnaast prima broodjes, gerookte zalm het kon niet op. De lat is gezet voor de hotels die nog komen gaan deze vakantie. Na dit feestmaal namen we een taxi naar terminal D waar de boot vertrok, een korte rit die ons nog geen €5 kostte en we konden inchecken. Alles verliep probleemloos en we bevonden ons aan boord van de super star waar we een mooi plekje op het zonnedek veroverden, tafel met stoelen en we kozen het ruime sop voor een vaart van twee uur. Nu kijken wat Helsinki gaat bieden.

Tallinn in de middag

Na de successen bij het ferry kantoor was het tijd om de rest van de stad te verkennen. Na een korte wandeling bevonden we ons in old town en het eerste wat opviel was dat het hier allemaal veel commerciëler was dan in welke andere plaats die we bezocht hadden. Op het grote centrale plein met de terrassen en restaurants probeerde men je bij bijna elke tent naar binnen te lokken en er liepen overal mensen in klederdracht rond. Ondanks het commerciële sausje was de stad wel erg mooi en we genoten prima. Een van de leukste klederdracht acties was toch wel de gastronomische monnik en vandaar de bijgaande foto (uiteraard met deerne). Tegen etenstijd kozen we voor ons eerste plaatselijke restaurant, Kaerajaan, beiden bestelden we hier varken, de ene was echter een tamme in pruimen saus, de andere de wilde variant (everzwijn) in een rode wijn en port saus. De wilde werd begeleid door een cake van wilde paddenstoelen. Het begeleidende brood was o.a.a een erg donker naar rozijnen smakend brood. Allemaal uitstekend en een plus voor de moderne Estse keuken. We gingen op tijd terug naar het hotel omdat het morgen (relatief) vroeg op staan wordt voor de eerste boottrip.

Schuitje varen

Voor de komende twee dagen stonden er twee boottochten op de rol dus er moesten tickets gescored worden. Geen probleem, via de free wifi inloggen op de site van de ferry maatschappij de boottocht uitzoeken, de gegevens invullen en doorklikken naar het betalen via credit card. Helaas trad daar een probleem op want de rabobank (of mastercard) had de beveiliging aangescherpt en ik had opeens mijn random reader nodig die ik voor mijn normale bankzaken gebruik. Ja die had ik uiteraard niet bij me dus onder veel sterk taalgebruik werd het hotel verlaten. Gelukkig kwamen we heel rap langs een kantoor van de maatschappij en daar konden we ter plekke, geholpen door een vlezige plaatselijke schone, onze tickets bestellen, betalen (via credit card) en laten printen. Kortom de bootreizen zijn in de spreekwoordelijke pocket.

Hotel gezocht part deux

Zoals altijd bracht de Tom Tom ons probleemloos naar ons uitgekozen hotel in Old Town. Het zag er echter nogal "vervallen" uit en bleek ook niet over een airco te beschikken dus dat was weer snel vertrekken. Keuze 2 en 3 bleken vol te zitten, wat best wel knap was want samen hadden ze meer dan 700 kamers. Het begon wat penibel te worden. Op naar keuze nummer vier, het olympia hotel, ook deze was bijna vol er was gelukkig nog een superior room en deze namen we dan ook. Voor de somma van 105 euro waren we onder de pannen en dat inclusief wifi (eigenlijk is dat verplicht tegenwoordig), parkeren, ontbijt, fitness en zwembad. Kijk value for money. Alhoewel de kans dat de fitness en het zwembad gebruikt gaan worden niet al te hoog is.

De tocht naar Riga

Na een goede nachtrust en dito ontbijt stapten we de auto in voor de laatste rit binnen de Baltische staten die naar Tallinn. Een niet al te lange rit in kilometers maar wel in uren daar er weinig snelweg meer in de aanbieding was. Op een gegeven ogenblik toen wij door een Lets dorp reden zagen we kuddes jongeren in zwemkleding langs de weg lopen, het werden er meer en meer. Op een gegeven ogenblik zagen we de verklaring van het raadsel er was een festival met camping ala pinkpop. Verder verliep de rit naar de grens zonder enig spannend oponthoud. De grens was nog simpeler dan de vorigen en we konden zo doorrijden. Pal achter de grens stond echter een politie busje met twee agenten die druk naar het tegemoetkomend verkeer stonden te kijken. Wij mochten doorrijden maar de Nederlandse mercedes achter ons werd aangehouden. De "snelweg" naar de hoofdstad was een normale niet al te best onderhouden tweebaansweg dus echt opschieten deden we niet, het was dan ook na drieën dat we in Tallinn arriveerden.

Riga by night

We besloten te gaan eten op het grote centrale plein van Riga omdat we gezien hadden dat daar bandjes zouden gaan spelen. Eenmaal aangekomen was het voor mij een simpele keus, om in het internationale gebied te blijven zag ik een Japans sushi restaurant wel zitten, maar mijn compaan eet geen vis. Hij was echter wel bereid om een blik op de kaart te werpen en als er iets voor hem bij was zouden we bij planeta sushi gaan eten. Gelukkig voor mij was er voldoende van zijn gading dus ik kon vanavond aan een uitstekende sushi en sashimi maaltijd. Tijdens de maaltijd werden wij vergast op de lieflijke klanken van de band die stond te spelen. Ze wisten diverse bekende nummers probleemloos te verkrachten. Toen wij klaar waren met eten was de set van de band ook afgelopen maar gelukkig stond op het plein een 2e band klaar om het over te nemen. Deze band speelde eerst alleen beatles nummers om af te slutien met een paar Creedence Clearwater Revival nummers. De band oogstte niet al te veel applaus totdat 2 plaatselijke schonen (sorry de foto is niet al te best) begonnen te swingen op de muziek. Toen kwam het publiek los. Na wederom een prima avond keerden wij hotelwaarts om een afzakkertje in de hotel bar te nemen en ons moede oor te ruste te gaan leggen.

Riga

In het bezit van een kaart van old town gingen we de stad verkennen. Het eerste wat we tegenkwamen was, hoe ongelooflijk het ook moge klinken, een belgisch bier café. Ze hadden hier vele flessen maar ook zo'n 10 verschillende tapbiertjes. Aangezien het plaatselijke vocht op was gingen we voor een lekkere hoegaarden van de tap en iets te eten. Uietaard weer een salade (ik had deze keer een caprese), maar niet voor een soep. Het werd een complete maaltijd en waarschijnlijk het eerste lokale voedsel dat we deze vakantie geproefd hebben, een schotel van aardappelpuree, zuurkool en lamsworst. Dat wordt een erg lichte maaltijd voor René vanavond. Old town bleek erg klein te zijn en in ruim een uur hadden we alles wel zo'n beetje gezien. Het was mooi maar weinig. Daarom wederom een terras opgezocht en nu dan wel voor een plaatselijk biertje de Cesu, echter wederom bleek dit uitverkocht te zijn en eindigden we met een cider en corona. Hopelijk gaat het vanavond wel lukken om het plaatselijke gerstenat te proeven want morgen vertrekken we alweer uit Riga.

Gezocht: hotel

Eenmaal in de buurt van Riga gekomen wilden we het adres van ons uitgekozen hotel invoeren in de Tom Tom (die tot nu toe alles probleemloos voor ons doet), alleen stond er geen adres bij het hotel. Niet getreurd we voerden een 2e hotel in en reden daar naar toe. Ook dat mislukte want de straten in old town (waar het hotel lag) waren autovrij. Dan maar even een blokje rijden en we zagen, aan de rand van old town, hotel Avalon. Dit mooie 4 sterren hotel kon onze goedkeuring wegdragen en voor de somma van €78 hadden we een kamer met ontbijt, autoparkeerplaats en (uiteraard zo langzamerhand) free wifi. Kortom we hadden onderdak en konden de stad gaan verkennen.

Snelweg avonturen in Litouwen

Ook dit was een prima rit. Na nog geen drie uur rijden waren we op onze bestemming in Riga. Onderweg heb ik wel het e.e.a. geleerd over de Litouwse snelwegen. Zo zijn die niet alleen voor auto's maar ook voor fietsers. Verder passen drie auto's ook prima naast elkaar op een tweebaansweg en is het goed gedrag om na het inhalen van je voorganger, die daarvoor speciaal zo veel mogelijk op de vluchtstrook is gaan rijden, even een dank je sein met je alarmlichten te geven. Verder staan er veel bushokjes aan de snelweg, alhoewel bushokjes, meestal is het alleen een bankje en dan wordt je niet gelukkig als het gaat regenen. De grensovergang met Letland was de eerste waar we douaniers zagen. Het was een erg oud houten gebouwtje en de mannen waren druk bezig om een auto te controleren. Na het wisselen van onze Zloty's en Let's konden we de rit vervolgen naar Riga.

Pomodoro

Deze avond hadden we een voorselectie gemaakt voor het avondeten. We zouden of Indisch of Mexicaans of Italiaans (het stikt van de Italiaanse restaurants in Vilnius) gaan eten. De weergoden hielpen ons bij onze keuze want toen we langs restaurant Pomodoro liepen begon het te regenen. Er was nog plek op het terras onder een parasol dus daar streken we neer. Aangezien we niet echt hongerig waren werden er twee pizza's en twee bier besteld en dat was onze avondmaaltijd. De pizza's waren van prima kwaliteit en deze keer hadden we het plaatselijke bier en dan de hefe weisse variant. Ook erg lekker en met een espresso werd het diner besloten. Het was tijdens het eten alweer opgehouden met regenen dus we konden rustig terug wandelen naar het hotel. Na nog een flesje water in de supermarkt gescored te hebben en een biertje in de hotelbar was het alweer tijd om te gaan slapen.

Double coffee

Tegen vier uur was het tijd voor een terrasje (de temperatuur is, net zoals elke dag tot nu toe, ruim boven de dertig graden dus er moet regelmatig vocht aangevuld worden). Ik had me al de hele dag verheugd op een bezoek aan double coffee, de plaatselijke Starbucks. We hadden meerdere filialen gespot en gingen voor de grote hoofdlocatie aan het centrale plein van de stad. We zetten ons aan een tafeltje buiten en wachtten op de dingen die zouden komen. Het was maar goed dat we geduld hadden want de serveerster liet lang op zich wachten en dat zou zich continu herhalen. We kregen de kaart maakten onze keus en toen de serveerster kwam konden we eindelijk bestellen. Mijn sinasappel grapefruit sap en perrier lukte nog wel maar toen Rene zijn sap (ananas)bestelde, was het op, er was alleen nog maar jus d'orange en grapefruit. Ook zijn cola light bleek op te zijn, net zoals de echte cola die hij vervolgens bestelde. We dachten weer terug te zijn in de sovjet jaren waar dingen gewoon op waren, maar we zaten toch echt 20 jaar verder. Ondanks alle vertraging was alles goed drinkbaar en wij hadden wat extra tijd om om ons heen te kijken. De plaatselijke kledingstijl is erg prettig, veel jurken en rokjes en de dames kunnen het hebben. Anyway als Starbucks naar Litouwen komt hoeven ze zich niet al te druk om de concurrentie te maken.

Vilnius bij dag

Vandaag was dan de volle dag in Vilnius en na een warme nachtrust was het dan ook tijd om op te staan. Het ontbijt was niet goed en niet slecht maar de basics waren in ieder geval aanwezig. Er was koffie, sapjes, koud water, fruit, tomaat, komkommer en plaatselijk brood en beleg. Naast een soort visticks, eieren, jam, yogurth etc. etc. Niet top, maar nog steeds stukken beter dan het gemiddelde Italiaanse ontbijt zoals ik in Rome mocht genieten. Vervolgens streken we in de lobby neer waar de plannen van vandaag gesmeed werden. We besloten old town van voor naar achteren te doorkruisen en begonnen met een wandeling naar het plaatselijke kasteel. De synagoge en de Joodse wijk werden voor de lunch bezocht. Tijdens het lunchuur bleken we ons in het uzupis district te bevinden, een soort van artistieke kolonie met eigen regeltjes. Hier lag een prachtig restaurant aan het water en we besloten hier te gaan lunchen. Net als gisteren werd het een maal soep en een maal salade (en uiteraard twee maal bier). Wederom goed voedsel en goede drank voor een meer dan schappelijke prijs, Polen was al goedkoop, hier is het nog goedkoper. Na de lunch werden de andere highlights aangedaan waaronder het KGB annex genocide museum. Kortom een welbestede dag.

Vilnius by night

Na het inchecken was het tijd om de eerste verkennende ronde door Vilnius te maken. De stad is verdeeld in een oud en een hypermodern gedeelte. Deze avond maakten we een rondje door old town om te bepalen wat we morgen allemaal zouden gaan bekijken. Het ziet er allemaal prima uit en dat gaat morgen een zeer culturele dag worden met minimaal één en misschien zelfs wel twee musea. We eindigden op een groot plein met uiteraard een kerkelijk monument en diverse terrasjes. Aangezien het ruim etenstijd was geworden (het is een uur later in Vilnius dus de klok moest een uur vooruit) zochten we een restaurant uit. Onze keus viel op Zoe's een leuke en moderne grill room. Aantrekkelijk was de bediening en de kaart. Deze was als lp hoes uitgevoerd (inclusief lp) en bevatte prima gerechten. Ik nam de filet mignon met pommes ducesse en boontjes in spek, mijn compaan ging voor de tournedos met frietjes. Het eten was prima, de bedieining top en we brachten een heerlijke avond door op dit plein. Het was tenslotte tijd om af te taaien naar ons hotel en ons op te maken voor onze eerste volle dag in Vilnius.

Warschau - Vilnius

Deze keer geen hotelontbijt maar een ontbijtje buiten de deur. De uitgekozen vers shop was erg warm van binnen dus we gingen ergens anders heen en eindigden met cropisants, frappe en latte macchiato. Daarna was het tijd om uit te checken en de rit naar Vilnius te beginnen. Geen grote afstand maar wel via allemaal binnenwegen zodat het relatief lang duurde. De opwindenste dingen onderweg waren toch wel de diverse schaars geklede Poolse dames die op diverse plekken langs de snelweg stonden en kennelijk op dingen stonden te wachten ;-) In Vilnius bracht de Tom Tom ons probleemloos naar het uitgekozen hotel, deze maal een duidelijke budget tent Ach het was schoon, we hebben 2 bedden, een douche en een toilet en er is free wifi, dus we kunnen rustig doorbloggen. We blijven hier twee nachten zodat we alle tijd hebben om alles te bekijken.

De avond in Warschau

De keus voor het diner was al van te voren bepaald. Mijn geliefde wikitravel had in de aanbevolen restaurants een Thaise tent staan en dat konden wij uiteraard niet weerstaan. Sunanata bleek op nog geen 10 minuten lopen van ons hotel te zitten en dat was uiteraard een makkie. Toen we arriveerden zag het er erg mooi uit en ze hadden plek buiten dus dat was kat in het bakkie. Kok en keuken personeel bleek Thais te zijn mar de bediening was het standaard Poolse model, jong, strak in de kleding en vriendelijk. We bestelden eend en kip en genoten erg van het voedsel. Alhoewel we het heetste op de kaart besteld hadden (2 pepertjes) vonden we het allemaal wel meevallen. Voldaan verlieten wij het restaurant om ons naar de volgende halte te begeven een Ierse pub.Er speeelde een band die druk bezig was om nummers van o.a. Creedence Clearwater Revival te verkrachten. Daarnaast probeerden dronken Polen op leeftijd indruk te maken op niet dronken, niet op leeftijd zijnde Poolsen en na een drankje vonden we het wel genoeg en keerden hotelwaarts. Nog een biertje in de hotel bar en het was tijd om het mandje op te zoeken na een welbesteede dag.

Old town

Uiteraard is the place to be in welke stad dan ook old town, of het nu om Amerika, Duitsland of Polen gaat hier ga je naar toe.Zodra we ons opgefrist hadden vroegen we dan ook wart informatie aan de balie van het hotel en zetten de wandeling van 20 minuten naar old town van Warschau in. Als eerste werd er echter nog een fruit cocktail (bleek een soort milkshake te zijn) bij café blabla gedronken. Het was een leuke wandeling voornamelijk over een brede boulevard met veel terrasjes, resaturants en winkeltjes. Een van de dingen die opviel was dat de Polen, net zoals de Duitsers, grote ijsliefhebbers zijn. Vandaag hebben we geen ijs gegeten maar dat gaat er zeker nog van komen. Aan het eind van de wandeling kwamen we in old town terecht. Het was hier iets groter dan in Poznan, maar niet veel groter. Ook hier een mooi plein met alleen maar terrasjes en aangezien het ruim tijd was voor de lunch streken we hier neer bij een van de vele terrasjes om te gaan eten (en drinken). We hadden geen van beiden veel honger dus naast het verplichte lokale bier werd er een goulash soep en een salade (zalm) besteld. Het eten was goed, maar het bier was beter dus er werd een tweede rondje bier besteld. Bij afrekenen waren we toch wel €10 euro schuldig en dat was inclusief 10% fooi. Via een andere route werd de weg naar het hotel ingezet en dat leverde in ieder geval een mooie koelkast magneet van old town op voor het thuisfront.Voor het hotel scheidden onze wegen zich, ik ging terug naar de kamer en René ging nog wat kleding scoren voor zichzelf, vrouw en kind.

Poznan - Warschau

Na een uitstekend ontbijt in het Ibis (stukken beter dan ik verwact had met o.a. vers fruit allerlei soorten broodjes, beleg, (etc. etc) stapten we de auto in voor de rit naar Warschau. Het was een simpele rit echter wederom was er weinig snelweg en werden we door veel dorpjes heen gevoerd. Aangekomen in Warschau viel mijn oog op een politie auto die over de stoep reed en naar ons keek. Hij draaide snel de weg op en reed achter ons aan. We werden ingehaald en kregen een erg modern stopsein. Een van de agenten leunde uit het raam en toonde een speigelei met stop erop. We werden aangehouden en kregen een papieren controle. Binnen enkele minuten kregen we de papieren tetrug en konden verder rijden naar onze volgende bestremming het novotel in hartje stad. We hadden een kamer op de 17e verdieping dus een prima uitzicht over de stad. Hier geen free wifi maar een ouderwets draadje voor ons internet maar wel weer free. Kortom in Polen gaat dat stukken beter dan vorig jaar in Duitsland.

Poznan

We liepen de stad in en waren binnen vijf minuten in old town, het stadshart van Poznan. Het centrale plein was erg mooi en we liepen dan ook al fotograferend een rondje. Toen was het dan ook tijd om aan de inwendige mens te denken en we zochten het terras van een van de vele restaurants uit die het plein rijk was. Onze keus viel op een combinatie van kaart en bediening en we zetten ons dan ook neder bij club 65. We genoten van spa, wijn, bier. Tongfilet met spinazie en gewokte groenten en kipfilet (helaas te droog) met gefrituurde aardappeltjes. De bediening was een lust voor het oog en onze dame was uiterst vriendelijk. Ze nam dan ook bijgaande foto van ons genietend van de maaltijd. De rekening, nog geen €30 voor een heerlijk slot aan een goede start van de vakantie.

Het laatste stuk van de rit

We waren al vlakbij de grens dus binnen korte tijd reden we dan Polen binnen. De grensovergang was erg kaal en het enige wat je kon was geld wisselen, dus we haalden hier onze eerst zloty’s (nog geen kwartje per stuk). Vervolgens bleek er zwaar onderhoud aan de weg te zijn en we werden via allerlei binnenwegen geloodst. Het was prima aangegeven via broden dus dat was geen probleem. De dorpjes die we passeerden waren klein, oud en armoedig. De voornaamste handelsproducten waren benzine, wisselkantoren, nachtclubs, tuinkabouters en andere beelden. Kortom weinig opwekkends We arriveerden tenslotte in Poznan en reden daar naar het Ibis. De prijs viel tegen vergeleken met vorig jaar, maar de service was beter. Er zat een beveiligde parkeergarage voor de auto bij, free wifi (yeh!!!) en ontbijt. Kortom niet slecht. Na installeren van de spullen en opfrissen namen we een Pools biertje aan de bar (Zywtec), nog geen €2.50 voor een halve liter en gingen het dorp in.

De tweede stop

Om twee uur waren wij vlak bij Berlijn en zagen daar een goede reden voor onzer tweede stop. Ondanks het feit dat de airco fors stond te blazen was de temperatuur in de auto toch boven de 20 graden opgelopen. Geen wonder want buiten gaf de thermometer een temperatuur aan van 39.5 graden. Toen wij dan ook het bord voor de McCafé zagen, een toppertje van de vakantie van vorig jaar besloten wij daar te stoppen om een ijs en ijs koude mango frappeé te gaan scoren en wie weet free wifi. De frappe was een succes de free wifi niet. Het was wel gratis maar je moest een pin code aanvragen via een telefoon nummer een mobiel telefoonnummer, een mobiel Duits telefoon nummer en dat laatste was dus een probleem. Versterkt door de frappe maakten wij ons dan ook op voor de volgende etappe op de rit naar Polen.

Het vertrek

Na de deceptie van het voetballen was dan toch de dag van vertrek aangebroken. Ik stond om zeven uur op en na de koffie en de douche pakte ik de laatste spulletjes in om naar Zaandam te vertrekken. In tegenstelling tot vorig jaar was mijn reisgenoot volledig fit en hij ging dan ook het eerste stuk rijden. We vertrokken onder begeleiding van de Tom Tom XL europa op eigenlijk dezelfde route als vorig jaar. Alleen dit jaar zouden we een stukje verder reizen. We zaten al rap in Duitsland en daar kon het gas er echt op zodat we om 11 in Rheine arriveerden. De route leidde door het dorp heen en er werd heel vlot een subway gespot. Een prima plek om de eerste break in te lassen onder het genot van een cola light en een van de beroemde subway broodjes. Na het versterken van de inwendige mens was het dan ook snel weer vertrekken voor de volgende etappe op weg naar de eindbestemming van vandaag Poznan.