vrijdag 30 juni 1989

Balkon avonturen

Een typisch Grieks balkonnetje
Toen wij die avond terugkeerden bij onze appartementen zagen wij bijzondere gebeurtenissen aan de overkant bij het andere appartementsgebouw. Onze Zweedse vriendinnen die daar woonden waren ten eerste allemaal behoorlijk dronken (dat was trouwens niet vreemd want dat waren ze elke dag) maar daarnaast waren ze allemaal acrobatische dingen op het balkon aan het doen.

Bij navraag bleek dat de dames zo slim waren geweest om de sleutel binnen te laten en dat zij nu via het balkon van de buren hun kamer weer probeerden te betreden. Nu was de combinatie van de bovenste verdieping en de alcoholische staat van de dames vragen om moeilijkheden dus een van ons bood aan om de dames even bij te staan. Daarbij deed hij een heel strak staaltje van slim nadenken want hij ging gewoon met de trap naar het platte dak en liet zich daarvandaan op het balkon zakken. Met dankbetuigingen van de dames aan de held van de nacht kwam er zo een einde aan de balkon avonturen.

donderdag 29 juni 1989

Scandinavische avond

Een stel typische Zweedse dames op vakantie
Vanavond hadden we een Scandinavische avond in de Viva pub. Als eerste maakten we kennis met de mooie Deense Anna die daar met haar vriendinnen op stap was. Er werd gedronken en gedanst er er werd ook het een en ander aan kennis ontwikkeling gedaan. Zo leerde ik mijn eerste Deense zin 'Jeg elsker dig' wat op zijn Hollands 'Ik houd van je' betekent.

Veel later op de avond kwamen wij met een Zweeds stel in gesprek en dat klikte behoorlijk goed. Zij waren vaste klanten van de Viva pun eb wisten iets wat wij niet wisten. Als je een rondje tequila bestelde kwam er meteen een tweede rondje van het huis achteraan. Ze voegden de daag bij het woord en even later had iedereen twee glazen tequila naar binnen gewerkt. Uiteraard bestelden wij meteen daarop een rondje en zat iedereen op vier glazen tequila. Daar bleef het niet bij en niet helemaal nuchter meer kwam er tenslotte een einde aan een zeer geslaagde Scandinavische avond.

woensdag 28 juni 1989

Asklepieion

Het asklepieion
Omdat de voetbalwedstrijd niet doorging moesten we iets anders gaan doen en de keuze viel op een stukje cultuur. We besloten naar het asklepieion te gaan. Dit sanatorium is het oudste gebouw op Kos en een belangrijke toeristische trekpleister. We kwamen rond half vier ter plekke aan maar een bord gaf aan dat de boel om vier uur dicht ging. Te kort tijd vonden wij en we besloten dan ook om weer om te draaien.

Op de terugweg vonden we een leuk klein restaurantje in een even klein dorpje en we besloten om daar een hapje te gaan eten. We kregen een prachtige plek in de schaduw van een aantal bomen en hadden er een heerlijke maaltijd bestaande uit een mooie Griekse salade en flesjes cola. Na een pauze van zo'n anderhalf uur stapten we weer op de fiets om terug te keren naar onze thuisbasis. Het asklepieion zouden we op een andere dag nog wel eens gaan bezoeken maar dan wat vroeger op de dag.

Voetbal

Voetbal op gras zoals het hoort
Vandaag stond er wederom een sportieve activiteit op het programma na de fietstocht van gisteren. Een van ons was het namelijk opgevallen dat een groepje Grieken elke dag stond te voetballen op een zandvlakte en hij had de stoute schoenen aangetrokken en ze de vraag gesteld of ze een wedstrijd Nederland - Griekenland zagen zitten. na een bevestigend antwoord was er een datum en een tijd afgesproken en vandaag was het zover.

Toen wij echter op het veld (de zandvlakte) arriveerden bleken er al twee teams tegen elkaar te spelen. Met wat gehakkel en gestotter werden er excuses gemaakt maar de match ging helaas niet door. Waarschijnlijk waren de Grieken doodsbang om door het Nederlands achttal volledig aan gort gespeeld te worden. We bleven nog even kijken naar de Griekenland-Griekenland wedstrijd maar besloten al snel weer te vertrekken om wat anders te gaan doen.

dinsdag 27 juni 1989

Heaven

Het logo
Beauty contest in Heaven
Na de fietstocht was het nog even tijd voor een bezoekje aan het strand, toch wel de belangrijkste reden om naar de Griekse eilanden te gaan. Op een gegeven ogenblik begonnen de maagjes echter te knorren en brachten we een bezoek aan ons favoriete restaurant waar een tafel voor acht neergezet werd en iedereen wat lekkers uitkoos.

Die avond zouden we naar de disco gaan en de keuze was op Heaven gevallen. Iedereen friste zich dan ook op in het appartement en 's avonds laat werd de hemel op Kos betreden. Heaven was een mooie disco, de entree prijs viel mee en ook de drankjes (zoals gewoonlijk bier en baco) waren niet al te duur. Diep in de nacht verlieten we Heaven weer om ons ter ruste te begeven na een actieve dag.

Fietstocht

Een fietstocht
Vandaag stond er een sportieve activiteit op het programma. We zouden met onze fietsen een tocht naar de warm water bronnen gaan brengen, Deze bronnen liggen op dertien kilometer van de stad dus dat is best te doen.

We sloegen een voor ons nieuwe richting en en als eerste zagen we een mini bergje. Onder wilde kreten over de tour de France werd de heuvel aangevallen en moeiteloos genomen maar daarachter zat een behoorlijke steile berg. Dusdanig stijl dat een aantal van ons voor de laatste meters afstapte en te voet met de fiets aan de hand de top bereikten. De afdaling daarentegen was wel weer erg goed te doen ;-).

De bronnen waren niet zo heel erg de moeite waard en we besloten dus al snel om weer terug te keren. Het was ondertussen wel tijd geworden voor de lunch dus we zochten eerst een restaurantje op om daar de maaltijd te gaan gebruiken. Na een uitgebreide lunch stapten we weer op de fietsen om naar ons appartement terug te rijden. De bronnen waren geen succes geweest maar het was wel onze meest sportieve dag van de vakantie geworden.

maandag 26 juni 1989

Vuilnisman

Een moderne vuilniswagen
Het was vandaag een latertje geworden en we kwamen pas tegen een uur of drie terug bij ons appartementen complex. Niemand had echter al zin om naar bed te gaan dus gingen er een paar van ons naar de kamers om de voorraadkast te plunderen en gingen de anderen alvast op het terras voor het gebouw zitten.

Al gauw kwamen de voorraden op tafel en stonden er diverse soorten nootjes, cola, Bacardi, en hoe kon het ook anders, bier klaar. Er werd gegeten, gedronken en gepraat maar niet al te luid zodat de mensen die al sliepen niet wakker zouden worden. Op een gegeven ogenblik kwam de klok in de buurt van vier uur, iets waar wij op hadden zitten wachten. Elke nacht waren er namelijk rond die tijd vreemde geluiden buiten te horen waar sommigen wakker van werden en we zouden nu kunnen zien wat die mysterieuze geluiden veroorzaakte.

Welnu het bleek niets meer of minder te zijn dan een oude, piepende en krakende vuilniswagen die samen met zijn bemanning al het afval kwam ophalen. Nu dat mysterie ook was opgelost besloten we een einde aan de dag te maken en zochten we onze bedden op voor nog een beetke nachtrust.

Viva pub

Een van de vele clubs en kroegen in Kos
We hebben inmiddels onze vaste stek voor de avond gevonden en dat is de Viva pub. Prima terras, goed bier en erg goede muziek. Men draait hier veel rock zoals Bon Jovi, Van Halen en U2 maar het topnummer dat elke dag meerdere malen voorbijkomt is toch wel paradise city van Guns and roses

We hadden al gauw onze vaste stek op het terras gevonden en elke avond na de maaltijd was dit toch wel onze eerste stop voor wat drankjes en het genieten van de muziek. Een van ons besloot zelfs dat Paradise city zo goed was dar hij thuis direct de cd van de band zou gaan halen. Aangezien zijn normale muzieksmaak eerder in de richting van Frankie goes to Hollywood gaat probeerden ik en de andere hardrock fan in het gezelschap hem te overtuigen dat hij het geen goede cd zou gaan vinden. Dat was echter een hopeloze missie hij bleef bij zijn voornemen. Nu ja, hij zal in Holland wel merken of hij de cd wel of niet leuk gaat vinden.

De huishoudpot

Grote leegte in de pot
Zoals eigenlijk altijd gebeurt als je met een groep op vakantie bent dan wordt er een pot gemaakt waar iedereen geld in stopt en de gezamenlijke uitgaven uit betaald worden. En even onvermijdelijk is er altijd wel iemand die de verantwoording van pot beheerder op zich neemt. Zo ging het ook bij ons en de pot beheerder had zelfs een extra portemonnee meegenomen om daar het geld in te bewaren.

Gisteren was er echter behoorlijke paniek ontstaan toen onze pot beheerder de pot verloren leek te hebben. Er zat niet ontzettend veel meer in maar het was toch wel erg zonde van het geld. Ondanks een uitgebreide speurtocht in beide appartementen kwam de pot niet meer bovendrijven en ook een bezoek aan de plekken waar we geweest waren bracht de verloren zoon niet terug. We sliepen die nacht dan ook iets minder vrolijk in dan normaliter maar we besloten dat we de vakantiepret niet lieten vergallen door dit soort kleine tegenslagen. Maar de volgende dag scheen de zon alweer want de pot beheerder vond de portemonnee terug onder zijn bed.

zondag 25 juni 1989

Zonnebrillen

Zo duur zijn de onze gelukkig niet
Na nog geen drie dagen vakantie is al bekend wat de meest gedane aankoop gaat worden in deze drie weken in Griekenland. Uiteraard vallen drinken en eten hier buiten want dan zijn bier en nootjes de grote winnaars.

Uiteraard waren er bij de start niet voldoende zonnebrillen mee omdat men die óf vergeten was óf al bedacht had ter plekke een niet al te duur exemplaar aan te schaffen. 

Zo werden er op de eerste dag dus al diverse zonnebrillen aangeschaft maar daar bleef het niet bij. Het eerste strandbezoek bleek al te veel voor een van de zonnebrillen te zijn en de eigenaar daarvan moest dus al weer direct een nieuwe aanschaffen. Ook op dag twee en dag drie gingen er al weer zonnebrillen verloren aan allerlei ongelukjes dus er worden elke dag wel nieuwe exemplaren gekocht. Zoals ik al zei, na slechts enkele dagen weten we al wat de populairste non-food aankoop gaat worden.

Verjaardag

Ballonnen doen het altijd goed
Vandaag was een bijzondere dag want een van ons was jarig. Er waren vanuit Nederland al diverse voorbereidingen gedaan zoals slingers, ballonnen en een oud laken. Op dat laken werd met grote letters gekenmerkt dat er een jarige was en dat hing uiteraard over het balkon heen gedrapeerd zodat de hele wereld kon zien dat er iemand jarig was.

Ter plekke waren er allemaal mooie cadeaus voor de jarige aangeschaft zoals zwembandjes en een pet met een hele grote klep. Terwijl we gezamenlijk aan de koffie zaten in het appartement van de jarige bleek hij ook een cadeau voor ons te hebben. Alsof de duivel er mee gespeeld had, had hij voor ons ook petjes aangeschaft maar dan uiteraard met een normale klep. Iedereen deed dan ook netjes zijn of haar pet op alvorens we op de fiets stapten richting het strand.

zaterdag 24 juni 1989

Ontbijt

Een typisch ontbijt van ons
Aangezien we het elke nacht behoorlijk laat maken en er redelijk wat alcohol doorheen gaat op die avonden hebben we uiteraard een goede start van de dag nodig. Nu hebben onze appartementen ook een keuken en alhoewel we daar in de middag en de avond geen gebruik van maken wordt deze in de ochtend erg goed gebruikt.

We hebben de beschikking over een koffiezet apparaat (waar best wel een hoge boete op staat indien we hem kapot maken) en hebben koffie uit Nederland meegenomen (Griekse koffie is simpelweg niet te zuipen). Daarnaast worden er fanatiek eieren met spek gebakken (nemen we elke dag mee uit de supermarkt aan de overkant) en die combinatie zorgt ervoor dat de ontberingen van de afgelopen nacht terzijde gelegd worden en dat we ons weer in de geneugten van de volgende dag kunnen storten. Wij zorgen goed voor onszelf want het leven is zwaar!

De supermarkt

Een typisch winkeltje op Kos
Tegenover ons appartementen complex zit een soort van mini supermarkt waar de winkel van Sinkel nog wat van kan leren.Ze verkopen er van alles en nog wat van toeristen artikelen zoals petjes, ansichtkaarten tot eten zoals eieren, spek, groenten, fruit enzovoorts enzovoorts. En uiteraard verkopen ze er bier en nootjes en van beide producten zijn wij grootverbruiker. Elke dag worden er heel veel halve liters Heineken en pakken met pistache en cashew nootjes aangeschaft. Uiteraard worden er ook andere dingen gekocht want we moeten uiteraard wel ontbijten en fruit wordt er ook gegeten maar bier en nootjes zijn toch wel de producten die wij het meeste afnemen. Na nog geen twee dagen zijn wij al graag gezien gasten en worden hartelijk begroet als wij de zaak betreden en met stapels producten weer vertrekken. 

vrijdag 23 juni 1989

Playboy

De huidige naam van de playboy
Nadat we eerst naar ons appartement gereden hadden en ons opgefrist hadden was het tijd voor het avondprogramma. Deze keer liepen we niet naar de haven maar gebruikten onze fietsen waardoor we een stuk vlotter arriveerden. Dat betekende dat we eerst wat gingen drinken voor het tijd was om aan tafel te gaan. Onder het genot van een drankje besloten we dat Mire mare ons gisteren erg goed bevallen was qua prijs en kwaliteit van het eten dus daar gingen we opnieuw heen. Na een wederom erg goede maaltijd was het tijd om uit te gaan en de dames wilden naar een plek waar je kon dansen. Op advies van de ober van Mire mare besloten we naar de playboy te gaan, de beste club van Kos werd ons verzekerd.

Welnu het was er druk, je kon er dansen, er waren veel dames en er werden cocktails geschonken. Kortom het school voorbeeld van een club. Gelukkig hadden ze ook bier en konden wij rustig een biertje drinken terwijl de dames konden dansen. Het was best wel een gezellige avond maar ik denk niet dat ik hier terug ga komen, de anderen misschien wel maar ik niet.

Fietsen

Een moderne roze fiets met mandje
Na de maaltijd was het tijd om wederom naar de fietsenhandel te gaan om ons stalen ros uit te gaan zoeken. Het was inmiddels vijf uur geworden en de zaak was open. Er stonden werkelijk gigantisch rijen met fietsen op nieuwe huurders te wachten en wij gingen er allemaal eentje uitzoeken.

 Na wat gesteun en gekreun had iedereen een hyper moderne fiets met als winnend item een mandje voorop. Best wel handig om je strandspullen in te vervoeren en om gekochte boodschappen mee terug naar de appartementen te vervoeren. De heren hadden allemaal een blauw of grijs exemplaar uitgekozen maar de dames waren, uiteraard, voor een roze gegaan. tevreden verlieten we allemaal de fietsenstalling (nu ja fietsenstalling, het was gewoon een ruimte in de buitenlucht) en stapten op onze nieuwe aanwinsten. Er werden een paar rondjes gedraaid om zowel aan de fietsen als aan het verkeer te wennen maar Kos kan met Amsterdam wedijveren als fietsersstad. Het verkeer hield netjes rekening met de fietsers en dat was best wel noodzakelijk want niet iedereen die hier fietste was in Nederland opgegroeid en sommige mensen waren niet echt een held op het stalen ros. Wij hadden gelukkig allemaal een goede fiets carrière achter de rug en gingen probleemloos de stad in.

Het strand

Vier strandstoelen
Een van de belangrijkste redenen om naar Griekenland op vakantie te gaan is toch wel het weer en vandaag was onze bestemming dan ook het strand. We gingen eerst naar de fietsenverhuur want de fiets is toch wel het transportmiddel op Kos. Deze bleek nog niet open te zijn dus daar zouden we later op de dag wel naar teruggaan.

Wederom gingen we dus te voet op pad en kwamen even later op het strand aan waar we 2000 drachme besteden aan het huren van acht strandstoelen. Er werd druk gesmeerd, geluierd, gezwommen, gespeeld en gezond totdat het tijd was voor de lunch.

We verlieten het strand en namen plaats in een van de vele restaurantjes die er op de weg naar het strand lagen. We besloten tot een eenvoudige doch voedzame maaltijd en in mijn geval was dat spaghetti. Uiteraard bier erbij (de drank gaat erg vlot op dit soort vakanties) en ook de tweede maaltijd in Kos beviel ons erg goed.

donderdag 22 juni 1989

Mire mare

Souvlaki met een salade
Nadat we onze spullen in het appartement geparkeerd hadden was het tijd voor een eerste verkenning van de stad. De lange broeken werden verruild voor korte broeken en we waren er klaar voor. We deden de deuren achter ons op slot en wandelden naar de haven. Het was etenstijd en vanuit elk restaurantje probeerden men je naar binnen te lokken met kreten dat het hier het lekkerste en goedkoopste was.

Na wat om ons heen kijken viel de keuze tenslotte op restaurant Mire Mare waar een van de obers zijn beheersing van het Engels toonde met de kreet "Kill you like a chicken". Er werden wat tafeltjes tegen elkaar aangeschoven om plek voor acht personen te creëren en we namen plaats. Uiteraard werd er een ouzo van het huis aangeboden maar daarna bestelden we bier en baco. Aangezien we in Griekenland waren moest er Grieks gegeten worden en dus werden er plaatselijke specialiteiten als moussaka, keftedes, en souvlaki besteld. Uiteraard ging er iemand aan het lamsvlees maar ook vis was er meer dan genoeg te krijgen en mijn keuze viel op zwaardvis. Dat alles werd begeleid door gebakken aardappeltjes en Griekse salade. Het eten was prima en voldaan verlieten we Mire mare, hier gaan we nog wel vaker een hapje eten in de komende weken.

De appartementen

Een typisch Grieks appartementsgebouw
Ons appartement gebouw zag er niet echt uit als een luxe verblijf maar eerder als een grote betonnen bak met wat palm bomen er om heen. Aan de voorkant bevond zich een soort terras met wat tafeltjes en stoeltjes achter een laag betonnen muurtje.

We betraden het gebouw en na het tonen van onze reserveringen kregen we de sleutels van onze appartementen die op de tweede verdieping bleken te liggen. De identieke appartementen bleken over een twee slaapkamers te beschikken, een met tweepersoons en een met twee eenpersoons bedden, een balkon, een woonkamer en een compleet uitgeruste keuken. Van die laatste waren we niet van plan al te veel gebruik te maken, behalve dan de ijskast om de drank in op te slaan, het fornuis om ontbijtjes te bereiden en uiteraard de koffiekan. Kennelijk sneuvelde die laatste regelmatig want er hing een briefje in de kast dat er 400 drachme (60 gulden) in rekening gebracht zou worden bij een gesneuvelde koffiekan.

Naar Kos stad

Een bus naar Kos stad.
Nadat we geland waren stroomde iedereen het vliegtuig uit. De douane stelde weinig tot niets voor en het vliegveld overigens ook niet. Buiten het gebouw was een vlakte van asfalt en zand en daar stonden rijen bussen klaar om de vakantiegangers naar hun hotels en appartementen te vervoeren.

Met behulp van de reisleidsters wist iedereen zich in de juiste bus te plaatsen en al gauw werd de weg naar ons Kos stad ingezet. Bij hotels en appartementen werden er steeds groepjes uitgelaten en al gauw waren ook wij bij ons appartementencomplex aangekomen en verlieten de bus. Helaas bleef er in de haast en drukte een plastic zak in de bus achter en dat betekende dat we een van de flessen drank (four roses) die we op Schiphol gekocht hadden kwijt waren, samen met wat sigaretten en ander klein spul. Dat merkten we uiteraard pas toen de bus alweer verder gereden was en onder wat schouderophalen werd de rest van de bagage bij elkaar geraapt en betraden we het complex, benieuwd naar hoe onze appartementen er uit zouden zien.

Amsterdam - Kos

Een martinair toestel
Vandaag was het dan zover, samen met zes collega's en de vriendin van een van hen zouden we drie weken op vakantie gaan naar Griekenland. Aangezien we van overal en nergens zouden komen was het afspraak punt de desk van Martinair op Schiphol. Iedereen was op tijd en had er zin in zodat we al snel achter de douane stonden en ons op de tax free winkels konden storten.

De aankopen vielen uiteraard in de bekende categorieën van drank, rookwaren en luchtjes en al gauw liepen we naar de gate om te gaan boarden. Aan boord gekomen vertrokken we met enige vertraging daar een van de passagiers onwel werd en het vliegtuig moest verlaten maar daarna gingen we toch het luchtruim in. Ruim drie uur later stapten we uit in de Griekse zon. De vakantie was nu echt begonnen.