Geen Suvarnaphum

Maandag zouden we naar paradiso gaan voor een concert en als goed gebruik hoort daar een diner bij Suvarnaphum aan vooraf te gaan. Ik had mijn auto 's ochtends bij de garage neergezet voor een APK keuring en had ook nog een collega die meereed. Om alles nog eens wat makkelijker te maken zou het in de middag ook nog eens gaan sneeuwen en dan raakt het Nederlandse verkeer zwaar in paniek. Ik besloot dan ook ruim voor vier uur mijn werk te verlaten zodat ik ruim op tijd in Amsterdam zou zijn. Helaas was het na drie uur gaan sneeuwen en het ritje naar de garage kostte al een uur. Voeg daar een uur aan toe om Almere te verlaten en nog een uur om thuis te komen en  ik was drie uur onderweg. En dus te laat om nog mee te kunnen tafelen bij Suvarnaphum. En als de oorzaak nou een hevige sneeuwval zou zijn geweest, niets van dat alles. Er lag nog geen drie centimeter sneeuw en iedereen was weer in paniek. En dat terwijl ik probleemloos en zonder enig probleem de kilometers aflegde vandaag. Of zou dat toch komen omdat mijn winter banden er al onder zaten?

Grolsch cine café

We waren zo keurig op tijd voor de film dat we geen tijd hadden gehad om in de drukke rij voor de popcorn en drankjes te gaan staan dus we hadden twee en een half uur op een houtje zitten bijten. Nu kan dat natuurlijk niet, je reputatie als suikeroom gaat daar danig onder lijden, dus we gingen na afloop even bij de buren naar binnen om de inwendige mens te versterken. Net als in de bioscoop was het hier ook niet meer hetzelfde sinds mijn laatste bezoek. Het zitgedeelte was onveranderd maar de bar had een complete make over gehad. Dat deed echter niets af aan de drankjes en hapjes, alhoewel de bediening niet echt snel te noemen was. Desondanks lieten we ons het bittergarnituur en de drankjes goed smaken voor het tijd was om naar huis te gaan.

Harry Potter 7 (part 1)

Voor ik op vakantie ging had ik mijn nichtje (en tegenwoordig ook mijn neefje, hij is nu oud genoeg) beloofd om haar mee te nemen naar de nieuwe Harry Potter als ik terug was. Vandaag was het dan tijd om die belofte in te vullen en ik haalde ze thuis op om voor de 7e keer met mijn nichtje naar een Harry Potter film te gaan. Tien jaar terug waren we aan het epos begonnen, zij als zes jarige excuus Truus want in die tijd werd Harry Potter nog gezien als kinderfilm. Nu was dat wel anders want de zaal zat nokvol. Ik was al een tijd niet meer naar de bioscoop gegaan en tot mijn grote verbazing (en vreugde) leek het weer heel erg op vroeger.

De kaartjes werden goed gecontroleerd, zowel bij het binnengaan van de bioscoop als bij het binnengaan van de zaal. Je werd weer netjes naar je stoel begeleid en dat was de afgelopen jaren toch wel anders. Als je de eerste controle gepasseerd was kon je toen doen en laten waar je zin in had. Mijn nichtje wist te vertellen dat er de laatste paar maanden forse ruzies (knokpartijen) waren geweest over de juiste stoeltjes dat de bioscoop genoodzaakt was om weer strenge controles in te voeren. De film zelf was uitstekend, de 2 uur en 20 minuten waren voorbij voor we er erg in hadden. Het enige nadeel is dat het halverwege het boek stopt. We moeten tot de zomer wachten op deel 2 en het slot maar dan gaan we samen voor de 8e keer een Harry Potter zien.

Hotels in Amerika

Het leven is wel heel erg zwaar. Je bent nog niet terug van de ene vakantie of je moet alweer over de volgende vakantie gaan nadenken. Zoals bekend ga ik met Simon & Dennis (Frank is helaas verhinderd i.v.m. een weekje weg dat zijn schoonvader organiseert) naar Florida in april/mei 2011. De vluchten hadden we al vastgelegd maar verder was er nog weinig bekend. Ja we zouden Orlando en Miami bezoeken want daar vlogen we op maar dat was het wel. Dennis kwam echter met een mooie aanbieding van het four seasons hotel in Miami op de proppen en dat betekende dat we actie moesten gaan ondernemen als we daar van wilden profiteren. Na druk mailverkeer en surfen op het web hebben we in drie dagen alles weten te regelen. Hoelang we waar blijven en in welke hotels we verblijven. We beginnen met vier nachten in het al genoemde 5* four seasons en vertrekken dan naar Tampa om een nacht in de Marriot spring hill suites door te brengen.

Eigenlijk stond deze plaats niet op de vakantie lijst maar we willen een baseball wedstrijd zien en omdat de Miami Dolphins uit spelen in de dagen dat wij er zijn wijken we uit naar de Tampa bay rays die er wel zijn tijdens onze vakantie. We blijven hier dan ook maar een nacht en hebben voor een goedkoop 3* hotel gekozen. Daarna rijden we door naar onze laatste halteplaats Orlando om te overnachten in een mooi 4* resort. We hebben hier een suite met twee slaapkamers voor een wel zeer aantrekkelijke prijs, nog geen €140 de man voor drie nachten. Kortom vluchten en hotels zijn geregeld, de komende periode kunnen we de activiteiten ter plekke gaan invullen.

Jubilea

Alhoewel ik deze week nog vrij had was donderdag toch een dag die al met het werk te maken had. Twee collega's vierden op die dag een jubileum en hadden mij ook uitgenodigd voor het etentje bij wok restaurant Atlantis in Almere. De start was om 18:00 dus ik vertrok ruim op tijd (17:00) van huis. Ruim op tijd dacht ik maar dat was toch echt niet zo. Mijn normale woon werk verkeer rijdt tegen de file in maar als je om 17:00 naar Almere vertrekt zit je dik in de file. Ik kwam dus pas om half zeven binnen en de speeches waren al in volle gang. Ik kreeg snel een drankje en ging zitten om naar het staartje van de laatste speech te luisteren voordat het tijd was het wok buffet op te zoeken. Het eten en drinken was prima en het gezelschap aangenaam. Lekker bijpraten over de afgelopen weken waarbij iedereen uiteraard erg in mijn afgelopen vakantie geïnteresseerd was. Alleen, en daar kan niemand wat aan doen, het haalt het niet bij een stalletje in Bangkok waar je rond middernacht grote groepen mensen op ziet neerdalen om van een laatste maaltijd te genieten voor het slapen gaan.

Koelkast magneten

Vandaag even een bezoek gebracht aan mijn ouders die wel erg benieuwd waren naar de vakantie verhalen. Uiteraard waren de foto's belangrijk om te zien (en dat is toch heel wat makkelijker geworden in het digitale tijdperk) maar ook de koelkast magneten waren erg belangrijk. Ik legde dan ook netjes de magneten en mijn notebook klaar voor ik het ritje naar mijn ouders inzette.

Rond twee uur zat ik gezellig aan de thee en liet alle foto's zien en gaf de magneten aan mijn moeder. Het nadeel van bloggen over je vakantie werd ook meteen duidelijk, er zijn een stuk minder nieuwe verhalen te vertellen want het merendeel is al opgeschreven en gelezen als je terugkomt. Toch was het een gezellige middag en de volgende afspraak is al gemaakt, dat is gourmetten met sinterklaas bij mijn zusje. Want over ruim een week is het al weer zover.

Azië, een retrospectieve

De vakantie zit er weer op en dan is er tijd voor een terugblik. Eigenlijk waren er geen echte minpunten deze vakantie alles was top. Als klaag Hollander (dat is tenslotte je recht) toch een opmerking. Het is verrekte warm en Azië en dat gekoppeld aan de lucht vochtigheid maakt het toch wel zwaar. Maar dat is een kleine prijs voor al het moois.

De landen en steden:
1) Bangkok in Thailand
2) Kuala Lumpur in Maleisië
3) Singapore
Bangkok was met voorsprong de mooiste stad. We hebben hier het langst verbleven en ik heb het idee dat ik nog zo veel gemist heb. Grote dank aan onze gids Pattama die ons uitstekend op sleeptouw heeft genomen. Ik heb haar gegevens voor diegenen die naar Bangkok gaan. Singapore vond ik het minst, te westers denk ik. Kuala Lumpur is ook erg mooi maar haalde het toch niet bij Bangkok voor mij.

De hotels:
Het Prince in Kuala Lumpur was duidelijk ons beste hotel, minder luxe dan het Pan Pacific in Singapore maar zo veel warmer en zulke vriendelijke mensen daar, dat gecombineerd met de prijs maakt het de winnaar van de trip. Het Siam city in Bangkok was duidelijk het minste maar ik kan dit prima 5* hotel probleemloos aan iedereen aanbevelen. Het was trouwens het goedkoopste hotel dat we hadden met een kamerprijs van nog geen €70 per nacht.

Het vervoer:
Uiteraard is er gevlogen, gevaren en gereden. Het stoerst vond ik wel onze tochten op de longtail boten als die full speed over de Chao Phraya vlogen. Ook onze mercedes chauffeur Haffiz mag niet onvermeld blijven die ons in Singapore uitstekend vervoerde. En uiteraard de naamloze chauffeur van onze gids in Bangkok die ons steeds netjes afzette en na een telefoontje van Pattama weer oppikte van de plek waar wij ons op dat moment bevonden.

Het eten:
Ik heb overal prima gegeten. Van luxe Japans tot Thais in hele kleine tentjes. Ik denk dat Chinees restaurant Linn-Fa in het Siam city hotel het beste was waar wij gegeten hebben maar het meest sfeervol was toch wel onze lunch tijdens de fietstocht samen met onze gids Jimmy op het kleine restaurant dat in de Chao Phraya lag. Straat stalletjes hebben we niet aangedurfd uit angst voor maag problemen maar dat zag er wel ontzettend leuk uit! Ook de ontbijten mogen niet onvermeld blijven. Bij alle hotels was een super de luxe ontbijt buffet in de kamerprijs inbegrepen, we zagen dat dit in Singapore als los element 80 Sing dollars (€50) kostte, dat maakte onze hotelprijzen nog veel aantrekkelijker. Als tip voor iemand die gaat boeken kan ik deze website aanbevelen.

Het drinken:
De top drie hier bestond uit water, water en water, ik heb nog nooit zo veel water van mijn leven gedronken en het was nodig. Verder zijn er veel sapjes gedronken en ook thee deed het erg goed. Alcohol, koffie en frisdrank namen geen belangrijke plek in op deze vakantie. Uiteraard zijn wel alle lokale bieren geprobeerd en werd er bij de wat luxere restaurants een flesje wijn bij het eten opengetrokken.

De cultuur:
In de eerste twee steden hebben wij het e.e.a. aan culturele evenementen bezocht maar in Bangkok gingen de stoppen compleet los. Ik hoef de komende tijd even geen tempels en geen Boeddha meer te zien. Verder zijn de diverse stadswijken leuk om te bezoeken met toch wel Chinatown en Little India in elke stad als verplicht bezoek.

Het winkelen:
Eigenlijk is er erg weinig geshopt. Ron heeft zijn shopping lijstje aardig afgewerkt, ik stukken minder. Uiteraard zijn maat pakken een must als je naar Thailand gaat en die zijn dan ook aangeschaft. Verder heb ik natuurlijk de koelkast magneten voor mijn moeder aangeschaft maar dat was het wel zo'n beetje.

Dit was mijn eerste visite aan Azië en het is uitstekend bevallen. Vervolg bezoeken zitten er zeker in.

Weer thuis

Ik ben inmiddels alweer ruim een dag thuis en ik voel me prima. Zo te zien heeft het ochtend dutje op de maandagmorgen prima gewerkt en heb ik geen enkele last van jetlag. De koffers zijn uitgepakt, de eerste was is gedaan en de boodschappen zijn binnen. De foto selectie is gemaakt zodat ik anderen straks niet met een kleine 1000 foto's ga vervelen maar met een beschaafd aantal. Ik heb deze week nog vrij dus kan nog lekker uitrusten en van alles en nog wat doen zoals familie bezoek en de foto's ook op facebook zetten. Het enige wat tegenvalt (en niet weinig ook) is de temperatuur. Het is gewoon verschrikkelijk koud hier als je net terug komt uit Azië. Ach ik zat daar over de hitte te klagen dus als een echte Hollander is het nooit goed.

De terugreis

Onze piloot haalde probleemloos de verloren tijd in en we kwamen zelfs iets te vroeg aan op Schiphol. Deze keer was de reis iets minder aangenaam dan op de heenweg want het vliegtuig zat een stuk voller. We hadden dus geen drie stoelen met ons tweeën maar moesten delen met een erg dronken, stinkende en hoestende Scandinaviër. Het was een nachtvlucht maar we begonnen toch met een hapje en een maaltijd. Ik keek ondertussen nog naar Salt en kon gelukkig een beetje dutten aan boord. ’s Ochtends (vier uur ’s nachts Nederlandse tijd, 10 uur in de ochtend Thaise tijd) een ontbijtje en we maakten ons op voor de landing. Alles ging lekker vlotjes en Ron zijn dochter en een vriend stonden klaar om hem mee naar huis te nemen. Mijn collega stond buiten in de auto te wachten en ik werd vlot thuis gebracht door haar (waarvoor mijn dank op dit ontzettend vroege tijdstip). Het was rond zeven uur en ik besloot nog een tukje te doen tot tien uur om hopelijk de jet lag binnen een dag kwijt te zijn.

Suvarnabhumi

In een vlot tempo worden we naar het vliegveld gebracht, inchecken, de bagage achterlaten en door de douane heen. We zijn ruim op tijd zoals dat zo mooi heet dus er is nog tijd voor wat tax free shopping en een laatste maaltijd. Eerst zo meteen nog een sms´je aan diegene die zo aardig is om mij om zes uur ´s ochtends van Schiphol op te halen dat alles op schema loopt (en Ron een aan zijn dochter) en het is bijna voorbij. Op weg naar de gate komen we er achter dat we in het meest uitgestorven hoekje van het vliegveld zitten. Uiteraard nog wel wat vreettentjes (de Amerikaanse hoek met Pretzels, Burger King en pizza. De laatste horde is bijna genomen, we zijn door de boarding controle en zitten in de lounge te wachten als toch die vervelende mededeling komt. Door vertraging met het schoonmaken van de cabine gaat het 20 minuten langer duren. Nu is dat op een vlucht van 12 uur niet zo'n grote ramp maar het is toch jammer.

De laatste dag

Vandaag staan we op voor onze laatste dag in Thailand (en van de vakantie). Bij het ontbijt even bijpraten over de gebeurtenissen van de vorige dag (slapen voor de een en een fantastische show voor de ander) en het is tijd om de voorbereidingen voor het vertrek te treffen. We verlengen een van de kamers tot 6 uur zodat we alles op ons gemak kunnen doen en checken alvast in voor de laatste vlucht met KLM. Zo meteen een taxi regelen voor de trip naar het vliegveld maar nu eerst even pool time. Wederom verbazen we ons over het gebrek aan drukte bij de pool, maar dat weerhoud ons niet van een frisse duik en een lekkere lunch. Ron gaat op de Amerikaanse tour met een cheeseburger en frietjes, ik neem voor de tweede keer deze vakantie een salade Nicoise. Hij blijft Amerikaans en doet er cola bij, ik neem een sapje waar wortel toch wel de boventoon van vormt aan de kleur en smaak te zien en te proeven. Na de pool is het tijd om te douchen en in te pakken. Het uitchecken geeft een probleem, het hotel heeft de credit cards verwisseld en het lijkt er op dat Ron 2x de borg heeft betaald. Met wat hulp van onze gids, ze zat op dat moment in de lobby op het Australische stel te wachten is alles opgelost. Ron regelt inmiddels een taxi busje naar het vliegveld voor de somma van 800 baht (1600 voor een limousine was ons teveel) en we nemen een sapje met onze gids in de lounge. Op dat moment start Loi Krathong, een van de belangrijkste Thaise feesten. Als we dit van te voren hadden geweten waren we een dag langer gebleven. Volgende keer beter. Vervolgens een laatste hapje eten, saté,  (ook hier kan ik wel aan wennen dat zeer regelmatige eten dat men doet). En we stappen ons taxibusje in.

Siam Niramit

Het nadeel van dit dagje onder de wol was wel dat ik onze laatste activiteit niet kon meemaken. Wij zouden een bezoekje brengen aan de show Siam Niramit. Dit was een must see volgens mensen die hier geweest waren en volgens onze gids. Ik lag dus te pitten en Ron werd om 5 uur door onze gids opgepikt. Niet alleen hij maar ook een Australisch stel dat hier verbleef (en dat stel was zo tevreden over onze gids op hun eerste vakantie hier dat zij haar alles deze keer hadden laten regelen) ging mee. Volgens Ron heb ik heel wat genist. Een fantastsiche show met zang, dans, kostuums, olifanten en watervallen over de geschiedenis van Thailand op het, volgens het Guiness book of records, grootste podium ter wereld. Onderdeel van de show was ook nog een fantastisch Thais banket en ik baal er wel van dat ik dit heb moeten missen. Ach volgende keer beter zullen we maar zeggen.

Ziekjes

Na het ontbijt van deze ochtend was Ron weggegaan voor zijn pak en ik zat in de lounge van het hotel het blog bij te werken. Ik voelde me niet helemaal lekker (maagkrampjes en een lichte verhoging) en toen Ron terugkwam besloot ik nog maar een tukje te doen. Dat hielp niet echt en met de schrikbeelden van Dennis en zijn ijsklontje in India (en vervolgens een abbonement op het toilet in het vliegtuig) besloot ik toch maar de hotelarts te laten komen. Uiteraard voldeed de goede man aan de bekende cliché´s, het was een oudere Chinese man. Zijn conclusie was dat ik waarschijnlijk iets te spicy had gegeten de avond te voren en dat mijn maag daar problemen mee had. Niets aan de hand volgens hem maar aangezien ik de volgende dag weer terug zou vliegen besloot hij me toch een batterij aan medicijnen te geven zodat ik niet het risico zou lopen om twee dagen en een vlucht op het toilet door te moeten brengen. Ook kreeg ik het advies om erg vroeg (als in nu) onder de wol te kruipen zodat ik de volgende ochtend weer fris zou zijn. Hij zou ´s ochtends terugkomen voor een extra controle om te kijken of alles in orde was. Welnu na een erg lange nachtrust voelde ik me weer pico bello en de dokter bevestigde dat. Hij gaf alleen wel aan dat ik de medicijnenkuur netjes moest afmaken en niet moest stoppen nu ik me weer goed voelde.

Ritje naar de kleermaker

Ron had wat problemen met zijn bagage en besloot dan ook om zijn pak naar Nederland op te laten sturen. De kleermaker had ons verteld dat zij dit soort dingen ook regelden en dat het op zo'n 2000 baht neerkwam. Ron dus in de taxi naar de kleermaker. Het was een assertieve chauffeur want hij reed tweemaal door rood om vaart te maken. Totdat Ron zich de pleuris schrok van een harde klap op het dak van de taxi. Er bleek een motoragent naast ze te rijden die het niet met de rijstijl van  de chauffeur eens was. Ron werd gevraagd waar hij vandaan kwam en op de kreet Holland volgde een begrijpend Ajax. De chauffeur werd flink afgezeken door de agent waarop deze aan Ron vroeg of hij een andere taxi wilde. Op het ontkennen van Ron vertelde de agent dat hij exact moest betalen wat op de meter stond en geen baht meer. Vervolgens werd de taxi door de agent naar de winkel begeleidt en nadat Ron was uitgestapt werd de taxi afgevoerd.

En het verschepen van het pak was inderdaad geen enkel probleem

Thai boxen

Het was alweer tijd voor onze avond activiteit een bezoek aan Lumpinee boxing stadium voor een avondje Thai boxen. Onze gids stond netjes om kwart voor zes in de lobby (ze hadden mij van te voren verteld dat Thai NOOIT op tijd zijn, zij is daarentegen altijd ruim op tijd) en haar chauffeur stond buiten te wachten. In de gebruikelijke verkeerschaos van Bangkok werden wij door de stad gevoerd en voor het stadion afgezet. We werden opgevangen door de suppoosten en kregen onze kaartjes, wat te drinken, folders, de matchlist van deze avond en een dvd. Vervolgens naar binnen en we bleken ringside seats te hebben. Er zijn drie rangen en ringside is voor officials en toeristen. Te duur voor de normale Thaise bevolking. Er waren in totaal 11 matches, waarvan de 9e de kampioenswedstrijd was. Je kunt wel zien dat dit de nationale sport was want het stadion ging uit zijn dak en ook onze gids zat er volledig in. Elke wedstrijd begint met een uitgebreid ritueel en dan gaan de mannen los. Het is een ontzettend snelle explosieve sport en een wedstrijd duurt 5 rondes van 3 minuten. Aan het eind zijn beide vechters behoorlijk uitgeput. Onderdeel van onze package was ook nog een foto met de kampioen zoals je hier ziet.

Na afloop wederom de auto in en een ritje terug over sukhumvit road langs Nana, net zoiets als Phat Phong   en net zo'n drukte van stalletjes, bars en pingpong shows. Wij gingen echter terug richting hotel waar wij in een restaurant een afsluitende maaltijd namen. Een rustige wandeling terug en er zat weer een dag op in Bangkok.

MBK

We besloten om naar de shopping mall MBK te gaan (alles is 100% zeker nep) in de hoop daar de beruchte kimono te scoren. Een taxi aanhouden was een makkie, maar uiteraard een 100% Thais sprelende taxichauffeur aan het stuur. Hij begroette ons met een vriendlijk pai nai maar gelukkig weet ik dat dit "Waar ga je naar toe" betekent. MBK is een begrip in Bangkok dus hij knikte begrijpend en reed foutloos naar de mall toe. Dit is een echte American style shopping mall met heel veel kleine winkeltjes. In een daarvan (en de foto toont de hele winkel) wist Ron de felbegeerde kimono te scoren. Vervolgens een hapje eten, beter dan in Phat Phong maar niet de kwaliteit die we gewend waren en het was tijd om te vertrekken. Er was hier een echte taxi standplaats maar wel een met een forse rij. En de chauffeurs hebben de leuke gewoonte om mensen wiens bestemming ze niet aanstaat te weigeren en dan door te rijden. Kortom het duurde wel even voor we in een taxi naar het hotel zaten. Daarna de bekende zwembad activiteiten (de pool ligt hier trouwens op zes hoog) en het was tijd voor het avondprogramma.

Chinatown

Vandaag begon goed, met uitslapen en dat was wel zo prettig na de twee dagen vroeg opstaan die we achter de rug hadden. We zaten om kwart voor tien aan de ontbijttafel, maar dat was aan de late kant. Het buffet ging namelijk om tien uur al dicht. Desondanks hadden we een goed ontbijt en stapten even later monter in de taxi naar Chinatown. Onze chauffeur sprak alleen Thais en Chinatown lukte nog wel, ondanks het erg drukke verkeer, maar waar hij ons precies moest afzetten was toch een probleem. Zelfs een drieweg telefoon conversatie met een Engels sprekende vriend van hem zette geen zoden aan de dijk. Op een gegeven ogenblik zeiden we stop hier maar op een punt dat er wel goed uitzag. Hier vandaan wandelden we over de markt en langs de winkeltjes in straatjes die nog smaller waren dan waar we gefietst hadden. Prominente producten waren voedsel, goud en kleding. Het doel was een kimono voor de dochter van Ron te scoren maar dat lukte niet. Na een tocht van twee uur door een doolhof zoals je dat van slechtere Jean Claude van Damme films kent besloten we Chinatown achter ons te laten.

Phat Phong

Deze avond zouden we naar Phat Phong gaan, de nacht markt van Bangkok. Een taxi bracht ons al snel naar deze beruchte plek waar je zo ongeveer ieder namaak artikel kon kopen wat je maar kon bedenken en waar louche uitziende kereltjes je een pingpong show probeerden in te lokken. Je moest niet laten blijken dat je ergens iets (zowel kraampje als show) interessant vond want de verkopers probeerden je meteen alles aan te smeren. We aten in een simpel tentje op de markt. Geen slecht eten maar voor de eerste keer waren we niet echt te spreken over de maaltijd. Vervolgens wandelden we verder de markt over en scoorde ik een koelkast magneet. De vraagprijs was 97 baht maar ik wist in no time naar 50 af te dingen. Ook dit had vast wel goedkoper gekund maar ik vond het wel goed zo. Daarna een kop koffie bij world coffee, een kopie van een Amerikaanse diner.

We eindigen de avond met een biertje in een beer bar waar diverse dames met ons in gesprek wensten te komen en om drankjes liepen te bedelen. Ik was hard en zei genadeloos nee maar Ron had het er moeilijk mee. Dit gekoppeld aan de band die op een te hard niveau jaren 80 muziek stond te verkrachten deed ons besluiten om na het eerste biertje om de rekening (check bin please) te vragen. De dames waren zeer teleur gesteld dat we vertrokken want op dit tijdstip (10 uur) van de avond waren er slechts vier klanten op ruim 40 vrouw en 10 man personeel. We liepen echter rustig naar buiten (het voordeel van een beer bar is dat hij open is tegen het geslotene van een gogo) en scoorden een taxi terug naar ons hotel. Morgen gelukkig weer lekker uitslapen.

Een relaxte middag

Na alle vermoeienissen was het rust tijd geworden. Ik ging me te buiten aan een bad om alle troep af te spoelen en Ron ging alvast naar het zwembad. Hij heeft mij daar echter nooit aan zien komen want na het bad was ik doezelig en ging "even" op bed liggen. Kortom het was erg snel half vijf en vijf uur was het tijd voor de tweede pas ronde van de pakken, en hopelijk de laatste. Stipt om vijf uur was het passen en alles was perfect afgewerkt. De pakken werden geleverd in bescherm zakken en kunnen dus makkelijk de koffer in. We hebben op zeker te veel betaald want er werd de man nog een extra stropdas bijgedaan. Maar ja wij zijn tevreden, zij zijn tevreden dus iedereen blij. We zagen onze gids nog even in de lobby, zij ging deze avond met andere mensen weg die ook in ons hotel logeerden. Morgen zien we haar weer als ze ons naar het Thai boxen gaat brengen.

Fietstocht

Het was zover, de wekker liep op een godsgruwelijk uur af voor onze fietstocht door Bangkok. We waren als eerste in de ontbijtzaal en kregen zelfs koffie van de baas ontbijt. Onze gids stond om kwart over zes in de lobby en bracht ons per taxi naar het vertrekpunt van de tour de Bangkok. We werden welkom geheten door onze gids Jimmy die vertelde dat we een kleine groep hadden. Normaal is 8 gasten en 2 gidsen, wij gingen met de helft. De andere twee belden echter af zodat wij, wederom, een privé gids hadden voor onze rit. In de parkeergarage van het hotel stonden de fietsen klaar. Ron koos een mountain bike, ik nam een damesfiets met mandje.

We gingen als eerste door de mega smalle straatjes van Chinatown waar vallen gewoon onmogelijk was zo krap was alles. Dwars door markten met stalletjes aan twee kanten en het was een wonder dat ik geen ongelukken veroorzaakte. Fietsen kun je kennelijk toch verleren. Na Chinatown staken we met een longtail de Chao Phraya over en bezochten we, uiteraard, een tempel. Na dit stadsdeel was er een lange tocht per longtail waar we wederom veel van het echte lokale leven zagen. Toen wederom dwars door een gebied met veel water en erg smalle weggetjes. De geluksarmbanden die Ron en ik van de monnik hadden gehad werkten niet al te best. Ron had de loterij niet gewonnen en ik slaagde erin om in het water terecht te komen.

De lokale mensen snelden uit hun hutjes en iedereen bood meteen hulp. Toch wel wat anders dan in Nederland waar iedereen komt toekijken. Bij iemand thuis in de tuin kon ik mij afspoelen want mijn broek en de helft van mijn shirt zaten onder de troep (ach weer een wasje voor het hotel). Kletsnat ging ik verder op de tocht maar in het zonnetje droogde alles weer snel. Het enige slachtoffer was de camera, gelukkig stonden alle foto's al op de laptop. Daarna wederom met een longtail naar een eethuisje op het water waar we een heerlijke lunch genoten van rijst, soep, vis, salade en een cola. Toen nog een stukje varen en het was al weer tijd voor de terugreis, wederom door de smalle straten van Chinatown waar het nu erg druk was. Gelukkig kwamen we zonder verdere ongelukken in het hotel waar we gestart waren. We namen afscheid van Jimmy die nog even een taxi voor ons regelde en er was een einde gekomen aan een mooie ochtend.

Lin-Fa

Na een tweetal drankjes in de bar was het tijd voor het diner. Omdat het wederom een vermoeiende dag was geweest gingen we voor de derde maal in het hotel eten. Nu is dat geen enkel probleem want net zoals elk hotel dat wij tot nu toe bezocht hebben heeft ook ons hotel veel restaurants. De keuze viel op het Chinese restaurant, Lin-Fa. We betraden het elegante restaurant en werden van harte welkom geheten door de Thaise bediening die als Chinese dames waren vermomd.

Het eten was uitstekend, we hadden beiden een voorgerecht, ik spring roll van zalm, Ron spring roll met krab die er niet als spring roll uitzagen maar wel prima smaakten en we deelden een geroosterde eend a la Ling-Fa. Beiden nog een noodle gerecht met garnalen erbij en we hadden meer dan voldoende te eten. En het was gewoon top! Verder was er ook nog flink wat amusement bij het eten want aan de overkant in een van de zalen van  het hotel was een groot feest aan de gang. Het stikte van de mannen, een karaoke set en een flink aantal jonge "dames" die als standaard outfit een korte strakke zwarte jurk aanhadden met metershoge hakken. Er werd ook nog wat geknokt door de heren maar de hotel security, die wel aanwezig was, greep niet in. Een van onze serveersters (ja we hadden er drie en ook hier kan ik aan gewend raken) vertelde ons dat dit een politie feestje was en we begrepen waarom er niet ingegrepen werd. Na afloop vroeg naar bed want morgen beginnen we al om kwart over zes!

Geheimzinnige briefjes

Het eerste wat we deden toen we terug waren in het hotel was een snelle douche en wederom naar de lobby afdalen. Hier werden wij door een chauffeuse opgepikt die ons naar de kleermaker bracht voor de eerste pasronde van onze pakken. Overhemden en pakken lagen klaar en het is wel een vreemd gevoel om vijf man aan je lijf te voelen trekken als je je pak aangetrokken hebt. Na enkele minuten waren we er uit, Het boord moest iets ruimer en de taille iets ingenomen. Aan het jasje ook enkele kleine aanpassingen en het zou goed zijn. Er werd nog een bijapssende das uitgekozen en onder het genot van een chang zaten wij te wachten op de auto die ons terug zou brengen naar ons hotel. Morgen om vijf uur de volgende ronde.

Op de kamer terug gekomen vond ik een envelop onder mijn deur met mijn naam er op, het bleek een boodschap van onze charmante gids te zijn. Ze had me telefonisch niet te pakken gekregen en daarom deze boodschap laten bezorgen. Het hield in dat we morgen een kwartier eerder moesten zijn voor onze fietstocht door Bangkok. Dat betekende vertrek om kwart over zes. Kreun! Ik belde haar even ter bevestiging maar kwam in haar voicemail. Ze belde echter snel terug en na de bevstiging voor morgen vroeg ze hoe het met de pakken ging en hoe onze dag was geweest. Hoe bedoel je service. Leve Azië! Zometeen een drankje en diner en er zit (helaas) alweer en dag op.

River cruise

De vierde en laatste stop van de dag was het inschepen voor een cruise over de Chao Phraya die ons terug zou brengen naar Bangkok. Het begon met een lunch buffet en alhoewel ik hier niet al te veel van verwachtte was het erg goed eten. Vele Thaise gerechten, diverse soorten rijst, vers fruit, gebak, soep en zelfs spaghetti. Prima binnen te houden en daarna was het aan dek gaan om een stukje van het "echte" Thailand te zien. Ik zat slechts kort in de zon en zocht al gauw de schaduw op waar ik in gesprek raakte met twee Amerikaansen die hier op vakantie waren. We konden goed zien dat het land flinke regenoverlast had gehad want er stond veel onder water en op een gegeven ogenblik gingen we onder een brug door waar iedereen die bovenop zat plat moest gaan liggen. Zo weinig ruimte zat er tissen de boot en de brug. Een fijne tocht van ruim twee uur en we waren terug in Bangkok. De minibus bracht ons terug naar het hotel waar het tijd was voor de volgende activiteit en dat was deze keer niet het zwembad.

Ruïnes en paleizen

Het was een zware ochtend, de wekker liep om half zes af (die van Ron zelfs eerder) voor ons uitstapje naar Ayutthaya. Na een douche en een ontbijt zaten we dan ook klaarwakker in de lobby waar onze chauffeur ons netjes op tijd kwam ophalen. Deze keer geen privé tour maar we werden met een minibusje opgehaald waar al twee mensen in zaten. Er kwam nog een 5e bij uit een ander hotel en we werden door de drukke spits heengevoerd.  Het eindpunt bleek een grote tourbus te zijn die zich al snel bijna helemaal vulde. We verlieten de stad want Ayutthaya ligt een flink eind verder. Na ongeveer een uur rijden maakten we onze eerste stop bij Bang Pa-in paleis. Hier zagen wij een van de buitenverblijven van de koning. Aardig maar niet wereldschokkend. Het spannendste vond iedereen nog de zeer grote leguaan die lekker in het zonnetje lag te pitten. De fototoestellen en camera's hadden hun ster van de dag gevonden.

De volgende stop was de vroegere tweede hoofdstad van Thailand, Ayutthaya. Deze stad was ergens in 17 nogwat door de Burmezen platgebrand en het was dus een complex vol ruïnes geworden. Het was echter zeer de moeite waard en we genoten hiet dan ook meer van dan het paleis. Aan alle goede dingen komen echter een eind en we stapten weer in de bus voor de derde stop. Een tempel met een grote zittende boeddha, een olifanten gebeuren en een markt vol met aasgieren die de arme toeristen wilden plukken. Ron ging voor een ritje op de olifant en ik keek rustig toe op een bankje hoe de karnaks met hun dieren omgingen. Na een wandelingetje in de omgeving en het ontwijken van wat aasgieren verlieten we ook deze plek op weg naar de vierde en laatste stop van de ochtend.

Kamon

Aangezien we morgen vroeg op moeten staan voor onze excursuie naar Ayutthaya en we moe waren van de dag van vandaag besloten we wederom in het hotel te dineren. De keus viel nu op Japans restaurant Kamon en waar ik voor de sashimi en een tonijn voorgerecht ging nam Ron krab sushi en kobe koe, de beste koe ter wereld. Het eten verscheen en verdween vlot en was goed maar het restaurant was een stuk stijver dan de Italiaan van gisteren waar men zelfs diverse gerechten zingend opdiende. We waren dan ook weer vlot vertrokken en namen nog een laatste afzakkertje in de bar alvorens onze bedden op te zoeken. De wekker ging de volgende dag namelijk om half zes. En dat noem je dan vakantie.

Zwembad nummer drie

Na deze vermoeiende dag was het tijd voor onze dagelijkse (alhoewel we die gisteren gemist hadden) dip in de pool. Het zwembad ziet er erg mooi uit en tegen vijf uur lagen we klaar voor de eerste duik. Na die verfrissende duik vonden we het toch wel tijd voor een drankje. Terwijl we van ons drinken aan het genieten waren werd het toch wel erg donker. Het was ons gisteren ook al opgevallen maar rond 6 uur slaat de duisternis toe in Bangkok. Even later zaten we dan ook in het schemerduister aan het zwembad en rond half zeven was het dan ook tijd om de kamers weer op te zoeken.

Thaise lunch

Onze dag met onze lieftallige gids was bijna tot een einde gekomen maar onze vriendin had honger (en wij ook) dus we besloten haar op een lunch te tracteren. Zij bracht ons naar een klein Thais restaurant, dicht bij ons hotel,  waar we binnen in de koelte konden zitten. Uiteraard sapjes voor ons en water voor haar als drank. De schaal met echte Thaise amuses staat hiernaast afgebeeld. We hebben van alles wat geproefd maar het merendeel hoef je mij niet wakker voor te maken. Maar altijd leuk om land's eigen voedsel te eten. Wij hadden als maaltijd een garnalen gerecht met gebakken rijst, sate en nog een rijstgerecht, onze gids had iets puur Thais. Uiteraard moesten we meeproeven van haar pittige schotel maar alles smaakte prima. En voor de inmiddels bekende Thaise prijzen kun je iemand probleemloos mee uit eten nemen want inclusief fooi waren we 635 baht (15 euro) kwijt voor de hele maaltijd. We werden netjes teruggebracht naar ons hotel en we namen met een tot ziens afscheid want we gaan nog een aantal andere dingen doen met onze nieuwe vriendin de komende dagen.

Aankopen

Tijdens ons derde tempel bezoek kreeg Ron een slang omgehangen waar hij dan ook vrolijk mee op de foto ging, ik bedankte voor de eer en de kosten (100 baht) en we deden een rondje door onze derde en laatste tempel. Na afloop vroeg onze gids of we hetzelfde kwamen doen wat al die andere mensen in Bangkok kwamen doen, het aanschaffen van een maatpak. Op een bevestigend ja van mij wist ze nog wel een goede kleermaker. Aangezien voor mij de ene kleermaker gelijk is aan de andere in deze stad en ik haar haar commissie wel gunde reden we naar haar kleermaker. Ik kreeg wat afding tips van haar (ze zei dat ze niet kon helpen) betraden wij de toko. We kregen wat te drinken en er werd naar onze wensen geïnformeerd. Ik ging voor een klassiek zwart pak en we gingen een stof uitzoeken. Het werd kasjmier en vervolgens begonnen de onderhandelingen over de prijs. de verkoper bleek ook nog een mondje Nederlands, I give you free stropdas, te praten. Ik heb vast te veel betaald maar was niet ontevreden om een eufemisme te gebruiken. Voor €300 ben ik een maatpak, twee maatwerk overhemden, nog een pantalon en een een zijden stropdas rijker. Ook Ron was te spreken over zijn aankoop. De maten zijn genomen en morgenmiddag worden we bij het hotel opgehaald voor de 1e pas ronde.

Longtail boat

De volgende stop was een optionele, we konden een tocht met een longtail boat over de Chao Phraya maken, de belangrijkste rivier die je hier kunt vinden. Een longtail is een smalle houten boot met een spitse snuit en een auto motor achterop die aan een lange staart een kleine schroef aandrijft. Ze hebben een forse snelheid en we gierden dan ook over het water. We gingen eerst een stuk over de rivier en daarna een van de kanalen in. Overal houten huisjes (en wrakken) aan het water en op een gegeven ogenblik stopte we even. En net zoals in de film kwamen twee dames in bootjes met handelswaar aanvaren. De buit was vier drankjes (we trakteerden onze gids en de schipper ook) en voor Ron drie sets ansicht kaarten. De volgende stop kregen we de vraag of we wat wilden eten en op een ja van ons kocht onze gids wat voor ons. We keken vreemd op want het waren twee kale broden en toen we haar aankeken begon ze te lachen en deed voor wat je moest doen. Ze scheurde een stuk van het brood af en gooide het in het water. Direct  ontstond er een soort oorlog tussen behoorlijk grote vissen in het water om de brokstukken brood die wij het water in gooiden. Na nog een stuk varen en wederom veel verhaal was het terug naar de haven en onze wachtende auto

De bloemenmarkt

De volgende stop op onze tour de Bangkok was de bloemenmarkt. Het bleek een markt te zijn van bloemen, fruit, vis, vlees, lotto kaartjes, snaai. You name it they've got it. Onze gids (hier op de foto) kocht voor ons allebei twee in bamboe verpakte etensdingen voor ons een wat kleffe zoete rijst met inhoud en de andere ook een tijsthapje met een wat pittigere smaak. Prima binnen te houden. Ze kon Ron ook nog overtuigen om een lot te kopen (hoofdprijs 3 miljoen baht, trekking vanavond), we kochten voor haar ook een lot en we ontweken een vis die het niet met zijn verkoop eens was en van de weegschaal probeerde te ontsnappen. Op het eind van de markt werden we door onze chauffeur weer opgepikt om naar tempel nummer twee te gaan.

Bangkok tempel toer

We stonden bijtijds op want we zouden om 09:00 opgepikt worden voor onze Bangkok tour. Het ontbijt was prima maar wederom iets minder dan de vorige twee hotels. Zo stonden hier "slechts" twee koks in de keuken. Dat weerhield ons er niet van om een prima ontbijt naar binnen te werken en kwart voor negen zaten we in de lobby wachtend op de dingen die zouden komen. Welnu wat kwam was een vriendelijke goed Engels sprekende Thaise met de naam Pattama. Na een sawaddee kap en voorstel rondje verlieten we het hotel om te kijken welke toerbus klaarstond. Welnu de toerbus bleek een nieuwe Toyota Camry met chauffeur te zijn, we bleken een privé tour te krijgen. We reden naar een tempel en kregen onderweg al veel te horen over van alles en nog wat. De tempel (de eerste van drie) was erg mooi en we kregen onder andere een zegening van een monnik. We hebben veel boeddha's gezien, het paleis, diverse tempels en de inzegening van een nieuwe monnik.

De service was wederom van de bovenste plank. Deuren werden voor ons opengehouden bij het in en uitstappen. Onze gids regelde de toegangsbewijzen voor de tempels (20 baht = €0.50 per persoon) en gaf constant uitleg, gaf aan waar de beste foto's te maken waren en fotografeerde ons en passant ook te pas en te onpas. Kortom veel cultuur en een mooie ervaring.En om de kosten hoef je zo'n dag niet te laten, we hadden dit op het vliegveld betaald en chauffeur, gids en toer van 9 tot 3 kostte ons 500 baht. En dat is dus €12.50. We zagen diverse grote groepen rondlopen op onze toer met een gids en we kunnen maar een ding tegen die mensen zeggen. Sukkels dat je geen privé tour hebt geboekt.

Primavera

Vervolgens werd het toch echt wel tijd om te gaan eten daar we de lunch geskipt hadden door de vliegreis. We kozen voor Italiaans restaurant primavera (uiteraard met Thaise bediening). Het werd klassiek Italiaans met drie gangen, antipasta, primi en secundi. Alleen ik deed leuk door in het Italiaans te bestellen (de kaart was in het Engels en Italiaans) en dat was toch wel moeizaam. Ik had de vitello tonato besteld maar deze bleek op te zijn (of het kalf of de tonijn was er kennelijk niet meer). Dan maar een caprese vooraf en die was erg goed. Mijn primi was een risotto met funghi maar die bleek ergens vertaald te zijn als een risotto della mare. Ach ik maakte er geen probleem van en liet ook deze gang verdwijnen. Mijn hoofdgerecht, de tonijn steak verscheen wel zoals besteld en was erg goed te noemen. Ron had geen problemen, zijn gangen kwamen zoals besteld maar dat kwam waarschijnlijk omdat hij ze gewoon op de kaart aangewezen had. We dronken er een mooie Riesling bij uit het favoriete wijnhuis van Ron en verlieten met vriendelijke lachjes het restaurant. Het enige probleem is nu nog dank je wel in het Thais te zeggen. Dat lukt ons nog steeds niet alhoewel de dames in het restaurant ons flink aan het coachen waren. Het sawadee kap (hallo) lukt probleemloos, dankjewel gaat nog wel even duren.

Het hotel

Onze taxi chauffeur bracht ons in een strakke rit naar ons hotel. Alhoewel een vijf sterren hotel en de bekende activiteiten (deuren die voor je opengemaakt werden) was het minder dan wat we tot nu toe gehad hadden. Ik wil niet zeggen dat ik een verwende snob ben geworden maar luxe went wel erg gauw. De kamer was ook prima in orde en na wat opfrissen was het tijd voor een drankje in de bar.Hier stond deze keer een pianist te spelen en de bediening kwam al aangesneld om te vragen wat wij wilden. Aangezien de bankjes en tafeltjes vrij laag waren zakten de dames door de knieën om ons op gelijke hoogte aan te spreken. Ook hier kan ik probleemloos aan wennen. We bestelden wat te drinken maar toen we weg wilden gaan bleek het happy hour te zijn en kwam er nog een tweede drankje op tafel. Geen straf en ook deze ging er prima in na de reis van vandaag. Eerste conclusie, minst luxe hotel maar wel weer een stuk gezelliger dan het Pan Pacific.

aankomst in Bangkok

We waren vlot op het vliegveld en na de gebruikelijke formaliteiten zaten we te wachten tot onze vlucht vertrok. Op een gegeven ogenblik werd echter omgeroepen dat onze vlucht vertraging had maar de tijd viel wel mee. Hij zou een kwartier later vertrekken. Alles liep verder voorspoedig en 2 1/2 uur later (en een uur eerder want Bangkok ligt in een eerdere tijdzone) kwamen we aan op het vliegveld van Bangkok.We gingen netjes via een sluis van boord maar toen kwamen we meteen op de runway terecht er was geen gate of wat dan ook. Via een bus zonder stoelen gingen we naar het hoofdgebouw en daar konden we dan de douane door en onze bagage ophalen.

Er waren wat verschillen met eerdere luchthavens want een limo service was nergens te vinden, wel veel roependen die taxi's aanboden. Via het Thaise toeristen bureau konden we echter uitvissen dat een taci naar ons hotel ons 450 bath zou kosten (€10) en drie kwartier zou duren. Zij wezen ons ook aan waar de taxi's met taximeter te vinden waren. We kregen zelfs een mooi papier met in het Thaas het adres van ons hotel indien de chauffeur geen Engels zou spreken. Daarnaast lieten we ons nog een excursie naar de oude stad aansmeren voor de volgende dag voor de somms van $9 per persoon. Ons benieuwen wat dat gaat worden.

Vertrek uit Singapore

De wekker liep netjes op tijd af en na het bekende uitstekende ontbijt gingen we onze spullen inpakken. Nog een rondje door de mooie Japanse tuin van het hotel en het was tijd om uit te checken. Ook hier geen problemen en we zetten ons neer in de receptie om op onze chauffeur te wachten. Haffiz kwam netjes op tijd binnen, we hadden afgesproken om 12 uur en tien voor twaalf kwam hij voorrijden bij het hotel. Geen voorrijkosten maar netjes hetzelfde bedrag (€30) als op de reis van het vliegveld naar het hotel. Ik kan iedereen zijn diensten aanbevelen en heb zijn nummer als je daar behoefte aan hebt. Bel hem minimaal een uur van te voren en hij staat klaar voor je. Na een vlotte rit waren we op het vliegveld, checkten onze bagage in en gingen door de douane heen. De eerste stop was de tax refund want ook dat kwam nog terug van de gekochte camera. Daarna een sapje (is toch wel een goede gewoonte deze vakantie) in de food & beverage corner, voor we richting de gate lopen. Nog een laatste aankoop voor onderweg, een boek bij de boekwinkel en we waren bij de gate aangekomen. Nog 30 minuten en we kunnen inchecken.

NB: De foto is van het gingerbread house dat momenteel in het hotel opgebouwd wordt om kerstmis te vieren. Het wordt inderdaad van deeg en koek en dergelijke gebouwd.

De laatste avond in Singapore

Deze dag werden de laatste loodjes gelegd. Er werd alvast ingechekt bij Air Asia via de business lounge van het hotel, een (van vele) luxe kamers met pc met mega breedbeld scherm, luxe stoelen, koffiezet en thee appartuur op de 32e verdieping. Vervolgens hadden we onze limo chauffeur van de heenreis gebeld en geregeld dat hij ons om 12:00 morgen bij het hotel oppikt om ons naar het vliegveld te brengen. We kunnen morgen dus rustig aan doen. De wekker op 9 uur, relaxed ontbijten, inpakken en uitchecken. Zometeen nog een laatste singapore sling aan de hotelbar en de dag is om.

Orchard road en diner

Om 4 uur hadden we afgesproken met een vriendin in het Marriot op Orchard road, de shopping area van Sinagpore. We waren netjes op tijd en namen een koffie en een thee op het mooie buiten terras van het Marriot. Helaas was onze vriendin een Aziatische, een Fillipijnse in dit geval, en die had dus hetzelfde tijdsbesef als elke Aziaat. Om half vijf vertrokken we dus zonder haar gezien te hebben.

Aangezien het nog steeds regende en ik niet helemaal fris was besloten we niet lang te blijven en terug te gaan naar ons hotel. Ik deed een tukje (duidelijk gebrek aan de pool pauze vandaag) en daarna was het tijd voor ons laatste diner in Singapore. We wilden naar het Italiaanse restaurant in het hotel maar dat bleek in het weekend gesloten. De volgende keuze was het Indische restaurant Rang Mahal. Een uitstekende wijnkaart deed ons besluiten tot een fles Pouilly fuse en we kozen voor het menu van de dag. De start was een heerlijk soepje en vervolgens een mooie schotel met rijst, twee curries, groenten en andere lekkernijen. Top aan alle kanten en wederom een aanrader. Het eten is erg goed in Azië.

Chinatown

Vandaag was een goede start, we begonnen met uitslapen en wederom een prima ontbijt in ons hotel. Het eerste programma onderdeel was een bezoek aan Chinatown en in de bekende temperaturen verlieten we ons hotel om met de taxi naar Chinatown te gaan. We betraden het gebied met een grote markt naart de winkels en begonnen rustig onze weg te zoeken. De eerste aankopen werden gedaan en bestonden uit, wederom, een koelkastmagneet en een splinternieuwe Canon camera.  De lucht begon echter te betrekken en even later gingen de hemelsluizen open. En when it rains it pours is een uitspraak die hier op gaat. Gelukkig was er rekening gehouden met dit soort buien want alles was overdekt en je kon droog doorlopen. Ook de grote mall met zijn vele winkeltjes was overdekt duis ook daar konden we ons droog bewegen. Het enige nadeel was dat we na aflloop niet aan het zwembad konden gaan zitten want het bleef maar hozen. Gelukkig hadden we deze middag een afspraak met een vriendin dus de agenda was nog steeds gevuld.

Diner en stappen

Het was dan zover, deze avond konden we los gaan met het diner bij Jumbo. Onze taxi bracht ons netjes voor de deur en we werden naar onze plek gebracht. We zaten aan de rivierkant onder een afdakje en dat was maar goed ook want er viel op een gegeven ogenblik een regenbuitje. De bestelling was schaaldieren en dan flink wat schaaldieren. Eerst gezamenlijk een prima salade van kreeft met mango en nog wat met kaviaar in een mayodressing. In een woord verrukkelijk. Vervolgens kwam voor mij de chili krab op tafel. Een grote pan met een reeds gedeeltelijk gesloopte krab maar er moesten nog steeds wat scharen en andere artikelen opengebroken worden om bij het vlees te komen. De chili was goed scherp maar tastte de smaak van de krab niet aan. Een aanrader voor iedereen die in Singapore is. Ron ging iets veiliger aan de grote garnalen maar die waren ook erg goed.

Na aflloop samen nog even naar de Cuba Libre maar ik was redelijk moe en we gingen al gauw weg. Ik voor nog een laatste singapore sling aan de hotelbar en Ron voor een bezoek aan de hoteldisco. Het was daar gezellig want ik was al lang en breed naar dromenland vertrokken voor Ron weer terug was.

Boottocht

Na de Flyer lieten we ons door een taxi naar Merlion park brengen waar het beroemde standbeeld van de visleeuw staat. Vanuit dit (foeilelijke) beeld kun je een boottocht over de Singapore rivier maken. We kochten de kaartjes en gingen aan boord van de boot van een tocht van een half uur over de rivier waar de stad zijn bestaansrecht aan te danken heeft. Het was niet al te spannend maar een leuke manier om de stad van een andere kant te bekijken. Toen was het weer tijd om terug te gaan naar ons hotel voor de middag activiteiten.

De eerste daarvan was door het hotel een reservering te laten maken bij Jumbo want die chili krab moest op tafel komen. Het bleek echter nu al volgeboekt te zijn (hoe bedoel je populair) maar de service desk van het hotel vroeg of we anders op de andere locatie van Jumbo wilden eten. Hier kon hij wel een tafeltje reserveren voor half negen dus dat was in de pocket. Vervolgens even opfrissen en richting de pool. De eerste stop was het pool restaurant voor sap (deze keer had ik een jus/komkommer/gember combi) en eten. Ik ging voor de ciabatta met mozzarella, tomaat en kruiden, mijn maat voor de kipburger. Beide frietjes en salade er bij en we konden ons gaan inspannen bij het zwembad. We kozen twee ligstoelen en voor we een stap konden verzetten kwam een poeldame met handdoeken en flesjes water aangesneld. Wat is het leven slecht! Een nog niet genoemde pool feature is trouwens de onder water audio. Er zit een compleet geluidssysteem in het zwembad dat onder water geluid geeft. Erg koel! (letterlijk en figuurlijk)

De Singapore Flyer

Het was vandaag erg warm in Singapore dus we moesten rustig aan doen. Daarnaast de eerste trubbels want de geldautomaat slikte onze pasjes niet. Het hotel was echter bereidwillig genoeg om geld te fourneren via onze creditcards dus dat probleem was zeer snel opgelost. Er komen trouwens suggesties binnen via het blog (die voor Sinagpore was wel heel erg kitsch te noemen) en daar zijn we zeer dankbaar voor. Het was gewoon te warm (40 graden) dus de eerste bestemming was de Singapore Flyer. Uiteraard ging ik daar niet in maar Ron wel en die vond het een fantastische ervaring. Hij zag veel van de stad en maakt een uitgebreide foto rapportage van Singapore. Het vreemdste is toch wel het in het water liggende voetbalveld met een tribune aan een kant. (zie linksonder in de foto voor het veld). 

Ontbijt in het Pan Pacific

Na een goede nachtrust en geen vroeg opstaan, alhoewel de wekker kennelijk niet helemaal goed gezet was, iemand beweerde dat de wekker om half zes afging, iemand anders heeft daar niets van gemerkt, stonden we tegen negen uur op. Het ontbijt in het Pan Pacific is overweldigend te noemen. Naast wat we al gewend waren in ons vorig verblijf stond hier ook nog een tweede kookeiland met een aparte kok, was er een kaasplateau met mooie kazen, waren er diverse soorten gerookte vis, was er echte verse jus d'orange. Deze keer hebben we maar een mooie omelet door de kok laten bereiden en die was het opeten waard. De dame die ons begroette bij het binnenkomen bleek de gasten in hun eigen taal te begroeten en vroeg ons dus direct hoe good morning in het Nederlands moest. Ze concludeerde (helaas terecht) dat het net Duits was.

De foto's hebben trouwens niets met het ontbijt te maken maar zijn de nog beloofde foto's van de lift. Stoer opstijgen uit een bak met water naar 9 hoog lukt mij gelukkig nog wel, maar ik ben blij dat we niet hoger zitten. Daarnaast nog wat hotel zaken waar ik gewend aan kan raken. Je wasgoed komt uiteraard gestreken weer terug maar de overhemden zijn weer net zo verpakt als je ze in de winkel koopt. Dus met boord houder en weer in plastic verpakt. In de middag komt er nogmaals iemand in de kamer kijken of er nog wat handdoeken verwisseld moeten worden en of er nog wat aan kant gelegd moet worden. Dit verklaart het mysterie van mijn badjas die gisteren weer gevouwen op mijn bed lag. Ik wil dit thuis eigenlijk ook wel heel erg graag ;-)

Cuba Libre

Na het eten werd er een wandeling gemaakt door het zeer drukke uitgaansgebied. Er werden vele bars (bijna allemaal met live muziek) en discotheken gespot en voor de echte liefhebber was zelfs een vestiging van Hooters aanwezig. Onze keus viel echter op de Cubaanse klanken die uit Cuba Libre opstegen. Hier werd afwisselend door een dj en de band adrenalin gespeeld en er werd flink gedanst door het aanwezige publiek.

Na enige tijd (en drankjes) vertrokken wij en na nog een korte wandeling door de buurt gingen wij terug naar het hotel. Hier werd nog wat gedronken in de bar en wel de beruchte Singapore sling cocktail. Een verplichting als je in Singapore bent. Voor het eerst gebeurde hier trouwens iets in de categorie hier ga ik nooit aan wennen. In het toilet bij de hotel bar stond een man die handdoekjes uitreikte en dat is dan net weer een stap te ver.

Avond in Singapore

Bijschrift toevoegen

Het was tijd om de deur uit te gaan om een hapje te gaan eten. We wilden voor de plaatselijke delicatesse, chili krab, gaan en the place to be was Jumbo op riverside point. Het was echt afgeladen en we moesten meer dan twee uur op een tafeltje wachten. Dat duurde ons te lang en we gingen naar de buren, Brewerkz, daar hoefden we slechts 30 minuten te wachten. Dit was een combinatie van restaurant en bierbrouwerij, je zag de ketels achter de bar staan. We namen een van de zelfgebrouwen biertjes en zagen de meest aparte prijslijst die ik in ieder geval ooit gezien haf. De prijzen namen toe naarmate de middag cq. avond vorderde. Op het beste tijdstip (van 8 tot 11) waren de drankjes 15 Singapore dollar en op het slechtste tijdstip (van 2 tot 3) waren diezelfde drankjes 6 Singapore dollar. We lieten ons het eten, New York steak en rib-eye echter erg goed smaken en na de koffie gingen we nog een rondje door het uitgaansgebied maken.

Het pan pacific

We waren aan de vroege kant in het hotel (check in is officiëel pas om 15:00) en er was nog geen kamer beschikbaar voor ons. Uiteraard wel ingecheckt deze keer zonder problemen, en maar even om ons heen gekeken. Het Pan Pacific is luxer dan de Prince en heeft een aantal aardige features. Zo kun je zelf aankruisen welke krant (wij kozen de international harold tribune) je wilt krijgen en hebben ze hele mooie glazen liften, zowel binnen als buiten in het pand. Voor mij was dat even slikken maar die hobbel nemen we straks wel.

We liepen via de overdekte (mocht wel weer met deze hitte en zon) walk-over op 2 hoog naar het shopping centre om een uurtje zoek te brengen. Er werd niets gekocht, onze maten zijn moeilijk te vinden met die kleine Aziaten maar wel gelunchd in het foodcourt van de mall. We gingen voor een Thaise lunch (ja dat is ook onze volgende bestemming), voor mij vis soep, en kip in basilicum met rijst voor Ron een noodle gerecht. Na een uurtje waren we terug in het hotel en konden onze kamer in. Het was op 9 hoog en het bleek best te doen met de inwendige hotellift die erg stoer vanuit de fontein opstijgt (bij een volgende hotelpost zal een foto volgen). De kamer is wederom super de luxe met alles er op en eraan. Uit de, inmiddels ouide doos, hier kan ik aan wennen. Even later daalden we af naar de pool om de reis van ons af te zwemmen. (ik ben nu al meer wezen zwemmen dan de afgelopen twee jaar bij elkaar), Wederom een gezond sapje (1x ananas en 1x jus) en tegen half zes terug naar de kamer voor een douche en de eerste stappen in de stad.

De reis naar het hotel

Boarden bij Air Asia ging lekker vlot en we stegen exact op tijd op voor een korte (minder dan een uur) vlucht naar Singapore. De douane in Singapore duurde lang er wordt goed gecontroleerd of er geen ongewenste vreemdelingen het land inkomen. Wij vielen kennelijk in de categorie gewenste vreemdelingen want wij mochten vlot doorlopen en konden onze bagage vervolgens oppikken. Ja dat gebeurt hier inderdaad na de douane. De bagage controle zit daar dan weer achter.

Als ervaren Azië reizigers wisten we inmiddels hoe het werkte en zochten druk naar de limo counter voor onze rit naar het hotel. Deze was gauw gevonden en binnen de 10 minuten stond onze sympathieke chauffeur voor onze neus om onzer bagage naar zijn mercedes te brengen. Hij bracht ons in een half uurtje naar het hotel en gaf een goed verhaal over de stad en de highlights (zoals de pits van de F1) die we onderweg passeerden. Totale kosten, nog geen €30, inclusief fooi.

Vertrek uit het hotel

De ochtend van vertrek was aangebroken. De wekker stond (slik) op half zeven en we sprongen dan ook vrolijk en fruitig de mandjes uit. Douchen, opruimen en een laatste ontbijt waren toch wel de hoogtepunten. Omdat we zo vroeg aan het ontbijt zaten was er niet "zo veel" bediening als normaal. We hebben dan ook voor de eerste keer in vier dagen Kuala ergens om moeten vragen. De koffie en thee werden niet bijgevuld voordat de kopjes leeg waren en we moesten dus een van de obers om extra koffie en thee vragen. Schande ;-). Trouwens nog eentje in het kader hier kan ik aan wennen, bij het diner gisteren werden de servetten netjes door de serveerster in de schoot gelegd en als we ze op tafel legden werden ze weer netjes opgevouwen.

Vervolgen uitchecken en wachten op de bestelde mpv naar het vliegveld. Keurig op tijd (het enige waar ik enige twijfel over had) arriveerde de nieuwe Honda om ons in strak een uur naar het vliegveld te rijden. We betraden het vliegveld en na een vlotte bagage en douane afhandeling zitten we nu voor de gate te wachten op vertrek. Het is een goede dag om te vertrekken want sinds vanochtend regent het en niet weinig ook. Aangezien het een korte vlucht is moeten we zometeen een stukje naar het vliegtuig lopen en heb je kans dat we enkele regendruppels gaan proeven. Hopelijk is het weer beter als we in Singapore arriveren.