Eten, drinken en muziek

De band, links staat Rick

We gingen het dorp verkennen en parkeerden onze auto hartje stad waar we na een paar meter lopen al neerstreken op het terras van de Vermont pub and brewery waar we twee van hun eigen biertjes bestelden en de maaltijd. Voor mij werd dat de eerste hamburger van de vakantie en voor haar kip van de gril. Alles smaakte prima en na het betalen van de rekening gingen we eens kijken wat er verder te beleven viel.

Welnu het jaarlijkse muziekfestival van de stad was aan de gang en overal speelden bandjes. We maakten een rondgang door het centrum, en een stop bij de apotheker want er moest tenslotte make-up gekocht worden. Daarna streken we op een terras neer waar we konden genieten van een echte western swing band, Rick and the ranblers. Nu zaten zowel Rick als the ramblers al aardig wat jaartjes in het vak maar gelukkig ligt het tempo van western swing niet al te hoog. De enige die een stuk jonger was dan de overigen was de gastzangeres waardoor de band vandaag Rick and the all star ranblers heette. Het weer was mooi, de wijn lekker en de muziek niet slecht dus het werd een prima avond alvorens wij het tijd vonden om terug te keren naar het hotel en te gaan slapen.

Ben and Jerry

Het kerkhof

Op ons lijstje van dingen die we wilden doen stond ook een bezoekje aan de eerste fabriek van Ben and Jerry´s waar nog steeds ijs gemaakt werd maar waar ook rondleidingen gegeven werden. We reden dus naar Waterbury toe en we bleken niet de enige te zijn. het was er best wel druk. Wij kochten twee tickets voor de somma van $4 per persoon wat zeker niet duur was.

Maar value voor money gold ook hier want de best wel leuke tour duurde slechts dertig minuten waarbij wij wel de in werking zijnde fabriek zagen waar door het personeel ijs geproduceerd werd. Na afloop was er nog een sample (inderdaad een kleintje) en stonden we weer buiten. Maar daar stond een mooi terras en een forse lijn om een ijsje te kopen dus terwijl zij een tafeltje in beslag nam scoorde ik twee ijsjes met smaken (ze hadden er meer dan 70) die wij in Nederland niet kenden. Op weg naar de uitgang brachten wij nog een bezoek aan het smaken kerkhof waar een grafsteen lag voor elke smaak ijs die ze niet meer produceerden. Sommigen hadden het jaren uitgehouden, anderen waren binnen enkele maanden letterlijk ten grave gedragen. Een leuk bezoek maar heb geen torenhoge verwachtingen als je hierheen gaat want dan wordt je teleurgesteld.

Oversteek

Lekker

De overtocht duurde een half uurtje en die brachten wij aan dek door genietend van het lekker weer en het mooie uitzicht, best wel weer wat anders dan in de auto zittend de kilometers onder ons door laten vliegen. Aan de overkant aangekomen mochten we als eerste auto vertrokken en bleek onze eindbestemming van vandaag vlak bij te zijn.

We vonden onze Travelodge al snel in Burlington en na het achterlaten van de koffers was het tijd voor de lunch en we besloten om dat bij een vestiging van Panera te gaan doen. We bestelden een sandwich met tonijn voor mij en een salade met kip voor haar met daarbij een San Pellegrino en een smoothie en aangezien dat gold als maaltijden kregen we er nog een zakje chips en een appel bij cadeau. Na een prima lunch (de Panera werd onze meest bezochte keten dit jaar) was het tijd om weer wat leuks te gaan doen.

Ferry

Op de boot

Vandaag verlieten wij de staat New York om de eerste van de zes staten van New England te betreden, Vermont. Na de snelwegen van New York betraden wij de kleinere wegen die hier de norm waren en het landschap was bergachtig en groen, heel groen want de bomen groeiden tot op de toppen van de bergen. Na een tijdje gereden te hebben voerde de navigatie ons een een stad binnen en braaf deden we wat onze Tom Tom ons opdroeg.

Tot onze grote verrassingen zagen we na het omslaan van een bocht opeens een meer voor ons liggen plus de aanlegplaats voor een ferry. Voor de somma van $14.50 konden we het dok oprijden en een half uurtje wachten op de ferry aangezien deze net vertrokken was. Het was mooi weer en we maakten wat foto´s van de omgeving totdat we in de verte het pontje weer zagen aankomen en we de auto even later aan boord konden rijden samen nog zo´n dertig anderen, het was best wel een drukke oversteek.

Provence

Mooie zaak

Bij terugkeer bleek onze kamer inmiddels beschikbaar te zijn en we legden onze spullen dan ook neer en fristen ons op alvorens het tijd was om te gaan eten. Vlakbij het hotel zat een groot shopping centrum met diverse restaurants en daar gingen we dan ook heen. Na op zijn Amerikaans een rondje met de auto te hebben gemaakt kozen wij voor Provence, een op het oog vrije luxe zaak.

Bij binnenkomst bleek dit aardig te kloppen, er speelde een jazz band, er was een open keuken en de bediening was strak in uniform gestoken om ons naar de mooi gedekte tafels te begeleiden. Bij fine dining hoorde uiteraard geen bier maar goede wijn dus er werden twee glazen wit besteld en die werden geleverd met goed brood met zout en olie. Na bestuderen van de kaart besloten we tot het voorgerecht van diverse vleeswaren om te delen en hoofdgerechten van zalm en garnalen met krab. Er was werkelijk niets aan te merken op de gerechten, de drankjes en de bediening en we genoten dan ook heel erg van het eten. En aangezien het een goed restaurant was hadden ze espresso voor mij terwijl zij van haar ijsje genoot, kortom allemaal top en tot vandaag in ieder geval het beste restaurant van deze vakantie.

Albany

Mooie erachitectuur

De wandeling die we gekregen hadden zou zijn drie mijl zijn en ons ongeveer twee uur kosten had men ons bij de VVE verteld. Vol goede moed begonnen we maar het was vandaag erg warm en dat merkten we dan ook wel. We hadden echter geen haast en begonnen op ons gemak aan de wandeling die ons langs alle bezienswaardigheden van de binnenstad bracht. Ongeveer halverwege kwamen we bij de state capitol terecht en die was behoorlijk indrukwekkend te noemen. We moesten even wachten met foto´s nemen want een bruidspaar met aanhang en fotografe deed hetzelfde maar al gauw waren onze telefoons druk in de weer.

Daarna volgde de tweede helft van de wandeling die ons onder andere langs de universiteit van New York bracht alvorens wij terug bij de start waren. Dat betekende een tweede drankje om bij te komen van de vermoeienissen bij onze Engelse vrienden alvorens wij de auto instapten naar het hotel

Reizen en eten

Good beer and good food

Vandaag was de rit een stuk korter dan gisteren en dat vonden we allebei wel zo prettig. De rit had maar een korte tussenstop om de benen even te strekken in Indian caste travel plaza en daarna gingen we weer verder naar onze eindbestemming Albany. De rit was dusdanig vlot dat ons hotel, deze keer een Best Western, nog geen kamer beschikbaar had dus we gingen in de lobby even rustig de dag plannen want ik had hier maar een specifiek doel en dat was de New York state capitol. Met wat hulp van de receptioniste en de plaatselijk wifi vogelden we de weg uit naar de VVV in het centrum en stapten weer in de auto.

Het was zondag en dat betekende dus aan de plus kant gratis parkeren maar aan de min kant dat de state capitol gesloten was. Gelukkig was de VVE wel open en we konden zo ongeveer voor de deur parkeren dus dat was erg makkelijk. Binnen kregen we wat tips en een mooie wandelgids mee en buiten bevond zich een restaurant want het was inmiddels lunchtijd. Binnen hadden ze, zoals de naam al deed vermoeden, veel Engels bier op de tap maar ik kon gelukkig nog een Amerikaans craft biertje vinden en gewapend met bier bekeken we de kaart. De keuze viel op mosselen (zij) en pulled pork (hij) en beide waren top. We waren dan ook klaar voor onze wandeling door Albany.

Syracuse

Uitstekend

Vervolgens waren er geen tussenstops maar en reden we in een keer door naar onze eindbestemming Syracuse. Hier hadden we een Knight's Inn gereserveerd (ook onderdeel van de Wyndham keten). Dit was, om het lief te omschrijven, niet best maar gelukkig kwamen we hier alleen maar overnachten. Wat echter wel erg goed was, was de tip van de receptionist om bij de buren te gaan eten. Men bleek hier zelf pasta te maken en ook de dressings en sauzen kwamen uit eigen keuken. Na lang twijfelen, want er was veel te veel lekkers op de kaart, koos ik voor Sint Jacob's schelpen en mijn vriendin voor de zalm, beide vergezeld van een heerlijke salade met balsamico dressing en een van de eigengemaakte pasta's. Daarna kwam er bier (Amerikaans craft bier voor mij Coors voor haar) op tafel vergezeld van goed brood met kruidenboter.

Toen het eten arriveerde bleek dat inderdaad heerlijk te zijn zoals de receptionist al aangekondigd had en de borden werden dan ook schoon leeggegeten. Daarna was het oversteken naar de 7-11 aan de overkant om wat boodschappen (water, chips, chocola en bier) in te slaan en gingen we slapen want het bezoeken van Syracuse zelf stond niet in de agenda..

Grensovergang

Jammie

Eenmaal opgedroogd zochten we de auto weer op en reden over de rainbow bridge naar de grens. De start was simpel, aansluiten in de korte rij en bij het huisje gekomen de paspoorten overhandigen en een paar vragen beantwoorden. Daarna was het simpele werk op want onze paspoorten werden afgevoerd en wij mochten de auto parkeren en ons in het douane gebouw vervoegen samen met alle andere niet Amerikanen. Binnen mochten we zitten tot onze naam werd afgeroepen waarna wij een gesprekje hadden met een douanier. Na zo'n 10 minuten kregen we nog wat vaderlijk advies over onze bestemming en vertrokken we weer.

Het enige verschil op de wegen waren mijlen tegen kilometers en na een tijdje stopten wij bij een halteplaat waar we de benen strekten en lunchten bij Tim Hortons, de eerst was inderdaad goed bevallen. Onze tweede stop was enkele uren later (dit was een van de twee grote reisdagen die in de vakantie zat) bij een tweede halteplaats met de mooie naam Ontario travel place waar we tankten en een heerlijk ijsje van Edy's verorberden.

Hornblower cruises

You will get wet

De ochtend begon net zoals de vorige, opstaan, ontbijten, uitchecken en de spullen in de auto leggen maar daarna veranderde het patroon. We lieten de auto staan bij het hotel en legden de gisteren reeds verkenden route naar de watervallen af. Aangezien we vroeg waren was er geen enkele rij toen we onze kaartjes kochten en konden we in een keer doorlopen naar de lift om af te dalen naar de kade.

Op weg naar de boot kreeg iedereen een poncho in zijn of haar handen gedrukt en al lopend werden die aangetrokken waarna we een mooi plaatsje op de boot zochten want het was best al druk. Na noch geen vijf minuten werd de tocht gestart en voeren we eerst langs de American falls en de bridal falls alvorens we recht op de grootste van de drie, de horshoe falls afgingen. De eerste twee waren best wel indrukwekkend maar die verbleekten bij de gigantische watermassa van de laatste. We kwamen dichter en dichter bij en de beroemde mist zoals je die op de foto ziet bleek heel veel water te zijn. Ondanks de poncho's werden we dan ook heel erg nat en op het laatste moment vluchtte het merendeel van de mensen dan ook naar binnen pal voordat de boot de weg terug inzette. Eenmaal aan land gingen we met koffie en thee in het zonnetje zitten om bij te komen want, zoals ik al zei, we waren behoorlijk nat geworden. Ik heb hier maar een woord voor DOEN als je in de buurt bent.

Eten, drinken en water

Verschil moet er zijn

Op weg naar de waterval was het echter eerst tijd voor een hapje en een drankje en we namen dan ook plaats bij Kelsey's, we bestelden bier (uiteraard) en chicken wings (ook uiteraard) en genoten van voedsel, eten en muziek want er was ook nog live muziek in het roadhouse, op het overdekte terras.

Na deze uitstekende tussenstop liepen we door naar de watervallen om eens te kijken hoe het er daar uitzag. Het enige van toepassing zijnde woord was indrukwekkend en we filmden en fotografeerden dan ook wat af. We zochten ook uit waar we kaartjes voor de boot moesten kopen want dat was het eerste wat we de volgende dag gingen doen. Daarna was het tijd voor de tweede tussenstop want de maagjes begonnen aan te geven dat het wederom tijd voor een hapje was. Deze tussenstop was gepland want Niagara Falls beschikte over een Hard Rock Café en dat is toch wel een traditie van ons. We bestelden het voorgerecht voor twee (en daar hielden we het bij want na de eerste tussenstop en het formaat van dit gerecht wisten we dat er niets meer in zou gaan) met plaatselijk bier. Het eten was goed, het bier ook maar dit Hard Rock Café gaat niet in onze top tien komen dis na de maaltijd verlieten we de tent weer. Met een tussenstop voor een drankje bij het casino gingen we terug naar ons hotel want het was een drukke maar erg leuke dag geworden.

Niagara falls

Net een pretpark

We hadden nog een derde stop gepland maar aangezien de dag al druk genoeg was besloten we die over te slaan en we reden rechtstreeks naar onze eindbestemming Niagara Falls. We zouden hier overnachten in een hotel dat volgens de eigen site vlak bij de actie lag en dat bleek ook te kloppen.

Na vlot inchecken brachten we onze spullen naar de kamer en fristen ons even op. We namen bij de receptie een kaart mee en vroegen de kortste route naar de watervallen en dat bleek inderdaad een korte wandeling te zijn. Op die korte wandeling keken we onze ogen echter uit want het dorp (een stad is het niet eens) bleek uit alleen maar attracties, souvenir winkels, restaurant en kroegen te bestaan. We zagen een reuzenrad, een casino, midget golf, spookhuizen, 3D attracties, laser games enzovoorts enzovoorts. Het was iets wat ik totaal niet verwacht had maar wel erg grappig om doorheen te lopen.

Fort George

Nieuwe recruut

We waren onderweg naar onze tweede tussenstop maar het werd zo langzamerhand ook lunchtijd en we besloten dan ook bij een Tim Hortons te stoppen. Diverse mensen (mijn goede vriend Dennis en onze greeter in Toronto) hadden ons aangeraden deze eens te proberen en dat deden we dus. We hadden een prima lunch van salade, lekker broodjes, thee en goede koffie en konden dus goed versterkt onze tocht weer voortzetten.

Die tocht bracht ons tenslotte bij Fort George waar wij wederom met onze gratis parks Canada pass naar binnen konden. Het Fort stamde uit de oorlog met de Amerikanen uit 1812. Net zoals de boot werd het fort bemand door vrijwilligers die in passende klederdracht gestoken waren. We verkenden het fort en woonden een musket demonstratie bij alvorens wij ons weer naar de auto begaven voor de volgende stop.

HMCS Haida

Nieuwe kanonnier

Vandaag vertrokken wij uit Toronto voor een rit van een uur. We zouden daar echter een stuk langer over doen want er waren diverse tussenstops gepland. De eerste bracht ons naar een van Canada;s nationale parken de HMCS Haida. Alhoewel park niet helemaal de juiste omschrijving is want in dit geval gaat het om een destroyer die haar dienst begon in de tweede wereldoorlog.

Na een rit van zo'n dertig minuten waren we ter plekke en dankzij onze gratis parks Canada pass kostte ons dit uitje geen rode duit. De destroyer werd door diverse vrijwilligers bemand die uitleg gaven over de boot en het leven aan boord en we brachten dan ook een erg leuk uur door op de boot waarbij we alles bekeken en flink wat foto's namen. Daarna was het weer tijd om te vertrekken naar onze volgende stop.

The beaches

Bootjes in de verte

Na de maaltijd zakten wij richting het strand dat aan het Ontario meer lag. Het was heerlijk weer en het was dan ook erg druk op de boardwalk en op het water. Er liepen heel veel mensen met aangelijnde honden (er was een apart afgezet stuk waar de honden los op mochten rondlopen) en er werd ook druk sportief gedaan door heel veel mensen. Wij wandelden rustig rond en wilden ergens wat gaan drinken maar tot onze grote verbazing was er geen café of andere uitgaansgelegenheid te bekennen aan het strand. We liepen daarom op een gegeven ogenblik dan ook weer terug naar de auto om ons naar ons hotel te begeven.

Daar aangekomen werden er dan ook wat van de gisteren aangeschafte bieren opengetrokken en tevens werd de daarbij ingeslagen zak chips open getrokken. Mijn vriendin ging, uiteraard voor een Coors light en ik besloot een Captain's Log lager van Cameron's brewing te gaan proberen. Het bleek een simpele maar prettig drinkend bier te zijn en de chips smaakten er prima bij. Daarna was het tijd om onze koffers in te gaan pakken en te gaan slapen want de volgende dag zouden wij Toronto verlaten voor onze tweede en laatste eindbestemming op Canadees grondgebied.

Green Basil

Het was niet druk

Na de terugkeer in het hotel werden alle aankopen uitgepakt en vakkundig van hun labels ontdaan alvorens wij ons weer naar buiten begaven om te gaan lunchen. We besloten om de avond door te brengen in de populaire Toronto beaches wijk waar het stikte van de restaurantje. Een van die restaurants was Thais en dus kozen we voor Green Basil.

De auto werd (bijna) voor de deur geparkeerd en we betraden het niet al te volle restaurant. De bediening was Aziatisch, maar niet Thais, en bij navraag bleek dat het van origine Thaise restaurant overgenomen was door andere eigenaren. Er werd ons verzekerd dat de originele recepten van de Thaise kok van destijds gebruikt werden maar ondanks dat het voedsel (en het begeleidende bier) prima smaakten waren we er ook van overtuigd dat het zeker geen originele Thaise gerechten waren.

Shoppen

Ook voor het thuisfront werd er geshopt

De volgende ochtend werden we al iets minder vroeg wakker, het ging goed met het wegwerken van de jetlag. Na een wederom niet al te sprankelend ontbijt in ons hotel stapten we de auto in en deze keer ging de rit niet naar Toronto maar naar Halton Hills waar de dichtstbijzijnde outlet te vinden was. Ik had mijn vriendin van te voren al gewaarschuwd dat ons eigen Batavia stad volledig in het niets viel bij een echte Amerikaanse outlet en bij het betreden van het complex moest ze mij al gelijk geven. De hoeveelheid winkels was vele, vele malen groter en na het betreden van de eerste winkel (Tommy Hilfiger) kwam zij er ook achter dat de prijzen vele malen aantrekkelijker waren dan bij ons.

Ik kon al snel van mijn lijstje gaan afstrepen (sokken, ondergoed, shirts, broeken, riem) en ook zij liet zich niet onbetuigd bij de cosmetica, parfums en kleding. Ook voor haar dochter werden er de nodige dingen aangeschaft en al gauw was het tijd voor een lunch pauze. We gingen de foodcourt binnen en de keuze viel op de Famous Wok, waar we beiden voor een rijstgerecht kozen, de een voor de kip, de ander voor het varken. Beide wat te drinken erbij en al gauw zaten we aan een tafeltje het echt niet slecht eten te verorberen. Daarna was het echter weer tijd voor de volgende shopping ronde. Hoe ongelooflijk het ook moge klinken op een gegeven ogenblik werd het mijn vriendin allemaal wat teveel en wij verlieten de outlet dan ook om terug te rijden naar ons hotel.

Diner en slapen

De torens van het nieuwe stadhuis

Het kostte wat moeite om de auto terug te vinden in de gigantische parkeergarage maar door dezelfde ingang te nemen als waar we door naar buiten gekomen waren lukte alles prima en stapten we nat en moe in de auto voor de rit terug naar ons hotel.

We hadden weinig zin om uit eten te gaan en besloten dus om een hapje te gaan eten in de KFC die vlakbij ons hotel lag. Na een weinig hoogstaande maaltijd van een zinger burger oor mij, kippenvleugels voor haar en een gedeelde portie frietjes weggespoeld met cola stapten we weer in de auto voor de laatste kilometer terug naar ons hotel. We parkeerden de auto, liepen onze kamer in en na een snelle douche was het tijd om te gaan slapen want onze eerste dag was erg leuk maar ook erg vermoeiend geweest met vele kilometers wandelen.

Greeter

Op het stadhuis plein

We kwamen het stadhuis binnengestormd en zagen meteen de balie links van ons, zoals aangegeven, en daar stond een dame een gids te lezen. We spraken haar aan en het bleek inderdaad onze greeter te zijn. Na een korte kennismaking kregen we eerst een rondleiding door het nieuwe stadhuis, vervolgens het plein ervoor en daarna het oude stadhuis.

De tocht vervolgde door Chinatown waar we gezamenlijk lunchten met een overheerlijke noodle soep bij een van de de plaatselijke Chinezen en waar de eerste souvenirs aangeschaft werden. De tocht vervolgde door het centrum met flink wat architectonische hoogtepunten naar de hipster wijk Kensington waar flink wat winkeltjes bezocht werden. Helaas ging het onderweg regenen maar we hadden het weerbericht gelezen en hadden dus onze regenjassen bij ons.

Na Kensington namen we de streetcar naar de Maple Leaf Garden die van sporthal tot supermarkt was verbouwd. We maakten daar kennis met het fenomeen LCBO wnkels. De regering heeft een alcohol monopolie en zelfs bier mag alleen in deze speciale winkels verkocht worden. We sloegen wat voorraad in van Canadese craft brouwerijen om later te proberen en verlieten de Maple Leaf Gardens weer. Het zachtjes regenen was inmiddels opgehouden en met gezwinde pas werd de weg terug naar het stadhuis ingezet. Daar namen we afscheid van Dyan en bedankten haar hartelijke voor de fijne dag.

Naar de stad

Helemaal vol

We waren uiteraard erg vroeg wakker door de jetlag maar dat kwam goed uit want we moesten naar de afspraak met onze greeter. na een douche en een redelijk ontbijt stapten we dan ook de auto in en voerden de naam van de parkeergarage onder het stadhuis in want daar hadden we met Dyan afgesproken.

De rit voorliep voorspoedig ondanks dat we aan de buitenkant van de stad zaten en ook de parkeergarage werd vlot gevonden maar daarna hield de voorspoed op. De parkeergarage bleek namelijk bomvol te zitten en een vrije plek was dan ook niet te vinden. We draaiden rondje na rondje en werden steeds wanhopiger tot er eindelijk iemand wegreed terwijl wij daar net aankwamen. We parkeerden dan ook meteen en namen de trap omhoog die pal voor het stadhuis uit bleek te komen. Met zo'n tien minuten vertraging renden we dan ook naar het stadhuis voor onze afspraak.

Geld

Vijfje en tientje

Na het eten haalde ik geld uit de ATM in het restaurant en werd verrast door wat we kregen,(Aangezien ik de maaltijd met mijn credit card had betaald was dit het eerste geld dat we in handen kregen.) In tegenstelling tot de Amerikanen is het geld hier heel erg kleurrijk en bovendien van plastic gemaakt. Daarnaast kwamen we er later achter dat de 1 en 2 dollar hier munten waren in plaats van biljetten.

We bewonderden de briefjes van twintig en vijftig die de automaat uitspuugde en verlieten het restaurant.om de auto weer in te stappen voor het korte ritje naar het hotel. Ondanks het plaatselijk nog vroege uur was het voor ons diep in de nacht en we doken dan ook het bed in want de volgende ochtend hadden we een afspraak met onze greeter.

Hotel en diner

Gezond

De rit naar het hotel verliep voorspoedig en al gauw checkten we in bij de Days Inn, het eerste hotel van onze vakantie.Deze bleek onderdeel van de Wyndham groep te zijn, iets wat we nog heel vaak te zien zouden krijgen deze vakantie.

De kamer was basic maar schoon en dat klopte wel met de prijs die we betaalden. Na on geïnstalleerd te hebben informeerden we bij de receptie waar we het beste een hapje konden eten en kregen de tip om naar de Tara inn te gaan. Deze vlakbij gelegen Ierse pub schonk ons al snel twee bier (mijn eerste Canadese craft bier, voor mijn vriendin een Coors light wat haar favoriete bier werd op de vakantie). Als maaltijd deelde wij een Caesar salade (er gingen deze vakantie veel salades doorheen) en een portie chicken wings. Gewoon goed bar voedsel en meer hoefde voor ons ook niet want het was voor onze biologische klok al behoorlijk laat op de avond.

Geland

Fijne auto

Eenmaal geland bleken we een extra controle te hebben pal na het verlaten van het vliegtuig maar na het tonen van onze paspoorten konden we alweer doorlopen. Dat was een goed voorproefje van de douane want waar het altijd een tijd duurt voor je bij de US of A naar binnen mag ging dat hier een stuk vlotter en we stonden al gauw bij de bagageband waar we onze koffers van af plukten. De volgende halte was onze verhuurmaatschappij waar we onze auto gingen ophalen. We bleken een mooie nieuwe Chervolet Cruze gekregen te hebben die, in samenwerking met de Tom Tom app (vele malen goedkoper dan een apart navigatiesysteem huren) ons tijdens de hele vakantie trouw ter dienst was.

Al gauw zat ik achter het stuur, werd de eerste bestemming ingeklopt en konden we de Canadese autowegen betreden.

Van Amsterdam naar Toronto

Onze carrier

Vandaag was het zover, de start van onze vakantie. Net zoals vorig jaar werden wij door een Shuttle taxi op Schiphol afgezet waar wij de lunch gebruikten bestaande uit cappuccino, jus d´orange en broodjes met tonijn en mozzarella.

Al gauw was het tijd om te boarden bij Air Canada waarmee ik nog nooit had gevlogen. De service was netjes, het eten niet slecht maar de media bibliotheek viel fors tegen ondanks de aanwezig USB aansluiting voor de telefoon. Kortom niet echt slecht maar mijn ervaring met EVA naar Azië van vorig jaar was vele malen beter.

Thuiskomst

Niks bijna we zijn er weer

Net zoals iedereen weet dat een goede film begint bij het einde (not dus) beginnen we deze vakantie dan ook bij de thuiskomst.  Zoals ik van te voren al verwachtte kwam er niets van bloggen terecht deze vakantie want we hadden het best wel druk.

Vandaag zijn we dus thuisgekomen na een pick-up door mijn zwager van het vliegveld en inmiddels zijn de eerste wassen gedraaid, zijn er boodschappen gehaald, is er een dutje gedaan en is er zelfs al gekookt. Nu proberen om vanavond op tijd te gaan slapen en hopelijk zijn we dan van het weekeind al door de jetlag heen. Wat wel zeker is, vanaf morgen wordt er een start gemaakt met de vakantie avonturen op het blog en dat betekent dat ik de vele mooie dingen die we gezien en gedaan hebben opnieuw voorbij zie trekken. Ik hoop dat jullie er net zoveel van gaan genieten als wij gedaan hebben.

Vertrek

Daar gaan we weer

Vandaag is het zover wij vertrekken naar Noord-Amerika. Voor mij is het bij lange na niet de eerste keer maar voor mijn vriendin wel en ik hoop dan ook van harte dat zij net zo veel van the good old US of A houdt als ik want dat betekent dat wij er vaker heen zullen gaan.

We beginnen echter in een stukje dat ik ook niet ken en wel Canada maar dat ziet er ook erg mooi uit en eindelijk kan ik dan dat bezoekje aan Niagara Falls met bijbehorend bootreisje van mijn bucketlist afhalen. Na de ervaringen van mijn laatste trips verwacht ik wederom niet dat ik tijdens de vakantie uitgebreid ga bloggen maar wat korte berichten zullen er wel verschijnen en uiteraard wordt na de vakantie alles netje vastgelegd. Wat er ook gebeurd wij gaan een top vakantie hebben en dat is het belangrijkste.

Inpakken

Ze zitten niet helemaal vol

Nog een dagje voor vertrek en dat betekend dat er ingepakt moet worden. We gaan een kleine drie weken dus er moet voldoende in de koffers gestopt worden en dat hebben we dan ook gedaan. Beide koffers hebben genoeg kleding en andere zaken om de vakantie door te komen en ook de handbagage (trolley en rugzak) bevat alle zaken om douane en reis door te komen. Dat betekend naast tickets en paspoorten ook zaken als snaai en tijdschriften. Vandaag nog wat dingen afronden met plantjes en zo en niets houdt ons meer tegen. America here we come.

Stappen

Meer dan alleen ballen

Zaterdag was onze voorlaatste avond voor de vakantie dus we besloten om nog even te genieten van het mooie weer en de stad in te gaan. Vaste prik is dan uiteraard een bezoek aan de hartjes waar we al gauw aan een koud biertje zaten. Als maaltijd hadden we besloten om het erg simpel te houden een van de heerlijke ballen van de andere zaak van de zusjes, mr. meatball. Twee deuren verder en na het bestellen van een pikante en een grootmoeders bal met brood werd er gezegd dat de ballen netjes in het café bezorgd zouden worden.

De daad werd bij het woord gevoegd en al gauw genoten wij allebei van een topbal, een echte aanrader en heel wat anders dan de pizza, friet, hamburgers en andere dingen die je in de omgeving kan krijgen. Na enige tijd zakten we af naar de Mekhong river waar we met wat bekenden hadden afgesproken maar rond een uur of elf gingen we huiswaarts want zondag moesten de laatste reisvoorbereidingen gedaan worden want het was bijna tijd om te vertrekken.

Fysiotherapeute

Tevreden

Ik ben nu een maandje bij mijn nieuwe fysiotherapeute en ik moet zeggen dat ik erg tevreden ben over haar. Ze kijkt heel erg goed naar hoe ik beweeg en legt mij uit wat mijn lichaam "goed" doet en wat mijn lichaam "fout"doet. Mijn complete huiswerk programma is inmiddels aangepast en ook daar legt zij erg goed uit wat ik moet doen, waarom ik het moet doen en vooral waar ik voor moet oppassen om te zorgen dat ik met andere spieren niet ga compenseren en zo het doel van de oefeningen voorbij streef. Kortom ik ben erg tevreden met mijn overstap maar ook helemaal niet rouwig om het feit dat ik haar drie weken niet ga zien want maandag begint de vakantie en dan is het drie weken bye bye.

Subway

Daar zijn we weer

Vandaag was de eerste (en gelukkig voorlopig ook laatste) dag zonder kantine. Aangezien mijn huidige lunchclubje allemaal eigen bammetjes bij zich had stapte ik in de auto en reed naar de plaatselijke benzinepomp waar een Subway in zat. Ik bestelde een sub met tonijn die ik meenam naar kantoor om te verorberen met een glas melk erbij en alhoewel het prima smaakte was het toch niet je van het. De komende weken heb ik even geen probleem maar daarna moet ik toch maar eens goed gaan kijken wat ik ga doen. Bammetjes meenemen is echter absoluut geen optie, dat gaan we echt niet doen