Suvarnaphum

De muziek quiz duurde van vier tot acht uur en dat betekende dat wij na afloop toch wel een hapje wilde gaan eten. Want ondanks het bier en het kaasplateau (de vegetariërs waren in de meerderheid) was er toch wel een knorrend gevoel ontstaan in de magen. Na een popquiz in de schutter was het erg makkelijk. Loop een kwartiertje en je bent op de zeedijk waar meerdere heerlijke restaurants te vinden zijn. Vanuit café Wilhelmina was het iets lastiger. Ik ken geen restaurants op de overtoom maar gelukkig was een van ons team met de auto gekomen. Ik stelde dus voor om met die auto naar Suvarnaphum te vertrekken.

Zo gezegd, zo gedaan. We stapten in en reden het korte stukje naar de Johan Huizingalaan om bij het restaurant van Mem te belanden. Zoals ik laatst al beschreven had toen ik er eten was wezen halen heeft ook Mem last van de algehele restaurant malaise waardoor je op Groupon doodgegooid wordt met restaurant aanbiedingen. Het was deze keer wat beter dan de vorige keer, er waren twee groepen van zes personen en wij kwamen met zijn vieren binnen zetten. Het was al half negen dus het was niet vreemd dat er geen volle bak was maar dit was toch een schrijnend verschil met hoe het restaurant de afgelopen jaren liep. In gedachten verzonken liep ik door naar ons tafeltje maar werd door enig geschreeuw tegen gehouden. Een van de twee groepen van zes bleek te bestaan uit twee goede bekenden van mij en die was ik voorbij gelopen, dat kon uiteraard niet. Dus onder gezoen en handen geschud verontschuldigde ik mij waarna ik alsnog naar ons tafeltje liep. De rest van het verhaal moge bekend zijn. Het hele gezelschap genoot van de kwaliteit van het eten en de fatsoenlijke prijs die gerekend wordt bij Suvarnaphum. Vier hoofdgerechten, vier koffie en zes drankjes kostten ons met fooi mee €90. Een prima einde aan een prima dag.

Popquiz

Het was lang geleden dat we meegedaan hadden aan een popquiz dus november 2011 moest het er weer van komen. Het bleek dat het popquizzen niet meer zo populair was want de Schutter was er mee gestopt. De enige plek waar nog gepopquizd werd bleek café Wilhelmina te zijn en nog in november, nog in december konden wij op de vierde zondag van de maand. Zo kwamen wij dus eind januari bijeen in café Wilhelmina voor een ouderwetse popquiz.

Ons team bestond deze keer uit drie oud spelers en een nieuweling, een tijdelijke collega die bij ons werkt en onze voorliefde voor muziek en de dagelijkse internet muziek quiz deelt. We hadden zelfs twee fans want zijn dochter van 9 wou ook eens zien wat haar papa nou deed (naast bier drinken) dus was zij er ook met haar moeder. Er waren 13 teams en 12 rondes van 12 vragen per ronden dus er kwamen 144 muziek fragmenten voorbij in diverse categorieën. De nummers waren erg gevarieerd en liepen van Heintje tot Pitbull. Na afloop waren wij 5e geworden en hadden een erg gezellige middag gehad. Over een half jaar gaan wij zeker weer een keert meedoen.

Rijsttafel

Zaterdag waren wij met zijn allen bij mijn ouders. Mijn moeder weet dat de beste manier om haar kinderen en kleinkinderen te lokken is om een diner door mijn vader te laten bereiden dus wij zaten weer gezamenlijk aan de dis.

De afspraak was gemaakt de laatste keer dat ik bij mijn ouders was en via de chat functie van Wordfeud had mijn zwager doorgegeven dat hij wat lekkers wou eten. Op de wedervraag of bami goed was kwam een bevestigend signaal dus stond de rijsttafel du papa op ons te wachten. Deze bestond uit bami, ei, kipsaté, varkenshaas saté, uitjes, augurk, kroepoek, sambal, ketjap, gedroogde uien, serundeng en prei. Dit begeleid door een biertje of een witte wijn voor de liefhebber. Voor mijn neefje was er brood met frikadellen, alhoewel er waren viandellen meegenomen en die vielen minder in de smaak. Na een viandel schakelde hij toch maar over op eeen broodje hageslag, dat beviel hem beter.

Na het eten gingen wij voor koffie met lekkers weer op de bank zitten en werd er een tv programma voor mijn neefje opgezet, Wat als? Duidelijk een serie waar men hoge verwachtingen van had want hij werd op prime time op zaterdag uitgezonden. Alhoewel mijn neefje lag te schaterlachen kon er slechts een keer een flauw glimlach bij mij af. Dat was toen ze facebook en de +1 naar een middeleeuws scenario hadden verplaatst. Voor de rest een aaneenschakeling van flauwe grappen waarvan de clou al zichtbaar was voor de sketch begonnen was. Al met al een plezierige avond en ik heb wederom geleerd dat ik erg weinig mis aan de huidige tv programma's. Ik houd het wel bij nieuws en sport en een gedownloade film of serie.

De Muppets

Kermit

Dat de Muppets nog steeds een prominente plaats in het hart van menigeen in nemen was duidelijk te merken. Ik heb ook goede herinneringen aan de Muppets, zowel de tv serie als aan de 3D film die ik in Walt Disney World in Orlando gezien heb.

Toen Albert Heijn dan ook met de Muppet hand poppen actie begon als de zoveelste deal die ze met het Walt Disney concern hadden namen er opeens allerlei vriendinnen contact met mij op. Bij de meeste Albert Heijn spaar acties krijg ik hooguit van mijn zusje te horen of ik stickers, voetbalplaatjes of andere ongein voor haar wil bewaren was dat bij de Muppets duidelijk anders. Als eerste nam een goede vriendin contact op met de vraag of ik de punten voor haar vast wilde houden want zij moest en zou een Kermit handpop hebben. Zij was niet de laatste want de vraag werd meer en meer gesteld en met name Kermit was iedereen's favoriet. Ik kan iedere Kermit fan dan ook alleen maar aanraden om die zou gauw mogelijk te scoren. Het enige vreemde aan het hele verhaal is dat ik noch niets van mijn zusje gehoord heb. Kennelijk zijn de Muppets niet helemaal haar ding.

Borrel

Dit jaar had de personeelsvereniging een leuke aftrap van het nieuwe jaar verzonnen. We zouden na werktijd een borrel gaan doen in brasserie bakboord en daarbij gelijk de mogelijke uitstapjes voor het nieuwe seizoen kunnen beoordelen en zelf suggesties kunnen doen. De meeting was van vijf tot acht gepland en ik had er best wel zin in. Bakboord is een goed restaurant en heeft een prima bittergarnituur bij de borrel in de aanbieding.

Aangezien ik nog een late vergadering had kwam ik pas tegen zes uur aan en helaas was de parkeerplaats van bakboord al vol zodat ik mijn toevlucht in de wijk moest zoeken. Toen ik binnenkwam was het erg druk, drukker dan bij vele peevee uitjes. Ik kreeg al gauw een pilsje toegeschoven, nam een bitterbal van een langslopend bittergarnituur en kreeg de enquete toegeschoven. De uitjes waren gegroepeerd in zaken als reisje, eten en drinken, sportief en nog het e.e.a. en per groep waren er meerdere opties. Per optie kon je met een kruisje aangeven of je hier wel of niet aan zou deelnemen. Daarnaast de mogelijkheid om eigen suggesties in te dienen. Ik was van plan om een whisky proeverij voor te dragen maar dat bleek al niet nodig te zijn die stond al op de kaart. Onder het kopje weekend weg waren twee opties te vinden, een bezoek aan Trier of aan Terschelling. Beide erg leuk en het zal mij benieuwen wat het gaat worden aan het einde van het jaar. Verder nog diverse leuke dingen zoals een kook studio en de al genoemde whisky proeverij. Ik denk dat het een leuk jaar gaat worden met peevee uitjes!

Donald Duck pockets

Duck pocket collectie

Ik lees al van jongs af aan stripboeken, een hobby die bij de hedendaagse jeugd een stuk minder populair is geworden. Het aantal  stripboeken, strip winkels en strip uitgeverijen neemt zienderogen af en is geen schijntje meer van wat het geweest is. Er is echter een serie van stripverhalen die zich hier niets van aantrekt en dat zijn de Donald Duck pockets waar er inmiddels meer dan 250 van verschenen zijn en die nog steeds met de regelmaat van de klok uitkomen. Begin jaren zeventig kreeg ik al Donald Duck pockets cadeau van mijn ouders en mijn neefje van twaalf doe je geen groter plezier dan hem een Donald Duck pocket cadeau te geven.

Ergens vorig jaar begon ik hem elke keer dat ik hem zag een stapeltje van mijn Duck pockets (die ik uiteraard nog steeds had) te geven. Hij verslond ze achter elkaar en vroeg telkens om nieuwe zodat mijn kast langzaam maar zeker Donald Duck pocket loos begon te worden. Wat schetste mijn verbazing toen ik op een gegeven ogenblik een hele grote tas vol met met mijn Duck pockets terug kreeg van mijn zusje. Ik dacht (wijze les altijd vragen en nooit zo maar aannemen) dat mijn zusje ze niet in huis wilde hebben en stalde de tas in een hoekje van mijn hobby kamer, later gevolgd door een tweede. Toen ik na een paar maanden toch maar vroeg of ze de pockets niet wilde hebben werd daar volmondig ja op geantwoord. Wat bleek, gezien mijn collectie dacht mijn zusje dat ik ze alleen maar uitgeleend had en weer terug wilde hebben terwijl ik ze juist bedoeld had voor de jongste Duck liefhebber in de familie. Wat later kreeg ik de bijgaande foto van mijn neefje met de hartelijk dank voor de pockets. Nu ga ik hem binnenkort wederom verblijden want ik dacht dat ik alle Duck pockets de deur uitgedaan had maar ik vond toch nog een stapeltje tussen enkele andere boeken. Die laatste open gaatjes in de kast moeten nog gedicht worden en dit is de eerste stap.

Ken Ichi

Dat de social media steeds populairder beginnen te worden is een feit. Dat je er steeds meer voordelen uit kunt halen begint zo langzamerhand ook bewaarheid te worden. Zo zag ik een tijdje terug een vriendin inchecken bij een sushi bar met de naam Ken Ichi en tot mijn verbazing bleek deze bij mij in de buurt te zitten. Wat speurwerk op het internet leverde op dat Chinees restaurant Peninsula een nieuwe weg was ingeslagen en voortaan als sushi bar Ken Ichi door het leven ging. Osdorp begint met de dag hipper te worden lijkt het wel.

Uiteraard zette ik Ken Ichi op mijn to do lijstje en gisteravond was het zo ver. Ik besloot op de weg terug van mijn werk een klein stukje om te tijden en sushi te gaan halen. Zoals bij Chinese restaurants moet je voor afhalen via de zij of achteringang naar binnen en het eerste wat ik daar zag was nog steeds de afhaal balie waar je Chinees kon bestellen. Enkele meters verder kon ik echter aan de bar plaatsnemen waar ik mijn sushi kon bestellen. Ik koos voor een sushi box (nummer B op de bestellijst) en een portie sashimi van tonijn, wat mij betreft nog steeds de lekkerste sashimi die er is. In goede traditie werd de vraag die je van de Chinees gewend bent "Sambal bij?" hier veranderd in "Gember bij?" zodat je toch nog een soort binding met het Chinees gevoel hebt.

Thuis aangekomen ging ik er eens goed voor zitten en maakte alles open, pakte een schaaltje om de soja saus in te doen en deze te vermengen met de wasabi en de keuring te starten. Ik moet zeggen er was niets mis met de sushi en de sashimi en ik heb heerlijk gegeten. De kwaliteit is echter minder dan die van Sugoi sushi uit de Jordaan maar de afstand en de parkeer ruimte spreken weer in het voordeel van Ken Ichi. Ik denk dan ook dat ik hier vaker ga terugkomen.

Demo voor techneuten

Er was enige tijd terug al afgesproken (met mijn volledige instemming) dat ik minder demo's zou geven maar deze week was er dan toch een sessie met een klant waarbij om mijn input gevraagd werd. Het was namelijk een sessie voor een klant die misschien zelf met het Cordys platform wilde gaan ontwikkelen en deze keer moest er dus de diepte van het ontwikkel proces en het ontwikkel tool en methode ingedoken worden, bij uitstek een klusje voor mij als aanvoerder van het bouwteam. Ik liet de architectuur sessie en de inleiding aan mij voorbij gaan en schoof pas in toen we het echt over het Cordys platform gingen hebben.

In de nabespreking werd aangegeven dat het een goede sessie was geweest en dat de klant een goeden indruk had gekregen van de mogelijkheden van het Cordys platform. En ik moet bekennen dat ik er nog steeds achter sta dat ik geen demo's meer moet geven maar ik vond het toch weer erg leuk om te doen.

Slechte tijden voor Suvarnaphum

Na de meer dan voortreffelijke maaltijd in Merlet had ik de daaropvolgende dag ten eerste geen zin om te koken, ten tweede zin in lekker eten en ten derde zin in iets wat niet al te zwaars is. Als je die drie dingen bij elkaar optelt dan is de uitkomst Suvarnaphum, het Thaise restaurant op de Johan Huizingalaan, van mijn kennis Mem. Nu was ik er al een tijdje niet meer langs geweest en ik had van Dennis, die hier ook graag mag komen, gehoord dat de zaken een stuk minder goed gingen. Kennelijk gaat de restaurant business niet al te best de laatste tijd, zie bv. ook de vele aanbiedingen die op Groupon voorbij komen om voor weinig ergens te gaan eten. Daar hadden we zelf al van geprofiteerd bij Puri Indonesia en daar gaan wij nog van profiteren bij zowel Gandhi als Jottum.

Toen ik dan ook bij Suvarnaphum binnenstapte was er niemand aanwezig, geen gasten en geen mensen om eten te halen. Alhoewel het nog voor zes uur was had ik dit nog nooit meegemaakt en ik keek dan ook verbaasd om me heen. Gelukkig kwam er na mij nog een afhaler binnen en twee dames die kwamen eten maar toch was het een onwerkelijk gevoel. Normaliter, van maandag tot en met zondag. was het altijd druk bij Suvarnaphum en ik vond dit best wel schokkend. Terwijl ik stond te wachten tot mijn eten klaar was had ik het met Mem over de stilte en ze bevestigde dat de tijden momenteel niet al te best waren. Hopelijk gaat het binnenkort weer beter met Suvarnaphum, zowel voor Mem die ik het allerbeste wens, als voor mijn geliefde Thaise restaurant want het eten was, zoals altijd, weer geweldig.

Merlet

Rogvleugel

Zaterdag was het weer zover, Dennis en ik gingen uit eten bij een goed restaurant. De aanleiding deze keer was mijn verjaardag afgelopen december en de keuze was op Merlet in Schoorl gevallen.

Onze tafel was gereserveerd om half acht en tegen kwart voor zeven kwam Dennis bij mij langs voor het tochtje naar Schoorl. De navigatie ging aan en wij vertrokken voor onze culinaire experience. We moesten onderweg onze navigatie echter wel assisteren want de weg van Amsterdam naar Schoorl was flink verbouwd en waar onze navigatie linksaf zei was er geen weg meer te vinden. De borden hielpen echter goed en wij reden tenslotte de parkeerplaats van Merlet op. Nu is Merlet geen al te groot hotel want de parkeerplaats stond prop en prop vol. Na wat zoeken konden we gelukkig onze auto kwijt in de nabij gelegen winkelstraat en liepen wij het stukje naar het restaurant. We werden hartelijk welkom geheten en naar onze plaatsen geleid in een mooie zaal. Er stonden al wat knabbels op tafel en onder het aperitief, champagne voor mij en water voor Dennis, bracht de maître de kaart. Eigenlijk hebben wij die nooit nodig want in dit soort zaken gaan wij altijd voor het menu, hier het gastronomisch menu genaamd. Een zes gangen diner met voor mij uiteraard een wijn arrangement erbij.

Patrijs

De bediening was jong maar erg enthousiast en vriendelijk. Wij hadden prima contact met iedereen maar vooral de sommelier sprong er tussenuit. Complimenten aan de hele brigade. Zij hebben ons een prime avond bezorgd. Als eerste kwamen uiteraard de amuse's aanzetten, deze keer bestaande uit een plateau met daarin heerlijkheden verwerkt als oester schuim, lever en appel. Daarnaast een glaasje met een pre amuse, wat in dit geval betekende dat deze voor het plateau verorberd moest worden. Eerst werd het brood gebracht, mooi opgemaakt als een tulband met daarbij heerlijke boter, zout en erg goede olie. Daarna volgden drie erg mooie gangen die uit de zee kwamen en door mooie witte (voornamelijk Duitse) wijnen begeleid werden.De eerste was kreeft met lever, plakjes snert met rookworst en spek, de tweede bestond uit rogvleugel en de derde was tarbot met pompoen, rode biet en cantharellen. Het enige wat je zou kunnen zeggen is dat de porties redelijk fors waren voor een zes gangen menu, maar dat is dan ook alles.

De kaaswagen

Hierna was het tijd voor het hoofdgerecht (als je daar bij een zes gangen diner van kunt spreken) en dat was deze keer patrijs met lever, een bonbon van het pootje en daarbij hutspot. Deze werd door een rode wijn begeleid die, hoe verrassend, uit Duitsland kwam. Daarna kwam de kaas trolley maar je mocht in dit geval over een kaaswagen spreken. Onze kaas dame was erg goed in haar vak en had veel kennis. Gezien de grootte van de wagen besloten wij haar dan ook onze selectie te laten bepalen met als enige voorwaarde dat we allebei andere kazen wilden proeven. Ze koos een zestal mooie stukjes uit, uit alle kaas categorieën en ik moet zeggen dat er geen fout stukje bij te vinden was. In tegenstelling tot Ted Bunnik, sommelier van La rive, schenkt de sommelier hier geen port bij de kaas en dat begint zo langzamerhand ook mijn voorkeur te worden. De kazen waren trouwens van Abraham Kef die ook Le restaurant bediend en waar Dennis en ik nog een proeverij willen gaan doen. Daarna volgde het zoet bestaande uit drie componenten, chocolade, banaan en vanille. Dit begeleid door een mooie dessert wijn. Toen vervolgens de koffie met friandises arriveerde kwam mijn ene kleine minpuntje  terug. Door de relatief grote porties paste er geen friandise meer in bij mij waardoor ik mij beperkte tot de espresso.Samenvattend was het een top avond en de hartelijke dank aan mijn vriend Dennis voor deze mooie tractatie.

Verjaardagsfeestje

Net zoals de afgelopen week was ook deze week de vrijdagavond stapavond een prettige surprise. Waar we vorige week verrast werden door de aankomst van enkele Volendammer vrienden vond de verrassing deze week plaats in de roode baron. De bar was weer open, hij was dicht geweest i.v.m. de vakantie van de eigenaresse naar Thailand, en het bleek er heel erg vol te zitten.

Aan enkele aan elkaar geschoven tafeltjes zat een hele goede bekende van ons met een groepje vrienden en vriendinnen en heel veel hapjes (en drank) voor zich. Wat bleek, hij vierde zijn 65e verjaardag vandaag en er werd plek vrijgemaakt zodat wij ook konden aanschuiven. De hapjes waren uiteraard geregeld door zijn vrouw. Zij werkt namelijk als kokkin bij Bird, Bird is het oudste Thaise restaurant annex snackbar op de zeedijk. Aan de ene kant van de dijk zit het restaurant, aan de andere kant de snackbar. Volgens kenners is het eten van de snackbar beter en daar werkt ook de vrouw van onze vriend.

Het was erg gezellig en na middernacht werd het nog veel gezelliger want toen waren de collega's van zijn vrouw ook klaar met werken en kwamen zij de feestvreugde versterken. Uiteraard naar goed Aziatisch gebruik  hadden zij voedsel meegenomen en werden de schalen op onze tafels bijgevuld. Mijn stapmaat stond de hele avond te deejay'en  en zoals gebruikelijk vielen zijn plaatjes goed bij de feestvierders. Kortom wederom een top avond en ik ben benieuwd of de volgende vrijdagavond stapavond wederom een surprise biedt.

Bijpraat borrel

Net zoals elk bedrijf houdt mijn bedrijf regelmatig bijeenkomsten waarin de medewerkers van allerlei zaken op de hoogte gehouden worden. Vroeger ging dat onder mooie namen als bedrijfs meeting (in de wandelgangen al gauw tot kantine overleg omgedoopt vanwege de enige locatie die groot genoeg was om al het personeel te huisvesten) werd verkocht. Welke naam de meeting ook had, na de bijeenkomst was het merendeel van het personeel snel verdwenen want ons bedrijf kent heen echt borrel cultuur, maar meer een van op tijd thuis zijn voor de piepers van moeders cultuur.

Dit jaar was de naam van het geheel de bijpraat borrel en deze werd niet in de kantine gehouden maar in de hal. Modern, zoals dat hoort, zonder stoeltjes maar staand. Dat noopt tot niet ellenlang ouwehoeren maar snel en to the point je verhaal vertellen. Na een korte terug en vooruitblik door zowel CEO als hoofd commercie en een korte cloud demo was het dan al snel tijd voor de borrel. En net zoals altijd verdwenen veel mensen ook weer heel snel maar de overgebleven (en, hoe onverwacht, daar hoorde ik ook bij) lieten zich de drankjes en de hapjes goed smaken. Wat mij betreft is deze methode een verbetering, de verhalen duren niet al te lang en zijn veel minder wijdlopig. Op naar de volgende bijpraat borrel.

De marsman

Sinds enkele maanden zijn wij een nieuwe collega rijker en ondanks het feit dat hij een harde werker en een prettige collega is heeft hij één hele slechte eigenschap waardoor ik mij afvraag of wij wel zo blij met hem moeten zijn.

Zijn vrouw werkt namelijk bij de Mars chocolade fabrieken en dat heeft zo wat nadelen te bieden. Op een gegeven ogenblik stond er op onze afdeling een mega pot met celebrations en daar werd flink uit gesnoept. Navraag waar dit lekkers vandaan kwam leidde al gauw naar Eddy en hij bekende dat zijn vrouw bij Mars werkte en af en toe wat magazijn dingetjes mee naar huis nam. Hij zette deze dan weer bij ons neer want dingetjes was een licht understatement. De celebrations toren was bijvoorbeeld bijna een kilo aan snaai.

Ondanks al mijn goede voornemens om er niets van te eten nam ik ook diverse chocolaatjes uit de toren tot we deze in no time helemaal leeg gegeten hadden. De volgende lading was een stuk gezonder, proef verpakkingen (een stuks per verpakking) kauwgom, maar nu staat er weer een foute doos, Twix limited edition. Ook van snaai worden er kennelijk collectors items geproduceerd en in dit geval is het Twix met witte chocolade i.p.v. melkchocolade. Ook hier heb ik er een van geproefde en het was best wel lekker. Verder ben ik er in geslaagd om van deze doos af te blijven, maar de verhalen over oranje M&M's gonzen al over de afdeling. ik hoop dat ik sterk ben en overal van af kan blijven want dit is uiteraard niet goed te noemen.

Groupon

Als echte Nederlander maak ik uiteraard gebruik van koopjes en een van de manieren om aan koopjes te komen is via Groupon. Je kunt je of via de website opgeven en dan krijg je dagelijks een mail met aanbiedingen of je kunt de app voor iPhone, iPad of Android downloaden en via je telefoon naar de dagelijkse aanbiedingen kijken. Nu was ik nooit een veelvuldig Groupon gebruiker maar de laatste tijd begint daar door een van mijn vrienden, Dennis, wat verandering in te komen. Het laatste etentje van onze vriendengroep regelde hij via Groupon voor een koopje en ook de komende twee etentjes heeft hij op deze manier al geregeld en wederom tegen erg mooie prijzen.

Nu ga ik van de zomer wederom op vakantie met een van mijn beste vrienden en, alhoewel nog niet officieel bevestigd, gaat het waarschijnlijk Lissabon worden. Zijn vrouw zoekt altijd actief naar aanbieding voor ons en zo had zij bijvoorbeeld in het verleden prima deals voor ons gevonden bij trips naar Antwerpen en Istanbul. Gisteren kreeg ik dan ook een mailtje van haar met een prima Groupon deal in Lissabon. 3 overnachtingen in een mooi 4* hotel van €561 voor €199. Ik keek eens op de site van hotel Lutecia en het zag er prima uit. Als we allebei een Groupon namen (het was maximaal 1 per persoon) dan hadden we zes overnachtingen in een mooi hotel voor een erg mooie prijs. Ik besloot echter ook even op booking.com te kijken, mijn favoriete hotel boek site. Al snel had ik hetzelfde hotel gevonden en het was inderdaad duurder dan onze vrienden van Groupon aanboden. Waar Groupon echter een prijs van €561 noemde kon ik dezelfde accommodatie krijgen onder dezelfde voorwaarden op de gewenste datum voor €234. De wijze les, Groupon stelt zijn deals erg voordelig voor dus controle kan nooit kwaad. En daarnaast bevestigt dit weer dat booking.com erg interessante tarieven hanteert. Kortom nog rustig even verder kijken voor het juiste hotel in Lissabon.

Kas controle

Het begin van het nieuwe jaar betekent ook altijd het uitvoeren van een klusje waar ik niet echt op zit te wachtten. Ik heb een appartement en dat betekent dat ik ook lid ben van een VVE (een vereniging van eigenaren). Die vereniging van eigenaren wordt uiteraard door een bestuur geleid en daarnaast zijn er diverse commissies. Een van die commissies heeft de mooie naam kascommissie en daar ben ik de voorzitter van.

Wij controleren aan het eind van het boekjaar netjes de boeken zoals die ons door onze beheerder, Munnik bv, aangeleverd worden. Dit jaar was de commissie voor het eerst sinds lange tijd weer op de geplande sterkte (3 personen) en het was even wennen met een nieuweling erbij. Ik deed samen met mijn boven buurvrouw het werk al enige jaren en opeens moesten wij aan nieuwe persoon uitleggen wat wij deden en waarom wij iets deden. Het ging dit jaar echter ontzettend vlot en in nog geen twee uur waren wij klaar met de werkzaamheden. Nu alleen de jaarvergadering nog en het zit er weer op voor een jaar.

Spätburgunder

Enige tijd geleden gaf ik samen met een aantal collega's een feestje vanwege ons jubileum. In mijn geval ging het zelfs om mijn vijfentwintig jarig jubileum bij de zaak, (waar kom je tegenwoordig nog aan dat soort dienstjaren).

Zoals destijds al vermeld was het een erg geslaagd feest en iedereen ging dan ook tevreden naar huis. Ondanks dat we aangegeven hadden dat we geen cadeaus of andere zaken hoefden ging ik niet met lege handen naar huis. Twee van de mensen uit mijn team hadden toch een cadeau meegenomen en ik vond dat wel ontzettend aardig van mij. Om de een of andere reden (ik heb geen idee waarom) hadden beiden voor drank gekozen. De een voor een mooie set van Grimbergen (vermomd als boek), de ander voor een Duiste wijn waar ik nog nooit gehoord van had, de Spätburgunder.

Zijn vrouw komt uit Duitsland en elke keer als ze bij zijn schoonfamilie op bezoek zijn geweest nemen ze een flink aantal flessen mee en dan met name diegene die plaatselijk gebotteld worden en niet op de grote markt (en zeker niet voor de export) beschikbaar komen. Gisteren stond er rood vlees op het menu en ik besloot dat het tijd was om de wijn te proberen. Nu begrijp ik dat deze niet in de export komt want het was een verdomd lekkere wijn. Ik denk dat ik maar ga vragen of hij bij zijn volgende trip naar Duitsland wat extra flesjes mee kan nemen.

Call me

Een van de vaste onderdelen van de muziek quiz waar wij aan deelnemen is de weekend quiz. Hierbij hoor je negen verschillende fragmenten die volgens een thema bij elkaar horen. Aan de luisteraar uiteraard de opdracht om de negen verschillende fragmenten te herkennen. Een vaker terugkerend thema is het jaartal. Er wordt dan een jaartal genoemd en alle fragmenten komen uit dat jaar. Deze keer was het thema dan ook het jaar 1987.

Uiteraard weten we (bijna) nooit alle nummers en dan worden er hulplijnen ingezet. Een van die hulplijnen is de Google zoek machine en een andere is de site met de top 40 jaar lijsten. Deze site toont per jaar elk nummer dat in de top 40 heeft gestaan. Met een jaartallen vraag gaan we altijd meteen naar deze site en kijken dan of we iets zien waardoor we een van de fragmenten kunnen herkennen. Door de lijst bladerend kwam ik het nummer boys van Sabrina tegen en dat bracht wat herinneringen terug. Niet naar het nummer maar wel naar de videoclip. Hierdoor besloot ik wat te googelen en de dame is nog steeds actief. Zo nam ze in 2010 nog een duet op met Samantha Fox, het was een cover van het Blondie nummer Call me. Dat moest ik uiteraard zien want ook Samantha Fox riep warme herinneringen bij mij op. Zowel van haar videoclips als van het commodore 64 spel Samantha Fox strippoker. Voeg daar de cover van een Blondie nummer aan toe en je begrijpt dat ik de clip moest zien.

De vraag was het een toppertje is makkelijk te beantwoorden, uiteraard niet, maar de dames zien er allebei nog erg goed uit en ik heb dan ook genoten van de nog geen vier minuten die de clip duurt. Voor de liefhebbers zou ik zo zeggen!

Stappen met Volendammers

Gisteren was het de eerste stapavond van het nieuwe jaar en zoals dat hoort begon de avond in het elfde gebod. De start was aan de late kant en onder het gebod van een winter bier van La Chouffe zaten we gezellig te praten totdat er opeens gezegd werd. "Die man voor het raam lijkt wel heel erg op Simon" Ik keek dus naar buiten en de man leek niet alleen op Simon, het was Simon. Hij stond nog buiten te praten en dus keek ik even snel op de social media en zag dat Simon reeds een bestelling van 2 bier en een baco doorgegeven had. Even later betrad hij de tent samen met twee vrienden en zaten we in een gezellige Volendamse, Zaandamse en Amsterdamse groep.

Na enige tijd besloten we naar de volgende halte te gaan en doordat de Roode baron dicht was kozen we voor Molly Malone. Vrijdag en zaterdag was er live muziek bij Molly en de sfeer zat er goed in. Alhoewel live muziek, er stond een dj te draaien. Echter wel nummers die de bezoekers goed konden appreciëren, Motown, Neue Deutche Welle, Punk en Rock Ook de tweede halte van de avond was een goede. Omdat alle goede dingen in drieën komen schoven we enige tijd later door naar de Mekhong river. Wederom was het lekker druk, maar niet zo druk dat we geen plek meer hadden. Aangezien het al laat geworden was zou een hapje er wel ingaan en daarom lieten we springrolls en saté uit de keuken aanrukken. Het smaakte iedereen uitstekend en na nog een laatste drankje werd afscheid genomen. Het was een onverwachte ontmoeting die tot een erg gezellige avond leidde. Dat soort dingen mag vaker gebeuren.

De nieuwe ringtones

Op mijn stukje over het gebruik van ringtones die ik specifiek voor mensen had samengesteld kreeg ik heel veel positieve reacties. Er werden zelfs suggesties gegeven welke ringtone ik voor andere personen kon gaan gebruiken. Dat was voor mij een duidelijk aanmoediging om hier mee door te gaan en zo heb ik dus een volgende groep vrienden en familieleden onder de loep genomen om een ringtone voor ze te bedenken.

In de familie sferen was als eerste mijn nichtje aan de beurt. Haar muziek voorkeur is rapnegerts maar dat is absoluut niet de mijne dus die vielen allemaal probleemloos af. Gelukkig zijn wij allebei liefhebber van de black eyed peas dus voor haar werd het een van hun grootste hits. Voor niet familieleden zijn er ringtones gekomen voor mijn goede vriend waar ik in 2010 Azië mee heb verkend. Voor hem moest het uiteraard een James Brown nummer worden en dan uiteraard het nummer waar hij altijd om vraagt als ik muziek sta te draaien in de roode baron. Voor de vrouw van een van mijn beste vrienden, en daarnaast een hele goede vriendin van mij, uiteraard een U2 nummer. Wat mij betreft een van de betere nummers die de band gemaakt heeft en daarnaast een prima beschrijving van haar karakter ;-) En last but not least, voor een goede vriend en ex-collega met wie ik nog jaarlijks concert en eet uitstapjes maak een nummer van onze favoriete artiest Joe Jackson. Het is een nummer uit de begintijd van Joe waar hij tegenwoordig vaak zijn concerten mee afsluit maar ook een kreet die wij kunnen gebruiken als er weer een concert van Joe aangekondigd wordt.

Aangezien ik nog steeds een aantal familie leden en goede vrienden te gaan heb komt er ongetwijfeld een derde episode van de ringtones. Stay tuned zoals dat heet!

De uitweg

Van de week reed ik terug van mijn werk naar huis maar toen ik mijn wijk in wilde rijden was deze afgezet door de politie i.v.m. een ongeluk. Geen probleem dan rijden we een stukje om en gaan de wijk via de andere ingang binnen. Dat stukje om leidde langs de locatie van eetcafé de uitweg maar die bleek er niet meer te zijn. Dat riep uiteraard wat herinneringen aan vroeger op, die ik hier met je ga delen.

Ik kwam hier vroeger regelmatig met o.a. Dennis om van een prima biefstukje met verse groenten en uitstekende aardappeltjes met o.a. spekjes te genieten. Niet extra speciaals maar gewoon erg lekker. Het was een echte Amsterdamse bruine kroeg met biljart en André Hazes en andere grootheden van het genre schalden je tegemoet. De laatste keer dat we er waren bleek de zaak overgenomen te zijn door nieuwe eigenaren en kennelijk misten we iets. Want ondanks onze afscheidskreet van je gaat ons vaker zien zijn we er nooit meer teruggekomen. Kennelijk waren we de enigen niet want anders begrijp ik niet dat de uitweg niet meer bestaat. Ah, zoals dat zo mooi heet, we hebben de herinneringen nog.

Foto's

Normaliter verwacht je onder een titel als dit een verhaal over vakantie foto's, evenement foto's of een mooi app voor mijn iPhone die iets met foto's doet. Of zelfs een programma voor mijn pc om mijn foto's te indexeren, bewaren of andere mooie dingen mee te doen.

Niets van dit alles is waar want dinsdag had ik een afspraak bij mijn tandarts om röntgen foto's te laten maken van mijn gebit. Dit is iets wat zij elke paar jaar wil doen om ook op die manier de status van mijn gebit te beoordelen, maar ik ben een wat moeilijke patiënt. Waar zij bij een ander als onderdeel van de controle een setje foto's neemt ben ik na de controle en behandeling bij de mondhygiënist dusdanig gestrest dat het nemen van foto's een te grote aanslag op zowel mijn zenuwleer als die van mijn tandarts is. Daarom hadden we na de controle van december een aparte afspraak ingepland om foto's te maken. Ik arriveerde netjes op tijd, wachtte even in de wachtkamer (en werd meteen burgemeester van de praktijk op foursquare wat nog wat leuke facebook opmerkingen opleverde) en ging naar binnen voor de foto's. Vijf minuten (en wat zweetdruppels, kokhals nijgingen en zenuw aanvallen) later stond ik weer buiten. De klus was weer geklaard. Gelukkig duurt het weer een paar jaar voordat zij het tijd vind om nieuwe foto's te laten maken.

Wetterskip Fryslan

Het was al weer enige tijd geleden dat ik een demo had gegeven. Dat was ook de bedoeling want het geven van demo's en presentaties behoort niet tot mijn primaire werkzaamheden.

Er moest echter weer een demo gegeven worden aan een wat aparte partij, het waterschap Friesland. Het waterschap heeft een erg groot applicatie landschap en wilde een indruk krijgen wat er mogelijk was met een product als Cordys. En bij dit soort sessies heeft men om de een of andere reden altijd een behoefte aan mijn expertise. Het was een interessant maar vermoeiende sessie die ruim zes en een half uur duurde. Onze bezoekers gingen weg met een goed gevoel, maar ik had het wel gehad na een dergelijke langdurige sessie. Wat mij betreft mogen anderen dit soort klussen van mij gaan overnemen dan kan ik mij weer op mijn primaire verantwoordelijkheden concentreren.

World heritage app

De laatste keer dat ik keek welke apps er tijdelijke gratis waren in de app store viel mijn oog op UNESCO world heritage. In deze, samen met UNESCO samengestelde app vind je, zoals de naam al doet verwachten alle world heritage sites terug. Er is heel veel informatie te vinden die van UNESCO, Wikipedia en andere plaatsen vandaan komt. Ook waren er van alle sites een aantal foto's terug te vinden.

Ik had de app voor de aardigheid gedownload, de price was right zoals dat zo mooi heet, maar ik merkte dat ik er toch een aanzienlijke tijd mee aan het spenderen was. Het was uiteraard leuk om te kijken welke plaatsen in welk land er tot wereld erfgoed uitgeroepen worden (en ja ook de Amsterdamse binnenstad hoort daarbij) maar ik vond het nog veel leuker om te kijken welke stukken wereld erfgoed ik op mijn rondreizen had gezien. Voeg daaraan toe dat je kunt vastleggen wanneer je waar bent geweest en ik had er weer een leuk speeltje bij.

Het eindresultaat is dat ik inmiddels 20 plaatsen bezocht heb in Europa, Amerika en Azië. Met name mijn reisje naar de Baltische staten bleek alleen al vier world heritage sites bevat te hebben en dat is wel heel veel cultuur voor een vakantie. De app blijft voorlopig lekker op mijn iPhone staan en we zullen wel zien hoe cultureel mijn volgende reizen gaan worden.

Amsterdam heavy

Ik sta de laatste tijd veel films te downloaden die normaliter absoluut niet in mijn download lijstje voor zouden komen. Na Sint (dat een scene had in mijn stamkroeg de roode baron) en Bangkok knock-out dat zich, hoe onverwacht, afspeelde in Bangkok, werd deze keer Amsterdam heavy in de download gezet. Een actie film in mijn eigen stad opgenomen was toch wel het kijken waard.

Waar ik aan zowel Sint als Bangkok knock-out een prettige avond overgehouden heb en beide films kan aanbevelen kan ik dat absoluut niet voor Amsterdam heavy. Nu had de 2.6 die de film kreeg op imdb al een duidelijke waarschuwing moeten zijn  maar ik ben een koppig mens.

Zo ging ik er op een avond rustig voor zitten om te kijken wat Amsterdam heavy mij ging brengen. In het begin al meteen een prettig verrassing omdat ook deze film zich voor een klein gedeelte in Bangkok afspeelde maar ook hier was, net zoals in Bangkok knock-out, weinig van de stad te zien. Wat wel goed te zien was, was de Amsterdams binnenstad, en dan met name de wallen en de zeedijk, Toch enkele bekende plekjes voor mij. Dat was echter ook het enige positieve wat ik aan de film kan vermelden. Het acteren was waardeloos, de vecht scènes waren te droevig voor woorden en een enigszins samenhangend plot heb ik niet kunnen ontdekken. Kortom er is maar een advies voor mensen die de gedachte hebben om naar Amsterdam heavy te gaan kijken. Doe het niet, je verspilt namelijk anderhalf uur van je leven.

Castell bites & steaks

Tournedos rossini

Gisteren was het vrijdagavond en dus stapavond. Ik kreeg op het werk echter een telefoontje van mijn stapmaat of ik, in plaats van de normale activiteiten, zin had om met hem en zijn vrouw te gaan eten bij Castell. Ze waren er namelijk in geslaagd om hun dochter ergens onder te brengen deze avond. Nu zijn er dingen waar je mij makkelijk voor warm kunt maken en een maaltijd bij een goed restaurant is er daar een van.

Het was redelijk druk op mijn werk dus even na zes uur stapte ik in de auto voor het ritje Almere -Zaandam. Na zo'n drie kwartier arriveerde ik ter plekke waarbij ik door mijn navigatie netjes om de files heen geleid werd. Even gezellig binnen zitten en bijpraten en we sloegen de weg naar Castell in. Na een hartelijk welkom en het bestuderen van de kaart besloot ik tot de gebakken coquille in vergeten groeten en de tournedos rossini. We starten met een flesje rosé huiswijn en deze werd begeleid door een tweetal amuse's, brood met olie en boter. Daarnaast lieten we nog wat beemsterkaasvingers aanrukken. Goed gezelschap, goed eten, goed drinken en een goede ambiance, wat wil een mens nog meer.

Camins del Priorat

Het voorgerecht kwam en er was even geen tijd om te praten want dat vergde toch wel even alle aandacht. Ik moet zeggen werkelijk uitstekend klaargemaakte coquille met wat van de vergeten groentes zoals pastinaak en een prima saus maakt een uitstekend voorgerecht. Nadat alles schoon op was kwam de jongen die ons al eerder de rosé gebracht vragen wat wij bij het hoofdgerecht wilden drinken. Omdat hij ons verteld had dat hij de eerste les voor sommelier gehad had wilden wij uiteraard expert advies en hij kwam met een Camins del Priorat aanzetten. Hij vertelde eerlijk dat hij niet als een echte sommelier over de druiven en de herkomst kon praten maar wel heel simpel dat dit wat hem betreft de lekkerste wijn in hert huis was. Wij gingen er voor en het bleek inderdaad een mooie volle wijn te zijn die onze vleesgerechten (hij tournedos, zij ladtysteak en ik de rossini) goed begeleidde. Ondertussen kwam de gerant nog even bij ons langslopen om uit te leggen welke druiven er in de wijn zaten en dat ook hij het een uitstekende wijn vond.

Toen de tafel afgeruimd werd hoefde men niet te vragen of het mij gesmaakt had want op mijn bord was niets meer terug te vinden dat op voedsel leek. Zoals gebruikelijk liet ik het dessert aan mij voorbij gaan en hield het bij een espresso maar mijn tafelgenoten lieten er beide nog een laatste gang in gaan voor wij ruim na tien uur besloten dat het mooi geweest was. We liepen rustig terug naar hun woning waar we nog even gezellig zaten na te praten. Tegen twaalf uur stapte ik tenslotte in mijn auto om na een mooie avond de rit naar huis in te zetten.

Nieuwjaarsborrel

Donderdag was de nieuwjaarsreceptie van de afdeling van mijn werk.  Waar we dat in vroegere jaren inpandig vierden met een hapje en een drankje doen we dat tegenwoordig buiten de deur. Onze primaire stek is in de havenkom van Almere en dan bij (hoe verrassend qua naamgeving) grand café de Havenkom.

De receptie was van vijf tot zeven (daarna wou het café de ruimte weer terug voor zijn reguliere klandizie) en waar ik normaliter als eerste binnenkom (en als laatste vertrek) was ik er pas tegen zes uur. Het was gezellig druk en ik spoedde mij naar de bar voor een Leffe blond (die ze hier van de tap hebben) en raakte al snel in gesprek met enkele collega's. Het was erg gezellig en de sluitingstijd van zeven uur hebben we dan ook niet gehaald. Tegen zeven uur werd aan de lang blijvers (en ja daar hoor ik dus ook bij) gevraagd om richting de bar te bewegen zodat ze de tafeltjes voor de eters weer neer konden zetten. Uiteraard was dat geen enkel probleem en de laatste groep ging daar dan ook vrolijk verder totdat het richting half acht begon te gaan. Toen vond ik het wel genoeg worden (vrijdag moest ik ook weer aan de slag) en besloot te vertrekken. Het was een prima borrel en gelukkig staat de volgende alweer op de kalender, 26 januari geeft de PV een kick off borrel voor het komende jaar en uiteraard kun je mij daar weer vinden!

Garantie

Een Thais kennisje vroeg laatst aan mij of ik haar wilde bellen, We waren elkaar die avond in de kroeg tegen gekomen en ik had beloofd haar dat weekend te bellen. Door de drukte was het er niet van gekomen en toen ik haar een paar weken later weer zag was ze (terecht) nogal boos. Onder het maken van veel excuses beloofde ik haar de volgende dag wederom te bellen.

Door de drukke omstandigheden op mijn werk kwam het er weer niet van maar deze keer stuurde ik haar netjes een sms'je dat ik het druk had. Pro actief nam de dame dan ook een paar dagen later contact op maar ik zat op mijn werk en had het te druk. Ik beloofde haar die avond terug te bellen. Ik was zo langzamerhand aardig nieuwsgierig geworden waar ze het over wilde hebben.

Welnu in het belletje 's avonds kwam het konijn uit de hoed kruipen. Zij wilde een kennisje uit Thailand naar Nederland over halen maar dat gaat tegenwoordig niet meer zo makkelijk. De ind heeft forse eisen om de immigratie te stoppen en dat betekent dat er voor buitenlanders iemand garant moet staan die aan bepaalde inkomenseisen voldoet. Volledig terecht trouwens wat mij betreft. Nu voelde ik ik mij daar niet echt prettig bij en besloot dan ook afwijzend te reageren. Mijn kennisje ondernam nog wat pogingen maar besloot het tenslotte op te geven. No hard feelings zoals dat zo mooi heet, maar wel een nieuwe ervaring voor mij.

Nespresso vs. Douwe Egberts

Ik was laatst (bijna) door mijn Nespresso cups heen. En zoals iedereen weet betekent dat een bezoekje aan de Nespresso winkel op de PC Hooft straat of een bezoekje aan de Nespresso winkel in de bijenkorf om nieuwe koffie te halen. (Uiteraard is er ook de mogelijkheid om via het internet, of de Nespresso app,  te bestellen maar daar had ik nog steeds geen account aangemaakt).

Die bezoekjes kwamen er niet van en tot mijn grote afgrijzen dronk ik 's ochtends mijn laatste koffie. Hoe moest dat de volgende dag. Toen ik 's avonds bij Albert Heijn boodschappen deed zag ik echter in het koffie rek dat ook Douwe Egberts cups voor de Nespresso machine aanbood. Gered door de gong zoals dat zo mooi heet nam ik een doosje met 10 cups mee uit de Douwe Egberts L'OR EspressO serie om de volgende dag in ieder geval koffie te hebben.

Toen ik de volgende dag de doos openmaakte bleken alle cups ook nog een keer individueel verpakt te zijn in een vacuüm getrokken zakje. De reden was dat de cups niet met aluminium maar met een folie afgedekt waren zodat ze de extra bescherming nodig hadden om hun smaak niet te verliezen. Na het openmaken kwam de geur van koffie me tegemoet en ik zette de machine aan voor mijn eerste kopje koffie van de dag. Tot mijn grote teleurstelling was de koffie, alhoewel niet slecht, echt stukken minder dan de Nespresso cups. Ik ging dus fluks naar de Nespresso winkel om nieuwe cups in te slaan want deze Douwe Egberts variant is het net niet. Mocht je voor jezelf de test willen doen, op dit moment is er een weggeef actie voor een proefpakket via de website dus sla je slag!

Uitgegeten

Sinds 2009 staat er een vast adres op onze te bezoeken restaurant lijst als we in Amerika zijn (nu vooruit als je Hooters ook een restaurant wilt noemen) en dat is Fogo de Chao. Zowel in 2009 als 2011 hebben wij hier meer dan voortreffelijk gegeten.

Helaas blijkt deze keten geen filialen te hebben in de plaatsen die wij in 2012 bezoeken en ook de concurrent, Texas de Brazil gaat niet lukken. Wanhopig speuren op het internet levert dan gelukkig Bacana Brazil op in St. Louis zodat we gelukkig niet zonder ons favoriete Braziliaanse steakhouse hoeven te zitten deze vakantie.

Aangezien er dan nog maar een dag overblijft voor het diner komt er een keten bij die wij voor het eerst ontdekt hebben in 2011, Red Lobster. Deze keten heeft wel locaties in St. Louis (meerdere) dus dat is geen probleem. Wij hebben hier een voortreffelijke maaltijd gehad in 2011 waar deze keten bewees prima vis en schaal- en schelpdieren te kunnen serveren voor een erg vriendelijke prijs. Kortom een hernieuwde visite in 2011 is zeker geen straf.

En Frank, maak je niet druk. Ze serveren hier een uitstekende pasta met kip zoals Simon je kan bevestigen. Dus ook voor de niet vis liefhebbers is het hier goed vertoeven.

Oudjaarsnacht

Net zoals na de winter de zomer komt, komt na oudjaarsdag de oudejaarsnacht. De bedoeling was om met mijn eigen auto naar de stad te rijden (dan maar niet drinken) maar dat veranderde toen ik een telefoontje van een vriend kreeg dat hij mij zou oppikken. Zo arriveerde ik voor 12 uur zonder auto in de stad om het jaar in stijl af te sluiten.

En net zoals elk jaar doen we dat in onze vertrouwde thuisbasis de roode baron. Aangezien de eigenaresse op 3 januari twee weken op vakantie zou gaan naar Thailand zou dat ook meteen het laatste bezoek voor de komende weken zijn. Bij binnenkomst zat het café niet ontzettend vol er waren minder toeristen als normaal, maar een aantal goede vrienden en bekenden was wel aanwezig. Om middernacht werd met een glaasje bubbels het nieuwe jaar ingezegend maar het feest kwam niet echt op gang.

Daarom vertrokken wij richting Mekhong om te kijken hoe de sfeer daar was. Het was daar wel erg druk ten het kostte moeite om een fatsoenlijk plekje te vinden. Ook hier was een grote groep bekenden te vinden en langzaam aan druppelden er nog meer binnen. Sommigen die na middernacht huis en haar verlieten en sommigen die ook de roode baron verruilden voor de Mekhong river. Het feest duurde tot diep in de nacht en ruim na vier uur verliet ik het pand om me huiswaarts te begeven voor de eerste dag van 2012.

Oudjaarsdag

Aangezien ik dit stukje op nieuwjaarsdag schrijf beginnen we maar met de allerbeste wensen voor alle blog lezers en moge jullie slechtste dag van 2012 beter zijn dan jullie beste dag uit 2011. Qua blog wensen blijf ik zelf bescheiden. Het doel is om de 25 geregistreerde volgers te halen voor 2012. Geen al te hoog target daar we nu op de 23 zitten en ik op slechte dagen tussen de vijftig en zestig hits per dag zit en op goede dagen zelfs boven de honderd hits per dag. Dus dat moet te doen zijn.

Terug naar de titel van dit stukje. Oudjaar was rustig op gang komen daar ik de dag ervoor, op onze reguliere vrijdagavond stapavond al diep in de nacht (of eigenlijk vroeg in de ochtend thuisgekomen was). Na koffie (de Nespresso variatiions chocola is in tegenstelling tot de andere twee best wel ok) en sultana hobbelde de middag rustig voort tot het tijd was om naar mijn ouders te gaan. Oudjaar is namelijk ook de verjaardag van mijn vader en dus daarom dubbel feest. De rest van de familie was er al en ik zette mij rustig neder. Als verjaardagscadeau nodigde ik mijn ouders uit voor een lunch bij een restaurant dat ik al lang wenste te bezoeken, Anna. Verder ging het gesprek (het is een vast onderwerp bij ons) o.a. over vakanties en mijn ouders zijn druk in mijn voetstappen aan het treden Na Dublin dit afgelopen jaar staat Berlijn als volgende bestemming op de lijst.

Voor de maaltijd stond deze keer niet alleen de fameuze zalm salade van mijn vader op tafel maar hij had ook een mooie salade niçoise geprepareerd. Beide vonden gretig aftrek waar bij (voor in ieder geval) mijn zusje en mijzelf de niçoise de winnaar was. Tenslotte namen wij met een glas champagne afscheid van elkaar om ieder op zijn of haar wijze de jaarwisseling te gaan vieren.