Mondkapjes

 Ik deed vandaag voor het eerst boodschappensinds de laatste Corona update en had braaf een mondkapje opgedaan bij mijn bezoek aan de supermarkt. Ik had verwacht tot een minderheid te behoren maar bleek onderdeel van een grote meerderheid te zijn. 

Bijschrift toevoegen

Kennelijk hadden veel mensen besloten dat dit misschien toch wel een goed idee was en zo voelde mijn bezoekje aan de Albert Heijn dan ook alsof ik midden in de Intifada terecht was gekomen, maar dan gelukkig wel een hele verstandige en gezonde Intifada.

Texels lamsvlees

Yummie

Een van de dingen die we aan ons bezoek aan Texel overgehouden hadden waren een paar lamsspiesen van de plaatselijke beestjes (ze hadden er meer dan genoeg hadden wij al gezien.) Die waren in de vriezer verdwenen en vergeten tot ze opeens weer boven kwamen drijven.

Welnu er was dus ook meteen beslist wat er op tafel zou komen deze avond en de salade werd gekocht om de beestjes te vergezellen voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd. Welnu hij mocht eenvoudig zijn, hij mocht voedzaam zijn maar bovenal was hij uiterst lekker dus bij een eventueel volgend bezoek gaan er een paar pakjes meer mee richting vasteland.

 

Covid-19 the return

De  nieuwe maatregelen om het Covid-19 virus wederom in te kapselen zijn bekend gemaakt en daar heeft mijn werk direct op gereageerd. Ons kantoor gaat vanaf woensdag wederom op slot. 

We're back

Daarnaast moeten alle klant afspraken wederom over Microsoft teams plaats vinden en dus wordt het weer 100 thuiswerken. 

Op zich niet zo'n heel groot probleem ware het niet dat ik eind oktober een implementatie ga doen bij een van onze klanten op Ameland en daar zijn twee dingen mee. Dat gaat ten eerste niet lukken op afstand en ten tweede waren we van plan om daar een paar dagen aan vast te plakken voor een bezoekje aan het eiland en Friesland. Ik heb de klant inmiddels een mailtje gestuurd met wat hun wensen zijn, we gaan zien of de werkvakantie het wel of niet gaat worden.

 

Picanha

Topzaak

Zoals verteld hadden wij een grote hoeveelheid top koe gekocht en vanavond stond er een stuk picanha op het menu. Dit is het staartstuk en dat is hier niet zo bekend maar daar had ik bij Fogo de Chao kennis mee gemaakt en heel erg leren waarderen.

Thuis ging hij de grillpan in voor twee minuten met zeer regelmatig keren en daarna het bord op en net zoals bij Fogo was het een top stukje vlees, genieten. Bij onze volgende koe aankoop zal de picanha zeker weer hoog op het lijstje staan maar de keuze is groot dus of ie een rondje gaat overslaan of meteen weer mee dot weten we nog niet.

Bia Saigon

De brouwer

Ondanks het feit dat een vakantie naar het buitenland er niet in zit probeer je toch een beetje in vakantie stemming te komen en te blijven en een methode is om wat vakantiealbums over de tv voorbij te laten komen. 

Op een van die vakanties bezochten wij Vietnam en dronken daar een Bia Hanoi, het plaatselijke gerstenat. Uiteraard niet te krijgen in Nederland tot afgelopen weel. Bij het bezoek aan de toko bleek men daar tegenwoordig Bia Saigon, de export variant, op fles te hebben en dus werden er twee meegenomen om bij de volgende kijkronde dat te doen onder het genot van een biertje dat wij op die vakantie gedronken hadden.

Boot geboekt

Niet al te groot

Ik had het al gehad over onze werk vakantie combinatie naar Ameland en inmiddels heb ik de boottocht geboekt. In tegenstelling tot ons recente tripje naar Texel is deze boots stukken kleiner en ook stukken duurder als je met de auto gaat maar gelukkig betaalt mijn werk dat en hoeven we niet zelf te betalen.

Nadeel is echter dat zo'n kleine boot heel snel vol zit en voor de heenreis hadden we meer dan genoeg opties maar de terugreis moest op donderdag om 16:00 want de dagen daarna zat de boot bol en om tot zondag op het eiland te blijven vonden we weer wat te gortig. Dan maar kijken of we er een dagje Friesland aan vast knopen om er toch een vier dagen trip van te maken.

Universiteit Wageningen

Mooie plek

Ik had samen met een collega een klusje voor een van onze klanten maar dat was op een bijzondere locatie, de campus van de universiteit van Wageningen. De route naar de universiteit was een makkie maar het laatste stukje over de campus heen was best wel spannend want buiten Amsterdam om heb ik nog nooit zoveel fietsers bij elkaar gezien en die hadden uiteraard continu voorrang. Het laatste stukje duurde relatief lang maar ik was op tijd van huis vertrokken en was dus netjes op tijd ter plekke.

Binnen ging ik in gedachten weer een kleine veertig jaar terug naar mijn eigen universiteitsperiode want het zag er allemaal nog bijna hetzelfde uit als toen. De sessie ging prima, de klant was tevreden maar ik hield een veel beter gevoel aan deze sessie over en dat kwam puur door de locatie.

Coen

 Ik mocht voor mijn werk voor de verandering een keer niet naar een klant

Ook vacatures

 maar naar een ander bedrijf waar wij mee samenwerken, Coen Hagedoorn bouwgroep. De afspraak was in de middag dus eerst thuiswerken en dan lunchen om in de auto te stappen naar het ITC kantoor van de groep.

Het bleek een mooi kantoor te zijn in het industrie gebied van de stad en we werden hartelijk welkom geheten na een corona proof check-in. We hadden een uitstekende sessie waar we te zien kregen waar zij mee bezig waren en ideeën spuiden over hoe we samen onze klanten beter konden helpen. Toen wij om vier vertrokken was dat met een behoorlijk goed gevoel en de plannen om twee van onze gezamenlijke klanten snel verder te kunnen helpen. Wordt zeker gauw vervolgd.

Tripje

Ook een mooi eiland

Het leuke van deze klant is de locatie en de afstand, met een reistijd van drie en een half uur (enkele reis) ga je niet eventjes op en neer voor een bezoekje. Dat betekend dus dat om er op tijd te zijn ik een dag van te voren moet vertrekken en aangezien ik er twee dagen opleiding ga geven ik er dus ook twee nachten moet blijven.

Dat leidde tot het volgende mooie plan. De opleiding is op woensdag en donderdag en dus ga ik samen met mijn vriendin al op dinsdag naar het eiland, behalve de twee nachten op kosten van de zaak plak ik er nog een derde op eigen gelegenheid aan vast en da hebben we de dinsdag en vrijdag samen om op het eiland te kijken en de woensdag en donderdagavond ook samen. Zo is de tweede vakantie trip van dit jaar wederom een trip naar een Waddeneiland en alhoewel het laat in het jaar is hebben we er erg veel zin in. Nu boot en hotel boeken en eens kijken wat we willen gaan doen in onze vrije tijd daar.

Eilanders

De vuurtoren

Ik had vandaag een nieuwe sessie met een van onze klanten via teams want zij gaan een deel van onze software voor het eerst gebruiken en samen met een collega ga ik dat voor ze regelen.

We hadden bij de vorige sessie de klant een flink pak huiswerk meegegeven en dat bespraken we nu met ze waarbij we ook het een en ander lieten zien van de spullen waar ze straks mee gaan werken. Het enthousiasme zat er goed in en aan het einde van de sessie spraken we af dat ze het huiswerk uiterlijk vijf oktober bij ons aanleveren zodat wij de inrichting van het systeem voor ze kunnen gaan uitvoeren. 

Geen nieuw apparaat

Mijn koffie was de laatste tijd minder lekker ondanks het feit dat ik mijn machine regelmatig een ontkalkingsbeurt geef,

ook voor Nespresso machines

 Na wat zoeken op internet kwam ik erachter dat het ook nut heeft om de opening waar de koffie uitkomt op zijn tijd schoon te maken en het bleek dat HG hier een product voor leverde en dat je dat gewoon bij de Albert Heijn kon kopen.

Bij de volgende ronde boodschappen werd het dan ook ingeslagen en kreeg mijn machine een dubbele behandeling, ontkalken en tuitje reinigen. Welnu dat bleek goed te werken want de eerste proefkop na de behandeling smaakte weer ouderwets dus het aanschaffen van een nieuwe machine kan nog even wachten.

groene kaart

Daar waren we weer

Mijn vader moest weer een bezoekje aan  het ziekenhuis brengen en deze keer bracht mijn zuster hem in de ochtend en zou ik hem in de avond ophalen.

Het ging deze keer wat vlotter dan normaal en om acht uur kreeg ik een belletje dat het zo ver was en reed ik naar het ziekenhuis. Daar bleek de parkeerplaats deze keer gratis te zijn (ik kreeg een smiley met welkom op het display toen ik een kaartje aanvroeg) en bij binnenkomst kreeg ik na et handenwassen en de beroemde Corona vraag een groene kaart uitgereikt. Geen idee wat het nut was want hij verdween meteen in een zak en is niet meer boven gekomen maar er zal vast wel een slim plan achter zitten. Wat echter veel belangrijker was, was dat we meteen weer konden vertrekken en ik mijn vader thuis kon afleveren.

Nieuwe schil

Aankondiging

Blogger had al geruime tijd aangkeondigd dat er een nieuwe interface aankwam voor het maken van blog posts maar nadat ik het een kleer geprobeerd had was ik als een has teruggegaan naar de oude interface want de nieuwe werkte echt voor geen meter.

Het was nu echter helaas zo v er dat ik niet meer terug kon naar de oude versie en de nieuwe moest gaan gebruiken en ik was dan ook erg bang dat het leven er heel ver op achteruit zou gaan. Het is nog steeds niet 100% werkbaar maar gelukkig zijn de grootste problemen tijdens de proefperiode wel verholpen. Verbeteringen zijn er ook ten opzichte van de vorige versie dus netto is het ongeveer gelijk. Hopelijk gaat Google de laatste probleempjes ook nog verhelpen op niet al te lange termijn en dan ben ik weer one happy blogger om met een bekende persoon te spreken waar de laatste film van Quentin Tarantino over gaat.

Tandarts

In ieder geval vriendelijk

Ik mocht weer naar de tandarts voor de halfjaarlijkse controle en dit was mijn tweede bezoek sinds Corona, de eerste was trouwens bij de mondhygiëniste. Binnenkomst was iets aangepast want naast het handen desinfecteren stond er nu ook een standaard met mondkapjes met daarbij het verzoek er een op te doen.

Zo zat ik dus op het bankje met een gezellig mondkapje op om naar binnen te gaan maar eenmaal binnengekomen wachtte mij een minder prettige verrassing, het was weer tijd om foto's te maken en dat os een zeer moeizaam proces bij mij. De assistente stond al opgesteld om op de knop (die zit op de gang) te drukken als alles klaar stond en met pijn en moeite kwamen we met zijn drieën door het proces heen, tot grote opluchting van ons allen.De controle zelf was daarna vlot gedaan en ik kan weer zes maanden moed verzamelen tot het tijd is voor de volgende controle.

Tenet

Topfilm

Op een gegeven moment ging de bioscoop zaal open en konden we met een klein gezelschap naar binnen. Alle stoelen (mooi ruime lederen fauteuils) hadden meer dan genoeg lege plekken om zich heem en zo ging ik voor de allereerste keer maar een grote blockbuster met een heel klein publiek.

Maar dat maakte niet uit want Tenet was werkelijk een top film. Een science fiction versie van een James Bond film boordevol actie met een geweldig verhaal. Gelukkig ben ik opgegroeid met tijdreis verhalen (by his bootstraps is een klassieker) dus ik kin het verhaal probleemloos volgen maar ik ga zeker nog meerdere keren thuis kijken om alle finesses op te pakken. Aanrader! Ga naar de bioscoop voor deze film.

Vue

Van origine Engels

Pre Corona ging ik regelmatig met een goede vriend naar de bioscoop maar daar was dus flink de klad in gekomen. In die tijd was hij inmiddels naar Alkmaar verhuisd dus voor ons eerste bioscoop bezoek in vele maanden werd het dus de Vue in Alkmaar. 

Daar waren de Corona regels volledig ingezet dus zonder al te dicht bij het personeel te komen kregen wij kaartjes, drankjes en hapjes en zaten wij te wachten tot we de zaal mochten betreden. Die zaal zag er prima uit met luxe lederen fauteuils en ruime zit plekken dus de kans bestaat dat  dat Vue onze nieuwe standaard bioscoop gaat worden want het eerste bezoek voelde erg goed aan.

Eten en drinken

prima tent

Ondanks alle Corona perikelen vonden wij het tijd om weer uit eten en drinken te gaan dus hadden we een tafel gereserveerd bij Thai corner. Bij binnenkomst stond onze tafel klaar en werden wij door de eigenaresse voorzien van drankje en een appetizer terwijl de kok druk was met het bereiden van onze maaltijd ie bestond uit gebakken groenten, een zure Thaise vissoep,  lab, rijst en een omelet vergezeld van een Thais biertje (ik) en water (zij). Zoals altijd smaakte alles perfect en was het genieten geblazen en meer dan voldaan verlieten wij de zaak.

Na afloop streken wij neer bij een druk café Mulder voor drankjes en dat werd een whisky cola voor haar en eerst een la Chouffe en vervolgens een Affligem voor mij. Mulder was een net café met keurige bediening maar dat was niet de reden dat wij daar waren gaan zitten, zij zaten namelijk een paar meter van Thai corner verwijderd en daarom waren wij hier neergestreken. Die keuze was echter prima  uitgepakt en een diner bij Thai corner met of daarvoor of daarna een drankje bij café Mulder vinden wij dan ook een prima keuze.

De koe

Aanrader

Ik had enige tijd geleden al verteld dat wij een groot stuk goede koe besteld hadden voor erg weinig en deze was inmiddels gearriveerd. Wij kregen een stuk rib-eye van 2.5 kg en een stuk picanha van 1.4 kg geleverd en het zag er erg mooi uit.

De eerste actie was het vlees in handzame porties te snijden en die in de vriezer te stoppen maar uiteraard moest er die avond de eerste test gedaan worden en hadden wij gegrilde rib-eye met salade op het menu staan en daar was maar een woord voor, ontzettend lekker. Als deze portie opraakt (en dat gaat behoorlijk lang duren met bijna vier kilo koe in de vriezer) dan weten wij wat we gaan doen, opnieuw bestellen.

Visite

Zoveel kwamen er niet

Ondanks het feit dat we nog steeds in oplopende Corona tijden leven hadden we afgelopen weekend toch een vriend met zijn twee kinderen op bezoek. Zij waren met zijn drieën wij met zijn tweeën dus we zaten in ieder geval onder de aanbevolen zes personen. Als eerste kwamen er Texelse hapjes (kaas en worst), vers van het eiland meegenomen op tafel met een drankje erbij (water, bier, cola) en werd er gezellig bijgekletst. Aangezien we elkaar lang niet gezien hadden was het ook even auto's kijken want sinds de laatste keer hadden we allebei een nieuwe auto en die moest uiteraard even bekeken worden.

Daarna was het tijd voor een eenvoudige doch voedzame maaltijd met saté, salade, rijst, moo yong (die de kids met een waar vreugde gehuil begroeten, stokbrood met kruidenboter en ijsjes na. Het eten verdween als sneeuw op een warme zomerdag en daarna was het koffie en nog een beetje kletsen alvorens zij vertrokken want de volgende dag moesten de kids weer naar school. Hopelijk komt dat vaccin een beetje vlot want een normaal leven is wel waar iedereen weer op zit te wachten en niet dat af en toe, kleine groepjes en oppassen van nu.

De wasmand

Dit was het merk

Een van de weinige dingen die nog steeds bij ons was uit mijn eerste woning was de wasmand die ik gekocht had toen ik daar ging wonen. Een ronde zonder deksel of wat dan ook van wit plastic, niet echt iets om trots op te zijn.

Ondanks het feit dat we al meer dan een jaar geleden een mooie nieuwe hamper hadden gekocht stonde de oude nog steeds in de badkamer en werd ook nog steeds gebruikt tot ik besloot dat er na meer dan dertig jaar echt wel eens afscheid genomen mocht worden en zo verdween ie van de badkamer naar een plekje voor de deur waar hij op de dinsdag stond te wachten, de dag dat het grof vuil opgehaald wordt hier. We hebben nu een mooiere wasmand in gebruik met deksel en meer plaats in de badkamer. Dat had ik dus al een jaar geleden moeten doen maar beter laat dan nooit.

Cadeautje

Gin maken ze ook

Het echte leven begon alweer meteen na de terugkomst van het eiland want er moest weer gewerkt worden en de eerste dag zat ik al meteen op kantoor. Nu hadden we een setje IPA's voor een collega meegenomen doe ook zelf brouwt en dol op dit bier is en alhoewel hij sinds de start van het thuiswerken nog nooit op kantoor was geweest was dit eren reden voor hem om wel langs te rijden.

Hij hield echter ruim afstand en haalde zijn biertjes zelf uit mijn auto om meteen weer  huiswaarts te vertrekken (dat is vlak bij het werk) maar wat wel heel fijn was dat ik twee keer een belletje van hem kreeg na het proeven van beide IPA's. Zijn favoriet (net zoals bij mij) was de Texel overzee die nu nog niet op het vasteland te koop is maar door hem op zeker gekocht gaat worden zodra ie er is.

Thuiskomst

Mijn deel van de buit

Na het verlaten van de McDonalds was het een kwestie van de snelweg weer opzoeken en dezelfde saaie route als op de heenweg afleggen maar nu in omgekeerde volgorde. En aangezien het verkeer minimaal was, toch een van de weinige voordelen van de Corona tijd, stonden we na een uurtje al weer op de stoep van ons huis.

De reiskoffer werd uit de auto gehaald evenals de plastic tassen met de aankopen (eten, drinken, kleding en souvenirs) de flat werd betreden en via de lift (jawel lui) konden we ons appartement betreden. Daar werd de koffer uitgepakt en de was aangezet waarna het tijd was om de aankopen te verwerken. Mijn vriendin was druk met kleding en souvenirs maar eten en drinken was mijn ding dus kaas, worst, wijn en enkele biertjes gingen richting ijskast en daarmee was er echt een einde gekomen aan ons eerste, en hopelijk niet laatste, tripje van 2020.

De thuisreis

Ook goed te doen

We verlieten het eiland niet meteen want we wilden ook nog wat eiland dingen kopen om mee naar huis te nemen en behalve de Lidl was er ook nog een Jumbo vlak bij het hotel dus daar werd de auto als eerste neergezet om te kijken of er nog wat gescoord kon worden. En dat lukte wonderwel met een flesje rosé van het eiland, een Tesselaar smokkelbox, echte Texelse lammetjes spiesen, en een paar IPA's voor een collega van mij die zelf bier brouwt en dol is op deze biersoort.

De aankopen werden in de auto neergelegd en de tocht maar de boot werd ingezet. gelukkig waren er geen files zoals we bij onze aankomst op het eiland zagen en reden we in een keer naar de  boot en met een paar minuten wachten konden we erop rijden en een kwartiertje later er alweer afrijden. Ook Den Helder bleek een stuk rustiger te zijn geworden en in een vlot tempo verlieten we de stad, alleen onderbroken door een pauze bij de McDonalds waar we een koffie, verse munt thee en een plak cheese cake namen om de inwendige mens te versterken, Daarna was het weer de auto in om in een paar uurtjes terug te zijn bij het punt waar we drie dagen geleden de vakantie begonnen.

Het laatste ochtendmaal

Wederom prima

Vandaag was het een tijd van afscheid nemen want we gingen terug naar het vasteland. Het was dus opstaan, douchen en inpakken alvorens we gingen ontbijten in het restaurant waar we gisteren gedineerd hadden. De protocollen waren bekend dus we konden meteen doorlopen naar het buffet waar we onze bordjes vulden en aan een tafel gingen zitten waar gisteren Zeb de zeemeeuw op het raam had geklopt om zijn diner op te vragen. Het ontbijt was wederom prima en we hadden een goede inschatting gemaakt zodat de bediening alleen een extra rondje koffie hoefde te serveren om de maaltijd te completeren.

Daarna was het terug naar de kamer de bagage in de auto leggen en naar de receptie lopen voor een vlotte check-out waarbij we kortingsvouchers kregen voor een volgend bezoek aan het hotel. Greenside is een aanrader voor een bezoek aan Texel, niet goedkoop maar mooie en grote kamers, fijn personeel en prima eten en drinken. Als we ooit nog een keer naar Texel gaan komen we hier zeker terug.

Wambinge

Belangrijkste gang

Het hotel beschikte over een werkelijk uitstekend restaurant en daar gingen wij ons dan ook stevig laten verwennen. We zaten achter een mooi aperitief met de kaart en kregen op dat moment de eerste en enige verstoring van de avond. Er werd hard op het raam getikt en dat bleek Zeb de Zeemeeuw te zijn de vaste klant van de zaak die zich afvroeg waar zijn diner bleef. De serveerster bracht hem zijn bordje eten en daarna had ze weer tijd voor de andere gasten die wat minder veeleisend waren dan Zeb.

Wij kozen voor het zes gangen menu met voor mij het bijpassend wijnarrangement en voor mijn vriendin een lekker zoete witte wijn. De maaltijd was werkelijk top en hoogtepunt voor mij was wel de kaas trolley bestaande uit (bijna) alleen maar plaatselijke kazen waarvan onze hostess een mooie selectie met plaatselijke kazen voor mij maakte. Na dik drie uur stapten wij uiterst voldaan van tafel en besloten om een einde aan de dag te maken..

De middag

Dappere zielen

Het was weer droog geworden dus wij verlieten Bries 20 en gingen het strand op waar het niet echt druk was zoals je op de foto kunt zien. Er waren echter drie dapper dodo's die niet alleen op het strand maar zelfs in het water waren waarvoor ons diepste respect.

Daarna was het terug naar het hotel waar wij onze aankopen in de kamer stalden alvorens opnieuw naar het dorp te gaan om wat te gaan drinken. De keuze was beperkt want bijna alle terrassen waren vol maar wij vonden nog een plekje bij L'avenir met zelfs een grote parasol boven ons hoofd. En dat was maar goed ook want terwijl wij van onze drankjes genoten braken de hemelsluizen boven ons open maar de parasol hield ons lekker droog. Na het beëindigen van zowel de drankjes als de bui was het tijd om terug te keren naar het hotel want wij hadden vanavond in het restaurant van het hotel gereserveerd.

Bries 20

Tijd om te genieten

Na het shoppen was het tijd voor de lunch en die wilden we op het strand gebruiken maar ondanks de korte afstand (een paar honderd meter) was dat nog een serieuze klim met heuvels om over de duinen te komen en een wind die steeds harder begon te blazen en de eerste druppels die de volgende bui aankondigden.

Nog redelijk droog bereikten we strandpaviljoen bries 20 waar we een tafeltje vonden en voorzien werden van verse jus d'orange en de kaart bestudeerden. Daar stonden zat lekkere hapjes op dus begonnen we met een rondje koude hapjes. Terwijl de regen steeds harder op het dak van het paviljoen kletterde arriveerden de sashimi en oesters vergezeld van een Skuumkoppe voor mij. Beide waren zo vers als mogelijk en ontzettend lekker en al gauw zaten we tegen lege borden aan te kijken maar de serveerster zag onze nood en bracht de kaart voor een nieuwe ronde.

Deze keer gingen we voor warme hapjes en dat werden gyoza en garnalen dim sum die al net zo goed smaakten als de koude gerechten. Nu zaten we wel vol en dus werd er espresso en verse muntthee besteld om een prima maaltijd mee af te sluiten. ook de regen was inmiddels weer verdwenen dus werd het tijd om bries 20 te verlaten en de buitenlucht weer op te zoeken.

Shoppen

Covid maatregelen zijn er overal

Vandaag was het weer een stuk slechter dan gisteren maar de opklaringen zouden over een uur beginnen dus we gingen eerst nog even naar de kamer maar een uur later was het inderdaad droog en verlieten we ons hotel.

Wederom was het dorp ons doel maar deze keer waren we ruim voor sluitingstijd dus er kon gewinkeld worden. Mijn vriendin liet zich zeker niet onbetuigd en er werden souvenirs maar ook kleding aangeschaft en de pakezel mocht het allemaal meesjouwen. Tot wij bij Semke arriveerden en toen was de pakazel aan de beurt, want hier waren lekkere dingen te krijgen. Zo scoorde ik, onder andere, plaatselijk bier, worst, kaas, mosterd een likeurtje en nog wat dingetjes, de dag was nu al geslaagd.

Ontbijt

Prima ontbijt

Na de gebruikelijke ochtend rituelen was het tijd voor het ontbijt en dat was in Corona tijden toch echt anders. Ten eerste hadden we al moeten aangeven hoe laat wij wilden ontbijten en bij het betreden van de ontbijtzaal werd ons uitgelegd dat we een keer langs het buffet mochten, daarna aan ons tafeltje moesten gaan zitten, het restaurant door de andere deur moesten verlaten en als we meer dingen wilden hebben moesten we dat aan het personeel vragen.

We maakten dus een rondje langs het buffet waarbij we onze borden iets voller stapelden dan normaliter met scrambled eggs, gebakken spek, croissantjes, broodjes, zoetigheid, sapjes, koffie en thee, zalm, boter en zowel  zoet als hartig beleg.De broden gingen netjes leeg maar we zaten dan ook goed vol en de enige extra bestelling was een tweede rondje drinken alvorens we terug gingen naar de kamer.

Avond programma

Nu alleen op het eiland te krijgen

Na de prima maaltijd was het tijd om terug naar het hotel te gaan maar wel met een tussenstop. Op weg naar het hotel lag namelijk een Lidl en we wilden daar gaan kijken voor typische producten van het eiland en meteen het een en ander voor op de hotelkamer meenemen. Welnu de Lidl bleek een normale vasteland supermarkt te zijn met geen specifieke Texelse producten dus we hielden het bij water, bier, chips, chocolade en verse munt voor op de kamer.

Daar terug gekomen werd er eerst een espresso in de Nespresso machine gedaan en water gekookt voor verse muntthee maar toen dat op was, was het tijd om de hotelbar te betreden. Het was intussen begonnen met regenen, na een dag met verder prima weer, dus de keuze om in het hotel te blijven was dan ook snel gemaakt. De hotelbar bleek leeg te zijn, wij waren de enige gasten en het personeel was drukker met het restaurant dan met de bar dus het duurde best wel een tijdje voor onze drankjes opgenomen werden. Cocktails stonden er niet op de kaart en op mijn vraag of de barkeepster toch iets kon maken werd er gevraagd wat wij wilden. Nadat drie redelijk standaard cocktail (long island iced tea, mai tai, sex on the beach) niet gemaakt konden worden gaven we het maar op en het werd een whisky cola en tweemaal een Texels biertje, een Tesselse witte gevolgd door een nieuwe IPA van de Texelse brouwerij, besloten wij onze eerste dag op het eiland te beëindigen.

Vis van Beek

Niks mis mee

Zoals onze receptioniste ons al verteld had was Vis van Beek geen fine dining experience maar hadden ze, volgens haar, wel de beste vis van het eiland. We betraden de zaak die uit een afhaal balie met buzzer systeem bestond en een flinke stapel tafeltjes had, zowel binnen als buiten. Aangezien het buiten vol zat namen we binnen plaats en maakten onze keuze uit de kaarten die op tafel lagen. Dat werd voor mij een lekkerbekje met aardappelsalade en voor mijn vriendin tonijn van de gril met frietjes en salade. Ik bestelde onze keuze aan de balie en nam daar een Skuumkoppe en spa blauw bij maar tot mijn verrassing werd verteld dat het eten gebracht zou worden omdat wij maaltijden hadden uitgezocht en geen los visje.

Ik nam de drankjes mee terug naar de tafel waar wij lang, erg lang moesten wachten op ons eten. Ik benaderde de balie dan ook met de vraag of ik te ongeduldig was of dat zij ons niet konden vinden maar werd verzekerd dat wat in het vat zat niet verzuurde. Eindelijk kwamen onze visjes dan en de receptioniste had gelijk, het was top. Geen twijfel mogelijk als je in de Koog bent ga naar van Beek want dat is genieten!

Het dorp

Het dorpsplein

Het was tijd om het dorp te gaan verkennen en aangezien we ook wilden gaan eten vroegen we in het hotel waar we het beste voor vis terecht konden en hoe we moesten lopen. Het hotel had een prima locatie op een paar honderd meter van het hart van het dorp maar wel overal buiten gelegen zodat het lekker rustig was.

Dat werd dus hotel uit, terrein aflopen en enkele honderden meters verder de dorpsstraat in die bestond uit winkels, restaurants, cafés, en niet veel anders. Het was bijna zes uur en de winkels begonnen allemaal dicht te gaan dus, tot grote spijt van mijn vriendin, kon er alleen maar in etalages gekeken worden maar er werd wel een wensenlijstje opgesteld van waar we de volgende dag zeker moesten terugkomen. De dorpsstraat was niet al te lang en al gauw waren we aan het andere eind gekomen en dus werd het tijd om te gaan eten.

Het hotel

Ons terras

Met een kwartiertje waren we terug bij ons hotel en aangezien de papierwinkel al geregeld was kregen we de sleutel mee en vertrokken naar onze kamer. Deze bleek op de begane grond te liggen en was best wel ruim te noemen. Een mooie badkamer, met rituals producten constateerde mijn vriendin vreugdevol, een slaapgedeelte en een woongedeelte met bank, stoel, een zitje en een koffiehoek met Nespresso apparaat en cups.

Voeg daar uiteraard een minibar, tv en een zitje in de tuin aan toe en je kon zien dat we niets tekort kwamen voor onze trip naar Texel. De tas werd uitgepakt, de badkamer en kast werden ingericht, de foldertjes van what to do in Texel werden doorgenomen en er werd een koffie en een thee genomen. We waren klaar voor de verkenning van het dorp.

De vuurtoren

Niet druk

Na de prima maaltijd was het tijd om de vuurtoren, het doel van onze tocht, en het strand te bezoeken en dat bleek een kippeneindje van het restaurant verwijderd te zijn. Texel mag dan het grootste waddeneiland zijn, de afstanden zijn niet al te groot.

De parkeerplaats was niet al te vol mat auto's maar wel met water zodat we zorgvuldig een plekje zonder natte voeten uitzochten. Als eerste werden er wat foto's van de vuurtoren gemaakt en daarna liepen we naar het strand waar het erg rustig was qua mensen maar erg wild qua zee. Het was eb en dat bleek een flinke wandeling naar het water te betekenen waar niemand in lag, vast dankzij de borden verboden te zwemmen. We waren in ieder geval goed uitgewaaid dus we gingen terug naar de auto want onze kamer zou inmiddels beschikbaar zijn.

De robbenjager

Toch te koud

Onze eerste tocht voerde ons naar de noordkant van het eiland waar de vuurtoren gelegen is. Het was ondertussen al laat in de middag geworden en dus hadden we best wel trek gekregen en we stopten dus bij een restaurant dat op de route lag.

Bij binnenkomst bij de robbenjager was het eventjes een formulier invullen i.v.m. de Corona regels en via de looproute een plekje op het terras bemachtigen. Er werd een Skuumkoppe en een cola light besteld en daarna kozen we voor een salade carpaccio en een uitsmijter ham en kaas die we echter binnen nuttigden want de wind was toch net wat te sterk op het terras om daar van de maaltijd te kunnen genieten. Het eten smaakte prima (net zoals de skuumkoppe trouwens) en met een volle maag besloten wij om de tocht naar de Noordkaap te vervolgen.