Kantoor

Een modern kantoor

Woensdag was ik voor het eerst sinds mijn operatie weer op mijn werk. Alhoewel ik alweer enkele weken werk doe ik dat van huis uit en daarom was het goed om weer eens naar kantoor te gaan. Onderweg bleek het landschap flink veranderd te zijn want de verbouwingen aan de A1 richting Almere was gereed en daar glommen nu vijf plus twee rijstroken mij tegemoet. Dat moet een positief effect op de files hebben, nu de andere kant nog plus de A6 en files behoren, voor een hele korte tijd, weer tot het verleden.

Het bezoek op kantoor was goed, even met mijn manager en diverse collega's bijgepraat en afgestemd wat ik de komende week ga doen en daarna weer richting huis. Even kijken of ik volgende week weer langs kan want direct contact is een stuk beter dan chat, mail en telefoon.

Brandweerkraan

De winnaar

Mijn wandelingetjes zijn ronduit saai. Welk van mijn diverse rondjes ik loop er gebeurt niets behalve mensen met honden, fietsen en wandelend tegenkomen maar daar kwam vandaag enige verandering in. Terwijl ik de laatste bocht rondde en mijn eigen straat inliep zag ik drie mannen samen praten, staand naast een smart. Op een gegeven ogenblik hield de conversatie op en stapte een van de drie in de smart gereed om weg te rijden.

Ik was er inmiddels al voorbij maar toen ik een schurend geluid hoorde draaide ik me uiteraard even om. De chauffeur was er in geslaagd om de smart tegen de daar staande brandweerkraan aan te rijden (best wel knap gezien de zeeën van ruimte die hij had) en het bewijs werd geleverd van iets dat eigenlijk iedereen wel dacht, een brandweerkraan is steviger dan een smart.

Tanken

Het eindresultaat

Ik mocht weer autorijden en had al wat ritjes gemaakt om te kijken hoe dat ging maar dat betekende dat mijn tank ook leeg aan het raken was en weer bijgevuld moest worden. Daartoe reed ik dan ook naar het om de hoek gelegen tankstation om de tank weer vol te gooien. Dat was ik in die zes weken niet verleerd maar wat ik in die zes weken wel vergeten was, was de pincode van mijn tankpas terwijl ik me normaliter voor laat staan op mijn goede geheugen. Kennelijk vergeet ik dingen die ik niet gebruik weer vrij makkelijk. Gelukkig was ik ooit zo verstandig om de code in mijn telefoon te zetten dus ik kon netjes betalen en mijn weg vervolgen.

Wereldfestival

Schitterend weer

Zaterdag was het wereldfestival in Almere en wij hadden met een daar wonende vriend afgesproken in de middaguren. Toen we aankwamen bleek hij een plekje op het terras van Bordeaux te hebben gevonden en wij namen naast hem plaats.

Voorzien van een drankje konden we genieten van de muziek van Karsu, die net begonnen was aan haar set, Ik had nog nooit van haar muziek gehoord maar het was erg aangenaam om naar te luisteren zo in het zonnetje met een biertje. Toen we trek kregen liepen we langs de diverse foodtrucks en besloten tot een hapke bij hete bliksem. Hun combinatie van pulled pork, kogelbiefstuk en, uiteraard, hete bliksem was erg lekker en werd op het terras van Bordeaux opgepeuzeld. Daarna werd de middag en vooravond gevuld met muziek, drankjes, gezellige gesprekken en nog meer hapjes maar tegen acht uur was het toch echt wel genoeg voor mij en gingen we huiswaarts. Almere, er is altijd wat te doen en soms is het ook nog eens ontzettend leuk!

Scheveningen

Shadow on the wall

Het was inmiddels tijd geworden om een wat langere afstand te gaan rijden en met het mooie weer was het strand uiteraard een goede optie.Om iets meer kilometers te maken viel de keuze op Scheveningen, een ritje van 45 minuten.

We arriveerden met stralend weer parkeerden en liepen door de winkelstraat naar het strand. Na het overwinnen van de helling zagen wij het strand liggen en moesten we een keuze maken uit de diverse strandtenten. We besloten het witte paviljoen van Doen met onze aanwezigheid te eren en al gauw zaten we achter een koud drankje de kaart te bestuderen. Het werden twee salades, een caprece voor mij en een tonijn voor haar die na een tijdje arriveerden. Beide salades smaakten prima en naar zo'n anderhalf uur op het strand werd het ons te warm en werd het tijd om naar huis te gaan. Zowel de heen als de terugreis gingen prima dus dat was weer een positief punt op weg naar het herstel en dat gecombineerd met een heerlijke lunch aan het strand. Beter kan het niet.

A fusion

Sushi

Aangezien het de goede kant uit aan het gaan was het ook tijd om voor de eerste keer sinds mijn operatie weer uit eten te gaan. De keuze was gevallen op een oude favoriet A-fusion en samen met een van mijn vrienden ging ik daar dan ook heen.

Het plekje waar wij wilden gaan zitten werd bezet door Lucky, de huiskat en dat is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken dus verhuisden we naar een tafeltje voor vier achter de sushi chef. Daar namen we met een knabbel en een biertje de kaart door waarna we onze bestelling plaatsten. We begonnen met een mooie schaal met sushi die gevolgd werd door o.a. broodjes eendfilet, saté en nog veel meer heerlijkheden. Na het eten kwam er nog koffie van het huis en toen was het tijd om te vertrekken. De kroeg zat er voor mij niet meer in het was genoeg geweest. We namen dus afscheid van elkaar, ik naar het centraal station om de tram te nemen, hij naar de kroeg om nog een afzakkertje te nemen.

Brief

Deze keer per post

Ik moest van het ziekenhuis nog een brief krijgen voor mijn fysiotherapeut maar na een paar dagen was deze er nog niet want bij mijn zusje de reactie uitlokte dat die brief echt niet ging komen totdat ik het ziekenhuis zou bellen. Ondanks haar woorden lag de volgende dag toch de beloofde papieren in de bus en deed het ziekenhuis het toch beter dan mijn zusje ingeschat had, Maar ook hier ging het niet 100% goed want twee dagen later kwam er een tweede brief met precies dezelfde gegevens. Het verschil was dat de eerste brief niet ondertekend was en de tweede wel alhoewel bij de tweede brief de bijlagen weer ontbreken. Kortom qua organisatie is het daar een zooitje maar ik heb in ieder geval wat ik nodig heb en dat is het belangrijkste.

De bosbaan

Dat was een tijd geleden

Aangezien het mooi weer was en ik weer voorzichtig mocht beginnen met autorijden was het een snelle beslissing om een bezoek aan de bosbaan te brengen, dat is tenslotte nog geen toen minuten rijden van mij vandaan.

De parkeerplaats was druk als altijd maar op het, licht verbouwde, terras was meer dan genoeg plek. We namen plaats op een van de nieuwe loungeplekken maar het zonnetje scheen er wel erg vol op dus verhuisden we met onze drankjes (bier en wijn) en hapjes naar een tafeltje met parasol. Het was heerlijk om gewoon weer eens weg te zijn na al die weken van gedwongen thuis/vlak bij huis te moeten zijn en dit was het eerste maar zeker niet het laatste uitstapje de komende dagen.

Kitten

Uitgevloerd

Van de week waren we bij mijn zusje en zwager op de koffie om het nieuwste gezinslid te begroeten, Casey. Casey was de nieuwe kitten van mijn nichtje en voordat het te laat was wilden we hem uiteraard even zien. En te laat telde dubbelop want een kitten groeit snel op en is dan minder leuk maar mijn nichtje ging ook nog eens binnen twee maanden op zichzelf wonen en dan ging Casey uiteraard mee.

Het was een gezellige visite, zonder mijn nichtje want die was aan het werk, maar met een erg drukke Casey die van hot naar her aan het hollen was en op alles wat bewoog dook. Mijn neefje was wel thuis en die zat flink in de stress want de volgende dag moest hij op voor het theorie examen voor zijn rijbewijs en hij had er niet al te veel vertrouwen in. Onterecht zoals een dag later bleek want hij had het gewoon gehaald. Casey was echter de ster van de avond en de kans dat wij straks een kitten gaan nemen is dan ook wel heel erg groot.

Exit gesprek

Hopelijk tot nooit meer ziens

Als laatste onderdeel van mijn operatie had ik na zes weken een gesprek met mijn arts over het nu ging en waar ik de komende tijd rekening mee moest houden, Er werd gevraagd hoe ik mij voelde en wat ik nu deed en de antwoorden waren kennelijk bevredigend, vooral het twee keer per dag lopen werd erg positief ontvangen. Ik mag nu weer alles doen, inclusief autorijden, maar wel met mate. Net zoals met zitten en lopen moet ik het weer opbouwen en goed luisteren wanneer mijn lichaam begint te protesteren. Kortom nog lang niet terug naar 100% maar wederom een grote stap de goede richting uit. Deze week gaan we maar wat voorzichtige ritjes maken om te kijken hoe goed dat gaat.

Naaien

Kleurrijk

Een van de weinige dingen die ik als vrijgezel nooit gedaan heb is knopen aan jassen en blouses naaien. Ik ging dan braaf naar mijn ouders toe waar mijn moeder nooit te beroerd was om de knoop weer wat vaster te zetten of zelfs weer helemaal te bevestigen als hij los was geraakt.

Laatst viel mijn vriendin op dat er een knoop van mijn polo los aan het laten was en vroeg waar ik naald en draad bewaarde, Met het schaamrood op de kaken vertelde ik dat ik in dar geval naar mijn moeder ging en onder wat meewarig hoofdschudden werden de benodigdheden de volgende dag aangeschaft en werd de knoop weer netjes bevestigd aan mijn polo. Weer een klusje dat thuis geklaard wordt i.p.v. dat ik mijn moeder ervoor moet storen.

Magic remote

Zijaanzicht

Toen ik mijn tv aanzette begon deze opeens te piepen dat de batterijen van mijn magic remote bijna op waren. En voor degenen die dat niet weten de, magic remote is de luxe naam voor de afstandsbediening van mijn tv. Nu weet ik dat ik deze tv veel meer gebruik dan welke tv dan ook maar dat de batterijen binnen een jaar vervangen moeten worden bewijst dat ik mijn tv heel veel gebruik (of dat de originele batterijen niet al te nieuw meer waren). Voor zover ik weet heb ik bij mijn vorige tv in ruim 15 jaar één maal de batterijen vervangen dus dit is echt wel een wereldrecord (voor mij). Nu ja ik heb inmiddels batterijen op mijn boodschappenlijstje gezet want de bediening op de tv zelf is in de verste verte niet magic maar eerder middeleeuws dus zonder de afstandsbediening kan ik echt niet.

Nogmaals BBQ

De tafel was gedekt

Het voordeel van niet al te ver van je ouders vandaan te wonen is dat je spontaan dingen kunt afspreken. Zo stuurde mijn moeder mij een Whatsappje of ik, gezien het mooie weer, zin had om de volgende dag te komen BBQ'en. En aangezien ik altijd te porren ben voor lekker eten en door mijn revalidatie niet al te veel andere afspraken heb nam ik de uitnodiging dan ook met beide handen aan.

Toen we de volgende dag arriveerden was de houtskool al goed te ruiken en al gauw zaten we gezellig in de tuin waar alleen de poes wat bezwaar maakte want die werd naar een andere stoel verbannen. Iedereen werd van een glas wijn voorzien en mijn vader legde de eerste dingen op de BBQ. Er kwam koe, varken, en kip voorbij en alles smaakte prima. Na de koffie was het echter weer tijd om te vertrekken want ik ben nog erg voorzichtig met langere tijd achter elkaar zitten, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was, zoals eigenlijk altijd, weer heel erg gezellig geweest.

Envivo

De nieuwe smaak

Toen ik mijn brievenbus opendeed na mijn ochtendwandeling vond ik zowel een brief van de arbodienst die aangaf dat mijn afspraak een week verzet was en een onbekend, en klein, pakketje.

Eenmaal bovengekomen bleek het pakket van Nespresso afkomstig te zijn en het bevatte twee capsules van de nieuwe smaak Envivo. Uiteraard moest de nieuwe smaak geprobeerd worden en deze bleek erg lekker te zijn. Iets steviger dan mijn standaardkoffie de vivalto. De volgende keer dat ik koffie ga bestellen komt deze zeker op de lijst en wie weet gaat het mijn favoriete ochtendkoffie worden.

Wynonna Earp

De heldin

In het kader van de tv series ben ik inmiddels aan Wynonna Earp begonnen. ook dit is een comic verfilming maar dan niet van Marvel of DC maar van een van de kleinere uitgeverijen. Het verhaal gaat over de achterkleindochter van Wyatt Earp die met het pistool van de beroemde marshall demonen naar het hiernamaals stuurt. Het is een horror actie serie net zoals Constantine en Lucifer en geen superheldenserie en net zoals die andere series spreekt hij mij een stuk minder aan. Het is niet slecht maar ik heb geen idee of ik de serie uit ga kijken, we zullen zien.

Special delivery

En snel

Het is zo langzamerhand de tijd om weer een beetje serieuzer aan het werk te gaan dan alleen het lezen van en reageren op mail maar mijn laptop is niet echt optimaal om achter te zitten tijdens mijn herstel. Daarom kwam er maandag een collega langs met een extra toetsenbord, muis en monitor om zodat ik in een fatsoenlijke houding kon gaan zitten werken. Inmiddels werk ik tussen de een en twee uur per dag en gaan we daarmee de volgende stap van mijn herstelproces in,

The vault

De deuren moeten geopend worden

Escape rooms zijn al een tijdje een populair uitje. Hierbij wordt je met enkele vrienden opgesloten in een kamer en moet je er binnen een uur uit zien te komen door het oplossen van puzzels.

Kennelijk is de belangstelling tanende want een Amsterdams escape room heeft een puzzel app uitgebracht om mensen een idee te geven wat een escape room inhoudt. Aangezien ik en dol ben op puzzelspelletjes en veel tijd op de bank moet doorbrengen zag ik dit als een ideale tijdsbesteding. Ik heb de vault inmiddels gedownload en ben uit de eerste kamer ontsnapt en ben bezig de geheimen van de tweede kamer uit te pluizen. Een prima aanvulling op mijn tv en film kijk activiteiten en een aanrader voor mijn vriend Simon die dol is op dit soort spelletjes.

Tweede bezoek

Yummie

Donderdag bracht ik mijn tweede bezoek aan de Akermolen en waren twee verschillen met de eerste keer. Ik was met mijn vriendin en het was nu wel mooi weer. We namen dan ook plaats buiten op het terras in het zonnetje en dat ging nog maar net, het was namelijk erg druk. Na enige tijd wachten bestelden we twee bier, waarbij ik een tarwebier van de 7 deugden koos en mijn vriendin een normaal pilsje. Daarbij bestelde we uiteraard een bittergarnituur want het was tenslotte borreltijd.

Na enige tijd wachten arriveerde de drank en na nog wat langer wachten de hapjes. We genoten van het eten, het drinken en de zon op mijn derde uitstapje sinds de operatie. Tegen vijf uur braken we op (ook de sluitingstijd van de Akermolen) en liepen de kilometer terug naar huis. Zo sloeg ik twee vliegen in een klap, en mijn middagwandelingetje en een hapje en een drankje in het zonnetje. Een prima besteding van de zondagmiddag.

Jumbo

De slogan

Noodgedwongen doe ik al enkele weken boodschappen bij de Jumbo omdat ik tijdens mijn herstelperiode nog niet veel mag tillen en bewegen. Nu ben ik een Albert Heijn ganger in hart en nieren maar ik moet zeggen dat de Jumbo zeker niet slecht is. Ze hebben een ruime selectie, een mooi opgezette en ruime winkel en de producten zijn zeker niet slecht. Het is geen Albert Heijn maar een goede tweede wat mij betreft. Mocht ik straks weer naar de Appie kunnen dan doe ik dat zeker maar mocht het zo uitkomen dan is vanaf nu af aan de Jumbo een goede tweede keuze.

Olympische spelen

Toch al twee keer goud

In de loop der jaren ben ik van sportverslaafde (passie dan, niet actief) behoorlijk afgekickt naar incidenteel consument. Waar ik vroeger Ajax en het Nederlands elftal op de voet volgde, de tour de France en andere grote evenementen netjes bijhield, kijk ik nu slechts heel soms en meestal staat dan de tv aan terwijl ik wat anders doe.

De vraag is dan komt dit door tijdgebrek of heb ik echt veel minder interesse. De afgelopen periode heeft bewezen dat het met interesse te maken heeft want ik heb nog nooit zo veel uren op de bank doorgebracht als tijdens mijn revalidatie en ik heb nog geen minuut naar de verslagen van de Olympische spelen gekeken. In plaats daarvan lees ik en kijk ik naar films en tv series. Het bewijs is geleverd, mijn sportinteresse is heel diep gezonken alleen voor bezoekjes aan het stadion loop ik nog warm.

Koelkastmagneten

Eem reclame exemplaar

Al heel wat jaren neem ik van mijn vakanties koelkastmagneten mee voor mijn moeder, soms van heel ver weg (denk Azië, Noord Amerika), soms van heel dichtbij (denk aan onze buurlanden). Mijn moeder is er erg blij mee en ik doe het met veel plezier voor haar.

Tegenwoordig begint mijn eigen koelkast echter mee te doen want mijn vriendin neemt nu voor mij (maar ook voor mijn moeder) koelkastmagneten mee van haar vakanties. Gelukkig neemt ze voor mij meestal openers mee zodat de magneten ook nog een nuttige rol vervullen maar ik ben nu aan een inhaalrace tegen mijn moeder begonnen die ik hopelijk niet ga winnen.

BBQ

Alles is lekker op de BBQ

Afgelopen zondag was het tijd voor mijn tweede uitjes sinds mijn operatie. Iedereen in de familie was weer terug van vakantie dus hadden mijn ouders ons gevraagd om bij hun te komen BBQ'en en dat werd uiteraard gedaan. Het weer was de hele dag niet best geweest maar tegen vijf uur was het omgeslagen en toen wij om zes uur arriveerden konden we heerlijk in de tuin zitten.

Het was erg gezellig en heel erg lekker allemaal maar om een uur of acht vertrokken wij weer naar huis want ik moet nog steeds voorzichtig aan doen. Maar stapje voor stapje gaat het beter en hopelijk kan ik over een tijdje weer wat meer. Dit was in ieder geval een erg geslaagde avond op naar het volgende uitje.

Audio station

De (voorlopige?) winnaar

Het was tijd om het derde onderdeel van mijn NAS op te gaan tuigen en dat was het audio gedeelte. Ik zette een cd op het NAS en riep Audio Station op om te kijken hoe alles werkte. Ik bleek geen cd hoesje in beeld te krijgen en van de tekst slechts de eerste vijf regels. Het tweede was snel op te lossen door een upgrade door te voeren maar kennelijk moesten de hoesjes met de hand neergezet worden.

Aangezien ik dat (te) veel werk vond ging ik op zoek naar een alternatief en dat werd de plex media server. Installeren ging vlekkeloos en inderdaad werden hier netjes de cd hoesjes tevoorschijn getoverd. Om de teksten in beeld te krijgen moet ik echter overschakelen naar de betaalde versie en daar heb ik (nog) geen zin in aangezien de teksten niet zo belangrijk zijn. Op dit moment kies ik dus voor de gratis versie van plex, nu nog mijn muziek overzetten naar mijn NAS.

De nieuwe werkster

Bikkel

Mijn vriendin had al enige tijd aangegeven niet helemaal tevreden te zijn over mijn huishoudelijke hulp, als man vond ik het prima het huis zag er schoon uit en ik was tevreden. Mijn vriendin vond haar echter te duur en daarnaast vond zij ook nog dat het beter moest kunnen. Toen er dan ook een prijsverhoging werd aangekondigd was dat het moment om afscheid te nemen en twee weken later melde haar opvolgster zich bij mij thuis.

Die ging voortvarend van slag en na ruim drie uur blonk alles en werd er, tussen neus en lippen, even aangegeven dat er lang niet schoongemaakt was bovenop de kastjes. Wij zijn beiden tevreden over de inzet en hierbij is de vervanging dus definitief geworden, nieuwe bezems poetsen duidelijk schoner.

Canal parade

Een van de tachtig

Ik vreesde dat ik dit jaar de canal parade, het hoogtepunt van de gay pride, aan mij voorbij moest laten gaan want ik was na mijn operatie nog lang niet in staat om een tijdje te kunnen staan en zitten in de mensenmenigte die de canal parade nu eenmaal aantrekt. Gelukkig was daar een goede oplossing voor want een van mijn vrienden woont aan de prinsengracht, op een punt waar de boten al snel voorbij komen.

We namen dus wat hapjes en drankjes mee en namen de tram richting zijn huis waar wij ons door de al aardig volle straten naar zijn huis begaven. Aangekomen namen we plaats voor de grote ramen en met een beker koffie wachten we op de eerste boten. De start van de parade kwam al snel met een paar professionele flyboarders die een spectaculaire show weggaven. Daarna kwamen de kleurrijke boten een voor een voorbij varen en het duurde tot half zes alvorens de laatste boot ons passeerde. Al met al een erg gezellige middag en ik was erg blij dat ik er ondanks mijn herstel toch in was geslaagd om de parade te kunnen zien.

Terug

(een deel van) De buit

Mijn vriendin was terug uit Thailand na een vakantie met haar dochter en uiteraard had zij diverse souvenirs mee terug genomen. Zo was mijn kudde olifanten, ooit begonnen met een kleine grijze die ik zelf meegenomen had, uitgebreid met vier nieuwe veelkleurige exemplaren waardoor de kudde inmiddels uit tien stuks bestond. Verder zat er een koelkastmagneet/opener uit Dubai bij, twee nieuwe Buddha.s een koelkastmagneet, een stila van een tempel, een mooie houten doos met bloem en een houten tuktuk bij. Uiteraard allemaal handgemaakte exemplaren waarvan het merendeel op de plank met andere spulletjes verdwenen en de magneten op de koelkast geplakt werden. De twee fascinerende witte dingen bleken handdoeken voor op het toilet te zijn en het aantal bamboe placemats met onderzetters werd naar vier uitgebreid. Ik kan er weer tegen tot de volgende vakantie zullen we maar zeggen.

Munzee

Het is heel simpel

Om mijn wandelingetjes wat interessanter te maken had ik Munzee gedownload op mijn telefoon. Het is een app waar je stickers met QR codes mee scant die andere spelers dan weer achtergelaten. Op de website had ik gezien dat er wel wat stickers bij mij in de buurt waren dus besloot ik op zoek te gaan.

Zoals de website beloofde was het allemaal heel simpel. Kijk op de kaart, ga naar de plek en gebruik de map op te kijken waar de sticker is om hem daarna te scannen. Welnu het gedeelte tot en met de sticker op de kaart ging als een trein maar in werkelijkheid kon ik de stickers (ik heb er drie geprobeerd) absoluut niet vinden. Na wat zoeken gaf ik het op, of de stickers waren verwijderd door anderen of de kaart klopte niet maar Munzee gaat weer van mijn telefoon verdwijnen, ik vind wel iets anders om tijdens mijn wandelingetjes te doen.

Tom kha kai

Yum

Vanavond voor het eten besloot ik voor het eerst van mijn leven om een Thais gerecht te maken en om het nog origineler te maken een soep want net zoals Thais had ik ook nog nooit soep gemaakt.

De reden dat ik het ging proberen was dat mijn vriendin een Tom Kai set van Blue elephant gekocht had die nog in de kast stond, en ik de overige ingrediënten, kip, champignons en limoen toch al in huis had. Het bleek redelijk simpel te zijn en binnen een kwartiertje had ik een soep op tafel staan die er iets donkerder uitzag dan ik in een restaurant gewend was (waarschijnlijk iets meer kokos melk) maar die verrassend lekker smaakte. Ik heb in ieder geval mijn gerechtenaanbod uitgebreid met mijn eerste soep en ga binnenkort zeker nog iets anders van blue elephant uitproberen en kan het jou ook aanraden indien je van Thais eten houdt.

De akermolen

Het interieur

Ik had vandaag met een van mijn vrienden afgesproken om samen te gaan lunchen maar het weer was dusdanig slecht dat we wat later afgesproken hadden. Ik had besloten om naar de qkermolen te gaan want dat lag binnen een kilometer van mijn huis dus een afstand die prima te doen was voor mij.

Hij arriveerde op de fiets en samen wandelden we naar het theehuis. Ze hadden een mooi terras maar helaas was het weer nog op het randje dus gingen we binnen zitten met beiden een cappuccino en een appelgebak (ik zonder, hij met slagroom). Later in de middag werd het een bittergarnituur met een drankje en vervolgens verlieten we de akermolen na een erg gezellige middag en mijn eerste uitstapje sinds mijn operatie, inmiddels vier weken geleden. Vervolgens terug naar huis en voor de rest van de avond mijn grote vriend de bank weer, maar het was erg prettig om voor de eerste keer iets buiten de deur te doen.

Lucifer

Uiteraard zijn er tegenstanders

In de categorie tv series was het tijd voor een nieuwe Vertigo serie, Lucifer, ondanks het feit dat ik Hellblazer destijds maar zo zo vond.

De serie, van slechts dertien delen, gaat over de duivel die er geen zin meer in heeft en de hel verlaat om een nachtclub in Los Angeles te beginnen. Het is een eigenlijk een politieserie met wat er magie doorheen gemixt en zogenaamd ondeugende opmerkingen erbij maar dat laatste stelt voor ons Nederlanders niets voor. De serie is niet slecht maar als ik niet gedwongen rust moest houden dan vermoed ik dat ik hem niet uitgekeken had. Advies, kijk er alleen naar als je de stripboeken geweldig vond of als je persé elke Vertigo serie wilt zien anders kun je beter naar Arrow of een van de vele andere DC superhelden series kijken.

Pokemon Go

Het einde

Rages beginnen altijd snel maar kunnen net zo snel weer eindigen. Kwam ik in het begin van mijn wandelingen kuddes jeugdige Pokemon Go spelers tegen, nu zie ik er nog maar enkelen. Kennelijk is de blijvende kracht van het spel niet erg groot voor de jeugdige massa. Er zijn uiteraard nog voldoende spelers, zo kwam ik laatst een paar buren tegen bij een gym waar de moeder hoofdschuddend toekeek hoe haar man en dochter druk in een strijd om de gym verwikkeld waren, maar of het spel lang blijft bestaan ik weet het niet. De makers hebben ondertussen nieuwe features aangekondigd waaronder het ruilen van Pokemon met andere spelers, maar ze zullen op moeten schieten om de vaart er in te houden. Mij benieuwen of ik het aantal spelers verder zie afnemen of weer zie toenemen in de toekomst.