vrijdag 20 juli 1979

De thuisreis

Aan alles komt een einde
Het was vroeg opstaan want de reis naar huis was een lange. Eerst met de metro naar het treinstation, vervolgens met de trein naar Harwich om daar de boot naar Nederland te nemen waar we opgepikt zouden worden door de moeder van een van ons voor het laatste stukje, Hoek van Holland naar good old Amsterdam.

Alles verliep voorspoedig, deze keer geen problemen met boemels die alleen maar heen en weer gingen maar een snelle treinverbinding tussen Londen en Harwich. Daar gingen we vlotjes door de douane en scheepten ons in voor de overtocht. Aan boord werd nog gebruik gemaakt van de tax free winkel om een fles Bells whisky aan te schaffen maar daar hielden de avonturen wel mee op tot het tijd wat voor ontschepen de douane. Na de douane werden we opgewacht door de moeder van een van mijn vrienden die ons terug naar huis bracht en zo kwam er een einde aan onze avonturen in Groot-Britaanië.

donderdag 19 juli 1979

Tweede dag Londen

De zware jongens
Onze tweede volle dag in Londen brachten we door met een bezoek aan de toeristische highlights van de stad. Met onder andere een bezoek aan St. Paul (een kerk hoort erbij op de vakantie), tower bridge, downing street, big ben en the houses of parliament.

Die avond werd er gegeten bij wederom een Indiaas/Pakistaans restaurant en daarna was het tijd voor de kroeg. Uiteraard werd er naar goed Engels gebruik pints besteld en uiteraard hadden we die niet op toen de sluitingstijd daar was. Naar even goed Engels gebruik werden wij met halfvolle glazen buiten gezet waar we net als de locals de glazen leegdronken en in de vensterbank neerzetten voor we de metro terug naar ons hotel pakten.

woensdag 18 juli 1979

Eerste dag Londen

Toen nog een stuk minder lichtjes
 Vandaag was onze eerste volle dag Londen en we hadden besloten om de grote winkelstraten te gaan bezoeken. We namen de metro naar Piccadilly circus en wandelden door Oxford street, Regent street en de andere straten daar. Veel werd er niet gekocht maar een lunch bij de McDonalds en een diner bij een Pakistaans of Indiaas restaurant zorgden er wel voor dat we genoeg energie hadden om de vele kilometers probleemloos af te kunnen leggen.

dinsdag 17 juli 1979

Londen

Eindbestemming
Vandaag gingen we dan naar onze laatste bestemming namelijk Londen. De reis was een stuk korter dan vanuit Wales naar Bath, nu was het een kwestie van simpelweg op de trein stappen en in Padding station overstappen op de metro.

Deze namen we naar King's cross, de plek waar de goedkope hotelletjes (geen bed and breakfast in Londen) zaten voor de toeristen met niet al te veel geld. We vonden er al snel eentje en namen onze intrek voor de laatste dagen van onze vakantie.

maandag 16 juli 1979

De Romeinse baden

Het museum
De belangrijkste (en misschien wel enige) reden om Bath te bezoeken zijn de oude Romeinse baden. We brachten dan ook een bezoek aan het museum dat daar inmiddels verrezen was en waanden ons weer terug in de Romeinse oudheid.

Na een middagje cultuur snuiven was het echter de hoogste tijd om de inwendige mens te gaan versterken en we vonden een leuke kroeg in de stad waar je een goede hamburger met een goede pint kon scoren. Als toeristisch extraatje hadden ze een glazen vloer waardoor je uitzicht had op een van de (vele) Romeinse ruïnes die de stad rijk was. Na nog een tweede en een derde pint besloten we een einde aan de dag te maken en gingen dus terug naar onze bed & breakfast voor een goede nachtrust.

Van Llandudno naar Bath

Onze bestemming
De vakantie begon zijn einde te naderen en vandaag was de dag van onze laatste grote reis. We gingen Wales verlaten om ons weer op Engelse bodem te gaan begeven. Eindbestemming van vandaag was de oude Romeinse stad van de baden, Bath, en de reis daarnaar toe zou ons bijna vijf uur gaan kosten.

We namen met een laatste uitgebreid ontbijt afscheid van onze Welshe gastheer en gastvrouw en sloegen de weg in naar het station alwaar de reis begon aan boord van de plaatselijke boemel. na twee keer overstappen zaten we tenslotte in de sneltrein die ons in Bath afzette, Daar herhaalde het inmiddels bekende ritueel zich van het zoeken van een bed & breakfast via de advertenties op het station en al gauw waren we gesetteld en konden we gaan genieten van onze enige dag in Bath.

zondag 15 juli 1979

Blaenau Ffestiniog

Deze zijn al in gebruik
Vandaag besloten wij dieper Wales in te gaan en we namen dan ook de trein naar Blaenau Ffestiniog, een oud mijnwerkersplaatsje. 

Eenmaal ter plekke aangekomen maakten we een wandeling door het pittoreske plaatsje waarvan je duidelijk kon zien dat de industrie weggetrokken was en dat men het moeilijk had. We kwamen ook langs een steenhouwer die lekker in de buitenlucht bezig was om grafstenen te beitelen en vrolijk aan het fluiten was tijdens het werk. Na de lunch pakten we de trein weer terug naar onze thuisbasis Llandudno.

zaterdag 14 juli 1979

De pier

De pier
Na een prima ontbijt bij de gezellige familie waar we nu verbleven (we hadden een kamer die vroeger aan de kinderen toebehoord had) gingen we het dorp verkennen. Aangezien Llandudno een kustplaats en vakantiebestemming was hadden ze naar goed Brits gebruik een grote pier. En naar even goed Brits gebruik had deze pier een arcade, alhoewel een, ze bleken er zelfs twee te hebben. Na een rondje door beide arcades gemaakt te hebben zetten we ons achter air hockey en al gauw werd er een fanatieke competitie opgezet om te bepalen wie van ons de beste was.

vrijdag 13 juli 1979

Van Schotland naar Wales

Het dorp en de baai
Vandaag was onze langste reis in het verenigd koninkrijk waarbij wij van Edinburgh naar Llandudno gingen. En ja met zo'n naam begrijp je al meteen dat onze bestemming in Wales lag.

Het was niet alleen een lange reis maar ook een reis met overstap. De intercity bracht ons in een klap naar Manchester maar daar aangekomen moesten we overstappen op een lokale trein die ons langs vele kleine plaatsen voerden alvorens we op onze bestemming aankwamen. Daar volgde al snel onze normale routine van het op het station uitzoeken welke Bed & breakfast locaties er waren en via de telefoon informeren of er nog plek vrij was. Al snel waren we gesetteld en klaar voor onze Welshe avonturen.

donderdag 12 juli 1979

Edinburgh castle

Het kasteel
Het begint wat eentonig te klinken maar ook deze ochtend werden we met een prima ontbijt verblijd door onze hospita. Vandaag zouden wij in de oude stad blijven want er stond een bezoek aan het kasteel op het programma.  We liepen dan ook helemaal naar het begin van de royal mile en betraden het kasteel.

We bezochten de grote hal en de kapel, zagen de kroonjuwelen en bekeken de displays in de diverse musea die het kasteel rijk is. En uiteraard sloten wij om een uur aan bij de andere toeristen om te luisteren naar het afvuren van the one o'clock gun.

woensdag 11 juli 1979

Princess street

Uit de folder
na wederom een prima ontbijt van onze hospita bestaande uit eieren, fruit, cornflakes, toast met marmelade, worstjes en uiteraard thee daalden wij af naar de nieuwe stad waar wij een bezoek gingen brengen aan princess street, zeg maar de Kalverstraat van Edinburgh.

Het was een hele overgang van de smalle straatjes van de oude stad die omhoog en omlaag gingen naar de brede vlakke straten met het drukke verkeer, de af en aanrijdende bussen en het treinstation. Princess street was een heel verschil met de Kalverstraat, de winkels waren vele malen luxer en ook het publiek was een stuk chiquer dan wat wij in Amsterdam gewend waren. Ondanks het feit dat wij niets kochten (tenzij je de lunchaankopen in een warenhuis en een krant om bij die lunch te lezen meerekende) was het toch een leuke ochtend. Een ochtend die wij afsloten met het opeten van onze lunch in het park dat de verbinding was tussen de oude stad en de nieuwe stad.

dinsdag 10 juli 1979

The royal mile

Ook op kaarten prominent aanwezig
Na een prima ontbijt van onze hospita genoten te hebben stond vandaag een bezoek aan the royal mile op het programma. The royal mile is het hart van de oude stad en loopt van het kasteel aan de ene kant tot aan de nieuwe stad en is, hoe onverwachts, ongeveer een mijl lang. We zagen allerlei smalle straatjes, leuke winkeltjes en heel erg veel pubs, in een van welke we de lunch gebruikten, uiteraard op zijn Engels met een glas bier erbij.

Op de tweede helft van de route passeerden we onder andere het gerechtsgebouw en het parlement en kregen zo een mooi staaltje van de oude architectuur mee. Met al het klimmen en dalen dat we vandaag gedaan hadden besloten we om er vroeg in te kruipen om de volgende dag weer fris op pad te kunnen gaan.

maandag 9 juli 1979

Haymarket

Het treinstation op de haymarket
Het was vandaag schitterend weer en we besloten om op onze eerste dag in Schotland naar de wijk Haymarket te gaan. We vonden daar onder andere een parkje en haalden onze lunch bij een supermarkt en gingen lekker in het gras liggen om van zowel het eten als het zonnetje te genieten. We waren niet de enigen want het was erg druk in het parkje.

Na de maaltijd gingen we verder de wijk in en keerden later op de dag terig naar ons statige herenhuis om daar in de buurt eerst een restaurant en vervolgens een pub te bezoeken om de dag af te maken.

zondag 8 juli 1979

Van York naar Edinburgh

het stationsplan uit 1890
Vandaag was wederom een reisdag, we zouden Engeland verlaten en Schotland betreden op onze reis van York naar Edinburgh. We kamen na een reis van een ruime drie uur aan op Waverley station in hartje Edinburgh. Op het station vonden we het adres van een bed&breakfast die niet al te ver weg lag en we besloten daar heen te gaan.

Nu is Edinburgh op een paar flinke heuvels gebouwd dus was het best nog wel een aardige klim maar tenslotte stonden we voor de deur van een statig herenhuis. Een oudere dame deed open en toonde ons een grote kamer met hemelbed. We besloten hier te blijven en begonnen onze spullen in te ruimen. Even later klonk er een klop op de deur en kwam onze hospita binnen met een groot blad met thee voor ons. Gezamenlijk met haar dronken we een kop thee, de start in Schotland was meteen al goed.

zaterdag 7 juli 1979

Kerk- en museumbezoek

Het chapterhouse van de kathedraal
Een van die dingen die steevast bij mijn vakanties horen is een kerkbezoek en dus stond een bezoek aan de kathedraal van York uiteraard op het programma. De kathedraal lag in het hart van de stad en was meer dan de moeite waard om te bezoeken.

Daarna brachten wij een bezoek aan het spoorwegmuseum van York, iets wat wel haast moest gezien het feit dat de trein ons transportmiddel was door Groot Brittannië. Iets heel anders dan ons kerkbezoek maar ook zeker de moeite van het bezoeken waard.

vrijdag 6 juli 1979

De stadswallen van York

De stadswallen en de stad
Vandaag zouden we een uitgebreide wandeling maken over de middeleeuwse stadswallen van York, de oudste in heel Engeland. We bereikten de rand van de stad en klommen omhoog de wallen op en hadden een weids uitzicht over stad en land. Ter plekke werd meteen een stuk uit Julius Caesar van William Shakespeare geciteerd want deze tekst had best wel wat indruk achtergelaten tijdens de Engelse les, het afgelopen jaar. Zo schalde er al snel een "Friends, Romans, Countrymen, lend me you eras" over de stadswallen. Na dit stukje cultureel vertoon werden er vele foto's van de stad en de wallen gemaakt tijdens de uitgebreide wandeling.

donderdag 5 juli 1979

Op weg naar York

Onze overstapplaats
Vandaag was wederom een reisdag, na ons ontbijt in onze bed & breakfast sloegen we de weg in naar het station waar we de trein zouden nemen. Het einddoel van onze reis was York maar dat hield wel een overstap in het rustieke Peterborough in. De aansluiting tussen de twee treinen was goed geregeld want we hoefden slechts een kwartier te wachten op onze aansluiting.

Eenmaal in York aangekomen was het zoeken van een nieuwe bed & breakfast inmiddels routine geworden. We zochten uit waar onze bed & breakfast zich bevond, stippelden de route uit en stonden even later op de stoep bij ons onderkomen in York.

woensdag 4 juli 1979

De Universiteit

De universiteit van Cambridge
Het ontbijt was deze ochtend een stukje minder dan wat we in Ipswich gewend waren geraakt (zo was er bijvoorbeeld geen vers fruit) maar gesterkt door toast, eieren, marmelade, cornflakes en thee gingen we de stad verkennen. Uiteraard hoorde daar een bezoek aan de universiteitsterrein bij en wat opviel was dat het gras inderdaad overal perfect bijgehouden was. De grote terreinen maakten veel indruk op ons en de gebouwen die we betraden waren allemaal erg statig en ademden rust en wijsheid uit. Op het terrein van de universiteit is ook het Fitzwilliam museum gehuisvest en aangezien de toegang gratis was brachten we daar ook een bezoek aan. Kortom deze dag brachten wij door met kunst, cultuur en studie. Voor de avondmaaltijd kozen wij een Pakistaans restaurant en met daarna nog een biertje in de plaatselijke pub gingen wij terug naar onze bed en breakfast om te gaan slapen.

dinsdag 3 juli 1979

Wimpy

Een Wimpy
Na een wederom goed ontbijt verlieten wij onze bed & breakfast om ons naar het spoor te begeven en de trein naar onze volgende halte, Cambridge, te pakken. Na een rit zonder enige onderbrekingen en fouten kwamen wij in Cambridge aan waar wij onze tweede bed & breakfast zochten en ook vonden.  De tassen werden achtergelaten en we gingen de stad in.

Het was inmiddels lunchtijd geworden en in de straten zagen we iets dat we ook uit Amsterdam kenden, de Wimpy. We betraden het restaurant, dat als twee druppels water op zijn Nederlandse broertje leek, en bestelden hamburgers. frietjes en milkshakes. Na enige tijd wachtten arriveerde onze bestelling en konden we constateren dat niet allen de inrichting maar ook het voedsel niet verschilde van de Nederlandse versie. Voldaan verlieten we een uurtje later dan ook het restaurant weer.

maandag 2 juli 1979

Ipswich town

Het stadion van Ipswich town
Na een gezonde nachtrust stonden we de volgende ochtend op en begaven ons naar de ontbijtkamer waar wij een typisch Engels ontbijt voortgezet kregen. Toast met marmelade,  cornflakes en melk, koffie en thee, eieren met spek, worstjes en nog veel meer en vers fruit in de vorm  van pruimen en aardbeien.

Vervolgens was het tijd om de stad te gaan verkennen en een bezoek aan het stadion van Ipswich Town stond daarbij toch wel als belangrijkste bezienswaardigheid op de lijst. Nadat we uitgevonden hadden waar het stadion zich bevond vertrokken we erheen en kwamen bij een leeg stadion terecht. Er was helemaal niemand te bekennen maar via een hekje konden we het veld even betreden totdat een vriendelijke suppoost ons vroeg wat we kwamen doen en na een praatje verlieten we het gras van ons eerste Engelse voetbalstadion. Daarna bekeken wij de rest van de stad alvorens naar onze bed & breakfast terug te keren voor onze tweede en laatste nacht in Ipswich. 

zondag 1 juli 1979

Aankomst in Ipswich

Een winkelstraat in Ipswich
Door het extra retourtje dat wij met de trein hadden genomen was het al laat en erg donker geworden toen wij eindelijk het station verlieten en Ipswich betraden. Er waren geen taxi’s meer te zien bij het station dus besloten wij met de kaart in de hand maar naar onze bed & breakfast te gaan lopen. Ipswich was niet al te groot en de afstand naar ons logeeradres was best te doen en zo vertrokken we te voet in het donker.


Het viel echter best wel tegen dus onderweg probeerden wij een taxi aan te houden die ons passeerde maar deze reed door net zoals alle andere taxi’s die ons passeerden. Ondanks dat we een paar keer verkeerd liepen kwamen we tenslotte toch op onze bestemming aan en werden door de eigenaresse welkom geheten en naar onze kamer gebracht. We gooiden de tassen neer en gingen gauw naar bed want na de vermoeienissen van het reizen en wandelen hadden we allemaal maar een wens en dat was slapen.

De boemel

De trein vertrekt uit Harwich station
Nadat de boot in de haven was aangekomen en afgemeerd was verlieten we deze om ons door de douane formaliteiten heen te werken. Al snel stonden we buiten waar met grote kreten op de weg voor de toeristen was aangegeven welke kant we moesten uitkijken bij het oversteken want men rijdt nu eenmaal links in Engeland. Gelukkig hoefden we niet al te ver te lopen want het treinstation was recht tegenover de plaats waar de boten lagen. Na even goed kijken hadden we al gauw het spoor gevonden waarvandaan de trein naar Ipswich, onze eerste bestemming vertrok. We liepen het perron op en konden vrijwel direct in de trein stappen want de aansluiting met de boot was prima geregeld.


De trein was een heel oud boemeltje en maakte nogal wat tussenstops voor hij in Ipswich zou stoppen want dat was de eindhalte. Onderweg werden onze tickets gecontroleerd en bevestigde de conducteur dat Ipswich inderdaad de eindhalte van de trein was. Inmiddels was het donker  geworden en we zagen de namen van de stations erg slecht maar hadden er alle vertrouwen in dat we goed aan zouden komen. Dat was echter een misplaatst vertrouwen want na de zoveelste stop op een station reed de trein weer terug in de richting waar hij vandaan gekomen was. In paniek gingen wij op zoek nar de conducteur en die bevestigde ons dat het station waar wij net vandaan kwamen inderdaad Ipswich was. Onderweg uitstappen bleek ook geen zin te hebben want dit was het enige treinstel op het traject. Zo reden wij vrolijk terug naar Harwich en maakten  voor de tweede keer de reis naar Ipswich waar we nu echter wel uitstapten.

De prinses Beatrix

Een ansicht kaart van de prinses Beatrix
Onze reis naar Engeland zou starten in Hoek van Holland daar moesten we dus eerst naar toe. De ouders van een van ons hadden beloofd dat ze ons zouden brengen en zo stapten we in voor de start van onze vakantie. Het was een vlotte reis van Amsterdam naar Hoek van Holland waarbij de enige opwindende gebeurtenis de grappen waren die we maakten toen we ontdekten dat we door het dorpje Monster heenreden.


We werden aan het einde van de weg afgezet in de haven afgezet waar onze boot, de prinses Beatrix al klaar lag. Na douane en ticket formaliteiten gingen we aan boord en verkende de boot. Omdat het een korte overtocht was hadden we geen hutten en geen stoelen gereserveerd maar legden onze tassen in de daartoe bestemde ruimte en gingen de boot verkennen.  Welnu er was niet al te veel te beleven aan boord, er was een taks free winkel, je kon gokken en er was een restaurant en bar en dat was het wel. We namen plaats aan de bar en onder het genot van een cola werd het volgende deel van de route bestudeerd zodat we goed voorbereid voet op Engelse bodem konden zetten als we daar over luttele uren zouden arriveren.