Seenspace

Loungen

Vanavond gingen wij niet al te ver bij ons hotel vandaag want op een paar honderd meter afstand zat een combinatie van winkelcentrum, restaurants en barretjes. Het bleek niet al te druk te zijn toen we aankwamen en de meeste winkels waren al dicht. Ook de restaurants waren niet erg vol en we kozen voor een loungeplek aan het water bij Oasis.

Aangezien het een hippe tent was hadden ze geen lokaal bier maar wel heel veel flessen tot en met Nederlandse en Belgische aan toe. De enige tap was een Budweiser dus zat ik in Thailand aan het beroemde Amerikaanse slootwater. Voor het eten kozen we diverse kleine hapjes, sushi, een vissalade en rolletjes van rundvlees. Alles smaakte werkelijk prima en met een wijntje en een tweede biertje erbij was het ondanks de rust erg goed toeven hier. Tegen een uur of tien vonden we het wel genoeg en na het betalen van de rekening was het teruglopen naar ons hotel, het was best wel een drukke dag geweest.

Samphannam

Behoorlijk oud

Na de berg was het tijd voor het meer want de volgende halte op onze route was de floating market. Bij aankomst bleek het bekende Thaise verhaal op te gaan, gratis voor Thaise mensen maar toeristen mogen entree betalen. Zo mocht ik voor 100 bath naar binnen maar mocht voor die prijs wel een gratis tochtje met de boot maken, iets wat ik aan mij voorbij liet gaan.

De markt bleek niet echt drijvend te zijn maar rond een meertje was een rondgang gebouwd met allemaal winkeltjes eromheen. We maakten langzaam aan een tochtje waarbij we eenmaal stopten om wat te drinken met onze gids en daarna werd er vooral veel eten ingeslagen door mijn vriendin. Dit was meteen de laatste halte van vandaag en wij lieten ons door onze gids terugbrengen naar ons hotel waar het middagritueel bestond uit het zwembad met cocktails die we deze keer nuttigden in het water want de bar bood zitjes in het water. Na het afrekenen van een hele cocktail (happy hout is ook hier een goede gewoonte) gingen we terug naar de kamer voor een douche.

Khao takiab

Kuddes

Onze tweede bestemming was Khao Takiab ook wel bekend als monkey mountain. Op deze berg, in de vorm van een stel chopsticks wonen honderden apen die voor de duivel niet bang zijn. De bewoners zijn er aan gewend dat ze diefachtige buren hebben want alles is goed beveiligd achter gaas, zelfs de openbare toiletten zitten in een kooi.

We liepen eerst richting de zee maar er waren zoveel apen die midden op de weg zaten en weigerden opzij te gaan dat mijn vriendin het beter vond om terug te gaan. We kochten een ijsje dat we opaten terwijl we naar de plaatselijke tempel keken en vonden het wel genoeg geweest voor deze berg. Voor we weggingen wilde mijn vriendin nog even naar het toilet en op weg daarheen haalde ze een pak vochtige doekjes van page uit haar zak. De felgroene kleur viel goed op en een van de in de buurt zijnde apen schoot als een raket uit de startblokken en had het pak binnen een milliseconde uit de handen van mijn vriendin geslagen die behoorlijk schrok. Gelukkig had ze niets en kon verder terwijl de aap na het openen van het pak zwaar teleurgesteld was dat er niets eetbaars in zat. Hij droop dan ook af de doekjes op de weg achterlatend.

Wat huay mongkol

;Monnik en olifant

Na het ontbijt begaven we ons naar de ingang van het hotel waar we afgesproken hadden met onze chauffeuse van de dag. Ze was er iets later dan de afgesproken tijd maar na het instappen gingen we vrolijk op weg naar onze eerste bestemming van de dag, een culturele.

Het was een kwartiertje rijden maar toen waren we ook bij wat huay mongkol, een tempel gewijd aan een beroemde monnik. Onze gids zette ons bij de ingang af en reed zelf verder om de auto te parkeren. Het was ontzettend druk in het complex dat bestond uit een meertje, een stukje groen met nep papegaaien, meerdere winkeltjes en standbeelden en het reusachtige aan de monnik gewijde beeld dat ook nog eens op een verhoging stond. Het was er erg druk en erg commercieel ingesteld want met behulp van een speakerinstallatie werd er gepoogd van alles en nog wat , dat wel gekoppeld was aan boeddha en de monnik, te verkopen. We maakten een rondje liepen naar boven en namen wat foto´s maar daarna vonden we het wel zat en belden onze gids dat ze ons weer kon oppikken.

Baan Itsara

Wederom erg gezellig

Na een middagje luieren bij het zwembad met cocktails was het tijd voor een douche en omkleden want we hadden vanavond wederom afgesproken met vrienden waar wij ook in Bangkok mee weggeweest waren. We waren er toen al achter gekomen dat zij tegelijk met ons in Hua Hin waren dus een tweede avond uit was een zekerheid.

Ze waren met de auto hierheen gegaan en we werden dan ook met de Mercedes opgepikt om naar hun favoriete restaurant hier te gaan, Baan Itsara oftewel het kleine huis. Dit was een aan het water gelegen visrestaurant met alle tafeltjes buiten en de keuken in het huis. Het was er erg druk en toen het eten op tafel kwam begreep ik ook waarom, het smaakte allemaal uitstekend. Er waren ook weinig farang (buitenlanders), het publiek was voornamelijk Thais. Net zoals in Bangkok hadden we een uiterst gezellige avond waar we het ook veel over Vietnam hadden want hij was vaak voor zaken daar geweest. Aan alle goede dingen kwamen echter een eind en zo ook aan dit etentje. Zij brachten ons terug naar ons hotel waar we afscheid namen en afspraken dat zij volgend jaar weer naar Nederland zouden komen voor de volgende gezellige avond.

Central market

Geen strand wel mooi uitzicht

Vandaag was het eerste ontbijt in het Imperial en alhoewel het absoluut niet slecht was, was het wel het minste ontbijt gedurende deze vakantie. Het Imperial heeft duidelijk haar beste dagen achter zich liggen.

Vandaag zouden we de shuttle van het hotel nemen die ons bij de kloktoren in het centrum af zou zetten en daarna wilden we naar een van de grote winkelcentra van Hua Hin. Die kloktoren was echter nog een redelijk eind van onze bestemming dus zochten we een taxi maar dat werd een particulier die ons voor 50 bath (nog geen 1.50) naar Central market bracht.Er werd hier geshopt, geluncht en er werd een mooi spijkerjasje gekocht voor de dochter voor mijn vriendin alvorens we besloten terug te gaan naar het Imperial. De Tuk Tuk vroegen echter allemaal 250 bath en dat vonden wij te duur, het werd dus via de bewaking een taxi voor 200 bath, wederom een privé auto. We hadden deze keer een dame met wie we meteen een deal sloten voor de volgende dag, ze zou ons 's ochtends oppikken en gidsen.

Rustige avond

Wilde zee

We maakten een rondje over het erg rustige hotel terrein en tot onze grote verrassing lag het aan de zee zoals beloofd maar een strand hadden ze niet.Het hotel eindigde gewoon in de zee zonder strand of wat dan ook. Het zwembad daarentegen was erg mooi en groot met een cocktail bar in het water en een grote ruimte met ligstoelen eromheen.

Aangezien mijn vriendin niet kan zwemmen was dat zwembad niets voor haar en was ik de enige die me omklede en een bezoek aan het zwembad bracht. Verfrist keerde ik terug naar de kamer waar we besloten vanavond lekker thuis te blijven en dus gingen eten in het restaurant van het hotel. Ook hier viel het op dat het absoluut niet druk was maar de maaltijd smaakte prima, daar was niets op aan te merken. Vandaag wilden we niet weg gaan dus we brachten een bezoekje aan de winkel van het hotel (die dicht was, via de receptie werd hij geopend) en kochten wat te eten en te drinken voor op de kamer waar we de tv aanzetten en lekker rustig aandeden. Morgen was vroeg genoeg om Hua Hin te ontdekken.

The imperial

Onze huiskamer

 Mr. Sid zette ons af voor het Imperial waar we gereserveerd hadden. Hij weigerde een fooi bij het afscheid en dat paste goed bij zijn motto van good service en fair price. Als je iemand nodig hebt in Kanchanaburi dan is hij je man.

Bij het inchecken was het sorry maar jullie gereserveerde kamer type is niet beschikbaar dus jullie krijgen een gratis upgrade naar een luxere kamer maar die heeft geen dubbel bed. Na een korte blik op de nieuwe kamer werd deze afgekeurd en zei de receptie we hebben nog een andere maar zonder balkon. De kamer bleek inderdaad geen balkon te hebben maar was wel een suite met een tweepersoons bed dus ondanks het gebrek aan balkon accepteerden we hem wel. De koffers werden uitgepakt en we richten onszelf in want dit was ons verblijf voor de komende vier dagen.

Roadtrip

Chinese boeddha

We begroeten Mr. Sid hartelijk en namen plaats in zijn minivan. Zijn eerste vraag was of we rechtstreeks naar onze eindbestemming wilden of dat we nog wat stops wilden maken. We wilden nog wel het een en ander zien en gaven dus aan dat de route up to him was.

We maakten na enige tijd onze eerste stop en dat bleek een kleine tempel te zijn met een grote Chinese boeddha. Na rondgekeken hebben stapten we weer in en werden vervolgens naar een veel groter en erg toeristisch tempelcomplex gebracht. Er stopten hier tal van bussen met toeristen want de tempel was en groot en hoog op de berg gelegen met een prachtig uitzicht over het omringende gebied. Ondanks het erg toeristische gehalte haalde ik hier wel mijn traditionele Thaise pols touwtje (een rode deze keer) en daarna was het weer terug naar de minivan.

Onze derde en laatste stop was bij een typisch Thaise parkeerplaats die bestond uit een benzinestation, een toilet, wat winkels een foodcourt. Hier hadden we onze goedkoopste lunch van de hele vakantie want twee noodle soep, een water en een cola was minder dan vier euro. Daarna was het weer instappen en zonder verder stops naar onze eindbestemming gaan.

Vertrek uit Kanchanaburi

Afscheid

Aan alle goede dingen komen een eind en zo ook aan ons bezoek een het Kwai resort. Vandaag was het opstaan en inpakken waarna we voor het ontbijt naar voren liepen. Er was geleerd van gisteren dus iedereen wist dat een portie echt meer dan genoeg was en er werd dan ook niets extra''s besteld. Na gisteren voor westers gekozen te hebben (uitsmijter met spek) ging ik vandaag voor Thais (pad krapouw moo) en wederom was er helemaal niets op het eten aan te merken.

Onze koffers werden naar voren gebracht terwijl wij van het ontbijt genoten en de minivans die ons weg zouden brengen stonden al klaar. Voor onze vriendin was dezelfde chauffeur geregeld die ons daar ook opgehaald had en wij bleken wederom door Mr. Sid vervoerd te gaan worden. We namen afscheid van Joe (de Thaise man van Evelien die 25 jaar in in Nederland had gewoond en dus prima Nederlands sprak) en beloofden zeker nog een keer terug te komen want ons verblijf was ons uitstekende bevallen. Mocht je naar Kanchanaburi gaan Oriental Kwai resort is the place to be.

Laatste avond in Kanchanaburi

Ons zitje aan het water

Voordat  Mr. Sid ons terugbracht naar ons resort maakten we nog een stop bij de 7-11 om wat boodschappen in te slaan want we hadden besloten om vanavond niet weg te gaan maar bij het resort te blijven. Net zoals gisteren maakte ik nog wat rondjes in het zwembad terwijl de dames nog even gingen relaxen bij ons zitje aan de rivier.

Nadat we terugkwamen bij ons huisje besloten we niet op het centrale stuk te gaan eten maar gewoon bij ons thuis dus ik bleef achter terwijl de dames naar voren liepen om eten te gaan bestellen. Er werd wederom flink uitgehaald met vis, soep, garnalen, varken en uiteraard rijst dat na enige tijd door twee dames bij onze bungalow afgeleverd werd samen met een emmer ijs voor de frisdrank en brandy die we bij de 7-11 ingeslagen hadden. Het feestmaal, opnieuw complimenten voor de kok van het resort, was nog geen €20 wat echt een lachertjes was voor de kwaliteit van het voedsel. Het was alweer onze laatste dag in het resort, morgen gingen we door naar onze volgden bestemming maar hoe goed of hoe slecht die ook was we gingen Oriental Kwai Resort zeker missen.

Safari park

Heb je nog wat te eten?

Die volgende stop was een bezoek aan de plaatselijke dierentuin annex safari park en dat was best wel een einde rijden want we moesten eerst terug richting resort en dan een flink eind verder. Onderweg zat ik toch wel wat aparte verkeersborden die je bij ons niet ziet met toch wel als uitschieter het pas op voor overstekende olifanten bord.

Tenslotte arriveerden we bij Safari world waar we in een bus stapten die ons door de verschillende zone's met dieren zou brengen, maar niet voordat we wat voedsel voor die dieren hadden ingeslagen. Zone een waren diverse antilopen die fluks op de bus afkwamen want ze wisten dat er eten in zat. Bij de sluis naar zone twee moesten echter alle ramen dicht want deze (en de volgende twee) bevatten allerlei loslopende roofdieren. We zagen tijgers, leeuwen, panters en nog het een en ander van erg dichtbij en die dichte ramen was best wel een goed idee. Bij de volgende gate werd ons verteld om de ramen weer open te doen en om de bakjes met eten te beschermen en al snel bleek waarom. Er waren hier zebra's, struisvogels en giraffen en de laatste wisten erg nauwkeurig hun kop naar binnen te manoeuvreren op zoek te gaan naar voedsel. Onder veel hilarisch gegil van de dames verdween al het voer dat we nog hadden en verliet onze bus de safari zone.

Er waren ook nog olifanten en krokodillen shows maar die kun je beter niet bezoeken, niet echt diervriendelijk te noemen. We maakten nog een rondje over het terrein met de andere exhibits maar stapten al gauw weer bij Mr. Sid in om ons terug te brengen naar ons resort, het was genoeg geweest voor vandaag.

Komkait

Lokale lunch

Na de waterval bracht Mr. Sid ons eerst naar de Srinagarind dam voor een kort bezoekje en daarna gaven we aan dat we het wel tijd vonden om te gaan lunchen. Onze chauffeur bracht ons vervolgens naar Komkait een restaurantje dat een de kant van de weg lag, volledig open was met alleen een zeil erboven en waar vader en zoon de scepter zwaaiden. Vader deed de bediening en zoon was de chef en gezamenlijk runden zij Komkait.

Wij namen plaats aan een tafeltje tussen alleen maar Thaise gasten en het bestellen van het drinken lukte mij nog prima maar daarna haakte ik af en liet noodgedwongen de bestelling over aan de dames. Dat werd kikker, vis, spek en bonen en uiteraard rijst met water, cola en bier erbij. Ondanks onze uitnodiging ging Mr. Sid aan zijn eigen tafeltje zitten en bestelde zelf zijn eten. Ik genoot er ontzettend van en na afloop betaalden wij uiteraard ook het eten van Mr. Sid wat onze rekening met fooi mee toch wel op €10 euro bracht. Ik bedankte de kok bij het vertrek nog voor de maaltijd in het Thais wat een lach op zijn gelaat bracht (mijn uitspraak is verschrikkelijk zoals mijn vriendin mij continu verteld) en voldaan zochten wij de auto weer op voor de volgende bestemming.

Erawan

Niveau een

Onze chauffeur bleek Mr. Sid te zijn en zijn kaartje zei fair price, good service en dat bleek absoluut geen leugen te zijn. Mocht je in Kanchanaburi te zijn give the man a call want wij hadden een top dag met hem.

Onze eerste stop was een bezoek aan het Erawan park met zijn zeven etage's waterval. Mr. Sid zette ons bij het begin af waarna wij een golfkarretje namen naar niveau een dat een klein watervalletje bleek te zijn. Daarna de klim naar het tweede plateau waar de waterval al een stuk indrukwekkender was maar waar er ook veel mensen in het meertje aan het zwemmen waren. Voor niveau drie moesten we al wat steviger klimmen en al onze plastic spullen afgeven want Erawan is een natuurpark met veel dieren. De klim was best wel stevig maar die was dan ook werkelijk de moeite waard want het was al behoorlijk spectaculair toen we tenslotte via een geitenpaadje bij de waterval uitkwamen. Vier en hoger moesten nog mooier zijn maar de trappen werden te lang en te steil dus we besloten terug te gaan naar het begin van het park waar we wat dronken in het restaurant en wat souvenir's kochten voor we samen met mr. Sid onze tocht vervolgden.

Ochtend op Oriental Kwai Resort

Perfect begin van de dag

We werden de volgende ochtend heerlijk uitgerust wakker en na een douche begaven we ons naar voren om het ontbijt hier eens te gaan proberen. In tegenstelling tot de hotels met hun ontbijtbuffet die we tot nu toe gehad hadden kwam hier de serveerster met de kaart aan tafel. Ze nam de bestelling van koffie en thee op en arriveerde daarna met vers vruchtensap en de koffie en thee om vervolgens de bestelling op te nemen. Er was een ruime keuze tussen zowel westerse als Thaise gerechten en waar mijn vriendin een beetje bezorgd was en twee gerechten bestelde hield ik het gewoon bij een net zoals onze gaste. Welnu dat bleek meer dan genoeg te zijn vooral toen er ook nog een bord met vers fruit achter de maaltijd aankwam.

Na de maaltijd was het terug naar onze bungalow die al schoon gemaakt bleek te zijn door het uiterst efficiënte personeel en wij maakten ons op voor de gebeurtenissen van vandaag. We hadden een minivan met chauffeur gehuurd om leuke dingen te gaan doen en die zou om tien uur voorrijden om ons op te pikken.

Keeree tara

Gezellig

Rond een uur of zes werden wij opgepikt door een vriendin van onze vriendin om gezamenlijk uit eten te gaan waarbij de dames ons trakteerden. We reden naar een plek niet ver van de brug verwijderd waar we die middag al geweest waren en na het parkeren van de auto liepen we naar het restaurant.

Dat bleek zowel een prachtige ligging aan en op het water te hebben, waar heel wat verkeer op was in het donker,  en behoorlijke luxe te zijn. We namen plaats en na een korte blik op de kaart bestelde ik bier (Chang) voor mijzelf en liet het aan de dames over wat wij zouden gaan eten. Dat bleek een Thaise bestelling te zijn van allerlei verschillende dingen en uiteraard veel te veel maar de doggybag is dan ook in Thailand uitgevonden en niet in Amerika. Na afloop werden wij weer bij ons resort afgezet waar we nog een laatste drankje namen alvorens een einde aan de heerlijke dag te breien.

The bridge over the river Kwai

Het station

Na het uitstappen liepen we de trap op naar boven en daar was dan de brug over de river Kwai. Tegenwoordig was het een in gebruik zijnde spoorlijn maar zoals het gaat in Thailand was er geen enkel probleem om over het spoor de brug op te lopen. Dat deden dan ook alle aanwezige toeristen en uiteraard deden wij dat ook.

Pal nadat we de brug verlieten kwam toevallig de trein het station binnenrijden en na het station met de bijbehorende markt verkende te hebben besluiten we een drankje te doen bij het restaurant dat aan het water ligt. Dan is het wel genoeg geweest voor vandaag vinden we en we bellen een taxi (we hadden als tip meegekregen dat de plaatselijke taxi´s het drie tot viervoudige rekenen en een telefoonnummer meegekregen om te bellen als we terug wilden gaan). Deze bracht ons terug naar het resort waar ik voor een rondje in het zwembad ging en de dames besloten op ons zitje buiten de namiddag door te brengen.

Lunch en langstaart

Onze eindbestemming

We namen plaats op het terras van het resort en de serveerster bracht de kaart voor onze lunch. De keuze viel op een water, een cola, een bananen sapje als drankjes en een papaja salade, grote soep, een varkensgerecht en uiteraard rijst voor onze lunch. Het resort heeft een uitstekende kok in dienst want het eten smaakte heerlijke en met een prijs van zo´n 7 euro 50 was het een koopje te noemen. Daarna liepen we naar de rivier want er waren twee manieren om bij onze bestemming te komen, per taxi (250 bath) of per longtail (1000 bath) en wij hadden voor de laatste optie gekozen.

De boot legde aan bij de pier van het resort en na aan boord geklauterd te zijn werd er flink de sokken ingezet, we gingen met hoge snelheid over de rivier heen met de dames voorin, ik in het midden en de kapitein met de grote motor op de achterplecht. Het was een mooie tocht van een minuut of dertig en op het einde werden we bij de pier van de brug, onze eindbestemming van vandaag afgezet waarna de boot weer vertrok.

Oriental Kwai resort

Ons uitzicht

Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen op het resort door Evelien, de eigenaresse en inderdaad een Nederlandse. We kregen een drankje terwijl het personeel onze bagage naar onze bungalow bracht en mijn vriendin overhandigde de meegebracht cadeau´s, We hadden snoepjes voor de honden (vijf stuks) en chocola en stroopwafels voor Evelien die aangaf dat het personeel er ook dol op was dus dat werd delen.

Ik besprak onze plannen voor onze dagen hier met Evelien en zij zou ervoor zorgen dat alles geregeld werd, daarna werden wij door een van de personeelsleden naar onze bungalow gebracht en daar was niets op op of aan te merken. We hadden twee slaapkamers, een ruime badkamer en een grote woonkamer (waar ook nog een bed in stond) en de vertrekken waren voorzien van alle gemakken. Ons zitje buiten bood een prachtig uitzicht op de rivier en had meer dan genoeg plek voor ons drie±en.  Uitpakken en opfrissen was het motto en daarna liepen we naar voren want het was lunchtijd.

Politiefuik

Goede keten

Opstaan was wederom erg vroeg vandaan, de wekker ging namelijk om zes uur want de bestelde auto zou om negen uur verschijnen. Toen ik na het douchen beneden kwam stond er een echt Thais ontbijt klaar met varkensvlees, rijst, fruit, koffie en nog wat andere dingen. Onze auto was aan de vroege kant, half negen (na net zoals de limo van gisteren een half uur dwalen om het juiste adres te vinden) en onze bagage werd aan boord gebracht van de mini van alvorens we vertrokken naar onze bestemming. 

De saaie rit werd door twee gebeurtenissen opgefleurd, de eerste was een stop in het dorpje Tha maka om wat te drinken bij de plaatselijke vestiging van Cafe Amazon en de tweede was een wat minder prettige gebeurtenis, de politie had weer eens geld nodig en dus was er een fuik op de snelweg gebouwd. Iedere auto moest stoppen en na een korte blik naar binnen beslisten de agenten of je door mocht rijden of een boete moest betalen. Wij zaten prinsheerlijk in de minivan zonder gordel en dat vond oom agent een goede reden voor een boete dus de auto mocht naar de parkeerplaats waar een tafel klaargezet was voor het innen van de bedragen. Onze chauffeur mocht zich daar melden, kreeg een standje en kon 200 bath (vijf euro) aan het politiefonds kon bijdragen. Uiteraard namen wij de boete voor onze rekening en daarna vervolgde de rit zich zonder verder oponthoud.

Terug in Bangkok

Mooie woning

Na de landing op Suvarnabhumi was het vlotjes de douane door, alleen de bagage was een martelgang. De eerste koffer kwam nog redelijk vlot van de band af maar het was lang wachten voor de andere eindelijk een keertje eruit kwam.

We zouden deze nacht bij een vriendin logeren die een flink stuk uit de stad woonde en gezien het late tijdstip viel onze keus op AOT en niet op een taxi. De rit tot aan de juiste wijk ging prima naar daarna werd het lastig, erg lastig. De chauffeur kon het niet vinden en had kennelijk ook geen navigatie. We belden dus met onze vriendin die uitgebreid met de chauffeur sprak maar het was nog drie maal fout rijden voor we eindelijk op de juiste plek arriveerden. Uiteraard moest er eerst nog gegeten en gedronken worden voor het tijd was om naar bed te gaan voor een korte nacht. Ons vervoer zou de volgende ochtend om negen uur voor de deur staan.

Weg uit Vietnam

Erg rustig

We liepen terug naar het hotel waar onze taxi al snel aankwam en ons naar het vliegveld bracht. De rit verliep eerst uiterst traag met het gekkenhuis dat het verkeer van Hanoi is maar toen we eenmaal de stad uit waren ging het van een leien dakje en werden we netjes op het vliegveld afgeleverd.

We hadden een avondvlucht en het was erg stil op het vliegveld, we waren dus snel ingecheckt en door de immigratiedienst heen. Achter de douane slaagden we er toch nog in om van onze laatste dong's af te komen (bier en een laatste souvenir) en daarna was het bij de gate wachten tot we aan boord konden gaan van onze vlucht met Thai airways. Deze keer was het een volle kist dus we hadden hier wat minder ruimte dan op de heenweg maar de vlucht duurde minder dan twee uur dus dat was best te overleven.

Sightseeing

De laan van de bomen

We gingen weer aan boord van de bus en deze keer stapten we niet meer uit maar luisterden naar de audio tour terwijl de stad aan ons voorbij trok. We stapten bij onze beginhalte weer uit, gaven de hoeden af en brachten een allerlaatste bezoek aan Legend beer voor een late lunch bestaande uit gebakken groenten met knoflook, een tonijn salade en uiteraard het eigen Legend bier.

Ik deed een manhaftige poging om van onze laatste dong's af te komen (de taxi was al betaald via het hotel) maar de prijzen zijn hier dusdanig dat het een hopeloze zaak was. Van het restant werd in ieder geval elk biljet van 1000 tot 50.000 dong opzij gelegd voor de dochter van mijn vriendin maar er bleef nog steeds het een en ander over en buiten Vietnam kun je niet echt heel veel met dong's beginnen. Welnu het vliegveld was er ook nog.

Tran Quoc

ook hier een bonsai

Onze volgende bestemming was een bezoekje aan de Tran Quoc pagode die aan de volgende halte van onze bus bleek te liggen. De pagode was nog gesloten maar zou binnen een half uurtje opengaan dus we liepen nog even langs het meer om de tijd te vullen. Hierbij kwamen we in aanraking met een volgende oplichter (Vietnam is wat wilder dan Thailand). Het begon met een nep enquête over hoe onze tour was (tour? we waren zelf op stap) en eindigde met een verhaal dat hij zelfgemaakte lucifers verkocht om zijn nichtje (of zo iets) te helpen met het financieren van haar studie. We namen vriendelijk lachend afscheid van onze oplichter want pagode was inmiddels opengegaan.

Het wachten was de moeite waard geweest want deze pagode was een stuk groter en mooier dan die in het schildpadden meer en bleek bovendien nog eens gratis toegankelijk te zijn, wat wil je nog meer als Nederlander.

Highlands coffee

Koffiedame

De eerste helft van de tour zat er op en we besloten om bij het tweede meer van Hanoi uit te stappen. Hier lag ook een mooie vestiging van Highlands coffee in het water en we besloten daar wat te gaan drinken. Terwijl mijn vriendin een plekje zocht in de volle tent bestelde ik drinken en wat lekkers voor ons en kreeg een pieper mee na het afrekenen.

In de tussentijd had mijn vriendin een mooi plekje gevonden en na enige tijd ging onze pieper af en haalde zij het dienblad met niet alleen de drankjes erop maar werd zij ook nog verrast wat lekkers. Na een uurtje besloten we Highlands te verlaten maar niet nadat we nog een souvenir gekocht hadden. Voor wij de zaak uitgingen zag mijn vriendin nog dat ze hier de typische Vietnamese koffiekopjes verkochten. We namen er dan ook twee mee plus een pak koffie voor thuis.

Hop-on hop-off bus

Uitzicht uit de ontbijtzaal

Vandaag verlieten we Vietnam maar onze vlucht was een avondvlucht dus we hadden nog de hele dag om leuke dingen te doen. Dat begon met het bekende ritueel van opstaan, douchen en ontbijten en daarna volgde het inpakken van de koffers. We belden de receptie om de koffers naar beneden te laten brengen en gingen zelf ook naar de receptie om uit te checken, een taxi te bestellen voor ons vertrek om 17:00 uur en de koffers op te laten bergen tot het vertrek.

We hadden gisteren al een advertentie gezien voor de toeristenbus en liepen dan ook naar de dichts bijzijnde halte en kochten twee kaartjes voor vier uur. De bus stond al klaar (dit was het startpunt van de route) en we begaven ons aan boord waar we een koptelefoon, een flesje water en een leenhoed kregen. We besloten om boven op het open dek te gaan zitten, plugden de audio in en waren klaar voor onze laatste trip in Hanoi.

De laatste Vietnamese avond

Einde van de dag, alles is leeg

We werden door onze gidsen de bussen weer in geholpen voor de terugtocht en maakten voor de vierde maal de inmiddels meer dan beruchte tussenstop bij het restaurantje annex gehandicapten souvenircentrum. Deze keer was het een sapje en een smoothie voor ons alvorens we wederom in de bus stapten voor de laatste rit naar ons hotel.

We werden keurig voor de deur afgezet en na ons opgefrist te hebben op de kamer doken we de stad weer in want we hadden best wel trek. Omdat we geen zin hadden om iets nieuws te gaan zoeken besloten we bij hetzelfde restaurant te gaan eten als op dag een maar nu bij hun Kantonese keuken. We kozen voor allerlei dim sum hapjes om te delen, alleen het bier hield ik gelijk Vietnamees en geen Chinees. De keuken bleek net zo goed te zijn als de Vietnamese van dag een. het enige verschil was dat dit restaurant een stuk lager zat in het gebouw en we dus niet het mooie uitzicht op het meer hadden. Het was best een drukke dag geweest dus we namen wat chips en wat te drinken mee voor op de hotelkamer uit een van de vele winkeltjes om de dag rustig te beëindigen.

Trang An

Schitterende trip

The grand finale van onze excursie bleek een tocht van drie uur te zijn met Sampan boten in het Trang An gebied. Onze gidsen brachten ons naar de start van de trip waar we met drie of vier personen over de Sampan bootjes verdeeld werden met een roeier of roeister aan boord.

Na het afzetten van de bracht de trip ons over een prachtig complex waar de film Kong Skull island was opgenomen en we herkenden inderdaad bepaalde delen van het landschap. De tocht voerde ons over het water, door grotten (waar we op een gegeven ogenblik zowat plat op de bodem moesten liggen want het water stond veel hoger dan normaal) en over eilandjes waar we van boord gingen om tempels te bezoeken. Hoogtepunt van de reis was een bezoek aan het grootste eiland waar nog veel onderdelen van de film aanwezig waren zoals het inboorlingendorp (met figuranten) en diverse props uit de film. Aan de andere kant van het eiland gingen we weer aan boord van onze Sampan die ons netjes terugbracht naar het eindpunt van de trip. Mocht je hier ooit komen dan kan ik je deze trip van harte aanbevelen wij hebben in heel erg genoten van start tot finish..

Tempel, meer en Pagoda

Mooie plek

Onze eerste stop was een bezoek aan een tempel gewijd aan de eerste koning van Vietnam in de oude hoofdstad Hoa Lu. Phoenix legde ons het verschil uit tussen tempels en pagodes en vertelde van alles over de tempel en de koning. Daarna dwaalden we zelf rond over het complex waar we de hinderlijke verkopers echt van ons af moesten meppen, nee was niet het juiste antwoord.

Daarna weer de bus in voor een bezoek aan de Am Tien cave, een prachtig binnenmeertje tussen de bergen met een wonderschone pagode. Er waren hier ontzettend veel stelletjes die gingen trouwen want dit bleek een uiterst populaire plek te zijn om je pre huwelijks foto's te nemen (In Vietnam maakt men de foto's enkele weken tot maanden voor de bruiloft).

Onze gids nam nog een mooie foto van ons alvorens we weer naar de bus gingen voor deel drie, een lunch in een plaatselijk restaurant. Deze keer geen souvenir complex met restaurantje maar grot e zaak met heel veel tafels en een uitstekend buffet waar we allebei meerdere malen heenliepen om andere dingen te proeven uit de Vietnamese keuken. Daarbij water en een soda en we waren klaar voor het middagdeel van onze excursie.

Excursie

Prima ontbijt

Vandaag ging de wekker vroeg want we hadden een excursie met Aloha voor de hele dag staan. Het was dus in een rap tempo opstaan,douchen, aankleden en ontbijten geblazen want de bus wacht op niemand.

In ons geval bleek dat een van de alomtegenwoordige minibusjes te zijn waar we als een van de eersten instapten. De bus vulde langzaam maar zeker met de andere gasten en de tweede gids die naar de naam Phoenix luisterde. Naast ons kwam er nog een tweede Nederlands stel aan boord waar we gezellig mee aan het praten sloegen terwijl Phoenix enthousiast uitlegde wat we die dag allemaal ging doen en onderweg ook nog het een en ander vertelde over het boeddhisme. We moest een flink eind de stad uit en hadden onderweg de inmiddels bekende en kennelijk onvermijdelijke tussenstop bij een restaurant souvenir combinatie waar gehandicapten werkten maar daarna kwamen we bij de eerste halte van de reis uit.

Muziekfestival

Er waren zelfs foodtrucks

Vandaag bleek het centrum helemaal afgezet te zijn want er was een festival met eten, drinken en muziek. Overal traden plaatselijk artiesten op, zowel semi professionele bandje als jeugd die allerlei dansen uitvoerden in wisselende samenstellingen want het publiek deed gewoon mee.

Wij hadden ondertussen wel trek gekregen en wel in niet Aziatisch eten. Dat was geen probleem want op het centrale plein waren ook allerlei Amerikaanse opties en onze keuze viel dan ook op de KFC waar we een cola deelden, zij voor de chicken wings ging en ik de zinger burger nam. Daarna was het een rondje maken over het festival terrein en een laatste drankje bij onze favoriet Legend beer. We gingen op tijd terug naar ons hotel want de tour die ik geboekt had duurde de hele dag en vertrok ´s ochtends vroeg.

May de ville

Zwembad was niet al te groot

Na het verlaten van de boot werden we verdeeld over minivans voor de terugtocht naar Hanoi met wederom het verkeer dat ons in verwondering bracht. Het record dat we zagen was een brommer waar 10 kratten bier op vervoerd werden. De tussenstop was wederom bij een centrum waar gehandicapten werken en waar alle mogelijke meuk verkocht werd. Wij hielden het bij het restaurant waar we een hapje aten en ik een Vietnamese koffie nam. Dit is een wonderbaarlijke kopje waar een filter kopje met een deksel opzit. Nadat alles door het filter is gegaan zet je het dekseltje op zijn kop, daar het filter in en je hebt een prima kop koffie.

We werden netjes bij ons nieuwe hotel afgezet dat iets luxer bleek te zijn dan het vorige. Maar net zoals dat hotel hadden zij ook een tourdesk waar ik heen ging om een mooie excursie voor de volgende dag uit te zoeken. De tourmanager liet me het een en ander zien en ik koos voor een mooie trip voor de volgende dag.

Dag drie

Mooie trip

De dag begon exact hetzelfde als die van gisteren. De Tai chi les die we oversloegen, het wakker worden van de ketting die ingehaald worden en na het douchen wederom genieten van het uitstekende ontbijt dat aan boord geserveerd werd.

Daarna was de tocht van vandaag een bezoek aan een eiland met grotten maar dit was een tocht met het beklimmen en afdalen van meer dan 400 natuurlijke treden en dat vond ik een minder slim idee met mijn slechte balans. Wij bleven daarom aan boord en hadden dus alle tijd om onze koffers in te pakken en te genieten van het weer op het zonnedek waarbij we flink wat plaatsjes schoten. Intussen kwamen de anderen ook weer aan boord terug en zetten we onze koffers in de gang neer zodat ze van boord gebracht konden worden als we aanmeerden in de haven.

Tweede namiddag en avond

Tweede kookles

Eenmaal terug aan boord van ons schip bleek er een nieuwe lading gasten aan boord te zijn gekomen en bleek het laatste gedeelte van de dag hetzelfde te zijn als het eerste gedeelte. We sloegen dan ook het bezoek aan Ti top eiland over en bleven lekker luieren op het zonnedek met een drankje.

Nadat iedereen weer aan boord was werd er wederom een kookles op het zonnedek gehouden, nu ging het om warme loempia's en wederom deed mijn vriendin mee zodat ik een heerlijk hapje had bij mijn Singapore sling. Daarna volgde wederom een uitstekend diner, complimenten voor de keuken brigade. De dames vonden het wel genoeg voor vandaag en die zochten de cabines op maar Peter (onze Amerikaanse vriend) en ik besloten nog te genieten van het laatste happy hour van de dag en besloten deze met twee long island iced tea de man maar daarna gingen ook bij ons de lichtjes uit en was het tijd om te gaan slapen.

Grot

Grot

Ons tweede bezoek van vandaag bleek aan een eiland te zijn dat voornamelijk bestond uit een groot grottencomplex. Ook hier bleek een museum in gevestigd te zijn en de bevolking bestond uit een gezin met een kind en twee honden. Leuk om te zien maar het haalde het niet bij het vissersdorp en dit uitstapje was dan ook een stuk korter dan het vorige.

We werden weer opgepikt door ons motorbootje dat ons naar de dag boot bracht waar er eerst een verfrissende duik genomen kon worden. Onze kapitein gaf het voorbeeld door van het bovendek het water in te duiken iets wat ik besloot om niet na te doen maar waar onze Amerikaanse vriend zijn hand niet voor omdraaide. Daarna was het tijd voor de lunch. De maaltijd bestond uit meerdere gangen van soep, vis, vlees en rijst en samen met een bia hai noi liet ik met alles heel erg goed smaken. Terwijl wij aan het eten waren zette onze boot er goed de sokken in want wij moesten weer contact maken met ons cruiseschip.

Vissersdorp

De woningen

Onze eerste stop van de dag bleek een bezoek aan een vissersdorpje te zijn maar dan een dorpje dat in het water lag. Met tonnen en planken waren er vlotten gebouwd, grote centrale vlotten en kleinere vlotten met huisjes erop en uiteraard overal boten en bootjes.

Als eerste activiteit konden we kiezen uit kajakken of ons op een bamboe boot rond laten varen. Onze Amerikaanse vrienden deden het eerste, wij het tweede. We maakten een rondje om het dorp heen dat niet al te groot was en zagen de mensen aan het dagelijkse werk. Daarna was het terug naar het centrale vlot waar de kajakkers ook weer aanlegden. We eindigden onze visite met een bezoek aan het museum over het ontstaan en de cultuur van deze vissersdorpen waarna we weer terugkeerden naar onze boot. Het was een erg indrukwekkend bezoek geweest en ik denk het hoogtepunt van onze cruise.

Ochtend aan boord

Verkoopster

De ochtend begon vroeg met een Tai Chi les bij zonsopgang maar die lieten we aan ons voorbij gaan. We werden echter toch vroeg wakker want het ophalen van de ketting om half zeven was niet echt geruisloos te noemen. Bij het opstaan zagen we ook allemaal bootjes om ons schip heen varen die van alles en nog wat et koop aanboden via de grote glazen deuren die aan de waterkant van onze hut lagen.

We gingen naar boven voor het beloofde lichte ontbijt maar dat bleek the whole enchilada te zijn, sapjes, koffie, thee fruit, broodjes, noodle soep en onze chef kok stond deze keer eieren te maken. Kortom het lichte ontbijt was een uitstekende maaltijd en een goed begin van de dag. Vandaag splitsten de wegen zich, de gasten die voor een nacht hadden geboekt werden met de boot teruggebracht naar de haven en wij en een Amerikaans stel werden met een kleiner bootje naar de dag boot gebracht. Hier waren ook twee Filipijnse dames aanwezig te zijn en dus gingen we dag twee met zijn zessen in. Ook hier volgde weer een briefing over de avonturen van vandaag en met een drankje op het zonnedek staken we van wal eiland.

Avond aan boord

Workshop

Terug aam boord gingen we naar het zonnedek waar het happy hour was dus we bestelden cocktails en genoten van de rust en stilte tot het tijd was voor de kookles waar geleerd werd hoe je verse Vietnamese loempia's maakte. Mijn vriendin deed daaraan uiteraard aan mee en met succes want ik kon al snel genieten van wat zij daar gemaakt had.

Daarna was het tijd voor het diner en dat bleek een zes gangen aangelegenheid te zijn met werkelijk uitstekende gerechten. Bij het hoofdgerecht gingen de lichten uit werd met verlichte ananas de gang geserveerd door de koks, erg mooi en erg lekker. na de maaltijd gingen we terug naar het zonnedek want het was wederom happy hour en we namen dan ook opnieuw cocktails met uitzicht op de baai. Na het drankje vonden we het wel genoeg en keerden we terug naar onze hut om te gaan slapen. De eerste dag van de cruise was eg goed bevallen, eens zien war dag twee ons ging bieden.

Ti top eiland

Knap stel

Onze volgende stop bleek een bezoek aan ti top eiland te zijn. Het ritueel was hetzelfde als de oesterfarm, we namen het tweede bootje dat ons naar het eiland bracht waar we afmeerden en uitstapten. Ti top bleek twee attracties te bieden, een zandstrand waar je kon zonnen, volleyballen en voetballen en een klim naar de top van 425 treden dat een fantastisch uitzicht over de baai bood. Met mijn conditie was de keuze makkelijk en we gingen dan ook richting strand waar we onze handdoeken neerlegden tussen de vele andere bezoekers, het was hier heel erg druk. Aangezien mijn vriendin niet kon zwemmen bleef zij op het strand achter terwijl ik een duik in het water nam, dat een heerlijke temperatuur bleek te hebben.

Nadat ik terugkwam bleken onze kennissen van de boot oom terug te zijn van de klim naar de top en zij legden hun spullen naast de onze neer om zelf het water te gaan verkennen. Bij een neergaande zon was het tijd om terug te gaan naar ons bootje voor de terugkeer naar ons cruise schip en we waren het over een ding eens, het was een heerlijke ervaring zover, echt een top belevenis.

Oesterfarm

Uitleg

De eerste stop was een bezoek aan een oesterfarm. Dit was een op vlotten gebouwd complex op het water waar men oesters kweekte voor de parels. We verlieten onze boot door op een kleinere boot te stappen die met een touw aan onze boot vastlag en meegesleept was tijdens de reis en nu losgekoppeld werd om ons over te zetten.

We stapten uit en konden vervolgens de keuze maken om zelf een rondje te maken met een kajak of om een demonstratie te krijgen over het maken van de parels uit de oesters. Wij (en een flink aantal andere passagiers bleven op de farm) en uiteraard werd er na de demonstratie een bezoekje gebracht aan de verkoopafdeling. Dat sloegen wij over en wij begaven ons naar boven waar het restaurant te vinden was en bestelden een drankje om rustig naar de mooie omgeving te kijken en te wachten tot het tijd was om naar onze boot terug te keren.

Cruise

Vertrek

Het was vroeg opstaan vandaag want we gingen drie dagen cruisen in Halong bay. De cruise maatschappij zou ons tussen half acht en acht ophalen in ons hotel dus het was vroeg opstaan, vlot ontbijten en uitchecken om op tijd klaar te zitten in de lobby van het hotel.

De minivan kwam op tijd aanraden en onze koffers werden ingeladen waarna wij een rit van drie uur voor de boeg hadden. Er werd nog twee keer gestopt om andere passagiers op te pikken en halverwege was er een stop om wat te eten en te drinken maar tenslotte kwamen wij aan in de haven van vertrek. Onze koffers werden gelabeld en werden naar de juiste boot gebracht terwijl wij een drankje kregen om even bij te komen. Wij bleken in de blauwe groep te zitten en volgden dan ook braaf het blauwe bordje dat ons aan boord van ons schip bracht. De start was een drankje en een briefing in de eetzaal waarna we naar onze hut gingen. Deze bleek lekker ruim te zijn en na het inrichten gingen we terug naar de eetzaal waar de lunch geserveerd werd. Dat was een werkelijk uitstekend buffet waar we ontzettend van genoten en waar we ook kennis maakten met enkele van onze medepassagiers met name een Zwitser-Frans stel dat naast ons zat. Daarna was het een rondje maken over de boot terwijl we naar onze eerste bestemming op weg waren.

De eerste souvenirs

Lekker

Het was inmiddels etenstijd geworden en alhoewel ik erg veel zin had om bij een van de vele restaurantjes aan de straat te eten was dat geen haalbare kaart vanwege de krukjes die op babyhoogte waren. Het restaurant waar we gisteren een drankje gedronken hadden, Legend beer, had ook een uitgebreide kaart hadden we gezien dus we besloten om daar weer heen te gaan, nu voor het diner.

De keuze viel op noodle soep voor haar en inktvisringen voor mij aangevuld met een schaal met groeten en knoflook uit de Chinese keuken. Dat vergezeld met een biertje ging er prima in en verzadigd verlieten we Legend beer om de winkeltjes eens te gaan verkennen. Uiteraard werd er veel kitsch verkocht maar een in een van de wat grotere winkels vonden we wat leuke dingen waaronder een schildpadje voor de dochter van mijn vriendin, toch wel een verplichte aankoop met het meer voor de deur. Daarna was het terug naar het hotel want de wekker ging de volgende ochtend vroeg, we zouden tussen namelijk tussen zeven uur en half acht in ons hotel opgehaald worden.

Thang long theater

Het theater

Pal naast de tempel lag het theater waar  de water poppen show opgevoerd werd, een van Vietnam´s oudste vormen van vermaak. We kochten alvast kaartjes maar hadden zoals gezegd wat tijd over en die besloten we door te brengen bij een vestiging van Helios die naast het theater lag. Ze hadden gelukkig ook bier en gezeten aan een echt Vietnamees biertje brachten we de tijd door met het kijken naar mensen.

Tenslotte was het tijd om twee deuren verder te gaan naar het theater waar we al gauw naar binnen konden en plaats namen in de zaal. Er waren muzikanten en zangeressen en in de grote bak met water was een gordijn geplaatst waarachter de poppenspelers verstopt waren. De show begon met een solo van de zangeres en daarna kwamen de poppen die van klein (met een speler) tot groot (met drie spelers) bediend werden. We kregen ook nog een dvd met de voorstelling erop meer zodat we thuis nog na konden genieten van de show. Een erg aparte vorm van vermaak die ik nog nooit eerder had gezien en zeker iets war bij een bezoek aan Vietnam thuishoort.

Ngoc son tempel

Een bonsai omdat er geen berg is

We namen een taxi terug en het eerste dat opviel was dat de meter een stuk harder ging dan die van de eerste taxi, het ritjes was dan ook drie keer zo duur (zes euro i.p.v. twee). Ik had geen zin om ruzie te maken alhoewel mijn vriendin flink protesteerde en betaalde de ritprijs zonder een fooi te geven waarna we uitstapten.

Volgende halte was een bezoekje aan de tempel van de jade berg, gelegen in het meertje in het centrum van de stad. De legende vertelt dat er een reuzenschildpad in het meer leeft die het zwaard van de goden in ontvangst nam van de koning en het weer terugbracht naar die goden. Het is een erg mooie tempel en naar we later leerden waren de vele bonsai bomen er geplant omdat er geen bergen in de buurt waren. om het ying en yang in evenwicht te houden. De tempel was niet al te groot maar de moeite meer dan waard en toen we vertrokken hadden we dan ook nog wat extra tijd over.

Ho Chi Minh

Het gastenboek wordt getekend

We sliepen lekker uit vandaag en dat betekende dat we het staartje van het ontbijt meepakten maar dat was nog steeds prima te noemen. Voldaan gingen we dan ook naar de receptie om een taxi te bestellen voor ons eerste uitstapje, een bezoek aan het Ho Chi Minh memorial, bestaande uit een museum, park, pagode en mausoleum. De taxirit kostte ons trouwens het kapitaal van 50.000 dong wat minder dan twee euro is.

Eenmaal aangekomen brachten weeen aantal uurtjes door in het complex en, niet echt gehinderd door de gekleurde verslaglegging, leerde ik het een en ander bij over deze zwarte periode in de geschiedenis. We dronken (ijs)koffie bij een tentje dat, naar we later ontdekten, de grootste koffieketen van Hanoi was in de grote tuin om het complex heen waar we ook nog wat foto´s namen bij de one pillar pagoda.

Legend beer

Klein podiumpje

We besloten nog iets te gaan drinken bij de buren van Legend beer die een uitzicht over het plein voor het meer boden. Hier vonden we een tafeltje op het terras en terwijl we wachten op onze drankjes, een Mai Thai voor haar en een lager van het eigen biermerk voor mij, viel ons oog op een gigantisch podium dat opgebouwd werd op het plein. Ik verwachtte dat er een optreden van Guns 'n Roses plaats zou gaan vinden maar dit bleek gewoon bijna wekelijks te gebeuren want er was een plaatselijk muziekfestival. Duidelijk een van de laatste overblijfselen uit de socialistische heilstaat van vroeger.

Wij besloten dat het genoeg was geweest voor vandaag en keerden via de kleine en levendige straatjes terug naar het hotel. Overal zaten wel restaurantjes en bierhuizen die hun tafeltjes op straat hadden staan met daarbij de kinderkrukjes zoals je ze uit de films kent. Dat gekoppeld met het nog steeds waanzinnig drukke verkeer maakte het toch wel een uitdaging om heelhuids in het hotel terug te komen maar we kwamen er zonder ongelukken en zo kwam er een einde aan onze eerste dag in Vietnam.

Diner

Ons uitzicht

Het was tijd geworden om de lichtjes rammelende magen te gaan vullen en onze keuze viel op een complex met vijf verschillende restaurants bov
en elkaar.. Bij binnenkomst werd gevraagd welke cuisine wij beliefden en uiteraard werd dat de Vietnamese.

We werden met de lift naar drie hoog gestuurd waar we plaatsnamen aan de voorkant van het restaurant dat een open voorgevel bleek te hebben zodat we een schitterend uitzicht op het meertje met de pagode hadden. Er werd uiteraard plaatselijke bier besteld (bia ha noi) en we besloten tot een gezamenlijk voorgerecht van allerlei koude hapjes en ik nam als hoofdgerecht pho (de plaatselijke noodle soep) en mijn vriendin had een gerecht met garnalen. We genoten van een heerlijke maaltijd, goede bediening en een mooi uitzicht voor een vriendenprijsje en alhoewel ik nog steeds niet weet hoe het restaurant heet kan ik het je wel van harte aanbevelen. Om het te vinden ga je naar het water puppet theater en daar ligt het naast. Niet te missen met deze duidelijke aanwijzingen.

Verkeer

Gekkenhuis

Het was tijd om de stad een beetje te gaan verkennen en het eerste wat opviel was het verkeer. Hadden wij ons tijdens de taxirit al verbaasd, nu werd het nog vele malen gekker. Zowel het tweewielige als het vierwielige verkeer gebruikte alle kanten van de wegen en stoppen zat er niet echt bij.

Er waren zebra's om over te steken maar waar bij ons de voetganger voorrang krijgt stopt er hier niemand voor een zebra, ook verkeerslichten werden meer genegeerd dan dat men stopte bij rood dus oversteken was echt wel een uitdaging. Na het even bestudeerd te hebben was de methode duidelijk, je begon te lopen en stopte niet (hoogstens even inhouden) waarbij het verkeer aan alle kanten om je heen zwierde. Het was best wel uitdagend maar op den duur wende het wel alhoewel ik gedurende de tijd dat wij er waren diverse toeristen vertwijfeld aan de kant heb zien staan zich afvragend hoe ze in hemelsnaam levend aan de andere kant van de straat moesten komen.

Boss legend hotel

Nette kamer

Ik had een taxi via het hotel geregeld want, in tegenstelling tot Thailand, is het oplichtersgilde erg actief in Hanoi. Na de douane stonden er inderdaad allemaal mensen te wachten met bordjes met namen en op een van die bordjes stond inderdaad mijn naam. We maakten kennis met onze chauffeur die de bagage in zijn auto laadde waarna wij instapten en begonnen aan onze Vietnamese avonturen.

Het eerste avontuur was de autorit want het verkeer in Vietnam is gestoord. Er passen altijd meer auto's op de weg dan er banen zijn, overal schieten brommers en scooters tussendoor en de toeter is het onderdeel van de auto dat het eerste versleten is, kortom een avontuur.

Het hotel zat perfect in het centrum van de stad, was schoon en netjes maar wel een klasse minder dan wat wij in Bangkok gewend waren geraakt. Dat mocht de pret niet drukken en na ons geïnstalleerd te hebben en even tot rust gekomen werd er beneden geld gewisseld (100€ wat een koele 2.5 miljoen dong bleek te zijn) zodat we op stap konden gaan.

Immigratie

Best wel druk

Na de landing moesten we als eerste ons visum ophalen want wij hadden voor een visum on arrival gekozen. Dat betekende dat je naar een grote balie moest met twee bureaus. Aan het ene bureau moest je je paspoort met pasfoto en officiële aanvraagdocument afgeven en daarna kon je gaan staan wachten.

Er hing een groot scherm boven de andere balie waar, als je aan de beurt was, de pagina van je paspoort met je foto getoond werd en eveneens je naam omgeroepen werd. Het was even wachten maar tenslotte werd ik ook opgeroepen en tegen afgifte van $50 kreeg ik onze paspoorten terug voorzien van een paginagrote sticker met allemaal Vietnamese tekst. Daarna volgde het kleine rijtje bij de douane en de bagageband voor onze koffers. We waren klaar voor het tweede gedeelte van onze trip.