De terugreis

Na onze middag in de stad was het weer tijd om terug te keren naar de verzamelplaats waar de bus klaar stond om ons naar huis terug te brengen. Bepakt en beladen (met name door het inslaan van de flesjes St. Feuillien) liepen we daar dan ook heen. De bus stond al klaar en we stapten rustig in. Uiteraard konden we niet meteen vertrekken want sommige mensen kwamen (uiteraard) te laat aan zodat we nog even moesten wachtten.

Het moment van vertrek was tenslotte aangebroken en in de invallende duisternis zette onze chauffeur dan ook de weg naar Nederland en Almere in. De reis leiding deelde op de weg terug nog wat te eten en te drinken en een set cadeaus uit aan ons. Er was voor iedereen een flesje Brugse zot uit brouwerij de halve maan aangeschaft en wat chocolade uit het chocolade museum. Wij installeerden ons en de kaarten werden te voorschijn gehaald om nog een spelletje te ezelen op de terugweg.

In krap drie uurtjes rijden waren we in Almere aangenomen waar iedereen afscheid van elkaar nam en in de auto stapte om naar huis te rijden. Ik zette mijn kompaan eerst in Zaandam af voor ik naar huis reed om vroeg te bed te gaan na een heerlijk weekend België. Op naar de volgende PV reis.

Een middag in Brugge

Na de lunch werden we weer vrij gelaten om zelf de middag in Brugge door te brengen voor het weer tijd was om te vertrekken naar Nederland. Onze ploeg ging dus weer compleet de stad na de gesplitste bier en chocolade activiteiten van de ochtend.

We besloten uiteraard de binnenstad onveilig te maken rn dat betekende een bezoek aan de kerstmarkt rond de grote markt (het uitjes stond tenslotte in het teken van de kerstmarkt). Hier zagen wij ook de Belfort van Brugge maar er waren geen vrijwilligers om de toren te bestijgen.

We verlieten de kerstmarkt tenslotte om eens in de winkeltjes van Brugge te gaan kijken en een tweetal hoogtepunten mogen zeker niet onvermeld blijven. Als eerste vonden wij, totaal onverwacht de Striep, dit is de grootste (en enige?) stripwinkel van Brugge. Helaas was de winkel dicht want ik kende de eigenaar, Daniel, via Het gele teken, de stripwinkel van een van mijn vrienden. Daarnaast vonden wij in een vreemd winkeltje iets wat wij niet verwacht hadden, flesje St. Feuillien. De totale voorraad (enkele flesjes) werd dan ook opgekocht om mee naar huis te nemen.

Lunch

Na ons bezoek aan de halve maan was het tijd voor de gezamenlijke lunch. Hier zouden de bierdrinkers en de chocolade eters weer tezamen komen om de ervaringen uit te wisselen.

Het vinden van het restaurant was een feest der herkenning want net zoals de halve maan lag het vlakbij en wederom konden wij het niet vinden. De oorzaak was dat het restaurant in een kelder gevestigd was en niet echt opviel. Gelukkig stond op een gegeven ogenblik de reisleidster buiten voor de deur van het restaurant en konden wij naar binnen, naar benden en aanschuiven in de kelder.

De lunch bleek een broodmaaltijd te zijn maar dan op zijn Belgisch. Dus lekker brood, goed beleg en uiteraard een soepje vooraf en een kroket erbij. Verder de diverse zoetigheden waar de Belgen dol op zijn en er was dan ook weinig tijd om het bier en de chocolade te vergelijken want iedereen was druk bezig met het verorberen van de maaltijd. Daarna was er echter wel tijd om de excursies te vergelijken en iedereen vond uiteraard dat hij of zij de beste keuze had gemaakt. Toen dat punt opgehelderd was stapten we op om de middag weer zelf in Brugge door te brengen.

De halve maan

De ingang van de halve maan

Na de heerlijke koffie pauze (zowel door de koffie als de warmte binnen) liepen wij richting brouwerij de halve maan. Zoals je aan de foto kunt zien valt het totaal niet op dat achter dit poortje de ingang van de brouwerij ligt dus we waren er al enkele malen voorbij gelopen voor we naar binnen gingen. Je kon zowel binnen in de ruime bar annex souvenirshop wachten op de start van de tour als buiten op het verwarmde terras. Terwijl we rondkeken zagen we dat de brouwerij een voor ons nieuw bier had. Naast de, voor ons bekende, straffe Hendrik hadden zij nu ook de voor ons onbekende Brugse zot in de aanbieding. Het was nog wat vroeg om er een te proberen maar uit latere smaak experimenten kan ik iedereen dit bier aanraden.


Het was tijd geworden voor de rondleiding maar men gaf aan dat het via smalle laddertjes en open ruimtes zou gaan dus ik besloot. met mijn hoogtevrees, om af te haken. Ik hoorde later van mijn kompaan dat dit zowel een verstandige keus was geweest, het ging inderdaad af en toe erg stijl, als jammer was geweest want de rondleiding was meer dan de moeite. Wij verlieten de brouwerij om ons naar de tweede groepsactiviteit van de dag te begeven, de lunch.

Koffiepauze

Na het verlaten van het begijnhof was er nog wat tijd over om te besteden voor de eerste geplande activiteiten. Er waren twee activiteiten gepland en van te voren moest je aangeven aan welk van de twee je mee wilde doen. De rest van de groep had gekozen voor een bezoek aan het chocloade museum maar wij wilden uiteraard een bezoek brengen aan de halve maan, de laatste Brugse bierbrouwerij die nog in familie handen was.

De groep viel dus even uiteen om voor de lunch weer bij elkaar te komen. Aangezien de halve maan om de hoek lag (het was nog geen drie minuten lopen van het begijnhof) hadden we nog wat tijd over. We besloten die tijd te gebruiken om de inwendige mens te verstreken en gingen dan ook op zoek naar een brasserie. We vonden al gauw een modern tentje waar men koffie op zijn Belgisch serveerde. Dat betekende keuze uit diverse soorten heerlijke koffie, geserveerd met een glaasje met chocolade mousse erbij. Het was een prettig stop en we namen de tijd om zowel van binnen als van buiten even op te warmen voor we de zaak weer verlieten richting brouwerij.

Begijnhof

De bus dropte ons pal voor het begijnhof van Brugge dus dat was uiteraard de eerst halte waar wij ons gingen verpozen. Net als gisteren was het weer erg koud en dat betekende dat we veel in beweging bleven en niet al te lang bij de divers bezienswaardigheden bleven staan.

Desondanks was het begijnhof zeer de moeite waard en we wandelden dan met plezier door het met water omgeven gebied. Doordat we door water omringd werden zagen we meteen een van Brugge's populairste vormen van transport en tevens attracties, namelijk boot tochtjes over het water in allerlei soorten van, voornamelijk open, boten. Nu ben ik een heel groot liefhebber van trips over het water maar met deze temperatuur kon je mij niet overhalen om Brugge over het water te verkennen. We liepen dus over de enige brug die het begijnhof met de rest van de stad verbond weer terug om het oude Brugge verder te verkennen.

Antwerpen - Brugge

Na het ontbijt was het tijd om te vertrekken naar de tweede stad van deze trip, Brugge. Het kostte nog behoorlijk wat tijd voor iedereen de ontbijtzaal verlaten had, de laatste opfris activiteiten verricht had en de tassen ingepakt had.

Daarna moest er nog uitgechekt worden uit het hotel, ook een activiteit die niet al te vlot verliep. Eindelijk had de PV leidster al haar, niet al te makke, schaapjes in colonne buiten het hotel verzameld en de voettocht naar de bus werd ingezet. Waarom voettocht, welnu het centrum van Antwerpen is behoorlijk auto (en dus ook bus) luw gemaakt en de bus kon niet voor het hotel parkeren. Het was maar een kort stukje lopen en al gauw waren we bij de bus aangekomen alwaar iedereen instapte.

Vervolgens begon een hoofdelijke telling en na de zekerheid dat iedereen aan boord was vertrokken we voor de trip van vijf kwartier van Antwerpen naar Brugge. Onderweg werd uitgelegd wat de gezamenlijke activiteiten in Brugge en wanneer iedereen op welke plek verwacht werd. Dit ging vergezeld van route kaarten en er was alle vertrouwen dat alles goed zou komen. Toen we aankwamen werd iedereen losgelaten om als eerste zelf de stad te gaan verkennen.

Het ontbijt

Na een goede nachtrust (het maakt niet uit hoe de kamer in elkaar zit na een gezellige avond met je vrienden slaap je altijd prima, of zou de alcohol consumptie helpen?) stonden we de volgende dag netjes op tijd op. Douche noch badkamer was van topkwaliteit maar adequaat voor een weekendje weg en verkwikt gingen we naar beneden om te kijken waar de ontbijtzaal was.

Welnu die was snel gevonden maar wederom werd er duidelijk gemaakt dat we in een budget hotel zaten. Niets van de luxe van een jaar geleden in Duitsland maar een simpele voeder zaal met simpel voedsel voor kuddes mensen. Aangezien iedereen dit jaar een stuk frisser was dan vorig jaar in Duitsland had dat ontbijt uit Duitsland een stuk beter gepast maar iedereen maakte er het beste van. Er werd koffie gepakt, broodjes belegd en iets wat een sapje leek genomen en vervolgens werd alles naar binnen gewerkt. Kortom geen wereldtopper maar genoeg om te zorgen dat de magen gevuld waren en we ons klaar konden maken voor de volgende etappe in onze reis.

Het stadscafé

De route naar het Stadscafé was snel gevonden en we ontmoetten daar ook het laatste drietal om de groep compleet te maken. Het Stadscafé bleek een combinatie van restaurant en kroeg te zijn maar toen wij binnenkwamen waren de meeste eters al vertrokken. We kregen een lange tafel tegen de achterwand waar onze groep van negen prima paste en als eerste werd er uiteraard naar de bier kaart gegrepen. Het café bleek een afnemer van Corsendonck te zijn en men had hier dan ook diverse varianten van op de tap.

Iedereen bestelde dan ook wat te drinken en de kaarten werden uit de verpakking gehaald. Zoals altijd was ezelen ons geliefde spel en al gauw genoot iedereen van zijn of haar drankje en werd er fanatiek (de een wat meer dan de ander) gestreden om de overwinning. Zodra iemand's glas leeg was werden er verse versnaperingen aangerukt en het was een meer dan gezellige avond te noemen. Aan het einde van de avond braken we op waarbij het drietal terugging naar het huis in Antwerpen en de andere zes terugliepen naar het hotel. We hadden het niet al te laat gemaakt want de herinneringen van de trip van het afgelopen jaar in Duitsland stond iedereen nog scherp voor de geest. Het was dan ook tijd voor een goede nachtrust zodat we uitgerust aan de tweede dag konden beginnen.

De Thaise Chinees

Het kostte nog enige moeite om het restaurant terug te vinden na het verlaten van frituur number 1 maar het lukte ons toch. We bleken de enige gasten te zijn in het restaurant maar dat deed niets af aan de kwaliteit van het eten.

Vanwege enkele moeilijke eters duurde het enige tijd voor iedereen een gerecht naar zijn of haar gading gevonden had maar met typische Thaise vriendelijkheid nam de bediening alle tijd voor ons. Tenslotte had iedereen iets gevonden dat hem of haar aanstond en de bestelling ging naar de keuken. Redelijk vlot stond de maaltijd voor ons en iedereen genoot van het gebodene. Tijdens de maaltijd werd contact opgenomen met een andere collega die samen met zijn vrouw op eigen gelegenheid naar Antwerpen was gekomen en de dag daar met een vriendin van hun, die in Antwerpen woonde, had doorgebracht. Zij bleek het Stadscafé ook te kennen en er werd dan ook afgesproken elkaar daar na de maaltijd te ontmoetten.

Het frietkot

Na terugkomst op de grote markt was het tijd geworden voor het diner en daar was te merken dat we op een budget zaten. Het diner was namelijk in een van de beroemdste frituren van Antwerpen, de frituur number 1, gelegen op de hoogstraat meteen om de hoek van de grote markt.

Iedereen kreeg bonnetjes om een friet met saus en daarbij een snack te bestellen. Het was dus behoorlijk druk want 100 man stonden opeens voor het frietkot om een portie vette kledder te bestellen. Voor diegenen die het gelukt was om als eerste aan de beurt te zijn was er zelfs een zitplaats te vinden want het naastgelegen pand was ook van deze zaak en daar had men tafeltjes en bankjes neergezet.

Nu had ik na de stadswandeling door de kou toch wel trek in een iets beter maaltijd dan een friet met en in overleg met de rest van de groep besloten we wat anders te gaan zoeken. Nu had ik tijdens het laatste stukje van de stadswandeling een Thais Chinees restaurant gezien en we besloten om daar heen te gaan. Zo lieten we dus het frietkot achter ons op zoek naar beter voedsel.

Stadswandeling

Na de vrije activiteiten in de ochtend en de middag was het weer tijd geworden voor een groepsactiviteit. We verzamelden ons op de grote markt waar de start gepland was van een stadswandeling met gids.

Onze groep vertrok met een wat oudere man voor een wandeling langs de historische bezienswaardigheden van de oude stad. Het was een goede verteller en we werden langs een mooie route gevoerd maar er was een groot nadeel. Het was koud, niet zo maar een beetje koud maar heel erg koud. Tijdens het lopen ging het nog wel maar als we stilhielden zodat onze gids een verhaal kon vertellen stonden we te vernikkelen van de kou. Iedereen was dan ook erg blij toen er halverwege de wandeling een stop ingelast werd in een café waar we een slokje konden drinken, maar veel belangrijker nog, weer konden opwarmen. Tijdens deze pauze vroeg ik onze gids nog of hij een gezellig café wist waar wij die avond met een groep van een man of tien konden doorbrengen. Na enig nadenken kwam hij met het stadscafé aan als gouden tip. Na deze break voltooiden we de wandeling en ondanks de interessante verhalen en mooie stukjes Antwerpen die we zagen waren we erg blij toen we terug waren op de grote markt want het werd kouder en kouder.

Winkelen

Na de lunch bij Fouquets was het tijd om de stad verder te gaan verkennen. We liepen de Keyserlei af en kwamen al snel op de Meir terecht, de grootste winkelstraat van Antwerpen. Aangezien niemand van de groep een speciale shop actie had kwam het halen van bier in het algemeen en St. Feuillien in het bijzonder bovenop de verlanglijst te staan.

Vooronderzoek had opgeleverd dat in het oud arsenaal, een combinatie van bruin café en bier winkel de meeste kans was op het scoren van St. Feullien, en aangezien dit in een zijstraat van de Meir gelegen was, gingen wij hier uiteraard heen. Er was inderdaad veel bier te krijgen maar St. Feullien had men helaas niet op voorraad. Desondanks werd er dusdanig ingekocht dat er even op en neer naar het hotel gelopen moest worden om de flesjes achter te laten want anders werd het wandelen en winkelen wel erg lastig. Na deze stop werd vervolgens de vogeltjesmarkt bezocht waar langs alle kraampjes gewandeld werd maar waar ook een stripboeken speciaalzaak werd bezocht, en wel Beo. Het was een erg gezellige middag die regelmatig onderbroken werd door stops om wat uit te rusten, uit de kou te komen (het was erg koud dit weekend) en uiteraard een heerlijk Belgisch biertje te drinken. Kortom een prima manier om Antwerpen te verkennen.

Fouquets

Na het achterlaten van de spullen op de kamer was het tijd om de stad te gaan verkennen. Een van ons was vaker in Antwerpen geweest en wist precies waar je heen moest. We verlieten dan ook het hotel en liepen via het centraal station naar de Keyserlei.

Het was inmiddels lunchtijd geworden en iedereen was wel toe aan een hapje en een slokje. gelukkig stikt de Keyserlei van de eetgelegenheden en na wat rondgekeken te hebben viel onze keuze op Fouquest, een brasserie. Aangezien het niet echt warm te noemen was besloten we binnen te gaan zitten. De ober bracht ons de kaart en iedereen besloot voor de een of andere variant van een broodje of een sandwich te gaan. Daarbij fris of koffie voor iedereen want de alcohol zou later op de dag nog wel komen. De drankjes kwamen vlot, even later gevolgd door de uitstekende broodjes. België staat echt een trapje hoger op de culinaire ladder dan Nederland. gelaafd en gespijsd verlieten we even later de zaak om ons verder in Antwerpen te begeven.

Ibis budget hotel Antwerpen centraal

Na een korte rit waren we in Antwerpen aangekomen en de bus chauffeur reed zonder problemen (en zonder grappen) rechtstreeks naar ons hotel. We bleken in het ibis budget hotel Antwerpen centrum te zitten en de naam budget hotel klopte wel degelijk.

De locatie was uitstekend te noemen, midden in de diamant buurt, slechts een paar blokken van het centraal station en vervolgens rechtstreeks naar de Keyserlei (restaurantjes, kroegen enzovoorts) en de Meir (de grootste winkelstraat van Antwerpen).

Dat Antwerpen centraal in de naam bleek dus prima te kloppen, het onderdeel budget hotel in de naam bleek ook echter prima te kloppen. De foto hiernaast toont onze kamer en zoals je ziet was het zowel spartaans als niet ruim. Douche en toilet waren echter wel op de kamer aanwezig en aangezien we hier wel een volle nacht zouden doorbrengen was het prima te doen. Mocht je echter meerdere dagen naar Antwerpen gaan dan raad ik je echter dringend aan om een ander hotel te zoeken.

Amsterdam - Antwerpen

Zaterdag 17 november was het weer tijd voor het jaarlijkse PV tripje naar het buitenland. De reis zou deze keer naar België voeren en samen met een van mijn beste vrienden had ik mij hier voor opgegeven.

Dat betekende dat ik vroeg in de ochtend naar Zaandam reed om hem op te halen om vervolgens samen naar Almere te rijden om de auto te parkeren en de bus naar België te pakken. De vakantie ploeg was maximaal gevuld want naast ons kwamen ook de andere collega´s waar ik op en naast het werk veel tijd mee doorbracht. We waren dus in totaal acht man-vrouw sterk voor dit weekend. Niet iedereen ging met de bus want een stel zou zelf naar Antwerpen gaan om daar de dag met een vriendin door te brengen voor ze zich in de avond bij ons zouden aansluiten. Aangezien onze eerste bestemming, Antwerpen, nog geen twee uur rijden is van Almere betekende dat geen tussenstop of wat dan ook maar een rit zonder pauzes naar het land van onze zuiderburen. Welnu het was een hele voorspoedige rit want we arriveerden netjes op de geplande tijd in Antwerpen waar we de bus uitgeladen werden om de laatste paar meters naar ons hotel af te leggen waar we die nacht zouden overnachten.