zondag 17 december 2006

De terugreis

Bij schemerlicht stapten we de bus in en al gauw had deze Düsseldorf verlaten voor de rit terug naar Almere. De groep viel al snel in twee delen uit elkaar. Zij die door alle vermoeienissen van de afgelopen twee dagen al snel in slaap vielen en zij die het weekend goed genoeg doorstaan hadden om gezellig na te praten over de belevenissen.

Onze chauffeur bracht ons probleemloos terug de grens over en zette iedereen af in Almere op de parkeerplaats van mijn werk waar we de vorige ochtend ook vertrokken waren. We namen afscheid van elkaar en ik stapte met twee anderen in mijn auto voor het laatste stukje voor mij, de rit naar Amsterdam. Hier nam ik afscheid van mijn collega en zijn vriendin want terwijl ik naar binnen ging stapten zij in hun eigen auto om de laatste kilometers naar Zaandam af te leggen. Het was een top weekend en ik ben benieuwd welke plannen de PV voor 2007 heeft, 2006 was in ieder geval erg geslaagd.

Kerstmarkt Dusseldorf

We waren op een prima plek afgezet door onze chauffeur, die sinds ie geen grappen meer maakte, een stuk beter te pruimen was. De eerste stop was toch wel de afdeling vette kledder want diegenen die het ontbijt noodgedwongen overgeslagen hadden, wilden toch wel iets gaan eten, Populair was toch wel het keizersbroodje met daarin een halve meter aan braadworst.

Gesterkt door het voedsel en de bijbehorende koffie werd de kerstmarkt bezocht maar het tempo lag duidelijk lager dan gisteren. Naast de kerstmarkt lag nog een mooi winkelcentrum, maar dit was uiteraard gesloten zodat we ons tot de stalletjes van de kerstmarkt moesten beperken. Er werden diverse aankopen gedaan en op een gegeven ogenblik gingen de eerste waaghalzen alweer aan de glühwein. Na een erg late lunch was het tijd om naar de verzamelplaats te gaan en ons trouwe vervoersmiddel weer te betreden.

The morning after

Na een, inderdaad, korte nachtrust verzamelden we ons weer in de ontbijtzaal van het hotel. Je kon hier goed zien in hoeverre mensen de inspanningen van de vorige dag door gekomen waren. Waar ik en een vriendin genoten van een uitgebreid ontbijt met koffie, keizersbroodjes, gerookte zalm, jus d'orange en vele andere heerlijkheden zaten anderen troosteloos achter een bakkie slappe thee waarvan nog niet de helft opgedronken werd of zaten ze te kijken naar een droog broodje waar geen hap van genomen werd.

Volgende stap was uitchecken uit het hotel en wederom in de bus stappen voor de bestemming van vandaag, Düsseldorf. Geen al te lange rit maar wel te lang voor een van de deelnemers aan het bacchanaal van de vorige nacht. Een van de klaar liggende afval zakken werd namelijk gebruikt om (discreet) over de nek te gaan. Zonder verdere noemenswaardige gebeurtenissen werden wij vervolgens hartje Düsseldorf afgezet voor onze tweede kerstmarkt.

zaterdag 16 december 2006

De disco

Na het sportieve gedeelte keerden we terug naar
de plaats waar we eerder de maaltijd hadden gebruikt. De tafels waren nu verlaten en we maakten er een tot ons hoofdkwartier en terwijl iemand bier ging halen werden de kaarten getrokken om te gaan ezelen. De sfeer zat er direct al in en ook de niet aflatende stroom van bier zorgde voor veel jolijt. Toen er ook nog een doos shooters op tafel kwam begon het behoorlijk zwaar te worden voor een aantal van de deelnemers. Om twaalf uur vertrok de bus naar ons hotel. Van onze groep besloten er drie mee terug te gaan maar de rest besloot te blijven om door te feesten. We zouden wel zien hoe we bij het hotel terugkwamen.

De ski hal was inmiddels veranderd in de plaatselijke disco en ook wij stortten ons in het feestgevoel met zowel motown klassiekers als moderne eurohouse. Ook de stroom aan drank hield niet op want de jongste van ons gezelschap viel erg in de smaak van een van de barkeepsters want in ruil voor een paar zoenen kreeg hij twee flessen sekt aangeboden. Toen de disco om drie uur sloot werden wij dan ook naar buiten geveegd. Gelukkig stond daar een grote rij taxi's klaar en namen wij er twee voor de rit van 5 minuten naar ons hotel. Aldaar aangekomen, rolden we de taxi's uit, het hotel en vervolgens ons bed in voor een korte nacht.

De skihut

De laatste etappe van de dag bracht ons naar de grootste indoor skipiste van Europa. We werden onderaan de berg afgezet door onze bus en liepen naar boven. Het was druk voor de deuren naar het Walhalla, heel erg druk. het was bijna onmogelijk om binnen te komen maar dankzij enkele sterke acties van een aantal PV'ers stonden wij spoedig binnen. We kregen een all you can eat (and drink) armbandje om zodat alles gratis was voor ons. Als eerste gingen we naar het voedsel gebeuren en hadden daar enige echte Duitse happen als friet, worsten en schnitzels om de broodnodige bodem voor de rest van de avond te leggen.

Vervolgens gingen we naar de baan waar de sportievelingen onder ons zich van van ski's en snowboard's voorzagen om de langste indoor baan van Europa af te dalen. Degenen die zich niet op de piste waagden dronken wat in de diverse skihut achtige locaties en filmden de mensen die wel de lange latten onder gebonden hadden om de baan te gebruiken. Iedereen vermaakte zich prima maar op een gegeven ogenblik was het tijd om de baan te verlaten en ons op serieuze zaken te richtten.

Courtyard marriot

We stapten dus wederom de bus in, zonder leuke grappen van  onze chauffeur, en maakten ons op voor de volgende etappe. Dit was degene die ons naar ons hotel bracht.

We bleken in twee verschillende hotels te zitten en ons deel van de groep had het niet slecht getroffen. We zaten in een Marriot Courtyard gelegen in Gelsenkirchen. Ondanks alle drukte met onze grote groep verliep het inchecken vlotjes en al gauw waren we in het bezit van onze kamer sleutels on onze kamers te betreden. Zoals je mag verwachten van een Marriot zag alles er pico bello uit. De tassen werden op de kamer neergezet en toilet en badkamer werden gebruikt om ons op te frissen voor het avond programma. Binnen het uur stonden wij allemaal weer beneden in de lobby om in de bus te stappen voor de volgende (en tevens laatste) stop van de eerste dag van onze tweedaagse vakantie in Duitsland.

Centro

Na de brunch in Arnhem stapten wij de bus weer in voor de eerste stop in Duitsland. Dat was Oberhausen waar wij voor de deur van Centro, Europa´s grootste shopping mall gedropt werden.

Centro was opgezet als een Amerikaanse shopping mall zoals ik op meerdere vakanties in Amerika meegemaakt had. Ik miste uiteraard highlights als Victoria´s secret´s en best buy maar het zag er allemaal erg goed uit. Er was slechts een nadeel, het was druk, heel erg druk in Centro tijdens de kerstperiode. Zonder iets te kopen liepen wij dan ook weer naar buiten om ons in de kerstmarkt van Oberhausen te storten. Hier konden we iets rustiger rondlopen om van alle kraampjes en stalletjes te genieten en, uiteraard, onze eerste glühwein van deze kerstmarkt twee daagse te drinken. Op het afgesproken tijdstip keerden wij weer terug bij Centro om wederom in de bus te stappen om ons naar ons hotel te laten vervoeren.

Van Amsterdam naar Arnhem

De PV van mijn werk had een tweedaagse trip naar Duitsland georganiseerd en wij hadden ons daarvoor ingeschreven. Dat betekende dat zaterdag ochtend een collega met zijn vrouw uit Zaandam vandaan bij mij voor de deur stonden en wij gezamenlijk naar Almere reden. Aldaar aangekomen stapten wij in de bus die ons gedurende het weekend overal heen zou brengen. De bus chauffeur bleek vol jol en jolijt te zitten met grappen waar zelfs kleine kinderen niet meer om konden lachen, Zo had hij toppers over het wisselen van Hollandse euro's in Duitse aan de grens en vervolgens lag iedereen dubbel van de pret.

In de buurt van Arnhem stopten wij voor een een hapje eten (de broodjes kroket deden het erg goed) en een kop koffie. Onze groep van tien pikte direct een tafel in en we begonnen met een potje ezelen, je moet je tijd tenslotte goed benutten. Toen we na de maaltijd terugliepen naar de bus maakte ik wat opmerkingen over bus chauffeurs, grappen en het doorknippen van microfoon kabels terwijl deze chauffeur achter ons stond. Bij het wegrijden maakte hij dan ook wat opmerkingen over bedreigingen en vervolgens maakte hij geen enkele grap meer tot we onze bestemming bereikt hadden. Een hele vooruitgang wat ons betrof.