Ik had mijn zwager als verjaardagscadeau een whisky proeverij gegeven en deze zondag was het dan zover. We hadden om kwart voor drie op het leidseplein afgesproken en dat was een hele opgave voor hem. Ik ken maar een persoon in de wereld die een grotere hekel aan het openbaar vervoer heeft dan mijn zwager en zij gaat dan ook nooit met het openbaar vervoer. Voor mijn zwager was dit toch wel de derde keer in zijn leven. Hij werd dan ook door mijn nichtje en een vriendin gebracht zodat hij tijdig op de juiste plaats zou zijn. (Bijna) stipt op tijd werd hij afgeleverd (volgens hem kwam de vertraging door de vriendin van mijn nichtje) en we liepen richting L&B. Na een hartelijke begroeting van Leon, de eigenaar, zochten we ons plekje op en wachtten onder het genot van een biertje op de dingen die zouden komen.
De middag werd gepresenteerd door Hans Bresser van Bresser en Timmer een onafhankelijke whisky importeur. Het waren allemaal Islay whisky’s, iets waar wij absoluut niet vies van waren, gebotteld door onafhankelijke producenten. De start was een Bruichladdich met sherry finish en het slot was een cask strength Port Ellen, een gesloten distilleerderij waarvan de whisky’s beroemd zijn en die dan ook forse prijskaartjes hebben. Na afloop schonk Leon nog een 7e whisky, een eigen botteling van een Laphroaig vat. Mijn zwager was zo te zien erg blij met zijn cadeau. De winnaar was voor hem niet de Port Ellen maar de daarvoor geschonken cask strength Laphroaig was de favoriet van mijn zwager, ik hield het bij de Elements of Islay botteling van een Lagavullin, mijn favoriet onder de Islay whisky’s. Het was een zeer geslaagde middag en lichtelijk aangesloten verlieten we dan ook L&B om op zoek naar voedsel te gaan.
