donderdag 3 juli 2003

De terugreis

Aan alle goede dingen komen een einde dus ook aan ons tweedaagse bezoek aan SX3. We vertrokken ruim op tijd uit Bracknell omdat we wederom met de auto door onze gastheer gebracht zouden worden maar de M25 was berucht om haar file's en we konden geen risico lopen met onze tickets.

Het eind resultaat was uiteraard te voorspellen. We hadden geen enkel probleem onderweg en arriveerden veel te vroeg op het vliegveld. We namen afscheid van onze chauffeur en betraden het vliegveld. Nu had ik flink wat droevige vliegvelden gezien in mijn leeftijd en ook Stansted viel in deze categorie. We investeerden enkele van onze ponden in bier en chips (ja zo droevig was het) en gingen aan een tafeltje zitten om de twee dagen door te nemen.

Eindelijk was het tijd om naar het vliegtuig te gaan en na een vlucht van nog geen uur zetten we weer voet op Nederlandse bodem. Daar nam ik afscheid van mijn twee collega's en pakte de trein en de tram om mij weer thuis te brengen. Mijn eerste zaken trip naar het buitenland was mij wel bevallen en ik zou zeker geen nee zeggen tegen een volgende.

De tweede dag

Na het fantastische ontbijt was het tijd om weer naar het gebouw van SX3 te vertrekken voor de tweede dag van onze opleiding/sessie. We werden netjes door onze gastheer opgehaald en voor de deur van het gebouw van SX3 afgezet.

We doken meteen weer diep de materie in en voor we het in de gaten hadden was het alweer tijd voor de lunch. Net zoals gisteren verlieten we het gebouw en liepen een kort stukje. Deze keer kwamen we niet bij de Italiaan terecht meer bij een echter Engelse lunchroom. Aangezien er tonijn sandwiches op het menu stonden hoefde ik geen seconde te twijfelen over wat ik ging eten. Ik wist nu dat de Engelsen standaard bier bij de lunch bestelden maar vond dat, net zoals mijn collega's, geen verstandige keuze en nam net zoals gisteren weer fris bij de maaltijd.

Na de maaltijd vertrokken wij weer na het gebouw van SX3 voor de middag sessie. Tegen het einde van de middag besloten wij de tenten op te breken. We hadden de kennis opgedaan die we nodig hadden en het wat tijd om naar het vliegveld te vertrekken voor de terugvlucht.


Het hotel

We namen een taxi terug van de pub naar ons hotel en werden netjes voor de deur afgezet. We checkten in en kregen onze kamers. Door de drukte was het onmogelijk geweest voor onze secretaresse om drie kamers te boeken dus we hadden er maar twee. De dame van ons gezelschap had uiteraard in haar eentje een kamer, ik en mijn mannelijke collega deelden de andere. De kamer was erg basic maar door de vermoeiden dag en de paar biertjes in de pub waren we moe genoeg en doken meteen onder de wol voor een gezonde nachtrust.

De volgende dag werden we door de wekker wakker gemaakt en was het tijd voor het ontbijt. Het hotel beschikte echter niet over een ontbijt zaal en dat betekende dat er een dienblad voor de deur stond met ons ontbijt er op. Croissant, koffie, sap, broodje, beleg en alles uiteraard in plastic verpakt. Niet echt slecht maar zeker niet erg goed was onze conclusie na het verorberen van de ingrediënten van ons ontbijt. Daarna pakten we onze tassen in en liepen naar beneden waar we het derde lid van ons reisgezelschap weer tegenkwamen en verlieten het hotel. Daar kwam onze gastheer al snel weer aanrijden om ons naar het bedrijf terug te brengen voor dag twee.

woensdag 2 juli 2003

The ship inn

Na afloop van de middag sessie zou onze gastheer ons wegbrengen. We hadden al gevraagd waar we het beste de avond door konden brengen en we waren geadviseerd om naar de ship inn te gaan, de lokale kroeg waar we zowel een biertje konden drinken als een maaltijd konden eten.

Onze gastheer zette ons dus af voor de pub en wij betraden een echte traditionele Engelse pub. De tv stond al klaar voor het voetbal en de plaatselijke bevolking zat aan het bier en aan het pub food. Wij namen plaats met goed zicht op de tv en bestelden bier en burgers.

Het bier arriveerde direct, de burgers moesten uiteraard klaar gemaakt worden. We namen onder het genot van onze eerste pint de dag door en vonden gezamenlijk dat we flink wat opgestoken hadden van ons bezoek. Toen de burgers arriveerden bestelden we een tweede drankje en vielen aan op het voedsel terwijl we met een oog naar de wedstrijd keken die inmiddels begonnen was. We maakten het niet al te laat want het was een behoorlijk vermoeiende dag geweest en lieten een taxi komen om ons naar ons hotel te laten brengen.

Lunch bij de Italiaan

Na een bijzonder geanimeerde sessie vroeg onze gastheer of we al honger hadden want het was al ruim tijd voor de lunch. We beaamden dat en sloten de ochtend sessie af.

Samen met onze gastheer en de twee consultants verlieten we het gebouw en liepen naar een Italiaans restaurant in de omgeving waar we zouden gaan lunchen. na bestuderen van de kaart had iedereen een keuze gemaakt en als gasten bestelden wij uiteraard als eerste. naast het eten kozen wij alle drie voor een glas fris bij het eten maar tot onze verbijstering zagen we onze Engelse vrienden alle drie een pint bier bestellen voor bij de maaltijd. En om onze verbijstering nog groter te maken werd die pint niet alleen naar binnen gegoten maar bestelden ze nog een tweede pint ook.

De maaltijd verliep bijzonder geanimeerd en na afloop liepen wij terug naar het gebouw voor de middag sessie. De consultants waren net zo scherp als 's ochtends ondanks de liter bier de man die zij bij de lunch hadden laten zakken. We gingen redelijk diep op de materie in maar tegen vijf uur braken we de tent op omdat iedereen het toen wel gehad had.

SX3

We waren met zijn drieën naar Engeland gereisd om informatie op te doen over een van de modules van het First Housing product van onze partner SX3 software. Deze module was erg belangrijk voor ons en we hadden er weinig tot geen informatie over dus deze visite was erg belangrijk voor ons.

Nadat onze chauffeur zijn auto geparkeerd had begeleidde hij ons het pand in en stelde ons voor aan de mensen die ons alle kennis gingen bijbrengen die wij nodig hadden. Die mensen waren een duo, een ontwikkelaar die alles van de onderliggende techniek van de module begreep en een functioneel consultant die ons alles kon uitleggen over zowel functionaliteit, gebruik als set-up van de module.

We namen plaats in een soort van klaslokaal en als eerste kregen we van de functioneel consultant een uitgebreide uitleg over inrichting en gebruik van de module. Uiteraard hielde we dit tegen de vragenlijst aan die we gezamenlijk op kantoor opgesteld hadden en binnen no time zaten we heel erg diep in de materie. De tijd vloog werkelijk voorbij en we hadden er dan ook geen besef van hoe laat het was totdat onze gastheer de vraag stelde of we geen honger hadden. Met een blik op de klok zagen we dat het inmiddels ruim lunchtijd was geworden en we besloten de sessie dan ook te onderbreken voor de lunch.

Stansted - Bracknell

De M25, de rondweg rondom Londen
Nadat we het toestel verlaten hadden passeerden we de douane en keken eens rustig om ons heen op het niet al te grote vliegveld Stansted. Er was een treinverbinding naar Londen maar wij zouden door onze contact persoon opgehaald worden om per auto naar onze bestemming gebracht te worden.

We hoefden geen bagage van de band te halen en konden dus meteen de douane passeren. We waren er nauwelijks doorheen of we zagen onze contact persoon al en met een vriendelijk handen schudden nam hij ons mee naar de parkeerplaats waar zijn auto klaar stond.

We stapten in en hij stelde zijn Engelse versie van de Tom Tom (alleen spraak, geen beeld) in en we begaven ons op de M25, de rondweg om Londen die berucht is om zijn files. Gelukkig viel het allemaal heel erg mee op deze dag en na anderhalf uur rijden arriveerden we in Bracknell waar we naar Northgate house reden, onze bestemming.

Amsterdam - Stansted

Ik was deze ochtend erg vroeg opgestaan want we hadden een ochtend vlucht naar Londen. Ik pakte mijn reeds klaargezette tas (niet al te vol want we zouden maar twee dagen in Engeland verblijven) en nam een van de eerste trams naar het treinstation op de Cornelis Lelylaan. Hier verwisselde ik de tram voor de trein en reed het korte stukje naar Schiphol.

Op Schiphol had ik voor de balie van Easyjet afgesproken met mijn twee collega's en al snel na mijn aankomst hadden we elkaar gevonden. Na vlot inchecken (we hadden allemaal alleen maar handbagage) liepen we door de douane heen en pakten gauw een broodje en wat te drinken daar het inmiddels tijd voor het ontbijt was. Vervolgens door naar de gate waar ik mijn  collega's kon vertellen (dankzij mijn eerdere trip naar Londen ditzelfde jaar) dat we het beste achterin konden gaan zitten daar het uitstappen op Stansted aan de achterkant van het toestel was. We pikten dan ook de stoelen in de laatste rij in en na de vlucht van nog geen uur konden we het toestel dan ook als eersten verlaten.