WOZ

Je betaald er ook belasting over

Elk jaar krijg je van de gemeente een brief met de waarde van je woning waar je eventueel protest tegen aan kan tekenen. Dit jaar kreeg ik ook een brief maar vele maanden eerder met de mededeling dat ik online alvast mijn nieuwe WOZ waarde kon inkijken en daar eventueel bezwaar tegen aan kon tekenen. De brief gaf al aan dat de waardestijgingen fors waren het afgelopen jaar dus ik besloot in te loggen en te gaan kijken.

De website was snel gevonden en na inloggen met mijn DigID had ik al snel de gegevens van mijn woning in beeld. Na het beantwoorden van wat vragen over de toestand van mijn woning kwam ik op de pagina waar ik mijn WOZ waarde kon accepteren of aanvechten. Mijn WOZ bleek inderdaad flink gestegen te zijn en mijn woning werd nu op €251.000 gewaardeerd te worden, wat ik best wel veel geld vond. Ik was nog aan het twijfelen of ik een protest zou aantekenen maar toen ik van een mijn buren hoorde waarvoor zij hun woning verkocht hadden (heel erg veel boven de WOZ waarde) besloot ik dat dat geen zin had maar ik ben nu wel heel erg benieuwd wat mijn woning zou opleveren als ik hem zou verkopen.

Mike

Altijd goed

Afgelopen week was mijn goede vriend Mike met zijn vriendin in Nederland en we hadden afgesproken voor een drankje en een hapje. Zo arriveerde ik om half zeven in het elfde gebod waar zij al aanwezig waren met een vriend uit hun hometown St. P.aul. Het elfde bleek in de tussentijd verkocht te zijn aan Gollem en de aardig barkeeper voorzag mij van een Gollem blond en al snel werd daar een kaasplankje bijgezet. Het was allemaal heel gezellig en op mijn vraag wanneer de bruiloft was kreeg ik te horen in 2019 en of ik ook langs kwam. Meteen dus een ideetje voor de Amerika trip van dat jaar.

Daarna was het etenstijd en we belanden tenslotte bij Nam Kee want de Little Thai Prince bleek zoals altijd te vol te zitten en tot mijn tweede grote verrassing van de avond bleek Morita-Ya ook definitief gesloten te zijn. Nam Kee was echter niet al te druk en al gauw zaten we aan een prima maaltijd alhoewel we de oesters van Nam Kee aan ons voorbij lieten gaan. Na een wederom gezellige maaltijd gingen zij terug naar het elfde gebod maar ik moest de volgende dag weer werken dus ik nam afscheid van ze maar wie weet wordt het een bruiloftsvisite in 2019.

BankGiroLoterij

Noppes

Ik was al helemaal vergeten dat ik een maand meespeelde met de Bank Giro Loterij (gratis uiteraard als echte Nederlander) totdat ik de folder weer tegenkwam waarmee ik me had ingeschreven.  Zie hier voor mijn gratis inschrijving.

En helaas is er geen cent binnengekomen op mijn bankrekening in de periode dat ik meegespeeld heb, laat staan dat het schip met het echte geld binnengevaren is. Maar ja komt er weer een aanbieding van een loterij om een maand gratis mee te spelen dan ga ik dat aanbod echt niet afslaan ondanks het nul resultaat van deze poging. Ik zeg kom maar op met die gratis loten.

Verjaardag

Helaas stuk

Ook op zondag hoefde ik met niet al te druk te maken want ik had een feestje bij vrienden van ons in Zaandam. Ondanks het slechte weer maakte ik me niet al te druk want achterin de tuin was een zithoek met afdak en ze hadden een terrasverwarmer dus de temperatuur en de regen deerde me niet al te erg. Bij binnenkomst was er nog ruim plek in de tuin en al gauw zat ik daar met een drankje en een bord eten. Het was erg gezellig maar ik werd kennelijk vanuit Bangkok in de gaten gehouden want opeens kwam iemand mij een bord met somtam brengen met de mededeling dat mijn vriendin dat voor mij besteld had. Zoals zij trouwens ook een doggybag voor mij besteld had kwam ik bij vertrek achter want ik kreeg voor drie dagen aan eten mee.

Het was erg gezellig maar het begon toch wat fris te worden en dus kwam de terrasverwamer op tafel en werd aangesloten. Helaas bleek de koppeling niet meer in orde en het apparaat bleek gas te lekken dus die ging helaas niet aan. Wat later op de avond begon het mij dan ook te fris te worden en ik stapte een stuk vroeger op dan normaal waarbij ik de eerder genoemde doggybag van de gastvrouw in mijn handen gedrukt kreeg. Een erg gezellige middag en avond en volgend jaar doet de terrasbrander het weer en dan blijven we een stuk langer.

Blade runner 2049

Slechts dertig jaar wachten

Na het eten was het tijd voor de film en deze keer was de keuze geen keuze want Blade runner 2049 draaide. Alleen kwamen we er in de bioscoopzaal pas echter dat we voor 166 minuten pretentie vol vermaak zouden gaan i.p.v. voor 90 minuten pretentieloos vermaak.

Ik vond de film heel goed met tal van verwijzingen naar zowel het verhaal waar de films op gebaseerd waren als naar de eerste film. Mijn kompaan had het er echter wat moeilijker mee want hij had een actiefilm met veel lijken verwacht en dat was het nu net niet. Als je van de eerste film hield ga je deze ook zeker goedvinden maar 166 minuten blijft best wel een lange zit maar gelukkig heeft Cineworld nog een pauze dus het was, in deze bioscoop, goed te doen.

Diga

Open keuken

De eerste dag van mijn eenzame weken viel al heel erg mee want er stond een bioscoop en diner afspraak met een vriend van mij. We zouden gaat eten bij Diga, een Italiaans restaurant dat al een tijdje op onze lijst stond.

Onder het genot van een glas prosecco werd de kaart bestudeerd en onze keuze viel op het vier gangen menu van de chef. Dat bleek te bestaan uit pulpa en garnaal als eerste gang, vervolgens een vegetarische gang waarbij we onze prosecco veranderden in een chianti met daarna een combinatie van sukade en hert. Het nagerecht was eigengemaakte taart met ijs en de maaltijd en bediening waren in een woord af! Met een espresso een cappucino zaten we na te genieten en de kans dat we bij een van onze volgende avondjes diga weer gaan bezoeken is levensgroot aanwezig. Kortom aanrader als je zelf in Haarlem gaat eten.

Alleen

Het was niet al te druk

Afgelopen donderdag was ik weer op Schiphol en niet om op vakantie te gaan maar om mijn vriendin af te zetten. Ze ging namelijk voor een dikke drie weken naar Bangkok om een aantal massage cursussen te volgen. Ik parkeerde mijn auto dan ook met gemengde gevoelens bij Tulp 206 en we liepen samen naar de desk van EVA.

Het was lekker rustig en in no time was ze ingecheckt en had haar koffer afgegeven waarna we samen nog wat gingen drinken. We streken tenslotte bij Crossroads neer waar we een verse jus d'orange en een biertje bestelden. Na de consumpties gingen we terug richting vertrekhal waar we afscheid van elkaar namen. De afgelopen jaren was zij ook weggeweest met haar dochter maar toen ging het om maximaal twee weken, deze keer is het een stuk langer en dat is best wel even slikken want dat ben ik niet meer gewend. Gelukkig werd pal voor vertrek er nog even stevig gekookt dus de komende tijd hoef ik me niet echt zorgen te maken of ik wel genoeg eten in huis heb.

Zwerver

Hij was het niet

Een van mijn buren is taxi chauffeur en toen hij 's nacht thuiskwam van zijn werk vond hij een zwerver die knus in zijn slaapzak naast ons fietsenrek lag te slapen. De volgende ochtend zag ik de man ook liggen toen ik naar mijn werk ging maar ik nam, evenmin als mijn buurman actie.

Een medebewoonster sprak later op de ochtend de man aan en sommeerde hem te vertrekken wat hij netjes deed. Daarna stelde zij de politie op de hoogte die aangaf dat zij het juiste had gedaan want zonder optreden wordt een zwerver vanzelf meer zwervers. Hulde dus aan het zwakke geslacht dat kordaat regelde dat wat de heren der schepping niet deden.

Up en Go

Meer keuze in het buitenland

Voor de zoveelste maal kreeg ik een gratis aanbieding van mijn vrienden van Albert Heijn en het bleek deze keer een ontbijt drankje te zijn, Up & Go.

Dit is een uit Australië komend drinkontbijt en alhoewel ik er niet echt op zat te wachten is gratis natuurlijk altijd gratis hè. Het stond al een tijdje in de koelkast maar toen ik geen fruit meer had voor het ontbijt was het tijd om de Up & Go in te zetten. De conclusie was, niet vies, makkelijk naar binnen te gieten omdat het vloeibaar is maar ik houd het toch maar bij fruit voor het ontbijt want dat is in ieder geval een stuk gezonder ondanks het feit dat het iets meer werk is 's ochtends.

Post nl

Zo groot komen ze bij mij niet in de straat

Ik ben al jaren trouw gebruiker van de app van post.nl waarin je kunt zien hoe laat pakketjes voor jou bezorgd gaan worden. Dat alhoewel het logistieke proces niet altijd klopt met de voorspellingen van de app.

Toen ik bericht kreeg dat ik ook voor brieven op de hoogte gehouden kon worden dacht ik ach waarom niet. Voor brieven hoef je niet thuis te zijn maar het is best wel grappig om van te voren te weten wat er in je brievenbus ligt. Ik vroeg dan ook de code aan (die uiteraard per brief kwam) en na activeren was dat dan ook de eerste post die ik in de app zag. Nu kom ik er wel voor het eerst achter hoeveel post ik per jaar krijg en daar ben ik best wel benieuwd naar. Mijn verwachting is minder dan twee per maand maar de toekomst gaat het uitwijzen.

Griepprik

Niet aan mijn lijf

Ik kreeg een behoorlijk onverwachte brief van mijn huisarts in de brievenbus met een uitnodiging voor de jaarlijkse griepprik. Ik ging er dan ook van uit dat je die boven je vijfenvijftigste toegediend krijgt.

Bij lezen bleek echter dat het pas boven de zestig ging plus mensen uit een speciale doelgroep waar ik echter allemaal niet in thuishoor. Uiteraard ga ik de prik niet halen want ik ben (bijna) nooit ziek en behoor niet in het rijtje thuis. Binnenkort even contact met mijn huisarts opnemen dat ik er ook de komende jaren geen gebruik van ga maken en om even na te vragen waarom ik op het uitnodigingslijstje stond want sinds mijn hernia operatie weet ik dat de logistiek en administratie in de medische wereld best wel ietsjes beter geregeld kan worden.

Instant payments

Deze club dus

Onlangs was ik voor mijn werk in het Regardz planetarium in Amsterdam zuidoost. De uitnodiging was via mijn relaties van de Rabobank gekomen maar was eigenlijk van de betaalvereniging Nederland. Deze ging ons uitleggen wat instant payments waren en wanneer deze geherintroduceerd zouden worden.

Het bleek te gaan om het feit dat over zo'n anderhalf jaar betalingen die men aan anderen deed niet alleen direct van je eigen bankrekening verdwenen maar ook direct op de bankrekening van de begunstigde verschenen. Het was een interessante sessie die ons en onze klanten veel mogelijkheden gaan opleveren dus het was een nuttig bestede middag, die nog iets nuttiger werd want de netwerkbottel na afloop had ook nog eens bitterballen in het aanbod staan. Kortom nuttig en lekker, beter kan het eigenlijk niet.

Jopenkerk

Haar favoriet

Na de film was het nog vroeg en het was heel erg mooi weer dus we streken nog even neer op het terras van de Jopenkerk. Het was best wel druk maar de bediening was vlot en attent en moest mij helaas teleurstellen toen ik een van de laatste restjes bieren wilde bestellen maar ik switchte gewoon naar een van de reguliere bieren (malle Babbe voor mij en Adriaan voor haar).

Een van de voordelen van de Jopen kerk is dat je je snacks per stuk kunt bestellen dus ik bestelde vier bitterballen voor mij en vier kaasstengels voor haar die kort na onze biertjes arriveerden. Bij het bezorgen keek de ober wat somber en dat kwam door de voorspelling dat er erg snel een buitje zou losbarsten en dat bleek helaas te kloppen, Wij snelden dus naar binnen met ons bierviltje zodat we konden afrekenen en binnen was het druk, heel druk, door de regenbui van buiten. We rekenden dus snel af en vertrokken naar huis na een leuke avond met diner, film en drankje, altijd leuk om te doen.

The golden circle

England meets America

Na de maaltijd was het tijd voor de bioscoop en het was een film waar we al een hele tijd op zaten te wachten. Een paar jaar geleden waren we naar Kingsman geweest, een fil die we allebei geweldig vonden. En wij waren niet de enigen want na de eerste film werd er bijna meteen een vervolg aangekondigd met als titel the golden circle.

De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en alhoewel ik de film minder sterk vond dan het eerste deel genoten we allebei heel erg. Ik ga hier helemaal niets over het verhaal vertellen maar ga met twee worden eindigen. Kijken. Nu!

De beren

Gezond

Tussen alle vakantie avonturen door was er uiteraard ook tijd voor leuke dingen hier en die bestonden uit een avondje film met diner. Plaats van handelen was eigenlijk vrij standaard Haarlem aan het worden en omdat we een vroege film hadden, hadden we ook een vroeg diner bij de Beren.

Het was dan ook erg stil bij binnenkomst en we werden bijna meteen van een drankje (cappuccino en muntthee) en de kaart voorzien. We hadden uiteraard geen grote trek dus de keuze viel op een kleine vissalade voor haar en voor mij de uitsmijter met alles. De crew was klein (drie personen) maar veel meer klanten waren er ook niet dus ons eten arriveerde erf vlot. Dit was de eerste keer dat ik een uitsmijter had bij de Beren en die was niet mis, erg lekker maar ook een ruime portie dus ik was absoluut niet bang dat ik trek zou krijgen tijdens de film in tegendeel zelfs. Wederom een prima ervaring bij de Beren en ik ben dan ook erg blij dat Shabu Shabu hier verdwenen is en vervangen is door een vestiging van de Beren groep.

De thuisreis

Het was en bleef droevig weer

Het inladen van de passagiers in de bus verliep lekker vlot want het regende nog altijd dus iedereen had haast om in te stappen.
Daarna werd de weg terug naar de Nederlandse grens ingezet maar er was nog een stop gepland i.v.m. de rijtijdenwet voor de chauffeur. Ik vermoedde dat we dat over de grens in Nederland zouden doen maar had het mis want we stopten op dezelfde plek als op de heenweg, Hünxe. Nu echter aan de oostzijde (waar ik nog noot geweest was) i.p.v. aan de westzijde.

De stop duurde een half uur maar honger hadden we niet meer na het uitgebreide ontbijt gevolgd door de nog veel uitgebreidere lunch. We hielden het dus bij koffie en thee (en een toiletbezoek) alvorens we de bus weer instapten voor de laatste etappe die ons naar Almere bracht waar we de auto naar huis pakten. Het was wederom een top weekend en de organisatie wordt dan ook hartelijk bedankt, op naar volgend jaar.

Attahöle

Prima lunch

Vlakbij de Biggesee zat de tweede attractie van de dag en dat was een grot, de Attahöle om precies te zijn. We zouden hier eerst lunchen maar waren veel te vroeg dus we begonnen met een wandeling naar het dorp. Halverwege begon het echter, wederom, te regenen en dus keerden we op onze schreden terug waar we op het overdekte terras genoten van thee en koffie. De lunch was van te voren besteld en bestond uit een uitgebreide keuzelijst waarbij onze keuze op varkenslapjes en wildgebrät gevallen was, vergezeld van, uiteraard het is Duitslaland, bier. De lapjes bleek echter een hele dikke lap te zijn die te taai was geworden maar na vragen bij de bediening werd die weggehaald en kwamen er vlot twee halve terug die sappig en mals waren. Na deze prima lunch was een ding zeker, de avondmaaltijd ging licht worden, heel erg licht.

Na de lunch was het tijd om de grot te gaan bezoeken maar een groepje, waaronder mijn vriendin, zag dat niet zitten met diverse redenen als claustrofobie, ik heb al een grot gezien etc. etc. Ik hield mijn vriendin gezelschap op datzelfde overdekte terras want het weer was nog steeds niet al te best totdat de laatsten uit de grot terugkeerden en het tijd werd voor de thuisreis.

Biggesee

"kopje koffie"

Eerste halte van de tweede dag was de Biggesee, een door mensenhanden aangelegd stuwmeer waar je een boottocht over kon maken. We hadden de eerste afvaart i.v.m. de rest van het programma van die dag en dat betekende dat het niet druk was. Sterker nog we waren de enigen die aan boord van de best wel grote boot gingen die rondjes om het meer maakte met diverse op en afstap plekken.

Wij kozen een mooie plek op de eerste verdieping en bestelden een latte macchiato en en cappuccino bij de bar om heerlijk op te drinken. Het weer trok op een gegeven ogenblik wat bij dus we gingen aan dek om wat foto's te nemen maar al gauw begon het weer te regenen en doken we de kajuit weer in om achter de ramen van de rest van de tocht te genieten.

Ontbijt

Mooi ontbijtbuffet

De volgende ochtend was het inderdaad vroeg opstaan en na het piepen van de telefoon sprongen wij dan ook uit bed. De douche was uitstekend (maar de knijpfles aan de muur i.p.v. de mini flesjes met shampoo etc. waren een viersterrenhotel onwaardig).

Beneden zat mijn collega die gisteravond out was gegaan gelukkig weer aan het ontbijt met zijn vrouw maar hij besloot het vandaag wel rustig aan te doen. Dat ontbijt was prima, een mooi buffet met koffie, thee, sapjes, eieren, spek worstjes, vers fruit, kazen, veel soorten beleg etc. etc.  Kortom wij gingen zeer gevuld van tafel en lunchen zou een opgave worden vanmiddag. Maar voor het zover was pakten we onze spullen in, sloten de kamer af en gaven de sleutel af aan de receptie om in de bus te stappen voor de avonturen die de tweede dag in Duitsland zouden gaan brengen.

Hotelbar

Duister gebeuren

Na alle opwinding over mijn collega was het tijd om te ontspannen. Het oorspronkelijk plan was om de stad in te gaan maar met het slechte weer was de hotelbar een veel betere optie, ik kreeg dan ook al snel een bericht in de groepsapp waar ik, en de collega die naar het ziekenhuis was gegaan bleven.

Ik gaf aan gauw beneden te zijn maar dan wel alleen want mijn vriendin was best wel moe en wou op de kamer blijven. In de bar zat de groep al aan een tafeltje met drankjes en ik bestelde een biertje aan de bar en voegde me bij de groep. Bijna meteen kwamen de kaarten boven tafel want er moest uiteraard aan het ezelen begonnen worden. We hadden twee nieuwe deelnemers die al snel ingespeeld waren en al gauw werd de strijd ingezet. Het was een harde strijd maar uiteraard kon er maar een winnaar zijn en met veel buigingen nam ik het applaus na afloop in ontvangst en zocht onze kamer op want morgen ging de wekker weer vroeg.

Paniek

Geen ambulance

Bij terugkomst in het hotel was het even schrikken want een collega was bijna out gegaan in de gang voor zijn kamerdeur en aangezien hun kamer naast de onze lag zagen wij het gebeuren. Een attente Duitser met medische kennis nam de touwtjes in handen en ik belde de receptie om een arts te regelen.

Al heel snel kwam er hulp en dat bleek de brandweer te zijn, die waren kennelijk het eerste ter plekke. Zij deden wat onderzoek en al gauw arriveerde er een arts voor de eerste hulp. Mijn collega werd per brancard naar het ziekenhuis afgevoerde (standaard procedure) en zijn vrouw en een andere collega (voor het vertalen) gingen mee. We werden via Whatsapp door haar op de hoogte gehouden, het bleek allemaal mee te vallen maar het zou pas rond twee uur worden voor zij terug in het hotel zouden zijn. Thuis is zoiets al niet fijn maar op vakantie is het al helemaal niet leuk, gelukkig was alles goed afgelopen maar iedereen was wel behoorlijk geschrokken..

Steakhouse am piepersloh

Mooie schotel

Het diner vond die acond plaats in een echte vreetschuur, steakhouse am piepersloh dus mijn verwachtingen waren niet echt hooggespannen. Bij binnenkomst werd dat echter meteen bijgesteld want de bediening was attent en vriendelijk en de plaatsen waren niet al te krap. Al gauw was iedereen voorzien van drank (bier, wijn, water en fris waren inbegrepen) en niemand kwam droog te staan want er werd snel en adequaat bijgevuld.

Dank denk je dat het eten gaat tegenvallen maar ook dat was prima in orde. Eerst een lekkere soep, daarna vrije toegang tot de saladbar en vervolgens werden de schalen met frites, groenten en veel vlees (het is tenslotte Duitsland) op tafel gezet. Er waren schnitzels (klein formaat gelukkig), spiesjes met rundvlees, varkenslapjes van de gril en kebab met heel veel knoflook. Uiteraard moest ik alles proberen en de winnaar voor mij was de kebab, erg lekker en erg veel knoflook. Ondanks het feit dat ik eigenlijk vol zat schepte ik nogmaals op want de schalen werden meteen bijgevuld als ze ook maar dreigden leeg te raken. Ik eindigde met een laatste kebab (wat waren ze lekker) voordat ik de maaltijd beëindigde met een espresso. Met een heel gevulde maag werd de bus richting hotel dan ook weer betreden en ik kan het steakhouse dan ook van harte aanbevelen als je lekker en veel wilt eten voor weinig en niet al te veel geeft om luxe en atmosfeer. Vier thumbs up!

Stern center

Droevig weer

Aangezien het conform de voorspellingen inmiddels was gaan regenen werden het indoor activiteiten en wel shoppen in het overdekte winkelcentrum dat midden in de stad lag. Al gauw splitsten we ons op en gingen mijn vriendin en ik na diverse winkeltjes betreden te hebben het grote warenhuis van het winkelcentrum in. Hier sloeg zij, uiteraard, meteen het pad naar de cosmetica in maar de prijzen waren niet dusdanig interessant dat er, behalve wat lip balsem en uiteraard mij onbekende biertjes, niet veel aangeschaft werd.
Haar dochter was echter ook bijna jarig en daar moest dus wel een serieus cadeau voor gekocht worden en dat gebeurde dan ook twee deuren verder.

Omdat het nog steeds regende besloten we ook om terug te keren naar het hotel maar dat bleek lastiger dan gedacht. De wandeling van dik twintig minuten zagen we niet zitten met dit weer dus werd er naar een taxi gezocht. Aangezien we in een autovrije zone zaten werd dat lopen maar beide standplaatsen die vlakbij lagen bleken erg weinig (geen dus) taxi's te bevatten. Na wat heen en weer geapp probeerden we het aan de andere kant van het winkelcentrum en daar bleek nog een taxi aanwezig te zijn die ons snel naar de warmte van ons hotel bracht.

Het badhuis

Het reisgezelschap

Het was lunchtijd en bij de voorverkenning van de stad was mijn oog gevallen op een plaatselijk zwembad dat inmiddels in brauhaus, hotel en restaurant was omgetoverd. Onze eerste halte was dan ook dit walhalla dat op nog geen 200 meter lag van de plek waar de bus ons afgezet had nadat we in het hotel ingecheckt waren.

Het was niet al te druk in Brauhaus Schillerbad en we hadden dan ook ruime keuze in ons tafeltje dat al snel voorzien werd van drie witter wijn, een pils, een hefeweizen en een non alcoholische versnapering. De kaart leverde tenslotte een tonijnsalade, een currywurst (ik), een flamküchen en drie soep op (de wijn drinksters waren ook hierin eensgezind). Het eten arriveerde vlot en was, zoals eigenlijk altijd in Duitsland, simpel en erg lekker. De soepen waren met recht een maaltijdsoep te noemen want lepels bleven er probleemloos rechtop in staan en na deze eenvoudige doch voedzame maaltijd was het tijd om verder te gaan.

Mercure hotel

Het zwembad hebben we niet gezien.

Ook het tweede gedeelte van de rit verliep lekker vlot en voor twaalf uur arriveerden we op de eindbestemming, vier sterren hotel Mercure in Lüdenscheid. Ondanks het vroege tijdstip bleken de kamers al beschikbaar te zijn en konden we onze koffers neerleggen in kamer 207 op, jawel, de tweede verdieping. De kamer was lekker ruim, had een mooie douche in de badkamer en koffie en thee faciliteiten. Uit de standaard zaken die ontbraken noteerde ik de mini bar, maak ik toch (bijna) nooit gebruik van dus dat was geen gemis, en de losse flesjes met shampoo etc. dat bleek hier een in de douche vast getimmerde knijpfles te zijn. Extraatjes waar we geen gebruik van maakten omdat het een kort en druk weekend was, waren de wellness en het zwembad maar dat zijn voor mij wel pluspunten. Kortom een prima hotel alhoewel minder dan ons Van der Valk van de vorige maand.

Op reis

Pauze

Het was de laatste dagen wat stil op het blog en de oorzaak was het jaarlijkse tripje van de PV van mijn werk, De reis voerde dit jaar naar het Suaerland en het vertrek was om acht uur op de zaterdagochtend vanuit Almere. Vrijdag werd er dus nog het e.e.a. ingepakt en vroeg naar bed gegaan want we moesten dus op tijd weg.

Zaterdagochtend arriveerden we netjes voor de afgesproken tijd, kwart voor acht in Almere, waar we de auto op de parkeerplaats van het werk neerzetten en in de bus stapten. Het was lekker stil op de weg dus de rit ging vlotjes en na een uur of twee werd de eerste, en enige, stop van de reis ingezet en wel op een plaats waar ik al heel vaak gestopt was, reststatte Hünxe. Aldaar was het tijd voor een cappuccino, een thee en een stuk cheesecake waar ik ook een paar hapjes van moest proeven. Na een half uurtje gaf de chauffeur aan dat het tijd was en vertrokken we richting eindbestemming.

Het Parool

Amsterdams

Ik lees al jaren geen kranten meer, vroeger toen ik nog met de trein naar het werk reisde kocht ik elke ochtend trouw een Volkskrant voor in de trein maar daarna consumeerde ik mijn geschreven nieuwe via het internet en ik heb niet het idee dat ik iets mis.

(Bijna) alle kranten bieden momenteel echter een gratis proefabonnement van acht weken, zowel digitaal als op papier. Ik besloot om het ook eens te gaan proberen, uiteraard het Parool, en dan digitaal want als appartementsbezitter moet je wel de deur uit en naar je brievenbus lopen om de krant te halen en daar heb je niet altijd zin in. Ik heb me inmiddels ingeschreven en een link ontvangen plus meteen vier verkooptelefoontjes waarbij elk volgend telefoontje sorry zei en het gaat niet meer gebeuren. Van het weekend ga ik in ieder geval aan mijn eerste krant beginnen en als het bevalt gaat het een vast abonnement worden, we gaan het zien over acht weken.

Long island

Mooie plek

Tijdens, waarschijnlijk het laatste mooie weekend van het jaar, namen we mijn ouders mee om wat te gaan drinken (en uiteraard snacken). Plaats van handeling was Long island aan de Toolenburgerplas en het was er druk. Maar het leven lachte ons toe want om te beginnen hadden we een parkeerplaats pal voor de deur en mijn vriendin wist ook nog eens een net vrijgekomen plaats op het terras te scoren.

Ondanks de drukte was de bediening vlot en vriendelijk en al snel werden de drankjes opgenomen en de kaart gebracht voor de hapjes. Drankjes en hapjes arriveerden vlot en al gauw genoten we van bier, rode wijn, witte wijn en muntthee (een moest de verstandigste zijn). Daarbij een portie gefrituurde hapjes en een portie zongedroogde tomaatjes met olijven, het leven was goed. We konden zelfs zonder jas zitten en het was een erg gezellige namiddag maar waarschijnlijk wel het laatste terrasje van 2017, op naar de lente van 2018.

Flitser

De waarschuwer

Sinds de A6 (bijna) af is staat het beruchte zwarte flits busje van de politie weer klaar om boetes uit te delen. Vroeger was hij prima te spotten maar ondanks de diverse waarschuwingen die ik hoorde zag ik hem niet staan. Aangezien ik geen trek heb in boetes staat de cruise control netjes op de maximum snelheid maar ik was best wel geïrriteerd dat ik mijn vrienden niet meer zag. Gisteren kwam daar eindelijk verandering in want ik zag wat mensen voor mij fors op de rem trappen en dus keek ik goed om mij heen en jawel eindelijk spotte ik de stiekemerds. Zij hadden zich achter een nieuwe oprit verstopt zodat het busje niet meer te zien was maar alleen de camera aan de weg stond. Gezien de stiekeme opstelling en het feit dat ik niet constant langs de randen van de weg kan spieden blijft de cruise control gebruikt worden want boetes uit het hoge noorden blijven tenslotte zonde van het geld.

Graceland

Plankje

Een adresje dat al een tijd op mijn lijst stond om met mijn vriendin te gaan eten was Graceland Bar-B-Q, een authentieke southern barbecue waar ik eerder met de boys had gegeten. Eindelijk kwam er het een keertje van en alhoewel het erg vroeg was (een uur of vijf) togen wij toch in de richting van het restaurant waar we inderdaad de eerste gasten waren. We namen plaats aan de bar met een drankje (Brand unfilterd voor mij en een witte wijn voor haar) vergezeld van een portie prima chicken wings.

Daarna was het tijd voor een tafeltje voor en de kaart waar onze keuze viel op de the smoking gun, spareribs en pulled pork met diverse side dishes erbij aangevuld met mac and cheese. na een tijdje arriveerde ons eten en dat was, net zoals destijds met de boys, prima de luxe. We slaagden er echter niet in om alles op te krijgen want het was best wel een grote hoeveelheid maar we deden ons best en lieten niet al te veel over. Een toetje ging er niet meer in dus na muntthee en dubbele espresso vroegen we om de rekening. Wederom een prima ervaring en voor de liefhebber van een goede slow cooked barbecue, een lekker biertje en een prima cocktail onder het genot van good old fashiond country & western komt Graceland met een warme aanbeveling van mij.

Nootjes

Een zak vol

Het was weer zo ver dat ik op mijn bonuskaart een gratis product van mijn vriend Albert aangeboden kreeg en als echte Nederlander laat je dat zeker niet liggen en helemaal niet als het nootjes zijn. In dit geval ging het om twee nieuwe smaken van Duyvis coated peanuts (ook wel bekend als borrelnootjes) in de smaken knoflook en rode pepers. Ik haalde, uiteraard, de rode peper variant op bij mijn volgende rondje boodschappen en dat weekend werd het zakje (gelukkig niet al te groot) soldaat gemaakt. Mijn conclusie: Niet onaardig maar de provencale blijft mijn persoonlijke favoriet. Mocht je wat nieuws willen proberen dan sla je de plank met de rode peper smaak zeker niet mis, de knoflook? Geen idee en aangezien ik niet van plan ben ze te kopen blijft dat waarschijnlijk zo.