Project X Arnhem en Amersfoort

Ik kom toch nog een keertje terug op het project X gebeuren daar er dit weekend wederom twee project X feestjes in de aanbieding waren. Op vrijdag een in Arnhem en op zaterdag een in Amersfoort.

Waar men in Arnhem compleet doordraaide met politie afzettingen op de snelweg en controles op de stations om maar te zorgen dat er geen ongewensten de stad inkwamen deed Amersfoort het een stuk relaxter. Er was extra politie op de been en mensen werden op straat aangesproken maar er waren geen pelotons ME op de straten te vinden en nevenvorderingen lagen wel klaar maar werden niet gebruikt. Verder werden diegenen die tot het feest opriepen opgespoord en aangesproken op hun daden. Hopelijk laat het voorbeeld van Amersfoort zien dat het allemaal wel iets rustiger kan en worden diegene die aan opruiing doen inderdaad aangesproken. Nu eerst eens zien hoe het Project XXX feestje op de dam er vanavond aan toe gaat.

Start verkoop iPhone5

Vandaag ging dan de iPhone5 in Nederland in de verkoop en de gekte nam, wederom, ongehoorde hoogte aan. Mensen gingen de ochtend van te voren al om 9 uur in de rij staan om er maar zeker van te zijn dat ze een nieuwe iPhone zouden bemachtigen. Dat is bijna 24 uur in de rij staan om een telefoon van 600€ te kopen die je ook online kan bestellen maar dan 3 toto 4 weken later krijgt.

Aan het eind van het wachten was de rij honderden meters lang en was er onderweg koffie geserveerd om de wachtenden warm te houden. Toen de deuren om 8 uur opengingen stond het personeel van de Apple store luid te applaudisseren voor de mensen die in groepjes naar binnen gelaten werden om een telefoon te kopen. Een van de mensen vertelde dat het niet eens om de telefoon ging maar om het gevoel in de wachtrij gestaan te hebben. Nu ben ik vroeger ook wel eens om zes uur 's ochtends mijn bed uit gekropen om naar de nieuwe muziekhandel te gaan en daar in de rij te gaan staan voor kaartjes voor Guns 'n Roses of U2 maar ik ben nog nooit zo'n idioot geweest dat ik voor het gevoel er bij te zijn geweest 24 uur in een rij te gaan staan. Ik zal deze mensen echt nooit begrijpen, maar als zij er lol aan hebben laat ze hun gang gaan. Ze doen er in ieder geval niemand kwaad mee.en dat is toch wel het belangrijkste!

Flashback Amerika 1995 deel 2

Het is weer flashback tijd en wel een flashback naar mijn favoriete vakantieland, Amerika. Hier dan het tweede deel van mijn tweede Amerika vakantie, die uit 1995.

Na onze avonturen in New York pakten we het vliegtuig naar het westen van de Verenigde Staten, en Los Angeles om precies te zijn. In deze stad startte het tweede deel van onze trip, die zich in Nevada voortzette waar onder andere Las Vegas en Primm op het programma stonden.

Na al dat steden geweld was het tijd voor een stukje natuur en dus brachten we een bezoek aan de Hoover dam en de Grand Canyon en maakten we ook nog een aardig stormpje mee. Dit alles is terug te vinden in het september 1995 gedeelte van het blog dus klik op de link en lees wat wij allemaal beleefden in het zuidwesten van Amerika in 1995.

Sword of Fargoal

Een paar dagen geleden zag ik dat Sword of Fargoal gratis te downloaden was voor mijn iPhone. De reden dat ik het spel downloade was dat ik het origineel begin jaren achtig op mijn commodore 64 had. Enkele dagen later nam ik de tijd om er even rustig voor te gaan zitten en het bleek een prettig spelende RPG te zijn. Uiteraard is het een simpele dungeon crawler daar de interface op de iPhone niet al te ingewikkeld is maar ik speelde de tutorial en begon al vlot aan het eerste level. Na het eerste level helemaal uitgespeeld (en uitgemoord) had stopte ik omdat het tijd was om te gaan slapen. Dit blijft voorlopig wel even op mijn iPhone staan en mocht je interesse hebben, hij is nog steeds gratis te downloaden.

Project X Haren

Ik heb enige dagen lopen twijfelen of ik een stukje zou schrijven over Project X in Haren. Normaliter blog ik alleen over zaken die ik zelf beleef en ik was, uiteraard, niet in Haren aanwezig tijdens het project X feest. Na enig wikken en wegen besloot ik er toch een stukje aan te wagen want het gebeuren is toch wel heel erg tijdsbepalend.

Op de vrijdag zaten wij op het werk nog flink grappen te maken over wat er allemaal in Hareb ging gebeuren. De burgermeester die straatnaambordjes liet verwijderen (nuttig hoor in deze tijd van smart phones met allerlei route apps er op en mensen die drone vliegtuijgjes op lieten stijgen met camera's aan boord zodat er allerlei life feeds van het feest te zien zouden zijn.

Toen ik naar huis ging vergat ik het hele geneuzel maar 's avonds in de kroeg ging mijn telefoon af met een push bericht van de NOS dat er charges door de ME werden gehouden in Haren. ik Las wat nieuwsberichten en stond versteld van de chaos die beschreven werd. De volgende ochtend thuis zat ik naar diverse beelden te kijken en stond ik nog veel verstelder over wat het tuig in Haren had aangericht. Gelukkig was het merendeel van het tuig erg duidelijk in beeld gebracht en ik mag hopen dat ze allemaal opgepakt worden, flink wat maandjes mogen brommen en dat alle schade op ze verhaald gaat worden.

Schoolherinneringen 3: Bridge

Hierbij aflevering drie van mijn middelbare school avonturen. Een van de dingen die wij op school deden was kaarten, van 's avonds laat tot 's ochtends vroeg zaten wij te kaarten. Voor de lessen, na de lessen in de pauzes en in de tussenuren. Wij werden zelfs regelmatig door een vriendelijke man de kantine uitgezet met de mededeling dat de school dicht ging.

Wat we toch wel het meest deden was klaverjassen en het viel een van onze leraren op dat wij wel erg fanatiek waren. Hij stelde ons voor om ons te leren bridge waarna we met hem als coach mee zouden doen aan het scholen kampioenschap van Amsterdam. Vanaf dat moment hadden wij een dag per week bridge les van hem en gebruikten de andere dagen om ons dieper in het spel te verdiepen. Het volgende schooljaar schreven we ons in voor het Amsterdams scholen kampioenschap en namen het op tegen gerenommeerde gymnasia als het Vossius en het Brrlage. Tot ons aller (en onze leraar niet in het minst) vreugde werden wij ongeslagen kampioen van Amsterdam. Ik ben nog vele jaren blijven bridgen maar kijk nog altijd met trots en plezier terug op dit scholen kampioenschap.

13

Een deel van de cast

Normaliter heb ik het niet zo vaak over films die ik gedownload en bekeken heb. Meestal bespreek ik alleen die films die ik in de bioscoop heb gezien. Vandaag maak ik echter graag een uitzondering voor de film 13.

Dit is een Amerikaanse film uit 2011 die mij behoorlijk naar de keel greep. Het verhaal gaat over een jonge man die nog thuis woont en wiens familie zwaar in de geld problemen zit. Hij doet elektriciens werk bij een echtpaar waarvan de man het er tegen zijn vrouw over heeft dat hij veel geld gaat verdienen als alles goed gaat. Dan overlijdt de man aan een overdosis en de hoofdrol speler besluit zijn identiteit over te nemen om zo aan het vele geld te komen. Hij komt dan in een koude en harteloze onderwereld terecht waar rijke mannen wedden op het leven van anderen. Ik vond het een mooi drama en heb er erg van genoten. Wat mij betreft een aanrader, dus ga downloaden en kijken!

IOS6

Afgelopen week kwam iOS6, de nieuwe update voor mijn iPhone, uit. Waar ik een jaar geleden bij het uitkomen van iOS5 meteen de boel ging installeren had ik dit jaar daarvan geleerd. Aangezien op de eerste dag alle Apple junkies de software gaan downloaden worden de servers overbelast en kan het uren en uren duren voor je de nieuwe software binnen hebt.

Dit jaar wachtte ik dus rustig tot het weekend om op mijn gemak alles te gaan installeren. Dat bleek een verstandige keuze te zijn want de software kwam razendsnel binnen en zoals altijd was het update proces van Apple een volledige geautomatiseerd en vlekkeloos verlopend proces. Daarna was het eens kijken welke vernieuwingen er in iOS6 zitten en dat zijn er eigenlijk niet echt veel. Een belangrijke voor mij is de complete facebook integratie die o.a. voor een geïntegreerde kalender en verjaardag lijst zorgt en het posten naar facebook makkelijker maakt. Ik mis Google maps (dat is vervangen door een eigen Apple applicatie) en hoop dan ook dat Google gauw met een eigen app komt. Ik ga de komende tijd eens rustig kijken naar de diverse kleine verbeteringen maar iOS6 is in ieder geval geen major upgrade voor mij.

Bakker Bart

Het was druk bij Bakker Bart

Op de vrijdag gaat een groepje van mijn directe collega's altijd naar Karel's snack croner om daar voor de lunch een portie frites met vette kledder en nog een snack erbij te halen. Ik ben een keertje mee geweest om te kijken wat dat nou was maar frites is niet mijn idee van een lunch.

Deze vrijdag vertrok het vaste clubje dus ook weer richting Kareltje maar er waren drie dissidenten die besloten een bezoek aan Bakker Bart te brengen. Nu is Bakker Bart wel mijn idee van een goede lunch (iets wat ik vroeger heel erg vaak met Dennis deed op de zaterdag) en dus besloot ik met hun mee te gaan.

Nu bleek dit filiaal (ja, het is een keten) meer broodjeszaak dan bakkerij te zijn en er stond dus een hele grote rij en er was zelfs een nummertjes automaat. We besloten echter aan te sluiten en redelijk vlot waren we dan toch aan de beurt. Ik ging voor een vers kiwi-jus d'orange sapje en nam daarbij een Italiaanse bol. De klassieker van vroeger, Italiaans belegd zak ik niet meer op de kaart staan en ik ging dus voor een roomkaas, zalm en rucola combi. Gezeten aan een tafeltje genoten we van ons broodje en ons drankje en ik moet zeggen Bakker Bart heeft nog steeds dezelfde constante kwaliteit die hij vroeger ook had. Bij de volgende Bakker Bart expeditie zal ik dan ook zeker weer van de partij zijn.

Oktoberfest

Wij hadden weer een van onze company meetings met borrel na afloop en deze keer stond de meeting in het teken van de oktoberfesten. De reden was vrij simpel onze oktober verkoop acties hadden allemaal het e.e.a. met de oktoberfesten te maken en wij kregen een presentatie van de activiteiten die onze sales en marketingmensen gingen uitvoeren in deze maand.

Dat betekende dat de presentatie ons al een voorproefje gaf van de dingen die men ging uithalen op de diverse beurzen die men ging bezoeken,. Zo hadden we een stand staan waar men braadworsten serveerde compleet met vette kledder, spek, zuurkool en een broodje. Je kon een potje bierpul schuiven waarbij je deze mooie pul kreeg na deelname. Uiteraard was er een tap waar je je vers bemachtigde pul kon vullen en om de feestvreugde compleet te maken was er foute Duitse muziek. Het enige wat ontbrak (en op de beurs zijn ze wel aanwezig) waren een paar knappe meiden in dirndl jurkjes maar ja je kan niet alles hebben. Op dat kleine minpuntje na was het een erg geslaagde borrel, ik ben alleen bang dat mijn bierpul de weg zal gaan van andere prullaria die ik de laatste tijd uit mijn kastjes aan het verwijderen ben.

JPT beker

Deze beker vond ik terug in een donker hoekje en hij bracht meteen een sloot aan herinneringen terug. Het is de beker die ik kreeg toen ik de Jac. P. Thijsse school verliet in 1974 om mijn carrière op de Osdorper School Gemeenschap (zie de serie school herinneringen) voort te zetten. De JPT was een normale school die echter ook vier Montessori klassen had. Ik kwam in de tweede binnen van een Montessori klas waar de eerste, tweede en derde samen in zaten, na onze verhuizing van Amsterdam oost naar west. Dingen die mij bij gebleven zijn uit de vijf jaar die ik op de JPT heb doorgebracht zijn het krijgen van een foto met handtekening van Heinz Stuy, de keeper van Ajax. Een familielid van hem bleek tegenover de school te wonen en de klas stroomde leeg toen Heinz herkend werd. Ook van Willy Alberti, wiens platemzaak Disco Alberti, zich tegenover de school bevond. In de pauze liepen wij dan naar binnen en als Willy er was, was hij nooit te beroerd om een foto te signeren.

Op het montessori onderwijs deed je bijna niets klassikaal. Uitzonderingen waren het zingen (waarbij ik wijselijk erg zachtjes mee deed), het voorlezen (ik vond De brief van de koning van Tonke Dragt dusdanig spannend dat ik het boek uit de bibliotheek leende om het snel uit te kunnen lezen) en de musical die we aan het eind van de zesde klas maakten. Hier speelde ik de rol van notaris in het verhaal "De erfenis van ome Ko". Hoogtepunt van mijn school carrière was toch wel een open dag in de jaarbeurs in Utrecht waar ik en een klasgenote mochten tonen hoe ver je kon gaan met rekenen op het montessori onderwijs. Hier is zelfs een (klein) stukje van op het journaal uitgezonden. Mijn tijd op de JPT was een hele mooie en ik zal er altijd met plezier op terugkijken.

Wegwerkzaamheden: The sequel

Zoals vermeld zijn de wegwerkzaamheden in mijn wijk netjes op tijd afgerond en kan ik weer zonder tegenslag van en naar mijn huis toe rijden. Eind goed al goed zou je zo zeggen.

Echter niet in de gemeente Amsterdam waar men het kennelijk noodzakelijk vindt om het ene stuk weg na het andere open te breken. Zo reed ik gisteren terug van mijn werk naar huis en koos de route via Nieuw sloten. Ik reed vrolijk over de Laan van Vlaanderen tot ik opeens merkte dat het laatste stuk afgezet was. Nu was men hier de komende twee weken bezig met wegonderhoud. Ik kon dus omdraaien en een stuk omrijden voor ik weer thuis was. Dat wordt de komende twee weken dus weer over de A9 rijden. Ik ben benieuwd wat ze dan weer gaan open breken.

130

Met ingang van 1 september is de maximum snelheid op heel veel wegen verhoogd van 100 of 120 km per uur naar 130 km per uur. Voor mij persoonlijk is de A6 daar een mooi voorbeeld van. Dit is de snelweg die ik vanaf de A1 neem voor de laatste tien kilometer naar mijn werk.

Je zou dus verwachten dat ik korter over de reis zou doen want ik mag tenslotte harder rijden dan voor 1 september. Niets is echter minder waar want de nieuwe snelheid geldt alleen tussen zeven uur ´s avonds en zes uur ´s ochtends. Nu niet echt de tijdstippen dat ik van en naar kantoor rijd. Kortom net zoals heel veel verbeteringen die ons door de overheid aangeboden wordt weer eentje waar ik persoonlijk niets aan heb. Beste overheid, kan ik eens een keertje persoonlijk beter worden van de volgende doorbraak die jullie doorvoeren i.p.v. de normale situatie dat ik er niets aan heb.

Kliekjes

Nederlandse kliekjes

Zoals verteld had ik de afgelopen week een onverwacht verjaardagsfeestje van een Filipijnse vriendin. Naast een leuk feestje met muziek en drank was meer dan genoeg eten voor een team uitgehongerde voetballers. Een wat mij betreft erg goede gewoonte van de Aziatische volkeren, veel beter dan de blokjes kaas en leverworst die wij Nederlanders op tafel zetten, vergezeld van een paar nootjes.

Er was dusdanig veel voedsel in verhouding tot de gasten dat de doggy bag (ook een verplicht iets op Aziatische feestjes) die ik meekreeg van epische proporties was. Welnu de week is voorbij en ik kan je vertellen dat ik niet meer gekookt heb maar elke dag iets anders uit de goody bag getrokken heb. Zo was er draadjesvlees op zijn Filipijns met o.a. wortelen en paprika, een pittige vis, heerlijk lamsgehakt en uiteraard noodles. Het enige wat ik gedaan heb is wat rijst gekookt en verder heb ik vier dagen lopen smullen. Leve de Aziatische gewoontes!

The expendables 2

Na de maaltijd moesten we nog in straf tempo naar de zaal lopen want de film zou al bijna beginnen. We kwamen dan ook in een reeds donkere zaal waarin de trailers al stonden te draaien en zochent in het duister onze plekken op.

De film was de expendables 2 en deze begon al snel en, net zoals deel 1, het plot was flinterdun en de lijken spatten in grote getallen van het doek af. Maar je gaat niet naar the expendables om het plot maar om alle helden van vroeger samen in actie te zien. Deze keer hadden zowel Bruce Willis als Arnold Schwarzenegger grotere rollen en werden Jean Claude van Damme en Chuck Norris aan de cast toegevoegd. Gezien onze laatste vakantie in Amerika is Chuck de man en onder luid gejuich (van ons) kwam hij dan ook op. Het was anderhalf uur pretentieloos vermaak zoals dat zo mooi heet. Als je met deze actie sterren bent opgegroeid dan moet je deze film zien, anders kun je hem rustig overslaan.

Eetcafé Cineac

Vrijdag was er weer een eet en film avond voor de mannen, deze keer helaas zonder Frank. Hij bleek op het laatste moment niet mee te kunnen. Simon, Dennis en ikzelf zouden elkaar om zeven uur ontmoeten in Cineworld in Beverwijk, want dit multifunctionele gebouw had behalve een bioscoop ook nog eens een restaurant binnen de muren.

Al gauw waren we alle drie binnen en aangezien we ruim de tijd hadden was het voorgerecht en hoofdgerecht voor ons alle drie. Simon en Dennis hadden hier al eerder gegeten en zij adviseerden de saté. Ik wilde nog voor de gewone gaan maar zij smeerden mij toch de grand saté cineac aan. Ik moet zeggen een uitstekende keuze want de saté was (net zoals het voorgerecht zalmrol met crème fraîche en bieslook roomkaas) erg lekker. Men had ook nog Brand weizen van de tap dus de maaltijd kon niet stuk. Na was het voor iedereen koffie en de avond was goed begonnen.

Onverwacht verjaardagsfeest

De jarige met een vriendin

Ik zat donderdag (inderdaad een dag waarop veel gebeurde) in de auto op weg naar huis toen mijn telefoon ging. Het was een vriendin die begon dat het misschien een beetje aan de late kant was, maar er was een verjaardagsfeestje van een vriendin die 40 werd en of ik ook zin had. Na wat heen en weer gepraat bleek het in café die rooie te zijn op het Abraham Staalmanplein. Een voor mij erg bekende plek want hier had een vriend vroeger een stripboeken winkel waar ik in mijn studententijd vaak gewerkt had.

Ik hoefde dan ook niet lang na te denken en beloofde om langs te komen. Nu was ik al aan de late kant en at dus gauw een hapje voor ik mij naar het café begaf. Dat was echter helemaal fout want de jarige was een Filipijnse en dat betekent, net zoals op elk Aziatisch feest, dat eten uiteraard verplicht was. Ik werd dan ook vuil aangekeken dat ik maar een klein hapje nam i.p.v. een vol bord met heerlijkheden. Het was gezellig en ik zag een hoop bekenden waar ik even rustig mee bij stond te praten onder het genot van een spa blauw. Ik ging echter op tijd weer naar huis want ik moest vrijdag weer werken. Ik kwam echter niet weg zonder een doggybag van epische proporties mee te nemen dus naast een gezellige avond hoef ik de komende twee dagen ook niet te koken.

Apple event

De uitnodiging voor her Apple event

Na de verkiezingen kwam het echt belangrijke evenement van 12912 het Apple event waar de nieuwe producten aangekondigd werden. Om 19:00 uur Nederlandse tijd maakte Tim Cook, de opvolger van de overleden Steve Jobs, in San  Francisco de nieuwe producten bekend.

Het is niet de eerste keer dat Cook het doet en hij doet het zeker niet slecht maar hij is geen Steve Jobs dus een stukje van de magie is helaas wel verdwenen. Daarnaast wordt Apple door zo ontzettend veel bedrijven en mensen gevolgd dat er niet veel meer geheimen zijn, bijna alles is op de een of andere manier al gelekt. Wat gaan we dan krijgen in de komende tijd:

• De iPhone 5 (camera, processor, panorama foto's en groter scherm)
• IOS6 (betere Facebook integratie, 3D kaarten en Facetime over 3G)
• iTunes 11 (tabbladen, mini speler en betere playlist functionaliteit)
• Nieuwe oordopjes ;-)

Kortom geen ontzettend grote verrassingen maar wel een aantal solide verbeteringen, maar hoe goed Tim het ook moge doen, hij zal nooit Steve's ONE MORE THING kunnen overtreffen.

Tweede kamer verkiezingen 2012

Vandaag is de dag des oordeels ook wel bekend als 12912, 12 september 1912. Het gaat hier niet om het vergaan van de wereld zoals alle hotemetoten voorspelden naar aanleiding van de  Maya kalender maar om het stemmen voor de tweede kamer.

Ik ga zo meteen de deur uit en onderweg richting Almere zal ik bij het stemlokaal stoppen en VVD stemmen, iets dat ik al jaren doe en ook dit jaar na het doornemen van de belangrijkste topics uit de partij programma's en het invullen van de stem wijzer wederom ga doen. Waar ik er van te voren een hard hoofd in had dat er een kabinet samengesteld kon worden met zo veel stemmen voor VVD, SP en PVV is dat de afgelopen week flink veranderd. De SP is heftig gekelderd en de PvdA is uit de as herrezen. Volgens kenners doordat er zo veel gepeild wordt. Dat deed Roemer meteen roepen om een verbod op peilingen en Samson ging daar dwars tegenin met kreten over censuur. Dat bewijst, volgens mij, dat deze politici net zo gek zijn als Maya kalender goedgelovigen en geeft weinig hoop voor gezond verstand. Hopelijk kan er gauw een regering gevormd worden die zijn best gaat doen dit land weer omhoog te krijgen uit de modder.

Flashback New York 1995

Wederom een deel in de flashback serie en voor de tweede keer een flashback naar New York. De Amerika vakantie van 1993 met Dennis, Frank en Simon was zo goed bevallen dat Amerika aan mij bleef trekken. In 1994 was ik niet geweest (alhoewel ik toen mijn ouders een trip naar New York als cadeau gaf) maar in 1995 moest het er weer van komen.

Deze keer niet met mijn vrienden maar samen met een vriendin die door mijn verhalen, video en foto´s dusdanig enthousiast was geworden dat ze graag mee wilde. De vakantie zou drie weken duren en we begonnen te plannen waar we heem wilden gaan. Het zou in ieder geval, voor mij wederom, New York worden maar dat is zo een geweldige stad, daar kun je heel vaak naar toe gaan en elke keer weer nieuwe dingen zien. Reis dus mee naar september 1995 naar het eerste deel van mijn tweede Amerikaanse vakantie.

Wegwerkzaamheden: De finale

Het was dan eindelijk zover, de wegwerkzaamheden bij mij voor de deur zouden na drie weken beëindigd worden en alle ellende (nu ja, de eerste twee weken was er weinig ellende, maar de laatste week was niet echt leuk) zou voorbij zijn.

Zoals ik bij het begin van de wegwerkzaamheden al schreef had ik er een hard hoofd in dat alles tijdig klaar zou moeten zijn maar het blijkt dat ik te sceptisch was. Het project is keurig op tijd afgeleverd en dat is iets wat ik niet verwacht had. Wat het opgeleverd heeft is daarentegen wat ik wel verwacht had, weinig. Men heeft de werkzaamheden gebruikt om een paar drempels aan te leggen om de snelheid op de weg wat om laag te krijgen. En dan is drie weken werk met een grote ploeg mensen best wel een dure operatie geweest.

Afscheid

Afgelopen vrijdag was de afscheidsreceptie van een collega. Aanstaande dinsdag is zijn laatste werkdag bij ons en daarna begint hij bij zijn nieuwe werkgever prorail. Nu gebeurt het wel vaker dat een collega afscheid neemt bij ons bedrijf net zoals bij elk ander bedrijf in de wereld, maar dit is toch wel een speciaal geval.

Wij begonnen allebei tegelijk bij onze werkgever, alleen op twee verschillende afdelingen. Pas toen ik intern, na twee jaar, van job veranderde kwamen we elkaar voor het eerst tegen. Er ontstond eerst een goede gezamenlijk werksfeer en later werden we zelfs vrienden die gezamenlijk dingen ondernamen met nog enkele andere collega's erbij. Zo begonnen we ooit met een jaarlijkse BBQ met een forse groep en dat is inmiddels veranderd in een jaarlijkse spelletjes en hapjes dag. Ook slaagden we er in om voor ons twaalf en een half jarig jubileum een feest te organiseren voor het hele bedrijf samen met de rest van de mensen die toen ook zo lang in dienst waren. We gingen met zijn zessen in 2000 naar Disneyland Paris en ondanks dat hij en zijn vrouw inmiddels twee kinderen hadden gekregen gingen we een paar jaar later tien man sterk naar Ameland.

Zijn vertrek naar een ander bedrijf is geen einde aan onze vriendschap want we zullen als groep dingen samen blijven doen. Zo zal er binnenkort ween een tapas en spelletjes avond komen en een weekeind Duitsland is ook al gepland en  misschien gaan we ook weer een keertje naar Disneyland Paris. Toch is het zo meteen best wel een verandering om hem niet meer dagelijks rond te zien lopen en gezamenlijk de lunch te gebruiken. We hebben in ieder geval 24 jaar samen lol gehad bij ons bedrijf en dat is het belangrijkste.

Griepje

Toen ik donderdag avond naar bed ging was er nog helemaal niets aan de hand, maar tegen vijf uur in de ochtend werd ik wakker en voelde me niet al te best. Ik was wat misselijk en voelde me verder ook niet zo goed. Ik besloot dus twee paracetamolletjes in te nemen en ging weer slapen. Toen ik een paar uur later opstomd was ik niet echt ziek maar ook niet echt fit. Ik ging wel gewoon naar mijn werk, maar tegen een uur of twee besloot ik om naar huis te gaan. Opnieuw voorzien van enkele paracetamolletjes kroop ik de koffer in om drie uur en kwam daar pas vandaag tegen een uur of tien weer uit. Kennelijk was de lange nachtrust plus de tabletjes genoeg geweest want ik voel me weer helemaal fit en klaar om van het mooie weekend te genieten.

School herinneringen 2: Het school lied

Robert Long

Hierbij de tweede episode in het (onregelmatige) feuilleton van mijn school herinneringen. Waar ik het de eerste keer over geweld had (de krijtjes oorlog) gaat het deze keer over cultuur en creativiteit.

In ons eind examen jaar zaten wij na te denken over een ludieke actie om het schooljaar (en onze school carrière) mee af te sluiten. We besloten om een eigen school lied te schrijven en dit dan ten gehore te brengen aan onze leraren. Als melodie werd gekozen voor Toe maar jongens de beuk er in van Robert Long en de coupletten moesten uiteraard over onze leraren moesten gaan. Het refrein stond in drie seconden op papier. Dat werd "Toe maar Bohnen (de rector) de beuk er in, ja vooruit maar lui kwart voor acht (de standaard straf was 1 of meerdere malen je om kwart voor acht melden, de lessen begonnen om half negen).

Coupletten gingen onder andere over de wiskunde leraar (X kwadraat min wortel y, maakt nou eenmaal niemand blij) en de rector (Als je weer aan het kaarten bent, en je verliest je laatste cent). We hebben het lied nooit opgevoerd maar hadden ontzetten veel pret met het verzinnen van de coupletten). Helaas is het lied door mij niet bewaard en ken ik enkel nog flarden tekst en in één geval een heel couplet, maar dat we er heel veel lol mee hadden is wel in mijn geheugen bewaard gebleven.

Rabo Wereldpas

Schreef ik een week geleden nog over het aanvragen van mijn Rabo wereldpas, welnu binnen de beloofde vijf werkdagen vond ik de pas in de bus. Een net briefje met daaraan de pas lag in de bus op mij te wachten, en zoals het hoort geen enkele vermelding over pincode (deze was gelijk aan die van mijn oude pas) en wat dan ook.

Aangezien het enige probleem met mijn oude pas de magneetstrip in de supermarkt was had ik deze nog niet weggegooid (sterker nog ik gebruikte hem nog steeds om op mijn werk in de kantine met de chipknip te betalen) en zo kon ik de twee passen met elkaar vergelijken. De verschillen waren niet echt noemenswaardig waar de oude pas (zie de foto) in de breedte de tekst heeft is dat op de nieuwe pas in de lengte. Daarnaast staat er nu het IBAN nummer op de pas i.p.v. het rekening nummer, dit om internationaal te kunnen betalen. Het enige significante verschil is dat de nieuwe kaart "goedkoper" aanvoelt, ik kan het niet echt benoemen maar zo voelt het wel. Op zich logisch als er zoveel passen vervangen moeten worden maar toch....

Mij benieuwen of er hetzelfde met credit cards gaat gebeuren of dat deze toch een meer solide gevoel zullen houden. We zullen zien als ik een nieuwe credit card krijg.

Wegwerkzaamheden: De ergernissen

Inmiddels zit ik in week drie (volgens de planning teven de laatste week) van de wegwerkzaamheden. Waar ik de eerste twee weken weinig echte problemen kende (behalve dan het via een andere route rijden) beginnen de ergernissen zich nu op te stapelen.

Zo zijn de vakanties beëindigd en dat is te merken in de hoeveelheid verkeer op de weg. Omdat we nog maar een weg i.p.v. twee hebben is dat veel te veel verkeer en sta ik nu elke ochtend een kwartier in de file om mijn wijk te mogen verlaten en daarna richting de A10 te rijden. Wat is een kwartier op een mensenleven zeg je dan maar ik kan je verzekeren dat dat lang genoeg is om je stevig te ergeren. Het ziet er goed uit qua voortgang en hopelijk wordt de planning gehaald want dat betekent nog slecht drie keer tandenknarsen.

Bob Evers

Van jongs af aan ben ik al een verwoed lezer geweest en ik heb dan ook heel wat boeken gelezen. Aan jongen stonden de avonturen van Bob Prins, Jan Prins en Arie Roos aan de top van mijn lijst en ik had ze dan ook alle 32 in mijn bezit en heb ze meermalen herlezen. Een van de grootste frustraties was echter het opsporen van deel 33 want dat was het verolg op nummer 32, Cnall effecten in Casablanca.
Het boek bleek echter niet te bestaan en ik legde mij er bij neer dat ik het slot van het verhaal nooit te weten zou komen.

Ik zag echter laatst een download van de Bob Evers serie en dit bleken meer dan 50 delen te zijn. na wat speurwerk op het net kwam ik er achter dat door ruzie tussen auteur en uitgeverij deel 33 nooit verschenen was en dat pas na de dood van de schrijver het manuscript was teruggevonden. Nu ben ik niet zo erg dat ik de hele serie ga herlezen maar deel 33, een zeegevecht met watervrees staat op mijn e-reader en meer dan 35 jaar nadat ik aan het verhaal ben begonnen zal ik eindelijk weten hoe het afloopt met Jan, Bob en Arie en hun avonturen met agent Cnall.

BBQ

Dit weekend was de hele familie weer terug van de diverse vakantie bestemmingen. Ik uit Lissabon, mijn nichtje uit Sunny Beach en mijn zusje, zwager en neefje uit Frankrijk. Mijn ouders vonden het dus de hoogste tijd om weer eens gezellig bij elkaar te komen en zij organiseerden dan ook een BBQ. Nu was het weer niet slecht maar ook niet echt goed te noemen en onder wat gepush van de dames besloten we binnen te gaan eten zodat alleen mijn vader op en neer pendelde naar de tuin waar de BBQ opgesteld stond. Het was trouwens best wel een gezonde BBQ want naast het vlees stonden er ook gangen als aubergine en champignons op het menu.

Naast het eten was er ook tijd voor verhalen en een waar ik heel erg bij moest glimlachen was er een over mijn neefje. Hij begint eindelijk beter te eten en had op de camping een schnitzel van 2 ons met frites helemaal verorberd. Op de vraag of hij het lekker vond was het antwoord ja, maar... De schnitzel die hij meer dan een jaar terug bij de bokkedoorns had verorberd was toch lekkerder geweest. Dat deed mijn hart heel veel goed dat hij nog steeds wist hoe lekker hij daar gegeten had.

Prius spraak bediening

Nu ik besloten heb om mijn Toyota Prius te houden wordt het uiteraard tijd om te kijken wat voor extra opties er allemaal beschikbaar zijn in de meest geavanceerde auto van de wereld. Na eerst wat kleine dingen ontdekt te hebben zoals het instellen van de afstand voor voorop rijdende auto's voor de adaptive cruise control en gelezen te hebben dat door hard op de rem te trappen de auto even blijft stilstaan als je je voet van de rem haalt (exit hellingproef), was het tijd voor de grotere dingen.

Het eerste van die dingen was de spraak besturing die op de auto zit. Het knopje zat (uiteraard) net zoals alle andere knoppen op het stuur en als je die indrukt komt het spraak menu boven drijven. De simpelste (en dus eerste die ik probeerde) is de navigatie instellen op naar huis te rijden. Door het uitspreken van de woorden GA NAAR HUIS stelt de navigatie zichzelf in met de route naar huis. Het werkte prima dus experimenteerde ik verder met zaken als mensen opbellen door bv. BEL DENNIS te zeggen en navigatie naar andere plekken in te stellen. Of ik dit veel ga gebruiken weet ik niet maar het zijn verdomd leuke features die mijn auto mij biedt. Ik ben benieuwd wat voor grappen er verder nog opzitten.

Texas playlist

Enkele maanden geleden vertelde ik al dat ik een spotify gebruiker was geworden, dankzij het gratis abonnement dat ik van mijn provider xs4all had ontvangen. Ik ben er erg tevreden over en gebruik het zowel op mijn mobiel, mijn eigen computer als de laptop van mijn werk.

Nu is de voorpret van de Texas vakantie al aangebroken terwijl de vakantie pas over ruim acht maanden (2e pinksterdag) start. Een van de dingen die ik met Frank, Simon en Dennis schaar is onze voorliefde voor muziek. Na de muziek vakantie van dit jaar gaat Austin ons wederom veel muziek brengen en we hadden het al over typische nummers uit Texas zoals deze evergreen. Op een gegeven ogenblik kreeg ik dan ook het lumineuze idee om een Texas playlist aan te maken in Spotify waar we allemaal nummers in konden zetten. De voorwaarden zijn simpel. Het nummer moet of Texas of een van de steden die we bezoeken in de titel hebben. Al snel stonden de eerste nummers erin waarbij vooral deze Johnny Cash bijdrage niet onvermeld mag blijven, die gaat namelijk over The Alamo, een van de historische sites die we willen gaan bezoeken. Mij benieuwen hoe groot deze playlist gaat worden.