De verhuurder |
Nu nog even de boel indienen en we kunnen de vergunning in de bus krijgen. Het statement van de gemeente Amsterdam is wat mij betreft "Leuker kunnen we het niet maken maar moeilijker kunnen we het zeker maken".
De verhuurder |
Nu nog even de boel indienen en we kunnen de vergunning in de bus krijgen. Het statement van de gemeente Amsterdam is wat mij betreft "Leuker kunnen we het niet maken maar moeilijker kunnen we het zeker maken".
Paradijs |
Een van die opties is Fort Lauderdale ook aan de oceaan gelegen met tropische stranden maar het ziet er iets beter uit. In het centrum van de stad heb je een riverwalk met restaurants, cafés, winkels en bezienswaardigheden, een prima begin van de dag, Er is een, gratis, boot die je rond de riverwalk brengt en er is een, ook gratis, shuttle die je naar het strand brengt. Kortom ik zie een dagje Fort Lauderdale wel zitten even kijken hoe de rest van het reisgezelschap er overt denkt.
De oorspronkelijke game |
Maar daar was opeens de Fallout tv serie die op Amazon verscheen en waar mensen heel erg enthousiast over deden. Uiteraard moest ik die zien en na deel een gaan we zeker voor de delen twee tot en met acht. De serie begint iets eerder dan de game, namelijk tijdens de nucleaire explosies maar skipt dan door naar de tijd van de vaults die we uit de game kennen. Zowel grote dingen als de brotherhood of steel als kleine dingen als nuke cola zie je terug en aan het einde van deel een zie je de hoofdpersoon, net zoals in de game, haar vault verlaten en de buitenwereld betreden. Dit voelt nu al als een top serie aan. Ga kijken!
Shop till you drop |
Daarna rijden wij weer verder om de tweede en grootse stop te maken bij Sawgrass Mills, een van de grootste outlets van Amerika om eens flink te gaan shoppen. Diner en hotel moeten nog geregeld worden maar die doen we pas als de ESTA's van iedereen geregeld zijn. Daar zijn we al halverwege mee want binnen enkele uren na het indienen werden die van ons al goedgekeurd,
Daar zijn we weer |
Deze keer was de verrassing dat je de info pagina van je pasfoto moest fotograferen en uploaden en dat de iPhone een nieuw formaat had dat uiteraard niet door de website ondersteund werd maar na even googelen had ik door hoe ik een foto op het oude formaat kon maken. Daarna liep alles van een leien dakje en inmiddels is de aanvraag ingediend, even wachten op goedkeuring en dan gaan we verder.
Makkrelijk kunnen ze het niet maken |
Welnu die bezoekersvergunning was een makkie maar die voor mezelf levert twee uitdagingen op. De eerste had ik verwacht omdat ik een leaseauto heb die dus niet op mijn naam staat. Twee formuliertjes van mijn werkgever en het is geregeld. De tweede was een verrassing, er zijn betaalde parkeerplaatsen voor de deur maar die zijn niet van ons maar worden verhuurd door de alliantie aan liefhebbers. Volgens de gemeente Amsterdam behoren deze bij ons appartementen complex en dus heb ik geen recht op een parkeervergunning. Dat moet ik dus gaan aantonen aan onze geliefde ambtenaren.
Zo eentje dus |
Een ding dat wij samen gedaan hadden kwam ik in de kast tegen, de Nuff Said rock box. Een verzamel box van 6 cd's die wij in 2000 hadden gemaakt door om de beurt een nummer te noemen dat er op moest komen met als enige voorwaarde dat elke band maar een keer genoemd mocht worden. Gezien onze muziek voorkeur betekende dat heel veel gitaren in de 120 nummers, die wij kwijt konden op de zes cd's.
Uiteraard heb ik geen cd speler meer maar weggooien doe ik dit mooie stukje herinnering niet, beter nog ik ga een playlist op Spotify aanmaken zodat ik weer naar de Nuff Said rock box kan luisteren. Hopelijk zijn alle nummers te vinden op Spotify want er zitten een aantal behoorlijk obscure dingen tussen.
Typisch Amerikaans motel |
Aangezien we na het landen nog door de douane moeten en onze auto ophalen gaan we zeker niet vroeg ter plekke komen. Dus dat betekend even uitzoeken waar we snel een hapje kunnen eten in de buurt na het inchecken in het hotel om vervolgens te gaan slapen en de volgende dag de eerste road trip van de vakantie te beginnen.
Gelukt |
De keuze voor de auto viel op een mooie SUV en de prijs per dag was gelukkig stukken lager dan wat wij twee jaar geleden pal na Corona moesten betalen, kennelijk waren de vloten weer redelijk aangevuld. De reservering was vlot gemaakt en we kunnen ons nu op het volgende punt richtten, de eerste hotelovernachting.
Leuk |
Theo verkocht boeken maar verdiende het meeste aan tweedehands damesromannetjes (de bouquet reeks) en pulp romans (Jerry Cotton). Je kon ze kopen, voor weinig of ruilen, je bracht er twee en mocht er een meenemen. te beschadigde exemplaren werden netjes ingenomen en meteen weer vernietigd, Theo deed niet moeilijk. Zijn lijfspreuk was beter een snel dubbeltje (10 cent) dan een traag kwartje (25 cent) en daar was hij zeker niet arm van geworden.
Drinken voor de markt werd verzorgd door een café in de buurt dat bestellingen kwam opnemen en die werden daarna afgeleverd, uiteraard op rekening van Theo, het personeel hoefde dat niet te betalen. Theo zijn kraam stond voor een bakker en achterin de bakkerswinkel lag de voorraad die niet meer op de kraam paste en waar af en toe wat naar voren gebracht werd.
Ik vond het een ontzettend leuke ervaring maar toen Theo mij aan het einde van de dag betaalde en vroeg of ik zin had om het vaker te doen zei ik resoluut nee, want met mooi weer was het erg leuk om te doen maar bij slecht weer zat ik toch echt liever binnen in de stripboekenwinkel.