Tweede dartbord

Zoals in meerdere blog posts al te lezen was is ons team vanaf (bijna) de eerste dag dat wij als team opereerden aan het darten geslagen. Het begon met een dartbord op onze kamer en ging verder met de BBB (bier, bitterballen en bull's eye) avonturen in de, inmiddels gesloten, Bruine en 't Lieverdje.

Enkele weken geleden stonden wij op de vrijdag middag nog een pijltje te gooien voor we naar huis zouden gaan toen de financieel directeur binnenkwam. Hij zag ons bezig en vertelde zelf ook met zijn zoon wel eens een spelletje te darten. Hij gooide een paar pijltjes met ons mee en wou het best wel vaker doen. Wij suggereerden dan ook meteen om een dartbord in de vide te plaatsen zodat er tijdens de vrijmibo ook gedart kon worden.

Donderdag bleek hij de daad bij het woord gevoegd te hebben want er hing opeens een dartbord in de vide waar eerst een doek met teksten hing. Toen we naar huis gingen konden we het dan ook niet laten om het bord meteen in te wijden. We gooiden een spelletje 301, dat ik trouwens won, om het bord zijn vuurdoop te geven. Nu nog wachten op de bedrijfskampioenschappen en het kan echt niet meer stuk.

Kookboek

Ik ben langzaam maar zeker bezig met het opruimen van mijn huis. Zo ben ik druk bezig met het weggooien van dingen waar ik al in geen jaren gebruik van maak. Voorbeelden daarvan zijn  een kaas fondue set die ooit in mijn kerstpakket zat en de beker van de banana bubgalow waar ik zelfs een blog post aan gewijd heb.

Tijdens de laatste opruim actie kwam ik langs het plankje waar de kookboeken op staan en toen realiseerde ik mij dat ik al in heel veel jaren geen kookboek opengeslagen had. Als ik tegenwoordig iets wil weten duikt ik het internet op en zoek daar naar gerechten, recepten en ingrediënten. Mocht ik het recept heel erg interessant vinden dan maak ik een kopietje op mijn harde schijf en heb het voor eeuwig bij de hand. De beslissing was dan ook erg snel genomen om afscheid te nemen van deze plank en wederom een aantal dingen op te ruimen waar ik geen gebruik meer van maak. Ik liep dus ook vrolijk boeken weg te gooien totdat ik bij het grote kookboek voor elke gelegenheid kwam van Margrit Gutta.

Toen stopte ik even want er kwamen aardig wat herinneringen boven toen ik het kookboek ter hand nam. Het was namelijk een cadeau van mijn ouders toen ik het ouderlijk huis verliet en op eigen benen ging staan. In de eerste jaren heb ik het regelmatig ter hand genomen om te kijken hoe je bepaalde basis dingen zoals bijvoorbeeld aardappelpuree maakt en daarnaast uiteraard voor recepten. Na de verhuizing naar mijn huidige woning heb ik het boek echter nooit meer ingekeken en daarom mag het nu dan ook weg. Toch blijf ik mijn ouders erg dankbaar voor dit geschenk want toen ik het ouderlijk huis verliet heeft het me erg goed geholpen.

Word on

Ik ben al een tijdje een redelijk fanatiek Wordfeud speler en daarnaast speel ik tegenwoordig ook social chess. Dat zijn echter de enige twee multi player games die ik op mijn iPhone speel. De huidige rage, draw something, is niets voor mij. In dit spel maakt de ene speler een tekening die vervolgens door de andere speler geraden moet worden. Ik heb totaal niets met tekenen, dys logischerwijs is dit niet mijn game. Dat anderen daar wel wat mee hebben moge duidelijk zijn want de makers van dit spelletje hebben hun bedrijf voor 200 miljoen dollar verkocht aan Zynga.

Toen er echter een variant op Wordfeud uitkwam was ik echter wel degelijk geïnteresseerd. Het spel, met de naam, Word on, werd dan ook door mij gedownload en geïnstalleerd op mijn iPhone. Een collega met wie ik wel eens Wordfeud speel installeerde de game ook op zijn telefoon en we begonnen met spelen (uiteraard zonder de handleiding te lezen). Het eerste spelletje was er eentje van uitvinden maar na afloop hadden we de regels door en konden voor een echt potje beginnen. Het spel komt er op neer dat je net als bij Wordfeud een plankje met zeven letters hebt en de pot waaruit je nieuwe letters krijgt. In tegenstelling tot Wordfeud is er echter geen bord maar een plankje van zeven letters met bonussen waar je een woord kunt leggen. Na elke beurt wordt het plankje weer geleegd. Het is duidelijk simpeler van opzet dan Wordfeud en speelt daardoor sneller. Tijdens zowel het oefenpotje als tijdens onze eerste echte game kon ik er echter niet al te opgewonden over raken. Ik vermoed dan ook dat Word on geen blijvertje voor mij wordt.

Flashback Florida 1993

Het reisverslag Amerika 1993 is tenslotte in vier delen geplaatst en niet in vijf. De verhouding in Florida lag dusdanig in het voordeel van Orlando dat die twee dagen Miami wel heel erg als mosterd na de maaltijd gekomen zouden zijn. Daarom zijn nu in augustus 1993 de laatste delen van het dagboek (zoals een blog in de pre internet dagen heette) Amerika 1993 te vinden.

Deze episodes spelen zich af in Orlando, Miami, Daytona beach en (zeer kort) in Atlanta. Hoogtepunt van deze verslagen is voor mij toch wel de drie dagen die wij in de pretparken van Walt Disney World doorbrachten, the Magic Kingdom, the MGM studio's en EPCOT. Voor mij is Disney toch wel het symbool van Amerika. Toen ik als kind naar afleveringen van de Walt Disney show op tv zat te kijken had ik een grote wensdroom, daar wil ik ook heen. Het heeft zo'n 25 jaar gekost voordat het zo ver was maar, hoe ongelooflijk het ook klinkt, deze vakantie heeft al mijn verwachtingen overtroffen en staat onbedreigd op nummer 1 in mijn vakantie hitparade.

Thai Isaan

Samen met Kai achter de balie van Thai Isaan

Zaterdagavond was wederom Thais eten. Na vrijdag met de boys al bij Suvarnaphum gegeten te hebben stond er nu een bezoek aan het voor mij onbekende Thai Isaan op de agenda.

Ik had afgesproken met een vriend die ik al erg lang niet gezien had, de laatste keer was tijdens een whisky proeverij van bijna een jaar geleden. De reden dat hij voor Thai Isaan had gekozen was erg simpel, dit was namelijk de plek waar Kai tegenwoordig de scepter zwaait. Kai behoort tot de beste Thaise koks van Amsterdam en toen hij nog in de Butterfly werkte genoot ik elke keer weer van zijn kookkunst. Via een aantal omzwervingen in andere Thaise zaken (waarbij hij bij een van die zaken een 9+ van Johannes van Dam had gehad) was hij nu hier neergestreken.

Thai Isaan is een klein restaurant (28 plaatsen) op de Spuistraat en ziet er prima uit. Ik kwam als eerste binnen en wachtte op de komst van mijn vriend. Al gauw kwam hij binnen en startte een erg gezellige avond waarin we meer dan genoeg bij te praten hadden. Hij was onlangs voor het eerst in Thailand geweest en dat vormde toch wel een erg belangrijk onderdeel van het gesprek, maar ook de situatie van diverse vrienden en kennissen passeerden de revue. Dat gesprek werd trouwens vergezeld van een uitstekende maaltijd, Kai heeft niets van zijn magie verloren. We genoten van saté, soep, eend en gamba's vergezeld van een karaf witte wijn. Het was een lange en erg gezellige avond en pas na tien uur braken wij de tenten op. Echter niet na nog twee belangrijke zaken besproken te hebben. Als eerste kreeg ik van hem nog de tip om voor een toekomstige Amerika vakantie eens naar Austin te kijken, de plaats waar hij gestudeerd had en de belofte dat onze volgende afspraak minder lang zou duren.

Memphis

Na de gezellige avond met de boys zaten Dennis en ik de volgende dag in de chat en het onderwerp was uiteraard de komende Amerika vakantie daar die de avond daarvoor ook al diverse malen voorbij was gekomen. Dennis wilde wat kleine zaken wijzigen en wat dingen toevoegen en dat laatste dan met name in Memphis. Als eerste werd er een strakke planning opgesteld voor de reis naar Memphis zodat wij vroeg naar Graceland kunnen en dan nog een stukje dag over hebben voor een bezoek aan de sun studio's. Dit is de fameuze rock studio van Sam Phillips waar de rock & roll geboren is met sterren als Elvis Presley, Johnny Cash en vele anderen. Eigenlijk mag je de sun studio's niet missen als muziek liefhebber.

Daarnaast moest er nog een echte diner plek in Memphis geregeld worden daar Dennis het voedsel in de BB King's blues club niet al te zeer zag zitten. Hij kwam dan ook aanlopen met Outback een keten waar hij al eerder een bezoek aan had gebracht en die wij vorig jaar in Orlando zagen maar niet bezochten. Dennis beval de tent aan, de kaart zag er prima uit en we scoorden meteen al een coupon voor $10 korting, dan kun je geen nee meer zeggen. Kortom Memphis gaat een erg drukke maar ook een hele leuke dag worden tijdens onze 2012 trip.

John Carter

Na het verlaten van het restaurant stapten wij in de auto en reden naar de stad. Tot onze grote vreugde vonden wij een parkeerplek in de Vijzelstraat op loopafstand van de bioscoop. Aangezien we nog ruim de tijd hadden (de film begon om vijf over tien), werd er nog een poging gedaan om koffie te drinken. Helaas bleek de koffie zaak die in de Reguliersbreestraat zat vervangen te zijn door een burger bar dus dat werd niets. Frank ging dan toch nog voor een ijsje bij de McDonalds maar toen werd dan ook de bioscoop betreden.

De film was al zwaar geflopt in Amerika maar dat deerde ons niet daar wij allemaal de boeken jaren terug gelezen hadden en benieuwd waren naar de versie op het witte doek. De film duurde ruim twee uur en ondanks dat ik een drukke week achter de rug had en vrij moe was verliep de tijd erg snel. De film was niet echt een topper maar ik vond hem best wel aardig, maar ik kan me heel goed voorstellen dat als je de boeken niet gelezen hebt en niets hebt met het karakter dat je niet met een voldaan gevoel de bioscoop verlaat. Alhoewel de film bedoeld is als de eerste in een serie van drie vermoed ik dat het vervolg er niet gaat komen aangezien Disney verwacht een verlies van $200 miljoen te gaan lijden. Gelukkig was de eerste film een afgerond verhaal en alhoewel ik best naar een tweede deel was gegaan zal ik die ook niet al te hard missen. Welnu op naar the avengers, de volgende supergelden film die op 26 april in de bioscoop komt.

Suvarnaphum

Frank & Simon bestuderen de kaart

Het was weer eens tijd voor een boys night out en in de voorafgaande week was er druk gediscussieerd tussen Dennis en mij waar we zouden gaan eten en of er eventuele vervolg acties zouden komen. De uitkomst werd eten bij Morita-Ya en een afzakkertje in het elfde gebod. Ik zou de reservering maken en we zouden aan de rol gaan.

Totdat een onschuldig mailtje van Simon roet in het eten gooide. Hij had namelijk uitgezocht hoe laat John Carter in de diverse bioscopen draaide en hoe dat rond het eten paste. Daarop herinnerden wij ons dat het dit keer een eet en film avondje zou worden en de plannen dus aangepast moesten worden. Na wat heen en weer bleven er twee opties over Billy Thai of Suvarnaphum en daarna Pathé de munt voor de film. Ik koos voor Suvarnaphum aangezien het daar de laatste paar keren dat ik er was erg stil was geweest en we willen tenslotte niet het risico hebben dat de beste Thai van Amsterdam west moet sluiten.

Zo zaten we daar om zeven uur aan tafel en besloten tot een drie gangen menu. Daar de Aziatische keuken niet echt beroemd is voor haar nagerechten besloten we tot voorgerecht, soep en hoofdgerecht. Zoals gewoonlijk was alles weer van uitstekende kwaliteit van de saté (daar kozen de mannen voor) en de loempia's (daar koos ik voor), via de diverse soepen naar de diverse hoofdgerechten. Kortom een uitstekend begin van de avond, een begin dat smaakte naar meer.

Für Elise

De afgelopen weken hield mijn zusje een aftelling op facebook. Op 4 februari verscheen er een bericht dat uit de simpele tekst 45 bestond. Niemand begreep er wat van en op de vragen die gesteld werden reageerde zij niet. De volgende dag verscheen er 44, wederom zonder enige reactie van haar. De ene na de andere dag ging de teller omlaag en steeds meer mensen begonnen zich af te vragen wat dit toch betekende. Deze week kwam de aap uit de mouw toen mijn zusje op maandag vertelde dat ze de dagen tot de lente aan het aftellen was. Ze had veel lol aan de hele episode gehad en dan met name aan de mensen die zich wanhopig afvroegen wat al dat aftellen betekende.

Voor mij is vandaag de lente ook begonnen want toen ik thuiskwam hoorde ik van ergens uit de wijk de tonen van für Elise klinken en dat betekent dat de ijscoman weer rondrijdt. Kortom de lente is nu officieel begonnen en het is verboden om nog sombere gedachten te hebben.

De terugkeer van Valiant

Toen begin jaren negentig de eerste comics van het Valiant universe uitkwamen was ik een comic veelvraat en ik probeerde deze nieuwe comic lijn dan ook. Ik was meteen verkocht want de verhalen die Jim Shooter en zijn mannen maakten waren geweldig. Helaas werd Jim al vrij snel de deur uit gewerkt en de series begonnen langzaam maar zeker achteruit te gaan in kwaliteit.

Pal na het ontslag van Jim was ik in New York met mijn trouwe matties en we brachten toen een erg mooi bezoek aan Valiant (en trouwens ook aan Defiant Jim's nieuwe bedrijf). Het versterkte mijn link met Valiant fors. Toen het bedrijf door Acclaim overgenomen werd was de kwaliteit dusdanig slecht geworden dat ik afhaakte en de comics niet meer las. Rond 2008 werden de rechten van het bedrijf (dat al lang niets meer publiceerde) overgenomen door enkele investeerders en zij brachten drie hardcover's uit van de originele series met korte nieuwe verhalen van Jim in die boeken. Daarna werd het wederom erg stil rond het bedrijf. Deze zomer echter komen er opnieuw Valiant comics in de winkel. Vanaf mei tot augustus zal er elke maand een nieuwe serie gelanceerd worden, X-O manowar, Harbinger, Bloodshot en als laatste Archer & Armstrong. Ik ben benieuwd wat de nieuwe mensen met deze series gaan doen. En alhoewel ik al lang geen losse comics meer koop is de kans heel groot dat ik, als ik in mei in Amerika ben, het eerste deel van X-O aanschaf.

Wallabee

In mijn uitprobeer woede kwam ik laatst de link naar een nieuwe social media game tegen met de naam WallaBee. De game is gebaseerd op het vinden en ruilen van items om hier sets mee te complementeren. Eigenlijk een verbetering van wat het inmiddels ter ziele gegane Gowalla deed met items.

De naam van de game komt overduidelijk van een Wallaby, de mini Australische kangoeroe, want net als dit dier heb je een buidel waar je items in bewaard. Ik gebruik het nu een paar dagen en merk duidelijk dat ik een van de eersten ben, de game is er pas sinds 16 februari, er zijn dus nog weinig medespelers en ik heb nog geen in game vrienden. Toch fascineert het spel me en staat het nog steeds op mijn iPhone. Hoe lang dat gaat duren? Ik heb geen idee maar we zien het wel.

Belasting aangifte

Zoals elk jaar wacht ik met invullen van mijn belasting aangifte totdat de versie van de software beschikbaar is waar al geel wat gegevens voor je ingevuld zijn. Traditie getrouw vergeet ik dan echter de datum (dit jaar 1 maart) op te schrijven waarop die versie beschikbaar is totdat ik door de een of andere gebeurtenis opeens denk. Oh shit, ik moet mijn belasting aangifte nog invullen. En normaliter is dat op het laatste moment aangezien de belastingdienst er dan nog wat reclames tegen aan gooit. Dit jaar dacht ik er echter zelf aan en met nog twee weken speling. Ik heb dan ook meteen de software downgeload, de boel ingevuld en opgestuurd. Aangezien ik mijn hypotheekrente aftrek pas met mijn belastingaangifte verreken hoef ik nu alleen nog  maar te wachten tot het geld gestort wordt.

I'm 18 and I like it

Zondagmiddag ging ik naar Amstelveen want mijn nichtje was 18 geworden. Eindelijk had ze de leeftijd bereikt waarop ze legaal bij de clubs naar binnen mocht waar ze al tijden lang heen ging en waarop ze officieel sterke drank mocht drinken i.p.v. enkel een wijntje.

Deze keer was ik rechtstreeks gegaan want mijn ouders hadden besloten om zelf te gaan met hun eigen auto. Het was al behoorlijk druk toen ik binnenkwam en het werd nog drukker. Kennelijk wou iedereen mijn nichtje hartelijk welkom heten bij de volwassenen. Ondanks de drukte en de gezelligheid waren er meerdere mensen die de telefoons niet met rust lieten want het was tenslotte aardig spannend in de eredivisie aan het worden. Ons aller Ajax was als eerste klaar en had de punten al binnen, maar wat gingen de concurrenten doen was de vraag. Welnu verliezen (Twente) en gelijk spelen (AZ) en dus staat Ajax opeens weer tweede op een punt van AZ, wie had dat enkele weken geleden gedacht. De verjaardag ging ondertussen gewoon door met hapjes, drankjes en gezelligheid. Na zes uur braken ook de laatste plakkers op en was het tijd om op huis aan te gaan.

De veranda

Zaterdagmiddag ging ik met een goede vriendin lunchen en we kozen voor brasserie de veranda aam de Amstelveense weg, tegen het Amsterdamse bos aan gelegen. Toen ik binnenkwam was zij er al (wat ze dan ook trots via whatsapp medegedeeld had) en had ze de best seats in de house al geconfisqueerd (een mooie ronde hoek tafel).

Onder het genot van cappuccino en thee, waarbij mijn vriendin meteen al genoot van de mooie presentatie van de thee, liet zij de plattegrond van  haar nieuwe appartement zien en vertelde honderduit over hoe het ging worden en hoe tevreden zij was over de (uiteraard Poolse) klussers die momenteel druk bezig waren. Kortom hier geen medestander voor de MOE site van Geert Wilders. Tenslotte was het dan toch tijd om de kaart er bij te halen en waar zij voor de carpaccio ging had ik het moeilijk. De hamburger lokte maar aangezien het gisteren erg laat was geworden besloot ik dat het toch te vroeg voor deze keuze was. Ik besloot dan ook licht te doen met de clubsandwich kip. Een verstandige keus naar later bleek want behalve dat de club sandwich uitstekend smaakte was het ook meer dan genoeg, ik vermoed dat de hamburger te veel was geweest. Naast haar huis hadden we het ook over het voorgenomen huwelijk van een vriend en vriendin in september waar wij heen wilden gaan, daarover binnenkort meer in een eigen topic want dat verdient dit item wel.

Laclede's landing

Wederom is er een etappe in de Amerika 2012 vakantie ingevuld en wel in St. Louis. Na at we 's ochtends de segway tour gemaakt hebben is het uiteraard eerst tijd voor een goede lunch en dat doen we bij Pappy's smokehouse, een BBQ restaurant dat in de top 101 best places to eat van Travel channel staat.

Als de magen gevuld zijn gaan we naar Laclede's landing toe, dit is old town St. Louis vol met winkeltjes, restaurants, bars en clubs en, mochten we willen gokken, Lumiere place, het mega casino van St. Louis. Wat mij betreft staat in ieder geval een bezoek aan Morgan Street brewery op de agenda, een kleine brouwerij waar je behalve een van hun eigen bieren te drinken ook een rondleiding door de brouwerij kan krijgen. Wederom een prima middag in St. Louis en het zal mij in ieder geval benieuwen hoe Laclede's landing zich verhoud tot Fisherman's wharf in San Francisco.

Surprise

Donderdag was er alweer een hal bijeenkomst op mijn werk. Je hoorde veel mensen dan ook zuchtten dat de vorige nog geen maand geleden was en waarom er in hemelsnaam nu alweer een nieuwe meeting gepland stond. Toen er dan ook nog een kwartier voor de bijeenkomst een mail van de algemeen directeur kwam met het dringende verzoek om aanwezig te zijn en dat hij een korte leuke mededeling voor iedereen had steeg dan ook het animo bij een flink aantal mensen om te gaan kijken wat die mededeling dan ook was.

Tijdens zijn verhaal ging hij in op de verkoop aan Unit4 waar ik een tijd terug al over berichtte. Hij had het over de eisen die aan de overname partner gesteld waren en over de voordelen voor ons bedrijf. Hij had het ook over het feit dat de verkoop mede mogelijk gemaakt was door de prestaties van de medewerkers en dat daarom een deel van de opbrengst van de verkoop naar diezelfde medewerkers zou gaan. Toen werd iedereen in een keer heel erg wakker en luisterde erg nauwkeurig. Waar het op neerkwam was dat iedereen deze maand een extra maandsalaris als bonus uitgereikt zou krijgen. Kijk dat is nu eens een prettige surprise om te horen en het weekend mee in te gaan!

Flashback New Orleans 1993

Deel drie alweer in de 4 (of 5) delen tellende serie over de vakantie die wij in 1993 hielden in Amerika. Na onze avonturen in Californië namen wij het vliegtuig naar de big easy, good old New Orleans, stad van de blues. En dat klopt ook wel als je de verslagen leest die in augustus 1993 geplaatst zijn, zo'n beetje elke avond zitten wij wel in een blues café of muziek bar onder het genot van een drankje naar een swingende life band te luisteren. Ook de cultuur wordt niet vergeten met een bootreis over de Mississippi en een bezoek aan een kerkhof (toch wel een terugkerend topic in een Amerika vakantie van de boys).

Wat je daarentegen niet zult vinden (en nergens in deze blog, behalve in San Francisco) zijn restaurant beschrijvingen. Ik denk dat ik nog nooit zoveel fastfood joints heb gezien in een maand als in augustus 1993. Gelukkig houdt iedereen tegenwoordig van meer dingen dan hamburgers en pizza's. De enige plaats waar wij tegenwoordig nog hamburgers zien tijdens onze Amerika vakanties is een bepaalde keten waar je wel heen moet vanwege de free wifi die ze daar bieden zodat je tenminste fatsoenlijk kunt bloggen onderweg. Ook in 2012 zullen wij dus weer verplicht enige filialen van Hooters moeten gaan bezoeken.

Min puntje van de Prius

Een tijd geleden had ik al een vergelijkend waren onderzoek gehouden tussen mijn huidige (tijdelijke) auto, de Toyota Prius en mijn vorige auto de Skoda Octavia. De Prius was als de grote overwinnaar uit de strijd gekomen maar op een paar kleine puntjes miste ik eigenschappen van de Octavia en moest ik wennen aan enkele eigenschappen van de Prius. Gisteren kwam ik er echter achter dat ik nog iets miste van de Octavia en wel de waarschuwing dat ik minder dan 100 kilometer kon rijden op mijn huidige tankinhoud.

Zo reed ik 's ochtends vrolijk van huis weg en kwam er (gelukkig) voor ik de snelweg op reed achter dat ik niet al te veel (10) kilometers meer kon maken met de inhoud van mijn brandstoftank. Tijdig kon ik het stuur nog omgooien en naar BP Zwart rijden om weer met een volle tank de richting naar de snelweg in te zetten. Kortom op het rijtje van missende eigenschappen kan het waarschuwings signaal van een ledig rakende tank bijgeschreven worden.

St. Louis Cardinals vs San Diego Padres

Na een aantal Amerika posten in het verleden doorgebracht te hebben met de Amerika vakantie van de boys in 1993 is het nu weer tijd om vooruit te kijken en wel naar de Amerika vakantie van de boys in 2012.

Eindelijk waren er kaartjes te koop voor de wedstrijden van de winnaar van de world series 2011, de St. Louis Cardinals. Ik ging dan ook naar de site van de Cardinals om tickets voor ons te bestellen maar dat was een behoorlijk frustrerende ervaring. Een hoop invullen, en overal maar krap tijd voor voordat je er uitgegooid wordt is toch wel opschieten. Eindelijk was ik aan het eind van mijn lijdensweg en klikte op de betaal button maar toen kreeg ik vrolijk in beeld "U bent uitgelogd" terwijl ik nog ruim binnen de beschikbare tijd zat. Met veel gegrom doorliep ik het circus voor de 2e keer en inmiddels zijn wij in het bezit van onze tickets. Nu van de week Graceland nog en dan zitten de ticket bestellingen er voorlopig op.

Verjaardag

De tafel met het smul materiaal

Afgelopen vrijdag was mijn moeder jarig en uiteraard had ik haar op die dag telefonisch gefeliciteerd. (Voor mensen met een slechte kalender helpen de social media en de iPhone ontzettend, deze waarschuwen je namelijk allebei wanneer iemand jarig is).

Zondag kwamen wij dan ook bij mijn ouders langs om de verjaardag van mijn moeder te vieren. Mijn zusje had de cadeau's geregeld, een dichtbundel en een roze badjas. Mijn moeder was zeer verguld met beiden, maar vooral de badjas viel erg goed in de smaak. Als maaltijd waren er broodjes met lekker beleg zoals een goede Amsterdamse klassieker, het broodje halfom. Hoofdmoot waren uiteraard niet (de overigens prima) broodjes, maar de zalmsalade die mijn vader bereid had. Een huis recept van meer dan 40 jaar oud maar nog steeds even lekker. Volgende week zondag doen we dunnetjes het over want dan viert mijn nichtje haar 18e verjaardag. Haar mooiste cadeau weet ze nu al. De week na haar verjaardag moet ze afrijden en zij wil ook een roze verjaardagscadeau, geen badjas maar iets van credit card grootte.

Feestje

Een goede bekende was de afgelopen week jarig geweest en wij waren uitgenodigd voor het feestje dat in café Marybelle gehouden zou worden. Het feestje zou van 3 tot 7 zijn en dat is dan best wel een beschaafde tijd denk je zo. Alleen de start wss inderdaad om 3 uur 's middags, het eind was om 7 uur de volgende ochtend ingepland.

Tegen kwart over vijf betraden wij dan ook Marybelle met een mooie doos van Rituals voor de jarige. Het was al redelijk druk in Marybelle en na hartelijk verwelkomd te zijn kregen we al direct een koud pilsje in de handen gedrukt. Aangezien we nog wat uurtjes moesten deden we het erg rustig aan met de drank en gelukkig waren er meer dan genoeg hapjes om de drank mee te dempen. Van werkelijk uitstekende sparerib's (geen De klos kwaliteit maar close) en kipkluifjes tot een prima saté. De service was uitstekend, alleen de muziek keuze had anders gekund. Het was een bruine Amsterdamse kroeg dus dat betekende veel Wolter Kroes, André Hazes en andere giganten van de Amsterdamse school. Na 9 uur doken we volop de house in, wederom niet mijn 1e keus. Ik kon wel leuk facebook vol spammen met de gehoorde nummers via Soundhound, dus dat was dan wel weer grappig.

Tussen tien en middernacht kwamen er nog wat extra versterkingen binnen om het feest van verse energie te voorzien maar rond twee uur was het toch wel afgelopen. Het was dan ook tijd om te vertrekken na een zeer memorabele avond, niet in de laatste plaats door de versterkingen dit laat op de avond binnenkwamen.

Eye of the beholder

Ik heb het hier wel eens eerder gehad over ScummVM, een virtual machine die het mogelijk maakt om oude adventures probleemloos op je moderne pc te spelen. Ik ben erg gelukkig met alle effort die de ontwikkelaars er in steken om gratis en belangeloos er voor te zorgen dat ik mijn oude favorieten weer opnieuw kan spelen, of beter nog om nieuwe spellen te ontdekken die ik vroeger nooit gespeeld had.

Meer dan een jaar terug bleek dat er gewerkt werd aan Lands of Lore, geen adventure maar een RPG waar ik destijds ontzettend veel lol mee gehad heb. Toen het spel beschikbaar kwam begon ik het dan ook weer met veel plezier te spelen en zat weer midden in het verhaal. Eigenlijk was Lands of Lore zijn leven begonnen als een andere game, eye of the beholder 3, en die serie was mijn introductie tot de RPG's. Ik vroeg dan ook aan de ontwikkelaars of ze van plan waren om de eerste twee delen van eye of the beholder ook speelbaar te maken en tot mijn grote vreugde bleek het tot de mogelijkheden te behoren. Er werd echter tussen de ontwikkelaars flink gediscussieerd of RPG's wel onderdeel uit moesten maken van ScummVM en tot mijn verdriet besloot men daar mee te stoppen na Lands of Lore. Bij een gratis product kun je geen invloed uit oefenen dus legde ik me er bij neer dat ik de eye of the beholder games niet te zien zou krijgen. Wat schetste mijn verbazing echter (en leidde tot vreugde uitbarstingen) toen onlangs zowel deel 1 als deel 2 in test versies aan ScummVM werden toegevoegd. Wat bleek, de ontwikkelaar was rustig doorgegaan met het speelbaar maken van het spel en er was uitgebreid gediscussieerd over het wel of niet toevoegen van RPG's. Tenslotte hadden de pro RPG mensen de discussie gewonnen en waren de games toegevoegd. Ik ga alvast mijn oude cd roms uit de kast halen en mij voorbereiden op een herintroductie van eye of the beholder!

De str!pdagen

Gisteren viel er een email in de virtuele brievenbus waarvan ik in eerste instantie dacht dat het spam was aangezien de afzender Shoot the moon was. Het bleek echter een uitnodiging te zijn om deel te nemen aan de 12e editie van de strip dagen in Haarlem. In ieder geval beter dan twee jaar terug toen ik bij de start van de beurs een mailtje kreeg.

Maar waar ik twee jaar terug geen enkele interesse in de beurs had (we bezochten in 2009 voor het laatst een stripbeurs) begon het bloed toch weer te kriebelen bij het lezen van de uitnodiging. De strip markt is echter nog steeds tanend dus we gaan geen stand huren voor de strip dagen en ook een visite aan Haarlem voor de beurs gaan we niet doen. Mijn oog viel echter op iets anders tijdens het rondkijken op de strip sites, het stripfestival van Knokke op 6 mei. Een strip beurs met leuke tekenaars en een uitstapje naar België klinkt best wel leuk, enige nadeel het is 2 uur en 3 kwartier rijden. Ach het is pas over 2 maanden dus we kunnen er nog even rustig over nadenken.

Flashback Californië 1993

Het kon natuurlijk niet uitblijven. Nadat eergisteren de eerste etappe van onze Amerika vakantie van 1993 op het blog geplaatst werd, het toen al fameuze bezoek aan New York, is het nu tijd voor de 2e etappe van de boys in Amerika. Wij vertrokken uit New York en namen het vliegtuig naar Los Angeles waar wij ons eerste Amerikaanse pretpark bezochten en overnachtten in de Banana bungalow. Na enkele dagen in Los Angeles doorgebracht te hebben vertrokken wij voor onze tweede stad in Californië, San Francisco. Ook hier hadden wij een fantastische tijd (en zoals wij in latere jaren en andere vakanties bewezen hebben, de boys hebben altijd fun als zij samen weg zijn). In San Francisco brachten wij o.a. een bezoek aan de tweede baseball wedstrijd van onze vakantie

Je zult waarschijnlijk niet al te lang hoeven te wachten voor de derde etappe van onze Amerika vakantie uit 1993 toegevoegd gaat worden, ons bezoek aan New Orleans in Louisiana. Tot die tijd geniet van de stukken die in augustus 1993 geplaatst zijn over San Francisco en Los Angeles.

BB zonder B

Dinsdag hadden wij afgesproken om na het werk samen met een oud collega een biertje te drinken, een bitterbal (een kaas stengel voor de twee vegetariërs onder ons) te eten en een bulls eye te gooien. Plek van samenkomst was café 't lieverdje in de havenkom, de enige plek in Almere die wij kenden waar nog aan alle drie de activiteiten gedaan kon worden. Na het sluiten van de bruine was er niet veel plek meer in deze wereldstad in de polder. De start was voorspoedig, iedereen was rond kwart over vijf aanwezig alleen de bordjes gereserveerd op de tafels voor de dartborden deed het ergste vrezen. En inderdaad er was een gezelschap dat kwam eten en daardoor kon er niet meer gedart worden op de entresol. We besloten niet bij de pakken neer te zitten en ons dan maar te concentreren op het bier en de bitterballen (of de kaas stengels) en het in plaats van de bulls eye maar bij een goed gesprek te houden. Ook dat was erg gezellig maar toen we opbraken hoopten we toch dat we de volgende keer weer een dart pijltje konden gooien.

Flashback New York 1993

Bij het doorbladeren van oude spullen kwam ik ook het vakantie verslag tegen dat Dennis, Frank, Simon en ikzelf hadden bijgehouden tijdens onze vakantie naar Amerika in 1993. Ik sloeg het open en dook weer onder in mijn, en onze, eerste verre vakantie. Nog steeds een van de allermooiste vakanties die ooit heb gehad.

Nu is papier erg ouderwets en erg vergankelijk dus ik zat na te denken wat ik er mee wilde. Een kort experiment op Blogger leerde mij dat ik posten op datums in het verleden kon aanmaken en ik besloot dan ook om het vakantie verhaal naar mijn blog om te gaan zetten. Omdat er ook links bij het verhaal horen ben ik flink op het internet aan het struinen geweest om plaatsen terug te vinden en kwam o.a. tot de ontdekking dat ons hotel, Malibu studio's niet meer bestaat. Verder zullen er weinig foto's bij staan want in die tijd hadden we nog geen digitale toestellen. Inmiddels ben ik klaar met de eerste etappe, New York en heb deze in mijn blog ingelezen. Mocht je het leuk vinden ga dan helemaal naar de nieuwe start van het blog, 1 augustus 1993, en lees de avonturen van de boys in New York.

A-fusion

A-fusion, druk als altijd

Het was weer tijd voor een etentje van het programma management van enige jaren geleden. Ondanks dat de leden in diverse richtingen uiteen gewaaierd waren werd deze traditie hoog gehouden. Plaats van handelen en organisator waren uiteraard Amsterdam en ikzelf (zou het een iets met het ander te maken hebben?) De samenstelling was ietwat gewijzigd, een van de vaste leden was afgehaakt en vervangen door iemand die voor het eerst aansloot. Aangezien er een nieuweling bij was gaf mij dat de kans om een keuze te maken voor A-fusion, mijn geliefkoosde restaurant op de zeedijk. Stipt acht uur was iedereen aanwezig in startpunt het elfde gebod en na een prima start met Karmeliet werd de weg naar A-fusion ingeslagen. Onderweg kreeg ik nog een whatsapp van een andere oud-collega of ik in de stad was en na bevestigend antwoord werd er met hem afgesproken om na het eten nog even in het elfde gebod samen te komen.

A-fusion was druk als altijd en we moesten enige tellen op ons tafeltje wachten. De eigenaresse verontschuldigde zich en ter compensatie was ons eerste drankje van het huis. Daarna was het tijd voor de heerlijkheden die a-fusion bied zoals oesters, eend, garnalen, ossenhaas, dijen vlees en ga zo maar door. Na afloop was er wederom iemand bijgekomen die A-fusion hoog  op zijn lijst van uitstekende restaurants zette, iets wat mij altijd deugd doet. Na de maaltijd liepen we terug naar het elfde gebod waar de andere oud-collega aan een tafeltje zat met, hoe verrassend, een glas Karmeliet voor zich. Na nog een gezellig uurtje in het elfde gebod was het tijd om de tenten op te breken. Bij onze volgende afspraak hebben we er in ieder geval een nieuwe deelnemer bij want ook deze collega wou een uitnodiging voor het volgende samenzijn.

Holland doc C.K.

Normaliter kijk ik niet naar documentaires. Deze kunnen mij niet boeien en ik kan dan ook niet het geduld opbrengen om daar een uur naar te kijken. De uitzondering op deze regel was de documentaire C.K. Deze gaat over een boekhouder van het Amsterdamse kunst fonds BKVK. Deze Clemens Kamens. trok aan de kuierlatten  met een bedrag van 16 miljoen euro, drie kinderen en twee vrouwen. Een leuke prestatie maar nog steeds geen reden om naar een documentaire te kijken. Wat wel een reden was om te kijken was dat ik Clemens kende. Alhoewel kende een groot woord was. Hij was een regelmatig bezoeker van de Butterfly en daar heb ik hem diverse malen gezien, smijtend met geld en met diverse dames aan zijn zijde. Ik heb hem nooit gesproken maar hij viel uiteraard wel op.

Door een facebook bericht van een vriend viel mijn oog op de documentaire en met de bijgeleverde link keek ik er naar op het internet. Het was geen topper maar door het feit dat je de persoon achter de misdaad wel eens gezien hebt blijf je toch kijken. Er waren trouwens geen beelden van de butterfly te zien want die is al enige tijd gesloten, wel van Bangkok aangezien hij naar Thailand vluchtte. Al in al vond ik het best wel leuk om deze documentaire te zien maar het gaat niet mijn mening over documentaires veranderen. Er zal wederom een hele goede reden moeten zijn voor ik weer naar een documentaire ga kijken.

Karel's snack corner

Zoals ik regelmatig een bezoekje breng aan de slager om daar een lekker broodje bal als lunch te halen heb ik een groep collega's die elke vrijdag naar Kareltje gaan. Kareltje staat voor Karel's snack corner, de plaatselijke snackbar.

Deze vrijdag liet ik me overhalen om ook een bezoek aan Kareltje te brengen. tegen twaalf uur stapte er dan ook een grote groep in de auto's om de verre tocht (minder dan 5 minuten) naar Kareltje in te zetten. Het bleek een behoorlijk luxe snackbar met zitjes en goede bediening te zijn. Ik besloot voor een patatje speciaal met uitjes te gaan en nam daar een broodje goulash kroket bij. Vervolgens kon je gaan zitten want Kareltje is een luxe snackbar, je eten wordt aan tafel gebracht en niet in plastic bakjes maar in stenen bakjes en met bestek er bij. De friet was een stuk beter van kwaliteit dan de gemiddelde snackbar maar ik denk dat ik het toch maar bij dit ene bezoek laat. De volgende keer ga ik gewoon weer naar de slager voor een broodje bal.

Joe Jackson on tour

Zoals bekend ben ik een groot muziek liefhebber en vind ik het bezoeken van een concert een van de leukste uitjes die er is. Nu ga ik tegenwoordig nog maar een aantal maal per jaar naar een concert, waar ik vroeger meerdere malen per maand naar een concert ging. Het record staat nog steeds op drie concerten in een week en ik verwacht niet dat ooit te gaan overtreffen.

Mijn favoriete artiest is toch wel Joe Jackson en sinds ik hem voor de eerste keer zag in Ahoy op 4 november 1989 met de Blaze of Glory tour heb ik geen tour meer van de goede man gemist. Het mooie aan een Joe Jackson concert is namelijk dat de oudere nummers op een nieuwe manier bewerkt zijn zodat alles elke keer weer anders klinkt. Zo heb ik erg mooie herinneringen aan Real man in een versie met 2 violen als hoofd instrumenten. Dat maakt elk Joe Jackson concert weer tot een nieuwe ontdekkingstocht en zorgt er voor dat je niet uit geluisterd raakt.

Nu is Joe ook tot de moderne media gebruikers toegetreden en naast de website heeft hij ook een een twitter account met de duidelijke naam Joe Jackson music. Nu vermoed ik niet dat Joe zelf aan het twitteren is maar dat het gitarist Graham Maybe is maar dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet was dat er een tweet verscheen met als boodschap "two words Tour and Fall". We'll be there!

Overstappen

Op onze vakantie naar Amerika moeten we zowel op de heen als op de terugweg overstappen. Geen probleem zou je zo zeggen, dat hebben we zo vaak gedaan. Op de heenweg klopt dat ook, dan hebben we twee uur de tijd om van vliegtuig te wisselen. Op de terugweg is dat echter iets anders. Als we in Detroit aankomen hebben we exact 45 minuten om van vliegtuig te wisselen. Wij kwalificeerden dat als een mission impossible ne vroegen of dat wel haalbaar was. Het antwoord dat volgde was een echte topper "De vliegtuig maatschappij boekt dit dus het kan". We bereidden ons dus al voor op een extra dag vakantie op kosten van de luchtvaart maatschappij in Detroit.

Maandag kregen wij echter een nieuw mailtje met een heel onverwachte vlucht wijziging. Ons vertrekkend vliegtuig uit Detroit is een latere vlucht geworden en ook daar hebben we nu twee uur om over te stappen. Geen extra dag vakantie maar een relaxte overstap, wat mij betreft een uitstekende verbetering want de kans op bagage op andere vluchten dan wij was levensgroot aanwezig. En twee uur is een mooie periode. Lang genoeg om relaxed alles te regelen en niet te lang zodat je je ontzettend gaat vervelen.