Amerikaanse babes in Amsterdam

De lobby van Bob's

Na terugkomst van onze trip naar Londen was ik best wel moe. Ondanks de twee nachtelijke overtochten had ik erg weinig geslapen en het eerste wat ik dan ook deed was een paar uurtjes gemiste nachtrust inhalen.

Dennis en ik hadden afgesproken met de Amerikaanse babes (zij zouden mij bellen) maar daar hadden we weinig verwachtingen van. Tot mijn verbazing werd ik in de namiddag echter door de dames gebeld met de mededeling dat zij in Bob's youth hostel waren en op onze aankomst wachtten. Ik nam dan ook contact met Dennis op en nog geen uur later stonden wij bij Bob's voor de deur om onze vriendinnen op te pikken.

We verkenden gevieren de stad en wij lieten de dames diverse plekjes zien waar je normaliter als toerist niet gauw terecht komt. Zowel wij als de dames hadden erg veel plezier en om op zijn Amerikaans af te sluiten "A good time was had by all". Dit was dan ook een waardige afsluiting van onze vakantie in Londen.

De terugreis

De hele reis begon opnieuw, nu echter van voor naar achteren. Zo begonnen we met de metro naar Liverpool station om daar de trein naar Harwich te pakken. Uiteraard waren we veel te vroeg gearriveerd dus moesten we best wel een paar uurtjes wachten voor we aan boord van de ferry konden stappen voor de trip terug naar Nederland.

De terugreis was behoorlijk gelijk aan de heenreis, de zelfde slechte shows en muziek acts in het theater van de boot. de gok hoek waar we nog steeds geen interesse in hadden en uiteraard de bar waar we meer interesse in hadden. Waren er dan echt geen verschillen met de heenreis, nee er was een essentieel verschil. Waar we richting Londen met twee Nederlandse babes zaten waarvan een van de twee Simon helemaal zag zitten kwamen we op de terugreis in contact met twee Amerikaanse babes. Deze keer was het Amsterdamse contingent (Dennis & René) druk met de babes bezig en dat leidde ten eerste tot een advies waar te overnachten in Amsterdam (Bob's youth hostel) en ten tweede tot het afgeven van René zijn telefoon nummer voor een date op de volgende dag.

Na wederom een nacht met weinig slaap arriveerden wij in Hoek van Holland waar eerst van de Amerikaanse babes afscheid genomen werd en vervolgens van onze medereizigers. Gevieren stapten wij de auto in waarna Frank & Simon ons thuis afleverden en vervolgens zelf naar huis reden. Zo kwam er een einde aan de tweede vakantie van de boys waar zij alle vier wederom zeer van genoten hadden.

Krypton Komics

Na de lunch in het park was het tijd geworden voor de middag activiteit. We zouden een bezoek gaan brengen aan Krypton Komics in Tottenham (NB: als je de locatie van de zaak niet kan vinden in Tottenham, dat klopt, zij zijn inmiddels verhuisd naar een ander deel van Londen). Best wel een aardig reisje van waar wij zaten (hartje Londen) maar zeer de moeite waard volgens een van onze medereizigers. Dit was de zaak waar hij al jaren lang kwam en altijd met vele mooie comics voor heel erg mooie prijzen mee thuis kwam.

Zo verlieten we dus ons parkje en liepen naar het dichtstbijzijnde metro station voor de tocht naar Tottenham. Na het metro station verlaten te hebben was het even zoeken maar weldra vonden we de pijpenla waar Krypton Komics gevestigd was. We begonnen meteen met het doorzoeken van de longboxes met back issues en iedereen vond wel iets naar zijn gading.

Het echte feest begon echter pas toen, op verzoek van onze reisgenoot die hier al vaker was geweest, de schatten van de vliering gehaald werden. (De zaak had een moeilijk bereikbare zolder die ook volgestapeld was met longboxen vol met comics.) Toen ging iedereen echt los en stapels en stapels met comics verwisselden probleemloos van eigenaar. Iedereen had gelukkig meer dan genoeg tas ruimte omdat je voor een weekend naar Engeland nu eenmaal niet zo veel kleding nodig had. Alle aankopen pasten dan ook probleemloos in de bagage. Er waren nog veel meer comics om te bekijken maar we moesten helaas weer vertrekken daar de boot naar huis niet gemist mocht worden.

Lunch

Na de afzonderlijke activiteiten (het bezoek aan John Bolton voor de ene helft en het bezoek aan een comic shop voor de andere helft) kwamen de twee teams weer samen.

Afspreek punt was een eetstalletje in een van de vele parkjes die Londen rijk was zodat we daar konden lunchen en, mocht een van de groepen wat vroeger zijn, ze zowel konden zitten als alvast een hapje konden eten. Frank, zoals hij zelf zegt, was een echte metro man want hij droeg een mooie oud roze broek. Dat leverde echter wel enige commentaar van enkele aanwezige Britten op met opmerkingen als " How much did they pay you to wear those pants??" Frank kon er echter om lachen en nadat we gezamenlijk van onze lunch genoten hadden was het tijd voor de middag activiteit.

John Bolton

Na het ontbijt splitsten we ons in twee groepen. De eene groep ging een comic shop verkennen terwijl de andere groep een bezoek ging brengen aan comic artiest John Bolton. We namen de zwarte lijn van de metro naar de buitenwijken van de stad waar we met John afgesproken hadden. Hij pikte ons met zijn auto op van de metro en we reden naar zijn mooie huis in een van de buitenwijken van Londen.

Hier kregen we als eerste een kop thee te drinken en raakten en gesprek met de erg sympathieke artiest. Al gauw gingen we naar zijn werkkamer die, naast de tekentafel, een chaos aan spullen had. Zo was er een uitgebreide collectie aan laser pistolen en een mooie set van opgezette insecten die hij van Clive Barker had gekregen. Wat opviel was dat in het huis bijna geen schilderijen van hemzelf hingen. De enige uitzondering was de cover van someplace strange waar hij erg trots op was. De rest van zijn werk vond hij niet goed genoeg om aan de muren te hangen.

Al gauw waren we in een zeer geanimeerd gesprek gewikkeld met John en hij toonde ons de pagina's waar hij op dat moment mee bezig was. Die bestonden aan de ene kant uit de man-bat serie die hij voor DC aan het maken was en aan de andere kant aan de diverse schilderijen die hij voor trading card sets maakte. De laatste waren een openbaring voor ons want het bleek dat hij deze op diverse lagen schilderde. De laagste laag was een naakt vrouwen lichaam en daarover heen lag een transparant laag waar hij de kleding op schilderde. Onder het bezoek namen wij hem een interview af voor ons comic informatieblad de Nuff Said en na een zeer geslaagd beziuk verlieten wij huize Bolton om ons wederom bij de rest van de groep te voegen.

Harwich - Londen

De volgende ochtend worden we wakker en frissen ons op (uiteraard geen douches) in onze slaapcabine. Korte tijd later staan we allemaal weer op de gang en begeven ons naar buiten om het aanmeren van de boot te bekijken. Na deze (routine) oefening voor de bemanning verlaten we onze boot en zetten voet op Britse bodem. We hebben als snel het treinstation gevonden en betreden de trein naar Londen onze eindbestemming.

Het was een korte treinreis en we stonden dan al zeer snel op Liverpool street station. Het was vroeg in de ochtend en we hadden niet ontbeten op de boot dus de eerste taak was de inwendige mens bijstaan. Helaas was er werkelijk niets open en want doe je dan als hongerig mens, je gaat naar de McDonalds (die uiteraard wel open is) voor een ontbijt. Nu was er daar ook geen ontbijt verkrijgbaar maar dat hield de echte bikkels in de groep niet tegen. Vroeg in de ochtend werden er dan ook hamburgers, cheeseburgers en andere burgers besteld om de honger te stillen. Na deze eenvoudige doch voedzame maaltijd was het dan ook tijd geworden om Londen te gaan verkennen.

Hoek van Holland - Harwich

Gezamenlijk liepen we richting de boot. We gingen vlot de douane door en op de boot kregen we de sleutels van onze cabines. Het was voor mij de derde keer dat ik met de boot naar Engeland ging (voor de tweede keer naar Harwich) en alles was nog steeds hetzelfde. De bekende krappe cabine's, de taxfree winkels, de hoekjes met gokautomaten en uiteraard de grote zaal waar de show en dans acts optraden.

We lieten dan al gauw de bagage in onze cabines achter (we hadden drie tweepersoons hutten) en aangezien de gokautomaten ons niet trokken zaten we al gauw met een glas drank in de grote zaal van de show te "genieten". We waren niet de enigen in de zaal en raakten al gauw in gesprek met een stel Nederlandse meiden waarvan er een meer dan geïnteresseerd was in Simon. In het gesprek lieten we onze kamer nummers vallen en dat bleken de meiden onthouden te hebben want toen we na uiteindelijk naar onze hutten terugkeerden bleken de dames voor de deur te liggen. Als echte gentlemen besloten we geen misbruik te maken van de niet meer helemaal nuchtere dames en zochten we onze cabines op om te gaan slapen.

Amsterdam - Hoek Van Holland

Op vrijdag pikken Frank en Simon ons op in hun witte volkswagen. Zowel Dennis als ikzelf worden thuis door de mannen opgehaald. Dennis had geen rijbewijs en ik geen auto dus we waren afhankelijk van onze Volendammer vrienden.Een korte rit voert ons naar Hoek van Holland waar wij 's avonds arriveren. We vinden onze twee medereizigers op het plaatselijke NS station en lopen gezamenlijk naar het vertrekpunt.

Het wordt onze tweede gezamenlijke vakantie, na vorig jaar in Amerika doorgebracht te hebben. Deze keer niet gevieren maar gezessen en niet voor een maand maar voor een weekend. Ook het vervoer is veranderd van een vliegtuig in een boot. We gaan een comic uitstapje houden in Londen, het wordt een combinatie van het bezoeken van diverse comic winkels en een visite aan John Bolton, die wij in Breda ontmoet hadden.