Personeelsbijeenkomst

Dinsdag was er op mijn werk een personeelsbijeenkomst en deze keer was mij verzocht om daar ook een rol in te spelen. De reden is dat ik met mijn team met iets heel nieuws bezig ben (cloud computing) en wij volgende week een demo aan het hele personeel gaan geven over onze werkzaamheden. De uitnodiging voor die bijeenkomst heb ik al verstuurd en ik krijg veel positieve reacties terug. De opkomst gaat dan ook erg hoog worden. Nu was mij verzocht om op de personeelsbijeenkomst al vast een korte teaser of een korte introductie te geven over de demo van volgende week. Ik stond niet echt te springen om het te doen maar men vond het erg belangrijk dus ik ging aan de slag om een presentatie te maken.

Uitgaande van het gezegde dat beelden meer zeggen dan woorden besloot ik een presentatie te maken die alleen uit afbeeldingen bestond van dingen die wij een week later aan ons publiek zouden tonen. We vonden een strak stukje muziek om er onder te zetten en lieten de plaatjes in en out faden zodat ze slechts één seconde vol in beeld waren. Lang genoeg om een impressie te geven, te kort om de mensen echt te laten beseffen wat er stond. Mijn presentatie was de laatste van de middag en dat was maar goed ook. De rest waren traditionele presentaties (dia’s met tekst plus een verhaal) en die zouden aardig ondergesneeuwd worden door ons geweld aan geluid en beelden. De zaal vond het in ieder geval erg goed, want toen ik de show liet lopen na een korte introductie hoefde ik na afloop niets meer te zeggen want men begon meteen met klappen.

Nederland - Slowakije

Gisteren was de achtste finale wedstrijd van het Nederlands elftal. Wederom onder werkuren en dus wederom een probleem. Het basis plan was hetzelfde als tijdens de eerste wedstrijd tegen de Denen. Vertrekken naar café 't lievertje in de havenkom van Almere en daar gaan kijken. Deze keer werkte dat echter niet want iedere voetbal liefhebber had besloten vroeg te beginnen en vroeg naar huis te gaan om thuis te gaan kijken. Zo besloot ik dus ook om drie uur het pand te verlaten en naar huis te rijden om voor de eerste keer dit WK een wedstrijd thuis te gaan zien en niet in de kroeg.

Wederom won Nederland, wederom was het niet mooi maar er zit nog steeds een lichte verbetering in. Dat zal nodig zijn want de volgende tegenstander is Brazilië en dan hebben we het zwaar. Deze wedstrijd is vrijdag, eveneens om 16:00 uur. Ik ga maar vast nadenken hoe en waar ik die wedstrijd ga zien.

Ach en wee wederom een BBQ

Van de week kreeg ik van mijn moeder een email met de vraag of ik zondag niets te doen had want dan kon ik bij mijn ouders komen BBQ’en. Nu was deze zondag een rustdag dus opgewekt kon ik terug mailen dat ik zondag bijtijds aanwezig zou zijn om van een heerlijke BBQ te genieten, op een voorwaarde, dat ik zou trakteren. In de rust van Duitsland – Engeland reed ik dan ook naar mijn ouders toe. Het was snikheet maar gelukkig heeft mijn auto een goede airco want anders was ik levend verbrand op het korte stukje, het was nl. de start van de hittegolf met een temperatuur van 30 graden.

Bij mijn ouders aangekomen was het goed te doen in de tuin onder de parasol. Het was warm maar door de schaduw van de parasol goed uit te houden. Deze keer was er naast de, bij ons, wereldberoemde sausjes van mijn vader een andere topper, de Jack Daniels BBQ sauce. Ik had deze saus ooit bij een van mijn bezoeken aan Amerika meegnomen voor mijn vader en sindsdien zijn hij (en ik) fan. Wij hebben hem echter nooit in Holland gevonden dus het bleef altijd bij mooie herinneringen. Mijn moeder had op haar vakantie in Rome de saus in een winkel gespot en had deze meteen ingeslagen. Zodoende stond de fles trots op tafel te pronken, ik vrees alleen dat hij het niet lang gaat maken. Aangezien ik volgend jaar wederom naar Amerika ga weet ik nu al wat ik voor mijn vader moet meenemen.

De BBQ was uitstekend, we begonnen met een in zilverpapier met groenten gaar gestoomde forel met een heerlijke citroen saus voor we ons op het vlees storten. De begeleidende wijn was een erg mooie Chardonnay, die het ook goed deed bij de vleesgerechten, lambsrack en gemarineerde ossenhaas. De begeleiding was een komkommer in dille salade en een aardappelsalade en uiteraard stokbrood met kruidenboter. Na een verse fruitsalade (zonder ijs voor mij) en na de koffie stapte ik op want ik wilde op tijd thuis zijn voor Argentinië – Mexico.

Hollandse nieuwe

Ik ben een groot visliefhebber, zowel rauw als gegaard doe je mij met zowat de hele zee een groot plezier. Zo ben ik er eind mei begin juni altijd als de kippen (leuk spreekwoord als je het over vis hebt) bij om op de eerste dag van de Hollandse nieuwe te genieten. Alleen dit jaar is de opening van het haring seizoen volledig aan mij voorbij gegaan. Ik kwam er pas achter dat de nieuwe vangst verkocht wordt toen de kantine op mijn werk vlaggetjes opgehangen had en haring stond te verkopen. Uiteraard komt die haring niet vers van het mes en dat vind ik toch het lekkerst dus ik besloot om dat weekend een haring te gaan happen. Kennelijk had ik het zo druk dat ik het compleet vergat want toen ik dit weekend boodschappen deed en langs de visboer kwam en daar de goede man druk bezig zag om haringen te fileren dacht ik weer aan de Hollandse nieuwe. Uiteraard bestelde ik ze meteen, zowel om mee te nemen als een om direct naar binnen te laten glijden. De conclusie was simpel, ze waren weer heerlijk en er zullen er nog aardig wat volgen de komende weken.

Aanhouding

Ik was op weg naar mijn vriendin in Amstelveen om daar te gaan eten. Als ik van de snelweg afdraai moet ik nog een flink stuk rijden voor ik bij haar huis ben. Dat is een route met stoplichten, kruisingen, woonwijken, bus en metro overgangen en noem het maar op. Ondanks mijn slechte route kwaliteiten ben ik inmiddels vaak genoeg bij haar geweest om de route op mijn gemak te rijden en zo reed ik ook deze keer op de interne cruise control naar haar huis toe. Tot ik een onopvallend golfje op een kruising voor mij zag invoegen en deze opeens een bord met stop politie omhoog kwam. Ik was mij van geen kwaad bewust maar toen hij de stoep opreed volgde ik braaf. Ik werd echter met arm gebaren gesommeerd om door te rijden want het bord was bedoeld voor het busje dat op de kruising achter de politie auto zat en niet voor mij.

Nederland - Kameroen

Dag drie van de campagne van het Nederlands elftal was aangebroken. Alhoewel het alleen nog maar om de eer ging (we waren tenslotte al door naar de volgende ronde en de Italianen konden we niet meer tegenkomen want die waren al naar huis gestuurd) ging ik ook deze wedstrijd weer buiten de deur kijken. De keuze viel, net als de vorige wedstrijd op de Zon. Bij binnenkomst viel mij op wat mij ook op straat al was opgevallen. Het was uitermate rustig. Weinig mensenmassa's die ons oranje op de straten en pleinen van Amsterdam wilden aanmoedigen. Dat kwam prima uit want we konden dus rustig op het terras van de Zon gaan zitten om het passerende volk te observeren.

Voor het eerste fluitsignaal nestelden wij ons voor het scherm en wachten op de dingen die kwamen. Deze wedstrijd was, in mijn ogen, nog steeds niet van het niveau dat noodzakelijk is om wereldkampioen te worden, maar de eerste helft vertoonde een stijgende lijn t.o.v. de vorige twee wedstrijden. Ook deze wedstrijd wonnen we zodat we met de maximale score groepswinnaar zijn geworden. Op naar de achtste finale.

My little notebook

Waar ik gisteren nog schreef over de eerste vakantie van 2011 gaat het stukje van vandaag over de voorbereidingen op de vakantie van a.s. juli naar de Baltische staten. Bloggen is een vast onderdeel van een vakantie geworden. We starten er mee in 2009 met de trip naar de USA en ik vervolgde dat zelf met de Oost-Duitse avonturen later in datzelfde jaar. De Rome vakantie van dit jaar was op het eigen blog terug te vinden en ook op de nieuwe vakantie moet er geblogd worden. Het nadeel van het bloggen in Duitsland was echter de laptop. Ik gebruikte mijn werk HP en dat is een forse machine, heel wat anders dan de strakke Sony Vaio van Dennis die in Amerika en in Italië mee was.

Daarom had ik vandaag dan ook met een vriendin afgesproken om te gaan lunchen en shoppen. De afspraak was om samen te lunchen en dan een leuke notebook uit te zoeken. ’s Ochtends kreeg ik een sms van hoor dat de lunch niet in de stad zou zijn maar bij haar in de tuin en klokslag half een arriveerde ik dan ook in Amstelveen. Na een heerlijke lunch van beef teriyaki salade, dim-sum en nan brood gingen we met haar auto de stad in. De bezoeken aan office centre, media markt en my com leverden niets op maar het bezoek aan Paradigit was succesvol. Ik kwam thuis met een mooie 12 inch Asus seashell van nog geen 1.4 kg en daarbij een rugzak om de notebook prettig in mee te nemen. Uiteraard trakteerde ik op een terrasje om het succes van vandaag te vieren voordat wij huiswaarts vertrokken. Nu van het weekend alles installeren en er is weer een essentieel reis onderdeel gereed.

De eerste vakantie van 2011

De afgelopen tijd heb ik samen met Dennis in een tweetal chat sessies onze vakantieplannen voor 2011 nader uitgewerkt. Onze vertrekdatum is vrijdag 29 april en de terugvlucht is op zaterdag 7 mei. Aangezien we wederom maximaal gebruik van onze tijd willen maken in de states wilden we heen op Miami en terug op Orlando vliegen. Helaas is er geen enkele luchtvaart maatschappij die rechtstreekse vluchten op Miami uitvoert dus we zijn gedwongen om een overstap te maken. De keus viel tenslotte op Continental met een overstap in New York. De bedoeling was om, net zoals in 2009, gevieren te gaan maar helaas heeft Frank familie verplichtingen in deze week en zullen de vier musketiers slechts met zijn drieën zijn. Erg jammer maar het kan niet anders deze keer. We hebben al eerder een trip als drie musketiers gemaakt en dat was destijds naar Londen, nu dan naar Amerika.

De komende tijd zullen de vervolgstappen gemaakt worden. Het boeken van vlucht en auto, het uitzoeken van hotels en het invullen van de things to do in Florida. Maar als allereerste staat mijn vakantie naar de Baltische staten op het programma, daarna komt Florida pas in beeld.

Vaderdag

Het was vaderdag en dat betekent dat de familie bij elkaar komt bij mijn ouders om bij te praten, drankjes en hapjes te doen en, uiteraard, van de kookkunst van mijn vader te genieten. Deze keer was Rome (wederom) het hoofdonderwerp. Mijn moeder was net terug van een week in deze fantastische stad waar zij met drie vriendinnen een appartement had gehuurd. Ze was helemaal vol van al het prachtigs dat deze stad haar te bieden had en vond dat mijn zusje en zwager er ook heen moesten. Die hadden daar voorlopig geen tijd voor want over drie weken vertrekken zij naar Frankrijk, op dezelfde dag dat mijn trip naar de Baltische staten begint. Daarna stapten we over op mijn 2011 plannen, een trip met de boys naar Florida. Dit is inmiddels zeker dus binnenkort meer nieuws hierover.

Daarna was het tijd voor de maaltijd. Na de echte Chinees van zaterdag was het tijd voor de Hollandse Chinees want mijn vader had een nasi gerecht gemaakt. Nasi, saté, prei, uitjes, augurkjes, kip, satésaus, kroepoek en omelet, Iedereen zat dan ook fors te schransen (inclusief mijn neefjes van zijn hotdogs) en er werd dan ook weinig verder gepraat. Na was er vers fruit (en ijs voor de liefhebbers) en koffie. We stapten op tijd op want de volgende wk wedstrijd begon om half negen en die wou ik tenslotte zien. Wederom een gezellig familie avond maar de volgende zal pas na de vakantie plaatsvinden. De verjaardag van mijn zusje viert ze nl. in Frankrijk.

Eten na het voetbal

Na de voetbal wedstrijd (en het bijbehorende bier) werd het tijd om een hapje te gaan eten. Ondanks het vroege tijdstip (voor vijven) moest de drank hoognodig gedempt worden. Een deel van de groep besloot dat te gaan doen met het eten van een broodjes, wij besloten met z’n vieren dat er een steviger hap naar binnen moest. Op aanraden van een van de vier werd het, het voor mij onbekende, restaurant Hoi Tin, een van de vele Chinese restaurants op de zeedijk. Eenmaal binnen en aan tafel bleek het een “echte” Chinees te zijn. Er aten veel Chinezen (de grote weggever als je een goed Chinees restaurant zoek) en de kaart bevatte veel gerechten met ingewanden. Na een korte bestudering van de kaart en twijfel over wat te bestellen besloot diegene die het restaurant uitgekozen had voor de hele groep te bestellen. Dat werd dus drie maal een rijk gevulde haaienvinnensoep waar veel stukje krab in rondzwommen, en een maal een dim sum gerecht. Drie maal bier en een maal appelsap als drank en mie met rundvlees en nasi met grote garnalen. Als gerechten daarbij werd een botloze eend gekozen, babi pangang (en dat is niet het gerecht dat je bij de buurt chinees krijgt) en een groenteschotel.

Drank en soep kwamen vlot en er werd aangevallen. Bediening was Aziatisch en dat betekent dat er niet gewacht wordt tot iedereen een gerecht heeft of tot de borden leeg zijn maar dat de gerechten die af zijn gewoon op tafel gezet worden. Zo kwam halverwege de soep de dim sum hapjes voor onze tafeldame en werden de hoofdgerechten op tafel gezet voordat iemand zijn soep op had. De kwaliteit van alles was echter uitstekend, mooie knapperige eend, goed uitgebakken varken, een prima groeten schotel, perfecte mie en mooie forse garnalen door de nasi heen. Na afloop van de maaltijd was iedereen dan ook erg tevreden en werd het tijd om de dag te vervolgen.

Nederland - Japan

Gisteren was de tweede wedstrijd van het Nederlands elftal op de WK. In tegenstelling tot de eerste wedstrijd was deze in het weekend en zodoende had ik wat meer keuze waar ik ging kijken. We kozen om met een groepje in de stad te gaan kijken en wel in café de Zon. Ik arriveerde als tweede in een niet al te volle tent waar ook diverse andere bekenden waren. Een vriendin arriveerde vlak voor de wedstrijd begon maar de anderen waren (te) laat, daar kwamen we via sms berichten achter. Het laatste bericht was dat de zon te vol was en dat ze ergens anders heen gingen. Wij keken dus met z'n drieën in de zon naar de eerste helft. De rest van de ploeg had laten weten dat ze in de bar van hotel Royal Taste terecht waren gekomen dat daar een groot scherm hing en dat er genoeg plek was. Aangezien dat minder dan drie minuten lopen van de zon was switchen wij in de rust van plek en vonden daar inderdaad de rest van de ploeg. Er was niets gelogen aan hun berichtgeving, zij waren er check, groot scherm check, genoeg plek check en daarnaast was er uiteraard (en net zoals in de zon) bier.

Oh ja en de wedstrijd, want het ging tenslotte om het voetbal. Het was wederom een waardeloze wedstrijd en wederom wonnen we. Het voetbal is niet om aan te zien maar de resultaten zijn top. We zitten als eerste team na twee wedstrijden al in de volgende ronde. Ga zo door zou ik zeggen.

Presentatie

Afgelopen vrijdag moest ik een presentatie geven aan de directie over het project waar ik met mijn team mee bezig ben. Ik deed de presentatie samen met twee teamleden waarbij ik het verhaal vertelde en zij een demo zouden geven van wat wij tot dat moment gemaakt hadden. Uiteraard hadden we de presentatie geoefend en we hadden er vertrouwen in. Een van mijn teamleden zou in de demo de rol van een huurder spelen. Toen het zijn beurt was stelde hij zich netjes voor met de woorden dat zijn naam Dirk was en dat hij twee grote hobby's had. Voetbal en lezen, en wel specifiek indianen verhalen. Iedereen (ook wij) dacht ok wat voegt dat toe. Tot hij aanlogde aan de applicatie en het systeem hem zijn persoonlijke pagina toonde waarop zijn foto stond. Bij het zien van deze foto lag iedereen plat van het lachen en zijn verhaal kon niet meer stuk.

Kan Ban

Een gedeelte van mijn collega’s gaat met Kan Ban werken. Mijn team werkt met Scrum, een andere Agile methodiek. Ik zag echter mijn kans schoon om wat extra kennis op te doen en besloot mee te doen aan een van de interne trainingen. Wederom dus in Almere en wederom dus zonder hotel met overnachtingen en lunches. Je moet wat over hebben voor het opdoen van extra informatie. De training leek erg op een scrum training, misschien ook doordat deze door hetzelfde bedrijf, Xebia, gegeven worden. Er was theorie, interactie en spelletjes. Deze keer twee bekenden voor mij, het consumeren van fruit en het doorgeven van muntjes en een nieuwe, m.b.v. dobbelstenen doorschuiven van paperclips. Dit laatste was gebaseerd op de theory of constraints van Goldratt. De conclusie van de groep was dat de voornaamste verschillen tussen beide methodes het werken in timeboxes en de methode van releasen was. Mijn eindconclusies zijn dat alle op lean gebaseerde methodieken erg op elkaar lijken en allemaal bedacht zijn door de 3M company om meer geeltjes te verkopen.

Jaarlijkse eetafspraak

Eind vorig jaar ging ik met een van mijn teams uit eten om het afscheid van een tijdelijke kracht te vieren. Hij was inmiddels al enkele jaren (hoezo tijdelijk) bij ons in dienst geweest maar op 1 januari zou hij vertrekken. Het was een erg gezellig etentje en we besloten dan ook om de banden niet helemaal los te laten en eens per jaar een gezamenlijk etentje te houden. Alleen de eerste keer zou na een halfjaar zijn want de zomer is toch een betere periode dan de winter.

Spoel dus vooruit naar juni 2010 en onze eerste jaarlijkse afspraak was een feit. Alleen was de tijdelijke collega nog steeds een tijdelijke collega want het contract was eerst met twee maanden verlengd en we zijn alweer een halfjaar verder en hij is nog steeds bij ons aan de slag. Nu zou je kunnen zeggen dat het etentje dan ook naar volgend jaar kon maar dat vonden wij geen goed idee. Zo zaten wij dus wederom bij Yamas want dat was ons de vorige keer erg goed bevallen. Dit is een ander restaurant dan Thalassa waar ik nog geen week geleden at. Hier ligt de nadruk op de grote vleesschotels en het werd dan ook een carnivoren feest. Wijs geworden van de vorige keer namen wij geen voorgerecht maar alleen alle vier een hoofdgerecht. Een maal de ossehaas van de gril en drie maal een van de schotels. Alles ging op omdat we geen voorgerechten hadden maar het kostte moeite. Nagenietend met koffie (plus een ronde van het huis) vroegen wij tenslotte om de rekening, Het bleek dat we onder de €100 zaten met zijn vieren en, net als bij Thalassa, was dat wederom geen geld voor het gebodene. Het zal mij benieuwen bij onze volgende afspraak over een jaar of deze tijdelijke collega dan vertrokken is of nog steeds bij ons werkt.

Onverwachte dinner date

Na het terugbrengen van de boot was het inmiddels al vier uur geworden. Mijn vriendin stelde dan ook voor om de dag af te sluiten met een hapje bij haar in de tuin in Amstelveen. Nu zijn dat geen dingen die je mij twee keer hoeft te vragen en al helemaal niet omdat zij een uitstekende kok is. Wij reden dan ook van de jachthaven naar Amstelveen en werden uitbundig begroet door haar hond die erg blij was de bazin weer te zien. Zij zei wat restjes bij elkaar te zullen gooien om zodoende een eenvoudige doch voedzame maaltijd te bereiden. Zittend in de tuin kwamen die restjes voorbij en dit soort restjes mag je mij elke dag voorzetten. We begonnen met een broodje met daarbij een bakje griekse yoghurt met munt, koriander en nog wat kruiden en daarbij parmaham met meloen. Als tussengerecht kwam er een chinees noedel gerecht met daarnaast een zeewier salade voorbij. Het hoofdgerecht was kabeljauwfilet in groene curry met rijst. Voorwaar een maal voor vorsten. Alles ging schoon op want de bak met overgebleven rijst werd enthousiast soldaat gemaakt door haar hond.

Met een espresso als afsluiter ging ik vroeg naar huis want ik was helemaal op na het vroege opstaan en de lange dag op het water. Het was in ieder geval een perfecte dag en hopelijk gaan de nare gevoelens die zij momenteel over haar boot heeft gauw weg zodat we nog een mooie tocht kunnen maken dit jaar.

Nederland - Denemarken

Deze maandag was de eerste stap van het Nederlands elftal op weg naar de finale van het WK. De wedstrijd was op het ongunstige tijdstip van half twee, midden op de werkdag. Aangezien wij het vrij druk hebben (vrijdag moet de oplevering gebeuren) was vrij nemen niet echt een optie. Daarom had ik aan mijn teamleden gevraagd of ze zin hadden om gezamenlijk de wedstrijd op een groot scherm in een kroeg te gaan kijken en daarna weer terug naar kantoor te gaan. De gemiste uurtjes moesten dan uiteraard deze week ingelopen worden. Ik vond vier medestanders en gezamenlijk vertrokken wij dan ook naar de havenkom om daar een geschikt café uit te zoeken. De keus viel op 't lievertje dat al een groot spandoek had hangen. Eenmaal binnen bleek het zelfs een eetcafé te zijn en daar wij op tijd wilden zijn om een goede plek te hebben hadden we de lunch op het werk overgeslagen. Er werden dan ook porties saté met brood en uitsmijters besteld om de inwendige mens te versterken. Uiteraard geen bier want er moest nog gewerkt worden na de wedstrijd, de versnaperingen bestonden uit appelsap, cola, cola light en koffie.

Zoals de naam al zegt is 't lievertje een echte Amsterdamse kroeg en we werden dan ook vergast op veel Hazes en uiteraard Wolter Kroes met Viva Hollandia zowel voor de wedstrijd, in de rust als na de wedstrijd. De foto's van het Ajax uit mijn jeugd aan de muur (en Willy en Willeke) maakten echter veel goed. De wedstrijd zelf zal ik weinig over zeggen, de eerste helft was simpelweg niet goed, de Denen openden de 2e helft uitstekend en ik zeg van der Vaart op de bank en Elia in de basis voor de volgende wedstrijd.

Schuitje varen

Enige weken terug was de boot van een vriendin van mij gestolen. Het was een mooie sloep waar wij vorig jaar een fantastisch tochtje door Amsterdam mee gemaakt hadden. Twee weken terug kreeg zij van de politie het heugelijke nieuws dat haar boot terug gevonden was. Aangezien zij er erg tegen op zag om de boot alleen op te halen en zelf terug te varen uit de kooi in de houthavens waar in beslag genomen boten liggen bood ik haar uiteraard aan om samen de boot op te halen en terug te varen. We spraken af om 09:00 op jachthaven Dragt wat de vaste ligplaats van haar boot is. Na wat voorbereidingen lieten wij mijn auto staan en namen de hare naar de bewaarhaven in de Danzigerkade. Helaas hadden de dieven het startslot vervangen en kregen we de boot niet gestart.

Binnenwater beheer sleepte ons toen naar de zoutekeetsgracht waar een watersport winkel was. De eigenaar van de winkel schroefde professioneel het slot er uit en verbond wat draadjes door, et voilà we konden weer varen. Met een schitterend zonnetje en zonder wind tuften wij heerlijk Amsterdam door op weg naar de sluizen bij het nieuwe meer. Vervolgens de oversteek over de ringvaart naar de jachthaven en wij konden de boot weer aanmeren. Kletsend, varend, etend en drinkend kreeg mijn vriendin langzaam aan weer wat meer gevoel en vertrouwen over haar boot maar het zal nog wel enige tijd duren voor ze de boot weer zonder bijgevoelens als haar eigendom ziet. Het was maar goed dat ik een cap meegenomen had want anders had ik een ongezond kleurtje gekregen nu was ik alleen maar goed bijgekleurd in mijn gezicht en armen.

Opnieuw vrijdagavond eetavond

Deze vrijdag had ik afgesproken met een vriendin om uit eten te gaan. Zij had voorgesteld om half zeven op het Max Euweplein af te spreken en dan richting het Vondelpark te vertrekken aangezien het mooi weer zou worden.

Zo zaten wij dan ook om half acht op de zeedijk bij het elfde gebod. De redenen waren erg simpel. Zij is een ras optimist bij het inschatten hoe laat zij haar werk verlaat in Utrecht dus dat verklaart het tijdsverschil. Het weer was dreigend dus een wandeling door het Vondelpark zag ik niet zitten. Zo weken wij uit naar ons bekende buurtje, de zeedijk en dan kom je voor je aperitief uiteraard bij het elfde gebod uit. Eten was ook al geregeld want zij had meteen bij Thalassa gereserveerd, een plek waar ik op haar aanraden al een keer eerder heerlijk had gegeten. Deze keer wist ik dat je hier heel veel te eten kreeg dus we gingen voor het surprise tapas menu in het kleinste formaat dat ze hebben. Met pijn en moeite lukte het ons om alles op te krijgen want zowel hoeveelheid als kwaliteit waren wederom erg hoog. We kregen als eerste tzatziki met brood, daarna een griekse salade, een soort gefrituurde aubergine hapjes en een spinazie feta quiche, de derde ronde bestond uit gestoofd lam met vijgen, een kip gerecht en gefrituurde aardappel stukjes met mayonaise. Vergezeld van een fles water en een kruikje wijn was onze rekening nog geen €44. Echt geen geld voor de geleverde waar. Na afloop dronken we nog wat en bracht ik haar weg. Wederom een top avond die we gauw moesten overdoen vonden we beiden.

Receptie

Voor een IT bedrijf is ons bedrijf best wel oud. We bestaan al bijna 40 jaar en dat betekent dus dat we ook al wat werknemers hebben die lang bij de zaak hebben (zei hij met z’n vierentwintig dienstjaren). Deze week was dan ook de afscheidsreceptie van een collega die 65 was geworden en ons definitief ging verlaten. Het was het gebruikelijke geneuzel met speeches van directie, directe manager en collega’s. Hapjes, drankjes en cadeautjes. Kortom niet echt mijn ding. Ik heb er echter een ding van geleerd. Mocht ik een afscheidsreceptie aangeboden krijgen dan hol ik hard gillend weg want dit is echt niet mijn ding. Mijn collega was echter blij met de aandacht en de cadeaus en daar gaat het tenslotte om bij dit soort gebeurtenissen.

Gedaanteverwisseling

Een tijdje terug had iemand zich aangemeld als volger van het blog (iets waar ik altijd blij mee ben). Dit keer ging het om een ex collega en goede vriend van mij waar ik interesses als restaurant bezoek en concert bezoek (en dan Joe Jackson in het bijzonder mee deel). Nu had hij zich zonder foto aangemeld (dat is geen must want er zijn meerdere volgers die dat doen). Toen ik hem tijdens een avondje uit echter voor mietje uitmaakte keek hij mij vol onbegrip aan. Ik legde hem toen uit dat alle andere volgers (op dat moment, nu staat er een nieuwe man tussen) zonder foto vrouwen waren en hij zich dus in de dames hoek had geschaard. Hij begreep de uitleg en kwam er die avond niet meer op terug. Kennelijk maakte de opmerking toch enige indruk want inmiddels is hij een van foto voorziene volger geworden. Hierbij heet ik hem dus opnieuw van harte welkom als volger van het blog!

Verkiezingen

Gisteren was het de grote dag. Na eindeloze televisie debatten, artikelen, facebook spam en reclame filmpjes waren dan eindelijk de tweede kamer verkiezingen. Net zoals bij de gemeenteraad verkiezingen in maart ging ik voordat ik naar mijn werk vertrok even langs bij het stembureau om mijn stem uit te brengen. En net zoals bij de vorige kamer verkiezingen was mijn stem voor de VVD maar deze keer voor een ander persoon. Ik stem meestal niet op de lijsttrekker maar op een andere persoon die mij om de een of andere reden opgevallen is. Vier jaar terug was dat op Laetitia Griffith die toen net uit de Amsterdamse gemeente politiek vandaan kwam. Deze keer viel de keuze op een andere vrouw die niet uit de gemeente maar uit Europa terug kwam, Jeanine Hennis-Plasschaert. Jeanine is een vrouw die volledig in de wereld staat en goed gebruik maakt van internet. Zo zit ze op twitter, facebook, linkedin, hyves en youtube. De combinatie internet en (knappe) vrouw was voor mij onweerstaanbaar en daarom is mijn stem deze keer naar Jeanine gegaan.

Botsing

Ik reed, zoals bijna altijd, na vijf uur het terrein van mijn werk in Almere af om over de dreef naar de snelweg te gaan. Op het laatste stukje is het vierbaans, twee linksaf de snelweg naar Lelystad en twee rechtdoor om onder het viaduct door te rijden en dan de snelweg richting Amsterdam op te gaan. Het was erg rustig, ik reed op de rechterbaan en voor mij reed een Hyundai Atos. De bestuurder kwam er echter heel erg laat (hij stond al bijna bij het stoplicht) achter dat hij naar Lelystad moest. Hij deed dus zijn knipperlicht uit en ging op zijn rem staan. Een op zich kansloze actie maar hij besloot het toch te proberen. Onder wat gevloek en gemompel over sukkels remde ik netjes af en stopte ook. Achter mij werd echter wat minder opgelet want de dame achter mij stopte al wat moeizamer, de jongen daarachter in zijn golf had niets in de gaten en klapte vrolijk op zijn voorgangster. Ik had geen enkele schade maar stopte toch. Onze vriend in de Atos had (of deed alsof) echter niets in de gaten en ging op een gegeven moment vrolijk naar links en naar Lelystad. De politie was snel ter plaatste en regelde de zaken met bestuurder en bestuurster. Helaas had ik het nummerbord van onze Atos vriend niet want die had ik graag aan de politie doorgegeven.

Zakenlunch

Ik heb wel vaker een zakenlunch. Gezien de grote van ons bedrijf en de aard van onze klantenkring zijn dit geen etentjes bij sterrenrestaurants maar gebruiken we gewoon een broodje op een kamer terwijl we vergaderen. De broodjes worden wel vers bereid en door de kantine gebracht met een sapje en een stukje fruit maar stel je er niet al te veel van voor. Als het iets luxer wordt laat ik me fêteren door een zakelijke kennis op een broodje en een sapje in La place maar dan heb je toch wel het huidige hoogtepunt bereikt. Toen de tijden nog goed waren (zeg maar voor de crisis) kreeg ik wel eens een lunch in brasserie bakboord maar dat gebeurt nu echt niet meer.

Deze week had ik echter een mooie zakenlunch in het centrum van Almere haven. Een, inmiddels ex, collega is enige tijd terug bij een partner van ons gaan werken. We doen ook buiten het werk om jaarlijks een aantal activiteiten zoals onze tapas avond, een pretpark en een spelletjes avond. De contacten zijn dus wel wat minder geworden maar niet verwaterd. Zo stuurde hij van de week een mailtje of het geen tijd werd om weer eens bij de slager te gaan eten zoals we wel vaker deden. Het was mooi weer dus iedereen was er voor te vinden. Zo stonden we deze middag dus lekker in het zonnetje een broodje bal te verorberen en bij te praten. Er werden meteen nieuwe plannen gesmeed over boottochten op de vecht, vrijgezellenavonden in Mijas en een bezoek aan Movie World in Duitsland. Kortom een prima idee van hem waar we allemaal zeer verguld mee waren.

Stripdagen

Afgelopen weekend waren de stripdagen in Haarlem, een evenement waar ik altijd te vinden was. Maar zoals vermeld besloten wij af te haken na de editie van september 2009 in Houten. Ik heb er geen seconde spijt van gehad dat ik dat gedaan heb want waar ik vroeger ver van te voren wist wanneer de beurs zou zijn en wie acte de presence zouden geven had ik er geen idee van dat de beurs dit weekend was. Maar kennelijk sta ik nog op de een of andere mailing list want vrijdag kwam er een mailtje binnen van een uitgeverij over hun activiteiten tijdens de beurs (rijkelijk op tijd denk ik dan).

Dat doet je er toch even bij stilstaan en je beslissing evalueren. Nu luttele seconden was ik er al achter dat het een goede beslissing was. Het vroeg opstaan, auto laden en naar de beurs vertrekken en dan de stand opbouwen mis ik niet. Aangezien er geen compensatie meer is met hoge omzetten mis ik ook de financiële vergoeding niet. Het enige wat ik wel mis is het traditionele etentje met de mannen op de zaterdagavond maar aangezien ik net een etentje voor ons vieren heb ingepland is ook dat niet erg. Kortom we hebben vorig jaar een wijze beslissing genomen.

Buiten, Birthday en BBQ

Deze zaterdag vierden we de verjaardag van mijn neefje en zoals eigenlijk bijna elk jaar was het ook nu weer schitterend weer. Dat betekende uiteraard buiten zitten in de ruime tuin van mijn zus en zwager en een BBQ. Geen slechte vooruitzichten. In tegenstelling tot andere keren hoefde ik deze keer mijn ouders niet op te halen voor het ritje naar Amstelveen want mijn moeder zat met enkele vriendinnen in Rome.

Zo reed ik behoorlijk laat in de middag weg van huis, ik wou eerst de laatste oefenwedstrijd van het Nederlands elftal voor de start van het WK zien. Het was een walkover (6-1) maar Robben viel geblesseerd uit. Hopelijk is het niet ernstig en kan hij mee naar het WK. Ik kwam dan ook pas na vijfen aan bij mijn zus en zwager en het was al behoorlijk druk in de tuin. Het was erg gezellig en er werd flink gediscussieerd over van alles en nog wat, maar politiek was toch wel een van de belangrijkste topics in de hoek waar ik zat. Tegen half acht moest de politiek het echter afleggen tegen de BBQ want iedereen had het eventjes te druk met belangrijkere zaken. Niet nadat ik echter met mijn nichtje had afgesproken dat ik haar op de hoogte zou stellen wanneer ik naar Movie park in Duitsland zou gaan. Als ze tijd had wou ze namelijk graag mee gaan. Ik vertrok weer op tijd naar huis want ik moest tenslotte de stad nog in.

Total body care

Vrijdag was het verwendag voor mij. Zo mocht ik in de ochtend met zwetende handjes naar de tandarts afreizen, bij de controle was namelijk ontdekt dat er een stukje van een vulling was afgebroken. Ik had een afspraak om tien uur en vanwege de file gevoeligheid, zowel binnendoor als over de snelweg, ga ik altijd ruim op tijd weg. Helaas (ja helaas) was er geen auto op de weg te bekennen vanochtend en was ik dus ruim op tijd aanwezig. Dat betekende dus een half uurtje extra zweten voor de zware operatie van start zou gaan. Zoals altijd zat ik volledig gespannen in de stoel gedurende het half uur dat de behandeling duurde (bij mij kost het altijd wat langer vanwege de pauzes die mijn tandarts moet inlassen omdat ik te gespannen ben) en liep het zweet me letterlijk van het voorhoofd. De assistente was zo aardig om het halverwege op te deppen anders was het in straaltjes naar benden gelopen. Ik verliet met licht trillende handen de stoel na afloop en wederom vroeg ik me af hoe dat nou komt. Ik voelde niets (alleen de prik van de verdoving), mijn tandarts is uiterst kundig en de reparatie verliep dan ook probleemloos. Maar ja dat is de rationele kant, de irrationele kant zorgt er over een halfjaar weer voor dat ik volledig gespannen bij mondhygiëniste en tandarts zit.

’s Avonds was het een stuk beter te doen. Ik bezocht samen met Dennis onze vriendinnen de kapsters van Nassau kappers om, zoals elke vier weken, onze strakke coupe bij te laten werken. Zoals meestal pikte ik Dennis thuis op en gezamenlijk reden we naar de kapsalon. Altijd weer even gezellig en in no time zijn we weer de frisse mannen die het (zaken)leven de komende vier weken weer met volledige zekerheid aankunnen. Na afloop gingen we nog even loungen op het nieuwe terras van Dennis. We namen een wijntje mee en kozen een mooie Saint Emillion uit. Bij het nuttigen van de wijn kwamen we er, wederom, achter dat de vrouw van Dennis een totaal andere wijn smaak heeft dan ik. Ze proefde en, alhoewel niet vies, was dit niet haar wijn. Ze wist trefzeker de wijn als een Bordeaux te herkennen en gaf aan dat de Merlot meer haar druif is. Het was echter een prima afsluiting van een dag die, voor mij, een zwaar begin had gehad.

Bier, Bitterballen en Bullseye

Ik vond het weer tijd geworden voor een leuke na-werkse activiteit en besloot een drietal dingen te combineren waar wij allen wel interesse in hebben (alhoewel met twee vegetariërs in de groep zijn de bitterballen ook niet voor iedereen). Tijdens een winkel tocht in het kloppend hart van Almere Buiten was ons een dart café opgevallen dus de locatie was al snel gevonden, Café de bruine. Een datum werd ook vastgezet en ’s middags om vier uur vertrokken wij dan ook naar het café.

De opkomst bestond uiteraard uit vijf van de zes dart fanaten (een had er vrij omdat hij druk aan zijn nieuwe woning aan het klussen was) en nog drie anderen. Het café begon erg positief, vier dart lanes (en een pool tafel), Jupiler van de tap en een vriendelijke bar dame die op de vraag of we konden darten meteen de spots aandeed zodat we goed beeld hadden. Het enige wat er niet was waren bitterballen, we kregen van de bar dame wat chips maar daar bleef het bij. Zij vertelde ons echter dat als we een volgende keer terugkwamen er wel het e.e.a. met de snackbar geregeld kon worden zodat er toch schalen met bitterballen (en andere hapjes) aangerukt konden worden. De tijd vloog voorbij en voor we het in de gaten hadden was het alweer half zeven en besloten we de boel op te breken. We waren het er allemaal over eens dat het een erg gezellige middag was geweest en we zouden zeker binnenkort een vervolg inplannen.

Winterbanden

Een van de voordelen van een lease auto is dat er veel dingen vanzelfsprekend geregeld zijn. Zo heb ik voor mijn auto winterbanden als onderdeel van het leasecontract. De afgelopen twee jaar vond ik dat zwaar onzin maar met de winter van dit jaar was ik er wel erg blij mee. Waar ik van veel vrienden en bekenden hoorde dat ze erg moeizaam ergens wegreden en slippend over de weg gingen heb ik werkelijk geen centje pijn gehad. Ik ben nergens met zwetende handen over de wegen gereden, heb nergens vastgezeten en heb eigenlijk erg prettig gereden deze winter. Na de winter wordt het echter tijd om de winterbanden weer te vervangen door je normale banden en zo belde ik in april met euromaster om een afspraak te maken voor de banden ruil. Ik was al wat later in het seizoen dus verwachtte geen enkel probleem. Tot mijn grote verbijstering moest ik zes weken wachtten voordat mijn banden vervangen konden worden. Hoe bedoel je gouden handel die winterbanden!

De klos

Uiteraard moest er gegeten worden na het proeven van de whisky afgelopen zondag. Mijn zwager had van te voren al aangegeven graag voor een stuk vlees te gaan en zijn voorkeur ging uit naar DE biefstukken tent van Amsterdam, Loetje. Bij controle op de website bleek Loetje niet open te zijn op zondag dus het moest wat anders worden. Nu zit vlak bij, in de kerkstraat, eetcafé De klos een plek waar ik regelmatig kom, alhoewel het al meer dan een jaar geleden was dat ik hier voor het laatst at.

De eerste keer dat ik hier kwam was zo’n 25 jaar geleden en er is nog niets veranderd. Nog steeds hetzelfde interieur en nog steeds hetzelfde concept. Je kunt niet reserveren, er zijn een paar tafeltjes en de rest van de zitplaatsen, de beste, zijn aan de grote bar. Het menu bevat altijd het bakje salade, de knoflooksaus, de whisky saus en het mandje met brood. Optioneel is er een gepofte pieper te krijgen en daarnaast moet je een keuze maken welk stuk vlees je wilt gaan verorberen. Dat vlees komt van de grote houtskoolgril die in de open keuken staat en er zijn meerdere keuzes maar vanaf dag een ben ik voor de gerookte spareribs gegaan. Deze zijn zo verschrikkelijk lekker dat ik niet eens hoef na te denken als ik binnenkom over wat ik ga eten. Mijn zwager deed mee en zo kwamen er twee porties op tafel. Het is niet onbeperkt vreten maar na één portie zit ik helemaal vol en kan er geen hap meer bij. Koffie en espresso na en voor €50 (inclusief fooi) stonden we voldaan weer buiten. Ik zette hem af op lijn 5 en nam zelf lijn 1 naar huis om stilletjes na te genieten.

Werken aan de weg

Een collega had mij vorige week al gevraagd of ik nu problemen had om van Amsterdam naar Almere te rijden. Ik gaf aan net zo makkelijk als altijd op en neer te rijden en vroeg waarom hij deze vraag stelde. Het bleek dat afgelopen donderdag grootscheepse werkzaamheden aan de A1 waren begonnen om een extra rijstrook tegen de files aan te leggen. Ik had er niets van gemerkt maar toen ik deze maandag van de A9 de A1 wou oprijden zag ik een angstwekkend bord. Dit bord gaf aan dat de reistijd tot het eerste file knooppunt van de normale 15 minuten naar 45 minuten was gestegen. Wat bleek, bij Muiden, waar ik de A1 oprijd waren de rijstroken versmald om ruimte te maken voor de wegwerkers die een extra rijstrook aan het aanleggen waren. Helaas is de Nederlandse automobilist niet echt sterk als de rijstroken wat smaller worden. Iemand in een Kia picanto is al gauw bang dat haar (of zijn) bolide niet past op dezelfde strook waar een bus van connexxion probleemloos kan rijden. Kortom er wordt fors op remmen getrapt en zwetend wordt er met zeer trage snelheden over de weg gereden. Resultaat is dus inderdaad een file en flinke vertragingen. Het kost mij nu 15 minuten extra om op mijn werk te komen en de bordjes van Rijkswaterstaat langs de weg geven aan dat deze grap tot 2011 gaat duren en daar wordt ik niet blij van.