River cruise

Het monument voor de zeevaarders

Na het bezoek aan de toren van Belem liepen we naar de de de aanlegsteiger van lvt want een boot reisje hoort bij een vakantie. In dit geval een cruise over de Taag van een uur die ons naar de streek bracht waar we gisteren geweest waren. Nadat we van boord gegaan waren liepen we wat rond totdat we al gauw weer in bekend gebied aankwamen.

Mijn enkels hadden het wel gehad na alle steile beklimmingen en scherpe dalingen van gisteren zodat we een terrasje opzochten voor een biertje. De korte break duurde wat langer daar de ober ons een halve liter de man gaf en die verdween niet een twee drie. Daarom was het alweer bijna tijd voor het diner geworden en wij liepen naar het plein waar wij ook de eerste avond gegeten hadden. De keus viel hier op restaurant Milano, ondanks de naam was het een standaard Portugees restaurant. Dat betekende voor mij uiteraard vis, deze keer eerst een vissoep en vervolgens een heerlijke tong en voor René deze keer een biefstuk. Deze arriveerde echter met een ei op zijn rug, iets dat ik tot nu toe alleen uit de Amerikaanse keuken kende. De biefstuk was echter wel goed van smaak maar wat aan de taaien kant. René maakte daar echter geen punt van. Toen de rekening echter onder de €30 stond (men was onze drankjes vergeten) besloten we daar de bediening niet op attent te maken onder het motto voor wat hoort wat.

Ik voelde de vorige dag nog steeds in de kuiten dus we maakten er een vroege avond van en gingen per taxi terug naar het hotel. Uiteraard nam ik een biertje in de hotel baar waar de ober ons inmiddels al goed had leren kennen en begon het blog bij te werken. René slaagde er eindelijk in het air hockey zijn wil op te leggen. Op easy was hij al onverslaanbaar maar ook op medium won hij nu met 7-0. Mij benieuwen wanneer hard gaat sneuvelen.