De laatste dag

De kabelbaan

Het was onze laatste dag in Lissabon maar omdat onze vlucht pas om kwart over negen 's avonds ging hadden wij nog de tijd om het een en ander te doen. Uiteraard werd ook deze dag met een ontbijtje gestart maar daarna werden de tassen in gepakt en checkten we uit aan de balie. Vervolgens gaven we onze koffers af aan de conciërge zodat we de handen vrij hadden voor onze laatste activiteiten. Voor iedere Lissabon ganger kan ik het Tiara van harte aanbevelen. Prima service, goede kamer en, het mag niet onvermeld blijven, een uitstekend ontbijt.

We vertrokken naar de wijk die speciaal voor de wereldtentoonstelling van 1998 was ingericht met veel moderne bouwwerken en het winkelcentrum Vasco Da Gama Dit was dan ook onze start maar het was stukken kleienr dan het eerder bezochte centrum en we gingen er dan ook vrij vlot doorheen. Toen we bij de foodcourt waren was ik niet echt hongerig maar René haalde zijn hart op bij Taste of Asia aan biefstuk en broccoli, laat de broccoli maar zitten. Daarna liepen we naar buiten om het terrein van de wereldtentoonstelling te gaan bekijken. Dit lag aan de waterkant met veel terrasjes en restaurants. René was ijvrig en liep het hele terrein af, ik begon nu toch wel trek te krijgen en zette me neer op het terrras van Orizon waar ik, wederom deze vakantie, vis bestelde. Deze ronde werd het zwaardvis zodat ik elke dag een andere vis heb verorberd. Terwijl ik net de laatste hap liet verdwijnen kwam René terug van zijn expeditie en namen we een taxi terug naar het hotel.