Dinsdag was er op mijn werk een personeelsbijeenkomst en deze keer was mij verzocht om daar ook een rol in te spelen. De reden is dat ik met mijn team met iets heel nieuws bezig ben (cloud computing) en wij volgende week een demo aan het hele personeel gaan geven over onze werkzaamheden. De uitnodiging voor die bijeenkomst heb ik al verstuurd en ik krijg veel positieve reacties terug. De opkomst gaat dan ook erg hoog worden. Nu was mij verzocht om op de personeelsbijeenkomst al vast een korte teaser of een korte introductie te geven over de demo van volgende week. Ik stond niet echt te springen om het te doen maar men vond het erg belangrijk dus ik ging aan de slag om een presentatie te maken.
Uitgaande van het gezegde dat beelden meer zeggen dan woorden besloot ik een presentatie te maken die alleen uit afbeeldingen bestond van dingen die wij een week later aan ons publiek zouden tonen. We vonden een strak stukje muziek om er onder te zetten en lieten de plaatjes in en out faden zodat ze slechts één seconde vol in beeld waren. Lang genoeg om een impressie te geven, te kort om de mensen echt te laten beseffen wat er stond. Mijn presentatie was de laatste van de middag en dat was maar goed ook. De rest waren traditionele presentaties (dia’s met tekst plus een verhaal) en die zouden aardig ondergesneeuwd worden door ons geweld aan geluid en beelden. De zaal vond het in ieder geval erg goed, want toen ik de show liet lopen na een korte introductie hoefde ik na afloop niets meer te zeggen want men begon meteen met klappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten