Dag drie van de campagne van het Nederlands elftal was aangebroken. Alhoewel het alleen nog maar om de eer ging (we waren tenslotte al door naar de volgende ronde en de Italianen konden we niet meer tegenkomen want die waren al naar huis gestuurd) ging ik ook deze wedstrijd weer buiten de deur kijken. De keuze viel, net als de vorige wedstrijd op de Zon. Bij binnenkomst viel mij op wat mij ook op straat al was opgevallen. Het was uitermate rustig. Weinig mensenmassa's die ons oranje op de straten en pleinen van Amsterdam wilden aanmoedigen. Dat kwam prima uit want we konden dus rustig op het terras van de Zon gaan zitten om het passerende volk te observeren.
Voor het eerste fluitsignaal nestelden wij ons voor het scherm en wachten op de dingen die kwamen. Deze wedstrijd was, in mijn ogen, nog steeds niet van het niveau dat noodzakelijk is om wereldkampioen te worden, maar de eerste helft vertoonde een stijgende lijn t.o.v. de vorige twee wedstrijden. Ook deze wedstrijd wonnen we zodat we met de maximale score groepswinnaar zijn geworden. Op naar de achtste finale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten