NASA: Johnson Space Center

Grote raketten bij de NASA, zeg!

Na het bezoek aan Empire was het tijd om naar de "main event" van deze dag: een bezoek aan het Johnson Space Center van de NASA. Normaal 30 minuten rijden, maar omdat we een foursquare badge wilde scoren, de BET Say it Loud Badge, moesten we een omweg van een kwartier maken om een check in bij het Buffalo Soldiers Museum te doen. Daarna was het op weg, maar dat was wel een ritje met hindernissen, want de regen kwam met bakken en bakken naar beneden. Het weer zit niet mee op de vakanties van Dennis, de laatste tijd. 

Maar Rene wist ons als designated driver (ook wel chauffeur genoemd) naar de plaats van bestemming te brengen, wel met een keer een omweggetje, omdat de parkeerplaats wat lastig te vinden was :-). Bij binnenkomst was het nog niet zo heel erg druk, maar de rest van de dag vulde zich dat erg op, met name ook door de vele schoolreisjes die hier gehouden blijken te worden. Bij binnenkomst werd echter wel direct verteld dat de tramtocht, wat een van de hoogtepunten van het bezoek moest worden, voorlopig gecancelled was vanwege het bijzonder slechte weer (niet verrassend, want je kon de donderslagen van buiten in het museum horen). Het eerste wat we zagen was een klimtoren van Angry Birds en een kleine angst bekroop ons: het zal toch niet alleen voor kinderen zijn (ik kreeg een flash back aan de Peter Pan ride in Disney Land in 1993 toen vier volwassen mannen kleine kinderen uit de karretjes duwde om zelf erin te kunnen....wie waren dat ook alweer...).

De raket die door bezuinigingen niet de lucht in ging

Gelukkig viel het mee en was er ook voor grote kinderen genoeg te beleven. Persoonlijk vond ik de gehele tentoonstelling over de Gemini en Apollo projecten het mooist, omdat daar ook nog de echte romantiek van de ruimtevaart in zat en ook een stukje "koude oorlog"  die de space race tussen de USA en de toenmalige Sovjet Unie dreef. Daar zijn mooie opstellingen van gemaakt. We kregen ook nog een presentatie van een oude (en dan bedoel ik echt oud) astronaut die in de zesde Space Shuttle vlucht mee had gevlogen en we waren van plan om daarna weg te gaan, maar bij het uit de zaal komen, zagen we door de deuren dat de zon was gaan schijnen en dat de tramtochtjes weer gestart waren. Hup, gelijk in de rij en we zaten nog geen twintig minuten later in het treintje op weg naar het oude control center vanwaar de missies tussen 1967 en 1992 plaats hebben gevonden. Op de etage daaronder worden de missies nu geleid (hoewel Simon denkt dat het een dvd was). Daarna op weg naar het rocket park, waar een aantal raket modellen staan, maar ook de raket die door de USA wel gebouwd was, maar die door bezuiniging van de toenmalige regering tegengehouden werd. En die raket was echt GROOT, indrukwekkend om te zien!!! De tour duurde uiteindelijk een kleine anderhalf uur, waardoor we om half vier pas klaar waren bij NASA en het bezoek aan de Katy Mills Mall daarmee verviel (goed voor het vakantie budget, overigens :-)).