De reis naar Houston

De Boys are back in town

De wekker ging af om 6.15 uur. Dat was niet nodig geweest, want ik was toch al wakker. Nou ja, ik sliep niet, maar echt helemaal fris was ik ook niet, want ik had erg onrustig geslapen. Om 6.30 stond ik op om me aan te kleden, gevolgd door Daan die om 6.30 en 0,1 seconde de deur van zijn kamer open deed. Ik deed nog mijn laatste voorbereidingen, terwijl Ans inmiddels zich ook gereed maakte om de chauffeursplicht te vervullen. 7.15 was alles klaar en kwam het moeilijke moment om de jongens gedag te zeggen voor de komende dag. Bij Jeroen viel het mee: die bleef namelijk lekker door ronken in zijn bed, Daan was een beetje emotioneel, maar een paar flinke knuffels later en na de belofte om veel te mailen en foto's te sturen mocht ik van hem gaan :-). We haalden Rene op die al op de hoek van zijn straat stond te wachten en kwart voor achter reden we Schiphol op.

Daar bleek het wel wat drukker te zijn dan normaal. We kwamen in een mini file, maar Ans loodste ons er prima doorheen. Na ook een lekkere pakkerd voor haar, liepen Rene en ik Vertrekhal 2 in en daar was het ook erg druk. Kennelijk gaan er op Hemelvaartsdag toch veel mensen op vakantie. Een kwartier later volgde Simon en maakte ik kennis met het zelf inchecken van de bagage. Ging super eenvoudig, zeker voor herhaling vatbaar. De tas van Rene was echter te groot, dus die moest alsnog "met de hand" ingeklaard worden.

De traditie om de vakantie met een bezoek aan de noodles bar te starten ging deze keer helaas niet door, hij ging pas om 10 uur open en dan moeten we al in de lucht hangen. Daarom maar koffie met een broodje bij Starbucks en nadat die soldaat gemaakt waren gingen we al richting gate F7. Daar ging alles bijzonder soepel. Geen domme gesprekjes die je vooraf altijd met een Amerikaanse carrier moet hebben, maar gewoon de goede KLM service. We konden ook snel aan boord en daar hadden we ook een aangename verrassing: het vliegtuig was niet geheel vol, waardoor we met zijn drieën een rij van vier stoelen tot onze beschikking hadden. Dat is met onze omvang niet verkeerd, Rene kon het helemaal waarderen, omdat hij naast de lege stoel mocht zitten. De vlucht is tien uur, maar goed redelijk snel voorbij, vanwege de goede sfeer die er bij ons is en het wegwerken van twee films (Hans & Grettel Witchunter, wat een slechte film en Gangster Squad, best wel goed) helpt er ook bij. Klokslag 13.17 uur zette de Boeing 747 ons op de grond op George Bush International Airport en waren we in Houston. Yeeeeeeehaaaaahhh!!!!!