De thuisreis

Ons vliegtuig staat aan de slurf in Houston

De wekker ging om zeven uur ´s ochtends voor de start van onze terugkeer naar Nederland. Dit jaar hadden we niet gekozen voor een vlucht van de plaats waar we waren (Dallas) naar de internationale luchthaven maar voor een rechtstreekse vlucht dus we moesten eerst met de auto naar Houston, een rit van een kleine vier uur. Dat betekende vlot inpakken en uitchecken en geen tijd voor een uitgebreid ontbijt. We namen dus koffie en een broodje bij de Starbucks naast ons hotel en starten onze reis. We hadden geen file´s en konden overal vlot doorrijden met slechts een stop onderweg bij een Subway om een broodje (mijn zoveelste tonijn sandwich van deze vakantie) te scoren. Daarna stapten we wederom de auto in en reed ik (het was tenslotte MIJN Cadillac) verder naar George Bush international airport. De car return werd moeiteloos gevonden en we lieten onze auto achter in de goede handen van de verhuurmaatschappij en namen de shuttle bus naar het vliegveld.

Aldaar aangekomen werden de tassen afgegeven, gingen wij door de controle heen en brachten twee uur (en een bagel) door op het vliegveld alvorens we in onze blauwe vogel stapten om ons naar Nederland te laten vervoeren. De vlucht duurde nog geen negen uur en was, zoals altijd, erg saai. Slapen aan boord lukte niet echt zodat wij vermoeid om zeven uur ´s ochtends in Amsterdam aankwamen. Aldaar namen wij afscheid van Simon wiens auto in de parkeergarage stond en die vandaar naar huis vertrok. Ans en de zonen van Dennis kwamen even later aanrijden en wij stapten in voor het laatste stukje van de reis en ook de vakantie. Nog geen kwartier later werd ik thuis afgezet en nam ik afscheid van Dennis na alweer een top vakantie.Amerika 2013 was wederom erg goed maar ik kijk nu alweer uit naar. Amerika 2014, alhoewel ik nog geen flauw idee heb in welk stukje van de good old US of A wij die gaan doorbrengen.