Cattlemen's Steakhouse

Cheers bij Cattlemen's Steakhouse

Het diner kun je eigenlijk maar op een manier doen in de Stockyards: steak. Je kunt ze er in allerlei soorten en maten krijgen en op verschillend niveaus. An eerste helaas niet bij Lonesome Dove terecht te kunnen (we konden alleen aan de bar eten, maar dat vonden we gezien de prijs echt even niet kunnen), dus verhuisden we naar Cattlemen's Steakhouse, ook een hotspot, die inmiddels al sinds 1947 open is. 

We werden ontvangen door Victoria, die de honeys en de sugars spontaan door elkaar gebruikte. Na drie lichte voorgerechten (Dennis had een aardappel soepje, dat was meer dan prima en René had crav cakes) kwamen de stukken vlees op tafel en dat was meer dan prima. Bijzonder goed gebakken, erg smaakvol (saus dus echt niet nodig en dus ook niet doen) en qua portie goed te doen. 

Daarom bleef er nog ruimte over bij Dennis en Simon voor een dessert van bananenpudding dat er, zelfs met de geringe omvang, meer inhakte dan de steaks. Na twee uur waren we klaar, zongen een "all together now" toen gevraagd werd of we aparte rekeningen wilden hebben of dat het samen mocht), wensten we Victoria een prettige avond en liepen we richting het Cow Collisseum, waar de rodeo plaats zou gaan vinden, waarvan we besloten hadden die te gaan doen. Wat ook opviel: deze wijk komt ook 's avonds tot leven, want bij het verlaten van Cattlemen's begonnen op straat al artiesten hun plaatsen in te nemen, zowel op straat als in de cafés, waardoor de sfeer alweer een heel stuk gezelliger en zelfs vriendelijker werd. Mijn conclusie: overdag hoef je eigenlijk niet in de Stockyards te wezen!