Eten, mobiel internet en eten

Fogo de Chao, veel vlees zoals altijd!

Inmiddels was het laat in de middag en hadden we nog niets gegeten. Omdat we 's avonds uitgebreid gingen eten, namen we een "small bite" als verlate lunch, om de ergste trek te stillen (en Dennis voelde zich inmiddels ook wel wat wobbelig en licht in zijn hoofd, dus het was goed om even bij te tanken).  Om de ervaring van gisteren (Twin Peaks) te benchmarken besloten wij bij Hooters te gaan lunchen. We vonden een mooie locatie en betraden het oude vertrouwde concept. Onze serveerster begroette ons hartelijk en al gauw zaten we aan de vertrouwde start. Hot wings voor allen en Corona voor Simon en René terwijl Dennis aan de diet coke ging. Als hoofdgerecht hadden de mannen wederom hamburgers maar ik zag iets nieuws op de kaart een spinazie met garnalen salade. Erg lekker en ook nog gezond, het gaat goed met de Hooters. Wat mij betreft staat Twin Peaks voor op punten, maar wij moeten uiteraard meerdere filialen gaan bezoeken om een eindoordeel te kunnen vellen.

Daarna moesten we een queeste, die we al anderhalve dag hadden, tot een goed einde gebracht worden. Het betrof het kopen van een plaatselijke sim voor de mobiele telefoons, want gezien het verbruik van de eerste dag gaan de MBtjes wel heel veel over de lijn, met als resultaat ook en fikse rekening. Het was even zoeken naar een TMobile vestiging (nou ja, het was voornamelijk tijdig de juiste afslag nemen), maar die vonden we op ongeveer 10 minuten van ons hotel. We werden geholpen door Rosalita die Simon, Dennis en mij een mooi plan voor de komende dagen aanmat voor een kleine 40 dollar per persoon (ongelimiteerd internet toegang, terwijl een weekpas van 20MB bij TMobile in Nederland al 15 Euro kost, en zo´n weekpas is er ruim voor het einde van de week al doorheen gejaagd). 

Het kostte wel wat tijd overigens, waardoor we in het hotel net genoeg tijd hadden om spullen weg te brengen, even een korte opfris actie te doen om daarna naar Fogo de Chao te reizen. Over Fogo kan ik veel schrijven, maar dan krijgen we een herhaling van het bezoek in 2009 in Baltimore of uit 2011 van ons bezoek in Miami, want het concept blijft natuurlijk hetzelfde: een uitstekende en hele grote salade bar en heel erg veel vlees. Deze keer als favoriet voor Dennis de picanha en voor Simon de filet mignon en ik at natuurlijk ook rustig mee. Aan het eind van de maaltijd waren we deze keer echter slimmer dan de vorige keren: we lieten het dessert aan ons voorbij gaan, zo vol zaten we. Een goede afsluiting van onze laatste dag in Houston. Morgen op weg naar de hoofdstad van Texas: Austin!