Defiant

8 uur 's ochtends werd er op onze deur geklopt. Helaas was het geen vreemdeling die verdwaald was maar kwam Shelly ons vertellen dat we moesten opstaan. na veel gegrom stond tenslotte iedereen beneden en gingen we ontbijten. Na een pot koffie keerden we we terug in ons hotel waar de telefoon gepakt werd en Defiant comics gebeld werd. Moeiteloos werden we daar toegelaten en opnieuw volgestouwd met goodies. Alsof wij het allerbelangrijkste bezoek aller tijden waren werden we binnengehaald en het hoofd van de company (Jim Shooter) werd moeiteloos uit een vergadering gerukt om even met ons te praten en een paar boeken te signeren. Na nog een korte visite aan DC gingen wij dan tenslotte op weg naar JFK voor de vlucht naar Los Angeles.

Nog iets over Defiant. Jim Shooter is BIG. Niet alleen is hij erg lang, het charisma druipt ook van de man af. Ik (Dennis) heb hem nu voor plusminus tien minuten ontmoet, en ik weet niet of de rest het met me eens is, maar ik was erg onder de indruk. Niet zozeer van de naam, maar van zijn uitstraling en opstelling naar zijn fans toe. Het is duidelijk dat de man zelf ook een fan is en enthousiast is als hij zelf iets mooi vindt, in tegenstelling tot de centen tellers van Marvel. De behandeling van Marvel (of eigenlijk de niet behandeling) is mij toch tegen de borst gestoten. Zelf zit ik al op een minimum aan Marvel titels maar Frank en Simon zit het ook op een zodanige manier niet lekker, dat ze overwegen om er een zooitje titels uit te gooien. Jim jongen, het beste met he nieuw bedrijf en de tering voor Marvel.