Geheimzinnige briefjes

Het eerste wat we deden toen we terug waren in het hotel was een snelle douche en wederom naar de lobby afdalen. Hier werden wij door een chauffeuse opgepikt die ons naar de kleermaker bracht voor de eerste pasronde van onze pakken. Overhemden en pakken lagen klaar en het is wel een vreemd gevoel om vijf man aan je lijf te voelen trekken als je je pak aangetrokken hebt. Na enkele minuten waren we er uit, Het boord moest iets ruimer en de taille iets ingenomen. Aan het jasje ook enkele kleine aanpassingen en het zou goed zijn. Er werd nog een bijapssende das uitgekozen en onder het genot van een chang zaten wij te wachten op de auto die ons terug zou brengen naar ons hotel. Morgen om vijf uur de volgende ronde.

Op de kamer terug gekomen vond ik een envelop onder mijn deur met mijn naam er op, het bleek een boodschap van onze charmante gids te zijn. Ze had me telefonisch niet te pakken gekregen en daarom deze boodschap laten bezorgen. Het hield in dat we morgen een kwartier eerder moesten zijn voor onze fietstocht door Bangkok. Dat betekende vertrek om kwart over zes. Kreun! Ik belde haar even ter bevestiging maar kwam in haar voicemail. Ze belde echter snel terug en na de bevstiging voor morgen vroeg ze hoe het met de pakken ging en hoe onze dag was geweest. Hoe bedoel je service. Leve Azië! Zometeen een drankje en diner en er zit (helaas) alweer en dag op.