Onze piloot haalde probleemloos de verloren tijd in en we kwamen zelfs iets te vroeg aan op Schiphol. Deze keer was de reis iets minder aangenaam dan op de heenweg want het vliegtuig zat een stuk voller. We hadden dus geen drie stoelen met ons tweeën maar moesten delen met een erg dronken, stinkende en hoestende Scandinaviër. Het was een nachtvlucht maar we begonnen toch met een hapje en een maaltijd. Ik keek ondertussen nog naar Salt en kon gelukkig een beetje dutten aan boord. ’s Ochtends (vier uur ’s nachts Nederlandse tijd, 10 uur in de ochtend Thaise tijd) een ontbijtje en we maakten ons op voor de landing. Alles ging lekker vlotjes en Ron zijn dochter en een vriend stonden klaar om hem mee naar huis te nemen. Mijn collega stond buiten in de auto te wachten en ik werd vlot thuis gebracht door haar (waarvoor mijn dank op dit ontzettend vroege tijdstip). Het was rond zeven uur en ik besloot nog een tukje te doen tot tien uur om hopelijk de jet lag binnen een dag kwijt te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten