Afgelopen zondag was er wederom een whisky proeverij in L&B. Deze maal was de proeverij in handen van Bresser en Timmer, ooit begonnen als wijn importeur maar later overgestapt naar gedestilleerd in het algemeen en whisky in het bijzonder. De proeverij zou in het teken staan van de Islay whisky’s, deze worden met veel turf gestookt waardoor ze een rokerige geur krijgen en vol van smaak zijn. Daar dit een van onze favoriete whisky streken is waren we alle vier zeer gespinsd op de proeverij, vooral daar het speciale bottelingen van onafhankelijke bottelaars zouden zijn. Helaas voor een van ons had die een verjaardag waar niet onder uit te komen was dus drie man sterk zaten we op zondagmiddag om drie uur in de startblokken bij L&B.
Bij de start was er een lichte teleurstelling, Hans Bresser was erg ziek en had afgezegd. De te proeven whisky’s waren echter bezorgd en Leon, de eigenaar van L&B zou de proeverij overnemen alhoewel 5 van de 6 whisky’s voor hem ook onbekend waren. Door zijn jarenlange ervaring zag hij (en wij) daar geen probleem in dus dat was geregeld. Leon besloot er meteen een 7e whisky aan toe te voegen zodat we alle 7 actieve stokerijen van Islay geprobeerd zouden hebben. De start was top. Een 16 jaar oude Bruichladdich met een sherry finish van 2 jaar. (dat houdt in dat de whisky de laatste 2 jaar op een sherry vat had gerijpt waardoor de whisky flink wat van de kleur en smaak van de sherry had opgezogen). Hij was fantastisch maar aanschaf zat er niet in door de fles prijs van €140, nu ja we hadden hem in ieder geval geproefd.
Daarna kwamen de andere stokerijen voorbij de laatste vijf op cask strength, dit houdt in dat de whisky niet met water is verdund en de oorspronkelijke sterkte van het vat heeft kortom de alcohol percentages lagen tussen de 54 en de 59 voor deze vijf whisky’s. Topper van de rij vonden wij allemaal de cask strength Lagavullin van 14 jaar, deze zullen we, if the price is right (Leon wist hem niet), zeker eens aanschaffen. Als afzakkertje namen we nog een glas van de nieuwste Ardbeg, een independent botteling van Chieftain’s. We mochten echter niet vertrekken voor we ook even de voorlaatste Ardbeg gepreof hadden dus erg voldaan besloten wij dan ook dat het tijd was om een restaurant op te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten