Reserve agent

Een van mijn kennissen is rechercheur in Amsterdam, hij is werkzaam in het wallen gebied en ik ga vaak met hem uit eten en daarna wat drinken. Ook op donderdagavond stapavond is hij regelmatig aanwezig en meestal zijn wij dan de laatste die huiswaarts keren. Sinds enige tijd sluiten wij de avond af met een broodje shoarma bij een prima tentje op de Oudezijds Achterburgwal en lopen daar dan gezellig over de wallen naar toe. Aangezien mijn kennis al heel veel jaren in het gebied werkzaam is kent hij bijna iedereen. Hij groet altijd vriendelijk de werkende dames en anderen en wordt even vriendelijk (wat is echt en wat is niet echt gezien zijn beroep) door iedereen teruggegroet. Ik besteed hier niet al te veel aandacht aan alhoewel de tocht van de kroeg naar de shoarma tent best wel een tijdje kan duren op deze manier en lach vriendelijk naar de dames waar mijn kennis soms een gesprekje mee aangaat.

Wat ik mij niet realiseerde en wat hij mij laatst vertelde is dat ik door deze gezamenlijke wandelingen nu ook het stempel van rechercheur (in de dop) opgeplakt heb gekregen. Als hij alleen rondloopt wordt hem vaak door diverse mensen gevraagd of ik zijn nieuwe collega ben en of ik ook in deze buurt werk. De mensen die dit vragen werken in de buurt, ofwel als horeca ondernemer of in de seks industrie (diegene die in de mode ateliers werken zijn niet meer aanwezig op het late rijdstip dat wij over de gracht lopen). Hij lacht dan vriendelijk en zegt verder niets tegen de vragensteller. Ik begin, ongewild, dus ook een bepaalde reputatie in deze buurt op te bouwen (naast die van notoir restaurant en café bezoeker) of dat gunstig is? De toekomst zal het leren.