Vermeer

Afgelopen vrijdag sprak ik Dennis die met de vraag kwam of ik woensdag wat te doen had, op mijn ontkennende antwoord kwam hij met de vraag of ik zin had om bij Vermeer te gaan eten. Nu is eten een belangrijk topic, zoals je in dit blog kunt zien, dus daar hoefde ik niet lang over te twijfelen. en de afspraak werd dan ook gezet op half zeven bij Vermeer. Nu zou dit mijn 2e bezoek aan Vermeer worden en gezien de mooie herinneringen van de vorige keer was ik er volledig klaar voor. Ik kon dan ook bijna niet wachten tot het tijd was om Vermeer te gaan bezoeken. Stipt half zeven was ik dan ook aanwezig op de Prins Hendrikkade waar Vermeer gevestigd is.

Bij binnenkomst werden wij netjes naar de foyer begeleid waar wij ons in ruime fauteuils neer lieten zakken en een aperitief bestelden (water voor beiden aangezien Dennis niet drinkt en donderdag voor mij een gewone werkdag is). De hapjes werden op tafel gezet om bij het water van te genieten en de kaart werd gebracht. Dit laatste echter op verzoek van Dennis omdat hij als goede bekende begroet werd met de vraag of hij zoals gewoonlijk het palet Vermeer (10 gangen menu) wenste te eten of de kaart toch in wilde zien. De keus was snel gemaakt en wij begaven ons aan tafel om van het palet te genieten.

Sommelier Simon Veldman was vrij vandaag dus nam Maître Niek Beute deze rol voor zijn rekening, Hij brengt het op een andere manier dan Simon maar even deskundig en weet zijn verhaal goed aan te passen aan de gast. Zo moest ik bij de rode wijn zelf aangeven wat ik proefde en rook voor hij iets wilde vertellen en n.a.v. mijn opmerking over de witte wijn die ik bij mijn kaasplankje kreeg besloot hij prompt zelf even mee te proeven.

Het eten zelf was wederom fantastisch. Het was duidelijk de start van het schaal dieren seizoen want zowel krab als kreeft maakten onderdeel van het palet uit. Ook de signature dish van chef Christopher Naylor ontbrak niet, de casserole van seizoensgroenten met een jus van warme kropsla. De hoofdprijs werd echter gestolen door de zonnevis met paling, wat een mooi gerecht.

Net zoals bij de Nederlanden wederom een eervolle vermelding voor het dessert. Dit bestond uit vier onderdelen van fruit en groenten en bevatte juweeltjes als gebakken aardbeien met ijs van olijolie en mousse van doperwten. Kortom wederom een zeer geslaagd bezoek en ik ben benieuwd wat de Michelin man over drie weken gaat zeggen.