Olifant

Ik ben niet zo'n ontzettende souvenir koper tijdens mijn vakantie's. Noch voor anderen noch voor mezelf worden er allerlei souvenirs ingeslagen. Als ik in Amerika ben koop ik wel ontzettend veel maar dat valt dan uiteen in twee hoofd categorieën, kleding en comics, en van die laatste eigenlijk elk jaar minder. De enige verdere vaste aankopen zijn af en toe een beker voor mijn zuster (zo heb ik al een Obama mok en een Paus mok gescoord) en koelkast magneten voor mijn moeder, er hangen inmiddels al meerdere werelddelen op haar koelkast. En om het rijtje dan compleet te maken horen daar dan ook nog de Jack Daniel's BBQ saus bij voor mijn zwager en mijn vader en dan heb je het echt wel gehad.

Toen ik in 2010 voor het eerst (maar zeker niet laatst) in Azië was besloot ik toch een tweetal souvenirs te kopen in Bangkok. Eigenlijk was het de bedoeling om er een te kopen, namelijk voor de vriendin die mij had lopen pushen dat ik naar Azië moest en het geweldig zou vinden. Ik kocht voor haar een mooie zwarte zijden sjaal maar zag in dezelfde winkel ook een aantal houten hand gemaakte miniatuur dieren. Ik vond het mini olifantje dusdanig schattig dat ik die als impuls aankoop ook meenam met het idee die aan iemand te geven. Ik gaf het beestje thuis een tijdelijke plek op mijn computer tafel tot ik hem aan iemand zou schenken. We zijn nu 1 jaar en 8 maanden verder en de olifant staat nog steeds fier op mijn computer tafel. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te geven. Er zitten teveel mooie herinneringen aan deze vakantie en elke keer als ik naar het olifantje kijk denk ik wel ergens aan terug. Zo ben ik nu dus ook in het bezit van mijn eigen vakantie souvenir. Of hij gezelschap gaat krijgen, ik denk het niet, maar zeg nooit nooit.