donderdag 14 maart 2013

De posthoorn

De zalm
Woensdagavond was het dan zover. Na een aantal mislukte pogingen door zakenreizen van Dennis en uitverkochte restaurants gingen wij (Dennis en ikzelf) genieten van mijn verjaardag diner bij restaurant de posthoorn. Tegen kwart voor zeven vertrokken wij dan ook naar Monickendam en werden door de navigatie netjes voor de deur afgezet.

Bij binnenkomst viel het meteen op dat het niet echt druk te noemen was. Naast ons waren er nog twee tafels bezet, een met vier en een met twee personen. Dat betekende wel dat wij een mooie plek naast de open haard konden scoren.

Onze sommelier aan het werk
De twee dames in de bediening heetten ons van harte welkom en begonnen al vlot met het serveren van de amuse's en het aperitief voordat wij aan het zeven gangen menu zouden gaan beginnen. Er zat een redelijk tempo in want ik had nog een gedeelte van mijn cava die ik bij het aperitief dronk voor mij staan toen de eerste wijn en de eerste gang al op tafel stonden. De eerste gang zette meteen de toon want het was een werkelijk uitstekende rauwe zalm vergezeld van een mooie witte wijn uit Oostenrijk. Daarna volgde in een rap tempo de volgende gangen die bestonden uit een schaaldieren (krab) combinatie met hachee, kip met oosterse invloeden, kalf staart met asperge (wat mij betreft de beste gang van de avond), een crème brûlée van kaas, de door ons als extraatje toegevoegde kaas trolley (waarvan ik er vier nam en Dennis als echte bikkel een stukje van alle tien de kaasjes op zijn bordje vroeg en kreeg) en tenslotte het dessert.

Aan de wijnkant waren er toch wel enige verrassingen te noteren. Zo had ik bij de tweede gang (schelpdieren) een witte wijn waar minimaal drie en maximaal vijftien druiven in verwerkt waren. Welke was het geheim van de wijnboer en kon ook onze sommelier niet aan ons vertellen. Zij wist er twee en de anderen waren een duister geheim. Bij de vlees gang werd er een Italiaanse rode wijn geschonken die naar de naam disco luisterde. Dit kwam omdat de wijnboer naast het maken van wijn ook nog eens als dj optrad. Ondanks dit duale bestaan was het een uitstekende wijn, alhoewel ik hem op de naam nooit gekocht zou hebben. Ook bij de kaas was er een nieuwe variant want er werd mij voorgesteld een glas madera te nemen in plaats van port. Altijd in voor iets nieuws ging ik hier uiteraard voor en ik werd niet teleurgesteld.

Zoals normaal verlieten wij als laatste het restaurant (nu was dat niet echt een prestatie met drie tafeltjes) na een zeer plezante en gastronomisch heerlijke avond. Dennis, het was top, hartelijke bedankt! Volgende keer met jouw verjaardag is het mijn beurt weer!

1 opmerking:

  1. Graag gedaan, kerel. Hij was weer goed. Denk alleen dat het bij deze ene keer blijft in de Posthoorn, uitstekend voor een bezoek, maar ik vond zelf het terugkeer gehalte niet zo heel erg hoog.

    BeantwoordenVerwijderen