Restaurant problemen

Na het verlaten van het festival was het tijd om een hapje te gaan eten. Aangezien we voor een snelle hap wilden gaan hadden we van te voren al besloten om Kam Yin met een bezoek te vereren. Goedkoop en altijd goed zijn toch wel de twee hoofdkenmerken van deze Surinaamse Chinees. Zij serveren in mijn ogen de beste value for money maaltijd in de omgeving.

Tot onze grote schrik stond er echter een rij voor de deur, wij zijn kennelijk niet de enigen die de kwaliteiten van Kam Yin hoog inschatten. Het deed mij enigszins denken aan Rome waar wij voor de deur van Pizzeria la montecarlo ook in de rij stonden (zie hier voor dat verslag). Dan maar op naar de little Thai prince maar uiteraard was deze ook vol en gingen ze al om 9 uur dicht daar de baas jarig was en een feestje gaf. Next stop dan maar, restaurant Wellcome. Ook hier een volle tent en wanhopig geworden gaven we het dan ook maar op.

We besloten maar een uurtje in de roode baron door te brengen in de verwachting dat Kam Yin dan wel weer plek zou hebben. En inderdaad, toen wij voor de tweede maal naar Kam Yin liepen was er plek te vinden. We zetten ons neder, namen de kaart door en binnen de vijf minuten stonden er twee porties eten voor onze neus. Nog geen half uur later stonden wij voldaan weer buiten na het aftikken van de somma van €20 voor twee maaltijden met twee drankjes. Zoals gezegd je gaat hier niet heen om uitgebreid te dineren maar een betere value for money ken ik niet.