Honeybadger

ÜberKicK (foto door Eric Sellmeijer)

Vandaag staan er een stuk mooiere foto's dan normaal op mijn blog want er was een professionele fotograaf aanwezig bij de optredens en die was vriendelijk genoeg om mij de foto's te leveren voor bij het artikel. Dus Eric van harte bedankt en voor diegenen die geïnteresseerd zijn in zijn werk hier de link naar zijn site.

Na de maaltijd was het tijd voor de muziek en dus stapten wij in de auto voor de, dachten wij, korte rit naar de groote weiver, het voormalige krakersbolwerk van Wormerveer. na een hele korte en geplande omweg door Wormer zei de navigatie op een gegeven ogenblik "Ga hier linksaf" maar de weg bleek opengebroken te zijn. En aangezien de Zaanstreek stikt van het water kon je niet simpel de volgende afslag nemen. Met heel veel pijn en moeite wisten we tenslotte toch om de afzetting heen te komen maar ook het laatste stukje ging niet van een leien dakje. We sloegen een verkeerde, hele smalle, weg langs het water in die dood liep en achteruit terug rijden was niet bepaald een simpel klusje Ik was blij dat ik niet reed. Toen we daar tenslotte toch uitkwamen, hulde aam de chauffeur van dienst, vonden we tenslotte het terrein waarop de groote weiver gevestigd was. Na een laatste hikje voor de juiste parkeerplek konden we tenslotte de auto verlaten.

De toegangsprijs was nu echt geen rib uit ons lijf te noemen want die bedroeg slecht €5 per persoon. De reden dat we er waren was trouwens dat de drummer van Honeybadger een bekende was van mijn maat en hem gevraagd had of hij zin had om te komen. We troffen de drummer, samen met Eric aan de bar en namen gezamenlijk een drankje. Even later kwam iemand vertellen dat de eerste band klaar stond en zo betraden wij met een man of vijftig de zaal. Daar stond Goldsick moneky klaar een viertal dat bestond uit drummer, bassist, zanger/gitarist en rapper. Zoals aan de line up te verwachten was het een energieke cross-over band die rap aan rock koppelde. Na hun show gingen we terug naar de bar en bestelden een rondje. Toen bleek des te duidelijker dat we in de alternatieve scène zaten want twee fris en een bier bleek toch wel €4 te kosten. Dit zou duidelijk de minst dure concert avond van mijn leven worden.

Honeybadger (foto door Eric Sellmeijer)

Wederom werd er bekend gemaakt dat de band klaar stond, ÜberKicK. Ditmaal was het een viertal bestaande uit twee heren (bas en gitaar) en twee dames (drums en zang/gitaar). De band omschrijft zichzelf als poppy, punky, alternatief en rock maar wat vooral opviel was het plezier dat er van afsprong. Daarna werd echter het podium opgebouwd want het was tijd voor de hoofdact Honeybadger, en de drummer daarvan wilde met zijn eigen kit spelen. Net zoals de andere twee bands werd er alleen maar eigen repertoire gespeeld met op een nummer gastvocalen van de zangeres van ÜberKicK. Het rockte behoorlijk maar dat hadden de mannen van te voren al aangegeven. Als laatste kwam er een toegift met nu bassist en zangeres van ÜberKicK en rapper Marvin van Skere Heren, Dit bleek echter niet het slot te zijn want de band sloot af met een aantal covers waaronder Dead flowers van de Rolling Stones en Jeremy van Pearl Jam. Het was dan ook ver na half twee dat we de groote weiver verlieten na een goede kennismaking met Zaanse muziekscène.